De omstreden Amerikaanse oud-minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger is op 100-jarige leeftijd overleden. ‘Niemand zou ooit hebben kunnen voorspellen dat de 15-jarige joodse vluchteling uit Nazi-Duitsland (in 1938) een beleid zou voeren met honderdduizenden doden tot gevolg’, zo meldt de historicus Joseph Massad in een opiniestuk op de Arabische nieuwssite Middle East Eye.
Kissinger was volgens Massad een machtspoliticus pur sang. ‘Legitimiteit op het internationale terrein behoeft alleen een overeenkomst tussen grootmachten. Moraliteit was slechts een irrelevantie’, citeert Massad uit het academische werk van Kissinger.
In het magazinethe New Yorker schrijft Thomas Meaney dat deze ideeën over moraliteit, of het ontbreken daarvan, voor Kissinger een ‘conditie van de menselijke vrijheid’ waren.
Op sociale media maakt de dood van Kissinger de lippen los bij critici over wat de ‘oorlogsmisdadiger’ op zijn kerfstok heeft.
In een draadje van Redstreamnet staat als volgt opgesomd: Kissinger orkestreerde een coup in Chili, die de deur opende voor de dictatuur van Pinochet; hij gaf groen licht aan de genocide in Oost-Timor door de Indonesische dictator Suharto; Kissinger verlengde en breidde de Vietnamoorlog uit naar Laos en Cambodia, ‘alles wat beweegt’ mocht van hem gebombardeerd worden, met meer dan twee miljoen doden tot gevolg.
Rebekka Timmer van Bij1 maakt bij de dood van Kissinger graag een uitzondering op de regel over de doden niets dan goeds. ‘De beste man heeft alleen de 100 gehaald uit pure angst voor de Satan. Die zat namelijk al decennia geduldig op Kissingers ziel te wachten,’ schrijft zij.
Toch wist Kissinger een Nobelprijs voor de vrede te bemachtigen in 1973, vanwege zijn rol in de onderhandelingen voor het vertrek van de Amerikanen uit Vietnam, meldt Nu.nl. Twee leden van het Nobelcomité stapten wel op vanwege die keuze.
Verkiezingswinnaar en PVV-leider Geert Wilders zegt dat hij een premier voor iedereen wil zijn. Tijdens de campagne en daarna gaf hij meermaals aan dat hij zijn ongrondwettelijke standpunten in de ijskast zet. Toch maken talloze Nederlanders zich grote zorgen. Ze vragen zich af of ze wel toekomst hebben in een land dat wordt geregeerd door de PVV. Een partij die niet alleen een Nexit bepleit en klimaatmaatregelen onzin vindt, maar vooral jarenlang ageert tegen de islam en tegen mensen met een niet-westerse achtergrond. Het doet pijn dat zoveel Nederlanders PVV stemden. Staan zoveel Nederlanders achter het islamofobe programma van de PVV? Wat vinden ze dan van mij?
Vooral jonge mensen zijn bang. Mijn 13-jarige dochter vroeg mij op de verkiezingsavond of moslima’s straks nog wel een hoofddoek mogen dragen. De dochter van een biculturele kennis, die met haar familie vijf jaar geleden uit Frankrijk naar hier is verhuisd, zei: ‘Misschien moeten we weer naar Frankrijk gaan.’
Kleine terloopse zaken misschien, maar ze staan voor iets groters. Je hebt het gevoel niet welkom te zijn in het land waar je geboren en getogen bent. Ik ontvang veel e-mails en berichten van islamitische Nederlanders en statushouders die zich afvragen wat er nu gaat gebeuren. Ik vertel hen zonder te aarzelen en onvermoeid dat Nederland een democratische rechtsstaat is. Daarom hoeven zij zich geen zorgen te maken. Het is belangrijk dat deze moslims zich blijven inzetten voor ons Nederland.
Tegelijkertijd gaan we met deze verkiezingsuitslag als Nederland een nieuwe fase in. Het lijkt erop dat niet alleen PVV-stemmers, maar ook stemmers op VVD, NSC, BBB, FvD, JA21 en SGP, geen moeite hebben met het antistaatsrechtelijke programma van de PVV, die minderheden uitsluit en discrimineert. Deze rechtse partijen hebben de meerderheid. Dat is voor veel mensen beangstigend. Het roept vragen op over hoe die volgende fase eruit zal zien.
Bij talkshows vroegen ze zich af wie toch al die PVV-stemmers zijn. Zijn er zoveel moslimhaters en racisten in Nederland? Gert Jan Geling schreef in zijn column dat het om proteststemmen gaat. Kwetsbare en boze mensen die zich door de politiek verraden voelen. Ergens is die woede begrijpelijk. Er zijn inderdaad te weinig woningen. De zorg is uitgekleed. De armoede neemt verder toe.
