26 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 234

D66-Kamerleden gaan ongeveer 2,5 jaar mee

0

Misschien had Sigrid Kaag toch niet met Mark Rutte in een coalitie moeten gaan zitten. Ook had D66 wat minder hard van stapel kunnen lopen met het klimaatbeleid en wellicht was het beter geweest als de partij geen landbouwwoordvoerder had gehad die constant roept dat de veestapel moet worden gehalveerd. Misschien was het allemaal vragen om problemen, maar nu is het te laat: het lijkt erop dat D66 bij de Tweede Kamerverkiezingen ruim gaat halveren.

De kandidatencommissie zal er hoofdpijn van hebben gehad: wat te doen? Heel wat D66-Kamerleden kwamen pas bij de verkiezingen van 2021 in het parlement en hebben nu pas twee en een half jaar ervaring. Of minder natuurlijk, want Kamerleden als Sjoerd Warmerdam en Hans Teunissen namen pas onlangs in de Kamerbankjes plaats. Zeventien van de 24 D66’ers zitten er sinds maart 2021 of korter. Met slechte peilingen gaat het teleurstellingen regenen.

Gelukkig hebben een paar Kamerleden er zelf de brui aangegeven. Romke de Jong, Raoul Boucke en Jorien Wuite zijn van de nieuwe generatie, maar hebben toch besloten iets anders te gaan doen. Er stoppen ook nog oudgedienden zoals Sjoerd Sjoerdsma en Vera Bergkamp, maar zelfs dan kan niet iedereen die sinds 2021 begon na de verkiezingen terugkomen. Dat is natuurlijk het risico van het vak, maar het is ook het weggooien van parlementaire ervaring, in een tijd waarin Kamerleden steeds korter zitten.

Iedereen die de Tweede Kamer een beetje begrijpt, weet dat Kamerleden jaren nodig hebben om echt effectief te worden, resultaten te behalen en zichzelf in de kijker te spelen. Alle nieuwelingen uit 2021 of later – of ze nou Kiki Hagen, Fonda Sahla of Alexander Hammelburg heten – zijn nu waarschijnlijk op een punt aan het komen dat ze hun kiezers echt goed kunnen vertegenwoordigen. Maar de kandidatencommissie is onverbiddelijk: voor hen is geen plek.

De politieke leiding had een betere koers moeten uitstippelen, hoor ik u denken. Op zich heeft u daar gelijk in. Dat had heel wat D66-zetels gescheeld. Nu is er maar één optie: de ervaring zoveel mogelijk koesteren en zo min mogelijk mensen vervangen. Geen nieuwkomers in de top tien dus, want die plekken zijn verkiesbaar. Nieuwkomers mogen lager op de lijst. Daar kun je nieuw talent prima uitzicht geven op een zetel. Al zit dat er de komende jaren vrijwel zeker niet in. Noem het een aanmoedigingsprijs.

Kamerleden hebben jaren nodig hebben om echt effectief te worden

Zo doet D66 dat dus niet. In de top twaalf kregen in Den Haag vier nieuwe namen de voorkeur boven al die mensen die de laatste jaren het vak hebben geleerd. De oudgedienden waren nog helemaal niet bekend bij het grote publiek en kunnen dus prima verder onder het label ‘nieuwe generatie D66’ers’, maar nu staat toch alweer een andere nieuwe generatie in de startblokken.

Op plaats drie zien we Ilana Rooderkerk, de huidige fractievoorzitter in de Amsterdamse gemeenteraad. Ze zal haar werk ongetwijfeld goed hebben gedaan, maar in de Tweede Kamer geldt ze als onervaren. Dat geldt ook voor Mpanzu Bamenga (nummer 6), die bekend werd door zijn strijd tegen etnisch profileren. Hetzelfde verhaal bij Marijke Synhaeve (nummer 8), een raadslid uit Nijmegen. Het zijn vast goede mensen, maar was de lichting van twee en een half jaar geleden nou echt zo slecht dat D66 liever onervaren nieuwkomers heeft?

Er wordt wat afgeklaagd over de onervarenheid van de Tweede Kamer, dat er geen collectief geheugen meer is, dat veel Kamerleden bij het grote publiek onbekend zijn en dat velen van hen meer lijken op tassendragers dan op onafhankelijke controleurs van de macht. D66 klaagt er ongetwijfeld ook weleens over en dat is nog terecht ook. Ondertussen doet de partij zelf mee aan het ondermijnen van de effectiviteit en herkenbaarheid van de Tweede Kamer.

