De gemeente Utrecht en Vluchtelingenwerk herkennen zich ‘totaal niet’ in het beeld dat ‘tientallen statushouders hun baan hebben opgezegd’. Het verhaal ligt volgens hun veel genuanceerder, meldt RTV Utrecht.
Na een artikel in het Financieele Dagblad was het beeld ontstaan dat statushouders massaal hun werk opzegden na het verkrijgen van een sociale huurwoning. Volgens een anonieme horecaondernemer waren zij overtuigd ‘beter af te zijn met een uitkering dan met een baan’. En toen ging het snel.
‘Een middelvinger naar de belastingbetalende Utrechter’, tweette VVD-raadslid Tess Meerding na het bericht. Op sociale media ging men tekeer met reacties als ‘het land uit’ en ‘die krijgen centjes en meer dan een Nederlander’, meldt RTV Utrecht.
De gemeente Utrecht en Vluchtelingenwerk melden dat zeker 6 van de 650 statushouders die verplicht in Utrecht worden gehuisvest hun contract bij ‘een grote internationale fastfoodketen’ hebben opgezegd. Ook zijn er volgens het college signalen dat het om een paar andere statushouders bij een andere horecazaak gaat. Dat vindt de gemeente ‘spijtig’: ‘Onze inzet is erop gericht om inwoners tijdens de overgang van azc naar een eigen woning én daarna duurzaam aan het werk te houden of te krijgen.’
Maar ‘tientallen’ zijn het dus geenszins. Evita Bloemheuvel van Vluchtelingenwerk is op de hoogte van de verhalen van de fastfoodketen en probeert te achterhalen wat de motivatie van de mensen is die hun werk opzeggen. ‘In de meeste gevallen heeft het er mee te maken dat er bij de inburgering veel komt kijken’, zegt Bloemheuvel tegen RTV Utrecht. Ze somt op:
‘Mensen moeten een kale woning inrichten met weinig budget, ze moeten hun leefomgeving leren kennen, er komt een toets om het taalniveau te bepalen en uit te zoeken welke leerroute je daarna gaat volgen. Daarna krijg je taalles, vakken om het land te leren kennen en huiswerk. En dan zijn er nog allerlei praktische zaken die geregeld moeten worden, vaak met bureaucratische rompslomp in een taal die de meeste statushouders niet machtig zijn. Je moet je inschrijven bij de gemeente, de kinderen moeten naar school, je moet een huisarts vinden, je moet een contract voor gas, water en licht afsluiten en ga zo nog maar even door. Wat wij zien, is dat het veel van mensen vraagt en dat het moeilijk met een baan te combineren valt. Soms zeggen mensen dan hun baan op, omdat ze niet weten hoe hun leven eruit komt te zien.’
Op sociale media is men harder over de ontstane ophef. ‘Rechts Nederland ging helemaal los. Alles lag weer aan statushouders’, aldus Rick van der Zweth, fractievoorzitter van de PvdA in Utrecht. ‘Wat blijkt? Gaat waarschijnlijk om ca. 6 (v.d. 650) mensen. Allemaal eenzelfde fastfoodketen (slecht betaald). Geen duidelijke koppeling met het krijgen van een woning’.
Blogger Peter Breedveld is ongenadiger: ‘Het verontwaardigde geloei hield drie dagen onafgebroken aan en uiteindelijk bleek het weer, zoals iedereen met een normaal functionerend brein al had zien aankomen, een hoax.’