Volgens onze columnist Thomas von der Dunk ligt de schuld bij de VVD. Door het kabinet op onwaarheden over migratie te laten vallen en de PVV niet uit te sluiten heeft de VVD Wilders groot én salonfähig gemaakt. Dat veel media riepen dat Wilders milder was geworden deed de rest.
Wilders moet onze kinderen het vertrouwen geven dat ze ertoe doen
Het is een slechte zaak dat de Nederlandse wet een ondemocratische partij met maar één lid toelaat in het politieke bestel. Dit staat in schril contrast met alle regelgeving waaraan ondernemingen en organisaties moeten voldoen willen ze zich inschrijven voor aanbestedingen van overheden. Blijkbaar kan anno 2023 in Nederland een ondemocratisch organisatie van één man meedoen aan de verkiezingen, als grootste uit de bus komen en een democratisch land besturen.
Als Wilders een premier voor ‘alle Nederlanders’ wil zijn, zoals hij zegt, dan moet hij onze kinderen het vertrouwen geven dat ze ertoe doen, erbij horen. In een van zijn interviews zei hij dat de Nederlander weer op één moet komen te staan. Dan maak je eigenlijk al onderscheid tussen verschillende ingezetenen in het land. Staat die ander dan nu op nummer twee? Wie stond er dan al die tijd op één? Wilders moet aangeven wat hij met die zorgwekkende uitspraak bedoelt. Over welke Nederlanders heeft hij het? Kunnen zij ook Ali of Fatima heten? Premier Wilders moet zijn taalgebruik veranderen en echt gaan verbinden, wil hij de premier van alle Nederlanders zijn.
22 november heeft ook laten zien dat GroenLinks-PvdA worstelt met biculturele Nederlanders, in het bijzonder met moslims. Kauthar Bouchallikht besloot voor de verkiezingen al om het bijltje erbij neer te gooien omdat zij zich niet meer herkende in de partijvisie over onvoorwaardelijke steun voor Israël. Het is Frans Timmermans niet gelukt om biculturele Nederlanders aan zijn partij te binden. Deze groep is volgens opiniepeiler Aziz el Kaddouri goed voor tien tot vijftien zetels. Het is frappant dat Wilders met linkse thema’s zoals armoede, wonen en zorg de verkiezingen won en linkse partijen het nakijken hadden. 22 november betekent huiswerk voor links, leren van de fouten die in het verleden zijn gemaakt.
Toch ontwikkelt Nederland zich niet anders dan andere westerse landen. Rechtspopulisten zijn overal in opkomst: Italië, België, Frankrijk, Duitsland, Scandinavië, de Verenigde Staten. De kans is groot dat we straks overal extreemrechtse regeringen krijgen. De gure wind die er na corona en de oorlogen waait hebben inflatie en armoede tot gevolg. Extreemrechts profiteert hiervan.
Het is aan Wilders om het land economisch verstandig en met een hart voor álle Nederlanders te besturen. Ik ben benieuwd of hem dat lukt. Ik hoop oprecht dat hij in staat is een rechts kabinet te vormen. Dan kan hij namelijk laten zien hoe hij zijn beloftes waarmaakt. Maar eerst moet hij de VVD overtuigen om dit te helpen te realiseren.
Journalist Azad Essa doet onderzoek naar de nauwe banden tussen India en Israël. Terwijl de Israëlische regering wordt bekritiseerd voor de onderdrukking van de Palestijnen, is er weinig aandacht voor de bezetting van Kashmir.
Journalist Azad Essa, afkomstig uit Zuid-Afrika, werkte tussen 2010 en 2018 voor Al Jazeera. Sinds 2019 werkt hij bij de nieuwssite Middle East Eye. Daar houdt hij zich bezig met islamofobie, het Amerikaanse Midden-Oostenbeleid en de banden tussen India en Israël. Hij woont in New York.
In zijn onlangs verschenen boek Hostile Homelands vergelijkt Essa de bezetting van Palestina door Israël met de bezetting van Kashmir, een gebied in het noorden van India. Sinds 1947 staat het grootste deel van Kashmir onder Indiaas bestuur, een klein deel ligt in Pakistan. In beide delen van Kashmir zijn de moslims in de meerderheid, net als in de Palestijnse gebieden.
Essa groeide op in Zuid-Afrika. Hij reisde in 2012 naar de Palestijnse gebieden. Daar werkte hij nauw samen met Palestijnse journalisten en schrijvers om meer te weten te komen over het zionisme. Daarna bezocht hij Kashmir. Essa brengt niet alleen de onderdrukking van de Palestijnen en Kashmiri’s in kaart, maar ook de ideologieën die hun onderdrukking legitimeren: het zionisme en het hindoe-nationalisme.
