13.6 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 229

Israëlier draagt Jodenster bij VN-vergadering

de Kanttekening
-
0
Israëlier draagt Jodenster bij VN-vergadering

De Israëlische afgevaardigde voor de VN, Gilad Erdan, woonde de vergadering bij met een Jodenster waar ‘nooit meer’ op stond, een Holocaustvergelijking die in het huidige conflict met Hamas vaker (aan beide kanten) te horen is. 

De afgevaardigde zei dat de ster een herinnering was voor ‘de stilte ten aanzien van kwaadaardigheid’ en dat hij de ster ook droeg als een ‘symbool van trots’. ‘Zoals mijn grootouders, en de grootouders van miljoenen Joden, zullen mijn team en ik vanaf nu gele sterren dragen’, aldus Erdan. Dat meldt de nieuwszender Deutsche Welle.

De Israëliër zei de ster te blijven dragen totdat andere leden van de Veiligheidsraad Hamas veroordelen voor de ‘misdaden’ die ze hebben begaan. Erdan was een furieus: ‘Sommigen onder jullie hebben niks geleerd in de afgelopen tachtig jaar. Sommigen zijn vergeten waarom de VN is opgericht’, zei hij.

Het valt op dat in de huidige geweldsescalatie vaker Holocaustvergelijkingen opduiken. Dit tegen de zere been van sommigen. Zo maakte Jaap Hamburger van Een ander Joods Geluid zich kwaad over de Nationaal Coördinator Antisemitisme Bestrijding (NCAB), die de aanval op Joden in Dagestan vergeleek met de Kristallnacht. Hamburger vindt dat de NCAB hiermee de Holocaust bagatelliseert.

Ook in het pro-Palestijnse kamp wordt de huidige oorlogssituatie in Gaza vaak vergeleken met de Holocaust, zoals bij de Palestinademonstratie in Amsterdam. Toen was onder meer op een bordje de retorische vraag ‘Who is the Anne Frank now’ te zien.

‘Een tunnel naar Jan Pieterszoon Coen noemen is gek’

Ewout Klei
-
0
‘Een tunnel naar Jan Pieterszoon Coen noemen is gek’

Lang was onze koloniale geschiedenis een ondergeschoven kindje. Bovendien werd dit verhaal eenzijdig verteld. De laatste jaren is ons beeld van die tijd drastisch gekanteld. De bundel Ons koloniale verleden in 50 voorwerpen laat dit heel duidelijk zien. 

In dit boek vertellen vijftig auteurs – van jonge historici tot bekende journalisten en schrijvers – verhalen over ons koloniale verleden, aan de hand van vijftig voorwerpen. Het gaat onder andere om het eerste aandeel van de VOC, een skelet van de dodo, een ansichtkaart waarop de afschaffing van de slavernij in 1863 wordt gevierd, het ambtskostuum van Hendrikus Colijn en de bamischijf. We spraken met twee samenstellers van de bundel, de Volkskrant-journalisten Sheila Sitalsing en Tjerk Gualthérie van Weezel.

‘Toen ik begon te werken bij de Volkskrant was ik betrokken bij een serie van vijftig afleveringen over wat iedereen eigenlijk moet weten van de natuurwetenschappen’, herinnert Gualthérie van Weezel zich. ‘Aan die serie moest ik steeds denken als ik de laatste jaren wat las over ons koloniale verleden. Vaak dingen waarvan je denkt: waarom heb ik dat nooit op school geleerd?’

‘We hebben als de Volkskrant toen een groep experts benaderd, die een lijst van vijftig voorwerpen hebben samengesteld die een verrassende blik werpen op onze koloniale geschiedenis. Elk lemma is door een andere auteur geschreven. In onze bundel kijken we naar de tijd voor het kolonialisme, het kolonialisme zelf, waaronder ook het verzet, en naar de postkoloniale periode.

‘We behandelen lichte thema’s, maar ook hele zwarte, zoals de slachtingen op de Banda-eilanden in opdracht van gouverneur-generaal Jan Pieterszoon Coen. Toen ik dat verhaal voor het eerst las, was ik echt geschokt. Toen besefte ik dat het inderdaad heel gek is dat we een tunnel naar die man hebben vernoemd.’

‘Het gaat niet om goed of fout, maar over een nieuwe manier van kijken’

Deze bundel kun je zien als een zoektocht om ons bewustzijn te voeden, vult Sitalsing aan. ‘De geschiedenis van Nederland werd altijd verteld als twee verhalen. De vaderlandse geschiedenis over Nederland en de koloniale geschiedenis over wat er elders gebeurde. Maar het zijn geen twee aparte verhalen, het is één verhaal.

‘In de Nederlandse musea zie je dit ook terug. Er is een Rijksmuseum waarin de Nederlandse kunst en cultuur centraal staan, en er is een Museum voor Volkenkunde. Het Rijksmuseum is hoe Nederland zichzelf toont, koloniale collecties vertellen hoe Nederland de ander zag. Aan dit boek werkten we in nauwe samenwerking met beide musea, met Valika Smeulders, hoofd geschiedenis van het Rijksmuseum en met Wayne Modest van het Wereldmuseum. We willen één verhaal vertellen over de gedeelde geschiedenis.’

Sitalsing ziet de bundel niet als ‘woke’. ‘Ik vind dat een idiote vraag. We proberen de geschiedenis vollediger te maken. Veel verhalen over de koloniale geschiedenis zijn niet verteld vanuit het perspectief van de gekoloniseerden, omdat zij vaak geen bezit hadden. Ze hadden geen mooie spullen of schilderijen nagelaten die je in een museum kan terugvinden, er zijn geen dagboeken. Toch konden we bij deze nieuwe verhalen wel degelijk objecten vinden. Soms door anders te kijken naar objecten uit musea. Soms aan de hand van alledaagse gebruiksvoorwerpen. Het verhaal van de hindoestaanse contractarbeiders in Suriname wordt bijvoorbeeld verteld aan de hand van een kapmes. Dat hadden ze wel.’

