17.1 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 187

Twee jaar cel geëist tegen Belgische extreemrechtse politicus

0

Het Belgische OM eist twee jaar celstraf en een geldboete van 8000 euro tegen de extreemrechtse oud-politicus Dries Van Langenhove (Vlaams Belang) in een proces dat gister begon. Zo meldt de Belgische nieuwssite VRT.

Het OM beschuldigt Van Langenhove als leider van de extreemrechtse jongerenbeweging Schild & Vrienden van ‘racistische ophitserij’. Zes anderen moeten volgens het OM zes maanden de cel in en 8000 euro betalen. Zo wil het OM dat de rechter ‘een duidelijk signaal’ afgeeft aan de maatschappij.

Van Langenhove was zelf niet aanwezig bij de rechtszitting, omdat hij geen eerlijk proces verwacht met een rechter van ‘uiterst linkse signatuur’, vertelt hij op X.

Het onderzoek naar Schild & Vrienden begon in 2018. In een uitzending van het platform Pano was te zien hoe leden van de extreemrechtse groep duizenden racistische, seksistische en antisemitische berichten met elkaar uitwisselden.

Schild & Vrienden werd in 2017 opgericht door Van Langenhove en onderhoudt sterke banden met het Forum voor Democratie van Thierry Baudet. Bij de ledendagen van FvD is ook steevast een delegatie van Schild en Vrienden aanwezig, meldt de opiniesite Joop.

Met deze website moet discriminatie meer zichtbaar worden

0

Dinsdagochtend lanceerde minister van Binnenlandse Zaken Hugo de Jonge de nieuwe landelijke website discriminatie.nl. Slechts drie procent van de mensen die discriminatie meemaakt, meldt dit. ‘Dat is slechts een klein puntje van de ijsberg, het is belangrijk dat we die hele ijsberg zichtbaar maken’, zei de minister tijdens de officiële lancering in Den Haag. 

Discriminatie.nl is een samenvoeging van achttien anti-discriminatievoorzieningen. Met de lancering van een landelijke website willen deze organisaties beter vindbaar zijn voor mensen die discriminatie ervaren en daarvan melding willen doen. De Kanttekening was aanwezig bij de plechtigheid.

‘Een heuglijke dag’ noemt de moderator de samenvoeging van de achttien verschillende anti-discriminatiebureaus. Deze bureaus hebben de wettelijke taak om discriminatiemeldingen te rapporteren aan de gemeenten en indirect aan de minister van Binnenlandse Zaken.

‘Het blijft belangrijk dat slachtoffers van discriminatie gehoord, gezien en gesteund worden’, zegt Sjaak van der Linde, de nieuwe directeur van discriminatie.nl. Van der Linde was eerder de directeur van Radar, een van de achttien partijen onder de nieuwe koepel. ‘Hoewel één op de vier Nederlanders met discriminatie te maken heeft gehad is slechts een fractie daarvan bereid was om daar melding van te maken.’ 

Het lage aantal meldingen kan volgens De Jonge opgelost worden door één meldpunt met een duidelijke naam. ‘Met alle respect voor Radar, maar vind je het gek dat mensen dat niet kunnen vinden om discriminatie te melden? Bij de naam Radar komen allerlei andere associaties naar boven. Discriminatie.nl moet daar verandering in brengen.’

Waarom bemiddeling?

Wat gebeurt er zoal in de samenleving? Hoewel de meeste gevallen van discriminatie op basis van afkomst zijn in Nederland, vertelt Marlon Mendes Capinha van Discriminatie.nl over een geval waarbij een homoseksuele man slachtoffer werd van discriminatie. Na een handgemeen tussen de man en twee andere mannen in een café dat normaliter als veilige haven geldt voor de LHBTIQ+-gemeenschap wordt het slachtoffer weggestuurd door de beveiliger met de opmerking zich voortaan ‘als echte man’ te gedragen. 

