34.5 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 5

Columnist Theodor Holman tegen zijn zin weg bij het Parool

0

Theodor Holman heeft vandaag zijn laatste Parool-column geschreven. De tegendraadse historicus en schrijver was meer dan drie decennia columnist bij de Amsterdamse krant.

Het Parool noemt Holman een ‘gewaardeerde en uitgesproken columnist met een groot Paroolhart’. Toch was het afscheid van niet van harte. Op X bekent Holman dat hij moest stoppen tegen zijn zin.

De in 1953 geboren Holman groeide op in Amsterdam en studeerde Nederlands en geschiedenis. Hij schreef voor het satirische studentenblad Propria Cures, de Volkskrant, Nieuwe Revu en De Groene Amsterdammer. De meeste mensen kennen hem echter van Het Parool, waar hij jarenlang journalist was en meer dan dertig jaar een column had.

Holman was een vriend van de op 2 november 2004 vermoorde filmregisseur Theo van Gogh en beschouwde zich als een van zijn intellectuele erfgenamen. Voor Holman is de vrijheid van meningsuiting heilig en dienen heilige huisjes omver geschopt te worden. Holman keerde zich in zijn columns regelmatig tegen de islam, wat hem niet in dank werd afgenomen door veel lezers.

Na 7 oktober 2023 sprong Holman, nog meer dan eerst, in de bres voor Israëls ‘recht op zelfverdediging’. Hij verdedigde ook de vele Palestijnse burgerdoden, met het argument dat het nu eenmaal oorlog was en oorlogen niet netjes worden gevoerd. Vooral dit standpunt riep veel weerstand op. De Paroolredactie plaatste kritische ingezonden brieven over zijn columns, inclusief een opinieartikel van Groene-journalist Lotfi El Hamidi die Holmans cynische stijl parodieerde.

Het ontslag van Holman als columnist wordt op BlueSky met leedvermaak begroet. ‘Holman is de deur uit gewerkt bij Parool. Lachen’, schrijft BNNVARA-journalist Tim Hofman verheugd. ‘Holman werd te gevaarlijk en gaat nu ondergronds’, reageert vluchtelingenadvocaat Wil Eikelboom sarcastisch. Ook de Leidse historica Nadia Bouras vindt het een goede zaak dat Holman is vertrokken. ‘Good riddance’, post ze. Joop-columnist Mihai Martoiu Ticu ten slotte heeft Het Parool regelmatig gevraagd om Holman te cancellen, vertelt hij. Hij gelooft dat zijn mails, en die van anderen, misschien eindelijk effect hebben gesorteerd.

Ingrid Coenradie sluit zich aan bij JA21

0

Voormalig PVV-staatssecretaris van Justitie en Veiligheid Ingrid Coenradie heeft besloten om zich aan te sluiten bij JA21. Eerder had ze al aangegeven niet nog een keer actief te worden voor de PVV.

Als staatssecretaris botste Coenradie met PVV-Kamerlid Emiel van Dijk, die acht gevangenen in een cel wilde, en met Geert Wilders die niets zag in haar plan om gevangenen eerder vrij te laten in verband met personeelstekorten. Na haar meningsverschil met Wilders had ze geen contact meer met de PVV-leider en was ze helemaal klaar met hem, vanwege diens ‘volstrekt onhaalbare plannen’.

In de media gonsden even de geruchten dat Coenradie mogelijk de nieuwe lijsttrekker van NSC zou worden, na het afscheid van Pieter Omtzigt. Maar het is JA21 geworden, de partij van Joost Eerdmans en Annabel Nanninga. ‘De ideeën van JA21 sluiten aan bij mijn eigen overtuigingen − niet alleen inhoudelijk, maar ook qua stijl: zeggen waar het op staat, maar altijd met respect voor anderen’, zegt Coenradie tegen AD‘In een coalitieland als het onze bereik je alleen iets als je ook je politieke tegenstanders serieus neemt.’

JA21 zou bovendien een realistische partij zijn in tegenstelling tot de PVV. Toch wil Coenradie – in tegenstelling tot de VVD nu – de PVV niet op voorhand uitsluiten als coalitiepartner. ‘Ik wil niets meer mét of vóór Wilders doen. Maar JA21 sluit geen enkele partij bij voorbaat uit.’

