Hoewel er steeds meer mensen in Europa de straat opgaan om te demonstreren tegen het militaire optreden van Israël in het Midden-Oosten, blijken Europeanen toch vaker te sympathiseren met Israël dan met Palestina of Iran. Dit blijkt uit een recent onderzoek van Yougov.
Het onderzoeksbureau vroeg inwoners uit het VK, Frankrijk, Duitsland, Denemarken, Zweden, Spanje en Italië of ze de acties van Israël, Hamas en Iran gerechtvaardigd vonden. Hoewel de meeste mensen militaire acties van alle partijen veroordeelden, waren er verschillen te zien afhankelijk van de partij waar het om ging, meldtthe Guardian.
Zo vonden grote meerderheden in alle zeven landen – variërend van 65 procent in Frankrijk tot 82 procent in Spanje – dat de aanvallen van Hamas op Israël op 7 oktober 2023 niet gerechtvaardigd waren. Deze percentages waren een stuk lager – van 43 procent in Duitsland tot 65 procent in Spanje – waar het gaat om de rechtvaardiging van het geweld van Israël in Gaza.
Hetzelfde gaat op in het geval van het conflict tussen Iran en Israël. De aanvallen van Israël op Iran werden als niet gerechtvaardigd beschouwd door op zijn hoogst 68 procent van de respondenten in Spanje, en op zijn minst 45 procent in Denemarken. De aanvallen van Iran op Israël werden overal door een meerderheid veroordeeld, van 58 procent in Frankrijk tot 71 procent in Spanje.
Het militaire optreden van Israël in Libanon werd door iets meer mensen veroordeeld: van 47 procent in Denemarken tot 68 procent in Spanje, hoewel niet uit de data blijkt wat men van de acties van Hezbollah vindt.
Het onderzoek werd uitgevoerd onder 2.098 volwassenen in het VK, 1.014 in Frankrijk, 2.077 in Duitsland, 1.019 in Denemarken, 1.007 in Zweden, 1.072 in Spanje en 1.013 in Italië. Deze mensen werden naar hun mening gevraagd tussen 9 en 24 oktober 2024.
De wedstrijd tussen Ajax en de Israëlische club Maccabi Tel Aviv op donderdag kan uitmonden in een confrontatie tussen pro-Palestijnse demonstranten en hooligans van de F-side, meldt AT5.
De pro-Palestijnse BDS-beweging verspreidt via een filmpje rond het stadion de boodschap: ‘Kick Israël uit de UEFA’ en ‘Geef Israël de rode kaart!’. Ook zijn er posters opgehangen waarin wordt geëist dat er ‘geen scheidsrechter, maar strafrechter’ moet komen voor de ‘genocidale misdaden’ van Israël in Palestina.
De demonstratie is aangemeld bij de gemeente, maar volgens AT5 is dit slechts een formele kennisgeving; de initiatiefnemers zijn vastbesloten om te verschijnen. Het is onduidelijk of ze Ajax-shirts zullen dragen, wat het voor de politie moeilijk maakt om demonstranten van supporters te onderscheiden, mochten ze samenkomen.
Groepen die eerder actief waren tijdens studentenprotesten roepen ook via Instagram op om tegen de wedstrijd te demonstreren. Een flyer toont een afbeelding van hooligans van Maccabi Tel Aviv die een figuurtje, dat de VN moet voorstellen, in brand steken met de tekst No zionists in UEFA.
Als reactie op de pro-Palestijnse actie heeft de F-side, die vaak de Israëlische vlag toont, ook van zich laten horen. Zij willen geen politieke uitingen in ‘hun stadion’. ‘In de Johan Cruijff ArenA gaat het om onze club en onze stad. We streven naar saamhorigheid en willen geen vlaggen van conflictgebieden of andere politieke boodschappen tijdens het Europa League-duel tussen Ajax en Maccabi Tel Aviv FC’, aldus de F-side. Ze dreigen bovendien: ‘Zowel binnen als buiten het stadion zullen we dit niet tolereren en waar nodig ingrijpen. Voetbal is geen politiek.’