Er is één lichtpuntje: de onervaren Yesim Candan (nummer 11) – beter dan de oudgedienden? – is alweer vertrokken. Een kleine kans op een extra Kamerlid met ervaring.

D66’er Yesim Candan trekt zich een dag na bekendmaking kandidatenlijst terug

0

De Turks-Nederlandse Yesim Candan trekt zich een dag na bekendmaking van de conceptkandidatenlijst van D66 terug als kandidaat. Harde uitspraken over Sigrid Kaag en een vroegere sollicitatie bij Forum voor Democratie riepen te veel reacties en vragen op. 

Terwijl de campagnes nog moeten beginnen, is er in aanloop naar de Tweede Kamer verkiezingen op 22 november al genoeg spektakel te beleven. Zo stuurde Pieter Omtzigt van Nieuw Sociaal Contract al na een paar uur zijn woordvoerder Onno Aerden weg (omdat hij in een tweet de BoerBurgerBeweging ‘een gezwel’ had genoemd) en kon RTL-columnist Yesim Candan maar één dag genieten van plek 11 op de D66-lijst. De partij was niet op de hoogte dat ze in 2018 bij Forum voor Democratie had gesolliciteerd. Zo schrijft NRC.

‘Met volle overtuiging heb ik mij gekandideerd voor de Tweede Kamer, omdat ik mijn werk voor radicale gelijke rechten graag nieuwe betekenis zou willen geven in de politiek’, begint Candan haar tweet waarin ze vertelt dat ze terugtreedt en vervolgt, ‘De afgelopen 24 uur heeft mijn kandidatuur zeer veel reacties en vragen opgeroepen. Die hevigheid heeft me niet onberoerd gelaten. Ik wil mezelf daartegen beschermen en D66 niet onnodig beschadigen.’

De ophef ging onder meer over oude tweets waarin ze D66 een ‘hypocriete partij’ noemt en Sigrid Kaag ‘een farce als leider’ en te ‘elitair en niet volks’, schrijft NRC. Bovendien verdedigt Candan in een column uit september 2021 een veel besproken cartoon van tekenaar Ruben Oppenheimer in NRC , waarop Kaag was afgebeeld als heks op een bezemsteel die richting de Twin Towers in New York vloog. Die associatie met heks en terreur viel bij veel D66’ers destijds totaal verkeerd. Candan vond dat onzin. ‘De kracht van een cartoon, een spotprent, is juist dat die ongenuanceerd is,’ aldus Candan.

Candan is zelf ook een tikkeltje te ‘radicaal’ voor D66 waarschijnlijk, want een uur na haar tweet over aftreden werd duidelijk dat Candan in 2018 op de wit-nationalistische Forum voor Democratie van Thierry Baudet heeft gesolliciteerd.

‘In januari 2018 voerde Candan verschillende gesprekken met de toenmalige leiding van FVD over haar kandidatuur voor de Amsterdamse gemeenteraad. Dat bevestigen verschillende personen die bij gesprekken over haar kandidatuur aanwezig waren. De sollicitatie leidde er niet toe dat ze een plaats kreeg op de kandidatenlijst voor de gemeenteraadsverkiezingen in maart van dat jaar. Wel bleef ze contact met partijleider Thierry Baudet houden,’ schrijft NRC.

Hoewel Candan op sociale media na het bericht van NRC nog ruggensteun kreeg van Geenstijl-columnist Ebru Umar, die ontkende dat Candan bij Forum had gesolliciteerd, kwam de doodsteek voor die ontkenning van Henk Otten (ex-Forumlid die bovendien bij de sollicitatie aanwezig was). ‘Er is wel degelijk een sollicitatiegesprek geweest met Yesim Candan op het partijkantoor met Thierry Baudet, Rob Rooken en mijzelf’, zegt hij en voegt daar nog het volgende aan toe. ‘Was een bijzonder prettig gesprek toen FvD nog een normale partij was en we Baudet nog onder controle hadden’.

Baudet had toen onder andere al gezegd dat hij niet wil dat Europa ‘afrikaniseert’ en dat het continent ‘dominant blank’ moet blijven.

