Trump wil Groenland kopen om de EU in paniek te brengen, denkt Roel van Duijn. ‘Het is het voornemen van Grote Bek en Gestrekte Arm om de Europese Unie kapot te maken.’

Bewaar ik bij alle rondvliegende breekijzers van Trump en Musk mijn geliefde stoïcijnse kalmte? ’s Nachts woel ik in bed en mijn vrouw betrapt me er op dat ik vaak in ondoorgrondelijke gedachten verkeer.

Grote Bek blaft tegen Denemarken, dat in shock is en haastig nieuwe oorlogsschepen naar Groenland wil sturen. Maar varen ze dan eigenlijk niet de verkeerde kant op? In de Oostzee lijken de Russen hun sabotage van westerse kabelverbindingen te verankeren.

We krijgen het sinds Trumps herverkiezing nu van twee kanten om de oren. Vanuit het Oosten werden we al langere tijd politiek en militair aangevallen, dat konden we al niet aan, en nu komen er ook uit het Westen intimidaties en politieke aanvallen in plaats van de vertrouwde steun. Hoe overleeft het vrije, democratische Europa deze ijskoude douche?

Trumps hebberige vingers naar Groenland wijzen naar een onaangenaam raadsel. Denemarken en Groenland zijn toch bereid om alles in vriendelijke samenwerking te doen wat de Amerikaanse slokop wenst? Amerikaanse militaire bases zijn prima, heeft de Deense premier Mette Frederiksen geantwoord. Delfstoffen winnen door Amerikaanse bedrijven, dat lijkt me een goede zaak, glimlacht de Groenlandse premier Egede vanuit zijn iglohoofdstadje Nuuk. Maar waarom zou Groenland een nieuw Alaska – destijds gekocht van Rusland – moeten worden? Ingelijfd door de VS? Waarom geen normaal respect voor de soevereiniteit van het land? Waarom dreigt Grote Bek de Denen onnodig met torenhoge handelstarieven in plaats van bondgenootschappelijk met hen samen te werken?

Het plan

Trumps agressiviteit tegen de kleine NAVO-bondgenoot lijkt belachelijk, maar in mijn nieuwe pyjama heb ik vastgesteld dat er een plan achter zit. Dat plan is de bevestiging van een angst die mij al meteen beving toen ik zag wie Grote Bek voor zijn inauguratie uit Europa had uitgenodigd. De vijanden van de Europese samenwerking, een voor een. Zorgvuldig uitgekozen, op een rijtje. De vertegenwoordigers van Europees extreemrechts stonden bij Grote Beks inzwering te klappen. AFD, Front Nationale, Farage, de man die de ongelukkige afbrokkeling van Groot-Brittannië van de EU op z’n geweten heeft. De hele, Poetingezinde oppositie met daarbij nog Meloni, erfgename van Mussolini’s heldendom.

De vertegenwoordigers van Europees extreemrechts stonden bij Grote Beks inzwering te klappen

Eerst twijfelde ik nog even of Musks uitgestoken arm ècht wel de nazi-groet zou zijn geweest, dat kon toch niet waar zijn? Maar toen las ik dat zijn opmerking dat de AfD de enige redding van Duitsland is, gevolgd werd door wéér een actie die duidelijk maakt dat de Amerikaanse regering nu systematisch de AfD de steunt en de grootste partij van het land wil maken. Die nieuwste actie is dat Musk, zaterdag 25 januari, op een scherm aanwezig was bij een AfD-manifestatie in het Oost-Duitse Halle en daar uitroept dat de Duitsers weer echte Duitsers moeten worden en dat het Duitse schuldgevoel nu wel tot het verleden mag behoren. Waar bemoeit die Zuid-Afrikaanse Amerikaan zich mee, vroeg ik me af. Maar zo’n uitroep op een opgewonden verkiezingsbijeenkomst van een hyper-nationalistische Duitse partij, die desinformatie over Hitler (‘een socialist’!) verspreidt: dat is niet zomaar iets. Dat nog wel in de dagen dat de tachtigjarige bevrijding van Auschwitz herdacht wordt. Dat is onderdeel van een uitgedacht plan.

Ik kan er niet omheen. Het is het voornemen van Grote Bek en Gestrekte Arm om de Europese Unie kapot te maken. Het wordt niet uitgesproken, maar dat hoort bij dit plan. Trump hoopt met zijn duim op Groenland Europa in paniek te brengen. Want de EU zal Denemarken moeten steunen en zich daardoor frontaal tegen hem en zijn machtige land keren. Dat is wat hij wil uitlokken, rotzooi. Trump bedreigt Europa met de invoering van hoge handelstarieven; voor elk product dat Europese firma’s in de VS invoeren zullen wij 10 of 20 procent van de prijs moeten betalen. Funest voor de Europese economie en daarom zal hij afzonderlijke Europese landen in verleiding brengen om afzonderlijk gunstigere deals te sluiten. Wat niet kan volgens het Europese recht. Maar wat tot enorme spanningen, ja tot een explosie van de EU zou kunnen leiden.

Het tegenplan van EU 

De Europese Commissie doorziet Trumps plan en heeft gelukkig stelling genomen. Ursula Von der Leyen heeft nu afgekondigd dat bij alle openbare aanbestedingen in Europa de voorkeur zal worden gegeven aan Europese bedrijven boven die van erbuiten, dus ook boven Amerikaanse. Een vorm van protectionisme dat tegen het vrije marktdenken ingaat en ook eigenlijk oneconomisch is, maar het dient als antwoord op de Amerikaanse aanval.

De krokodil, in Moskou, vindt dit allemaal prachtig

Onderdeel van dit antwoord is ook dat men een groot aantal Europese regels wil afschaffen om het Europese bedrijfsleven de vrije hand te geven. Dit gaat vooral ten koste van de Green Deal, een van de verworvenheid van de vorige Europese Commissie. En ongetwijfeld ten koste van de door Timmermans ingevoerde wet voor natuurbescherming. De afgesproken afschaffing van de benzinemotor voor auto’s, die in 2035 definitief moet zijn, hangt nu in de lucht. Dit als gevolg van de Republikeinse agressie tegen Europa, nog maar ruim een week na Trumps aantreden.

Poetin

De krokodil, in Moskou, vindt dit allemaal prachtig. Vijand Europa, wordt nu in de rug aangevallen door zijn andere vijand, Amerika. Hij slijmt nu bij Trump, hij noemt Grote Bek een slimme man en hij verwelkomt zijn begeerte naar Groenland door hem aan te bieden dit allergrootste eiland ter wereld samen te delen. Krokodil kijkt uit naar een vruchtbaar gesprek met zijn ‘slimme’ ambtgenoot Grote Bek, die hem zelf al meerdere malen ‘geniaal’ heeft genoemd, bijvoorbeeld toen hij in februari 2022 Oekraïne met zijn leger de strop om de hals snoerde.

Europa zit in de tang. Uit het oosten naderen Poetins troepen, uit het westen dreigen Trumps invasie met tolmuren, pesterijen en een explosie van het sinds de Tweede Wereldoorlog moeizaam opgebouwde, maar unieke samenwerkingsverband tussen de voormalige vijanden op het oude continent.

Ik kan de slaap niet vatten.

Dit is een ingezonden opinie en geeft niet noodzakelijk het standpunt van de Kanttekening weer.