Kinderen zouden geen tolk moeten zijn bij de afspraken van hun ouders. Dit vindt Shadi Nikshomar, raadslid namens Groenlinks in Almere. Ze stelt dat het regelen van een vertaler een taak van de gemeente is.
Samen met Efraim Hart van ChristenUnie stelde Nikshomar schriftelijke vragen aan het college van de gemeente Almere. Ze is namelijk zelf ook ingezet als tolk, en weet als geen ander hoe vervelend dit kan zijn voor een kind. ‘Als kind kan je veel dingen niet relativeren of in perspectief plaatsen, bijvoorbeeld als het over geldzaken gaat. Dat kan stress en angst oproepen’, vertelt ze aan AD Almere.
‘Veel kinderen worden ingezet als tolk bij scholen of ziekenhuizen, maar ook bij afspraken op het stadhuis’, schrijft ze op Linkedin. ‘Ouders voelen zich nu vaak gedwongen om hun kinderen mee te nemen, omdat de ondersteuning vanuit de gemeente tekortschiet. Maar het tolken heeft een enorme impact op de mentale gezondheid van deze kinderen, kansengelijkheid, ouder-kind relaties en de kwaliteit van vertaling.’
Hart en Nikshomar vinden dat de gemeente meer moet doen om inwoners die een taalbarrière ervaren te voorzien van een tolk, helemaal omdat de gemeente in theorie een gratis tolk aanbiedt. Op de website van de gemeente staat echter dat mensen zelf voor een vertaler moeten zorgen. Hart en Nikshomar vragen de gemeente om deze communicatie te verbeteren.
Kick Out Zwarte Piet heeft een lijst vrijgegeven van gemeenten waar nog steeds Zwarte Pieten voorkomen tijdens de Sinterklaasvieringen. Dit jaar, dat mogelijk de laatste is voor de actiegroep, organiseert zij vier demonstraties in het hele land, aldus Hart van Nederland.
De gemeenten waar Zwarte Piet nog aanwezig is als de knecht van Sinterklaas zijn: Almelo, Ugchelen (Apeldoorn), Coevorden, Culemborg, Elburg, Appingedam (Eemsdelta), Goeree-Overflakkee, Goes, Overdinkel (Losser), Middelburg, Nunspeet, Ootmarsum (gemeente Dinkelland), Ridderkerk, Rijswijk, Sas van Gent (Terneuzen), Vlissingen, Enter (Wierden), De Lier (Westland), Wateringen (Westland), Naaldwijk (Westland), ‘s-Gravenzande (Westland), Yerseke, en Workum (Zuidwest-Friesland).
De antiracistische strijd tegen Zwarte Piet woedt al decennialang onder Nederlanders van kleur. In 2011 bereikte deze strijd onder leiding van het kunstenaarsduo Quinsy Gario en Jerry King Luther Afriyie de nationale media. Zij werden mishandeld door de politie omdat ze met een T-shirt met de tekst ‘Zwart Piet is racisme’ stonden bij een intocht van Sinterklaas in Dordrecht.
Sindsdien is de beweging tegen Zwarte Piet steeds groter geworden. De PVV blijft ontkennen dat Zwarte Piet een racistisch figuur is.
Volgen Nederlandse moslims de Amerikaanse verkiezingen? Maakt het voor hen uit of Trump of Harris wint, gezien de onvoorwaardelijke steun aan Israël van beide partijen? ‘Het voelt als kiezen tussen twee kwaden.’
Vandaag stemmen miljoenen Amerikanen op Donald Trump of Kamala Harris. Komt de oud-president terug, of krijgt Amerika voor het eerst een vrouw van kleur als president? In beide gevallen zal de uitslag historisch zijn.
Voor Amerikaanse moslims speelt de oorlog in het Midden-Oosten een grote rol bij de verkiezingen. Ze stemmen traditioneel op de Democraten, maar door de oorlog in Gaza is hun onvrede over die partij gegroeid. Sommige moslimleiders hebben zelfs uit protest beloofd op Trump te stemmen.