‘We waren wel een beetje bang in het begin om in de woke-discussie te belanden’, zegt Gualthérie van Weezel. ‘Maar de toon van ons boek is niet beschuldigend. Ik geloof ook dat de maatschappelijke discussie nu een stap verder is. Het gaat ook om nieuwsgierigheid.’ Sitalsing beaamt dit: ‘Het gaat niet om goed of fout, maar over een nieuwe manier van kijken naar bestaande archieven én naar nieuwe vondsten. Waardoor de verhalen veranderen. We populariseren veel nieuwe inzichten uit de wetenschap.’

Sitalsing en Gualthérie van Weezel hebben zelf ook allebei een lemma geschreven: Stitalsing over het eerste aandeel ter wereld en Gualthérie van Weezel over de dodo. ‘Dat ik het lemma schrijven over het eerste aandeel lag voor de hand, want ik ben van huis uit econoom’, vertelt Sitalsing. ‘De  Vereenigde Oostindische Compagnie was ’s werelds eerste multinational. Met de VOC begon het aandeelhouderskapitalisme. Het is een eenvoudig maar revolutionair idee, waarmee je voor de financiering van een onderneming niet langer afhankelijk was van het vermogen van koningen of kooplieden, maar krankzinnig veel geld kon ophalen bij heel veel mensen. Door het eigenaarschap in talloos veel kleine stukjes te hakken, hak je ook het risico in talloos veel kleine stukjes en kun je enorme risico’s nemen. Het verhaal over het eerste aandeel laat zien dat hebzucht, winst, expansie, geld verdienen, belangrijke drijfveren waren achter het kolonialisme. Het ging niet alleen om nieuwsgierigheid, andere culturen ontdekken. De VOC was wel een bijzondere multinational, want ze had ook nog het recht om oorlog te voeren.’

Sitalsing ziet ook lessen voor nu: ‘Aandeelhouderschap impliceert ook medeverantwoordelijkheid. De aandeelhouders van toen wisten niet wat de VOC allemaal uitspookte aan de andere kant van de wereld, maar aandeelhouders van nu weten dat wel, bijvoorbeeld wanneer ze een aandeel van Shell kopen.’

‘Zeelieden hebben naar hartenlust dieren doodgeknuppeld’

Het skelet van de dodo, dat zich in museum Naturalis bevindt, staat in het verhaal van Gualthérie van Weezel symbool voor de ongerepte ecosystemen die er waren maar die inmiddels niet meer zo ongerept zijn. ‘Er zijn veel dieren uitgestorven, de dodo is wel het beroemdste voorbeeld. Ik las voor mijn artikel oude scheepsjournalen, waarin de dodo’s werden beschreven. Ik kreeg er een dubbel gevoel bij. De Nederlandse kolonisten waren avontuurlijk, het was spannend om te lezen. En dankzij de wetenschappers die op dit soort reizen meegingen is de kennis over soorten en evolutie ontstaan. Maar de zeelieden waren ook heel wreed, hebben naar hartenlust dieren doodgeknuppeld en hele ecosystemen verwoest door ratten, varkens en andere exotische soorten te introduceren. De curieuze skeletten van uitgestorven dieren zijn daar de tragische resten van.’

Sitalsing en Gualthérie van Weezel vinden dat westerse landen gestolen erfgoed moeten teruggeven aan de landen waarvan deze museumstukken gestolen zijn. Sitalsing: ‘Het kan dat een regering zegt: laat maar daar, want hier kunnen we er niet voor zorgen. Maar dat is aan de ontvanger. Het is niet aan Nederland om te zeggen dat het geen stukken teruggeeft omdat de eigenaar daar niet voor kan zorgen. Dat is nou net het paternalisme waar we vanaf hoopten te zijn. Overigens heeft een commissie daar net een dik advies over gegeven, en is de regering dat aan het opvolgen. Er gaan nu dingen terug, zoals het kanon van Kandy (gestolen van Sri Lanka), dat ook in ons boek staat.’

Gualthérie van Weezel is het daarmee eens: ‘Het is een beetje alsof iemand je fiets steelt en die niet wil teruggeven, met het argument dat hij zuiniger is op je fiets dan jij. Dat kan echt niet.’ Toch blijven er zich dilemma’s voordoen. ‘Geef je het Krimgoud terug aan Rusland, dat nu over de Krim heerst, of aan Oekraïne? En moet je kunstschatten wel geven aan een regering die deze verpatst? En wat als de regering kunstschatten niet terug wil, maar de lokale bevolking van een gebied wel?’

De belangrijkste vraag van dit boek is hoe je het koloniale verleden van Nederland vangt, zegt Gualthérie van Weezel. ‘Dit boek is een aanvulling op het huidige geschiedbeeld. We proberen iets toe te voegen aan de verhalen. Het perspectief te veranderen. Vroeger was het koloniale verleden het verhaal van witte Nederlanders, maar dat perspectief kan niet meer. Het koloniale verleden moet het verleden van ons allemaal worden, meerdere perspectieven recht doen.’

Maar hoe zit het dan met Turkse en Marokkaanse Nederlanders? Hun landen van herkomst zijn niet door Nederland gekoloniseerd. ‘Dat is inderdaad een ander verhaal’, zegt Sitalsing. Turkije, toen nog het Ottomaanse Rijk geheten, was zelf een koloniserend rijk dat regeerde over vele andere volkeren, aldus de journaliste. ‘Maar Nederland is wel het land waar ze nu wonen’, zegt Gualthérie van Weezel. ‘Ook voor hen is de koloniale geschiedenis relevant. Bovendien, tijdens de Conferentie van Berlijn in 1884, werd Afrika verdeeld door de Europese machten. Waaronder dus Marokko. En mede vanwege de onhandige grenzen die toen werden getrokken en nu nog steeds bestaan hebben we de vluchtelingencrisis.’

