17 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 47

Kan een nieuwe linkse partij écht multicultureel zijn? Dit vindt ons panel

0

Kan een fusiepartij van PvdA en GroenLinks de bij deze partijen weggelopen witte en bi-culturele Nederlanders aan zich binden zoals vanouds? Wat is daarvoor nodig, denk je?

Jakob de Jonge, kunstenaar

‘Ik ben bang van niet. Een fusie van GroenLinks en PvdA wordt één grote liberale partij, geen linkse partij. Dus een beetje de VVD van de jaren negentig. Dan is het standaard links met een beetje liberaal met af en toe wat progressieve ideeën over homorechten en klimaat, dat soort veilige onderwerpen. Een grijze middenpartij, zonder linkse identiteit.

Ze zijn niet in staat zijn om een helder verhaal te vertellen. Bijvoorbeeld over kwesties zoals als Gaza en Oekraïne. Ze hebben ook geen verhaal over de crises waarmee mensen te maken hebben, zoals de huizencrisis, betaalbaarheid van het leven en de grote ongelijkheden in de wereld. Er ligt geen overkoepelend verhaal dat voor mensen overtuigend genoeg is om te zeggen daar geloof ik in.

Dat heeft er alles mee te maken dat zij weigeren de oorzaken aan te wijzen van de crisis waarin we ons bevinden en die zijn met een echt links verhaal wel degelijk uit te leggen. Ons economisch systeem zit op zo’n manier in elkaar dat alleen maar een kleine groep ultrarijken profiteert. De grote monopolisten, de grote banken, financiële instellingen, dat zijn degenen die er met het grote geld van door gaan en de hele economie is er op gericht dat zij door middel van hypotheken, huren, allerlei monopolistische praktijken profiteren van de arbeid van anderen. Dat durven deze partijen niet aan de orde te stellen, omdat zij teveel met deze neoliberale hoek samenwerken. Dus ik denk dat dit eigenlijk kansloos is.’

Ahmed Abdillahi, postbezorger

‘Zo’n fusiepartij kan daar vrees ik geen verandering in brengen, omdat veel mensen, met name veel boze witte mensen, echt niks hebben met GroenLinks. Ze geloven er niet in dat daaruit iets positiefs voor hen zal uitkomen. Wat dat betreft zit dat geloof er ook niet in bij biculturele Nederlanders. Velen zijn naar andere partijen gegaan, die kunnen ze niet zomaar terughalen.

Ze zitten echt in een moeilijke positie. De hoogopgeleide klassen van GroenLinks en PvdA doen dit enkel alleen maar om hun eigen hachje te redden. Maar wat betreft de andere groepen die zijn weggelopen, daar heb je veel meer voor nodig. Dan moet de focus terug naar traditionele sociaal-democratische waarden van vroeger, zonder daarbij onze huizensector, zorg, openbaar vervoer, energie in de uitverkoop te doen, zoals de PvdA heeft gedaan in Rutte II. Ze moet ook echt achter minderheden staan. En niet alleen maar lippendienst bewijzen tijden verkiezingen. Voor veel mensen gaat de fusie langs hun heen. Het gaat niet over de mensen, maar over poppetjes in Den Haag. Deze fusie meer kwaad teweegbrengen, denk ik. De tijd zal het leren.’

Foto: Ruben Arnhem

Ruben Arnhem, docent

‘Ongelofelijk dat GroenLinks en de PvdA in tijden van wereldwijde verrechtsing, het weer willen proberen om hun achterhaalde communistische en socialistische idealen te verkopen. Het volk is overheidsbemoeienis zat. Nu worden wij als burger door onder andere Brussel continu lastiggevallen met onzinwetten zoals het verbod op plastic rietjes en het afschalen van benzine-auto’s. Moeten we nu met GroenLinks afwachten tot ze onze welverdiende all inclusive vakantie naar Alanya afpakken vanwege klimaatgedram? Gaat de PvdA weer ondernemers remmen in hun groei door ze lastig te vallen met allemaal bemoeizuchtige regels? Hopelijk realiseren de GroenLinks-stemmende havermelkelite en de hardwerkende PvdA-arbeider zich dat ook zij met een achterhaalde GroenLinks-PvdA achteruit zullen gaan in plaats van vooruit.’

Mostafa Hilali, militair

‘Deze vraag leidt tot een gevecht tussen mijn hoofd en hart. Mijn hart zegt dat de PvdA en GroenLinks zich weer moeten richten op waar ze ooit voor stonden en dus weg van alle rechtse identiteitspolitiek. De mens en de verheffing van burgers zou centraal moeten staan met goed onderwijs, arbeidsparticipatie, goede woningen en zorg met oog voor de planeet en al het leven erop. De meeste mensen hebben hier echt behoefte aan, of je nou wit of bicultureel bent.

Mijn hoofd zegt echter wat anders. Want een deel van die weggelopen witte Nederlanders, staan achter rechtse idealen van volk en vaderland. Dus willen zij überhaupt nog wel terug naar een netter links verhaal? En een deel van de weggelopen biculturele Nederlanders zijn weg omdat voor hen die bestaanszekerheid geen probleem meer was. Zij zijn bijvoorbeeld VVD gaan stemmen, omdat ze ook ondernemers zijn. Dus het is een complexe vraag.

Wat ik wel verontrustend vind, is dat er drukkende krachten zijn binnen de PvdA, die vinden dat de partij niet bezig moet zijn met nieuwe ontwikkelingen, zoals een fusie. Ze vinden samenwerken met GroenLinks ‘waanzin’.  Ze lijken wel terug in de tijd te willen. Terwijl je als sociaaldemocratische beweging juist wel open moet staan voor je eigen, veranderende omgeving. De PvdA lijkt bijna altijd weer te worstelen met zichzelf. Je kan van rechts zeggen wat je wilt, maar dit probleem hebben zij niet. Zij weten waar ze voor staan, zij spreken uit waar ze voor staan en daarin zijn zij redelijk consequent. Dat ze hun stemmers vaak bedriegen, is een ander ding, maar ze zijn consequent in hun identiteit.’

