Ja, die vraag komt vast even keihard binnen. Maar de vraag moet worden gesteld: stemt U straks op 29 oktober bij de Kamerverkiezingen op een partij die medeplichtig is aan massamoord?
Met andere woorden valt intussen niet meer de houding te betitelen die de Nederlandse regering en de (gewezen) ultrarechtse coalitiepartijen PVV, VVD, BBB plus wat klein grut aannemen ten opzichte van Israël. Eentje die zelfs de notoire schipperaar en slappeling Caspar Veldkamp – want ook díens houding valt niet anders te omschrijven – te gortig werd en in augustus deed aftreden.
Ik geloof dat er in de afgelopen decennia zelden zo openlijk zichtbaar een genocidaal bloedbad is aangericht, als waarvoor de huidige rechts-extremistische club van Netanyahu tekent. Na de verbale ontmenselijking van de Palestijnen door een aantal van zijn fascistoïde ministers volgt nu de fysieke, waarbij openlijk honger als wapen wordt ingezet.
Inmiddels wordt er niet meer omheen gedraaid dat het einddoel etnische zuivering en annexatie van de Gazastrook is, en in het kielzog daarvan ook de Westelijk Jordaanoever. Door nu met een bombardement op Doha openlijk te proberen de onderhandelaars van de tegenpartij te vermoorden – een staaltje van brutaliteit waaraan zich zelfs Hitler en Stalin volgens mij nooit waagden – geeft Netanyahu te kennen schijt aan de rest van de wereld te hebben en niet in welke vrede dan ook geïnteresseerd te zijn.
De reactie van Europa daarop, maar ook speciaal van Nederland, valt niet anders dan als erbarmelijk te omschrijven. Dick Schoof, een tot premier omhooggevallen kantoorklerk zonder enige eigen visie, wil of moreel benul, weigerde stelselmatig om duidelijk te maken of, en zo ja waar, er voor hem een rode lijn bestond.
Intussen zijn officieel al meer dan zestigduizend Palestijnen vermoord – spaar mij het laffe woordje ‘omgekomen’ – als het er feitelijk al niet meer dan honderdduizend zijn. Doelgericht worden journalisten geëlimineerd, en een deel van de Israëlische bevolking is al zo diep gezonken dat er uitkijkplekken zijn ingericht om met een glas wijn in de hand op veilige afstand de vernietiging van Gaza gade te slaan.
En Schoof en de zijnen? Die spreken hun zorg over de ontwikkelingen uit. En verzekeren dat ze die zorg ook aan Israël overbrengen.
Een absoluut dieptepunt is bereikt waar het gaat om medische opvang in Nederland van Palestijnse kinderen
Waar het CDA een duidelijke draai heeft gemaakt, blijven PVV, VVD, BBB en al hun trawanten ook nu nog pal achter Israël staan. Zelfs een boycot van goederen uit de bezette gebieden was lang niet bespreekbaar. Laf verschuilde vooral de VVD zich steevast achter de mantra dat men het Europees moet aanpakken, wetend dat het daar niet van komt. Door hun weigering om ook maar één sanctie te nemen, maken deze partijen zich medeplichtig aan massamoord.
Een absoluut dieptepunt is bereikt waar het gaat om medische opvang in Nederland van Palestijnse kinderen. Niet alleen de PVV, wie niets onmenselijks vreemd is, maar ook de VVD en de SGP lagen dwars. Ik weet niet welke abjecte vorm van christendom men in die laatste kring – waar men zo graag te pas en te onpas met de Bijbel schermt – aanhangt, maar met de christelijke kernwaarde van barmhartigheid heeft het niets te maken. Het achter de onvoorwaardelijke steun aan Israël liggende theologische concept van het Uitverkoren Volk wordt hier tot zijn uiterste vorm doorgevoerd, en aan deze perverse theologische zelfbevrediging worden twee miljoen Palestijnen opgeofferd.
Moreel even diep gezonken is de VVD, met het ultrapopulisme van Yesilgöz voortdurend pogend om de PVV te overtroeven. Die partij is helemaal in de greep geraakt van figuren als Uri Rosenthal, die als kortstondig minister van Buitenlandse Zaken zijn ambtenaren verbood om in welk rapport dan ook maar enige kritiek op Israël te uiten.
Als een Trump avant-la-lettre poogde hij toen al de waarheid te censureren om de – nu toch echt tot volslagen fictie verworden – leugen van Israël als ‘democratie’ en ‘rechtstaat’ overeind te houden.
De VVD pleitte inzake de zieke Palestijnse kinderen voor ‘opvang in de regio’. Mevrouw Yesilgöz voerde als een van de argumenten aan dat het voor zieke kinderen niet zo goed is om zo’n heel eind te reizen.
Ja, u leest het goed. Zo onbeschaamd cynisch is deze VVD. Weet dus op wie u stemt, als u straks dat hokje rood inkleurt. Maar misschien is ingeval van een eigen verre reis 130 km mogen sjezen op de snelweg in uw genoeglijke leventje inderdaad van groter gewicht.
Nu u hier toch bent...
Goede journalistiek kost geld. Leden en donaties maken onze gebalanceerde berichtgeving over biculturaliteit, zingeving en vrijheid mogelijk. Steun ons daarom als u ons werk belangrijk vindt.
Vertel mij meer!