Feministe Judith Butler prijst Hamas in oude video

de Kanttekening
-
0
Feministe Judith Butler prijst Hamas in oude video

Op X gaat een oude video viral, waarin de Amerikaanse filosofe Judith Butler de islamitische organisaties Hamas en Hezbollah prijst als een progressieve organisatie die deel uitmaakt van de wereldwijde linkse beweging.

Tijdens een debat, meer dan tien jaar geleden, zegt Butler dat Hamas en Hezbollah ‘sociale bewegingen zijn die progressief zijn, die links zijn, die deel uitmaken van mondiaal links’. Wel kun je volgens haar kritiek leveren op sommige aspecten van deze bewegingen.

De video is nu weer opgedoken, nu Israël en Hamas een bloedige oorlog uitvechten in de Gazastrook, waarbij al meer dan 8000 Palestijnse burgers zijn omgekomen. Aanleiding van de Israëlische bombardementen op Gaza is de aanval van Hamas op Israël, waarbij 1400 mensen zijn omgekomen en meer dan 200 mensen zijn ontvoerd door Hamas. Butler, zelfs Joods, is heel erg kritisch op Israël, en eist een staakt-het-vuren. Ze zit ook in de raad van advies van de linkse Joodse vredesorganisatie Jewish Voice For Peace.

Judith Butler is de meest invloedrijke feministe op dit moment. Ze is bekend geworden met twee boeken over gender, Gender trouble en Bodies that still matter. Volgens Butler wordt ons denken over sekse en gender genormeerd door de maatschappij, waarin heteroseksualiteit de norm is. Dat mannen zich als mannen gedragen en vrouwen als vrouwen heeft volgens Butler niets met de natuur te maken, maar alles met de cultuur. Het zijn ‘sociale constructies’.

In 2012 zorgden Butlers uitlatingen over Hamas voor deining, toen ze de Adornoprijs kreeg uitgereikt. Critici zeiden dat de feministe Hamas steunde, maar dat was volgens haar volkomen onjuist: ‘Mijn opmerkingen over Hamas en Hezbollah zijn uit hun verband gerukt en geven een verkeerd beeld van mijn vaste en mijn zich verder ontwikkelende standpunten. Ik werd door iemand uit het universitaire publiek gevraagd of ik vond dat Hamas en Hezbollah tot ‘globaal links’ behoorden, en ik antwoordde met twee punten. Mijn eerste punt was dat deze politieke organisaties zichzelf definiëren als anti-imperialistisch, en anti-imperialisme is een kenmerk van mondiaal links. Mijn tweede punt was het volgende: Zoals bij elke linkse groep moet je beslissen of je voor of tegen die groep bent.’

Butler onderschrijft de praktijken van Hamas en Hezbollah niet, benadrukte ze in 2012: ‘Het heeft me dus altijd absurd geleken dat mijn opmerkingen werden opgevat als steun of toezegging aan Hamas en Hezbollah! Ik heb nooit een standpunt ingenomen over beide organisaties.’

Wel steunde en steunt Butler de BDS-beweging (Boycot, Desinvesteringen en Sancties), die Israël economisch en cultureel wil boycotten. Maar ze vindt niet dat je mensen mag discrimineren op grond van hun Israëlische staatsburgerschap.

Duitse minister Özdemir: Erdogans uitlatingen over Hamas zijn ‘onacceptabel’

de Kanttekening
-
0
Duitse minister Özdemir: Erdogans uitlatingen over Hamas zijn ‘onacceptabel’

Volgens de Duitse minister van Landbouw Cem Özdemir zijn de uitlatingen van de Turkse minister Erdogan over Hamas ‘onacceptabel’. Erdogan vindt Hamas geen terroristische organisatie.

Hamas voerde op 7 oktober een aanval op Israël uit, waarbij 1400 mensen om het leven kwamen. Ook namen Hamasstrijders meer dan 200 gijzelaars mee naar Gaza. Uit wraak bombardeert Israël nu al meer dan drie weken de Gazastrook. Ook voeren Israëlische kolonisten op de Westbank aanvallen uit op Palestijnse burgers. Er zijn nu meer dan 8000 Palestijnen omgekomen.

De Turkse president zweeg aanvankelijk over de Israëlische aanvallen, maar stond onder zware druk van zijn achterban en de oppositie om Israël te veroordelen. Vorige week deed Erdogan dat eindelijk. In een speech, waarin hij ook de westerse steun voor Israël hekelde, zei de Turkse president dat Hamasstrijders vrijheidsstrijders zijn, die vechten voor hun land en volk. Ze zijn geen terroristen.

De Duitse politicus Özdemir, die van Turkse afkomst is, vindt de uitlatingen van Erdogan niet kunnen. Volgens hem is Hamas wel degelijk een terroristische organisatie. Ook vindt hij het hypocriet dat Turkije de Koerdische Arbeiderspartij PKK wel een terroristische organisatie noemt. De PKK staat in Turkije, de Verenigde Staten en de Europese Unie op de terreurlijst.

Özdemir staat achter Israël. ‘Het bestrijden van terrorisme is het recht van Israël, en wij steunen dat recht volledig’, zegt hij. Hij beschuldigt Hamas er bovendien van burgers te gebruiken als menselijk schild.

Fonda Sahla’s missie: Gratis kinderopvang en toegankelijke zorg voor iedereen

Tayfun Balcik
-
0
Fonda Sahla’s missie: Gratis kinderopvang en toegankelijke zorg voor iedereen

Fonda Sahla is sinds 2021 lid van de Tweede Kamer voor D66 en doet dit jaar een poging om herkozen te worden. Ze staat op plek vijftien. Ze is ‘trots’ op haar dubbele nationaliteit, zegt ze tegen de Kanttekening.