Ibrahim Özgül, ondernemer en bestuurder

‘Als een linkse partij ooit nog de grootste wil worden, is zo’n fusie eigenlijk de enige weg. De SP zou eigenlijk ook moeten aansluiten. Maar nog belangrijk is dat ze hun linkse profiel niet vergeten bij zo’n fusie. Want anders heb je er uiteindelijk toch niks aan. Al het neoliberale beleid dat de PvdA sinds de jaren negentig heeft doorgevoerd moet teruggedraaid worden. Het heeft het leven voor de weggelopen kiezers van de PvdA niet bepaald beter gemaakt. Heel veel mensen hebben zich verrijkt. De rest is overgelopen naar de PVV en partijen als Denk en Bij1. Als je de grootste wil worden als links, dan moet je perspectief bieden aan de verarmde groep Nederlanders die nu buitenlanders haten bij de PVV.’

D66-Kamerlid Paternotte wil Turkse ambassadeur ontbieden

0

‘1100 mensen achter tralies. Journalisten uit hun bed gelicht. Oppositieleider gemuilkorfd in een kerker. Met zware repressie schaft Erdogan het laatste stukje Turkse democratie af’, schrijft D66’er Jan Paternotte over de situatie in Turkije, op X. Hij wil dat de Turkse ambassadeur wordt ontboden.

‘De reactie van de EU én Nederland is veel te timide’, stelt Paternotte. Hij lijkt in het Westen een roepende in de woestijn. Gisteren werd de Turkse minister van Buitenlandse Zaken, Hakan Fidan, namelijk vriendelijk ontvangen door de VS, waar onder meer de verkoop van F-35-straaljagers aan Turkije en de uitbreiding van handelsbetrekkingen tussen beide landen zou zijn besproken.

Ook zou de Amerikaanse president Donald Trump in een bijeenkomst met ambassadeurs de Turkse president ‘een goede leider’ hebben genoemd in een ‘goed land’, zo schrijft de Turkse nieuwssite Diken.

In dat ‘goede land’ worden intussen honderden demonstranten opgepakt die al meer dan zes dagen protesteren tegen de arrestatie van de burgemeester van Istanbul, Ekrem Imamoglu, en andere seculiere burgemeesters. Ook belanden journalisten achter de tralies omdat zij verslag doen van de protesten, waaronder de prijswinnende World Press Photo-fotograaf Bülent Kilic.

Deutsche Welle meldt dat de EU zich momenteel in een ‘balanceeract’ bevindt tussen haar zogenoemde democratische waarden en geopolitieke belangen ten aanzien van Turkije. De EU heeft Turkije nodig in de confrontatie met Rusland over Oekraïne en bij het beheersen van migratiestromen. Erdogan heeft in het verleden herhaaldelijk gedreigd de poorten naar Europa te openen.

Critici beschuldigen westerse politici overigens van hypocrisie. ‘Als je dan toch bezig bent, ontbied dan meteen ook de Israëlische ambassadeur’, merkt journalist Peter Breedveld op tegen Jan Paternotte.

Oproep oud-ministers: Kabinet neem stelling tegen genocide in Gaza

0

In een ingezonden stuk in Trouw roepen vijftig oud-ministers, ambassadeurs en ambtenaren de Nederlandse regering op om aan de ‘goede kant’ van de geschiedenis te staan en meer te doen om de ‘genocidale oorlog’ in Gaza te stoppen.

De brief is onder andere ondertekend door de oud-ministers Jan Pronk (PvdA), Jozias van Aartsen (VVD), Ben Bot (CDA) en Laurens Jan Brinkhorst (D66). ‘Het Israëlische ministerie van Defensie is voornemens een agentschap op te richten voor het begeleiden van Gazanen die ‘vrijwillig’ naar derde landen willen vertrekken. Ook zijn internationale medische teams gemaand om Gaza te verlaten’, staat in de brief, waarin in niet mis te verstane bewoordingen Israëlische misdaden, waaronder genocide, worden veroordeeld.

‘Deze acties van Israël komen boven op de recordaantallen kinderen die nu dagelijks worden vermoord. Hoe kan het kabinet-Schoof hiervan blijven wegkijken?’, vragen de briefschrijvers zich af, samen met 45 andere ondertekenaars, waaronder ambassadeurs en ambtenaren.

Ze verwijzen daarbij onder meer naar artikel 90 van de Grondwet, dat de Nederlandse regering verplicht zich actief in te zetten voor de bevordering van de internationale rechtsorde. Volgens hen wordt deze in Israël al jarenlang geschonden, mede met Nederlandse steun.

Ook het Genocideverdrag en uitspraken van het Internationaal Gerechtshof en het Internationaal Strafhof passeren de revue. ‘En toch blijft dit kabinet vriendschappelijke banden onderhouden met Netanyahu?’, aldus de briefopstellers, die ook een vergelijking met Oekraïne maken.

‘Voor steun aan Oekraïne durfde Schoof op te staan tegen de meest rechtse coalitiepartijen. Waarom trotseert hij hen niet om de genocidale oorlog te stoppen? Waarom niet opstaan tegen het voornemen een defensieverdrag te sluiten met Israël, oproepen tot beëindiging van het EU-handelsverdrag, of bedrijven aanspreken die zaken doen in de bezette gebieden?’

De brief zal vermoedelijk geen gehoor vinden, aangezien de PVV, VVD, BBB en NSC zich vanaf het begin onvoorwaardelijk achter Israël hebben geschaard en in het coalitieakkoord zelfs pleiten voor de verplaatsing van de Nederlandse ambassade naar Jeruzalem, gelegen in bezet Palestijns gebied.

Nederlandse stichting financiert illegale kolonisten op Westbank

0

De  Nederlandse stichting Israel Heartland faciliteert wapenaankopen voor Israëlische kolonisten op de illegaal bezette Westelijke Jordaanoever en omzeilt van Europese sancties, blijkt uit onderzoek van journalistenplatform Investico.

