4.3 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 2

Turkse historicus: Habsburgers plantten het zaadje voor islamofobie in Europa

0

De Turkse schrijver en historicus Gökhan Göktas claimt dat de oorzaken van de Europese vijandigheid tegenover moslims liggen in het eeuwenlange conflict tussen de Oostenrijkse Habsburgers en het Ottomaanse rijk. Twee middeleeuwse dynastieën die ophielden te bestaan na de nederlaag in de Eerste Wereldoorlog, zo meldt de Arabische nieuwssite SadaNews.

Het door de Habsburgers geregeerde Oostenrijk was een lappendeken van enorme gebieden in Centraal-Europa en op de Balkan. Met het oprukken van de Ottomaanse Turken in Europa vanaf de veertiende eeuw veranderden deze regio in een grensgebied met slagvelden tussen aan de ene kant de christelijke heersers en aan de andere kant de islamitische sultan.

Dat was niet altijd een tegenstelling, aangezien protestantse vorsten soms liever onder islamitische heerschappij wilden leven dan onder katholieke. ‘Liever Turks dan Paaps’, zeiden de Nederlandse Watergeuzen bijvoorbeeld in de Tachtigjarige Oorlog. Ook de Hongaarse protestanten in Transsylvanië hadden liever Turkse dan Oostenrijkse overheersers.

Maar volgens de historicus Göktas zijn onder de Habsburgers wel de kiemen gelegd van de hedendaagse islamofobie, en ook van ‘Turkofobie’, stelt hij. De Ottomaanse Turken zouden als ‘ongelovigen uit het Oosten’ verdeeldheid hebben gezaaid in Europa, door de protestanten te steunen.

Lange tijd hebben de Habsburgers daarom in angst voor Turkse invasies geleefd. Kerkklokken luidden geregeld om een goddelijke interventie tegen de ‘barbaarse Turken’ te initiëren. De Turken belegerden tot twee maal toe tevergeefs de Oostenrijkse hoofdstad Wenen, in 1529 en opnieuw in 1683.

Hoewel in de anti-islamitische en anti-Turkse Europese verbeelding een kern van waarheid zit, moet dit niet worden onderschat. Tijdens de Balkanoorlogen (1912-1913) voerden christelijke naties oorlog om Turkse moslims uit Europa te verdrijven. Ook in Srebrenica in 1995 speelde dit vijanddenken een rol. Toch lijkt de Turkse historicus twee andere pijlers van het Europese vijandbeeld over het hoofd te zien. Dat betreft de Kruistochten om Palestina te ‘bevrijden’ van de moslims en de strijd op het Iberisch schiereiland.

Daar werd al vanaf de vroege Middeleeuwen slag geleverd tegen Arabische moslims, bijvoorbeeld in de Slag bij Poitiers in 732. In 1492 is de zogenoemde ‘Reconquista’ – critici spreken van ‘christelijke verovering’, omdat ‘herovering’ impliceert dat het gebied altijd al christelijk zou zijn geweest – voltooid. Daarna was er geen plek meer voor moslims in een christelijk Iberië, maar ook niet voor joden.

Dirk Verhofstadt: ‘De VS glijdt af naar een autoritair regime’

0

Dirk Verhofstadt heeft een herziene versie van zijn Dagboek 1933 uitgebracht, omdat Donald Trump volgens de filosoof een groot gevaar vormt voor de liberale democratie. De parallellen met de jaren dertig zijn inmiddels onmiskenbaar.

Drie jaar na Dagboek 1933 verschijnt een herziene herdruk waarin de Vlaamse filosoof en publicist Dirk Verhofstadt waarschuwt dat het gevaar dichterbij is gekomen dan hij toen kon vermoeden. Met Donald Trump opnieuw in het Witte Huis ziet hij hoe democratische instituties verzwakken, autoritaire reflexen toenemen en parallellen met de jaren dertig steeds zichtbaarder worden. Het is nu menens.

In 2022 schreef u het Dagboek 1933, waarin u waarschuwde dat de geschiedenis zich misschien weer zou herhalen. Is dat nu gebeurd, met Donald Trump opnieuw in het Witte Huis?

‘De geschiedenis zal natuurlijk zich nooit exact herhalen, maar de parallellen tussen wat in Duitsland in de jaren dertig gebeurde en vandaag worden steeds duidelijker. We zien wereldwijd dat er een omslag bezig is van parlementaire democratieën naar autoritaire staten. Denk aan Vladimir Poetin, Recep Tayyip Erdogan, Viktor Orban, Robert Fico (de premier van Slowakije, red.) en anderen.

‘De taal van extreemrechts wordt ook steeds meer overgenomen, ook in onze contreien. Het is niet omdat Geert Wilders zetels verloor dat extreemrechtse ideeën zijn verdwenen, integendeel. Kijk naar de winst van JA21 en FvD, en dan heb je nog de BBB en de VVD die veel ideeën over het migratiebeleid overgenomen hebben van de PVV. Maar het klopt dat we met Donald Trump in de Verenigde Staten een duidelijker en concreter beeld krijgen van hoe een parlementaire democratie afglijdt naar een autoritair regime.’

In hoeverre zijn de VS nog wel een vrije democratie?

‘Dat is het nog, kijk naar de verkiezingen in New York, New Jersey en Virginia. Er bestaan nog sterke tegenkrachten in de VS, maar de politiek van Trump is stilaan maar zeker bezig met het ondergraven van de fundamenten van de liberale democratie, de rechtsstaat en vooral dan van de scheiding der machten. Door zijn batterij aan presidentiële besluiten vanaf het begin van zijn tweede ambtstermijn, werden zowel de wetgevende macht, het Congres, als de rechterlijke macht in snelheid genomen. Ze werden verrast door het snelle handelen van de president. Zijn meerderheid in het parlement volgt hem bijna blindelings. Er zijn wel rechterlijke bezwaren en afwijzingen, maar Trump heeft op dat vlak een enorme troefkaart in handen, namelijk zijn meerderheid aan conservatieve rechters in het Hooggerechtshof.

