26.2 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 99

VS spreken voor vijfde keer veto uit over VN-resolutie voor staakt-het-vuren in Gaza

0

Een resolutie in de VN-Veiligheidsraad werd gisteren opnieuw geblokkeerd door een veto van de Verenigde Staten. Het ging om een resolutie die opriep tot een onmiddellijk staakt-het-vuren in de oorlog in Gaza. 

Volgens Middle East Eye was het de 49e keer dat de Verenigde Staten (VS) hun veto gebruikten om een resolutie te blokkeren die de positie van Israël zou kunnen schaden. In een lang artikel zet het deze veto’s uiteen, gebruikmakend van de Jewish Virtual Library.

Het eerste veto van de VS was al in 1970, toen de Veiligheidsraad diepe bezorgdheid uitte over de verslechterende situatie in het Midden-Oosten. Palestijnse vluchtelingen hadden zich georganiseerd in Libanon en militante groeperingen vielen vanuit hier Israël aan. Israël dreigde toen met aanvallen op Libanees grondgebied. Alleen de VS stemde tegen de resolutie.

In veel andere gevallen ging om het het indammen van Israëlische acties in de Westelijke Jordaanoever, Gaza en Libanon. Keer op keer waren de VS de enige die tegen stemden. Slechts een keer weerhielden de VS zich van een stem, waardoor de resolutie doorgang vond. Dit was in 2016 onder Barack Obama. De resolutie veroordeelde de expansie van Israëlische nederzettingen in Palestijnse gebieden, zo beschrijft de nieuwssite.

Sinds de oorlog in Gaza begon, zijn er vier resoluties die pleitten voor een staakt-het-vuren afgewezen. Dit was niet alleen door de VS, ook Nederland droeg hieraan bij door niet te stemmen.

Onderzoek: moslims voelen zich onveiliger na Amsterdamse rellen – en willen Halsema weg

0

De eenzijdige reacties op de rellen in Amsterdam op 7 en 8 november hebben diepe wonden achtergelaten onder moslims en Marokkaanse en Turkse Nederlanders. Dat blijkt uit nieuw onderzoek onder deze groepen door Opiniehuis in samenwerking met de Kanttekening

Ze voelen zich onveilig en houden vooral de politiek daarvoor verantwoordelijk. In het bijzonder richten ze hun kritiek op burgemeester Femke Halsema. Zij moet aftreden, vindt een meerderheid van de 970 ondervraagden.

Wat opvalt aan de reacties van islamitische, Marokkaanse en Turkse Nederlanders is hun vernietigende reactie op de politiek. Ze zijn het radicaal oneens met de regering en politici die stellen dat de Amsterdamse rellen gebeurden dankzij een gebrekkige integratie en dat dit probleem juist in de Marokkaanse gemeenschap sterk zou spelen.

Na de gebeurtenissen in Amsterdam zijn veel mensen aan het woord geweest: politici, opiniemakers, Israëlische bewindslieden, zelfs de president van de Verenigde Staten. Maar de mensen over wie het telkens ging – moslims en Marokkaanse Nederlanders – hebben nog geen platform gekregen.

Maccabi verantwoordelijk

Wat is er gebeurd in Amsterdam? Op die vraag geven de ondervraagden een heel ander antwoord dan wat in politiek en media klonk. Dominant in het nieuws waren woorden als ‘antisemitisme’, ‘jodenjacht’ en zelfs ‘pogrom’. In Amsterdam waren groepen jongeren gecoördineerd en gericht achter Joodse mensen aan gegaan – met veel geweld en zware mishandelingen als gevolg.

Dit geweld wordt door de ondervraagden niet ontkend, denkt onderzoeker Aziz el Kaddouri. De reactie van media en politiek vindt men ongefundeerd en schadelijk. Maar slechts een op de tien vindt dat Amsterdamse jongeren de oorzaak waren van de rellen in Amsterdam. Ruim een derde – en de helft van alle Marokkaanse ondervraagden – wijst de hooligans van Maccabi Tel Aviv aan als de verantwoordelijke voor wat gebeurd is. Daarnaast noemen ze politici, media en Halsema als verantwoordelijken.

‘Halsema moet opstappen’

Op de stelling dat Halsema mede verantwoordelijk is voor de rellen en dus moet opstappen, antwoordt ruim de helft bevestigend. Onder Marokkaanse Nederlanders velt zelfs driekwart dit pittige oordeel over de burgemeester. Amsterdammers zijn iets milder over ‘hun’ Halsema.

Ze verwijten Halsema dat ze de impact van de aanwezigheid van ‘racistische’ Maccabi-fans heeft onderschat, vertelt El Kaddouri. Ook haar voorbarige reactie over de schuldvraag steekt hen. Vooral Marokkaanse Amsterdammers hebben het gevoel dat ze wel oog heeft voor mogelijke antisemitisme maar blind is voor islamofobie.

Bijna alle ondervraagden vinden dat politici hebben bijgedragen aan de toegenomen spanningen tussen bevolkingsgroepen. En zij geven in overweldigende meerderheid aan dat hierdoor hun vertrouwen in de politiek is geschaad.