Oprichter van de christenzionistische stichting Nati Rom is bereid tot driekwart van de kosten voor wapenaankopen te subsidiëren. Investico werkte voor dit onderzoek samen met het BNNVARA-programma BoosDe Groene Amsterdammer en Nederlands Dagblad.

Israel Heartland is gevestigd in het dorp Reeuwijk en heeft een ANBI-status. De organisatie gebruikt donaties om Israëlische kolonisten financieel te ondersteunen. Van dit geld worden ook wapens gekocht. Israel Heartland-bestuurder Arjen Domburg adviseerde neutrale omschrijvingen bij overboekingen, om zo geen argwaan te wekken bij de bank. Ook erkende hij een cashgeldstroom naar Israël, via collectes van Christenen voor Israël, de grootste christenzionistische organisatie van Nederland.

Volgens Nati Rom is cash ‘altijd het beste’. ‘Ik kan ook voor mijn Israëlische stichting niet zomaar ‘subsidiëren pistolen voor pioniers’ opschrijven’, zei hij. Verder heeft hij gebruik gemaakt van ‘voedselbonnen’ om kolonisten die op de sanctielijst staan financieel bij te staan. Dit is volgens sanctie-advocaat Yvo Amar een flagrante schending van Europese sancties.

Experts waarschuwen dat de christenzionistische steun niet alleen bijdraagt aan mensenrechtenschendingen, maar ook gewelddadig gedrag van kolonisten kan aanmoedigen. Dit kan volgens Anne de Jong, universitair hoofddocent Antropologie aan de Universiteit van Amsterdam, resulteren in ‘wetteloze agressie’ met gevaarlijke gevolgen zoals gewapende overvallen en bedreigingen.

In reactie op deze ophef heeft Christenen voor Israël de steun aan Israel Heartland opgeschort, in afwachting van nader onderzoek. De pro-Israëlische lobbygroep uit Nijkerk benadrukt dat zij altijd transparant is geweest over haar donaties en dat deze uitsluitend bedoeld zijn voor humanitaire hulp, zoals veiligheidskleding en noodhulp. Er zijn geen contante donaties aan Rom gedaan. Voorts heeft Christenen voor Israël kritiek op de methoden van de onderzoekers, die suggestief en schadelijk zouden zijn, en zet vraagtekens bij de neutraliteit van het onderzoek. Christenen voor Israël blijft bovendien geld inzamelen voor Israëlische kolonisten op de bezette Westelijke Jordaanoever. Christenen voor Israël erkent niet dat Israël illegaal Palestijns land bezet en spreekt over het financieren van projecten in ‘Judea en Samaria’.

De pro-Palestijnse theoloog en journalist Remco van Mulligen is blij met het onderzoek van Investico, zo schrijft hij op LinkedIn.

‘Het is treurig dat ik erop moet wijzen, maar als dit niet Christenen voor Israël was, maar een islamitische organisatie die op vergelijkbare wijze islamitisch fundamentalisme in het buitenland financieel steunt en fundamentalisten naar Nederland haalt, dan had onze overheid geen seconde getwijfeld en de hele boel opgerold. Pand dicht. Verbod. Klaar. En een politieke partij die mensen van zo’n organisatie op de kandidatenlijst zet, zou een groot probleem hebben. Dat de ChristenUnie Sarah van Oordt op de lijst had staan voor de verkiezingen van 2023 – en dat was geen uitzondering want de banden tussen beide organisaties zijn zeer hecht – is meer dan verontrustend.’

Sinds 7 oktober 2023 zijn er meer dan 1.800 aanvallen door Israëlische kolonisten op Palestijnen geweest op de bezette Westelijke Jordaanoever, berichtte de Arabische nieuwszender Al Jazeera begin dit jaar. Deze aanvallen omvatten brandstichting, vernieling van eigendommen en fysieke agressie. Vaak werden de aanvallers beschermd door Israëlische soldaten. De gebieden rond Nablus, Ramallah en Hebron hebben de zwaarste klappen opgevangen. Bewapening van kolonisten door de Israëlische regering heeft de situatie verder laten escaleren.

De uitbreiding van Israëlische nederzettingen in het gebied, illegaal volgens het internationaal recht, heeft de spanningen verder verhoogd. Vrijheden van Palestijnen worden steeds verder beperkt, terwijl de demografische samenstelling van het gebied ingrijpend verandert. Organisaties zoals de Verenigde Naties hebben ernstige zorgen uitgesproken over de situatie. Geweld en schendingen van mensenrechten nemen toe, terwijl de druk om actie te ondernemen toeneemt. De gevolgen raken de Palestijnse gemeenschappen diep.

Zonder rolmodellen zijn we nergens

0

‘You can’t be what you cant see’, je kunt niet zijn wat je niet ziet, zei de Amerikaanse burgerrechtenactivist Marian Wright Edelman. Leg een foto van een willekeurige NAVO-top van pakweg 30 jaar geleden naast een foto van nu en je ziet dat ze gelijk had: mannen, mannen en nog meer mannen, met slechts een enkele vrouw. Het is duidelijk: zonder rolmodellen zijn we nergens.

Sinds Suze Groeneweg in 1918 als eerste vrouw het woord voerde in de Tweede Kamer is er voor vrouwen gelukkig veel veranderd. We mogen stemmen en ons verkiesbaar stellen, we kunnen een bankrekening openen en blijven werken na ons huwelijk, en we zijn baas in eigen buik. Toch is er van echte representatieve vertegenwoordiging nog steeds geen sprake. Het percentage vrouwen in de Kamer blijft steken rond de 40 procent. En dan heb ik het nog niet eens over ons provinciebestuur. Google maar eens de gedeputeerde staten van Zeeland en Flevoland (0 vrouwen), of Fryslân, Overijssel en Limburg (1 vrouw). Wereldwijd waren er op 1 januari 2025 maar 25 landen met een vrouw als staatshoofd of regeringsleider. Als we zo doorgaan duurt het volgens de VN nog 130 jaar voor vrouwen en mannen gelijk vertegenwoordigd zijn als politieke leiders. Dat maken u en ik dus niet meer mee.

