Vanaf 1 januari krijgt ontwikkelingsorganisatie Islamic Relief Worldwide subsidie van minister Sigrid Kaag (Buitenlandse Handel & Ontwikkelingssamenwerking).
Op rechtse websites als GeenStijl en de Dagelijkse Standaard klinken alarmbellen: Islamic Relief Worldwide zou gelieerd zijn aan de Moslimbroederschap.
De rechtse blogger Wouter Roorda schrijft namelijk dat ‘de fundamentalistische Moslimbroeders’ van Islamic Relief Worldwide in een subsidiepot van 37 miljoen euro vallen ter ‘Versterking Maatschappelijk Middenveld’ in ontwikkelingslanden.
Deze pot mag de organisatie delen met andere NGO’s die volgens het ministerie van Buitenlandse Zaken de ‘Vrijheid van Meningsuiting en/of Vrijheid van Religie en Levensovertuiging’ bevorderen.
De Tweede Kamer steunt tot dusver met ruime meerderheid dit programma van minister Kaag, meldt Roorda.
Vorige maand besloot de Duitse regering het geven van subsidies aan Islamic Relief, dat in veertig landen actief is, juist te staken. De reden: ‘persoonlijke banden’ tussen zowel Islamic Relief Worldwide als haar Duitse tak met de Moslimbroederschap.
De Moslimbroederschap is in Duitsland niet gewild. De Duitse inlichtingendienst betitelt de organisatie als een gevaar voor de democratie. Hoewel de Moslimbroederschap geen geweld propageert, zou de organisatie extremistisch zijn en antidemocratische idealen nastreven.
De Moslimbroederschap is een islamistische groepering die vertakkingen kent door heel de Arabische wereld. In Tunesië, Marokko en Jordanië zit de Moslimbroederschap in het parlement, in Egypte en Saoedi-Arabië is de beweging verboden. Ook in West-Europa is de Moslimbroederschap actief. Volgens critici streeft de Moslimbroederschap een shariastaat na.
De Nederlandse inlichtingendienst deed in 2011 onderzoek naar de Moslimbroederschap. Hoewel de Moslimbroederschap geen directe dreiging voor de democratische rechtsorde of de nationale veiligheid inhoudt, zouden de activiteiten op lange termijn een risico kunnen vormen, aldus de AIVD.
‘De Nederlandse Moslimbroeders proberen invloed te verwerven in het maatschappelijk middenveld. Als zij ook gaan deelnemen aan politieke besluitvorming zonder open te zijn over hun signatuur en daarmee hun belangen en bedoelingen, kan dit tot een onwenselijke situatie leiden.’
De islamkritische oud-journalist Carel Brendel noemt Islamic Relief Worldwide de ‘internationale hulporganisatie van de Moslimbroeders’. Onlangs bracht hij ook GroenLinks-kandidaat Kauthar Bouchallikht in verband met de Moslimbroederschap, vanwege haar werkzaamheden voor de islamitische studentenorganisatie FEMYSO. De Telegraaf nam zijn ‘scoop’ over en lijsttrekker Jesse Klaver moest zich publiekelijk verdedigen.
Een grote groep linkse en islamitische organisaties reageerde verontwaardigd op deze mediastorm rond Bouchallikht. Zij vinden dat het kandidaat-Kamerlid lijdend voorwerp is van een ‘extreemrechtse intimidatiecampagne’ en noemen Brendel een ‘rechtsradicale speurneus’, die ‘een lange staat van dienst heeft als het gaat om het bedenken van islamofobe complottheorieën’.