Steun voor Achahbar

Terwijl islamitische, Marokkaanse en Turkse Nederlanders willen dat Femke Halsema vertrekt, vinden ze terecht dat staatssecretaris Nora Achahbar (NSC) is opgestapt. Dat heeft vermoedelijk niet te maken met een gebrek aan steun voor de Marokkaans-Nederlandse Achahbar, denkt Aziz el Kaddouri. De ondervraagden beoordelen het kabinet zeer negatief en vinden het waarschijnlijk terecht dat Achahbar oordeelde dat ze in dit gezelschap niets te zoeken had.

De staatssecretaris hield zich op de vlakte over wat er in de ministerraad precies is gezegd. Wel had ze het over zeer polariserende uitspraken, ook al voegde ze later toe dat er geen sprake was geweest van racisme. Onder anderen haar NSC-partijgenoot Rosanne Hertzberger merkte op dat ze volledig vertrouwen heeft in de beweegredenen van Achahbar – en dat die laatste dus is vertrokken omdat de discussies binnen het kabinet zeer negatief en polariserend waren. Sommige respondenten zijn volgens El Kaddouri van mening dat er wel sprake is van racisme binnen het kabinet en ministerraad.

Censuur en onvrijheid toegenomen

Het voornemen van politici om het platform CestMocro te verbieden is volgens moslims en Marokkaanse en Turkse Nederlanders een vorm van censuur. Driekwart is die mening toegedaan. BBB deed een – al snel als duidelijk ongrondwettelijk beoordeeld – voorstel om CestMocro te verbieden vanwege uitingen op dit platform. Die zouden haatdragend en antisemitisch zijn. Het pro-Israëlische CIDI had daarom eerder al aangifte gedaan tegen CestMocro.

Daarnaast ervaart twee derde van de ondervraagden dat het maatschappelijk klimaat sinds 7 oktober 2023 – de aanslag door Hamas – onvrijer is geworden. Velen voelen zich niet meer vrij om te zeggen wat ze vinden. Een derde overweegt zelfs serieus om, als die kans zich voordoet, naar het buitenland te verhuizen als de situatie in Nederland niet verbetert.

Het negatieve klimaat in de samenleving is voor een groot deel te wijten aan de media, vinden islamitische, Marokkaanse en Turkse Nederlanders. De overgrote meerderheid vindt dat de media niet neutraal en objectief verslag hebben gedaan van wat er in Amsterdam is gebeurd. En ze geven aan dat ze hierdoor minder vertrouwen in de media hebben.

Onveiliger in Nederland

Vooral Marokkaanse Nederlanders voelen zich door de gebeurtenissen in Amsterdam onveilig in Nederland: twee derde geeft aan dit gevoel te hebben. Onder Turkse Nederlanders leeft dit veel minder. Dit heeft alles te maken met de inhoud van het publieke debat, denkt Aziz el Kaddouri, omdat politici en media hun pijlen daarin sterk op de Marokkaanse bevolkingsgroep richtten.

Overigens is het niet per definitie zo dat mensen zich ook onveiliger voelen in hun eigen buurt. Slechts een kwart van de ondervraagden heeft dat gevoel. Waarschijnlijk komt dit mede doordat mensen hun buurt en hun buren meestal persoonlijk kennen. Die omgeving is meer vertrouwd. Volgens El Kaddouri speelt ook mee dat Marokkaanse en Turkse Nederlanders relatief vaak in dezelfde buurten wonen, dus onder gelijkgezinden. ‘Veel moslims wonen in diverse wijken waar mensen elkaar kennen en zich dus veiliger voelen. Onveiligheid wordt veelal ervaren buiten de eigen wijk of buurt.’

Geen ‘integratiecrisis’

Premier Dick Schoof sprak naar aanleiding van de rellen in Amsterdam van een ‘integratieprobleem’. Enkele dagen later zwakte hij dat weliswaar af door te stellen dat zijn woorden verkeerd waren ‘vertaald’. Hij baalde ervan dat door zijn verhaal het beeld was ontstaan dat hij er als premier niet voor alle Nederlanders was.

Deze ‘damage control’ door de premier kon niet voorkomen dat de laatste weken de discussie sterk over integratie van moslims en Marokkaanse Nederlanders ging. Staatssecretaris Arjan Nobel (VVD) deed er een schepje bovenop, door in eenzijdige termen te spreken van ‘een groot integratieprobleem’. Hij beweerde dat ‘een groot deel van de islamitische jongeren’ niet instemt met Nederlandse waarden. Ook doorgaans gematigdere politici, zoals Henri Bontenbal van het CDA, hadden het over een ‘integratiecrisis’.

Islamitische, Marokkaanse en Turkse Nederlanders laten er geen onduidelijkheid over bestaan, dat zij dit spreken in termen van ‘integratie’ afwijzen. Driekwart vindt het onterecht dat politici speken over een ‘integratiecrisis’. Acht tot negen op de tien ondervraagden vindt het verkeerd dat politici hun pijlen richten op moslims en op Marokkaanse Nederlanders. Bovenal zijn ze glashelder: Nederland heeft géén integratieprobleem.