Beeld: Wikimedia Commons
‘Ik ben opgegroeid met het idee dat India een antikoloniale macht was omdat het geleden heeft onder de heerschappij van Engeland’, vertelt Essa, ‘Tijdens mijn studie kwam ik het verhaal van Kashmir tegen. Ik schrok dat een land dat zegt tegen kolonialisme te zijn zich schuldig maakt aan het koloniseren van Kashmir.’
U noemt India een ‘kolonisatorstaat’. Wat bedoelt u daarmee?
‘Sommigen vinden dat India al vanaf 1947 een kolonisator werd. Het ontstaan van India als verenigd land ging met veel geweld gepaard. In Kashmir begon de bezetting door India tussen 1947 en 1948. De laatste tijd is hier meer aandacht voor. Sinds 2014 is Narendra Modi van de hindoe-nationalistische BJ-Partij premier. Sindsdien is, en dat is heel interessant, de relatie van Delhi met de Israëlische staat sterker en meer openbaar. Modi ziet Israël als voorbeeld. Hij wil dat India ook een militaristische, religieus-nationalistische staat wordt.’
Hoe is de situatie in Kashmir?
‘In augustus 2019 herriep de Indiase regering artikel 370 en artikel 35A in Jammu en Kashmir. Zo kwam er een einde aan de semi-autonome status van de gebieden. Voor Indiërs werd het mogelijk om in Kashmir te wonen en er land te kopen. Een paar maanden later verzekerde een hooggeplaatste Indiase diplomaat in New York de hindoes uit Kashmir – ook bekend als de Kashmiri pandits, zij vertrokken begin jaren negentig uit angst voor de gewapende opstand tegen het Indiase bewind – dat ze konden terugkeren naar aparte nederzettingen. Moslims uit Kashmir willen echter geen separate steden voor hindoes maar in harmonie met hen samenleven zoals ze deden. Ook wil de Indiase regering dat Indiërs, die geen wortels hebben in de regio verhuizen naar de nederzettingen in Kashmir. De bevolking van Kashmir maakt zich zorgen dat de regio overspoeld wordt door buitenstaanders.’
Hoe heeft de zionistische ideologie het Indiase beleid ten opzichte van Kashmir beïnvloed?
‘Er zijn veel overeenkomsten tussen de bezetting van Kashmir en de Palestijnse gebieden. India en Israël gebruiken geweld tegen geweldloze demonstranten, weigeren lichamen van gedode strijders terug te geven en slopen de huizen van mensen die ervan worden beschuldigd te sympathiseren met het verzet. Ook voeren beide landen collectieve straffen uit tegen de lokale bevolking, richten ze zich tegen de civil society en journalisten. Ze zetten collaborateurs in om de bevolking te controleren en beperken de bewegingsvrijheid. Israël en India rechtvaardigen beide het geweld tegen de lokale bevolking door te zeggen dat ze de ‘democratie’ beschermen. En ten slotte is er het excuus om de regio te ‘ontwikkelen’, om vrouwen of de Lgbtqia+ gemeenschap te ‘bevrijden’.
‘De Indiase regering probeerde Kashmir decennialang te assimileren’
‘Vooral de afgelopen tien jaar bevordert de Indiase regering de komst van Indiërs naar Kashmir. Zo veranderen ze het landschap en de demografie van het gebied. Ze nemen het beste land af en reserveren dat voor de ‘staat’; ze vernietigen lokale landbouwgronden en -producten; ze proberen de Kashmiri’s afhankelijk te maken van goederen van buitenaf; ze veranderen ook het culturele landschap – waardoor het een hindoegebied wordt; ze ontslaan islamitische hoogleraren en vervangen hen door hindoes, ze veranderen de lesprogramma’s; ze onderdrukken de vrije pers; ze tuigen een controlestaat op en nemen degenen die buiten de lijntjes lopen hun paspoort af. Dit alles zorgt ervoor dat iedereen in het gareel loopt.’
Hoe zit het met etnische zuiveringen? In 1948 vond in Palestina de Nakba plaats, de verdrijving van meer dan 700.000 Palestijnen uit hun woongebieden.
‘Net zoals de Palestijnen de Nakba in 1948 hebben meegemaakt, hebben moslims in Jammu een etnische zuivering meegemaakt, het bloedbad van Jammu in 1947. Hier werden volgens historici ongeveer 200.000 Kashmirse moslims gedood en nog eens een half miljoen moslims verdreven door hindoenationalisten en de troepen van de Kashmirse leider. Dit leidde ertoe dat Pathanen, een etnische gemeenschap uit wat plotseling Pakistan was geworden, Kashmir binnendrongen en de Kashmiri’s verdedigden. Er heeft dus een etnische zuivering en een demografische verandering plaatsgevonden in Jammu. Daarna begon de bezetting van Kashmir, waarbij het Indiase leger grote stukken land in de vallei innam. Bovendien probeerde de Indiase regering Kashmir decennialang te assimileren. Ze promootte Kashmir als een toeristische bestemming, op dezelfde manier waarop de Verenigde Staten Hawaï het hele jaar door als vakantiebestemming presenteerde. Ze probeerde het zelfbeschikkingsrecht van de bevolking uit te hollen door Kashmir bij India te voegen.’