‘Trumps greep op de staat wordt  steeds groter’

‘Trumps minachting voor rechters die hem zogezegd tegenwerken is ongezien in de Amerikaanse geschiedenis. Zo noemde hij de federale rechter Boasberg een ‘left radical lunatic’.  De VS zijn dus wel nog een democratie, maar Trumps greep op de staat wordt wel steeds groter. Het is duidelijk dat hij uit is op het behoud van de macht voor hemzelf en voor zijn mogelijke opvolger, zoals James David Vance.’

Heeft u ook concrete voorbeelden van die aantasting van de democratie?

‘Wel, in Texas en andere staten is men volop bezig met gerrymandering, waarbij men de kiesdistricten zo hertekent dat er meer Republikeinse verkozenen zullen zijn. Vanuit Democratische hoek komt daar nu reactie op met Proposition 50 in California, een grondwetswijziging in de staat Californië die het mogelijk maakt om halverwege het decennium de kiesdistricten voor het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden opnieuw te tekenen, met als doel het electoraal voordeel van de Democratische Partij te vergroten, maar waar gaat dat eindigen?

‘Trump wil ook het stemmen per brief afschaffen, wat vooral nadelig zou zijn voor senioren. Of meer concreet bewijs van staatsburgerschap opleggen, wat nadelig zou zijn voor zwarten en andere minderheden. Of neem zijn inzet van het leger, de National Guard, om zogezegd de criminaliteit te bestrijden, terwijl dat is tegenspraak ik met het tiende Amendement van de Amerikaanse grondwet. Trump heeft het regelmatig over de noodtoestand om zijn beslissingen te legitimeren.’

Misschien moet ik de Godwinvraag toch stellen: in hoeverre kun je Trump met Adolf Hitler vergelijken?

‘Dat is natuurlijk niet eenvoudig omdat ze in verschillende tijden leefden en leven. Maar ik wil toch op een aantal psychologische parallellen wijzen. In 1944 kreeg de Amerikaanse psycholoog Walter Langer de opdracht van de Amerikaanse inlichtingendienst om een psychologisch profiel op te maken van Hitler. Dat verscheen na de oorlog onder de titel ‘The Mind of Adolf Hitler’. Volgens hem waren de primaire regels van de Führer het volgende: ‘Geef nooit een fout of vergissing toe; geef nooit toe dat er iets goeds in uw vijand kan zijn; laat nooit ruimte voor alternatieven; accepteer nooit de schuld; concentreer je op één vijand tegelijk en geef hem de schuld van alles wat fout gaat.’

‘Trump geeft, net zoals Hitler, nooit een fout of vergissing toe, zegt nooit dat zijn tegenstanders iets goed hebben gedaan, accepteert nooit de schuld en concentreert zich systematisch op een vijand die hij dan de schuld geeft van alles wat fout gaat. Hij liegt doelbewust, zoals ook blijkt uit zijn presidentiële campagne van 2024 en zijn tweede ambtstermijn die begon in januari 2025. Een opvallende leugen sprak hij uit in zijn debat met Kamala Harris op 10 september 2024. Toen herhaalde hij een neonazistische hoax dat Haïtiaanse immigranten in Springfield, in de staat Ohio, honden, katten en andere huisdieren opaten, iets wat de moderator na factchecking ontkrachtte. Trump gaf geen bewijs en de burgemeester van het stadje ontkende dit onmiddellijk. Het leidde echter tot bommeldingen en de belaging door white supremacists van de immigranten.

‘Als president beweert Trump regelmatig dat Oekraïne verantwoordelijk is voor de Russische inval. Volodymyr Zelensky zei dat Trump desinformatie verspreidde, maar die herhaalde het opnieuw. Verder loog hij over de opbrengst van de fraudebestrijding door DOGE (Department of Government Efficiency, het Departement voor Overheidsefficiëntie, red.) die veel minder heeft opgebracht, de immigratiecijfers, de hulp aan Oekraïne, de situatie van de economie onder Joe Biden en hemzelf, autisme, energievoorziening, Panama, enzovoort. Als de cijfers over de stijging van de levensduurte, de inflatie of de werkloosheid hem niet zinden, ontsloeg hij de leidinggevenden van de betrokken diensten.

‘Trump beweert regelmatig dat Oekraïne verantwoordelijk is voor de Russische inval’

‘De parallel met de propagandatechniek van naziminister Joseph Goebbels is hier duidelijk. Die ondergroef in de jaren dertig ook de waarde van feiten. Kritische dag- en weekbladen werden door de nazi’s verboden of moesten zich volledig onderwerpen aan de censuur van het regime. Waarheid maakte stapsgewijs plaats voor overdrijving, bagatellisering, misleiding, holle retoriek, radicalisering, fanatisme en regelrechte onjuistheden die de burgers, soms tegen beter weten in, moesten geloven.

En grootheidswaanzin?

‘Inderdaad. Zowel Hitler als Trump geloven in hun uitverkorenheid en onfeilbaarheid. Hitler overleefde enkele moordaanslagen en Trump ook op 13 juli 2024 toen een kogel rakelings langs zijn oor raakte. Hij schreef op Truth Social dat het alleen God was ‘die het ondenkbare voorkwam’. In het sterk gelovige Amerika had dit heel wat impact. Hitler had een duidelijk plan voor ogen en achtte zich onfeilbaarheid, vaak tot verbijstering van zijn generaals. Trump zegt van zichzelf dat hij geen enkele fout maakt, integendeel, hij draagt soms een pet met de woorden ‘Trump was right about everything’.

‘De grootheidswaanzin van Hitler was algemeen gekend. Zelfs tot diep in de oorlog bleef hij met zijn architect Albert Speer plannen maken voor de ‘Welthauptstadt’ Germania, met een gigantische triomfboog en een reusachtige ‘Volkshalle’. Trump laat een reusachtige balzaal bouwen in de plaats van de East Wing van het Witte Huis. Hij heeft ook plannen voor de bouw van een soort Arc de Triomphe voor zichzelf in Washington DC. En hij liet al enkele keren vallen dat hij zijn gezicht op Mount Rushmore zou willen zien. In een interview met The Atlantic op 24 april 2025 zei Trump: ‘I run the country and the world’. Ik vrees dat hij dat meent.’