Te veel aandacht voor antisemitisme

Veel aandacht ging in politiek en media uit naar antisemitische uitingen tijdens de rellen in Amsterdam. Joden voelen zich als gevolg hiervan onveiliger. Turkse en Marokkaanse Nederlanders vinden de aandacht voor antisemitisme onterecht. Slechts een kwart tot een derde is het eens met de manier waarop politici en media hierop de aandacht vestigen. De helft vindt dit echter overtrokken. Zeker Turkse Nederlanders zijn sterk die mening toegedaan.

‘Respondenten vinden dat politici en publieke opinie kritiek op het beleid van de Israëlische regering in relatie tot de oorlog in Gaza al gauw bestempelen als antisemitisme’, legt El Kaddouri uit. ‘Dit vinden zij niet terecht. Wel zijn ze van mening dat echt antisemitisme aangepakt moet worden.’

De haat richting Joden is niet toegenomen in de samenleving, vinden de meeste ondervraagden. Slechts ruim 10 procent ziet wél een toename van antisemitisme. Waar het gaat over islamofobie, zijn de ervaringen duidelijk anders. Ruim driekwart van de Marokkaanse Nederlanders vindt dat na de rellen in Amsterdam islamofobie is toegenomen. Dat mensen dit zo sterk ervaren, hangt ongetwijfeld samen met het feit dat deze vorm van haat en racisme hen zelf treft.

Kritiek op de staat Israël is geen antisemitisme. Dat is voor moslims en voor Turkse en Marokkaanse Nederlanders vanzelfsprekend. In de samenleving bestaat hierover discussie. Zeker organisaties als het CIDI en pro-Israëlische partijen als de SGP en de ChristenUnie vinden dat kritiek op Israël wel degelijk vaak antisemitisch is.

Ongeveer twee op de drie ondervraagden vindt dat Nederlandse Joden niet verantwoordelijk te houden zijn voor wat de staat Israël doet. Hier is de verdeeldheid onder de ondervraagden relatief groter, zeker onder Turkse Nederlanders en Amsterdammers, waar bijna de helft neutraal of negatief staat tegenover deze stelling.

Stemvoorkeur: Denk

Ongeveer twee derde van de ondervraagden geeft aan te willen gaan stemmen, als er nieuwe verkiezingen komen. Dat ligt ruim onder het landelijk gemiddelde van de laatste jaren. De voorkeur ligt dan bij een ruime meerderheid bij Denk, maar enkelen kiezen voor GroenLinks-PvdA, Partij voor de Dieren of de SP.

Al die partijen staan voor een andere koers ten opzichte van het Midden-Oosten, dan wat het huidige kabinet voorstaat. Moslims en Marokkaanse en Turkse Nederlanders voelen zich dan ook absoluut niet vertegenwoordigd door de regering van Dick Schoof, die heel sterk op de hand is van Israël. Ze beoordelen die koers duidelijk negatief.

Dit nieuwsbericht is gebaseerd op onderzoek uitgevoerd door het Opiniehuis. Het veldwerk hiervoor vond plaats van 16 tot 19 november. Hiervoor heeft het Opiniehuis zijn online panelbestand gebruikt, aangevuld met het gericht benaderen van ondervertegenwoordigde groepen, zoals laagopgeleiden en ouderen. De onderzoeksresultaten zijn gebaseerd op reacties van 970 Nederlandse moslims – waaronder 300 Amsterdammers. Meer weten over markt- en opinieonderzoek? Kijk op de website en de factsheet van het Opiniehuis.

Spanje geeft bijna miljoen ongedocumenteerden verblijfsvergunning, Europa heeft 7 miljoen migranten nodig

0

Terwijl Spanje bekendmaakt dat bijna een miljoen ongedocumenteerden een verblijfsvergunning krijgen vanwege personeelstekorten, signaleert de Europese Commissie dat de EU in 2030 maar liefst zeven miljoen migranten nodig heeft, ook vanwege personeelstekorten in het vergrijzende continent. Zo meldt NOS.

De versoepelende houding tegenover immigratie komt op een moment dat er steeds meer immigratiekritische partijen de scepter zwaaien in Europa. Ook landen als Italië en Hongarije moeten zich aanpassen aan de harde economische wetten van arbeidsvraag en migratieaanbod.

Volgens NOS hebben die landen ‘stilletjes’ ingestemd met het verlenen van tijdelijke vergunningen aan arbeidsmigranten: 450.000 in Italië en 300.000 in Hongarije, omdat er vanuit de eigen bevolking geen arbeiders meer voorhanden zijn.

Eerder deze week werd bekend dat Spanje de komende jaren 900.000 ongedocumenteerde migranten een verblijfsvergunning zal verstrekken. ‘Spanje moet kiezen tussen een open en welvarend land of een gesloten en arm land. Wij hebben voor het eerste gekozen’, aldus de Spaanse migratieminister Elma Saiz.