Het is nog niet duidelijk op welke plek Coenradie zal komen te staan op de nieuwe JA21-lijst, maar Joost Eerdmans zal net als in 2023 deze lijst weer trekken.

Ze komen onze kant op. Waar moeten ze anders naartoe?

0

Teheran staat in brand. Tel Aviv staat in brand. Wat vorige week nog onwaarschijnlijk leek, is deze week de normaalste zaak van de wereld geworden. Ik lig gekluisterd aan de telefoon, waar ik een schier eindeloze stroom van nieuwsberichten scroll. Wat kan ik anders op dit moment doen? Met elke bom die valt, zie ik de hoop wegglippen. De hoop voor ons wereldbewoners om ooit nog een keer mee te maken dat er een stabiel Midden-Oosten komt.

De oorlogshandelingen roepen een bitterzoete herinnering op. Op de dag dat Amerika Irak binnenviel, zat ik in de trein naar de boekenbeurs van Parijs, voorjaar 2004. Nederland was gastland, de Thalys zat vol Nederlandse schrijvers. Frankrijk wenste onder leiding van Jacques Chirac geen onderdeel uit te maken van de inval. De Amerikaanse neocons zouden de vrijheid brengen. Een standbeeld van Saddam Hoessein werd omvergetrokken, omstanders koelden hun woede op het regime op de gevallen moloch.

De propaganda waarmee het Westen verleid wordt de bommen op Teheran te rechtvaardigen, is copy-paste van wat er toen ook werd gezegd: jullie zullen ons dankbaar zijn, er liggen massavernietigingswapens. Uur U is aangebroken, ook toen de clichévergelijkingen met Hitler en de Tweede Wereldoorlog. Irak wordt een baken van mensenrechten, alles komt goed. Je kon argumenteren wat je wilde in die dagen, de idee dat dit de mogelijkheid was om werkelijke verandering in het Midden-Oosten te bewerkstelligen, mocht niet verloren gaan.

We zitten gevangen in een cyclus van haat en vergelding

En net als de ayatollah nu, werd Saddam Hoessein ook in de gematigde media als een nietsontziende dictator neergezet, en net als nu gelooft men dat het elimineren van leiders zal leiden tot duurzame verandering. Irak veranderde in chaos. Er kwam een vluchtelingenstroom op gang en het leidde ertoe dat dictators in de regio hun bevolking nog meer gingen onderdrukken. Het creëerde een machtsvacuüm waaruit ISIS kon ontstaan, met als gevolg miljoenen vluchtelingen. En waar gingen die vluchtelingen heen? Naar Europa. Niet naar Amerika. Ze stapten op bootjes. Maakten dat ze wegkwamen om aan te spoelen in het dichtstbijzijnde continent. Vluchtelingen die opgevangen moesten worden, die een dak boven hun hoofd nodig hebben, die een nieuw bestaan moeten opbouwen.

Ik heb geen glazen bol. Wel ben ik bang dat de oorlog met Iran zal leiden tot chaos die opnieuw miljoenen zal doen besluiten de tas te pakken. En ze zullen onze kant op komen. Waar moeten ze anders naartoe? De uitval van de oorlog met Iran kan Irak op scherp zetten. Zijn wij als Europa klaar om de komende 25 jaar de prijs te betalen voor wat er op dit moment in het Midden-Oosten gebeurt?

Europa worstelt al met het vraagstuk van de migratie; en die vluchtelingenstromen kunnen alleen maar negatief uitpakken voor de migranten die proberen in Europa hun weg te vinden. Uiteindelijk zijn het de rechts-populistische partijen die garen spinnen bij de inval in Iran. In die zin heeft Israël een heel bataljon aan toekomstige Wilders en Orbáns gecreëerd die op de haatdragende trom van xenofobie zullen slaan. Extremistische partijen die de wanhopige Europese bevolking voeden met angst voor moslims, waarvan de meesten moslims zullen zijn.