Interessante cijfers kwamen onlangs ook uit Duitsland, waar het verschil in kiesgedrag onder mannen en vrouwen interessante parallellen vertoonde met de vertegenwoordiging in de Bundestag, het Duitse parlement. (Radicaal-)rechtse en conservatieve partijen als AfD en CDU/CSU trokken niet alleen veel meer mannelijke kiezers, maar hebben ook veel meer mannelijke volksvertegenwoordigers. Zo heeft AfD slechts 11,8 procent vrouwen in de Bundestag, CDU en CSU komen niet verder dan 25 procent, terwijl links-progressieve partijen als de Groenen (61,2 procent), Linke (56,2 procent) en SPD (41,7 procent) aanmerkelijk meer vrouwelijke volksvertegenwoordigers hebben. Toeval of niet: precies dezelfde partijen konden rekenen op meer vrouwenstemmen.

Toch is er van echte representatieve vertegenwoordiging nog steeds geen sprake

Dat zichtbare rolmodellen een groot effect hebben is al jaren bekend. Verschillende wetenschappelijke onderzoeken laten zien dat rolmodellen positieve invloed kunnen hebben op beroepskeuze, zelfvertrouwen en zelfs gedrag. Juist daarom in het zo pijnlijk dat verschillende Amerikaanse bedrijven sinds de herverkiezing van Trump hun diversiteitsbeleid bij het grofvuil zetten. Een kwalijke en kortzichtige ontwikkeling. Verandering gaat immers niet vanzelf.

Kijk maar naar de muzieksector. Uit recent onderzoek van BumaStemra blijkt dat vrouwen nog steeds ondervertegenwoordigd zijn. Maar liefst 72 procent van de vrouwelijke respondenten gaf aan zich zorgen te maken over hun positie binnen de sector, tegenover 45 procent van de mannen. Mannen ontvangen bovendien bijna drie keer zoveel inkomsten als vrouwen. En ook hier gaat verandering tergend langzaam: in 2016 was slechts 13 procent van de bij BumaStemra aangesloten tekstschrijvers en componisten vrouw; acht jaar later is dat gestegen naar 16 procent.

Ook in de wetenschap laat de zichtbaarheid van vrouwen te wensen over. Soms lopen vrouwen daardoor zelfs een Nobelprijs mis, zoals Rosalind Franklin, die baanbrekend onderzoek deed naar DNA. Een mannelijke collega ging met haar onderzoek aan de haal en won met twee andere mannen de Nobelprijs. Het Matilda-effect heet dat, genoemd naar Matilda Joslyn Gage, die al in 1870 schreef over miskende vrouwelijke uitvinders.

Die onzichtbaarheid van vrouwen is niet alleen oneerlijk, maar ronduit gevaarlijk. De medische wetenschap heeft jarenlang het mannelijk lichaam als uitgangspunt gebruikt. Daardoor sluiten diagnoses, medicijnen en behandelingen vaak slechter aan op de behoefte van vrouwen en worden sommige aandoeningen door artsen zelfs totaal gemist. Gelukkig is er sinds kort een nieuw initiatief van het Erasmus MC dat juist dit probleem moet aanpakken. Blijft bizar dat we daar zo lang op moesten wachten.

Verandering gaat langzaam. Toch was het hoopvol om te zien hoeveel mensen zich lieten zien en horen deze maand, van tienduizenden demonstranten op de Dam op 8 maart tot ontelbare initiatieven in het hele land. Nu doorpakken met z’n allen. Want zichtbaarheid is niet alleen belangrijk tijdens vrouwenmaand, maar 12 maanden per jaar.

Interreligieuze iftar op de Dam. ‘Dit is precies wat de wereld nodig heeft’

0

Gisteren kwamen zo’n tweehonderd mensen bijeen voor een interreligieuze iftar op de Dam, georganiseerd door stichting Burgerhart. ‘Het is belangrijk om hier met elkaar te zijn.’

Al ruim een uur voordat het tijd is om te eten, zitten mensen al te keuvelen aan tafel. De bedoeling, volgens de moderator van de avond Arend de Geus, is dat mensen zoveel mogelijk bij onbekenden aan tafel gaan voor ‘ontmoeting, verbinding en dialoog’.

Uiteraard gaat dat niet vanzelf. Vrijwilligers rennen rond om iedereen zo divers mogelijk te plaatsen. Deze journalist naast architect Jan Blakers geplaatst. Hij is betrokken bij de renovatie van het gebouw van stichting Burgerhart in Amsterdam-West. Het is de eerste keer dat hij bij een iftar is.

Meevasten

‘Het is volledig spontaan gegaan. Ik las de uitnodiging en dacht meteen ja, leuk. De Dam is natuurlijk the place to be.’ ‘Mooier kan niet’, voegt hij toe. Blakers vast vandaag ook en denkt tot aan zaterdag, het einde van de vastenmaand, mee te doen.

Tegenover hem zit de vrijwilliger Ben Knol, ook gelieerd aan stichting Burgerhart. Voor hem is het niet de eerste keer, zo’n iftar. Maar hij vast niet mee. ‘Het is niet mijn geloof, hè’, zegt hij met een glimlach. ‘Ik zie wel dat het heel vermoeiend is’, en alweer verschijnt er een glimlach.

‘De Dam is natuurlijk the place to be’

Dan kan de avond echt beginnen met een bonte stoet aan sprekers. Van de studente sociologie Çaglanur tot de rabbijn Albert Ringer van de Liberaal Joodse Gemeente Rotterdam, en nog veel meer.