Kinderombudsman: Amsterdamse kinderen ervaren dagelijks racisme

0

Amsterdamse kinderen en jongeren met een migratieachtergrond krijgen dagelijks te maken met discriminatie en racisme. Dit concludeert de Kinderombudsman in een nieuw rapport

In maart dit jaar besloot Kinderombudsman Annemarie Tuzgöl-Broekhoven zich te verdiepen in de mate waarin kinderen in de hoofdstad discriminatie ervaren op basis van racisme. Samen met Stichting Alexander sprak ze met 73 kinderen en jongeren tussen de 8 en 18 jaar. Dit leidde tot het rapport Anders Behandeld, dat op woensdag 20 november werd gepresenteerd.

De kinderombudsman noemt de verhalen die ze tegenkwamen schrijnend. Kinderen vertellen dat ze worden gepest, uitgescholden en buitengesloten vanwege hun uiterlijk, door leeftijdsgenoten maar ook door volwassenen.

In het rapport staan anonieme voorbeelden van deze verhalen. ‘Zwarte banaan. Mijn zwemmeester zei dat tegen een jongetje, omdat hij niet kon zwemmen en zwart was’, is een van de anekdotes. Een ander vertelt dat drie meiden die te veel kletsten tijdens de les terecht werden gewezen met de woorden ‘het is hier geen Turks theehuis, he meiden’.

Waar volwassen deze verhalen geneigd zijn te bagatelliseren, zijn kinderen eerder verbijsterd, is bovendien een van de conclusies. De ondervraagde kinderen hebben dan ook oplossingen aangedragen om discriminatie op basis van racisme tegen te gaan. Zo noemde ze een laagdrempelig en veilig meldpunt waar kinderen hun verhaal kwijt kunnen, het geven van goede voorlichting, straffen en belonen, toezicht houden, daders aanspreken en het actiever betrekken van ervaringsdeskundigen.

De peiling in Amsterdam staat niet op zich. Unicef deed vorig jaar een soortgelijk onderzoek op landelijk niveau. Uit deze peiling, die in december 2023 werd gepubliceerd, bleek dat bijna de helft van alle kinderen in Nederland leeftijdsgenoten gediscrimineerd ziet worden op basis van huidskleur of afkomst.

Nederland worstelt met zijn identiteit

0

De recente gebeurtenissen in Amsterdam tonen hoe sociale spanningen snel kunnen leiden tot institutionele discriminatie in Nederland. Wat begon met provocerend gedrag van Maccabi Tel Aviv-supporters, heeft geleid tot staatssteun voor het debat over het afnemen van het staatsburgerschap van Nederlands-Marokkaanse burgers. Dit wijst op een zorgwekkende breuk met de Nederlandse waarden van tolerantie en inclusiviteit.

De gebeurtenissen spreken boekdelen: Maccabi Tel Aviv-supporters riepen tijdens een wedstrijd anti-Arabische leuzen en verheerlijken geweld tegen Palestijnen. Hoewel de reactie van sommige Amsterdamse jongeren afkeurenswaardig was, werd deze uitvergroot om strengere maatregelen tegen de Nederlandse moslimgemeente te rechtvaardigen. Premier Dick Schoof noemde dit ’terrorisme’ en pleit voor ruimere bevoegdheden om staatsburgerschap af te nemen, wat de staatsretoriek gevaarlijk opvoert.

Dit komt op een moment dat Nederland worstelt met zijn identiteit. In 2018 presenteerde het zich nog als een internationaal georiënteerd land dat talent aantrok in onderwijs, technologie en financiën. Nu zien we een drastische wending, met een regering die extreemrechtse ideologieën overneemt, in lijn met zorgwekkende trends in Europa.

De incidenten in Amsterdam laten drie belangrijke punten zien. Ten eerste wordt geweld verschillend beoordeeld: Maccabi-supporters die haat zaaien worden gezien als een veiligheidsprobleem, terwijl de reactie van Nederlandse-Marokkaanse jongeren wordt weggezet als een ‘integratieprobleem’. Dit toont institutionele vooroordelen.

Ten tweede schept de snelle uitbreiding van overheidsbevoegdheden een gevaarlijk precedent. Emeritus hoogleraar Jan Brouwer noemt het bestempelen van deze gebeurtenissen als terrorisme ‘volstrekt disproportioneel’. Het voorstel om dubbele staatsburgers het staatsburgerschap te ontnemen wegens antisemitisme creëert een ongelijke behandeling, waarbij sommige Nederlanders zwaarder worden gestraft voor dezelfde daden.

Een land dat trots was op progressieve waarden, overweegt nu beleid dat moslimburgers structureel zou discrimineren

Het meest zorgwekkende is hoe snel het politieke debat in Nederland is verschoven naar het zien van in Nederland geboren burgers als buitenstaanders. Zoals Farid Boussaid, docent aan de Universiteit van Amsterdam, zegt: ‘Dit zijn kinderen van de derde en vierde generatie… Gewoon Nederlandse kinderen met een Marokkaanse of islamitische achtergrond.’ De focus op ‘mislukte integratie’ bij deze burgers toont eerder staatsvooroordelen dan echte sociale problemen.

Deze ontwikkeling past in de bredere Europese trend naar nativistische politiek. Wat Nederland opvallend maakt, is hoe snel het veranderde. Een land dat trots was op progressieve waarden, overweegt nu beleid dat moslimburgers structureel zou discrimineren. Dit gebeurt terwijl systematische discriminatie al duidelijk is, zoals bleek uit het kinderopvangtoeslagschandaal dat etnische minderheden onevenredig trof. In plaats van hiervan te leren, lijkt de overheid deze discriminerende aanpak juist te versterken.