Wat moet er in Nederland veranderen? 

‘Er is behoefte aan verandering in Nederland. Op het gebied van kansengelijkheid, vertrouwen in de politiek en bestaanszekerheid. Ik merk vooral dat de uitdagingen enorm zijn voor kinderen en ouderen in moeilijke posities. Deze verkiezingen gaan echt over het creëren van een eerlijker speelveld, betere toegang en meer kansen voor álle Nederlanders, ongeacht wie je bent of waar je vandaan komt.’

Wat is het belangrijkste probleem dat moet worden opgelost?

‘Er is behoefte aan verandering, een luisterend oor, en het heroveren van vertrouwen in de politiek. We moeten begrijpen wat de zorgen zijn, zelfs van mensen die niet luid schreeuwen. Het belangrijkste probleem dat moet worden aangepakt, is de kansengelijkheid voor kinderen, vooral in wijken waar mensen weinig verdienen. Hun ontwikkeling staat onder druk. Er is een enorm lerarentekort. Best gek eigenlijk dat het in deze campagne zo weinig over onderwijs gaat. Wij willen ons blijven inzetten voor een ‘rijke schooldag´ voor elk kind. Dat is een schooldag met bijvoorbeeld extra sport-, muziek- of theaterles. Zo bieden we alle kinderen een springplank voor hun sociale, emotionele en cognitieve ontwikkeling. Toch wordt alweer gesproken over bezuinigen in het onderwijs. Dat zou funest zijn voor kinderen, de nieuwe generatie. D66 zet onderwijs altijd op nummer één.’

‘Ook willen wij de kinderopvang uiteindelijk gratis maken. Dat is geen gemakkelijke maatregel, maar wel één die voor de toekomst hard nodig is. Met kinderopvang als basisvoorziening is er voor alle kinderen straks een plekje op de kinderopvang, niet alleen voor kinderen van ouders met de grootste portemonnee. Op deze manier komen verschillende kinderen elkaar makkelijker tegen, zodat ze samen kunnen opgroeien en op de kinderopvang van elkaar kunnen leren. Ook kunnen ontwikkelachterstanden dan eerder worden herkend. Ander voordeel is dat we dan ook die ingewikkelde kinderopvangtoeslag kunnen afschaffen, en dat het voor ouders gemakkelijker wordt om meer te werken.’

‘Tenslotte is toegankelijke zorg voor iedereen, ongeacht hun achtergrond, voor mij een prioriteit. Hard nodig, want in sommige wijken in Nederland gaan mensen veel eerder dood en mensen met een migratieachtergrond hebben bijvoorbeeld veel meer kans op dementie.’

Mooie plannen, maar u zit er al inmiddels ook twee jaar. Wat heeft u concreet bereikt als Kamerlid? 

‘Trots ben ik erop dat ik in twee jaar tijd in staat ben geweest om koplopers in het gehele zorgveld bij elkaar te brengen. Zij zijn echte pioniers, die een moeilijk maatschappelijk onderwerp op de kaart probeerden te zetten. Ik heb daar veel bewondering voor. Al hun kennis en ervaring over inclusieve zorg heb ik in mijn periode als Kamerlid gebundeld en daar is mijn initiatiefnota Inclusieve Zorg uit voortgekomen. Dit thema staat nu voor het eerst hoog op de politieke agenda. Zelfs partijen als de VVD beginnen nu de noodzaak van inclusieve zorg te zien om de zorg betaalbaar te houden.

‘Gratis kinderopvang ís bestaanszekerheid’

Ik ben teleurgesteld over de val van het kabinet, omdat dit allemaal belangrijke processen vertraagd. Zo is de behandeling van mijn plannen uitgesteld tot na de verkiezingen. Ook is het nog maar de vraag of kinderopvang daadwerkelijk bijna-gratis wordt. Ik maak mij namelijk zorgen als ik Omtzigt (NSC) hoor zeggen dat hij kinderopvang niet gratis wil maken. Dat is echt een stap terug in de tijd. Want wij weten allemaal hoe belangrijk dit is voor de ontwikkeling van kinderen, en voor ouders met een kleinere portemonnee die nu niet kunnen werken omdat ze de opvang niet kunnen betalen. Dan belanden al onze plannen voor kansengelijkheid in de prullenbak. D66 wil dit echt voorkomen. We moeten nu doorzetten. Gratis kinderopvang ís bestaanszekerheid. Én biedt kinderen ook de springplank voor een kansrijke start.’

Waarom heeft u voor D66 gekozen?

‘Ik ben lid van deze partij omdat ik geloof in onze waarden van vrijheid, gelijkheid en solidariteit. Deze waarden sluiten nauw aan bij mijn eigen overtuigingen en mijn wens om op te komen voor kansengelijkheid. Daarnaast is D66 ook een partij die realistisch en positief in het leven staat. Wij laten ons niet leiden door onderbuikgevoelens, zoals we nu bijvoorbeeld wel bij Yesilgöz (VVD) zien. Ik bedoel, zij zet nu weer de deur open voor samenwerking met de PVV. Een partij die vindt dat iemand als ik niet thuishoor in de Tweede Kamer. D66 wil dat je niet wordt beoordeeld op je naam, je kleur of je geloof, maar dat iedereen in dit land mag meedoen. Dat is de kern van D66. Dat is niet per sé midden, rechts of links, maar de meest progressieve kracht die we in Nederland hebben.’

Waarom zou ik op u moeten stemmen?