Terwijl de Nakba de zwarte geschiedenis van de Palestijnen vormt, hebben de Kashmiri’s te maken gehad met etnische zuiveringen gericht tegen meerdere religieuze gemeenschappen. Neem bijvoorbeeld de exodus van de sikhs en hindoes uit Kashmir. Maakt dit het conflict in Kashmir niet ingewikkelder dan het Israëlisch-Palestijnse conflict?
‘In 1947 vond het bloedbad in Jammu plaats toen de nieuwe staten India en Pakistan werden opgericht. In 1948 werden tijdens de Nakba 750.000 Palestijnen verdreven. Zowel India als Israël werden gevormd op basis van etnische zuivering en verdrijving. En in India waren er meerdere regio’s waar de nieuwe regering geweld uitoefende tijdens de oprichting van de staat.
De hindoes schijnen ook een etnische zuivering te hebben gemaakt.
Het zijn de rechtse critici van India die ons willen doen geloven dat er een genocide op hindoes heeft plaatsgevonden en dat honderdduizenden zijn gedood of verdreven. Zelfs Indiase overheidsbronnen ondersteunen deze beweringen niet.”
‘Steun aan de Palestijnen was een manier om de Arabische landen te vriend te houden’
India stond lang bekend als een land dat de Palestijnen steunt.
‘De vraag die ik aan het begin van mijn boek stelde was: hoe kan een land dat pro-Palestina is – of beter gezegd zich voordoet alsof het de Palestijnen steunt – plotseling een kant op gaan waarbij ze pro-Israël zijn en de bezetting daar steunen? Het antwoord is dat India zich volledig liet leiden door eigenbelang. Toen India vocht voor haar onafhankelijkheid keek het land naar de Arabische wereld, waar de Palestijnen ook tegen het Britse kolonialisme vochten. Dat was een overeenkomst. Daarom was India aanvankelijk meer geneigd om de Arabische wereld als partner te zien. Ook vanwege de olie was het belangrijk de Arabische wereld te vriend te houden.’
Dus het idee dat India pro-Palestina was berust op een mythe?
‘De Indiase regering was pro-Palestina wanneer dit paste in haar buitenlands beleid. India had geheime militaire deals met Israël vanaf het begin van de jaren zestig. De Arabische wereld wist dat India een gebied bezet hield met een moslimmeerderheid. Steun aan de Palestijnen was een manier om de Arabische landen toch te vriend te houden. Het laatste wat India toen zou hebben gewild is dat het hele Arabische blok het land onder druk zou zetten om een einde te maken aan de bezetting van Kashmir.
Het had een zekere gravitas om gezien te worden als antikoloniaal, vooral in een tijd waarin India geen schijn van kans had om dicht bij de wereldelite te staan. Op die manier hielp het om gezien te worden als pro-Palestijns, om de nationale belangen van India te dienen als leider van de armere landen in de wereld. Later, in 2014 toen Modi aan de macht kwam, zag India zichzelf als een supermacht. Toen was het niet meer nodig om zo strikt op één lijn te staan met de zogenoemde Derde Wereld. India lag nu veel meer op één lijn met Israël en de Verenigde Staten. Dat betekende dat het zich niet langer pro-Palestina hoefde te profileren.’
Azad Essa
Waarom krijgt de bezetting van Kashmir zo weinig aandacht?
‘Daar zijn verschillende redenen voor. Ten eerste heeft het te maken met de Indiase soft power. De wereld associeert India met zaken als Gandhi, yoga, Bollywoodfilms en de Indiase keuken, niet met onderdrukking of bezetting.
‘Ten tweede is India erin geslaagd om de wereldwijde islamofobie te instrumentaliseren, door de bezetting van Kashmir te framen als een strijd tegen door Pakistan gesponsord terrorisme.
‘Ten derde wordt India niet tot het Westen gerekend. De VS, Israël en de rest van het Westen werden door antikoloniale critici altijd gezien als het grotere kwaad.’
Wat wilt u de lezers van uw boek meegeven?
‘Wel, ik hoop dat lezers zien en begrijpen hoe zionisme en hindoenationalisme niet alleen een bedreiging vormen voor Palestijnen, Kashmiri’s en minderheden in India, maar voor mensen overal ter wereld. Want deze ideologieën opereren niet in een vacuüm, maar zijn verbonden met alle antidemocratische bewegingen.
‘Op dit moment worden er duizenden Palestijnen vermoord in Gaza. Kijk eens naar de straffeloosheid die Israël geniet. Kijk bovendien hoe de antisemitismebeschuldiging in het Westen als wapen is ingezet om Israël te beschermen tegen kritiek.