Çaglanur start haar toespraak met een uitleg van wat sociologie is. ‘Dat is een studie waarbij je de maatschappij streng onder de loep neemt en kijkt naar wat er aan de hand is, welke machtsstructuren een rol spelen.’ Ze geeft een voorbeeld van een sociologische kwestie: de verharding en polarisatie die momenteel plaatsvindt, waar ook zij ‘enorm gefrustreerd’ door is.

Daarmee heeft ze meteen de reden voor de ijverige drang voor verbinding van de organisatoren van de iftartafels te pakken. Ook andere sprekers, zoals Lotte Terwel, die voor de PvdA in het dagelijks bestuur zit van Amsterdam-Centrum, borduurt daar op voort. ‘Ik heb ook sociologie gestudeerd hier in Amsterdam. En denkers en doeners zoals jij hebben we heel erg hard nodig bij de gemeente en ook in de politiek’, zegt ze tegen de studente sociologie.

‘Als je het journaal bekijkt, of de online media tot je neemt, dan kan je er behoorlijk moedeloos van worden wat er allemaal gebeurt in onze wereld’, vervolgt Terwel. ‘Soms is het gewoon te pijnlijk om dat te zien. Maar juist daarom is het nog belangrijker dat wij hier met elkaar zijn en dat wij omzien naar elkaar.’

Ook vanuit de pastor Eugène Brusse en in de Maria-lezing van Susanne Brusse-van de Vosse worden stichtelijke woorden geuit naar ‘onze moslimbroeders en zusters’.

Dankbare Turkse huisvrouw

In deze context van verbroedering en hoffelijkheden over en weer zorgt het hilarische optreden van cabaretière Nilgün Yerli voor verlichting. Sketches van een dankbare Turkse huisvrouw die haar botte, ondankbare Hollandse buurman over de vloer krijgt, of die tussen ‘slimme’ en ‘domme’ Nederlanders maken indruk.

‘Als Slim zegt dat het hier niet gaat om de vrijheid van meningsuiting, maar om vrijheid van godsdienst, zegt Dom dat Slim voor de terroristen is en is Slim opeens een landverrader’, vat Yerli het nationale debat tussen links en rechts Nederland samen.

Theatermaker Nilgün Yerli

Op een gegeven moment wil ze de hele tent meekrijgen om in fonetisch opgetekende Turkse woorden een liedje te zingen. Dat gaat niet helemaal lekker. ‘Een zaal met alleen Nederlanders in de provincie doet het al beter dan jullie’, krijgt de tent de wind van voren.

Gezonde effecten 

Nog voordat het tijd is om te eten, komt de huisarts Emir Ertas nog aan het woord. Op rustige wijze legt hij de gezonde effecten van het vasten uit. ‘In veel spirituele tradities is vasten terug te vinden als een van de oudste en slinkste strategieën om ons lichaam te vernieuwen. Uit onderzoek wordt dit allemaal ook bevestigd’, zegt hij.

Volgens Ertas zou vasten de risico’s op diabetes type 2 doen verminderen. ‘Dit is belangrijk omdat de kans op diabetes in onze moderne samenleving steeds groter wordt.’ Ook meent Ertas dat periodiek vasten de darmflora kan verbeteren. ‘Dit resulteert in een minder opgeblazen gevoel, meer energie en een betere algehele gezondheid van de darm.’

Met zoveel wijsheid over de werking van onze ingewanden tijdens ramadan is het tijd voor de iftar met linzensoep, witte rijst, vlees en groente.

‘ik heb niet veel van de verhalen meegekregen, maar voor mij is het samenzijn het belangrijkst’

Na het eten staan enkelen op om te bidden of om een peukje te doen. Anderen blijven uitbuiken, zoals Redouan. ‘Heel leuk initiatief. Ik heb niet veel van de verhalen meegekregen, maar voor mij is het samenzijn het belangrijkst. Daar gaat het om tijdens ramadan.’

Nog niet zo lang in Nederland

Abdulkadir, die op ons afloopt, wil ook wat kwijt aan de krant. ‘Dit is precies wat de wereld nodig heeft. Ik ben heel blij dat ik in Nederland ben. We hebben nog meer vrede, liefde en respect nodig’, zegt hij.

Op de vraag of zulke events alleen vanuit moslims moeten komen, meldt hij dat veel mensen op de achtergrond met veel toewijding hieraan meewerken. ‘Mijn grootste droom is dat mensen uit de lhbt-gemeenschap, de Joodse gemeenschap, hindoes, atheïsten of wie dan ook, allemaal aan dezelfde tafel kunnen zitten. We zijn allemaal mensen.’

Abdulkadir woont nog niet lang in Nederland en zegt dat hij van autochtone Nederlanders wel eens hoort dat ‘Turken die recent naar Nederland zijn gekomen meer open’ zijn. ‘Jij hebt mij eerder uitgenodigd, dan moslims die al veel langer hier wonen’, heeft zijn buurman onlangs tegen hem gezegd. Abdulkadir sluit af met de boodschap dat er meer ‘solidariteit’ moet komen in de maatschappij.

Maatschappelijke beweging

Ook de muzikant Suvari Öztürk is van de partij. Hij merkt op dat de mensen te ‘verdeeld’ zijn geraakt en dat de kloof tussen groepen steeds groter lijkt te worden. ‘Dit maakt me natuurlijk verdrietig, maar zulke avonden geven hoop. Ik zie dit niet alleen maar als een iftar, maar meer als een maatschappelijke beweging voor verandering’, aldus Öztürk.

‘Als een Turk een Nederlander vijf keer uitnodigt, dan blijft de Nederlander steken op één uitnodiging’

Ook aan hem de vraag, moet die verandering alleen vanuit islamitische hoek komen met zulke iftars? ‘Gezegd hebbende dat ik ook uitnodigingen voor zulke momenten van saamhorigheid krijg van andere groepen, lijkt de Turkse cultuur meer collectivistisch van aard te zijn dan de Nederlandse. Het individualisme drukt zwaarder in Nederland’, zegt Öztürk.

