Een Nederlandse rechtbank heeft gisteren de Pakistaan Khalid Latif berecht, een voormalige cricketspeler, die in 2018 in een video had opgeroepen om PVV-politicus Geert Wilders te vermoorden.

In zijn video riep Latif op om Geert Wilders uit de weg te ruimen. Hij loofde hiervoor een beloning van omgerekend 21.000 euro uit.

Aanleiding van de gewraakte video was de de Mohammed-cartoonwedstrijd die Geert Wilders had aangekondigd. De islam verbiedt het afbeelden van de profeet. Op het beledigen van Mohammed staat in Pakistan de doodstraf.

De extreemrechtse en islamofobe politicus annuleerde zijn cartoonwedstrijd, nadat hij vele doodsbedreigingen had gekregen, vooral uit Pakistan. Wilders, die gisteren wel in de rechtszaal aanwezig was, zei dat Latif niet alleen hem dood wilde hebben, maar met zijn oproep ook een Nederlandse volksvertegenwoordiger het zwijgen probeerde op te leggen.

Aanklagers hebben tegen Latif een gevangenisstraf van twaalf jaar geëist. Latif hoeft deze straf sowieso niet uit te zitten, omdat Pakistan geen uitleveringsverdrag met Nederland heeft.

Op 11 september zal de rechter een uitspraak doen.

De Libische premier Abdul Hamid Dbeibah heeft veel kritiek gekregen, vanwege geheime besprekingen met Israël. Minister van Buitenlandse Zaken Najla al-Mangoush, die een gesprek in Rome voerde met haar Israëlische collega Eli Cohen, is ontslagen en is Libië nu ook ontvlucht. Maar volgens twee anonieme Libische functionarissen is de premier ook verantwoordelijk voor de besprekingen met Israël, aldus Associated Press.

Zondagavond verklaarde het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken dat Cohen een goed gesprek had gehad met Al-Mangoush, om de ‘geweldige betrekkingen’ tussen beide landen te onderhouden. Maar veel Libiërs zijn anti-Israël. Ze besloten zondagavond de straat op te gaan in de hoofdstad Tripoli en andere steden, waar ze de wegen blokkeerden en met Palestijnse vlaggen zwaaiden, bericht de Arabische nieuwszender al Jazeera.

In Libië woedt al jaren een burgeroorlog. De Tripoli in het westen van het land regeert de internationaal erkende regering, in het oosten heersen de rebellen onder de beruchte krijgsheer Haftar. De rebellen hebben de ontmoeting van Al-Mangoush met Cohen veroordeeld.

Volgens een wet uit 1957 is het in strijd met de wet om formele betrekkingen met Israël te onderhouden. Analisten geloven dat de Verenigde Staten Libië net als andere Arabische landen onder druk hebben gezet, om de betrekkingen met Israël te normaliseren. Libië-expert Anas El Gomati van het Sadeq Instituut zegt dat premier Dbeidah de minister van Buitenlandse Zaken heeft geofferd, om zo zijn eigen rol bij de vredesbesprekingen met Israël te maskeren.

In januari dit jaar had de premier een ontmoeting met de Amerikaanse CIA-directeur William Burns, waar ze spraken over de normalisering van de diplomatieke betrekkingen met Israël. Twee Libische functionarissen vertelden internationaal persbureau Associated Press dat de premier aanvankelijk een voorstander was van de door de VS bemiddelde Abraham-akkoorden, maar hij maakte zich wel zorgen over hoe het Libische volk zou reageren. Arabieren zijn pro-Palestijns.

D66-Kamerlid Fonda Sahla steunt een initiatief van huisartsen om betere cultuursensitieve zorg te verlenen. Het initiatief koppelt patiënten aan een huisarts die dezelfde taal spreekt. De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) wijst het idee vooralsnog af.

Dat meldt de zorgnieuwssite Medisch Contact. Het huisartsenintiatief AlloMedics koppelt huisartsen die door taal- of cultuurverschillen vastlopen in zorg aan een patiënt, aan een huisarts die de taal spreekt of cultuur kent van deze patiënt, voor overleg. Dit zou door de zorgverzekeraars algemeen vergoed moeten worden, en niet afhankelijk moeten zijn van specifieke potjes, aldus de huisartsen.