De internationale gemeenschap moet deze ontwikkelingen met bezorgdheid volgen. Als een democratie zoals Nederland burgerschap inzet als straf tegen specifieke etnische groepen, zet dat een gevaarlijk voorbeeld voor andere landen met diversiteits- en integratieproblemen.

Toch is er hoop. Maatschappelijke organisaties, academici en veel burgers verzetten zich tegen deze rechtse koers. Het publieke debat laat zien dat democratische instellingen, ondanks druk, nog steeds ruimte bieden voor verzet. Vooruitgang vereist het besef dat integratie een wederzijds proces is.

Socioloog Abdel ben Ahmed zegt: ‘Dit is een probleem van Nederlandse identiteitspolitiek en polarisatie, geen ‘Marokkanenprobleem’.’ De oplossing ligt niet in strafmaatregelen, maar in het herstellen van sociale cohesie en het aanpakken van de oorzaken van vervreemding bij jonge Nederlanders van verschillende achtergronden.

Als Nederland zijn reputatie als tolerante samenleving wil behouden, moet het de groeiende institutionele discriminatie aanpakken. De huidige crisis biedt de kans om de politiek van verdeeldheid af te wijzen en opnieuw te focussen op gelijk burgerschap en sociale rechtvaardigheid. De vraag is of Nederland deze kans zal grijpen en erkennen dat het niet gaat om mislukte integratie, maar om een test van zijn democratische inzet voor gelijke behandeling voor de wet.

Turkije arresteert 459 personen wegens banden met de Gülen-beweging

0

In Turkije zijn dinsdag 459 personen gearresteerd wegens vermeende banden met de Gülen-beweging. Het is de grootste operatie sinds de dood van Fethullah Gülen op 20 oktober in de VS, meldt de nieuwssite Turkish Minute.

Het overlijden van Gülen lijkt de vervolging juist te hebben verscherpt, ook buiten Turkije. ‘Ze zullen wereldwijd worden aangepakt’, zei de Turkse president Erdogan daar eerder over. In Kenia werden vorige maand vier Turkse staatsburgers ontvoerd en gedeporteerd naar Turkije, waaronder een familielid wiens vrouw en kinderen statushouders zijn in Nederland.

De minister van Binnenlandse Zaken benadrukt dat er geen ‘softere’ aanpak komt. Hij verklaarde afgelopen dinsdag dat er 459 mensen zijn opgepakt in 66 provincies van Turkije. Ze zouden ‘propaganda’ maken voor de Gülenbeweging, die in Turkije op de terreurlijst staat.

Sinds de couppoging zijn honderdduizenden mensen die gelinkt worden aan de beweging vervolgd, ontslagen of gevlucht naar het buitenland. Op dit moment zitten er, meldt Turkish Minute, 13.251 mensen nog vast in de gevangenis, vaak zonder bewijs.

Nederlandse nationaliteit ontnemen is discriminerend en vrij lastig

0

De relschoppers die vorige week in Amsterdam achter Maccabi-supporters aangingen zouden hun nationaliteit kunnen verliezen, suggereerden sommige politici vorige week. Volgens juristen kan dit echter niet zomaar.

De Commissie Meijer bracht in januari dit jaar al een reactie uit op de wens van het kersverse kabinet om ook bij niet-terroristische misdrijven de Nederlandse nationaliteit weg te kunnen nemen. Ook toen al werd geconcludeerd dat zo’n maatregel ‘een discriminatoir karakter’ heeft. Bovendien stond in het rapport dat ‘het bewezen strafbare feit van zodanige aard moet zijn dat daardoor de essentiële belangen van de staat ernstig zijn geschaad’.

En ook nu vinden juristen de suggestie dat de nationaliteit moet worden ontnomen bij de jongeren die rellen veroorzaakten in Amsterdam absurd. ‘De wet is heel duidelijk over wat er onder de gronden verstaan wordt en daar vallen ‘rellen’ niet onder. Je kunt niet zomaar nieuwe gronden toevoegen’, zegt Viola Bex-Reimert, universitair hoofddocent bestuursrecht aan de Universiteit Utrecht.

Antisemitisme toevoegen

Naar aanleiding van de rellen in Amsterdam, waarbij jongeren op scooters achter eveneens rellende hooligans van de Israëlische voetbalclub Maccabi Tel Aviv aangingen, wil het kabinet een van de meest verstrekkende maatregelen van stal halen: het ontnemen van de nationaliteit.

Viola Bex-Reimert

Deze vergaande maatregel kan op dit moment maar op twee gronden worden toegepast: wanneer iemand veroordeeld is wegens terrorisme of verwante misdaden zoals het ronselen van mensen voor een terroristische daad, of het storten van geld, vertelt Bex-Reimert. ‘Of wanneer iemand zich aansluit bij een terroristische organisatie in het buitenland, bijvoorbeeld toen personen zich aansloten bij het kalifaat en naar IS-gebied afreisden.’