‘Gechargeerd gezegd: Als een Turk een Nederlander vijf keer uitnodigt, dan blijft de Nederlander steken op één uitnodiging. Maar dat maakt niet uit. Iedereen leeft op zijn of haar eigen manier. In de voorstelling van Nilgün Yerli kwam dit ook een beetje terug’, grijnst Öztürk.

Aan het einde van de avond wil rabbijn Albert Ringer ook nog even reageren op de toenemende polarisatie. Hoe vindt hij het om in een tijd van bruut geweld in Gaza bij elkaar te komen met moslims? ‘Dit is een hele moeilijke tijd, een tijd waarin er veel kapot gaat’, zegt hij. ‘Sommige mensen weten precies hoe ze daarmee moeten omgaan. Ik weet dat eigenlijk niet. Ik weet niet wat ik kan doen om te zorgen dat de ellende stopt in deze wereld.’

Hij hoopt dat de breuklijnen in de samenleving ‘geheeld’ kunnen worden. ‘Dat is het enige waar ik aan kan bijdragen. Ik hoop dat ik hier samen ben met mensen die met mij proberen om de rust en vrede te herstellen in deze wereld. En in ieder geval in de ogen van de anderen ook een mens te zien. Dat is misschien wel het belangrijkste’, aldus Ringer die met een boeket langzaam ‘the place to be’ verlaat.

Intrekken Nederlanderschap van Syriëganger mag niet

0

Een Marokkaans-Nederlandse man die zich in Syrië schuldig heeft gemaakt aan terroristische misdrijven, mag toch zijn Nederlanderschap behouden. Dit oordeelde de rechtbank van Amsterdam.

De man om wie het gaat heeft een straf uitgezeten van vijf jaar en vier maanden omdat hij naar Syrië was gegaan ten tijde van de burgeroorlog en daar lid is geweest van de terroristische organisaties Ahrar al-Sham en Jund al-Aqsa. Nu hij weer vrij is, wilde staatssecretaris Ingrid Coenradie van Justitie en Veiligheid zijn Nederlandse nationaliteit intrekken.

De Amsterdammer heeft naast de Nederlandse ook een Marokkaanse nationaliteit, staatloos wordt hij dus niet. Toch kan zijn Nederlanderschap niet zomaar worden ingetrokken, dit zou rassendiscriminatie zijn. Het feit dat hij twee nationaliteiten heeft is namelijk onoverkomelijk, Marokkanen kunnen hun nationaliteit niet afstaan.

De rechtbank licht dit aan de hand van een voorbeeld toe. Het gaat om drie vrienden die voor hetzelfde terroristische misdrijf zijn veroordeeld, toch zouden ze anders gestraft worden. De Nederlander verliest nooit zijn Nederlanderschap. Degene met zowel de Marokkaanse en Nederlandse nationaliteit verliest altijd zijn Nederlanderschap – die kan namelijk geen afstand doen van zijn Marokkaanse nationaliteit. Degene met de Turkse en Nederlandse nationaliteit verliest ook zijn Nederlanderschap, tenzij hij zelf afstand doet van zijn Turkse nationaliteit.

‘Degenen met een dubbele nationaliteit worden dus in tegenstelling tot degene met enkel de Nederlandse nationaliteit altijd nadelig getroffen door de toepassing van de wet. Gelet hierop is de rechtbank van oordeel dat toepassing van de wet leidt tot onderscheid op grond van afkomst’, zo schrijft Rechtspraak.

Het risico op rassendiscriminatie is al vaker door juristen benadrukt. Toen het huidige kabinet bij aantreden stelde veel harder te willen optreden tegen veroordeelde Nederlanders met een migratieachtergrond, reageerden experts dat het intrekken van het Nederlanderschap in strijd zou zijn met internationale verdragen. De rechter bevestigt dit met deze uitspraak.

Lees ook:

Nationaliteit ontnemen bij ex-jihadisten is spierballentaal en gevaarlijk

Nederlandse nationaliteit ontnemen is discriminerend en vrij lastig

Palestijnse regisseur (No Other Land) gearresteerd en sindsdien vermist

0

De Palestijnse regisseur Hamdan Ballal van de Oscar-film No Other Land is aangevallen door kolonisten in zijn dorp Susya. Hij werd vervolgens meegenomen door soldaten en is sindsdien vermist.

Dit melden internationale media op basis van getuigenverklaringen van Joods-Amerikaanse activisten. Zij waren naar het dorp gekomen toen bleek dat de bewoners werden aangevallen door gewapende kolonisten, maar veel konden ze niet doen, want ook zij werden belaagd.

Het dorp Susya ligt in Masafer Yata, een verzameling dorpen op de Westelijke Jordaanoever die al decennialang te maken heeft met geweld en verdrijving door kolonisten. Masafer Yata is ook de locatie waar de film No Other Land zich afspeelt. Ondanks de belangstelling die de film kreeg, gingen de acties van kolonisten gewoon door.

Om 18.00 uur gisteravond kwamen vijftien gewapende kolonisten naar het dorp. Ze maakten een watertank kapot en gooiden stenen naar de Palestijnen, vertelt een activist aan the Guardian. Toen Ballal naar zijn huis rende om zijn familie te beschermen, werd hij achtervolgd en geslagen, terwijl soldaten die inmiddels waren gearriveerd toekeken.

Basel Adra, wiens verhaal centraal staat in de film, was ook in het dorp tijdens de aanval. Ballal was gewond en er lag bloed in zijn huis, vertelt hij aan Middle East Eye. Toen er een ambulance kwam om hem naar het ziekenhuis te brengen, ontvoerden Israëlische soldaten hem uit de ambulance en namen ze hem mee. Sindsdien is hij vermist, vat Adra de gebeurtenis samen.

Hij vermoedt dat de film wellicht de aanleiding was voor de aanval, hoewel kolonisten en soldaten regelmatig dorpen in deze regio aanvallen zonder verantwoordelijk te worden gehouden voor deze acties. Het Israëlische leger stelt dat het juist Palestijnen waren die stenen gooiden naar Israëliërs. De soldaten waren gekomen om de ruzie te sussen en arresteerden vervolgens drie Palestijnen en een Israëliër, zegt de Israëlische defensiemacht tegen de BBC.