Over moordaanslagen gesproken, is de moord op Charlie Kirk een soort Rijksdagbrandmoment geweest, net als de mislukte coup tegen Erdogan in 2016 dat voor Turkije was?

‘In zekere zin wel. Net als de brand van de Reichstag in 1933 voor de nazi’s, leek dit voor Trump het momentum om zijn critici en tegenstanders opzij te schuiven. Op 20 september 2025 riep hij zijn minister van Justitie op om zijn politieke tegenstanders te vervolgen. Wie die tegenstanders exact zijn is niet duidelijk, maar Trump had het specifiek over ‘de vijand van binnenuit’. De president en zijn adviseurs verwijzen naar ‘radicale linksen’, ‘progressieve organisaties’, ‘diegenen die demoniseren’ of ‘het ngo-netwerk dat geweld aanwakkert, faciliteert en eraan deelneemt’. Uiteindelijk vaardigde Trump op 22 september 2025 een presidentieel besluit uit waarin hij verklaarde dat antifa een ‘binnenlandse terroristische organisatie’ is die ‘de Amerikaanse regering, wetshandhavingsinstanties en ons rechtssysteem’ wil omverwerpen. Antifa is echter geen formele organisatie. Het is eerder een paraplu-beweging van linkse, socialistische en liberale antifascistische activisten, demonstranten en protestgroepen. In de praktijk gaat het om mensen die zich, zonder enige centrale structuur of leiding, verzetten tegen het fascisme, maar door de regering worden weggezet als ‘radicale linksen’. En die wil Trump laten verbieden. Dat is gevaarlijk, want dan kan hij elke persoon en organisatie die kritiek heeft op zijn beleid, als ‘antifa’ of ‘radicaal-links’ wegzetten.

‘Ook in Europa, onder meer in Nederland en België, willen extreemrechtse politici Antifa aan banden leggen omdat antifascisme terrorisme zou zijn. Rosan Smits, van het Nederlandse online journalistiek platform De Correspondent, wijst er terecht op dat het antifascisme verbieden juist fascistisch is. Het verbieden van antifascisme zou, net als in de jaren dertig onder het nazisme, de tegenstand tegen een autoritair of dictatoriaal beleid in de kiem smoren. In elk geval ben ikzelf als liberaal een overtuigde antifa, een antifascist. Een zelfverklaarde liberaal die geen antifascist is, is niet liberaal. Het dan ook onbegrijpelijk dat de VVD onder leiding van Dilan Yesilgöz heeft meegestemd voor een motie van Forum voor Democratie om antifa als terroristische organisatie te bestempelen.

‘Dat neemt natuurlijk niet weg dat als iemand zich antifa noemt en gewelddaden pleegt, streng moet aangepakt worden, daar hebben we de rechterlijke macht voor. Maar dat geldt natuurlijk ook voor mensen met andere overtuigingen die materiële of lichamelijke schade aanbrengen. Zo zien we dat er steeds meer geweld gebruikt wordt door extreemrechts. In mijn boek heb ik daar een hele lijst van opgesomd, van Anders Breivik, over Brenton Tarrant tot de gewelddadige demonstratie van extreemrechts in Den Haag op 20 september 2025.’

In Duitsland werden in 1933 enkele maanden na Hitlers machtsovername alle andere partijen verboden. In de Verenigde Staten is de situatie zorgelijk, absoluut, maar de Democratische Partij is niet verboden. Sterker nog, ze boekte grote successen bij de lokale verkiezingen van 4 november.

‘Ja, ik zei dat al, al was dat in steden en staten die al grotendeels Democratisch waren of zijn. Nogmaals, de VS is momenteel geen dictatuur, maar het is wel stevig op weg om een autocratie te worden. En wat die uitslagen betreft: ik voorspel nog zware botsingen tussen Trump en bijvoorbeeld de pas verkozen van New York burgemeester Zohran Mamdani.

‘De president zal het begrip ‘noodtoestand’ steeds verder uitrekken. De inzet van het leger tegen burgers bijvoorbeeld, vormt volgens veel juristen een gevaar voor de fundamentele rechten en vrijheden. ‘Hij kondigt volstrekt valse noodtoestanden af om zijn macht uit te breiden, de grondwet te ondermijnen en de burgerlijke vrijheden te vernietigen,’ aldus hoogleraar rechten Ilya Somin van Yale University.

‘De president zal het begrip ‘noodtoestand’ steeds verder uitrekken’

‘Maar er zijn nog zorgen voor de Amerikaanse democratie. Volgens veel juristen schendt Trump met zijn massadeportaties verschillende amendementen van de Amerikaanse grondwet. Amendement 1 over het waarborgen van de vrijheid van meningsuiting door journalisten aan te vallen en kritische stemmen te intimideren; Amendement 4 over het oppakken en deporteren van mensen zonder rechterlijk bevel; Amendement 6 dat voorziet in een eerlijk proces en rechtsbijstand, iets wat veel van de gedeporteerden niet hebben gekregen; Amendement 8 dat een wrede behandeling van verdachten van criminele feiten verbiedt; Amendement 10 over de bevoegdheden die toebehoren tot de afzonderlijke Staten zoals het inroepen van hulp van de National Guard; en Amendement 14 dat het staatsburgerschap toekent aan al wie op Amerikaanse bodem wordt geboren. Tegelijk zet hij zoveel mogelijk regeringsgetrouwen op belangrijke posities. Het betekent een overname van het bestuur en duwt de VS in de richting van een autoritaire staat.’

Hoe kunnen de Verenigde Staten de weg naar democratie weer terugvinden?