Burgemeester van Libische stad Derna schat dat 18.000 tot 20.000 inwoners zijn omgekomen

0

De burgemeester van de Libische kuststad Derna houdt rekening met 18.000 tot 20.000 doden als gevolg van orkaan Daniël. Hij baseert zijn schatting op het aantal stadswijken dat door de overstroming na het breken van twee dammen is verwoest.

De orkaan Daniel zaaide dit weekend dood en verderf in Oost-Libië. Er zijn nu meer dan 2.000 doden gevonden in Derna, maar meer dan 10.000 mensen zijn als vermist opgegeven. Volgens Middle East Eye heeft verwaarlozing van de infrastructuur ervoor gezorgd dat het dodental zo hoog ligt.

Maandag braken twee dammen buiten de stad, als gevolg van de hevige regen en het snel stijgende water. Derna stond plotseling onder water, waardoor een kwart van de havenstad in de Middellandse Zee terecht kwam. De 25-jarige Ibrahim al-Dirnawi, die de ramp overleefde, vertelt Middle East Eye dat er duizenden lichamen op straat, onder het puin en in de zee liggen.

De dammen van Derna zijn in de jaren tachtig gebouwd, tijdens de heerschappij van dictator Muammar Gaddafi. Derna was in 2011 een van de eerste Libische steden die in opstand kwam tegen Gaddafi. Sindsdien zijn de dammen verwaarloosd, omdat de politieke situatie in Libië vanaf toen erg instabiel bleef. Vorig jaar waarschuwden experts dat de dammen kwetsbaar waren voor instorting, als ze door overstroming zouden worden overspoeld.

Het instorten van de dammen heeft ook geleid tot het instorten van vier belangrijke bruggen in de stad, die door het water zijn verwoest. Derna is nu heel moeilijk bereikbaar, wat voor hulpverleners een enorme uitdaging is.

Burgemeesters vragen Spanje om vrijlating Marokkaanse Nederlander

0

De burgemeesters van Tilburg en Arnhem hebben bij de Spaanse autoriteiten aangedrongen op de vrijlating van een Marokkaanse Nederlander. De Tilburger en oud-Arnhemmer zit al wekenlang om onduidelijke redenen in een Spaanse cel.

De Spaanse politie heeft aangegeven dat de man is gearresteerd, maar wil niet vertellen wie een klacht tegen hem heeft ingediend en waarom. De Nederlandse politie en het Openbaar Ministerie hebben aangegeven dat de man nergens van wordt verdacht en evenmin op een lijst staat van gezochte personen. De man zit nu meer dan 60 dagen vast en is uit protest tegen zijn detentie in hongerstaking gegaan.

Muslim Rights Watch Nederland, een groep die voor de rechten van moslims opkomt, heeft ondertussen de Nederlandse staat aangeklaagd. De Marokkaanse Nederlander zou zijn gearresteerd omdat hij ten onrechte met terrorisme wordt geassocieerd. MRWN neemt het minister Dilan Yesilgöz-Zegerius van Justitie en Veiligheid bijzonder kwalijk dat zij geen vinger voor de man lijkt te willen uitsteken. De minister zei in juni dit jaar dat burgers die onterecht op een terreurlijst staan zelf in actie moeten komen.

Advocate Samira Sabir zegt dat er ‘sterke aanwijzingen’ zijn dat de ‘foute informatie’, die leidde tot de arrestatie van de Marokkaanse Nederlander, uit Nederland afkomstig is.

Opnieuw minder kinderen in Amsterdam gevaccineerd

0

In Amsterdam blijven de vaccinatiegraden onder kinderen dalen. Hierdoor neemt de kans op een uitbraak van besmettelijke ziekten toe, zo meldt NRC.

Onder baby’s is de vaccinatiegraad in 2022 gezakt naar 85 procent. Dit terwijl de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) een streefpercentage van 95 procent adviseert, zodat groepsimmuniteit gewaarborgd blijft tegen de uitbraak van besmettelijke ziekten.

Het valt op dat de bestaande verschillen tussen de Amsterdamse stadsdelen nog verder zijn toegenomen. In de armere wijken wordt minder gevaccineerd. ‘In Nieuw-West is de vaccinatiegraad 71 procent. In Noord en Zuidoost ligt het percentage gevaccineerde zuigelingen net onder de 85 procent. Alleen stadsdeel Centrum evenaart met 88 procent het landelijk gemiddelde. De trend is ook zichtbaar bij Amsterdamse kleuters, schoolkinderen en adolescenten’, meldt NRC.