We zitten gevangen in een cyclus van haat en vergelding. Het drijft ons nog verder uit elkaar. We mogen geen rust kennen. We moeten altijd op onze hoede zijn. De sociale vrede is aan stukken. We moeten geloven dat het altijd oorlog is.

De hoop die aan de horizon gloort, is dat de miljoenen vluchtelingen misschien meer dan wij in de pacifistische kracht van democratie geloven. Omdat ze hebben gezien waartoe de giftige cocktail van militaire macht en eigenrichting toe kan leiden.

Kabinet bespreekt asielnoodmaatregelen toch nog voor het zomerreces

0

De asielnoodmaatregelenwet, die al maanden op tafel ligt vanwege het grote aantal kritische vragen en reacties, zal nu binnen twee weken worden behandeld door het demissionaire kabinet.

VVD-Kamerlid Queeny Rajkowski had eerder verzocht om de ‘asielnoodmaatregelenwet’ nog vóór het zomerreces te behandelen. Een Kamermeerderheid stemde dinsdag met dit verzoek in.

Of dit ook betekent dat de wet wordt aangenomen, is nog maar de vraag. Vanuit de oppositie is er nog steeds veel weerstand. CDA en D66 hebben laten weten amendementen te zullen indienen om delen van de wet alsnog aan te passen. Hoewel voormalig PVV-minister Marjolein Faber hiertoe weinig bereid was, is de VVD, die nu over de asielinstroom gaat, mogelijk wel bereidwilliger, gezien de ambitie om PVV-stemmers voor zich te winnen bij de komende verkiezingen.

Het verzoek om de wet zo spoedig mogelijk te behandelen is dan ook vooral een politieke zet, zegt SP-Kamerlid Michiel van Nispen volgens NRC.

Opnieuw doden bij hulppunten in Gaza

0

Bij Israëlische aanvallen in Centraal-Gaza zijn vanmorgen zeker 18 mensen omgekomen, melden de Palestijnse autoriteiten. Onder hen zijn 15 mensen die zich bij hulppunten hadden verzameld. Drie anderen kwamen om bij beschietingen in Gaza-Stad, aldus persbureau AFP.

Het past in een terugkerend patroon. Woensdag zouden in Centraal-Gaza volgens dezelfde autoriteiten 33 mensen zijn gedood door Israëlisch vuur, onder wie 11 mensen die wachtten op voedsel. Bij die aanval raakten meer dan 100 mensen gewond.

Het Israëlische leger liet aan AFP weten woensdag ‘waarschuwingsschoten’ te hebben gelost op een groep ‘verdachte personen’ bij een voedselpunt, die volgens het leger ‘mogelijk een bedreiging vormden’. Het is niet de eerste keer dat voedseldistributiepunten in Gaza eindigen in geweld. Sinds de voedseluitgifte is overgenomen door de Amerikaans-Israëlische organisatie GHF, zijn er vaker schietpartijen geweest. Volgens de NOS zijn daarbij inmiddels meer dan 300 mensen om het leven gekomen.

Navi Pillay, voorzitter van de onafhankelijke VN-adviescommissie, noemt de gang van zaken ‘onacceptabel’. Over GHF zegt ze: ‘Deze stichting zou voedsel moeten verstrekken, maar mensen worden vermoord terwijl ze wachten op hulp voor hun kinderen.’ De Verenigde Naties en andere hulporganisaties weigeren samen te werken met GHF vanwege twijfels over de neutraliteit en werkwijze van de organisatie.

Vaccinatiegraad daalt bij kinderen van Turkse en Marokkaanse afkomst

0

Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) maakt zich zorgen over de snelle daling in de vaccinatiegraad onder kinderen met een Turkse en Marokkaanse achtergrond. Er is echt iets veranderd, zegt programmamanager Jeanne-Marie Hament in een artikel van NRC.

Aanleiding is het nieuwe jaarrapport van het RIVM, waarin de bereidheid om te vaccineren tegen besmettelijke ziektes in kaart wordt gebracht. Bij zuigelingen en kleuters is de vaccinatiegraad iets afgenomen ten opzichte van het jaar ervoor. Het gaat hierbij om de BMR-prik (bof, mazelen en rodehond) en de DKTP-prik (waaronder kinkhoest). De HPV-vaccinatie onder tienjarige kinderen nam juist toe.