Het draait om bewustwording en dat de veilige omgeving weer toegankelijk wordt

Nadat het slachtoffer hier melding van maakt bij het beveiligingsbedrijf gebeurt er in eerste instantie weinig, omdat de beveiliger in kwestie geen discriminatie ziet in de opmerking. Het anti-discriminatiebureau springt in. De man kan de hulp goed gebruiken. ‘Het draait om bewustwording en dat de veilige omgeving weer toegankelijk wordt in gesprekken van mens tot mens’, aldus Capinha.

Een ander voorbeeld gaat over twee medewerkers van Defensie die op vierenzestigjarige leeftijd ‘functioneel leeftijdsontslag’ hebben gekregen, terwijl ze tot hun zevenenzestigste wilden doorwerken. Defensie voerde aan dat ze uit bescherming van hun gezondheid tot ontslag overgingen. 

Daar was volgens het College van de Rechten van de Mens geen aanleiding voor, omdat de medewerkers al tien jaar op kantoor werkten en dat zeker nog drie jaar konden volhouden. Ook dit is een voorbeeld van discriminatie waarbij bemiddeling cruciaal was.

En Geert Wilders dan? 

Aan het einde van de ochtend is er ruimte voor vragen. ‘U zegt dat één op de vier Nederlanders te maken heeft met discriminatie. Nu heeft tijdens de verkiezingen ook één op de vier Nederlanders op de PVV gestemd, een partij die openlijk discrimineert of met discriminerende voorstellen komt. Wat zegt dit over Nederland?’

‘Het belangrijkste wat ik erover zou willen zeggen is dat Nederland een democratische rechtsstaat is en zal blijven. Tegen iedereen die zich zorgen maakt over de verkiezingsuitslag zeg ik: heb vertrouwen. We zijn een democratische rechtsstaat die robuust is, die weerbaar is, die tal van waarborgen heeft met instituties die stevig zijn. De democratische rechtsstaat zoals we die in de afgelopen honderden jaren hebben opgebouwd staat op stevige voeten.’

Je kunt het pas aanpakken als je het in beeld hebt

De minister roept bovendien iedereen op waakzaam te zijn. ‘Want het is natuurlijk niet zo dat democratieën zich alleen maar één kant op ontwikkelen. Het is geen rustig bezit en vraagt dagelijks onderhoud. Daarover gaat ook deze aanpak. Daarover gaat dit meldpunt. Het is een belangrijke stap om discriminatie zichtbaar te maken. En je kunt het pas aanpakken als je het in beeld hebt. Als het zichtbaar is.’  

‘Kunt u begrijpen dat minderheden in Nederland, specifiek moslims, zich na de verkiezingen echt zorgen maken over hun bestaan hier in Nederland? En dat sommige moslims weinig vertrouwen hebben in de democratische rechtsstaat?’

‘Ook dan zeg ik: heb vertrouwen. Het is onze dagelijkse opdracht om die democratische rechtsstaat sterk te houden.’

Joden, moslims en christenen bidden samen voor vrede

0

In Zwolle hebben een imam, predikant en Joodse voorvrouw de handen ineengeslagen en samen gebeden voor vrede. Dat gebeurde in het kader van de jaarlijkse interreligieuze nieuwjaarsviering, die dit jaar op zondag 6 januari plaatsvond. Zo meldt NieuwWij.

Het samen bidden voor vrede staat in een lange traditie die meer dan dertig jaar teruggaat. Ieder jaar vindt de plechtigheid op een andere locatie plaats. Dit keer was de Oosterkerk in Zwolle aan de beurt.

‘Natuurlijk moest deze viering doorgaan, juist nu’, zegt Ingrid Petiet, voorzitter van de Joodse Gemeente in Zwolle. Petiet vindt dat het conflict in Gaza niet naar de polder gehaald moet worden en noemt vrede ‘niet alleen de afwezigheid van oorlog’. Volgens haar is vrede ook dat je het hartgrondig met elkaar oneens kunt zijn, en elkaar toch niet reduceert tot vijand.