De Kanttekening sprak met Nederlandse moslims. Volgen zij de Amerikaanse verkiezingen, en vinden ze het belangrijk wie de president wordt?
De jurist Abdelrafour A. (33) uit Tilburg heeft er niet echt over nagedacht of het uitmaakt wie de president van de Verenigde Staten wordt. ‘Ik denk niet dat dit enige invloed zal hebben op Nederlanders met een islamitische achtergrond’, zegt hij. Zelf zou hij stemmen op Jill Stein, de pro-Palestijnse Amerikaanse arts die geen kans maakt om te winnen, maar wel de verkiezingen kan beïnvloeden.
‘Dat komt door hun Midden-Oostenbeleid. Ik zie geen verschil tussen Trump en Harris over de Palestijnse kwestie’, zegt Abdelrafouar. ‘De Democraten moeten beseffen dat hun beleid gevolgen heeft en dat ze hierdoor de verkiezingen zullen verliezen’, denkt hij
Younes Douari (30) uit Amsterdam van jongerenplatform Represent Jezelf zegt dat hij de Amerikaanse verkiezingen ‘zo min mogelijk probeert te volgen’.
‘Het verschil tussen Trump en Harris is niet groot’
‘Ik vind Amerika een slecht voorbeeld van democratie. Het krijgt te veel aandacht, alsof het een lichtend voorbeeld zou zijn’, zegt hij. Toch erkent hij dat hij er niet omheen kan. ‘Het is nog steeds een van de machtigste landen, met veel invloed. Daarom moet je het helaas wel volgen’, aldus Douari.
Of het uitmaakt of Trump of Harris wint? Douari denkt van niet. ‘Het voelt als kiezen tussen twee kwaden’.
Jill Stein
Vakbondsvoorzitter Ebrar Kaya (29) uit Leiden ziet het anders. ‘Ik denk dat het voor elke Nederlander en moslim belangrijk is wie de nieuwe Amerikaanse president wordt’, zegt hij. ‘We zien wereldwijd een acceptatie van onmenselijke, straffeloze politiek. Als iemand die een rechtvaardigere wereld wil, kijk ik met verdriet naar het nieuws over ons kabinet, onze buurlanden en de VS. Een nieuwe Amerikaanse president kan ook voor Nederlandse moslims impact hebben, of het nu gaat om visumregels of subsidies voor industrieën die klimaatsverandering of nieuw leed in Palestina veroorzaken.’
Ebrar Kaya
Kaya heeft een lichte voorkeur voor Harris. ‘Je hoeft geen expert te zijn om te zien dat Trump slecht is voor de gewone burger.’
Uit de volledige lijst kandidaten spreekt Jill Stein hem het meest aan. Hij is echter pessimistisch over de Amerikaanse politiek. ‘De VS heeft niet alleen een niet-werkend economisch, sociaal en juridisch systeem, maar ook een kapot politiek systeem. Het gebrek aan sterke kandidaten die kans maken op lokale, regionale of nationale posities toont dat goed aan.’
‘Trump was tijdens zijn presidentschap erg negatief over moslims’
Ahmed Bouya (41), trajectbegeleider uit Rotterdam, volgt de verkiezingen niet intensief. ‘Maar ik wil toch wel wat mee krijgen’, zegt hij.
Volgens hem zijn de meeste moslims ‘ontgoocheld’ over Amerika. ‘Het maakt echt niet uit of het Trump of Harris wordt.’
Ahmed Bouya
Hij verwijst naar Amerikaanse moslims in Michigan die uit teleurstelling op Trump willen stemmen. ‘Ik weet niet of dat slim is, want ze zijn allebei slecht, vind ik. Bovendien was Trump tijdens zijn presidentschap erg negatief over moslims, bijvoorbeeld met een visumstop voor moslimlanden.’