‘India zal binnenkort hetzelfde doen. En daarna volgen mogelijk ook andere landen. De ‘enige’ democratie in het Midden-Oosten en de ‘grootste democratie ter wereld’ is een etnocratie. Ze gebruiken veiligheidsdreigingen als excuus om bevolkingsgroepen die zij als ongewenst of lastig beschouwen etnisch te zuiveren.’
Begin deze maand richtten Soedanese rebellen een bloedbad aan onder de Afrikaanse Masalit-bevolking in Soedan. Dit bericht RTL Nieuws.
De moordpartij vond plaats in het dorp Ardamanta in Darfur, nabij de stad El Geneina waar veel vluchtelingen wonen. De daders van deze massamoord zijn eenheden van de Rapid Support Forces (RSF), die in een burgeroorlog verwikkeld zijn met het Soedanese leger. Zij worden gesteund door lokale Arabische milities.
Volgens een rapport van Human Rights Watch zijn honderden burgers, voornamelijk jonge mannen, doodgeschoten of in stukken gehakt met bijlen en kapmessen. De rebellen verkrachtten vrouwen op grote schaal, plunderden huizen en namen honderden mensen gevangen. VN-vluchtelingenorganisatie UNHRC denkt dat er ongeveer 800 doden zijn gevallen. Plaatselijke mensenrechtenorganisaties schatten het aantal doden op 1300 tot 2000, op grond van de verhalen van vluchtelingen die op weg waren naar buurland Tsjaad. Er zijn geen VN-waarnemers in Darfur, omdat het voor hen te gevaarlijk is.
Eerder deze maand hebben de Rapid Support Forces het grootste deel van Darfur veroverd op het leger. De burgeroorlog duurt nu ruim een half jaar. RSF en het leger raakten half april dit jaar slaags, omdat de RSF weigerde op te gaan in het reguliere Soedanese leger. De ruggengraat van de naar schatting 100.000 RSF-strijders wordt gevormd door Arabieren. Veel oudere strijders behoorden twintig jaar geleden tot de beruchte Janjaweed-milities, die in opdracht van oud-president Omar al-Bashir een genocidale oorlog voerden tegen de zwarte bevolking in Darfur. Daarbij kwamen toen zo’n 300.000 mensen om.
Overheden mogen ambtenaren verbieden om een hoofddoek te dragen op de werkvloer. Dat geldt ook voor moslima’s die op kantoor ‘achter de schermen’ werken. Volgens het Europees Hof is dat geen discriminatie van moslima’s, mits het beleid ook geldt voor andere religieuze symbolen zoals kruisjes en keppeltjes. Zo meldt RTL Nieuws.
Het rechterlijke oordeel heeft betrekking op een zaak van een ambtenaar uit het Belgische Luik. Zij wilde tevergeefs bij de rechter afdwingen toch een hoofddoek te mogen dragen. De rechter blijft echter bij eerdere uitspraken over hoofddoeken. Werkgevers kunnen met een beroep het ‘neutraliteitsbeginsel’ het dragen van een hoofddoek weigeren bij werknemers.
Dat zou geen schending van de vrijheid van godsdienst zijn, maar ‘volstrekte neutraliteit’, zoals in Frankrijk ook officieel beleid is.
‘Baas over eigen hoofd’, schrijft Fonda Sahla van D66 strijdvaardig op sociale media. Voor de verkiezingen deelde ze een foto in een politieauto. Een meerderheid stemde op het D66-congres dat plaatsvond voor de verkiezingen voor het toestaan van hoofddoeken bij de politie. Sahla stond op plek 15 en komt volgens de uitslag niet meer in de Tweede Kamer.
In Nederland is er al lange tijd discussie over de hoofddoek. Politieagenten mogen geen hoofddoek dragen, maar andere ambtenaren in principe wel. Demissionair minister van Justitie Dilan Yesilgöz pleit voor een strengere aanpak en wil bijvoorbeeld dat boa’s dezelfde regels als de politie volgen.
‘Ome Willem’, oftewel de oud-acteur Edwin Rutten reageerde gisteren bij het praatprogramma Op1 op alle commotie rondom een tijdelijke asielopvang in Kijkduin, waar hij woont. De PVV-leider Geert Wilders bezocht gisteravond een voorlichtingsbijeenkomst om bezorgde buurtbewoners een hart onder de riem te steken. Maar er zijn ook Kijkduiners die de asielzoekers zonder aarzelen welkom heten.
Rutten draait het rumoer en de zorgen bij bewoners om. De mensen die zich zorgen maken zijn de asielzoekers, omdat ze ‘terechtkomen in een land waar ze eigenlijk ongewenst zijn’, zegt hij.