De GGD verklaart de dalende trend mede door de ‘naweeën van de coronapandemie’, waarin het vertrouwen in vaccinaties is teruggelopen.

Als andere steden erbij worden gepakt, dan blijkt dat het nog erger kan. In Rotterdam is slechts 65 procent van de kinderen onder de tien jaar ingeënt tegen besmettelijke ziekten, schrijft NRC. Ook in Utrecht en Den Haag worden kinderen steeds minder vaak gevaccineerd.

De gemeente Amsterdam treft maatregelen om meer mensen te overtuigen van het nut van vaccinatie met meer voorlichtingscampagnes. Ook zal het wekelijkse vaccinatiespreekuur vaker open zijn.

Waanzinnig zingende voetbalsupporters beschermd door rechtsstaat

0

De AZ-voetbalsupporters die in mei werden aangehouden voor groepsbelediging omdat ze antisemitische liederen zongen in een metro in Amsterdam worden verder niet door het OM vervolgd. Het Openbaar Ministerie verklaart dat er geen duidelijk verband is tussen de afzonderlijke leden van de aangehouden groep en de groepsbelediging. Daardoor is individuele vervolging niet mogelijk.

De politie wist de 154 zingende jongeren met hun aanhouding in de metro wel het zwijgen op te leggen. Maar het ritje in de metro op weg naar het stadion heeft voor de zangers verder geen juridisch gevolgen.

Dit besluit van het OM werd door het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) omschreven als ‘een in de kiem gemoorde actie van ons Openbaar Ministerie’.  Bij het CIDI-commentaar volgt dan ook nog de opmerking ‘dat het zo pijnlijk is voor de Joodse gemeenschap wat er geroepen wordt door deze voetbalsupporters’. Ja, dat is ook zo. Maar met zo’n open deur wordt de zaak niet erger of minder erg. En deze kwalificatie van het gebeuren geeft het OM ook al geen handvat om wél te vervolgen.

Bij het lezen van deze woorden van het CIDI dacht ik: ‘Begrijpt deze club nou echt niet goed hoe onze rechtsstaat in elkaar zit?’ Het OM geeft een duidelijk argument waarom er niet tot vervolging kan worden overgegaan. ‘Er blijkt geen duidelijk verband te zijn tussen de individuele leden van de aangehouden groep en de groepsbelediging.’ Met deze juridische beschouwing kun je het eens zijn of niet. Maar dat heeft niets van doen van een ‘in de kiem smorende actie van het OM’. En die toevoeging dat antisemitische liederen in een supporterstrein ‘pijnlijk zijn voor de Joodse gemeenschap’ is met betrekking tot de mogelijkheid van vervolging ook al niet relevant.

De teksten van de spreekkoren duiden op tijden waarin Joden niet beschermd werden door een rechtsstaat

29 juli 1993. Ik heb een afspraak met de toenmalige Israëlische ambassadeur Mickey Bawli. Voor mij niet alleen een goede vriend maar ook een wijs man.

De ambassadeur komt mij tegemoet, steekt zijn hand uit en zegt: ‘Lody, het is een prachtige dag’. Ik kijk omhoog. ‘Ja, de zon schijnt.’ ‘Nee, ik bedoel niet het zomerse weer van vandaag. Het is een prachtige dag, want John Demjanjuk, Iwan de Verschrikkelijke, de beul van concentratiekamp Sobibor, is in Israël door de rechters bij gebrek aan bewijs vrijgesproken.’ ‘Een mooie dag?’ Vragend kijk ik de ambassadeur aan. ‘Mickey, leg uit wat je bedoelt.’

We gaan zitten en Mickey doet het verhaal. ‘De Nederlandse geheugenwetenschapper dokter Wagenaar heeft als getuige-deskundige voor de rechtbank in Jeruzalem verklaard dat de getuigenissen van slachtoffers dat zij Demjanjuk herkenden als hun kampbeul rechtsstatelijk niet voldoende zijn. Vijftig jaar is te lang om een getuigenis van herkenning te kunnen accepteren. Daarop volgde dus die vrijspraak.’ De ambassadeur gaat verder met zijn verhaal. ‘Natuurlijk was een veroordeling het meeste wenselijke geweest. Maar wij leven in een rechtsstaat. En dat is wat ieder beschaafd mens wil. Daar hangt in voorkomende gevallen wel een ‘prijskaartje’ aan. Wanneer de regels van de rechtsstaat verlangen dat er altijd sprake moet zijn van voldoende bewijslast kan dat tot gevolg hebben dat zelfs een oorlogsmisdadiger als Demjanjuk vrij moet worden gesproken. Lody, het is vandaag een mooie dag. Wij hebben gezien dat het hoogste goed van een moderne samenleving, de rechtsstaat, functioneert.’