Demonstranten in Amsterdam steunen Imamoglu: ‘Turkije is een dictatuur’

0

Afgelopen zaterdag protesteerden zo’n duizend demonstranten in Amsterdam tegen het regime van de Turkse president Erdogan. ‘Iedereen is er klaar mee, daarom staan wij hier.’

Sinds de arrestatie van Istanbul-burgemeester Ekrem Imamoglu afgelopen woensdag, zijn er dagelijks protesten in heel Turkije. De dag voor de aanhouding van de burgemeester werd bekend dat de diploma’s van 38 mensen, inclusief Imamoglu, werden geannuleerd door een ‘duidelijke fout’. In Turkije moet men in het bezit zijn van een universitair diploma om president te kunnen worden.

De Turkse president heeft een protestverbod opgelegd, maar desondanks gingen meer dan een miljoen Turken de straat op om hun ongenoegen te uiten tegen het huidige regime en de ondemocratische manier waarop het wordt gehandhaafd.

Spreekkoren en Turkse vlaggen

Om 12 uur waren er al honderden Turken aanwezig bij het protest tegen het huidige Turkse regime op de Dam in Amsterdam. Veel mensen volgden de oproep om te protesteren via WhatsApp-groepen die de dag ervoor waren gecreëerd door leden van de Turkse Arbeiderspartij (TIP). Ook organiseert TIP, sinds de aanhouding van Imamoglu, elke dag een protest voor de Turkse ambassade in Amsterdam.

Terwijl er Turkse vlaggen werden uitgedeeld, begonnen de eerste spreekkoren van de dag de straten te vullen. Van een oude dame in een scootmobiel tot groepjes jonge studenten scandeerden ze dat het huidige regime moet opstappen en er gerechtigheid moet komen voor Imamoglu.

Rond 1 uur waren er meer dan duizend Turken op de Dam, terwijl toeristen met grote ogen naar de groep Turkse demonstranten keken. De grote groep verplaatste zich naar het Beursplein, zo’n tweehonderd meter verderop. Op de Dam waren inmiddels de eerste demonstranten zich aan het verzamelen voor de landelijke demonstratie tegen racisme en fascisme, georganiseerd door Comité 21 Maart.

‘Ik ben hier vandaag omdat de Turkse overheid de rechten van het volk aanvalt’

Een stoet Turken blokkeerde het tramverkeer, terwijl ze zongen en sprongen voor de afzetting van de Turkse president. Op het Beursplein stonden ook enkele leden van de Nederlandse tak van de CHP, waar net als in Turkije symbolisch kon worden gestemd voor de voorverkiezingen van de Turkse oppositiepartij. Afgelopen zondag behaalde de beoogde kandidaat van de CHP meer dan 15 miljoen stemmen van de Turkse bevolking.

In Amsterdam stond er een rij van honderden mensen rondom het Beursplein die hun stem wilden uitbrengen. Devrim Güven en Ayhan Pekdemir, vicepresident en lid van de CHP-Nederland, waren druk bezig om de lange rij zo snel mogelijk af te handelen.

Volgens Pekdemir zijn de verkiezingen niet alleen van symbolische waarde. ‘Met de stem, zowel hier als in Turkije, wordt ongenoegen over het huidige regime en de situatie in Turkije getoond. Stemmen is een manier om dit democratisch te uiten.’

De CHP-leden hadden niet verwacht dat er zoveel mensen zouden stemmen, waardoor er tijdelijk geen papieren meer waren. Snel werden lege blaadjes gepakt, zodat iedereen alsnog kon stemmen.

Beeld: Caner Mert

Volgens Güven is er een operatie gaande van het Turkse regime tegen zijn partij, maar de mensen die vandaag stemmen zijn niet per se fan van de CHP. ‘Niet alleen leden, maar ook mensen ongeacht hun partijvoorkeur hebben vandaag hun steun betuigd aan de oppositie. Het is mooi om te zien hoe zoveel mensen samenkomen’, zei hij.

Veel expats

Tussen de spreekkoren door praten de protesteerders onderling in vloeiend Turks of in het Engels. In de verkiezingen van 2023 behaalde Erdogan bijna 70 procent van de stemmen van Turkse Nederlanders. Op het protest waren er dan ook veel expats aanwezig, en er werd nauwelijks Nederlands gesproken.

Deniz (24), muziekdocent en net als de meeste demonstranten verhuisd vanuit Turkije, zegt: ‘Ik ben hier vandaag omdat de Turkse overheid de rechten van het volk aanvalt. In Turkije hebben wij totaal geen zekerheid van leven. Wij kunnen niet werken waarvoor wij gestudeerd hebben. Iedereen is er klaar mee, en dat is de reden waarom wij hier staan.’
Volgens Deniz is het nu tijd voor de jongere generatie om te slagen waar de oppositiepartijen in gefaald hebben. ‘De Turkse oppositie kon onderling geen eenheid vormen om Erdogan te verslaan in de afgelopen verkiezingen. Het is nu de taak van de jongere generatie en universitaire studenten, zoals Atatürk in zijn toespraken aangaf, om zich tegen het regime te keren’, zegt ze.

‘Leven in Turkije voelt alsof je in de gevangenis zit’

Deniz is niet verrast door de heftige beelden van de demonstraties in Turkije. ‘De jongeren die daar protesteren en vechten tegen de politie denken niet aan een gevangenisstraf, want leven in Turkije voelt alsof je in de gevangenis zit.’ Deniz heeft ook haar stem uitgebracht voor Imamoglu bij de voorverkiezingen. ‘Stemmen is een manier om mijn ongenoegen te uiten. Het geeft ook een duidelijk signaal richting de oppositie dat wij Imamoglu steunen, ondanks alle leugens die over hem verspreid worden.’