‘Ik vertegenwoordig niet alleen de Nederlandse kiezers van kleur, maar alle Nederlanders die geloven in een eerlijkere en rechtvaardigere samenleving. Mijn inzet voor deze idealen maakt mij de juiste keuze voor iedereen die streeft naar een beter Nederland. Daarnaast is representatie ontzettend belangrijk. Vorig jaar stond ik achter prinses Amalia tijdens Prinsjesdag, een dag later kreeg ik een bericht van een juf. Zij keken in de klas naar het Jeugdjournaal. Tijdens het kijken – ik kwam in beeld – vroeg één van haar leerlingen aan haar: ‘Kun je met een hoofddoek ook Kamerlid worden?’ You can’t be what you can’t see!’

Wat hoopt u te kunnen doen, als u in de Tweede Kamer wordt verkozen?

‘Als ik wederom in de Tweede Kamer word gekozen, hoop ik mijn inzet voor kansengelijkheid en inclusiviteit voort te zetten. Mijn missie is onder andere om gratis kinderopvang als basisvoorziening te realiseren en te zorgen voor toegankelijke zorg voor iedereen.’

‘Onderzoek toont aan dat dementie vaker onopgemerkt blijft bij ouderen met een migratieachtergrond’

‘Ik heb onlangs een initiatiefnota Inclusieve Zorg ingediend. Dat is voor veel mensen heel belangrijk. Op het gebied van gender en seksuele gerichtheid wordt de diversiteit zichtbaarder. Maar omdat zorgmodellen en onderzoeken vaak het mannelijk lichaam als uitgangspunt nemen, blijven sommige medische klachten bij vrouwen onverklaard. Dat creëert een ongelijkheid. Daarnaast vergrijst de samenleving in rap tempo en zijn er veel culturele verschillen. Onderzoek toont aan dat dementie vaker onopgemerkt blijft bij ouderen met een migratieachtergrond, waardoor zij zich eerder melden op de spoedeisende hulp. Mensen die door een hersenziekte terugvallen op hun moedertaal gaan door deze taalbarrière soms niet naar de dokter, of moeten juist vaker op consult komen om een duidelijke diagnose te krijgen. Dit alles duwt de zorgkosten omhoog, terwijl het juist belangrijk is om het zorgstelsel betaalbaar te houden.’

‘Ik wil graag na de verkiezingen op 22 november mijn werk hiervoor afmaken en deze initiatiefnota tot beleid maken. Deze oproep krijg ik ook mee uit de zorgsector, van zorgprofessionals, wetenschappers en hoogleraren die zorgonderzoek doen. Zij schreeuwen om ondersteunend beleid vanuit de overheid voor inclusieve zorg. Ik wil hiermee door. Daarnaast wil ik een stem zijn voor diegenen die zich niet gehoord voelen in de politiek. Ik breng de stem uit de wijken naar de politiek en de politiek naar de wijken. Dat is juist in deze tijden, waarin mensen het vertrouwen in de politiek verliezen, extra belangrijk. De politiek is er ook voor hen.’

Welke politicus inspireert u? 

‘Ingrid van Engelshoven (D66-politica, oud-partijvoorzitter en voormalig minister van Onderwijs, red.) heeft ooit mijn betrokkenheid in de politiek aangemoedigd. Sigrid Kaag is en blijft een inspiratie voor mij, vanwege haar integriteit en vastberadenheid om te blijven werken aan een beter en eerlijker Nederland, ondanks tegenstand. Haar moed is uitzonderlijk. Ik heb zelf net als Ingrid en Sigrid de Els Borst Inspiratieprijs gewonnen (een prijs die jaarlijks wordt uitgereikt aan een vrouw met verdiensten voor D66, de prijs is vernoemd naar wijlen D66-politica Els Borst, red.), en hoop zo ook een inspiratie te zijn en te blijven voor anderen’.

Is politieke representatie van Nederlanders van kleur belangrijk? 

‘Ja, politieke representatie van Nederlanders van kleur is ontzettend belangrijk. Het is belangrijk omdat het ervoor zorgt dat diverse perspectieven en ervaringen worden gehoord en meegenomen  bij politieke besluiten. Denk aan inclusieve zorg en aan de wachtlijsten in de kinderopvang bij kinderen met bijvoorbeeld een taalachterstand. Politieke representatie is een essentieel aspect van een inclusieve democratie en het draagt bij aan een rechtvaardigere samenleving.’

Is de Kamer te wit?

‘Representatie is belangrijk in de Kamer om de zorgen in de samenleving beter te begrijpen en betere besluitvorming mogelijk te maken. Momenteel is er ruimte voor verbetering als het gaat om het weerspiegelen van de diversiteit in Nederland in de Kamer. Het is van belang om te blijven werken aan het vergroten van diversiteit en inclusie in de politiek, zodat alle stemmen gehoord worden. Het is ook belangrijk om onze toekomstige politici te laten zien dat de politiek voor iedereen is, inclusief de Tweede Kamer. Ik doe daarom met klem een oproep aan alle mensen die twijfelen of ze überhaupt moeten gaan stemmen. Laat je stem horen, laat je vertegenwoordigen. En als je vragen hebt of zelf overweegt om politiek actief te worden, dan staat mijn deur altijd voor je open. Stuur gerust een mailtje!’

Heeft u een dubbel paspoort? 

‘Inderdaad heb ik een dubbele nationaliteit. Daar ben ik trots op. In Nederland hebben veel mensen een dubbele nationaliteit. Ik geloof dat dit juist kansen biedt om verbindingen te leggen in plaats van te focussen op verschillen. Het is een weerspiegeling van de diversiteit en het inclusieve karakter van onze samenleving. Binnen D66 ben ik niet de enige met een dubbele nationaliteit. Bijvoorbeeld minister Kajsa Ollongren (van Defensie, red.) heeft ook twee nationaliteiten.