Het kabinet wil aan deze gronden ‘antisemitisme’ toevoegen. Bij de rellen zou de term ‘Jodenjacht’ gebruikt zijn.

Technisch gezien kan het, maar er komt veel bij kijken en het is niet erg waarschijnlijk dat dit gaat gebeuren, legt Bex-Reimert uit. ‘Dan zou de Rijkswet op het Nederlanderschap veranderd moeten worden. Ja, de regering en Staten-Generaal kunnen gronden toevoegen. Maar omdat in veel gevallen iemand dan ook zijn EU-burgerschap verliest, moet je ook toetsen of deze maatregel wel proportioneel is. Daarnaast kan in sommige gevallen intrekking van de nationaliteit in strijd zijn met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, zoals bijvoorbeeld het recht op privé- en gezinsleven.’

Het internationaal recht geeft aan dat elke inbreuk tegen de mensenrechten noodzakelijk en proportioneel moet zijn. Ook moet de minst vergaande maatregel gekozen worden. Dit legde jurist Christophe Paulussen, een expert op dit gebied, eerder uit met het volgende voorbeeld: ‘Stel, twee Nederlanders gaan naar Syrië, sluiten zich aan bij een terroristische organisatie en gedragen zich identiek. De een heeft alleen de Nederlandse nationaliteit, de andere zowel de Nederlandse als de Marokkaanse nationaliteit. In dat geval kan van die laatste persoon de nationaliteit ontnomen worden. Niet omdat hij een groter veiligheidsrisico vormt of meer betrokken is geweest bij misdrijven, maar enkel en alleen omdat hij een tweede nationaliteit heeft. De eerste persoon zal echter via de normale procedures behandeld worden.’

Nadenken over een gepaste straf

Wat de verdachten precies hebben gedaan is nog niet duidelijk, want het onderzoek is net gestart. Bex-Reimert verbaast zich dan ook over de discussie over de maatregel. ‘Het is juist nodig om rustig te bepalen wat er bewezen is en welke aannames er zijn. Pas als je dat weet, ga je nadenken over een gepaste straf. Deze waarborgen zijn nodig voor een rechtssysteem’, stelt ze.

‘Er zijn veel strafrechtelijke maatregelen mogelijk, daar wordt nu helemaal niet over gesproken’

De meest voor de hand liggende juridische weg is volgens haar het strafrecht. ‘Er zijn veel strafrechtelijke maatregelen mogelijk, daar wordt nu helemaal niet over gesproken. Als je je straf hebt uitgezeten, dan ben je bovendien klaar. Dan mag je weer meedoen in de maatschappij. Het Nederlanderschap intrekken gaat veel verder dan dat. Het is een verklaring dat iemand ongewenst is. Die persoon moet Nederland verlaten en mag niet meer terugkomen.

‘Deze maatregel mag dan ook alleen genomen worden bij personen die een dubbele nationaliteit hebben, want het mag niet leiden tot staatloosheid. Bovendien mag deze maatregel het gezinsleven niet verstoren. In de praktijk gaan mensen bovendien lang niet altijd het land uit, vaak blijven ze in Nederland en verdwijnen ze uit het zicht.’

Discriminatie

Al voordat de discussie over de maatregel vorige week opnieuw oplaaide, waren veel juristen het erover eens dat de maatregel niet deugt. Het is discriminatoir, stelde de Commissie Meijers in januari, omdat het alleen kan worden toegepast op mensen met een dubbele nationaliteit. Nederlanders met een Marokkaanse of Turkse achtergrond vertegenwoordigen bijna de helft van alle Nederlanders met een dubbele nationaliteit. Hierdoor worden deze groepen disproportioneel geraakt door de bestuursmaatregel.

Nederlanders met een Marokkaanse of Turkse achtergrond vertegenwoordigen bijna de helft van alle Nederlanders met een dubbele nationaliteit

Ook bij de rellen in Amsterdam zouden veel van de verdachten een Marokkaanse nationaliteit hebben. De suggestie hen te straffen met het ontnemen van hun Nederlandse nationaliteit is dan ook discriminerend, vindt de jurist. ‘Ik denk dat elke jurist het erover eens is dat deze maatregel discriminatoir is. Marokkaanse Nederlanders kunnen hun Marokkaanse nationaliteit niet intrekken. Ze kunnen er dus niets aan doen dat ze de dubbele nationaliteit hebben. Bovendien zijn de derde en vierde generaties in Nederland geboren. Dit zijn dus gewoon Nederlanders. Veel van hen identificeren zich niet als Marokkaans, maar als Nederlander.’

‘Door te roepen dat het Nederlanderschap moet worden ontnomen van deze jongeren, doe je geen recht aan wat dit Nederlanderschap eigenlijk betekent. Het betekent bescherming, rechtsgelijkheid. Het is aan de wetgever om heel goed na te denken over de consequenties van het ontnemen van deze nationaliteit.’