De imam reciteerde uit de Koran, er was een lezing uit het evangelie naar Matteüs en uit de Joodse traditie werden spreuken en psalmen gelezen.

Wilders wil toch geen verbod op islamitische uitingen

0

PVV-leider Geert Wilders heeft drie omstreden wetsvoorstellen ingetrokken om drempels weg te nemen voor de coalitiebesprekingen met NSC, VVD en BBB. 

Het gaat om wetsvoorstellen die eerder al werden afgekeurd door de Raad van State en waar in de Tweede Kamer bij lange na geen steun voor was: gevangenhouding zonder tussenkomst van een rechter, het verbod op bepaalde islamitische uitingen en geen kiesrecht voor mensen met meerdere nationaliteiten.

Wilders neemt niet principieel afstand van de wetsvoorstellen, maar ze gaan ‘voorlopig de ijskast in’. Critici blijven dan ook sceptisch over de intenties van Wilders.

Miko Flohr, docent antieke geschiedenis aan de Universiteit Leiden, denkt dat het nogal cruciaal is om te weten wat ‘voorlopig’ precies betekent en waarom dat voorbehoud überhaupt nodig is, zo schrijft hij op sociale media.

Anderen vallen over de manier waarop het gebaar ontvangen wordt. Zo schrijft mediamaker Karim Amghar een ‘vervelende nasmaak’ te krijgen van het woord ‘welwillend‘ in de kop van een Volkskrantartikel over de ingetrokken discriminatoire wetsvoorstellen.

Arabist Jan Jaap de Ruiter is feller van toon en kritisch op de krant. ‘Idioot dat de pers dat dan ‘welwillend’ noemt. Die koelkast toont toch alleen maar des te meer aan dat dat hele PVV-programma qua islam ongrondwettelijk was en is? Past Geert Wilders nu ook het verkiezingsprorgamma online aan? Vast niet’, aldus De Ruiter.

Christenen vragen aandacht voor Israël tijdens genocidezaak Zuid-Afrika

0

Op 11 januari organiseren de organisaties Christenen voor Israël en Centrum Informatie en Documentatie Israël een solidariteitsmars voor Israël in Den Haag. Ze willen hiermee protesteren tegen Zuid-Afrika, dat Israël voor genocide aanklaagt bij het Internationale Gerechtshof. Deze zaak komt donderdag voor de rechter. 

Christenen voor Israël steunt Israël onvoorwaardelijk. ‘Israël staat er niet alleen voor’, zegt de organisatie. ‘Antizionisme is antisemitisme’, zo noemen ze de zaak voor het Internationale Gerechtshof. De groep vindt het schandalig dat Zuid-Afrika Israël aanklaagt, want Israël ‘verdedigt zich juist tegen vijanden van de Joodse staat’. 

De protestants-christelijke organisatie schrijft over de gruwelijke wijze waarop Israëlische baby’s, kinderen, (jonge) mannen en vrouwen en ouderen op 7 oktober werden vermoord en beweert dat pro-Palestijnse demonstranten wereldwijd oproepen tot genocide op alle Israëliërs. Hiermee doelt de groep op de leus ‘From the river to the sea, Palestine will be free’. 

Pro-Palestijnse activisten zeggen dat ze met deze leus – die volgens de rechter niet strafbaar is – niet oproepen tot genocide. Het is volgens hen een uiting van hoop, dat er ooit mensenrechten en vrijheid zijn voor de Palestijnen in het land tussen de rivier Jordaan en de Middellandse Zee. 

De organisatie heeft in z’n communicatie geen aandacht voor de meer dan 23.000 Palestijnen die zijn omgekomen bij de Israëlische bombardementen op Gaza. De nadruk van het protest ligt op het verdedigen van Israël, een zaak die op dit moment belangrijker is dan ooit, volgens de organisatie. 

