Op mijn zestiende gingen mijn ouders op pelgrimstocht naar Mekka, de hadj. Als moslim weet ik dat het verplicht is voor alle moslims om op hadj te gaan, mits zij er financieel, maar ook fysiek toe in staat zijn. Door de coronapandemie heerst nu ook de vraag of moslims volgend jaar überhaupt op hadj kunnen. Toch is mijn verlangen naar Mekka er niet minder op geworden.

Op een dag zal ook ik, net als mijn ouders, mijn geloof perfectioneren door te reizen naar Mekka en te doen wat mij door God is opgedragen. In sha Allah, als God het wil. Het is een droom van mij om wakker te worden met een uitzicht op de Kaäba, in een staat van spirituele reinheid, en gehuld in simpele gewaden. Ik zal dan bidden naast zusters die dezelfde soort kleding dragen als ik. Daarmee is het onderscheid tussen arm en rijk nergens te bekennen, want in de ogen van Allah zijn wij allemaal aan elkaar gelijk.

Dat hadj een verplichting is voor moslims staat vast, en wat mij betreft is dat met geen enkel argument te verwerpen. Groot was dan ook mijn verbazing toen ik moslims tegenkwam die mij vertelden dat zij weigerden om op hadj te gaan.

Hun reden? De mensenrechtenschendingen in en door Saoedi-Arabië. Wat een onzin, dacht ik. Denk je dat je ook maar enigszins verschil maakt voor de mensen wiens rechten zijn geschonden door te weigeren om op hadj te gaan? Je ontneemt daarmee zelf je kansen om als moslim je geloof te perfectioneren.

Geleidelijk veranderde ik van gedachten toen ik met mijn neus op de feiten werd gedrukt. Een journalist die van de aardbodem verdween voor het uiten van kritiek op de Arabische kroonprins. Zwarte migrantenarbeiders die de Arabische regering in zogenaamde corona-detentiecentra maandenlang vasthoudt om als honden te creperen. Om nog maar te zwijgen over de oorlog in Jemen, maar ook over de normalisering van banden met de Israëlische regering, die Palestijnse moslims van hun huizen berooft om meer en meer van de Westbank op te eisen. The list goes on.

De hadj boycotten? Dat gaat niet. Dus dan maar op Chinezen haten en films boycotten om ‘awareness te creëren’

Over zwijgen gesproken: valt het jou ook op hoe akelig stil Saoedi-Arabië en andere ‘moslimlanden’ zijn over de Oeigoerse moslims in China? Moslims zoals ik, die door de Chinese regering worden vastgehouden in ‘heropvoedingskampen’ onder het mom van beleid tegen radicalisering. Ze krijgen er alcohol te drinken, babi panggang te eten en worden gedwongen tot sterilisatie.

Het gaat om systematische mensenrechtenschendingen tegen een islamitische bevolking, die continu plaatsvinden onder het toeziend oog van Saoedi-Arabië en andere ‘moslimlanden’. Maar daar hebben we het niet over. In plaats daarvan hebben we het liever over het boycotten van een verrekte Disneyfilm die in Xinjiang – waar de Oeigoeren worden vastgehouden – is opgenomen. Zodat de filmmaatschappij dan ‘geen steun meer krijgt om Xinjiang te steunen’. Hoe zit het dan met de ‘moslimlanden’ die Xinjiang steunen? Wie roept hen een halt toe?

Nee, natuurlijk hebben we het niet over de collectieve zwijgzaamheid van moslimlanden op wat de Oeigoeren overkomt. Daar kunnen we toch niets aan doen. En de hadj boycotten? Dat gaat niet. Dus dan maar op Chinezen haten en films boycotten om ‘awareness te creëren’.

Ondanks alles zou ik een kans om op hadj te gaan – als die zich zou voordoen – niet zo snel aan mij voorbij laten gaan. Niet alleen omdat het duizenden euro’s kost en net als een Chanel-tas jaarlijks duurder wordt, maar ook omdat ik moeite heb om mijn verlangen naar Mekka los te laten. Des te meer respect kan ik nu daarom opbrengen voor de moslims die pertinent weigeren om op hadj te gaan ter protest tegen de mensenrechtenschendingen door Saoedi-Arabië.

Deze moslims sluiten hun ogen er niet langer voor. Zij weigeren hun geloof te perfectioneren ten koste van anderen, want in de ogen van Allah zijn wij allemaal aan elkaar gelijk. En niet alleen op hadj.