Ik beaam het. Zelfs met een vrijspraak van John Demjanjuk kan het toch een mooie dag zijn.

Het is mogelijk ‘teleurstellend dat er geen vervolging van de voetbalsupporters kan plaatsvinden’, zoals de Nationaal Coördinator Antisemitisme Bestrijding verklaart. Maar juist voor de Joodse gemeenschap is het een teleurstelling met een gouden randje.

En dat gouden randje is het feit dat wij hier in Nederland in een rechtsstaat wonen. Volgens de regels in ons land is vervolging niet mogelijk. Wij leven in een rechtsstaat die met dit besluit laat zien dat deze ook als zodanig functioneert. En dat is iets wat juist onze Joodse gemeenschap zou moeten waarderen.

De teksten van de spreekkoren duiden op tijden waarin Joden niet beschermd werden door een rechtsstaat. Integendeel. Juist door het gebrek aan rechtsbescherming ontstond toen die ruimte voor uitsluiting, vervolging en uiteindelijk de vernietiging.

Niks geen in de kiem gesmoorde actie van het Openbaar Ministerie. Het is een ‘prijskaartje’ waar ik als Jood wel bij vaar, het handhaven van mijn rechtsstaat. Ook wanneer waanzinnige voetbalsupporters teksten laten horen die uit duistere tijden komen.

De geschiedenis van de Joodse gemeenschap in diaspora bestaat voor een heel groot deel uit het verblijf in landen waar het begrip rechtsstaat onbekend was. Eerst was het een machtig Spanje waar vijfhonderdjaar geleden de Jood de keuze tussen de brandstapel of vertrekken werd voorgelegd. Dan was er het middeleeuwse Engeland vanwaar wij voor honderden jaren werden verbannen. Toen werden het Rusland, de Oekraïne en het oude Polen, waar de rechteloosheid van onze broeders en zusters hoogtij vierde, met alle fatale gevolgen van pogroms en vervolgingen van dien. En dan natuurlijk de hele periode tussen 1933 en 1945 niet te vergeten.

Het wordt tijd dat die supporters eindelijk wijs worden. Maar de regels van mijn rechtsstaat, gehandhaafd door een functionerend Openbaar Ministerie, wegen ook voor de Joodse gemeenschap zwaarder.

Politieke nieuwkomers: hun rol en effect op gevestigde partijen

0

In hoeverre hebben nieuwkomers in de politiek invloed op de gevestigde partijen? Politicoloog Simon Otjes (Universiteit Leiden) schreef hier ruim tien jaar terug een proefschrift over, dat nog steeds uiterst actueel is.

In zijn proefschrift, Imitating the Newcomer, onderzocht Simon Otjes het effect van de komst van nieuwe partijen op bepaalde politieke thema’s, bijvoorbeeld migratie, Europa, landbouw of klimaat. Hij keek naar hoe de gevestigde partijen – na de komst van de nieuwkomer – aan deze onderwerpen aandacht besteden in de Tweede Kamer, en ook in de verkiezingsprogramma’s. ‘Het effect in de Tweede Kamer is groot, op de verkiezingsprogramma’s echter veel kleiner’, stelt Otjes.

Otjes schreef zijn proefschrift in 2012 en behandelde het effect van onder andere de Pacifistisch Socialistische Partij, de Boerenpartij, D66, de LPF van Pim Fortuyn en de PVV op de gevestigde partijen. Sindsdien zijn er meerdere nieuwe partijen in het parlement gekomen, zoals BIJ1, FVD, Volt en de BBB. Deze staan daarom niet in zijn boek. Maar Otjes verwacht dat de directe invloed van deze partijen op de politiek waarschijnlijk beperkt is.