‘Elke Jood realiseert zich dat hij zonder Israël vogelvrij is. De diepgewortelde Jodenhaat, binnen en buiten Israël, is de belangrijkste reden om nu op te staan voor Israël. Als Israël zich niet verdedigt, zal er straks geen Joodse staat meer zijn. Israël is de enige democratie in het Midden-Oosten, de plek waar Joden vrij kunnen leven.’ 

De demonstratie begint om 8:45 uur op het Lange Voorhout in Den Haag. Vanaf die plek lopen de demonstranten naar het Vredespaleis in Den Haag. Op het plein organiseren ze een kleine tentoonstelling over de gegijzelde Israëliërs in Gaza. 

Uniek bezoek van Indiase minister aan heilige stad Medina

0

De Indiase minister van Minderheden Zaken Smriti Irani heeft de religieuze stad Medina bezocht tijdens een twee dagen durend bezoek aan Saoedi-Arabië. Het is de eerste keer dat een niet religieuze delegatie toegang krijgt tot de pelgrimsstad. 

‘Ik maakte vandaag een historische reis naar Medina, een van de heiligste steden binnen de islam. Ik bezocht de gerespecteerde moskee van de profeet, Al Masjid Al Nabwi, de berg van Uhud, en de Quba Moskee, de eerste moskee binnen de islam’, schreef de minister gisteren op X. 

‘Het belang van het bezoek aan deze plaatsen, die verweven zijn met de vroege islamitische geschiedenis, onderstreept de diepgang van onze culturele en spirituele betrokkenheid.’

Tijdens het bezoek stelden de landen vast dat er in 2024 maximaal 175.025 pelgrims naar Mekka mogen tijdens de hadj, de grote bedevaart die moslims een keer in hun leven moeten maken. 140.020 plaatsen zijn gereserveerd voor pelgrims die via het Hadj Comité India naar Mekka en Medina reizen, de overige 35.005 zijn voor reisgroepen.

Minister Irani sprak tijdens haar bezoek aan Medina ook met Indiase pelgrims die de Umrah maakten, de kleine bedevaart.

Van de meer dan 1,4 miljard Indiërs is bijna 80 procent hindoe en 14,2 procent moslim. Dit komt neer op zo’n 172,2 miljoen mensen.

Racisme, discriminatie en woke: trends in 5 Nederlandse kranten

0

Hoeveel aandacht was er de afgelopen jaren voor discriminatie en racisme in Nederlandse kranten? En nam deze aandacht toe na gebeurtenissen als de aanval van 7 oktober in Israël of de Black Lives Matter-protesten?

Het archief van LexisNexis laat zien hoe een aantal van deze begrippen de afgelopen jaren gebruikt werd in vijf landelijke kranten: de Telegraaf, NRC, de Volkskrant, Trouw en AD. In dit artikel wordt in het bijzonder gekeken naar de begrippen ‘discriminatie’ en ‘racisme’ en naar vijf gronden van discriminatie: ‘seksisme’, ‘homofobie’, ‘moslimhaat’, ‘anti-zwart racisme’ en ‘antisemitisme’. Bij deze vijf gronden is ook gekeken naar alternatieve omschrijvingen.

Discriminatie en racisme

In de periode van 2000 tot 2023 verschenen in de vijf kranten gezamenlijk jaarlijks tussen de 800 en 1400 berichten waarin het woord ‘discriminatie’ werd gebruikt. De piek was in 2020, het jaar van de Black Lives Matter-protesten. In vergelijking met dit recordjaar daalde het aantal in 2022 met ongeveer 16 procent. De meeste artikelen over discriminatie waren te vinden in Trouw, gevolgd door NRC en de Volkskrant. De Telegraaf en AD publiceerden aanzienlijk minder berichten over dit onderwerp.