De vaccinatiegraad daalt al enkele jaren. Waar het RIVM zich echter zorgen over maakt, is dat er een nieuwe groep is bijgekomen van mensen die hun kinderen niet laten vaccineren. Naast de bekende groepen met religieuze en antroposofische vaccinatiebezwaren, is er nu ook een lage vaccinatiegraad van de BMR-prik onder Nederlandse kinderen van Marokkaanse of Turkse herkomst. Deze nam in de periode 2008–2020 sterker af dan gemiddeld, aldus het instituut.

‘Dit hangt waarschijnlijk deels samen met de lagere vaccinatiegraad in de grote steden. Ook onder kinderen die niet naar de kinderopvang gaan en kinderen uit relatief grote gezinnen was de afname sterker.’

Daarnaast keek het RIVM naar de vaccinatiegraad op verschillende soorten basisscholen. Hoewel deze al langere tijd relatief laag is op orthodox-protestantse en antroposofische scholen, is nu ook het aantal gevaccineerden op islamitische scholen gedaald.

In 2008 werden kinderen met een migratieachtergrond nog vaker gevaccineerd dan gemiddeld. De relatief sterke daling is voor het RIVM aanleiding om deze groep nadrukkelijker aan te spreken. ‘Inmiddels zijn er gesprekken gevoerd met mensen uit de doelgroep. Daaruit komt naar voren dat het niet alleen ontbreekt aan kennis, maar ook aan vertrouwen in de overheid’, zegt Hament in NRC.

Wat gebeurde er met de beelden van Maccabi-hooligans?

0

Het verhaal over de verdwenen beelden van Maccabi-hooligans, die door het Amsterdamse vervoersbedrijf GVB zouden zijn gewist, deed me denken aan het weggemoffelde filmrolletje uit Srebrenica, de gewiste sms’jes van Mark Ruttes Nokia en de zoekgeraakte Hawaija-video. Die sluiten natuurlijk ook weer aan bij de oudere Hollandse tradities van het in een diepe lade met veel stof schuiven van de Excessennota, de oorlogsmisdaden tijdens de zogenaamde ‘Politionele Acties’, en de ontkenning van de feiten van ons slavernijverleden.

Volgens de NOS zou het GVB ‘de beelden eerder [hebben] gewist dan gebruikelijk door het vervangen van opnameapparatuur.’ Ik vroeg zowel het GVB als het OM om nadere uitleg. Alleen spreken de antwoorden elkaar tegen. En het OM en het GVB wijzen naar elkaar.

Voor de achtergrond: de rellen begonnen op 7 november, toen Israëlische hooligans van Maccabi Tel Aviv in Amsterdam Palestijnse vlaggen van gevels haalden, mensen lastigvielen op straat, een taxichauffeur en zijn wagen aanvielen en racistische leuzen over Gaza scandeerden. De nachtelijke tegenaanval die werd ingezet door jongeren liet een lelijke klopjacht zien, met hier en daar antisemitische beweegredenen, die Amsterdam de hele week bezighield en tot ver over de grenzen tot verontwaardiging leidde – ook in Israël, uiteraard.

Volgens een woordvoerder van het OM ontving het op 14 november aangiften van twee vrouwen over ‘molest’, fysiek geweld en bedreiging, door de hooligans. Maar het OM kon niet tot vordering van de beelden overgaan, omdat het GVB deze beelden al had gewist op 12 november. Dat wil dus zeggen: binnen vijf dagen nadat de rellen plaatsvonden.

Op mijn vragen legt het GVB mij het protocol uit van dataopslag: ‘GVB bewaart camerabeelden van vaar- en voertuigen als er geen incident is geweest, minimaal 24 uur en maximaal 7 dagen. Beelden van gebouwen, terreinen, metrostations en haltes worden maximaal 28 dagen bewaard.’ Daarmee zijn de beelden dus wél degelijk te vroeg gewist,  ook al omdat er wél een ‘incident’ is geweest, en handelt het GVB dus in strijd met het eigen protocol.