In vredesnaam, staak die oorlog

0

‘Maar wat voor werk kon uw vader in de groentetuin bij Auschwitz al doen in de barre Poolse oorlogswinters bij een temperatuur van min 15 of min 20 graden?’ Ik heb Lion Tokkie aan de telefoon. Lion is historicus en voorzitter van de Stichting Holocaustkampen.
Ooit had ik hem verteld dat mijn vader weinig sprak over zijn jaren in Auschwitz. ‘Ja, ik moest in de buurt van Auschwitz in de groentetuinen werken van het werkkamp Gleiwitz-II. En daar had ik het niet zo erg. Wanneer de nazi’s even niet keken, kon ik altijd wel een paar wortels of wat aardappels achteroverdrukken. ’s Avonds deelden we die dan met de andere jongens in onze barak.’

‘Meneer Van de Kamp, uw vader heeft u met dat verhaal van die groentetuinen maar een beetje van zijn waarheid verteld’, vervolgt Lion zijn verhaal. ‘De nu opgedoken documenten vertellen mij dat hij óók hier en daar eventjes in de groentetuinen heeft gewerkt. Maar in het satellietkamp van Auschwitz, Gleiwitz-II, waar hij was opgesloten, staan enorme fabriekshallen. In uw vaders tijd werden deze door de gevangenen gebouwd. Daarna werd door deze zelfde arme sloebers in die fabrieken, onder de meest erbarmelijke omstandigheden, koolstof en cokes geproduceerd. Dat hij daar ook zijn aandeel moest leveren aan de oorlogsindustrie heeft hij u nooit verteld. Door veel van de overlevenden werd na hun terugkeer over alles gezwegen.’

Jarenlang dacht ik te weten waarom mijn vader niet sprak. Ik kende genoeg leeftijdsgenoten in mijn omgeving met ouders met eenzelfde oorlogsgeschiedenis als onderduikers en kampoverlevenden. Bij hen thuis werd wél gepraat. Wat mij betreft, veel te veel. Het ging alleen maar over die oorlog. Kinderen kregen op die manier de hele ballast van kampsyndromen en trauma’s over zich heen. Zo werd een nieuwe naoorlogse generatie gevormd die op die manier bijna vanzelfsprekend belast werd door de ouders met de ellende van vijf oorlogsjaren en de gevolgen daarvan. Zo ging dat. Mijn vader wilde zijn kinderen dit besparen.

‘Opeens begrijp ik dat er nog een reden was voor mijn vaders zwijgen’

Na een lange voorbereidingstijd was het deze maand eindelijk zover. Met alle noodzakelijke documenten uit al die archieven die hij doorzocht had, liep ik samen met Lion Tokkie op de plaatsen waar thuis nooit over werd gesproken. We begonnen op het perron van Kosel, een klein stationnetje zo’n tachtig kilometer vóór Auschwitz. Van de zeventienhonderd mensen die in het Nederlandse Westerbork in de trein werden gestopt, werden alle mannen tussen de vijftien en vijftig hier de wagons uitgejaagd. De trein reed daarna door met de vrouwen, kinderen en bejaarden, op weg naar de gaskamers. ‘Jouw vader ging van hieruit naar zijn eerste kamp, Sint Annaberg. Anderen kwamen in Blechhammer terecht, ook een ‘Arbeitslager‘ in de buurt,’ vertelde Lion mij.

Blechhammer ligt verstopt midden in het bos. We lopen over de kale vlakte waar ooit de duizenden gevangenen ’s ochtends stonden om geteld te worden voordat zij werden afgemarcheerd naar hun werk. Aan de rand van de vlakte staat het crematorium uit het kamp nog recht overeind. Net zoals delen van de omheiningen en de wachttorens die het vluchten onmogelijk maakten.

In Gleiwitz-II staan we een uur later voor die gigantische fabrieken waarin de slaven onder de meest afgrijslijke omstandigheden al ploeterend hun dagen doorbrachten, in de hoop dat zij aan het einde van die dag nog in leven waren.

Op de Joodse begraafplaats in de stad Gleiwitz zelf zijn de contouren van een massagraf zichtbaar. ‘Ook hier ligt een stuk geschiedenis van uw vader van tachtig jaar geleden. Hier was het waar uw vader de door de nazi’s vermoorde medegevangenen rond de bevrijding van de kampen moest helpen begraven.’

Lion staat naast mij bij het monument dat het massagraf markeert. Opeens, op deze plek, begrijp ik dat er nog een reden was voor mijn vaders zwijgen. Wat wij de afgelopen dagen hebben gezien, is zo onvoorstelbaar, zo afschuwelijk, zo onbeschrijfelijk dat het ook niet te vertellen was. Bij terugkeer in het nog maar net bevrijde Nederland kon er door mijn vader alleen maar gezwegen worden. Behalve dan over dat werk in de groentetuin, wat maar een fragmentje is van wat hij werkelijk heeft moeten doormaken.

Die jaren in en rond Auschwitz lieten diepe sporen na. Trauma’s en kampsyndromen. De prijs die de gewone mens betaalt voor de onmenselijkheid van oorlog. Een prijs die het praten onmogelijk maakt.