Wat betreft berichtgeving over ‘racisme’:  tot 2012 was er sprake van circa 500 artikelen per jaar in de vijf kranten. Een toename was merkbaar vanaf 2013, aanvankelijk vanwege de Zwarte Piet-discussie. In 2018 werd er voor het eerst meer over racisme dan over discriminatie geschreven. De berichtgeving over Black Lives Matter, slavernijverleden en institutioneel racisme zorgde in 2020 voor een recordaantal van meer dan 2600 artikelen. Dit aantal halveerde in 2023 bijna, naar ruim 1300 artikelen. De meeste artikelen over racisme verschenen in NRC, gevolgd door de Volkskrant en Trouw. De lezers van deze drie kranten krijgen per jaar gemiddeld twee keer zo veel artikelen over racisme te lezen dan de lezers van de Telegraaf en het AD.

Specifieke gronden van discriminatie

Als we kijken naar enkele specifieke gronden van discriminatie, dan is ‘antisemitisme’ of ‘Jodenhaat’ (rode lijn in onderstaande grafiek) de discriminatiegrond die doorgaans het vaakst wordt vermeld, in 200 tot 500 artikelen per jaar. Uitschieters waren de jaren 2014 en 2023. In beide jaren kwam dit door het oplaaien van het conflict tussen Israël en Hamas en een toename van antisemitische incidenten. In 2023 bijvoorbeeld verscheen 60 procent van de artikelen over antisemitisme na 7 oktober.

In NRC verschenen de meeste artikelen over antisemitisme, op de voet gevolgd door Trouw en de Volkskrant. In de Telegraaf en vooral het AD verschenen doorgaans veel minder artikelen over antisemitisme. Uitzondering hierop vormden de laatste maanden van 2023. Tussen 7 oktober en 31 december verschenen er in de Telegraaf iets meer artikelen over antisemitisme dan in Trouw, NRC en de Volkskrant. De Telegraaf publiceerde ruim 70 procent van de artikelen over antisemitisme na 7 oktober.

‘Seksisme’ (inclusief alternatieve omschrijvingen als vrouwenhaat en misogynie) kreeg vooral vanaf 2016 meer aandacht, mede dankzij het #MeToo-tijdperk en in 2021 en 2022 door berichtgeving over grensoverschrijdend seksistisch gedrag. De Volkskrant en NRC publiceerden hierover ongeveer anderhalf keer vaker dan Trouw, en zelfs vijf tot zes keer vaker dan de Telegraaf en het AD.

Veel minder aandacht was er in de kranten voor ‘homofobie’ (homohaat, lhbt-discriminatie) en ‘moslimhaat’ (islamofobie, moslimdiscriminatie). Over beide onderwerpen werd sinds het begin van deze eeuw wel geleidelijk aan meer geschreven.

De Telegraaf wijdde in 2023 meer artikelen aan woke dan aan discriminatie of racisme

De meeste artikelen over homofobie verschenen in 2022. Aanleiding vormden onder andere de OneLove-actie van de KNVB, homorechten in Qatar waar het WK voetbal plaatsvond en de weigering van Amsterdamse moskeeën om een lhbt-verklaring van burgemeester Halsema te ondertekenen. De Volkskrant publiceerde jaarlijks de meeste artikelen over homofobie, op enige afstand gevolgd door NRC en Trouw. Op ruime afstand volgden de Telegraaf en het AD.

De meeste aandacht voor moslimhaat was er rond 2015, vooral naar aanleiding van een toename van het aantal haatincidenten tegen moslims na de komst van vluchtelingen en terroristische aanslagen in onder andere Parijs. De oorlog tussen Israël en Hamas leidde na 7 oktober vorig jaar tot een toename van het aantal berichten over moslimhaat. De helft van het totaal aantal artikelen over moslimhaat verscheen na 7 oktober. Het is opvallend dat een groot deel van de artikelen over ‘islamofobie’ niet zozeer over discriminatie ging, maar relatief vaak over het gebruik van het begrip islamofobie zelf. Ook voor dit onderwerp geldt dat NRC, de Volkskrant en Trouw er veel vaker over publiceerden dan de Telegraaf en het AD.