Kamerlid Fonda Sahla, die eerder een bijeenkomst had georganiseerd over cultuursenstieve zorg en door de Kanttekening is geïnterviewd, zal binnenkort een initiatiefnota indienen over inclusieve zorg en vragen wat ‘de opvatting is’ van het ministerie van VWS over AlloMedics, meldt Medisch Contact.

‘De conclusie (van de bijeenkomst) is dat we in Nederland een mooi en kwalitatief hoogwaardig zorgaanbod hebben, maar dat de toegang ertoe niet altijd voor iedereen even makkelijk te vinden is. Daar is nog wel werk te verzetten,’ zei Sahla eerder tegen de Kanttekening.

SP-leider Lilian Marijnissen kiest voor ‘solidariteit in plaats van identiteit’, zegt ze naar aanleiding van een interview met journalist Fidan Ekiz. Antropoloog Martijn de Koning reageert zeer kritisch: ‘De SP is volkomen irrelevant in de strijd tegen racisme.’

Marijnissen vertelde op sociale media over haar openhartige gesprek met de Ekiz in de Omroep Max-documentaire ‘De doe-het-zelf Dictatuur’. In een fragment lopen Ekiz en Marijnissen een ommetje ergens in een winkelstraat. Ekiz vraagt: ‘Wat ons opvalt is dat linkse partijen zich vooral bezighouden met social justice onderwerpen, tja, je kent het, alle woke-thema’s over me too, Zwarte Piet, Black Lives Matter, en de SP doet daar niet aan mee, die houdt zich daar een beetje verre van, is dat bewust?’

Marijnissen knikt instemmend en zegt ‘ja, aan de ene kant heb je de strijd voor emancipatie, sociale rechtvaardigheid en antiracisme, die dragen we een warm hart toe, tegelijkertijd wordt het debat erg gekaapt door issues waarvan wij in ieder geval zien dat heel veel gewone mensen daar in ieder geval niet mee bezig zijn.’

Marijnissen is helemaal voor de aanpak van uitzendbureaus en huisjesmelkers die discrimineren. ‘Daar hebben we wat aan, niet de moralistische symboolpolitiek’, voegt ze toe.

De antropoloog Martijn de Koning valt over de zin ‘issues waarvan wij zien dat heel veel gewone mensen daar in ieder geval niet mee bezig zijn’. Hij zegt dat dat anders ligt voor ‘mensen die gediscrimineerd worden omwille van wie ze (zouden) zijn’, en concludeert: ‘Dat maakt gelijk helder waarom de SP eigenlijk volkomen irrelevant is in de strijd tegen racisme.’

De historicus Marjonne Maan denkt dat Marijnissen zich met dit fragment te kijk zet. ‘De leider van de SP heeft geen interesse in andere perspectieven op kansenongelijkheid en achterstand. Het is ’twitterophef’ en een ‘verdienmodel’, reageert ze.

Maar er is ook steun voor Marijnissen. Onder meer van vertrekkend SP-collega Renske van Leijten. ‘Dat dit je conclusie is uit dit stuk, is op zijn minst wonderlijk. Je kan het ook precies het probleem noemen’, reageert Leijten op Maan. ‘Heb je het stukje überhaupt gekeken? Het probleem is niet een ander perspectief. Nooit. Het probleem is de tegenstelling tussen kleur zoeken.’

Hoe zag Turkije er demografisch in de negentiende eeuw uit? Er zijn bibliotheken vol boeken verschenen over het multiculturele en multireligieuze karakter van het land, maar een digitaal te raadplegen databank die zelfs inzoomt tot op individueel niveau was er nog niet. Het project Anatolia: 19th Century brengt daar nu verandering in.