Iets verderop op het Beursplein staat Kemal, rond de veertig jaar, met een biertje in zijn hand. ‘Ik drink nu omdat ik bang ben. Zoals Süreyya Önder, vicevoorzitter van de Turkse Grote Nationale Assemblee, zei tijdens de Gezi-protesten: de jongere generatie kent geen angst, maar omdat wij angst hebben meegemaakt, zijn wij altijd bang’, zegt hij.
Ondanks de angst die Kemal voelt, is er ook hoop. ‘Turkije is op dit moment een dictatuur en bevindt zich op een keerpunt waar geen weg meer terug is. Ik sta hier partijonafhankelijk mee te demonstreren tegen een systeem dat vernietigd moet worden. Het is een eerste signaal dat zoveel Turken wereldwijd zich keren tegen Erdogan.’

Volgens Kemal is alleen protesteren niet genoeg. ‘Ik denk dat we als volk een prijs moeten betalen voordat er echte verandering komt. Als we hier nu zouden vechten met de politie, zouden anderen zich er niet mee bemoeien. We vinden onszelf veel te waardevol om dat te doen. Het afzetten van Erdogan is denk ik niet meer mogelijk via de democratische weg’, zegt hij.

Beeld: Caner Mert

Nadat veel mensen gestemd hebben, begint het Beursplein langzaam leeg te lopen. Een groot deel van de groep loopt terug naar de Dam, waar zeker vijftienduizend mensen zich hebben verzameld om te demonstreren tegen discriminatie en racisme. Het Turkse protestblok werd met applaus ontvangen terwijl ze zich aansloten op de Dam, en de spreekkoren over Erdogan waren nog op het Beursplein te horen. Langzaam begon de mars richting het Museumplein.

De Turkse spreekkoren overschaduwden veel andere mensen, behalve de brassband die zich door de protestblokken bewoog. De Turkse spreekkoren zorgden voor veel interesse bij andere demonstranten, die onderling gingen praten over wat er in Turkije gaande was en vaak vroegen wat er in het Turks werd gescandeerd.

‘Vrienden van mij zijn ondergespoten met traangas en geslagen met knuppels’

De demonstratie verliep rustig. Er waren veel bekende gezichten, zoals programmamaker Tim Hofman en Laurens Dassen, fractievoorzitter Volt. Veel Turkse demonstranten bedekten hun gezicht voor de pers. Het protest liep uiteindelijk door naar de Turkse ambassade, die zich aan de achterkant van het Museumplein bevindt.

Turkse versie van Bella Ciao

De demonstranten werden daar door de politie tegengehouden en mochten niet voor de ambassade protesteren, maar wel op een stukje gras zo’n 20 meter voor de ingang. Terwijl een groep poseerde voor een foto, was de Turkse versie van Bella Ciao te horen van de protestmuziekband Grup Yorum.

In het park zat een groep dames die niet bij naam genoemd willen worden omdat ze bang zijn voor eventuele consequenties. ‘Wij zijn hier vandaag omdat wij verandering willen zien in Turkije. We zijn hierheen verhuisd voor een betere opleiding en veiligheid voor vrouwen, maar dat zouden we ook graag in Turkije willen zien.’ Ze kennen mensen die daar protesteren. ‘Vrienden van mij zijn ondergespoten met traangas en geslagen met knuppels. Dat raakt ons ook hier. Daarom willen wij onze steun betuigen aan de demonstranten in Turkije.’

Weinig Turkse Nederlanders

Er is weinig deelname van Turkse Nederlanders aan de demonstratie, omdat velen niet begrijpen wat er in Turkije speelt. ‘Turken hier zijn over het algemeen conservatiever en meer fan van Erdogan. Ze zien Turkije alleen als ze op vakantie gaan en hebben een vertekend beeld van het land.’ Een andere dame vult aan: ‘Ik denk dat sommigen er baat bij hebben als het in Turkije minder goed gaat en alleen aan zichzelf denken.’

Beeld: Caner Mert

Terwijl er op het Museumplein tot ongeveer zes uur toespraken te horen zijn, zijn bijna alle Turkse demonstranten inmiddels vertrokken. In Turkije blijven de demonstraties doorgaan. Inmiddels heeft de leider van de CHP, Özgür Özel, massale boycots aangekondigd tegen merken waarvan de partij vindt dat ze het huidige regime steunen.

Vijftig UvA-alumni geven bul terug na stoppen uitwisseling met Hebrew University

0

Vijftig pro-Israëlische UvA-alumni leveren vrijdag uit protest hun diploma in op de campus van Roeterseiland, waar vorig jaar pro-Palestijnse demonstraties begonnen, aldus een persbericht.

Onder de alumni is oud-voorzitter van het CIDI, Ronny Naftaniel, die Israël onvoorwaardelijk steunt tegen, in zijn woorden, ‘antisemieten’ en ‘terroristen’. Volgens Naftaniel heeft Israël het recht zichzelf te verdedigen en is er absoluut geen sprake van ‘genocide’ in Palestina.

Hij en de 49 anderen willen niet meer ‘geassocieerd worden met een universiteit die haar grondwaarden verkwanselt’, luidt hun protest. Ze noemen zich voortaan ‘ex-UvA-alumni’, een geuzennaam.

Onder de pro-Israëliërs bevinden zich ook voormalig minister van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal en schrijver Keyvan Shahbazi, die zich in het verleden op islamofobe wijze heeft uitgelaten.

Ze geven hun bul terug vanwege de stopzetting van de studentenuitwisseling met de Hebrew University in Jeruzalem, die door pro-Palestijnse demonstranten juist wordt beschuldigd van medeplichtigheid aan genocide in Gaza. De Universiteit van Amsterdam is de eerste universiteit die deze banden heeft verbroken.

Voor de carrière van Naftaniel en Rosenthal heeft het inleveren van de bul geen gevolgen; zij zijn met pensioen.

Ondertussen is het aantal Palestijnse doden in Gaza opgelopen tot boven de 50.000 en blijft Israël bombarderen in Libanon en Syrië