‘Dat kan enkel door twee zaken: de rechterlijke macht, in casu het Hooggerechtshof, moet Trump binnen het grondwettelijke gareel houden en hem dwingen om de democratische spelregels te volgen. En vervolgens door een grote verkiezingsoverwinning van de Democraten in 2028. Ik zeg een ‘grote’ verkiezingsoverwinning, want Trump zal bij een klein verschil opnieuw beweren dat er vals gespeeld is. Maar in elk geval heeft hij nu al enorme schade toegebracht door de uitrol van Schedule F, waarbij hij tienduizenden ambtenaren heeft afgedankt en vaak vervangen door loyalisten. Dit ondermijnt de onafhankelijkheid van de overheid en vormt een gevaar voor de check and balances (het in toom houden van de verschillende machten van de Amerikaanse overheid om machtsmisbruik te voorkomen, red.).’

Duitsland werd begin jaren dertig geplaagd door een enorme politieke polarisatie tussen nazi’s en communisten. Het communistische gevaar was een van de redenen waarom de conservatieve elites maar met Hitler in zee gingen. Denkt u dat ‘woke’ nu dezelfde rol speelt als de communisten toen?

‘Het lijkt me veel breder dan woke. Het is letterlijk een polarisatie tussen autoritaire krachten en democratische krachten. De Californische gouverneur Gavin Newsom en de New-Yorkse burgemeester Mamdani zijn daar goede voorbeelden van. De reactie van de Republikeinen en extreemrechts tegen woke is eerder een culturele strijd die mee moet zorgen voor die polarisatie. Vandaar het beleid van Trump tegen DEI (Diversity, Equity and Inclusion, Diversiteit, Rechtvaardigheid en Inclusie, red.), waarmee hij universiteiten, cultuurhuizen, musea en het onderwijs aanvalt en zijn narratief wil opdringen.

‘Wat we momenteel zien is eerder een woke-gebeuren vanuit extreemrechtse hoek, een doorgedreven cancelculture zoals we zien in heel wat schooldistricten en bibliotheken in de VS waar boeken over LGBTQ, racisme, slavernij, transgenders en dergelijke worden gebannen.’

Dat lijkt op de boekverbrandingen in nazi-Duitsland…

‘Inderdaad, op 10 mei 1933 werden in nazi-Duitsland allerlei boeken van nazi-tegenstanders verbrand. In het bijzonder ook de geschriften van de Joods-Duitse arts en seksuoloog Magnus Hischfeld omwille van zijn acceptatie van homoseksualiteit, iets waar extreemrechtse krachten vroeger en vandaag grote problemen mee hebben. Denk aan Viktor Orbán die de jaarlijkse Pride-mars in Boedapest wilde verbieden.

‘Maar het feit dat meer dan honderdvijftigduizend toch op straat kwamen, ondanks de intimidatie van Orbán, moet ons hoop geven dat er gelukkig veel mensen weerstand bieden en opkomen voor hun rechten en vrijheden. Als liberaal vind ik dat heel belangrijk. We mogen over de toenemende impact van extreemrechts niet langer zwijgen. We moeten hun doelstellingen ontmaskeren en opkomen voor datgene waar onze voorouders voor gevochten hebben: vrijheid, gelijkheid en solidariteit.’

Dirk Verhofstadt, Dagboek 1933, Houtekiet, 532 blz., € 29,99

Zweden wil journalist Abdullah Bozkurt niet uitleveren aan Turkije

0

Zweden heeft het uitleveringsverzoek voor voormalig Zaman-journalist Abdullah Bozkurt naast zich neergelegd. Turkije verdenkt hem van terrorisme.

De journalist wordt door Turkije beschuldigd van ‘lidmaatschap van een bewapende terreurorganisatie’ vanwege zijn banden met de Gülenbeweging. Dat is volgens het Zweedse strafrecht niet strafbaar – de Gülenbeweging wordt alleen in Turkije als terreurorganisatie aangemerkt – en kan daarom niet dienen als basis voor uitlevering. Dat meldt de nieuwssite Turkish Minute.

Bozkurt is een van de vele journalisten die na de mislukte couppoging in 2016 Turkije ontvluchtte. Naast journalisten vluchtten ook veel rechters, ambtenaren, docenten, vrijwilligers en vele anderen het land, vanwege de genadeloze vervolging van Gülen-sympathisanten en vermeende sympathisanten door het Erdogan-regime.

Daarbij werd geen enkel onderscheid gemaakt: mensen die in hun leven nog nooit iets strafbaars hadden gedaan, werden van de ene op de andere dag tot ‘terrorist’ verklaard, met alle gevolgen van dien.

Sindsdien proberen Turkse vluchtelingen hun leven in het buitenland weer op te pakken. Maar de lange arm van Turkije reikt ver. De uitlevering van voormalige Zaman-journalisten gebruikt Turkije vermoedelijk als chantagemiddel om andere belangen te behartigen.

Zo liet Turkije als NAVO-lidstaat Zweden zeventien maanden wachten, toen dat land ook lid van de NAVO wil worden na de Russische invasie in Oekraïne. Pas nadat Zweden instemde met het opheffen van een wapenboycot tegen Turkije liet Ankara de bezwaren tegen Zweedse toetreding tot de NAVO varen.

Naast Bozkurt was er ook een uitleveringsverzoek voor Muharrem Özad op dezelfde gronden. Maar Zweden heeft ook dat verzoek afgewezen.

Wilders schuift zichzelf naar voren als ondervoorzitter Tweede Kamer

0

PVV’er Martin Bosma mag dan geen Kamervoorzitter zijn, zijn partijleider Geert Wilders heeft zichzelf naar voren geschoven als vervangend voorzitter. Bosma bedankte daar zelf kennelijk voor, aldus Het Parool.

Mocht de nieuwe Kamervoorzitter, Thom van Campen (VVD), vanwege andere verplichtingen een debat niet kunnen leiden, en ook de eerste ondervoorzitter in lijn (D66-Kamerlid Wieke Paulusma, omdat D66 de grootste partij is) verhinderd zijn, dan is het nu aan Geert Wilders om debatten ordelijk en neutraal te leiden.

Dat Wilders zichzelf naar voren schuift als ondervoorzitter geeft aan dat hij het verlies van het Kamervoorzitterschap voor de PVV zwaar opneemt. Volgens hem moet ‘er iemand voor zorgen’ dat het Presidium (dagelijks bestuur van de Tweede Kamer) ‘zich klein maakt’ en dat het zich ‘bij voorkeur alleen met zaken als koffie en wc-papier bezighoudt’, zegt hij op X. Een schoffering van de functie die hij twee jaar geleden nog onvermeld liet.