Beste keuze voor minderheden
Ook volgens Ahmed drukt de Palestijnse kwestie zwaar op Amerikaanse moslims. ‘Als je de Palestijnse kwestie even kunt loszien van het geheel, is Harris traditioneel gezien de beste keuze voor minderheden. Maar de ontgoocheling overheerst nu, en veel moslims beschouwen Trump en Harris als twee zijden van dezelfde munt.
Kaya ziet zeker een verschil in standpunten over wat hij ‘de genocide op de Palestijnen’ noemt. ‘Het verschil tussen Trump en Harris is niet groot, dat klopt, maar kandidaten zoals Stein en anderen zijn tegen het verder ondersteunen van de genocide. Het probleem is dat deze kandidaten nu geen kans maken om welke verkiezing dan ook te winnen, behalve misschien een gemeenteraadsverkiezing ergens.’
Kaya gelooft niet dat Trump ‘een beter alternatief’ is, zoals moslimleiders in Michigan beweren.
‘Dat is absoluut niet het geval. Het is ook belangrijk om te kijken naar wat Palestijnen en Israëliërs zelf denken. Volgens the Times of Israelzijn Israëliërs minder verdeeld dan Amerikanen, met 66 procent voor Trump, 17 procent voor Harris en 17 procent die het niet weet. Onder de aanhangers van Netanyahu is de steun zelfs bijna unaniem: 93 procent voor Trump en 1 procent voor Harris’, zegt Kaya. Hij wijst erop dat de Palestijnse stem geen duidelijke voorkeur heeft, maar dat het voorkomen van een Trump-presidentschap prioriteit heeft.
Trump als vredesstichter
Younes Douari
Douari vertrouwt Trump ook niet als ‘vredesstichter’ en vindt het ‘naïef’ om zo te denken. ‘Hij is ook een rasopportunist’, zegt Douari. ‘Bovendien is er geen enkele aanwijzing dat Trump zich anders zal opstellen tegenover Israël. Hij zal gewoon de steun voor dat zionistische regime voortzetten.’
Ahmed wil positief eindigen met een blik op de toekomst. ‘Het lijkt nu erg uitzichtloos met Trump of Harris. Maar moslims kunnen hieruit leren dat ze zelf hun toekomst moeten vormgeven. Dit is een beetje vergelijkbaar met wat er in Nederland is gebeurd met de verrechtsing van links.’
Hij wijst op de Partij van de Arbeid. ‘Zij hebben hun eigen achterban onder minderheden, als je het mij vraagt, verraden. Veel moslims dachten toen: laten we het zelf doen en onze eigen partijen oprichten. Dat zagen we bij Nida en Denk. Dat was een goede ontwikkeling, omdat mensen gaan organiseren en niet meer afhankelijk zijn van anderen.’
In de afgelopen dagen heb ik veel berichten voorbij zien komen over belastingtarieven, bestaanszekerheid, het tekort aan woningen, de onzekerheid van huiseigenaren over het kunnen voldoen van de vaste lasten, over parttime werken, ouderschapsverlof voor vaders en moeders en het wel of niet financieel zelfstandig zijn van de Nederlandse vrouw.
En bij al deze op het oog losstaande onderwerpen kom ik op een gedachte: wat heeft Nederland toch een patriarchale, betuttelende overheid.
Patriarchaal Leontine? Ja.
Ik kom uit een cultuur waar tegen vrouwen wordt gezegd ‘je diploma is je eerste man’. Als vrouw word je geacht om zelf al je rekeningen te kunnen betalen – ook wanneer je in een relatie zit, ook wanneer je kinderen hebt met iemand. Je moet in staat zijn om zonder die ander voor jezelf te kunnen zorgen.
Dit idee staat haaks op het concept van ‘gezinsinkomen’. Maar lieve overheid, als ik het bed met iemand deel, wil dat nog niet zeggen dat ik onder een dak met die persoon leef. En als ik wél in een huis woon met iemand, wil dat nog steeds niet zeggen dat ik een huishoudboekje met diegene wil delen.