‘Het sterkste effect dat ik gevonden heb, is dat nieuwe partijen de aandacht voor hun onderwerp in de Tweede Kamer kunnen vergroten. De Partij voor de Dieren is hier een goed voorbeeld van. Toen deze partij in het parlement kwam verdubbelde de aandacht voor landbouw.’

Denk en BIJ1
Denk en BIJ1 profileren zich op de thema’s migratie en racisme. Dit zijn volgens Otjes thema’s die sinds 2002 al vol in de aandacht staan, omdat Lijst Pim Fortuyn en daarna PVV en andere populistische partijen migratie een belangrijk onderwerpen vinden.

‘De Partij voor de Dieren politiseerde een nieuw onderwerp, Denk en BIJ1 politiseerden een onderwerp dat langere tijd volop in de politieke belangstelling stond.

‘De Partij voor de Dieren politiseerde een nieuw onderwerp, Denk en BIJ1 politiseerden een onderwerp dat langere tijd volop in de politieke belangstelling stond. In de laatste jaren waren het vooral  rechtse partijen die aandacht besteedden aan migratie. PvdA en GroenLinks vonden deze thema’s maar lastig, en profileerden zich hier daarom maar niet te hard op. Een belangrijk mechanisme waarmee BIJ1 en Denk de gevestigde linkse partijen hadden kunnen dwingen om meer aandacht aan hun onderwerp te besteden is door geduchte electorale concurrenten te worden, die PvdA en GroenLinks veel zetels zouden kunnen kosten. Denk en BIJ1 zijn echter nooit belangrijke electorale spelers geworden. Denk heeft drie zetels in de Tweede Kamer, en staat in de peilingen steevast op twee of drie zetels. BIJ1 stond in de peilingen hooguit op twee zetels, en het is nu onzeker of de partij op 22 november in de Kamer blijft. Dat bevestigt de eerdere inschatting van GroenLinks en de PvdA, dat er weinig ruimte is op links om een heel progressieve politiek te voeren op de culturele flank en dat je je dus beter niet al te scherp kunt profileren als linkse partij op het onderwerp migratie.’

Maar BIJ1 heeft toch veel invloed, als kleine partij? Alle kranten schrijven immers over racisme, gender en dekolonisatie, onderwerpen die voor BIJ1 heel belangrijk zijn

Otjes is hier voorzichtig over. Het discours is inderdaad veranderd, maar dit is lastig terug te brengen op het feit dat BIJ1 in de Kamer zit, stelt hij. ‘Al voor de partij in de Kamer kwam, was er maatschappelijk aandacht voor. Denk bijvoorbeeld aan het werk van hoogleraar Gloria Wekker, die overigens zelf ook actief is voor BIJ1, of aan de discussie over Zwarte Piet die sinds 2011 meer aandacht heeft gekregen. Het is lastig om precies de vinger te leggen op de invloed van BIJ1. De partij maakt deel uit van een bredere maatschappelijke beweging. Als het gaat om de grotere aandacht voor racisme, is het moeilijk te bepalen wat te danken is aan BIJ1 en wat aan de beweging waarvan BIJ1 deel uitmaakt. Soms is de lijn directer: premier Mark Rutte heeft, bijvoorbeeld, zelf aangegeven dat in zijn denken over het Nederlandse excuses voor de slavernij, het optreden van Sylvana Simons belangrijk is geweest.’

Otjes contrasteert BIJ1 met de Partij voor de Dieren, waarvan de toetreding in 2006 een groot effect had op de aandacht voor landbouw in de Tweede Kamer. Maar, als je kijkt naar cijfers over de onderliggende maatschappelijke trends, dan zijn die opvallend stabiel gebleven in die periode, vertelt Otjes. ‘Het aantal vegetariërs bleef stabiel en datzelfde gold voor de ledentallen van dierenwelzijnsorganisaties. De entree van de Partij voor de Dieren in de politiek viel niet samen met de opkomst van een maatschappelijke beweging. Enkele maanden voor de binnenkomst van BIJ1 in de Kamer waren er daarentegen grote Black Lives Matter-demonstraties in steden als Amsterdam en Utrecht.’