Overigens is het niet de eerste keer dat Wilders ondervoorzitter is. In de periode van Kamervoorzitter Gerdi Verbeet (PvdA) was hij dat ook al.

De markante move van Wilders zorgt voor speculatie onder politieke duiders. Zo denkt historicus voormalig VVD-Kamerlid Arend Jan Boekestijn dat Martin Bosma binnenkort wellicht verkast naar JA21. ‘In ieder geval is Wilders aan het afbouwen’, zegt hij op X. Waar hij dat op baseert is niet duidelijk. Bosma zij bij zijn vertrek dat er over een jaar of twee weer verkiezingen zijn en dat hij het dan nogmaals zal proberen.

Voor activist Melissa Koutouzis is het niet interessant om over Bosma’s carrière te speculeren. ‘Hij heeft in het verleden al zo veel giftige ruimte ingenomen; genoeg is genoeg’, aldus Koutouzis eerder deze week in de Kanttekening.

Den Haag wordt gegijzeld door de VVD

0

Eerlijkheid duurt níet het langst. Althans niet rond het Binnenhof. Zo kunnen we de ééndagscarrière van Hans Wijers als informateur wel samenvatten. Ik ben het zelden met de man eens geweest – met zijn vermarkting van publieke diensten tijdens het eerste paarse kabinet-Kok (1994-1998) heeft hij veel publieke ellende veroorzaakt – maar nu wel.

Dilan Yesilgöz als ‘leugenaar’ betitelen: dat is gewoon waar. Objectief vaststelbaar. Ik zou er zelfs ‘massaleugenaar’ van willen maken; haar halve bestaan als partijleider en campagnevoerder – van de nareizigers in 2023 tot de hypotheekrente in 2025 – is erop gebouwd. Ja, dat laatste heeft Wijers niet gezegd. En het eerste heeft iemand anders vervolgens voor hem ontkend. Maar of dát de waarheid is?

Wijers heeft, door aanvankelijk zijn verontschuldigingen aan te bieden voor iets wat hij dus toch niet gezegd zou hebben, indirect duidelijk gemaakt dat hij het zelf best denkbaar achtte dat hij het wel had gezegd, zeker met een glaasje op. In vino veritas, zo wisten al de oude Romeinen, wijn onthult wat men werkelijk denkt. Ook Wijers heeft het vast gedacht. En welk verstandig mens kan hem dat kwalijk nemen?

Zijn een dag later bekend geworden kwalificaties in een privé-app – die hij evenmin zèlf ontkende en die ditmaal ook door niemand ‘overgenomen’ konden worden – deden hem de das om.

Quod licet Iovi, non licet bovi, om eens een andere Latijnse uitdrukking aan te halen: wat Jupiter mag, mag een koe nog niet. Lees voor Jupiter ditmaal Wilders, die voortdurend seksistische diskwalificaties rondstrooit, zonder dat dat enige aanleiding voor de VVD was om hem in de ban te doen. Kaag publiekelijk een ‘heks’ noemen was kennelijk minder ernstig dan Yesilgöz particulier als ‘feeks’ betitelen.

Ik zou er zelfs ‘massaleugenaar’ van willen maken

Terwijl Trump ongeveer dagelijks in Zuid-Amerika, het Midden-Oosten of Oost-Europa een volgende hoeksteen van de internationale rechtsorde opblaast, is het Binnenhof zo met dit soort relletjes meer naar binnen gekeerd dan ooit. Twee verkiezingsbeloftes kunnen nu al meteen met elkaar in de prullenbak: dat er ditmaal wel snel, en wel komende Kerst, een kabinet zal zijn (Kerst 2026 lijkt nog nèt haalbaar) en dat men voortaan op een volwassen manier met elkaar omgaat.

Wat bij dat laatste niet echt helpt, is dat – nadat Martin Bosma als antidemocraat terecht is afgeserveerd – Wilders zich nu zelf als ondervoorzitter het Kamerpresidium in heeft gecatapulteerd. Dat is voor een fractieleider sowieso een absurde stap, voor élke, voor de duidelijkheid. Een fractieleider is uit hoofde van zijn functie het méést ‘politieke’ lid van zijn fractie, een goede vergadervoorzitter moet juist het minst politieke lid ervan zijn.

Het zal vooral rancune zijn die tot deze stap heeft geleid, rancune over de desavouering van zijn paladijn Bosma en over het feit dat hij bij de formatie meteen op een zijspoor is gezet. De boel eens lekker verstieren om zijn duurzame vermogen tot obstructie erin te hameren.

En rancune is ongetwijfeld ook wat de VVD deels drijft: voor het eerst zijn de ‘andere liberalen’ (ik zou zeggen: de enig echte) groter geworden dan zijzelf. De glans moet van de overwinning van Jetten af! Twee informateurs van D66 en CDA benoemen en de VVD daarbij dus overslaan: dat kan de meest inhoudsloze machtspartij van Nederland – sinds 1994 slechts drie jaar in de oppositie – niet verkroppen. Dáárvoor storten malafide ondernemers in de uitzendbranche geen tonnen in de partijkas. Die willen zo lang mogelijk Mariëtte Paul.

Yesilgöz had erop gerekend met haar parmantig-arrogante uitsluiting van Timmermans – een gematigde sociaaldemocraat die op van Trump afgekeken wijze als ‘extreemlinks’ werd gedemoniseerd – zich weer direct een weg naar het centrum van de macht te banen. Tegen de achtergrond van massaal weglopende kiezers, die het mede door haar gecreëerde kleuterkabinet-Schoof zat waren, meende zij zo opnieuw de verkiezingen te moeten winnen door het land onbestuurbaar te maken.

Toen, in 2023, door de PVV te omarmen, nu door dat met JA21 te doen – wetend dat het antirechtsstatelijk karakter voor D66 (anders dan voor haar eigen principeloze partij) een brug te ver is. Partijbelang eerst!