Tegenover hem zit het Haagse VVD-raadslid Lotte van Basten Batenburg. Zij geeft toe dat er begrip is bij Kijkduiners voor de opvang, maar zegt ook dat mensen zich ‘overvallen’ voelen.
Rutten heeft weinig begrip voor Kijkduiners die zich overvallen voelen. ‘Zij zouden eens empathisch moeten zijn en bedenken hoe het zou zijn om te moeten vluchten’, aldus Rutten die ook erop wijst dat het hotel ‘buiten het seizoen’ vrijwel leeg is.
‘Waar winden we ons nou over op? Als er zorgen zijn, dan zou ik die zorgen graag willen horen. Maar niet eerst gaan profileren, van er zullen vast problemen zijn. Nee, laten we eerst kijken of die zorgen nou echt zijn.’
En dan slaat Rutten een arm over vertrekkend SGP-voorman Kees van der Staaij, wiens partij ook kritisch op migratie is. Met een knipoog naar de christelijke waarden zegt hij: ‘Ik denk dat een vorm van barmhartigheid wel deksels op zijn plek is’.
Omroep West gaf inwoners van Kijkduin met een positievere mening ook ruimte. ‘Mensen buiten laten slapen, vind ik onbeschaafd. ‘Het wordt winter’, zegt een andere vrouw, ‘dat kan toch helemaal niet.
Gebruikers van LinkedIn vermoeden dat het platform pro-Palestijnse berichten censureert.
Vorige week plaatste Maurits Berger, hoogleraar Islam en het Westen aan de Universiteit Leiden, tot twee keer toe een pro-Palestijns bericht op de zakelijke netwerksite LinkedIn, dat beide keren binnen enkele minuten plotseling verdween. ‘Ik ben bang dat dit niet toevallig gebeurt’, schrijft hij. ‘Blijf alsjeblieft hierover berichten’.
Berger is niet de enige die denkt te worden gecensureerd. ‘Dat is ook een paar keer met mij gebeurd’, reageert informaticastudent Mohamed Walid Alhasoun. Een andere LinkedIn-gebruiker zegt: ‘Je bent niet de enige. Kennelijk overkomt dat velen. Wel bijzonder hè?’
Het bericht in kwestie ging over een speech van de Palestijnse VN-ambassadeur Nada Abu Tarbush, die op 17 november in Genève een uitgebreide reactie gaf op de Israëlische oorlogspropaganda en oorlogsmisdaden in Gaza. Volgens haar kan de hele wereld zien dat Israël bezig is met een genocide tegen het Palestijnse volk in Gaza. ‘Nooit meer is nu’, stelt ze.
‘Misschien denkt u dat met uw opruiende retoriek we allemaal uw uitlokking zullen vergeten, de verklaringen en uitspraken van Israëlische politici, de mensen die u vertegenwoordigen, die opriep tot het vernietigen van Gaza. Om een atoombom op de Palestijnse bevolking te gooien. Om de ‘menselijke beesten’ en ‘kinderen van het duister’ te vernietigen. Misschien denkt u dat uw voortdurende intimiderende en dreigende taalgebruik ervoor zorgt dat iedereen vergeet dat Israël op dit exacte moment baby’s vermoordt, jongeren, vrouwen, mannen en ouderen vermoordt. Er is niemand te klein of te oud of te ziek om te ontkomen aan de toorn van Israël.’
Oud-journalist Remco van Mulligen, pleitbezorger van de Palestijnse zaak, maakt zich grote zorgen over pro-Israëlische censuur door sociale netwerksites en plaatste daarom op X (voorheen Twitter) een linkje naar de toespraak van Nada Abu Tarbush.
In het nieuws over de bijna twee maanden oorlog tussen Israël en Hamas lees je weinig over de slachtoffers onder de strijders. Volgens Israëls opgave zijn er 390 Israëlische militairen omgekomen, de meesten tijdens de inval van Hamas bij Sedorot en Nahal Oz. Het leger heeft nu ook het aantal gedode Hamasstrijders genoemd: tussen de 1000 en 2000. Het heeft me verbaasd dat deze getallen tot weinig ophef leidden. Nog afgezien van de ronde cijfers, die slechts op een schatting duiden. Israël meent dat er in totaal 30.000 Hamasstrijders zijn, Hamas zelf heeft een getal van 50.000 genoemd.
Maken we een kosten-batenanalyse vanuit Israëls perspectief na haar langste oorlog tot nu toe, dan vallen de resultaten behoorlijk tegen. En dat terwijl Israël 350.000 reservisten aan de grens heeft, de helft van de luchtmacht heeft ingezet en ook de vloot heeft ingeschakeld. De Hamas-leiders zijn nog steeds niet gepakt, enkele ondercommandanten daargelaten, ook al beweerde het Israëlische leger drie weken geleden Yehyia Sinwar te hebben ‘omsingeld’. Het betekent dat Israël de grootste moeite heeft Hamasstrijders te vinden.