Migratie zal een belangrijk thema blijven, zelfs als de anti-migratiepartijen het niet goed doen

Sinds 2002, het jaar van Pim Fortuyn, is het thema migratie enorm gepolitiseerd. Het is volgens Otjes daarom heel lastig waar te nemen wat in 2023 het effect van de PVV is op het CDA en de VVD, omdat migratie al sinds 2002 een dominant thema is in de politiek. ‘Pim Fortuyn heeft het debat veranderd. Dit had een heel groot effect op wat er daarna gebeurde. Migratie zal een belangrijk thema blijven, zelfs als de anti-migratiepartijen het niet goed doen.’

Forum voor Democratie is ook anti-immigratie, maar begon als een partij die fel tegen de Europese Unie is. ‘Voor FvD was de EU het hoofdthema bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2017, voor Volt was dit het geval bij de verkiezingen van 2021. Maar de grote debatten over de EU vonden eerder plaats, in 2015, tijdens de Griekse schuldencrisis. Er wordt nu, ondanks de komst van FvD en Volt in de Kamer, niet meer over de EU gedebatteerd. Hun aanwezigheid is niet genoeg om het onderwerp op de agenda te zetten. Als ik nu een inschatting zou moeten maken is er in 2023 minder aandacht voor de EU dan in 2013. FvD en Volt hebben een onderwerp gepolitiseerd dat daarvoor al heel veel aandacht kreeg.’

Misschien heeft Volt enig effect gehad op D66, een zeer pro-Europese partij, meent Otjes. ‘In 2021 was D66 een stuk feller over de EU dan in 2017 tijdens de formatie. Misschien komt dit door de aanwezigheid van Volt, maar het kan ook een andere oorzaak hebben: D66 was in 2021 de tweede partij van het land en kon daarom meer op haar strepen staan.’

BoerBurgerBeweging en Nieuw Sociaal Contract
En nieuwkomers BoerBurgerBeweging en Nieuw Sociaal Contract, wat zal hun effect zijn? ‘Toen BBB in 2021 met een zetel in de Tweede Kamer kwam, was het onderwerp landbouw al gepolitiseerd’, zegt Otjes. ‘Dit had D66 gedaan, die flink in de veestapel wilde snijden. Het effect van BBB is mogelijk geweest dat het voor het CDA minder aantrekkelijk werd om compromissen te sluiten over landbouw, uit angst stemmen te verliezen aan de nieuwkomer.’

NCS, de partij van Pieter Omtzigt partij politiseert niet een bepaald politiek thema, maar wil een verandering van de bestuursstructuur, zegt Otjes. ‘Het gaat Omtzigt om een andere manier van politiek bedrijven, een andere stijl. D66 pleitte in 1966 voor iets vergelijkbaars en in 2002 deed de LPF dat. Met die partijen kun je NSC het beste vergelijken.’ Het enige onderwerp waarop NSC zich profileert is ‘bestaanszekerheid’, waar bijvoorbeeld de Socialistische Partij zich al langer voor inzet.

De VVD liet Rutte-IV vallen over de migratie. Simon Otjes stelt dat dit niet komt vanwege het PVV-effect. ‘De VVD vindt dit namelijk al twintig jaar. Het is dan geen effect van de nieuwkomer meer. Ik vind de term PVV-corvee daarom ook misleidend. De VVD wilde het kabinet over migratie laten struikelen. Je moet dit niet aan de PVV, of aan andere factoren toeschrijven.’

Koerdische vrouwenrechtenactiviste veroordeeld tot zeven jaar cel vanwege ’terrorisme’

0

Een rechtbank in de Oost-Turkse stad Diyarbakir heeft in hoger beroep Narin Gezgör tot zeven jaar en zes maanden gevangenisstraf veroordeeld. De Koerdische vrouwenrechtenactiviste wordt beschuldigd van lidmaatschap van een terroristische organisatie.

Gezgör, die sinds 8 juni 2020 vastzit, is een van de oprichters van de Rosa Women’s Association, een Koerdische vrouwenrechtengroep. Ze zou lid zijn van de Koerdische Arbeiderspartij PKK, die in Turkije, de Verenigde Staten en de Europese Unie op de terreurlijst staat. Turkije vervolgt vaak kritische Koerdische politici en activisten door hen aan de PKK te linken.

De Turkse antiterreurwetgeving is omstreden, omdat terreur niet scherp is gedefinieerd, schrijft Turkish Minute. Je wordt al snel veroordeeld voor ‘banden met terrorisme’, en kritiek is al gauw ’terroristische propaganda’. Bovendien accepteren Turkse rechtbanken anonieme getuigenisverklaringen als bewijs van de banden van verdachten met terrorisme. Verdachten worden regelmatig mishandeld en gemarteld door de politie, en gedwongen om een bekentenis de ondertekenen, waarin ook anderen van terrorisme worden beschuldigd.