De aandacht van de afgelopen jaren voor racisme en Black Lives Matters leidde amper tot artikelen over specifiek anti-zwart racisme (afrofobie). Het aantal artikelen over deze vorm van discriminatie kwam jaarlijks amper boven de tien.

Woke

Tot slot nog even over ‘woke’, dat vaak wordt omschreven als: ‘alert op mogelijke maatschappelijke misstanden, zoals racisme en discriminatie´. Nadat Black Lives Matter racisme op de kaart had gezet, ontstond er vanuit de Verenigde Staten in 2020 een tegenbeweging van mensen die zich afzetten tegen ‘woke’ of het ‘wokisme’. Deze anti-woke-beweging varieert van mensen die zich storen aan in hun ogen overdreven politieke correctheid, cancel culture en identiteitspolitiek tot aan een (uiterst) conservatieve tegenbeweging, die zich keert tegen diversiteit, inclusie, transrechten, homoseksualiteit, seksuele voorlichting, abortus en aandacht voor verschillende vormen van sociale onrechtvaardigheid.

Dat de discussie over ‘woke’ in 2020 ook Nederland bereikte is te zien aan een forse toename dat jaar van het aantal artikelen over ‘woke’. Sinds 2021 verschijnen er jaarlijks (veel) meer publicaties over ‘woke’ dan over antisemitisme, seksisme, homofobie, moslimhaat of anti-zwart racisme. De Volkskrant publiceerde de meeste artikelen over woke, net iets meer dan de Telegraaf, Trouw en NRC. Het AD publiceert ook over dit onderwerp verreweg het minst aantal artikelen. De Telegraaf wijdde als enige krant in 2023 meer artikelen aan ‘woke’ dan aan ‘discriminatie’ of ‘racisme’.

Relativering

De betekenis van al deze cijfers moet gerelativeerd worden. Ze vertellen iets over het aantal artikelen waarin bepaalde begrippen voorkomen in vijf grote Nederlandse kranten en geven een indicatie voor de aandacht die redacties aan een onderwerp geven. Zonder zicht op het totaal aantal artikelen dat in de afzonderlijke kranten verschijnt, is het niet bekend welk aandeel van de berichtgeving wordt besteed aan racisme, (enkele gronden van) discriminatie en woke.

Wat verder onderzocht kan worden is hoe er over deze begrippen wordt geschreven. Hoe wordt bijvoorbeeld ‘woke’ gedefinieerd – ook in relatie tot verschillende gronden van discriminatie? In hoeverre worden bepaalde gronden van discriminatie geproblematiseerd of juist gebagatelliseerd? Gaat het om nieuwsberichten, opinieartikelen of bijdragen van vooral een aantal columnisten? Hoe is de verhouding tussen binnenlands en buitenlands nieuws over deze onderwerpen? In hoeverre vertellen deze cijfers iets over de ervaren omvang van een maatschappelijk probleem of het aantal incidenten? Dit zijn allemaal vragen voor verder onderzoek.

Nieuw massaproces in de VAE tegen vermeende terroristen

0

De Verenigde Arabische Emiraten hebben bevestigd dat ze 84 mensen voor de rechter dagen wegens terroristische misdrijven. Ze worden onder andere beschuldigd lid te zijn van de verboden Moslimbroederschap en een bedreiging te vormen voor de staat.

Volgens het staatspersbureau WAM heeft de procureur-generaal Hamad al-Sham opdracht gegeven om voornamelijk leden van de Moslimbroederschap te berechten. De pan-Arabische en orthodoxe Moslimbroederschap wordt gezien als een bedreiging voor de emirs die de VAE besturen. 

Tijdens klimaattop COP28, die afgelopen december in Dubai plaatsvond, kwamen berichten naar buiten dat de VAE opnieuw een groot aantal politieke tegenstanders aan zou klagen. Dit is nu officieel bevestigd, schrijft het persbureau.