Met haar nog steeds volgehouden uitsluiting van GroenLinks-PvdA gijzelt zij zo bewust het land. Eén ding garandeer ik u: als straks door haar dwarsliggen het kabinet-Jetten-Eerdmans aantreedt, is dat met alle inmiddels weer verziekte verhoudingen geen lang leven beschoren, en worden verkiezingen in oneven kalenderjaren een nieuwe traditie.

Mona Keijzer wilde per se filmen op asielboot

0

Demissionair asielminister Mona Keijzer bezocht eerder deze week de Sijla: de grootste opvanglocatie voor asielzoekers in Rotterdam. Ze was het schip nog niet af, of er was al weer ophef. De minister wilde per se filmen op het schip.

Dit meldt het AD Rotterdam. Bij het werkbezoek was alleen geschreven pers aanwezig, filmen is namelijk voor niemand toegestaan. Dit om de privacy van de bewoners te respecteren. Maar hier had Keijzer geen boodschap aan.

De discussie vond plaats in de vergaderzaal, voordat Keijzer een rondleiding kreeg. Ook hier maakte een collega van de minister opnames van. Toen Keijzer werd gewezen op de afspraken die hierover waren gemaakt, hield ze voet bij stuk. Ze wilde ‘transparant zijn over wat ze doet om de asielproblemen op te lossen’.

Het beeldmateriaal was bedoeld voor haar sociale mediakanaal. Ook tijdens de rondleiding bleef ze filmen, terwijl bewoners zichtbaar in beeld zijn. Volgens ingewijden in het artikel van AD zou ze gezegd hebben toch te filmen, en anders te vertrekken. Het COA stemde daarna toe.

Op de Silja verblijven rond de 2000 asielzoekers, waaronder mannen, vrouwen en kinderen. Omdat het een groot schip is met heel veel bewoners, wordt niet zomaar iedereen binnengelaten en zijn er regels over wat wel en niet mag, legt een bewaker uit.

Keijzer bezocht het schip om haar boodschap kracht bij te zetten dat er meer moet gebeuren om de asielketen te verlichten. Volgens haar ligt de oplossing dan vooral in het terugdringen van het aantal asielzoekers dat naar Nederland komt.

Voor Syrische asielzoekers is wachten inmiddels traumatisch

0

Syriërs moeten zoveel en zo snel mogelijk worden teruggestuurd. Alleen met ‘een persoonlijk’ verhaal maak je kans op verblijf, krijgen Syrische asielzoekers te horen. ‘Maar elk verhaal is toch persoonlijk?’

Het is even zoeken naar de ‘vrouwenboot’ van het COA in Parkhaven Rotterdam, maar bij de boot waar de mannen verblijven weten ze de weg. Een stukje doorfietsen, de brug over en dan ligt hij achter de Chinese Boot, naast de Euromast. Niet veel later zit ik in de woonkamer van het schip, met de Syrische N. (40) en D. (28). ‘Syrische koffie?’

N. is hier al bijna drie jaar. In 2023 liet ze haar man en vijf kinderen in Aleppo achter om de gevaarlijke tocht naar Nederland te maken. Ze komt oorspronkelijk uit Afrin, waar toen al jaren strijd woedde tussen door Turkije gesteunde milities en de Koerden, maar ook in Aleppo waande het Koerdische gezin zich niet veilig. Daarom besloot ze naar Nederland te reizen.

Platgebombardeerde gebouwen naast de souk van Aleppo. Beeld: Majorie van Leijen

Dit was voor de val van het Assad-regime eind 2024. Maar waar velen de nieuwe Syrische machthebbers omarmden, was het voor N. reden tot nog veel meer zorgen. ‘Koerden voelen zich niet veilig in grote steden als Aleppo. De aanhangers van president Al-Sharaa zijn gevaarlijk. Als je geen islamitische kleding draagt, kun je zo van straat worden geplukt. Mijn dochter draagt geen hoofddoek en durft niet naar school. Ze koos daarom voor zelfstudie. Dit jaar had ze haar eindexamens, die heeft ze niet gehaald.’

N. maakt zich enorme zorgen over haar kinderen en wil hen naar Nederland halen, maar dit kan pas als ze hier een verblijfsvergunning krijgt en niets lijkt er op dat dit in het verschiet ligt. ‘Na de machtsovername in Syrië kregen we te horen dat onze zaken bevroren werden voor zes maanden. Dat was tot juni dit jaar. Wat er nu moet gebeuren, vertelt niemand ons. Niemand houdt ons op de hoogte.’

Inzetten op terugkeer

Syrië houdt de politieke gemoederen desondanks al maanden bezig. Na een nieuw ambtsbericht waarin de situatie in Syrië per regio en bevolkingsgroep uiteen werd gezet, concludeerde het ministerie van Buitenlandse Zaken in juni dit jaar dat Syrië ‘over het algemeen veilig’ was. De aanvragen mochten weer behandeld worden. Dit zou naar verwachting leiden tot meer afwijzingen, schrijft Van Weel in een Kamerbrief op 4 juni.

Drie maanden later, in september, stuurde de minister wederom een brief naar de Tweede Kamer. Ditmaal was hij meer expliciet over het doel van het te vormen beleid. Het kabinet wil met een ‘pakket aan maatregelen ervoor zorgen dat de terugkeer van Syriërs verder toeneemt, om zo ook te komen tot een verlaging van de druk op de asielopvang en voorzieningen’.

Het aantal aanvragen van Syriërs dat op een antwoord wacht is hoog. Momenteel liggen er nog 17.000 aanvragen op de plank – tussen de 35 en 40 procent van de totale werkvoorraad van de Immigratie en Naturalisatiedienst (IND). Om de werkvoorraad te doen slinken, heeft het ministerie de IND geïnstrueerd om aanvragen van Syriërs te prioriteren. Syrische overlastgevers moeten eerst worden behandeld en ook mensen waarvan de situatie ‘het meest duidelijk is op grond van de beschikbare informatie’ worden er tussenuit gehaald.