Op de zogenoemde Rule of Law-index van de World Justice Project staat Turkije op plaats 116 (van de 140). Dat is lager dan Rusland en Belarus, maar hoger dan Pakistan en Iran.

Canadese moordenaar van moslims geïnspireerd door ‘wit-nationalisme’

0

De Canadese man die twee jaar geleden op een moslimfamilie inreed en daarbij vier dodelijke slachtoffers maakte, heeft dat met voorbedachte rade gedaan. Het was volgens de openbaar aanklager een doelbewuste terroristische aanslag gedreven door ‘wit-nationalistische overtuigingen’. Dat meldt de Arabische nieuwszender Al-Jazeera

De 22-jarige Nathaniel Veltman zou de aanslag drie maanden van tevoren hebben voorbereid. Bij de aanslag kwamen Salman Afzaal, zijn vrouw Madiha Salman, hun 15-jarige dochter Yumna en 74-jaar oude grootmoeder Talat Afzaal om het leven. De 9-jarige zoon raakte zwaargewond, maar heeft de aanslag overleefd.

Veltman acht zichzelf onschuldig, maar bij zijn arrestatie heeft hij tegen agenten zijn politieke intenties prijsgegeven. Hij zou toen expliciet hebben gezegd dat hij naar moslims zocht om ze te doden en dat hij een pick-up truck heeft gebruikt om anderen te inspireren zulke wagens te gebruiken om moslims te doden.

Het is voor het eerst dat een wit-nationalistische terreurzaak in Canada wordt behandeld. Naar verwachting zal het proces twee maanden duren. De Canadese Raad van Moslims volgt de zaak op de voet.

De moordaanslag op de moslimfamilie zorgde destijds voor hernieuwd trauma bij Canadese moslims. Velen waren al diep geschokt door de dodelijke aanslag op een moskee in Quebec in 2017 en een steekpartij in Toronto in 2020.

Egypte verbiedt niqaab op scholen, moslims en feministen verontwaardigd

0

In Frankrijk mogen scholieren geen hijab of abaya dragen, op Egyptische scholen is de niqaab, de sluier die het gezicht bedekt, verboden. Islamitische en feministische Egyptenaren zijn verontwaardigd over dit besluit.

Minister van Onderwijs Reda Hegazy zei dat Egypte leerlingen toestaat om een hjiab te dragen om de haren te bedekken, maar dat de bedekking van het gezicht niet is toegestaan. Het niqaabverbod gaat vanaf 30 september in.

De Arabische nieuwszender Al Jazeera uit Qatar sprak met Egyptenaren die kritiek uiten op dit besluit, maar die anoniem willen blijven uit angst voor repercussies.

‘Egypte is een moslimland’, zei IA, een 33-jarige ingenieur. Hij is tegen het niqaabverbod, ‘omdat het (de niqaab) deel uitmaakt van ieders vrijheid’. Een verbod op de niqaab is volgens hem ‘in strijd met de mensenrechten’. IA stelt dat je de islamitische identiteit van Egypte moeilijk kunt uitwissen met een dergelijk besluit.

Ook de 45-jarige feministische schrijfster FA uit Caïro is kritisch. Het niqaabverbod op scholen is juist in strijd met de vrouwenrechten, stelt ze. ‘Vrouwen trekken altijd aan het kortste eind’, zegt ze. FA is tegen seculiere en religieuze vrouwenonderdrukking. ‘Terwijl Frankrijk de abaya en de boerkini verbiedt, volgt Egypte dit voorbeeld met het niqaabverbod en daarvoor heeft het Amerikaanse Hooggerechtshof Roe vs Wade vernietigd (met als gevolg dat conservatieve Amerikaanse staten abortus weer onmogelijk kunnen maken, red.) en blijven de Taliban vrouwen ernstig beperken in hun vrijheid – het toezicht op de lichamen van vrouwen gaat door.’

Egypte lijdt sinds 2013 onder de dictatuur van maarschalk Abdul Fatah al-Sisi, die een militaire staatsgreep pleegde tegen de democratisch gekozen regering onder leiding van de Moslimbroederschap.