Het is soms moeilijk een beeld te krijgen van hoe partijen echt functioneren. Laten we kijken naar Denk, een organisatie die zo gesloten is als een oester en waar je nauwelijks iets over hoort. Met een beetje zoekwerk kom je tot de conclusie dat dit helemaal geen partij is, maar eerder een baantjesmachine voor politici die anders zonder functie zouden zitten.

Denk deed vier jaar geleden in vier provincies mee aan de Provinciale Statenverkiezingen. De partij haalde vier zetels. Een succes werd het niet: in Utrecht splitste het veelal afwezige Statenlid Hanane Bittich zich af en in Noord-Holland viel het Statenlid Gideon Everduim ook al op door afwezigheid. Al voor de verkiezingen van maart besloot Denk de fractie in Flevoland op te heffen. In de andere drie provincies deed Denk wel mee, maar haalde geen zetels meer. Net als in 2019 komt de partij niet in de Eerste Kamer.

Er was een tijd dat partijen in het openbaar vergaderden, maar die ligt ver achter ons. Bij een echte ledenpartij – zoals de PvdA of de VVD – zouden de leden zich roeren, maar bij Denk is het stil, op wat klagende e-mails van anonieme leden na. Denk had begin vorig jaar 3503 leden, maar niemand hoort iets van ze. Hoe serieus is een partij waar men geen interne discussie entameert nadat men alle zetels in een hele bestuurslaag kwijtraakt?

Denk organiseert sowieso vrijwel niets. We lezen in een verslag over 2022 dat er dat jaar twee partijbijeenkomsten zijn geweest: een ledenvergadering en een bijeenkomst waar de kandidaten voor de provincies en de Eerste Kamer werden gepresenteerd. Verder konden de leden twee keer een rondleiding door de Tweede Kamer krijgen. Dat was het dan. Denk is zo slecht georganiseerd dat men niet weet hoeveel leden de eigen jongerenorganisatie heeft.

Denk had begin vorig jaar 3503 leden, maar niemand hoort iets van ze

Informeert Denk de eigen leden überhaupt wel over hoe de partij ervoor staat? In het secretarieel jaarverslag lezen we dat het bestuur in 2022 een heisessie in Noordwijk aan Zee heeft gehad. Daar reflecteerde men op de afgelopen periode, is de strategie scherper gesteld en zijn de prioriteiten voor de komende periode bepaald. Verdere details krijgen we niet. ‘Het jaar 2022 was een jaar met uitdagingen en successen. We zijn trots op wat we samen hebben bereikt’, schrijft Denk.

In Noordwijk aan Zee kwam het bestuur dus met een strategie die in de provincies een vernietigende nederlaag heeft opgeleverd. Zouden de leden daar weleens vragen over stellen? Bij de ledenvergadering van juni 2022 waren op het hoogtepunt 102 aanwezigen. Waar bij andere partijen tien procent van de leden actief is, komt Denk niet eens aan een derde daarvan. Misschien is dat de reden dat er geen enkele onrust is na de verkiezingsnederlaag? Dat er te weinig actieve leden zijn om zich hierover druk te maken?

Bij diezelfde ledenvergadering had geen van de aanwezigen vragen of opmerkingen over de jaarverslagen. En bij de verkiezing van nieuwe bestuursleden lezen we niets over profielen, vragen of commentaar. Een serieuze procedure ziet er anders uit. Bij de leden van de beroepscommissie lezen we over leden die bezwaren hebben, maar we lezen niet wat die inhouden. Moties zijn er ook, maar nergens staat waar ze over gaan. We lezen slechts dat de meerderheid ze wegstemde. Stephan van Baarle noemt de vergadering in de notulen vervolgens enerverend: ‘één van de meest bijzondere uit de geschiedenis van de partij.’

Vooral bijzonder wat betreft het totale gebrek aan transparantie. Even samenvatten: dit is een partij die in 2022 bij de gemeenteraadsverkiezingen ook al geen goed resultaat neerzette, al presenteert Denk dat graag anders. Inmiddels is Denk alle volksvertegenwoordigers in de provincie kwijt en zijn er problemen in de jongerenafdeling. Uit alles blijkt dat de partij een totale mislukking is en eigenlijk helemaal niet kwalificeert als partij, maar eerder als baantjesmachine die langzaamaan begint te haperen.

Als die conclusie niet klopt, ben ik benieuwd wanneer we de leden eindelijk eens gaan horen.