Terugvliegend naar huis wist ik wat de enige boodschap is van deze korte reis. Oorlog is niets anders dan getraumatiseerde overlevenden, onherstelbare geestelijke verwondingen door pijn, verdriet, angsten en uitzichtloosheid. Oorlog is niets meer dan het ultieme verlies op deze wereld. Dat geldt voor Gleiwitz, Blechhammer, Auschwitz en Sobibor. Dat geldt voor Soedan, Jemen, Gaza en al die andere oorlogshaarden op onze brandende aardbol. Voor al die plekken lijkt het dat er alleen maar een getraumatiseerde toekomst is weggelegd. Niets anders. Tenzij.

Tenzij wij de onmenselijke beelden ter harte nemen die het Polen van tachtig jaar mij de afgelopen dagen hebben laten zien. In vredesnaam, staak die oorlog.

Explosie bij woning met regenboogvlag in Amsterdam-West

0

De politie is op zoek naar de daders van een explosie in Amsterdam-West. De knal vond vorige week dinsdag plaats bij een woning met een regenboogvlag, meldt stadszender AT5. ‘We vermoeden dat de explosie te maken heeft met de vlag die aan de buitengevel hing’, schrijft de politie op Instagram.

Door de harde knal is het voorraam van het huis aan de Orteliuskade vernield. Een ooggetuige heeft een groep van acht tot tien jongeren zien wegrennen, bericht AT5. De politie is op zoek naar meer getuigen en vraagt hen zich te melden.

De online haat tegen de lhbtiq+-gemeenschap neemt toe, schreef het blad Linda onlangs en noemde de stijgende meldingen bij de politie en antidiscriminatiebureaus. Van 2.654 gevallen in 2022 naar 3.257 in 2023.

‘We horen het ook in onze omgeving,” zei Remke Verdegem (voorzitter van Transgender Netwerk) toen. ‘Online, maar ook op straat en op de werkvloer krijgen mensen veel meer te maken met discriminatie’, aldus Verdegem tegen Linda.

Opgestapte Nora Achahbar: ‘Ik ben niet weggegaan vanwege racisme’

0

Volgens Nora Achahbar, die afgelopen vrijdag is opgestapt als staatssecretaris, zijn er geen racistische uitspraken gedaan in de ministerraad. ‘Ik lees bizarre uitspraken die niet kloppen’, zei ze tegen het SBS-programma Hart van Nederland. ‘Ik ben niet weggegaan vanwege racisme.’

Haagse bronnen vertelden journalisten talloze onwaarheden, die vervolgens werden overgenomen door kranten en social media, aldus Achahbar. Volgens Haagse bronnen zouden ministers woorden hebben gebruikt als ‘halalvreters’ en ‘k*t-Marokkanen’ en bovendien gezegd hebben dat antisemitisme bij moslims diep in het dna zit. Achahbar weerspreekt dat zulke taal is gebezigd. ‘Ik heb geen idee wat daar gebeurd is. Het lijkt wel op het spel van vroeger waarbij je iets in elkaars oor fluistert, aan het einde van de kring komt er dan een heel ander woord uit. Er is iets niet goed gegaan.’ De ex-staatssecretaris wilde echter geen antwoord geven op de vraag wat er wél is gezegd in de ministerraad. ‘Ik wil niet ingaan op specifieke woorden, dan geef ik het zuurstof. Ik kan alleen zeggen dat ik verbijsterd was over de berichtgeving.’

Achahbar is naar eigen zeggen opgestapt vanwege de polariserende omgangsvormen van bewindspersonen naar elkaar en naar buiten toe. Ze is niet te spreken over de uitlatingen van minister-president Dick Schoof, die na de rellen in Amsterdam van 7 november zei dat Nederland een ‘integratieprobleem’ heeft en dat ‘een groot deel van de islamitische jongeren onze waarden niet onderschrijft’.

De Marokkaans-Nederlandse Achahbar dacht al langer na om op te stappen. De eenzijdige reactie van het kabinet op de rellen in Amsterdam waren voor haar de druppel.

Gisteren stapten, naar aanleiding van het vertrek van Achahbar, ook NSC-Kamerleden Rosanne Hertzberger en Femke Zeedijk op. Hertzberger had ook al langer moeite met het kabinet, bekende ze tegenover NRC. ‘De afgelopen weken werd het alleen maar erger. Afgelopen vrijdag, toen Nora vertrok, dacht ik: dit kan niet zonder consequenties blijven. Ik kan niet stil blijven.’

Hertzberger was een van de NSC-Kamerleden die veel problemen had met de coalitie met de PVV. Hertzberger heeft dit intern vaak aangekaart, maar haar fractiegenoten bleven positief over de samenwerking. ‘Maar in de fractie zagen ze tóch weer kansen op verbetering. En ze zeiden: ‘We zijn op zo veel fronten goed bezig, moeten we dat dan opgeven?”

Hertzberger heeft ook kritiek op de wijze waarop het kabinet reageerde op de rellen in Amsterdam. Ze vindt het goed dat het geweld tegen Israëlische voetbalsupporters is veroordeeld door het kabinet, maar PVV, BBB en VVD gingen vervolgens in hun reacties ‘helemaal los’ wat betreft hun taal en hoe ze over andere bevolkingsgroepen spraken in zondebokkentaal, aldus het opgestapte Kamerlid.