Dat meldt de Armeens-Turkse krant Agos. ‘Op de site zijn de eerste verzamelde gegevens uit het jaar 1889 al ingevoerd’, zegt de betrokken historicus Agah Enes Yasa. Zo is, al is het niet de exacte locatie, te zien waar ongeveer de Armeense kleermaker Ohannes Aga in de de Syrische woestijnstad Deir Zor (dat toen nog onderdeel was van het Ottomaanse rijk, de voorloper van Turkije) werkte. Of neem een kijkje bij de rechter Osman Hayri Efendi in de Centraal-Anatolische gemeente Sancikli. Allemaal met een paar klikken op de databank terug te vinden.

Het project heeft het doel de enorme demografische veranderingen in Anatolië, vanaf het einde van de negentiende eeuw tot begin jaren veertig, op een visuele manier in kaart te brengen. Een digitale stamboom dus, die in één oogopslag de veranderingen visualiseert. Hiervoor wordt voornamelijk gebruik gemaakt van beschikbare handelsregisters.

Yasa zegt dat onlangs in Van, in het zuidoosten van Turkije, een Franse parfum uit de negentiende eeuw was gevonden en dat iedereen daar verbaasd over was. ‘Maar dat is vreemd, omdat de globalisering toen met christelijke minderheidsgroepen of islamitische notabelen al begonnen was. Deze groepen waren toen onderdeel van deze geografie.’

Vooral de jaren tussen 1904-1928 heeft met de Eerste Wereldoorlog en Turkse onafhankelijkheidsoorlog, met genocides en deportaties tot gevolg een demografisch sterk gewijzigd (geturkificeerd) landschap opgeleverd. In Turkije is nooit rekenschap afgelegd voor de bloedige ontstaansgeschiedenis van de Turkse republiek, dit jaar precies 100 jaar geleden.

Volgens cijfers die de Bondsdag maandag heeft vrijgegeven heeft de Duitse politie in de eerste helft van dit jaar 258 islamofobe misdaden geregistreerd. Dit melden Turkse staatsmedia.

Ruim een dozijn moskeeën werden aangevallen tussen januari en juni, en tientallen moslims waren slachtoffer van fysiek of verbaal geweld op straat of op openbare plaatsen. Zeventien moslims raakten gewond.

De meeste misdaden werden geregistreerd in het voormalige Oost-Duitsland, waar extreemrechts het sterkst is. Daarnaast vonden ook in de hoofdstad Berlijn, en in steden in het westen van Duitsland zoals Keulen, Frankfurt am Main en München tientalen islamofobe haatmisdrijven plaats.

In Duitsland groeit Alternative für Deutschland. De extreemrechtse, islamofobe oppositiepartij scoort nu twintig procent in de opiniepeilingen. Ook de anti-islamitische actiegroepen Pegida en de Identitäre Bewegung wakkeren islamofobie aan.

In Duitsland wonen 5 miljoen moslims.

Franse leerlingen mogen niet langer met een abaya naar school, een lange losse jurk die in onder andere Pakistan en Saoedi-Arabië wordt gedragen. Volgens minister Gabriel Attal van Onderwijs is dit islamitische gewaad in strijd met de strikt seculiere regels op school, net als de hoofddoek.

Het dragen van religieuze kleding op scholen is sinds 15 maart 2004 verboden in Frankrijk. Je mag geen kruisje of keppeltje dragen, maar ook geen hoofddoek. De abaya bevond zich in een schemergebied, en werd door veel scholen gedoogd. Sinds april dit jaar gaan steeds meer moslimstudentes met een abaya naar school, wat rechts, secularistisch Frankrijk alarmeerde.

Op een video, die enkele maanden geleden viral ging, is te zien dat moslimstudentes op een openbare school in Lyon in een abaya naar school gaan, en op het laatste moment hun sluier afdoen, vlak voordat ze de poort overstoken. Het rechtse tv-station BFM TV sprak van ‘aanvallen’.

Minister Attal noemt de abaya ‘een religieus gebaar, duidelijk bedoeld om de weerbaarheid van de republiek te testen op de seculiere vrijplaats die een school moet zijn’.

Verschillende parlementariërs van de radicaal-linkse partij La France Insoumise vinden – net als veel Franse moslims – dit nieuwe besluit belachelijk en spreken van ‘islamofobie’. volgens een Franse koepel van moslimorganisaties is de abaya op zich niet religieus, bericht de NOS.