Oude zaak wordt nieuwe zaak

Een aantal van de aangeklaagden zat echter al in de gevangenis. Tien jaar geleden vond er een massaproces plaats tegen vierennegentig vermeende leden van de Moslimbroederschap, waaronder activisten, studenten, docenten en critici van de regering. Negenenzestig van hen belandden uiteindelijk in de gevangenis en sommige van hen moeten nu opnieuw voor de rechter verschijnen, aldus persbureau.

De verdachten worden ervan beschuldigd een nieuwe clandestiene organisatie op te richten met als doel gewelddaden te plegen in de VAE. Dit was in de zaak van tien jaar geleden nog niet bekend. Volgens WAM heeft een zes maanden durend onderzoek voldoende bewijs geleverd voor een nieuwe rechtszaak. 

Mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch (HRW) zal het nieuwe proces op de voet volgen. De organisatie zegt dat de aangeklaagden vervolgd worden omdat ze in 2010 een belangenbehartigingsorganisatie op hadden gericht.  

HRW zegt dat de VAE ook mensenrechtenactivist Ahmed Mansour opnieuw voor de rechter halen. Hij werd in 2018 tot tien jaar gevangenisstraf veroordeeld, omdat hij de regering op sociale media had bekritiseerd en het imago van zijn land door het slijk zou hebben gehaald.

Turkse hoofdaanklager wil doodstraf bij vrouwenmoord

0

De hoofdofficier van justitie van het Hooggerechtshof in Turkije, Bekir Sahin, wil de doodstraf in het geval van femicide (vrouwenmoord) herintroduceren. Zo meldt de Turkse nieuwssite Duvar

De zwaarste straf voor vrouwenmoord is op dit moment levenslang. ‘In het verleden was dit de doodstraf. Volgens mij moet bij bewezen schuld doodstraf het gevolg zijn’, zo zei Sahin vorige week. 

Sahin denkt dat in het geval van sommige misdaden alleen de doodstraf afschrikt. Hij onderbouwt dat idee niet, maar zegt: ‘Een persoon die een zwangere vrouw met talloze steekwonden doodt moet geëxecuteerd worden, in plaats van een levenslange gevangenisstraf uit te zitten.’ 

Geen doodstraf sinds 1984

Turkije heeft de doodstraf officieel afgeschaft in 2004, met het oog op toetreding tot de Europese Unie. De doodstraf werd echter al sinds 1984 niet meer uitgevoerd in het land.

De openbaar aanklager liet zich ook uit over het Vrouwenverdrag (Istanbul Conventie), waar de Turkse regering in 2021 uitstapte. Volgens hem zou dat verdrag vrouwenmoorden niet voorkomen. ‘Femicide vindt plaats met of zonder verdrag.’

Turkse vrouwenorganisaties, zoals het Comité Vrouwensolidariteit, zijn kritisch op Sahin. Volgens hen misbruiken Sahin en rechtse politici, zowel religieuze als nationalistische, vrouwenmoorden om de doodstraf in te voeren voor hun eigen politieke agenda.  
Studies hebben bovendien aangetoond dat er geen preventieve werking uitgaat van de invoering van de doodstraf, zo voeren zij aan.

‘Als mechanismes (in het vrouwenverdrag, red.) die geweld tegen vrouwen moet voorkomen werden geïmplementeerd, als er een sociaal systeem was om dit te effectueren, dan zouden deze vrouwen in leven zijn. Maar deze tekortkomingen worden niet besproken, de doodstraf wel,’ aldus het Comité Vrouwensolidariteit. 

Is de dood van Hamas-leider Arouri een keerpunt?

0

Aan het begin van dit nieuwe jaar werd Saleh al-Arouri, een vooraanstaand leider van de Palestijnse militante groep Hamas, gedood in Beiroet bij een vermoedelijk Israëlische drone-aanval. De gevolgen van de moord doen zich gelden in het hele Midden-Oosten en roepen vragen op over de toekomst van de oorlog in Gaza en de mogelijke betrokkenheid van Iran en Hezbollah.