Door het uitblijven van militair succes groeit de toevlucht tot het woord. In de retoriek van bewindslieden zijn Palestijnen beesten, kakkerlakken en van Hamasstrijders moet de voorhuiden worden verzameld (sic). Het vrije woord lijdt: 57 journalisten zijn gedood, Israël valt Palestijnse media aan en wil het kritische geluid van de linkse krant Ha’aretz met sancties smoren.
Premier Benjamin Netanyahu plakte een makkelijke term op de dood van 14.000 Palestijnse burgerslachtoffers: ‘collateral damage’, oftewel ‘bijkomstige schade’. Het Palestijnse volk gereduceerd tot wat scherven, splinters en gruis. Westerse leiders hebben deze woorden tot zich genomen en verteerd. Al zijn Israëls diplomatieke verhoudingen met China, Rusland, de Arabische wereld en het zuidelijk halfrond ernstig verstoord. Woorden doen ertoe in een oorlog. Getallen ook. Toch gaat oorlog over mensen als u en ik. Tegen wil en dank misschien zijn ze er. Eerst de slachtoffers van Hamas. En nu, aan de andere kant, een moloch aan door het gruis van het puin grijs geworden Palestijnse burgers.
Ik belde vorige week met mijn Palestijnse zwager op de Westelijke Jordaanoever met de belachelijke vraag hoe het gaat naar omstandigheden. Hij zocht naar woorden, stamelde, viel stil, probeerde het nog een keer tevergeefs en zei toen: ‘Er zijn gewoon geen woorden voor.’ Het lukte hem gewoon niet de verschrikkingen van de oorlog en de machteloosheid te omschrijven. Daarom vertelde hij van zijn kinderen die om 4 uur ‘s nachts op moeten staan om naar school te gaan, omdat het Israëlische leger de checkpoints al om een uur of 6 ’s ochtends afsluit. Het is maar klein leed vergeleken bij wat er in Gaza gebeurt. Maar dat daar is zo onmenselijk en op zo’n schaal dat taal het laat afweten. Woorden die ooit zijn ontstaan om emoties uit te drukken, als middel van mensen met verschillende krachten om te kunnen samenwerken en om het leven mooier te maken.
En toen passeerden ineens de beelden die hoop geven. Van het kleine Israëlische jongetje. Een vrijgelaten gijzelaartje dat door de ziekenhuisgang in de armen van zijn vader huppelt. En het Palestijnse meisje met haar lange haren, nog in haar grijze jogginggevangenistenue, dat uit de metalen grijpers van het checkpoint in de armen van haar vader rent. Met hen kan iedereen zich identificeren. Ineens was niemand een algemene bewoording. Ineens was niemand meer collateral damage. De vijand kreeg het gezicht van een kind. Even gloorde er humaniteit door, compassie.
Het Palestijnse meisje met haar lange haren dat in de armen van haar vader rent
Maar Netanyahu haalde in Gaza tijdens de gevechtspauze weer de oude oorlogsretoriek tevoorschijn. Hij liet weten dat Israël zich tot doel heeft gesteld heel Hamas te vernietigen en de overwinning te zullen behalen. Extrapoleren we de eerdere cijfers even: in dit tempo gaat die vernietiging nog minstens vijftien maanden duren. Doen we dat ook voor het aantal burgerslachtoffers, dan zouden er meer dan 150.000 Palestijnse doden kunnen vallen op de Gazaanse killing fields. En de overlevenden opgesloten op een stuk grondgebied dat eruitziet als een maanlandschap.
Dehumanisering van een tegenstander gaat gepaard met sterke groepsloyaliteit, vaste normen en een speciaal vocabulaire, aldus psycholoog Herbert Kelman. En het is alleen op te lossen door bemoeienis van buiten. Inlevingsvermogen is nodig, om in de schoenen van de ander te staan, om de ander zijn pijn te erkennen. De strijdende partijen moeten weer samen hetzelfde doel hebben. Daar horen nieuwe woorden bij, een taal van wederkerigheid, met wederzijdse verzekering van elkaars bestaan en perspectief. Maar westerse leiders hebben Israëls narratief van een oorlog met menselijke nevenschade die niet te winnen is tot nu toe alleen maar geconsumeerd. Aan onze eigen bestuurders stel ik daarom nu deze vraag: hoe lang gaan jullie daar nog mee door?
De PVV ziet graag de PvdA’er Ronald Plasterk als nieuwe verkenner voor het begeleiden van de eerste fase van de kabinetsformatie. Gisteren stopte PVV-verkenner Gom van Strien, nadat hij door NRC beschuldigd werd van fraude. Inmiddels is Plasterk benoemd, bericht de Telegraaf vanochtend.