De woordvoerder stelt ook dat het eerdere verhaal over de vernieuwde apparatuur niet klopt: ‘De recorders zijn vervangen, maar dat staat los van deze situatie.’

Het OM kon niet tot vordering van de beelden overgaan, omdat het GVB deze beelden al had gewist

En ten slotte geeft het GVB juist het OM de schuld, omdat het OM ‘de beelden niet heeft gevorderd en er is geen verzoek gekomen om ze veilig te stellen.’ Onder dat citaat staat een onderstreping: de verantwoordelijkheid, c.q. hete aardappel, wordt doorgeschoven naar het OM en de politie.

Er is dus, volgens haar, door niemand gewist: ‘computer said yes’ en haalde alles door de digitale shredder.

Dat het OM de beelden niet heeft gevorderd, komt niet omdat het dat niet heeft gevraagd, maar omdat het GVB ze niet meer had, stelt de OM-woordvoerder daar tegenover. Er was daarom ‘geen bewijsbare zaak’ meer. En daarom was het OM genoodzaakt de aangiftes van de twee vrouwen te seponeren, zoals het dit weekend bekendmaakte.

Maar hoe zit het dan met de andere overtredingen van de hooligans? Er circuleren genoeg video’s met beeld en geluid op sociale media. Ook de video van de NOS toont ze vol in beeld en geluid, waarop we duidelijk herkenbaar ‘fuck de Arabs’ horen schreeuwen en racistische leuzen over Gaza. Vinden we het oké dat dat gebeurt in onze hoofdstad? Waarom hebben politie en OM hierop niet snel actie ondernomen, terwijl ze de regels voor dataopslag kennen? Er loopt alleen nog de zaak van de gemolesteerde taxichauffeur.

Ik vind het uitermate onbevredigend dat de aanleiding tot de rellen, de zich misdragende Israëlische hooligans, vrijuit gaan. Het feit dat er verschillende verklaringen worden afgegeven over het wissen van beelden en dat het OM en het GVB elkaar de schuld geven, is genoeg reden tot achterdocht over de intenties van de autoriteiten. Vinden ze het nog steeds moeilijk om kritiek op Israëli’s te uiten? Hebben ze, onder druk van de Nederlandse politiek of uit Israël, de vervolging van racistische, agressieve burgers, slash Israëlische soldaten, laten versloffen?

Op de site van het OM lees ik dat het als belangrijke taak heeft, onder andere: ‘dat daders een passende straf krijgen, dat slachtoffers en nabestaanden het gevoel hebben dat er iemand naast hen staat en dat de samenleving voelt dat het recht bij het OM in goede handen is.’ Wie er ook eindverantwoordelijk is in dit geval, de Amsterdamse autoriteiten hebben de slachtoffers juist geen recht gedaan. Sommige mensen komen met wangedrag weg in onze hoofdstad.

Mensenrechtenorganisatie meldt minstens 585 doden in Iran

0

Volgens mensenrechtenorganisatie Human Rights Activists hebben de Israëlische aanvallen in Iran tot nu toe aan ten minste 585 mensen het leven gekost. Meer dan 1.300 mensen zijn gewond geraakt. Dit bericht Middle East Eye.

239 van de dodelijke slachtoffers zijn burgers, aldus de in Washington DC gevestigde mensenrechtenorganisatie. 126 doden behoorden tot de Iraanse veiligheidsdiensten.

De Iraanse autoriteiten hebben weinig updates verstrekt over het totale aantal slachtoffers. De laatste officiële cijfers, die maandag werden vrijgegeven, melden 224 doden en 1.277 gewonden. In Israël vielen minstens 24 doden en raakten 500 mensen gewond, schrijft website Investor’s Business Daily.

Human Rights Activists is niet een pro-Iraanse organisatie. De mensenrechtenorganisatie werd bekend vanwege haar rapporten over de massale protesten in 2022 na de dood van Mahsa Amini. De organisatie verzamelt en verifieert haar gegevens door lokale rapporten te controleren via haar netwerk van bronnen binnen Iran.