‘Elke keer als iemand van ons zoiets hoort, hakt dit er bij iedereen in’

Wat deze ‘duidelijke situatie’ precies inhoudt, blijkt niet uit de Kamerbrief. Sommige Syrische vluchtelingen krijgen van hun advocaat te horen dat de kans klein is dat ze mogen blijven. ‘Elke keer als iemand van ons zoiets hoort, hakt dit er bij iedereen in’, vertelt D. (28), die inmiddels twee jaar wacht op een besluit.

De vrouwen op de boot in Rotterdam begrijpen niet wat bedoeld wordt met ‘aanvragen waarvan de situatie duidelijk’ is, ze horen het voor het eerst. ‘Ik denk dat geen enkele situatie ‘duidelijk’ is. Mijn zaak is bijvoorbeeld heel complex. De reden dat ik naar Nederland kwam, was in eerste instantie omdat ik in Syrië niet samen kon zijn met de man van wie ik houd. We hebben een andere religieuze achtergrond en kunnen in Syrië niet trouwen. Sinds de machtsovername werd onze situatie alleen maar ingewikkelder. Mijn partner is druzisch. De wijk waar hij woonde is aangevallen en zijn huis is verwoest. Hij is gevlucht naar een wijk buiten Damascus en kan niet meer terug.’

Zelf vertelt ze liever niet wat haar achtergrond is. Geen van de vrouwen op het schip wil met naam en toenaam in de krant, bang om herkend te worden. Inmiddels is de groep in de woonkamer groter geworden, ook andere Syriërs hebben zich aangesloten om hun verhaal te vertellen. Allemaal hebben ze het over angst. ‘Syrië is niet veilig voor ons. Ze zeggen dat je alleen met een persoonlijk verhaal kans maakt op een verblijfsvergunning in Nederland, maar we hebben allemaal een persoonlijk verhaal. We kunnen niet terug, anders zouden we hier echt niet zijn’, zegt D.

Europese wetgeving

Volgens Carolus Grütters, research fellow bij het Centrum voor Migratierecht van de Radboud Universiteit, is het juridisch ook niet mogelijk om van een land in zijn geheel te zeggen dat het veilig is. ‘Je mag van het Europese Hof van Justitie namelijk geen delen van een land als veilig aanmerken.’ De hoogleraar verwijst daarbij naar een arrest van het Hof in 2024, waarover de minister in juli dit jaar nog geadviseerd is.

Er komt weliswaar nieuwe Europese wetgeving aan, waarbij de EU lidstaten gezamenlijk een lijst samenstellen van veilige landen en ook de mogelijkheid wordt besproken om bepaalde regio’s of groepen uit te zonderen, maar dit is pas in 2026, blijkt uit de brief. ‘Het is ook nog de vraag of de lidstaten overeenstemming kunnen bereiken over de samenstelling van die lijst van veilige landen’, merkt Grütters op. ‘Maar op dit moment is Syrië is niet veilig en dus is het uitgangspunt dat je asielzoekers daar niet naar kunt terugsturen.’

Gebouw in dorp nabij Damascus. Beeld: Majorie van Leijen

De instructie van het ministerie zal daarom op zijn minst leiden tot meer afwijzingen van de IND, maar niet per definitie tot terugkeer. In een artikel in Trouw vertelden asieladvocaten onlangs dat zij verwachtten dat de IND zoveel mogelijk Syrische asielaanvragen zal afwijzen en dan de rechter laat bepalen waar de grens ligt.

Uit de kwartaalcijfers van 2025 blijkt dat van de 215 behandelde zaken slechts 80 positief werden beoordeeld, een relatief laag aantal in vergelijking met voorgaande jaren. Dit waren volgens een woordvoerder zaken op basis van gezinshereniging, dat uitgezonderd was van het beslisstop. Omdat de beslisstop bovendien gold voor de eerste volle vijf maanden, kun je geen conclusies trekken uit deze cijfers, zegt Grütters. ‘ze zijn niet representatief.

‘Wachten is een trauma geworden’

Wat de nieuwe instructie van het ministerie wel betekent, is nog langere wachttijden en meer onduidelijkheid voor de Syriërs die niet vallen in de categorieën die geprioriteerd moeten worden. ‘Want als je de overlastgevers prioriteert, zullen niet-overlastgevers langer moeten wachten’, erkent Grütters.

Zo zou het zomaar kunnen zijn dat mensen die al jaren wachten – zoals N. en D. – nog langer in afwachting blijven van enige duidelijkheid over hun toekomst. En dat is deprimerend, vertellen ze. ‘Ik mis mijn kinderen zo erg. Soms zeg ik dat tegen mijn advocaat. Weet je wat hij dan antwoordt? Dan ga je toch naar ze toe? Dat doet pijn, ik snap niet waarom hij dat tegen mij zegt’, vertelt N.

‘Geen enkele werkgever wil iets met ons, zo lang niet duidelijk is of we hier een toekomst hebben’

Een keer per week gaat ze naar migratiemuseum Fenix, waar ze samen met anderen gerechten kookt uit hun thuisland. Dat geeft voldoening, want werken willen ze allemaal. ‘Het probleem is dat bijna geen enkele werkgever iets met ons wil of kan, zo lang niet duidelijk is of we hier een toekomst hebben.’

‘We krijgen steeds maar weer te horen dat we gewoon moeten wachten. Wachten, dat woord zorgt inmiddels voor een trauma’, vertelt D. ‘In het begin ben je nog energiek. Dan maak je plannen om de taal te leren, of iets te studeren. Maar na verloop van tijd raak je dat kwijt. Dan nemen negatieve emoties het over. We hebben er allemaal last van. Gelukkig hebben we elkaar. Hier op de boot maken al die verschillen in achtergrond niet uit, we zitten in hetzelfde schuitje.’

Servische president was in jaren negentig mogelijk sluipschutter in Sarajevo

0

Een Kroatische onderzoeksjournalist heeft bij het parket in Milaan een klacht ingediend tegen de Servische president Aleksandar Vučić. Hij wordt in verband gebracht met de zogeheten ‘Sarajevo-safari’, waarbij buitenlandse scherpschutters tijdens het beleg van Sarajevo in de jaren negentig tegen betaling op burgers zouden hebben geschoten. Dit bericht de Britse krant The Guardian.