Arouri was een belangrijk doelwit – een oprichter van de militaire tak van Hamas, een belangrijke strateeg en fondsenwerver. Ook de andere Hamas-leden die bij de aanval zijn gedood, bekleedden hoge posities en waren betrokken bij militaire operaties of het leiderschap van Hamas. Hun dood is een aanzienlijke klap voor de slagkracht van de organisatie.

De aanval heeft angst voor regionale escalatie tussen Israël, Hamas en Hezbollah aangewakkerd. De leider van Hezbollah, Hassan Nasrallah, zei dat de moord ‘niet ongestraft zal blijven’ en dat de vergelding grenzeloos is, mocht Israël Libanon aanvallen. Beide partijen waarschuwden voor een mogelijke oorlog. Israël heeft geen verantwoordelijkheid opgeëist, maar wordt verdacht van de precisieaanval. Hamas is volgens Israël een terroristische organisatie, Arouri staat op de Israëlische dodenlijst. De aanval vond plaats in een bolwerk van Hezbollah in Beiroet. Er zijn zorgen dat het incident vredesbesprekingen, onderhandelingen over gevangenenruil tussen Hamas en Israël, en vrijlating van Israëlische gijzelaars in Gaza kan dwarsbomen.

Ondertussen gaat de strijd door in Gaza, waarbij Israël aandringt op meer evacuaties. Meer dan 22.000 Palestijnen zijn gedood sinds 7 oktober, toen Hamas Israël aanviel. Wapenstilstanden hebben geen stand gehouden.

De grootste slachtoffers zijn de Palestijnen in Gaza

In het toch al roerige Midden-Oosten zullen de spanningen wellicht oplopen. Iran heeft in het verleden Hamas gesteund met financiële middelen, wapens en militaire training. Het verlies van Arouri kan Teheran ertoe aanzetten de steun aan Hamas op te voeren. Het Iraanse leiderschap kan dit zien als een kans om Israël verder uit te dagen en de eigen invloed in de regio te doen gelden. Vanwege langdurige banden met zowel Iran als Hamas heeft Hezbollah, de door Iran gesteunde sjiitische militante groep in Libanon, ook een belangrijke rol te spelen in dit scenario. De deelname van deze groep aan het conflict zal de spanningen in de toch al instabiele regio verhogen en Libanon betrekken bij het bredere Israël-Palestina-conflict.

Het is moeilijk om de toekomst te voorspellen. De internationale gemeenschap volgt de situatie nauwlettend, waarbij veel landen aandringen op terughoudendheid en de-escalatie. De oorlog in Gaza, die nu drie maanden aan de gang is, heeft al talloze levens geëist en duizenden mensen ontheemd. De dood van Arouri voegt een extra laag complexiteit toe aan een al ingewikkeld conflict. De dynamiek tussen Israël en Hamas zal waarschijnlijk veranderen, nu de groep worstelt met het verlies van een belangrijke leider. Dat er mogelijk vergeldingsacties zullen plaatsvinden baart zorgen.

De internationale gemeenschap moet snel handelen om verdere escalatie te voorkomen en omstandigheden bevorderen die bevorderlijk zijn voor vrede. De komende dagen zijn cruciaal voor het verloop van het conflict en de vooruitzichten op een rechtvaardige en blijvende oplossing in de regio.

Sommige critici denken dat Israël een drone-aanval uitvoerde in Libanon om zo meer steun in het Westen te verwerven. Israël zou hopen op een oorlog op twee fronten, zodat het lijkt alsof Israël de partij is die wordt belaagd.

De implicaties van deze actie moeten nog volledig worden begrepen, maar het is duidelijk dat Iran zich roert en Israël doorgaat met de zware bombardementen op Gaza. De grootste slachtoffers zijn de Palestijnen in Gaza. Zij lijden immens onder de bombardementen, terwijl alles om hun heen wordt verwoest. Helaas blijft de internationale gemeenschap stil, ondanks de recente actie van Zuid-Afrika, om Israël aan te klagen voor genocide bij het Internationaal Gerechtshof.