Iran bestookt ook Israël met raketten. Israëlische burgers vluchten naar schuilkelders, maar volgens de Arabische nieuwszender Al Jazeera zijn Palestijnse Israëliërs vaak niet welkom, omdat ze niet Joods zijn. Palestijnse Israëliërs, die zo’n twintig procent van de Israëlische bevolking uitmaken, zijn tweederangs burgers in de Joodse staat Israël.

Oud-VVD-politicus Klaas Dijkhoff begint actiegroep tegen polarisatie

0

Oud-politicus Klaas Dijkhoff (VVD) en enkele oud-campagnestrategen van de VVD zijn de actiegroep Voor Ons Nederland (VON) gestart, die de ‘milde meerderheid’ wil mobiliseren. Ze keren zich tegen de polarisatie tussen links en rechts en willen de democratie versterken. Ook staan ze voor vooruitgang en samenwerking.

Dijkhoff maakt zich zorgen over de toekomst van de democratie in de wereld. In een groot opiniestuk in NRC hebben Dijkhoff en zijn kompaan Mark Thiessen felle kritiek op Donald Trump en op de PVV. De tegenstelling tussen links en rechts is nu niet echt meer relevant, het gaat om de tegenstelling tussen democraten en antidemocraten. Antidemocraten keren zich tegen de democratische instituties en vallen ook de persvrijheid aan.

Maar hoewel antidemocraten zich op het volk beroepen vormen zij niet de meerderheid. ‘De schreeuwers aan de flanken zetten nu te veel de toon, terwijl de milde meerderheid in stilte snakt naar een hoopvol verhaal over hoe we samen aan de toekomst kunnen bouwen’, zegt Dijkhoff ook tegen BNR Nieuwsradio.

In NRC pleiten Dijkhoff en Thiessen daarom voor een nieuwe beweging van democratische krachten, die de traditionele tegenstelling tussen links een rechts moet overstijgen. Deze actiegroep moet de ‘stille milde meerderheid’ een megafoon geven.

De voormalige VVD-kroonprins bekende enkele maanden geleden in het opinieblad Maarten! dat hij graag een coalitie ziet tussen GroenLinks-PvdA en VVD. Hij vond het verkeerd dat VVD-leider Dilan Yesilgöz een coalitie met de PVV was aangegaan. Inmiddels is Geert Wilders uit de coalitie gestapt en heeft Yesilgöz de PVV uitgesloten als coalitiepartner, maar ze is nog steeds heel kritisch over GroenLinks-PvdA. Als in plaats van Yesilgöz Dijkhoff Mark Rutte had opgevolgd, dan had de VVD een gematigde middenkoers gevaren.

Oud-politici Gert-Jan Segers (ChristenUnie), Lodewijk Asscher (PvdA) en Marietje Schaake (D66) hebben hun steun betuigd aan de nieuwe beweging, evenals Oranje-bondcoach Ronald Koeman en zanger Jan Smit.

Het gesteggel over het Heilige Land begon al bij Abraham en Lot

0

Het verhaal in de Thora, de Joodse Bijbel, gaat heel ver terug. Heel veel eeuwen. Aartsvader Abraham, of zo u wilt aartsvader Ibrahim, trekt met zijn kudden door het land dat in zijn tijd de naam Kanaän droeg. Dat is hetzelfde stukje grond dat nu zo betwist blijkt te zijn.

Abraham wordt op deze tocht vergezeld door zijn neef Lot. Ook deze is in het bezit van kudden grootvee en kleinvee. Op zeker moment krijgen de herders van Abraham en van Lot het met elkaar aan de stok. De herders van de aartsvader weiden hun koeien, schapen en geiten nauwgezet volgens de opdracht van hun meester: ‘Laat de kudden alleen maar grazen op de gronden die tot mijn bezit horen. Niet in de velden van de andere volkeren.’

De herders van Lot stoorden zich helemaal niet aan dit bevel. In navolging van hún meester laten zij hun dieren overal waar er maar wat groeit rondlopen, onverschillig of de grasvelden toebehoren aan Abraham, Lot of anderen.