Het idee dat je financieel voor elkaar zorgt als je met iemand samen bent – een relatie hebt – is een patriarchaal construct, ontstaan op de fundamenten van een tijd waarin vrouwen nog niet mochten stemmen en niet meer mochten werken zodra ze gingen trouwen. Later kregen ze automatisch ontslag wanneer ze zwanger raakten.
Het eenkostwinnermodel veranderde vervolgens in het anderhalfsverdienersmodel waarbij de vrouw parttime gaat werken om zo voor de kinderen en het huishouden te zorgen. Want ja, waarom zou je als vrouw meer dan de helft van je netto inkomen inleveren bij de kinderopvang? Jouw inkomen is een ‘extraatje’, dat in het belastingstelsel dat uitgaat van gezinsinkomens bovendien extra wordt belast. Werken levert dan niet veel meer op. Vaak is het zo dat de man meer verdient dan de vrouw, daarom blijft hij fulltime werken. Misschien neemt hij nog een ‘papadag’ op om ‘op de kinderen te passen’ in plaats van te zorgen.
Dit patriarchale systeem zorgt ervoor dat vooral vrouwen niet financieel onafhankelijk zijn en gedwongen in een kwetsbare positie blijven zitten
Maar ook wanneer je voor je inkomen afhankelijk bent van de staat, met toeslagen en dergelijke, blijft de vraag waarom je voor het recht op en de hoogte van een toeslag afhankelijk bent van het inkomen van je partner. Waarom wordt iemand met wie je samenwoont voor de overheid automatisch je ‘fiscale partner’?
Ik ben een individu. Ik wil graag zelf bepalen op welke manier ik in mijn liefdesrelatie invulling geef aan de financiën. Ik bepaal graag zelf of ik een duurzame relatie heb en met iemand wil samenwonen. Op dit moment is het risicovol als je te vaak bij je partner slaapt. Als je een sociale huurwoning hebt, kan de woningbouwvereniging concluderen dat je samenwoont. Ook de uitkeringsinstantie waarvan je geld ontvangt, kan die conclusie trekken. En dan heb je minder recht op een zelfstandige sociale huurwoning of je uitkering wordt verlaagd.
Maar toch: ik ben een individu. Als vrouw is mijn instelling: mijn geld is mijn geld en jouw geld is jouw geld. Wat we samen betalen, betalen we samen, maar ik ga onze financiën niet delen en op een grote hoop gooien. Toch dwingen ons belastingstelsel en ons toeslagensysteem mij daartoe.
Dit patriarchale systeem zorgt ervoor dat vooral vrouwen niet financieel onafhankelijk zijn en gedwongen in een kwetsbare positie blijven zitten. Zij blijven voor hun inkomen afhankelijk van een ander. Als je in de jaren vijftig bent blijven hangen, zie je dat niet.
Anno 2024 zijn er zo veel verschillende vormen van samenzijn en samenwonen. Ons belastingstelsel is een hindernis bij het oplossen van de woningnood, want mensen kunnen niet gaan samenwonen zonder fiscaal partner van elkaar te worden. Bovendien krijg je als je gaat samenwonen minder inkomsten uit toeslagen, omdat de overheid kijkt naar het zogenaamde gezinsinkomen.
Ik werk, ik betaal belasting. De ander werkt en betaald ook belasting. Mag ik alsjeblieft zelf uitmaken hoe ik mijn huishoudboekje inricht en met wie? In plaats van te soebatten over een laag of een hoog btw-tarief, kunnen we het beter hebben over het emanciperen van verschillende groepen. En om te beginnen moeten we mensen weer gaan zien als individuen.
Op het Mediapark in Hilversum vindt op dit moment een protest plaats om de overleden kinderen en journalisten in Gaza te herdenken. Er zijn duizenden paren kinderschoenen neergezet, die symbool staan voor de duizenden jonge verloren levens in het oorlogsgebied.
Het is de tiende keer sinds de start van de oorlog in Gaza dat Stichting Olijfboom een herdenkingsprotest organiseert. Dit keer is dat in samenwerking met Free Press Unlimited en Hilversum for Palestine. Naast kinderen wil de stichting deze editie aandacht besteden aan de 191 journalisten die het leven lieten in het conflict.