Moleculair bioloog Ronald Plasterk was van 2007 tot 2010 minister van Onderwijs in het kabinet-Balkende IV en van 2012 tot 2017 minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet- Rutte II. Hij is populair bij de achterbannen van PVV en VVD vanwege zijn columns in de Telegraaf. Daarin breekt hij onder meer een lans voor kernenergie en neemt hij zijn eigen partij PvdA en ook GroenLinks en D66 flink op de korrel.
Afgelopen donderdag, toen de verkiezingsuitslag bekend werd, betoogde Plasterk in de Telegraaf dat het ‘heel gezond’ is dat ‘zo af en toe een wisseling van de wacht plaatsvindt’. Hij wil een coalitie over rechts, omdat PVV, NSC, VVD en BBB nu een ruime meerderheid hebben van 88 zetels. ‘De formatie is niet enorm ingewikkeld en hoeft niet lang te duren’, aldus de voormalige PvdA-minister.
Maar waar PVV erg blij is met Plasterk, daar zijn veel linkse commentatoren kritisch op de oud-bewindsman. Zo noemt voormalig PvdA-Kamerlid Jo Horn Plasterk ‘de nieuwe dr. Clavan van de Telegraaf’, waarmee hij verwijst naar het typetje van komisch duo Van Kooten en De Bie dat overal een mening over heeft. Verder is Plasterk volgens Horn een verrader van het sociaal-democratische gedachtegoed, waardoor het volgens hem ‘geen wonder’ is dat extreemrechts nu met hem wegloopt.
Binnenhof-watcher Paul van den Berg is nog kritischer. ‘Je moet de PVV nageven dat ze consequent zijn in het suggereren van verkenners waar frauduleuze praktijken nooit ver weg zijn’. Hij verwijst naar een artikel uit 2020 in UvA-universiteitskrant Folia, waarin staat dat het tijdschrift Science een paper van Plasterk heeft teruggetrokken vanwege gedupliceerde foto’s. Maar Plasterk heeft de publicatie zelf teruggetrokken na frauduleuze praktijken van de eerste auteur, nuanceert celbioloog Raymond Poot, universitair hoofddocent aan de Erasmus Universiteit. ‘Plasterk was verantwoordelijk voor de publicatie (corresponding author) maar had geen weet van de fraude.’
Dit zei Abdellatif Ouahbi, de Marokkaanse minister van Justitie, vorige week tijdens een bijeenkomst van de VN-Mensenrechtenraad in Genève. Ouahbi wees op de vroegere sultan Mohammed V, die zijn Joodse onderdanen niet wilde overleveren aan nazi-Duitsland. Marokko was tijdens de Tweede Wereldoorlog een Frans protectoraat, maar kwam na de val van Frankrijk in 1940 onder Duitse invloed te staan.
Nog steeds behandelen Joods-Marokkaanse ambtenaren Joods gerelateerde rechtszaken, aldus Ouahbi. Ook heeft Mohammed VI, de huidige koning van Marokko, een Joodse adviseur in dienst.
Hoewel Marokko de Joden beschermt is het koninkrijk kritisch op Israël, vanwege de bloedige oorlog in Gaza die aan meer dan 13.000 Palestijnse burgers het leven heeft gekost. Tijdens zijn toespraak op de Arabische en Islamitische Top, eerder deze maand, zei de koning dat de humanitaire ramp in Gaza ‘nog complexer is geworden door Israëls flagrante en voortdurende agressie tegen hulpeloze burgers’.
Onze site gebruikt cookies en vergelijkbare technologieën onder andere om u een optimale gebruikerservaring te bieden. Ook kunnen we hierdoor het gedrag van bezoekers vastleggen en analyseren en daardoor onze website verbeteren.
Deze website gebruikt cookies om uw gebruikservaring op deze website te verbeteren. Van deze cookies worden cookies aangemerkt als "Noodzakelijk" in uw browser bewaard, deze cookies zijn essentieel voor het functioneren van de website. Bijvoorbeeld het opslaan van uw keuze of u wel of geen cookies wilt hebben. Wij maken ook gebruik van cookies van derde partijen die ons helpen met het analyseren en begrijpen van de gebruik van deze website door u. Deze cookies worden alleen gebruikt als u daar toestemming toe geeft. U heeft ook de mogelijkheid om uzelf uit te sluiten voor deze cookies. Dit zal echter effect hebben op uw gebruikerservaring.
Noodzakelijke cookies zijn absoluut nodig voor het functioneren van de website. De cookies in deze categorie zorgen alleen voor de veiligheid en het functioneren van deze website . Deze cookies bewaren geen persoonlijke gegevens
Deze cookies zijn niet strict noodzakelijk, maar ze helpen de Kanttekening een beter beeld te krijgen van de gebruikers die langskomen en ons aan te passen aan de behoeftes van onze lezers. Hiervoor gebruiken wij tracking cookies. Bij het embedden van elementen vanuit andere websites zullen er door deze sites ook cookies worden gebruikt.