‘Inderdaad heb ik een dubbele nationaliteit. Daar ben ik trots op’

‘Zelf zie ik het als volgt: Ik ben een Nederlandse. Ik ben geboren en getogen in Den Haag, en ik koester mijn wortels in Marokko, die ik ook aan mijn kinderen doorgeef. Het is voor mij en vele anderen van belang om een sterke band te behouden met mijn land van herkomst. Het hebben van een dubbele nationaliteit maakt deel uit van mijn identiteit, en ik zie geen reden waarom dit in strijd zou zijn met mijn toewijding aan Nederland en mijn werk als Kamerlid. Integendeel, het stelt me in staat om verschillende perspectieven en ervaringen in te brengen in het politieke proces. Het is voor mij belangrijk om zowel trouw te zijn aan mijn Nederlandse identiteit als mijn culturele erfgoed te koesteren. D66 waardeert deze diversiteit en inclusie, en ik ben vastbesloten om bij te dragen aan een Nederland waar iedereen – en ik herhaal: iedereen – zich vertegenwoordigd voelt en een stem heeft in de politiek.’

In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen op 22 november interviewt De Kanttekening kandidaten van verschillende partijen. Alle gepubliceerde artikelen over de Tweede Kamerverkiezingen vindt u hier. 

VVD royeert Soumaya Sahla vanwege geld ‘ontfutselen’

de Kanttekening
-
0
VVD royeert Soumaya Sahla vanwege geld ‘ontfutselen’

De VVD heeft Soumaya Sahla geroyeerd als partijlid, omdat ze 85.000 euro ‘ontfutseld’ zou hebben van de hoogbejaarde zieke Frits Bolkestein, haar politieke mentor.

Aanleiding van het royement is een kritisch artikel van journalist Ton F. van Dijk van het tijdschrift HP/De Tijd. Hij schrijft dat de familie van Bolkestein Soumaya Sahla ervan beschuldigt geld van de VVD-coryfee achterover te hebben gedrukt.

In een verklaring aan HP/De Tijd schrijft het hoofdbestuur van de VVD dat Soumaya Sahla per direct is geroyeerd als VVD-lid. ‘De reden voor de opzegging is het zojuist verschenen artikel van HP/De Tijd, waarin de familie Bolkestein meldt dat mevrouw Sahla ons erelid Frits Bolkestein in een kwetsbare periode grote geldbedragen heeft ‘ontfutseld’. Wij hebben contact gehad met de familie en de juistheid van het bericht vastgesteld.’

Van Dijk sprak voor zijn artikel uitgebreid met Martijn Bolkestein, voormalig VVD-Kamerlid en neef van de voormalige VVD-leider. Volgens Martijn Bolkestein betaalde zijn oom niet alleen de huur van het appartement van Sahla, maar ook leefgeld en andere grote bedragen. Bovendien werd er met de pinpas van zijn oom contact geld opgenomen, wat vreemd is volgens Martijn Bolkestein omdat Frits Bolkestein zijn huis nog nauwelijks uitkomt. In totaal gaat het, volgens Martijn Bolkestein, om ongeveer 85.000 euro aan bancaire betalingen en 20.000 euro aan pinbedragen.

Soumaya Sahla heeft drie jaar in de gevangenis gezeten, vanwege deelname aan de terroristische Hofstadgroep. Daarna ging ze een proces van deradicalisering in en werd ze de protégée van Bolkestein. De PVV van Geert Wilders is heel kritisch over Soumaya Sahla, vanwege haar verleden bij de Hofstadgroep. De VVD wilde haar een tweede kans geven, maar die heeft ze nu volgens de partij verspeeld.

Critici wijzen er echter op dat de VVD te snel heeft besloten tot royement, omdat de beschuldiging wordt tegengesproken en niet verder is onderzocht. ‘Let op de woorden ‘zou’ en ‘volgens’. Gaat lekker bij de VVD’, schrijft journalist Chris Aalberts. Jeroen Janse, voorzitter van het CDJA, de jongerenorganisatie van het CDA, vindt de timing ook opvallend. ‘Zo’n royement is wel handig als je met de PVV in onderhandeling wilt.’

Franse voetballer Benzama onder vuur vanwege Israëlkritische tweets

de Kanttekening
-
0
Franse voetballer Benzama onder vuur vanwege Israëlkritische tweets

De Franse voetballer Karim Benzama ligt onder vuur vanwege zijn Israëlkritische tweets. Valérie Boyer, senator van de rechtse partij Les Républicains, vindt dat hij Frankrijk uitgezet moet worden. Twee weken terug kwam minister van Binnenlandse Zaken Gerard Darmanin met het plan om buitenlanders met een ‘radicale ideologie’ te deporteren.

Benzema, die momenteel de Franse en Algerijnse nationaliteit heeft, speelt voor het Franse nationale elftal en voor Al-Ittihad, een voetbalclub in Saoedi-Arabië. De voetballer twitterde kritisch over Israël vanwege de bombardementen op Gaza, maar dat ligt in Frankrijk heel gevoelig. Minister van Binnenlandse Zaken Gérard Darmanin vond dat de voetballer eveneens Hamas had moeten veroordelen, voor de aanval op Israël van 7 oktober. Ook beschuldigde de minister op televisie Benzema ervan lid te zijn van de Moslimbroederschap, een islamistische organisatie die door criticasters als extremistisch wordt beschouwd. De advocaten van Benzema ontkennen deze beschuldiging en noemen die vals. In Saoedi-Arabië is de Moslimbroederschap bovendien verboden.

Valérie Boyer van Les Républicains gaat een stapje verder. Zij vindt dat Benzema Frankrijk uitgezet moet worden, als blijkt dat hij banden heeft met de Moslimbroederschap. ‘Samenspannen met degenen die ons de oorlog verklaren zou neerkomen op het verraden van je land’, schrijft ze op X.