Om dit verhaal uit de Thora of de Bijbel af te maken, kijken we nog even naar waarom Abraham zo streng was over waar er wel en niet gegraasd mocht worden. ‘Ja, G’d heeft mij dit land beloofd. Maar Hij heeft er wel bij gezegd dat deze belofte pas ingaat in de tijd van mijn nakomelingen. Dus nu, op dit moment, ben ik alleen maar eigenaar van die landerijen die ik mocht kopen van de anderen die in mijn omgeving wonen. De rest van dit hele land behoort nog steeds aan de andere volkeren om mij heen.’

Lot met zijn herders trekt zich hier niets van aan. ‘G’d heeft het beloofd en wij zijn hier nu met onze kudden. Wij nemen ons toekomstige land nu al in bezit.’

Wat we kunnen doen is proberen dat messiaanse ongeduld wat te temperen

Het gesteggel over het land is toen begonnen.

Ja, er bestaat een Bijbelse landbelofte. Maar dan wel zoals Abraham deze begreep van G’d: niet voor nu, maar voor het moment waarop het de Eeuwige behaagt om deze toezegging tegenover de nakomelingen in te lossen.

Wij leven onderhand veel eeuwen later.

Het Joodse volk heeft in de loop van de tijd inderdaad in het land Kanaän mogen wonen. Best heel lang. Allemaal overeenkomstig de landsbelofte. Maar op een zeker moment moest het dat land wel weer verlaten. De nakomelingen van Abraham werden geconfronteerd met een ballingschap. Tweeduizend jaar geleden is deze begonnen, en deze duurt eigenlijk nog steeds voort.

Komt daar dan nooit een einde aan? Ja hoor, dat gaat gebeuren. Weer halen we de Bijbelboeken erbij. Volgens de profeten die de Jood kent, is er die G’ddelijke belofte dat uiteindelijk een Messias zich zal openbaren waarmee het einde van de ballingschap wordt ingeluid. Maar ook hier, net als in de tijd van Abraham: wel een belofte, maar geen jaartal wanneer dit zal zijn.

En daarmee komt dezelfde wezenlijke discussie opnieuw naar voren, zoals bij de herders. Het zal ons ooit gegund worden. Maar mogen wij nu al vooruitlopen op dat moment? Misschien opnieuw een voorschot op de tijd nemen?

Aan het einde van de negentiende eeuw vonden binnen de Joodse gemeenschap groeperingen dat we de stap van een terugkeer uit ballingschap als voorschot op de toekomstige belofte al moesten gaan nemen. En daar bestonden goede redenen voor. De haatgevoelens, de vervolgingen en de uitsluiting van Joden in de Europese samenleving namen zulke vormen aan dat deze groeperingen het idee gingen ontwikkelen om het Joodse volk uit de diaspora terug te brengen naar ‘hun eigen land’. Dit was de geboorte van het moderne zionistische gedachtengoed.

Andere groeperingen waren beduidend terughoudender. Nee, we moeten wachten tot de Almachtige het moment van terugkeer bekendmaakt door het sturen van Zijn Verlosser. Dus: geen voorschot nemen. Hoe zwaar we het ook hebben en ook nog zouden krijgen binnen het Europa van die tijd.

Wie van de twee meningen aan het rechte eind trok, laat ik hier maar in het midden. Net zo goed als er in het verhaal van de herders bij Abraham en Lot niet nadrukkelijk wordt meegegeven wie er gelijk had.

Eén ding weten we wel: vanaf het opnemen van dit voorschot, nu ook al weer meer dan een eeuw geleden, is het in en rond dat stukje Heilige Land onrustig geweest. En dat is nog maar een eufemisme, vergeleken met wat we nu op dit moment allemaal in dat Kanaän van onze gezamenlijke aartsvader zien gebeuren.

Hoe het verder moet? Wat de oplossing is? Daar ga ik zeker niet over. Wel weet ik dat het minste wat we kunnen doen is proberen dat messiaanse ongeduld, waar wij zo vol van zitten, wat te temperen. Hoe de toekomst eruit gaat zien, weten we niet. Hoe het heden eruitziet, dat zien we allemaal met lede ogen aan. Laten we in ieder geval proberen het heden leefbaar en menselijk te houden voor ieder die van deze tijd daar getuige is.