Het Italiaanse parket is vorige week een onderzoek gestart naar mogelijke betrokkenheid van Italianen. Zij zouden zich schuldig hebben gemaakt aan vrijwillige moord, verergerd door wreedheid en verwerpelijke motieven. Volgens de aanklagers betaalden groepen ‘sniper-toeristen’ grote bedragen aan soldaten van Radovan Karadžić, de Bosnisch-Servische leider die in 2016 werd veroordeeld voor genocide en misdaden tegen de menselijkheid. Voor dat geld werden zij naar de heuvels rond Sarajevo gebracht om willekeurig op de bevolking te schieten.

Tussen 1992 en 1996 kwamen meer dan 10.000 mensen om door beschietingen en sluipschuttersvuur. Het beleg geldt als het langste in de moderne geschiedenis. Vooral de sluipschutters waren gevreesd, omdat zij willekeurig voorbijgangers, ook kinderen, onder vuur namen. De klacht tegen Vučić werd ingediend door journalist Domagoj Margetić, die recent bewijs publiceerde dat Vučić als jonge vrijwilliger aanwezig zou zijn geweest bij militaire posten van waaruit buitenlandse schutters en Servische ultranationalisten op burgers schoten. Vučić heeft altijd ontkend ooit op Sarajevo te hebben gevuurd en spreekt van politieke manipulatie.

De zaak kwam aan het rollen door schrijver Ezio Gavazzeni, die al jaren onderzoek doet naar de ‘sniper-safari’. Hij werd geïnspireerd door de documentaire Sarajevo Safari (2022) van de Sloveense regisseur Miran Zupanič. Gavazzeni stelt dat veel Italianen betrokken waren, maar noemt geen aantallen. Volgens hem waren er ook Duitsers, Fransen en Britten die voor hun plezier op burgers schoten. ‘Het ging niet om politieke of religieuze motieven, maar om rijke mensen die wapens en jagen leuk vonden’, aldus Gavazzeni.

Advocaat Nicola Brigida, die Gavazzeni bijstond, benadrukt dat het verzamelde bewijs stevig is en aanleiding kan geven tot een diepgaand onderzoek. De voormalige burgemeester van Sarajevo, Benjamina Karić, heeft eveneens een rapport ingediend. Vučić heeft nog niet gereageerd op de nieuwe aantijgingen, maar geruchten over zijn aanwezigheid in Sarajevo doen al jaren de ronde. In een interview in 2021 met een Bosnische televisiezender ontkende hij expliciet ooit op de belegerde stad te hebben geschoten en noemde hij de beschuldigingen een politieke manipulatie, geworteld in de nationalistische retoriek van zijn jeugd en de fragiele machtsbalans in de regio.

Saoedische kroonprins warm ontvangen in VS, maar deals zijn onzeker

0

De rode loper lag uit voor de Saoedische kroonprins Mohamed bin Salman, die dinsdag op bezoek was bij president Trump in Washington. De vriendschap tussen de twee leek sterker dan ooit, toch zijn veel van de deals die ze sloten onder voorbehoud.

Het was de eerste keer sinds 2018 dat de kroonprins, vaak MBS genoemd, op bezoek was in de VS. Dat het zo lang heeft geduurd, heeft alles te maken met de moord op journalist Khashoggi, waarvoor Saoedische agenten verantwoordelijk worden gehouden.

Trump veegde deze ergernis uit het verleden nonchalant van tafel. Op een kritische vraag van een journalist aan de kroonprins antwoordde hij dat het niet de bedoeling was hun gast te beledigen. Integendeel, de kroonprins werd met veel faveur ontvangen, gasten als Elon Musk en Cristiano Ronaldo schoven aan bij het galadiner.

Er werden ook afspraken gemaakt. De deals omvatten de toekomstige verkoop van Amerikaanse F-35-straaljagers en een mogelijk civiel kernenergieprogramma in het koninkrijk. Saoedi-Arabië werd bovendien benoemd tot belangrijke niet-NAVO-bondgenoot, waarvan de VS er nu dertien heeft.

De F-35-deal springt het meest in het oog. Deze gevechtsvliegtuigen, de meest geavanceerde die de VS in huis heeft, werden tot nu toe alleen geleverd aan Israël, dat volgens de Amerikaanse wet de militaire overhand moet blijven houden in het Midden-Oosten.

Trump ziet dit anders. Hij ziet graag een bestendiging van de Abraham-akkoorden, wat betekent dat Saoedi-Arabië en Israël permanente vrede sluiten. Dan zou het geen probleem moeten zijn dat beide landen in bezit zijn van F-35’s. Of die permanente vrede inderdaad nabij is, is nog maar de vraag. Saoedi-Arabië blijft als voorwaarde stellen dat er een reëel plan ligt voor een Palestijnse staat.

Almere is nog steeds de stad waar de meeste Surinamers wonen

0

De meeste Surinamers wonen in Almere. In deze stad in de provincie Flevoland is maar liefst 11,5 procent van alle inwoners van Surinaamse afkomst.

Dit blijkt uit cijfers van het CBS, gedeeld door Omroep Flevoland. Met ‘Surinaamse afkomst’ bedoelt men mensen die in Suriname geboren zijn, of van wie een of beide ouders in Suriname geboren zijn.

De hoge concentratie in juist deze stad is een fenomeen van het laatste decennium. Vroeger woonden de meeste Surinamers in Amsterdam. In 1995 was dat nog 10 procent, terwijl het aandeel inwoners met Surinaamse afkomst in Almere toen 5 procent was.

Daarna begon dit aandeel geleidelijk te stijgen. Mensen met Surinaamse roots weken steeds vaker uit naar de rustige stad Almere. In 2015 was het aandeel gestegen tot 11 procent. In de laatste tien jaar zette deze trend door, maar in kleinere aantallen.

De huizenprijzen in Almere waren, voor de wooncrisis, aantrekkelijk vergeleken met Amsterdam. De stad is bovendien geliefd om de ruimte, het groen en de moderne architectuur.