Volgens Stichting Olijfboom zijn er in de afgelopen 388 dagen ten minste 191 journalisten vermoord. Bovendien voelen veel Palestijnse journalisten zich onvoldoende gehoord. ‘Media in het Westen plaatsen veelal kanttekeningen bij de berichtgeving van hun Palestijnse collega’s en zetten bronnen van het Israëlische bezettingsregime ernaast of erboven, terwijl dit keer op keer geen betrouwbare bron blijkt te zijn.’
Om de journalisten te eren is bewust gekozen voor het Mediapark in Hilversum. Op het plein voor Beeld en Geluid zullen de duizenden schoenen worden uitgestald, in lijn met eerdere protesten. Dit keer is het aantal schoenen zo groot dat ze niet naast elkaar kunnen worden uitgestald; ze worden op alternatieve wijze neergezet, zegt de stichting.
Op deze manier wil men de niet te bevatten aantallen overleden kinderen een gezicht geven. Volgens de officiële cijfers van het Palestijnse ministerie zijn er sinds de oorlog meer dan 17.200 Palestijnse kinderen vermoord. Waarschijnlijk ligt het werkelijke aantal vele malen hoger.
Iran heeft gedreigd met een grote aanval op Israël, maar pas na de verkiezingen in de Verenigde Staten. De aanval zal agressiever zijn dan eerder en mogelijk vanuit Irak worden uitgevoerd.
Dit heeft een Iraanse functionaris gezegd tegen de Amerikaanse krant the Wall Street Journal. De Iraanse geestelijk leider Ayatollah Ali Khamenei zei afgelopen weekend al in een toespraak dat de reactie van Iran op de aanval van Israël verwoestend zou zijn.
Een week eerder voerde Israël een aanval uit op Iraanse militaire doelwitten. Hierbij kwamen vier soldaten om het leven, maar ook een burger. Deze aanval was een reactie op de Iraanse luchtaanval op Israël van 1 oktober, en dit was weer een reactie op de moord op Hebzollah-leider Hassan Nasrallah en Hamas-leider Ismael Haniyeh.
Iran en Israël hebben de onderlinge strijd sinds het begin van de oorlog in Gaza opgevoerd. Hoewel het niet bij woorden is gebleven, zijn de aanvallen heen en weer tot nu toe relatief mild. De retoriek blijkt steeds dreigender dan de werkelijkheid, en de landen kunnen elkaar op afstand niet veel schade berokkenen.
Toch zijn er ook zorgen over een mogelijke escalatie. Vooral Hezbollah, een bondgenoot van Iran, zou een serieuze dreiging kunnen vormen voor Israël. Anderzijds zou Israël de nucleaire faciliteiten van Iran kunnen aanvallen. Dan is de kans groot dat de VS erbij betrokken raakt en is er sprake van een groot regionaal conflict.
Eerste Turks-Nederlandse burgemeester zet zich in tegen femicide. ‘Het komt overal voor, in goede en kwetsbare wijken.’
In Rijswijk zijn al drie vrouwen vermoord sinds Huri Sahin twee jaar geleden burgemeester werd, als de eerste burgemeester van Turkse afkomst in Nederland. Ze plaatste het probleem van femicide (vrouwenmoord) hoog op de agenda en heeft een speciale structuur binnen de gemeente Rijswijk opgezet, zegt ze in een interview met NRC.
Volgens de burgemeester heeft ze al twintig vrouwen bereikt die bang zijn voor hun man. Onder de huidige omstandigheden, met veel langs elkaar heen werkende instanties, zouden zij vermoedelijk onder de radar zijn gebleven. Sahin nam het initiatief na de eerste vrouwenmoord, toen ze een e-mail ontving van een doodsbange inwoonster.
Volgens Sahin zijn instanties die zich bezighouden met geweld tegen vrouwen ‘overgeorganiseerd’. Dat moet volgens haar anders. Ze wijst op de zogenoemde ‘alarmknop’ (een kastje in huis dat de politie onmiddellijk waarschuwt) die sommige vrouwen krijgen bij acute dreiging.