Ondertussen twittert minister Darmanin de laatste dagen uitgebreid over mensen die Frankrijk worden uitgezet voor diverse vergrijpen. Op donderdag 26 oktober werden 21 mensen gedeporteerd naar hun land van herkomst. Zondag werden opnieuw 8 mensen Frankrijk uitgezet. Ze zouden zich schuldig hebben gemaakt aan drugshandel, drugsbezit en geweldpleging. Ook worden sommigen ervan beschuldigd geradicaliseerde moslims te zijn.

Human Rights Watch vreest dat overheden in het Westen de oorlog tussen Israël en Hamas aangrijpen om islamofoob beleid te voeren. De mensenrechtenorganisatie is in het bijzonder kritisch op Darmanin. De Franse minister van Binnenlandse Zaken greep de moord op een docent in het Noord-Franse Arras aan om een toch al controversiële immigratiewet te rechtvaardigen, die dit jaar in april werd uitgesteld. Deze wet maakt het voor de Franse overheid gemakkelijker om buitenlanders uit te zetten die vermoedelijke banden hebben met een ‘radicale ideologie’. Hij suggereerde aanvankelijk ook een verband tussen de aanval en de oorlog tussen Israël en Gaza, zonder dit nader te specificeren.

Maar Darmanin is niet de enige minister die zich schuldig maakt aan islamofoob beleid, aldus HRW. Zijn Duitse collega Nancy Faeser wil mensen het land uit te zetten die hun steun betuigen aan Hamas en de Britse minister van Immigratie riep op tot het intrekken van via van mensen die ‘haat en verdeeldheid’ verspreiden, ‘aanzetten tot antisemitisme’ of verboden organisaties zoals Hamas steunen. ‘Deze beleidsbenaderingen en de context van de introductie ervan creëren een risico op discriminatie van islamitische en Arabische migranten en asielzoekers’, aldus de mensenrechtenorganisatie.

Gewelddadige groep op zoek naar Joden op luchthaven Dagestan

de Kanttekening
-
0
Gewelddadige groep op zoek naar Joden op luchthaven Dagestan

In het kielzog van het conflict tussen Hamas en Israël, zijn in de autonome Russische regio Dagestan anti-Joodse vervolgingen begonnen. De pogrom begon met een bestorming van de luchthaven, meldt de nieuwszender Deutsche Welle.

De Russische politie zegt dat ze tot nu toe 60 mensen hebben opgepakt in verband met de aanvalsdaad op de luchthaven. Die begon nadat een bericht werd verspreid over een binnenkomende vlucht uit Israël. Vervolgens ging een gewelddadige groep met Palestinavlaggen en antisemitische leuzen op zoek naar Joden. Daarbij raakten twintig mensen gewond. Onder hen zijn politieagenten en burgers.

De luchthaven werd voor een tijd gesloten. Inkomen vluchten werden gedirigeerd naar andere vliegvelden. Israël heeft bij Rusland erop aangedrongen om Israëlische burgers en Joden in hun jurisdictie te beschermen.

NOS meldt dat er ook in andere Russische delen van de Kaukasus dit weekeinde antisemitische incidenten waren. In Naltsjik, in Kalbarië-Bakarië, werd gisteren een Joods cultuurcentrum in brand gestoken en beklad met leuzen als ‘dood aan de Joden’. In de naburige Russische deelrepubliek Karatsjai-Tsjerkessië riep een groep betogers de lokale Joden op te vertrekken.

Trump wil inreisverbod voor mensen uit moslimlanden

de Kanttekening
-
0
Trump wil inreisverbod voor mensen uit moslimlanden

‘Wanneer ik weer president ben, zullen we radicale islamitische terroristen mijlenver uit ons land houden’, zei Donald Trump bij de jaarlijkse conventie van Republikeinse Joden begin deze maand. De vorige president van de Verenigde Staten wil dat met het omstreden inreisverbod voor moslims bewerkstelligen. Zo meldt the New York Times.

‘Herinneren jullie nog het reisverbod?’, vraagt Trump retorisch aan zijn toehoorders. ‘Op een dag zal ik het reisverbod in ere herstellen.’

De bijeenkomst stond in het teken van de oorlog in Gaza, waar het dodental aan Palestijnse zijde de 8000 zou hebben gepasseerd. Terwijl Israël als vergelding op de terreuraanslag op 7 oktober (waar meer dan 1400 doden vielen) Gaza blijft bombarderen, wordt ‘de onvoorwaardelijke Amerikaanse steun’ aan Israël meermaals herhaald. Trump beloofde de verzamelden Republikeinse Joden om de staat Israël te verdedigen ‘als niemand ooit heeft gedaan’.

Volgens Trump is het conflict tussen Israël en Hamas een strijd tussen ‘beschaving, manieren en goedheid’ en ‘barbarij, verdorvenheid en kwaadaardigheid’.

Volgens the New York Times zijn de woorden van Trump echo’s van de islamofobe retoriek die hij gebruikte in de succesvolle verkiezingscampagne in 2016.

Ondanks verbod dragen schoolmeisjes in Egypte toch een niqaab

Priscilla Van der Perk
-
0
Ondanks verbod dragen schoolmeisjes in Egypte toch een niqaab

In Frankrijk mogen scholieren geen hijab of abaya dragen. In Egypte is er al jaren discussie over de niqaab, een gezichtsbedekkende sluier die alleen de ogen vrijlaat. Sinds een maand is de niqaab op Egyptische scholen officieel verboden. Hoe kijken gewone Egyptenaren naar dit verbod en de ontwikkelingen in Frankrijk?

De 29-jarige Amira is het eens met het niqaabverbod, omdat veel Egyptische meisjes volgens haar door hun omgeving verplicht worden de niqaab te dragen. ‘Maar het verbod is in de praktijk lastig te handhaven’, denkt ze. Amira, die sinds een aantal jaar woont en werkt in de hoofdstad Caïro, groeide op in een dorp in Noord-Egypte. De cultuur in Caïro en andere grote steden is volgens haar heel anders dan de cultuur op het platteland, waar uithuwelijking nog veel voorkomt. Veel van Amira’s vriendinnen droegen als jong meisje een niqaab omdat hun familie dat wilde, omdat ze later uitgehuwelijkt werden. ‘En meisjes van veertien dragen er een niqaab omdat zij dan verloofd zijn en hun partner dat graag wil.’

Het recente verbod van de overheid verandert daar volgens Amira niets aan. ‘Wanneer je in een dorp woont en je vader wil iets, dan doe je dat. De overheid en het Ministerie van Onderwijs zijn dan heel ver weg. Zij komen misschien één keer per jaar langs om een kijkje te nemen.’

Amira vertelt dat haar ouders, die allebei op een school werken, zelf meemaken dat het moeilijk is om het verbod te handhaven. ‘Op de school waar mijn vader directeur is lukt het, omdat hij les geeft op een basisschool met jonge kinderen, maar mijn moeder geeft les op een middelbare school en daar is het niet mogelijk. ‘Wanneer ouders willen dat hun dochter een niqaab draagt, dan luisteren de leraren daar naar.’

‘Ik heb familieleden die op school gewoon een niqaab dragen’

De 42-jarige Ahmad blijkt een heel andere kijk te hebben op het recente niqaabverbod op Egyptische scholen. Sterker nog: hij gelooft niet dat er een verbod is. ‘Het is een probleem dat de media dingen vaak groter maakt dan ze zijn.’ Volgens Ahmad is er maar sprake van één of twee casussen op scholen, die in het nieuws zijn uitvergroot. ‘Het wel of niet dragen van een niqaab is een persoonlijke afweging van jonge vrouwen, die niet gerelateerd is aan beleid van de overheid. Ik heb familieleden die op school gewoon een niqaab dragen.’

De 27-Shimaa, die al haar hele leven in Caïro woont, gelooft net als Amira wel dat er een verbod gaande is. Ook vier andere Caïroten die de Kanttekening kort sprak delen die visie. Maar feit is dat er in Caïro, en in Egypte in het algemeen, veel wantrouwen is tegenover de (staats)media, die het bericht over het verbod een maand geleden verspreidden. Wanneer je er mensen over interviewt, dan zijn er dus veel verschillende gesprekken mogelijk.

Shimaa, die overigens ook geen voorbeelden uit haar eigen omgeving kent van scholieren die met het verbod te maken hebben, vindt het net als Amira goed dat er een niqaabverbod is gekomen voor scholen. Maar er zitten wel twee kanten aan, vindt zij. Positief vindt ze dat er nu minder gefraudeerd kan worden met examens, doordat je je niet meer voor iemand anders kan uitgeven. En ze is net als Amira blij dat de overheidsmaatregel ervoor zorgt dat meisjes minder gedwongen kunnen worden de niqaab te dragen. ‘Maar aan de andere kant worden de meisjes die zelf de keuze hadden gemaakt voor de niqaab nu beperkt in hun vrijheid. En die vrijheid staat voor mij voorop.’

Die vrijheid, het recht op zelfbeschikking over wat je als moslima wel of niet draagt, is een thema waar je net als in Europa ook in een land als Egypte over hoort. Amira en Shimaa dragen allebei bewust een hijab. ‘Meisjes en jonge vrouwen horen die keus zelf te maken’, zegt Amira. ‘Ik weet dat daar verschillende meningen over zijn. Het dragen van de niqaab wordt niet als voorschrift vermeld in de Koran. Een vriendin van mij is van mening dat ook het dragen van een hijab niet in de Koran wordt voorgeschreven. En een andere vriendin draagt soms een hijab, maar dan puur als fashion statement.’

‘Ik hoorde dat de hijab op sommige plekken in Europa verboden is, dat vind ik discriminatie’

Shimaa, die het eens is met Amira, droeg haar hijab in eerste instantie om een slecht geknipt kapsel te verbergen. Daarna is ze haar hijab blijven dragen, ze kon hem niet meer afdoen, vond ze, omdat ze hem inmiddels dus droeg. ‘Ik ging verschillende stijlen uitproberen waarop je de hijab kunt dragen.’ Ze begon toen, naar eigen zeggen, van haar hijab te houden. ‘Hij is onderdeel van mij geworden, niemand dwingt me om hem te dragen.’ En ook Ahmad vindt dat je als vrouw zelf mag kiezen. ‘De niqaab en hijab zijn optioneel, een goede daad in de islam. Het wel of niet dragen hangt af van je familiecultuur. Het is niet verplicht in de islam, maar het is goed als je het draagt.’

Over het feit dat de hijab verboden is op Franse scholen zijn Amira, Shimaa en Ahmad alle drie niet te spreken. Shimaa zegt erover dat ze van horen zeggen weet dat de hijab niet overal wordt geaccepteerd in Europa. ‘Ik hoorde dat de hijab op sommige plekken in Europa verboden is, dat vind ik discriminatie’. ‘Het verbieden van een hijab in Europa vindt Amira desgevraagd net zo erg als wanneer een vader of partner in Egypte een meisje verplicht de niqaab te dragen. ‘Ik wil graag een vervolgopleiding doen in Europa. Ik zou wel naar Frankrijk willen, maar dat ga ik niet doen als er zo’n verbod is. Dan ga ik liever naar Spanje.’

1...228229230...906Pagina 229 van 906

Over ons

de Kanttekening is een onafhankelijke en emancipatoire mediaorganisatie. Onze kernwaarden zijn: vrij, moedig en inclusief.

Over menu

© 2017 de Kanttekening B.V. Alle rechten voorbehouden.

Gebruiksvoorwaarden | Privacy statement | Adverteren & contact