Femicide komt regelmatig voor in het land waar de ouders van Huri Sahin vandaan komen (Turkije). Begin dit jaar werden er op één dag acht vrouwen door hun partner vermoord. Turkse vrouwengroepen zetten vrouwenmoord continu op de agenda.
Sahin vertelt aan NRC dat het ‘overal kan gebeuren’ en wijst op een geval dat vorig jaar plaatsvond in een ‘mooi huis in een goede wijk’ en een ander geval in juni dit jaar in een ‘kwetsbare wijk’.
In een brandbrief hebben meer dan 100 medewerkers van de BBC de omroep beschuldigd van pro-Israëlische vooringenomenheid in de berichtgeving over de Gaza-oorlog. Dit meldt de Arabische nieuwssiteMiddle East Eye.
Door Israël een hand boven het hoofd te houden, zou de BBC een loopje nemen met de basisvoorwaarden van degelijke journalistiek, staat in de brief die is ingezien door the Independent. De journalisten van de BBC hebben de brief anoniem ondertekend, vermoedelijk omdat ze vrezen voor hun baan.
‘De gevolgen van partijdige journalistiek zijn immens. Elke tv-reportage, elk artikel en elk radio-interview dat heeft verzaakt in het onderzoeken van Israëlische claims, heeft systematisch dehumanisering van Palestijnen aangewakkerd’, zou in de brief staan.
Volgens de critici moet uit de koppen van BBC-berichten duidelijker naar voren komen wanneer Israël de dader is van misdaden en dat Israëlische woordvoerders steviger aan de tand moeten worden gevoeld. Een woordvoerder van de BBC liet weten ‘zich niet te kunnen vinden in de aantijgingen’, meldt Villamedia. De BBC zou volgens de woordvoerder streven naar ‘onze verantwoordelijkheid om het meest betrouwbare en onpartijdige nieuws te leveren’.
Onze site gebruikt cookies en vergelijkbare technologieën onder andere om u een optimale gebruikerservaring te bieden. Ook kunnen we hierdoor het gedrag van bezoekers vastleggen en analyseren en daardoor onze website verbeteren.
Deze website gebruikt cookies om uw gebruikservaring op deze website te verbeteren. Van deze cookies worden cookies aangemerkt als "Noodzakelijk" in uw browser bewaard, deze cookies zijn essentieel voor het functioneren van de website. Bijvoorbeeld het opslaan van uw keuze of u wel of geen cookies wilt hebben. Wij maken ook gebruik van cookies van derde partijen die ons helpen met het analyseren en begrijpen van de gebruik van deze website door u. Deze cookies worden alleen gebruikt als u daar toestemming toe geeft. U heeft ook de mogelijkheid om uzelf uit te sluiten voor deze cookies. Dit zal echter effect hebben op uw gebruikerservaring.
Noodzakelijke cookies zijn absoluut nodig voor het functioneren van de website. De cookies in deze categorie zorgen alleen voor de veiligheid en het functioneren van deze website . Deze cookies bewaren geen persoonlijke gegevens
Deze cookies zijn niet strict noodzakelijk, maar ze helpen de Kanttekening een beter beeld te krijgen van de gebruikers die langskomen en ons aan te passen aan de behoeftes van onze lezers. Hiervoor gebruiken wij tracking cookies. Bij het embedden van elementen vanuit andere websites zullen er door deze sites ook cookies worden gebruikt.
De jurist Abdelrafour A. (33) uit Tilburg heeft er niet echt over nagedacht of het uitmaakt wie de president van de Verenigde Staten wordt. ‘Ik denk niet dat dit enige invloed zal hebben op Nederlanders met een islamitische achtergrond’, zegt hij. Zelf zou hij stemmen op Jill Stein, de pro-Palestijnse Amerikaanse arts die geen kans maakt om te winnen, maar wel de verkiezingen kan beïnvloeden.
