De Kanttekening spreekt ‘nieuwe’ Nederlanders die op weg zijn naar de top. Deze week: de Roemeens-Nederlandse Iozefina Paulet (28).

Wat doe je?
‘Na te zijn afgestudeerd in Europees en Internationaal Recht, doe ik nu een aanvullende studie, Nederlands Recht. Daarmee hoop ik sneller een baan te kunnen krijgen. Verder ben ik sinds enige tijd actief binnen het CDA. Op dit moment betekent dat vooralsnog het bezoeken van congressen en workshops. De lokale jongerenafdeling hier is erg actief en organiseert veel in het noorden. Ik ben ook actief bij de schaakclub Groningen Combinatie, waar ik een jeugdafdeling heb opgezet. Ik doe onder andere de promotie voor de club. Zo hielp ik Eelke de Boer aan een simultaanpartij (één schaker die tegen meerdere tegenstanders tegelijk speelt, red.) in een winkelcentrum om zo geld in te zamelen bij winkelend publiek. Daardoor kon hij naar het Europees Jeugdkampioenschap. Verder zet ik me in voor schaken in de breedste zin van het woord. In Drenthe hebben we een programma opgezet om op laagdrempelige manier erg jonge kinderen te leren schaken. De sport heeft zo veel voordelen, voor zowel kinderen als volwassenen. Denk bijvoorbeeld aan het verbeteren van de concentratie of het leren vooruit denken. Het heeft mij echt geholpen, ook in het gewone leven. Je denkt gestructureerd en leert doorzetten, om maar wat te noemen. Als medestudenten eens een tentamen slecht maken, zijn ze direct te neer geslagen. Ik heb geleerd positief te blijven en door te zetten, dan krijg je altijd weer nieuwe kansen.’

Waar wil je heen?
‘Ik wil graag advocaat worden, maar ik zou ook graag schaken groter willen maken, zodat zo veel mogelijk mensen het leren. Daar wil ik me actief voor inzetten. Schaken heeft een wat suffig imago, al zijn Magnus Carlsen (de huidige wereldkampioen, red.) en Anish Giri (hij wordt beschouwd als de beste Nederlandse schaker, red.) daar wel positieve uitzonderingen op, omdat ze nog wat jonger zijn. Los van schaken en advocatuur wil ik politiek actief worden, misschien wel in de gemeenteraad. Ik ben een groot voorstander van maatschappelijke dienstplicht, waar het CDA zo op hamert. De maatschappij wordt steeds individualistischer. Het is goed om zoiets in te voeren om het besef dat we het samen doen te laten groeien.’

Heb je een kruiwagen?

‘Zeker! Mijn vroegere schaaktrainer in Roemenië, Vasile Manole, heeft me opgevoed vanaf mijn zevende jaar. Hij leerde me altijd positief te blijven, door te zetten en nooit op te geven. Hij trainde me twintig tot vijfentwintig uur in de week, naast mijn school. Dat resulteerde erin dat ik op mijn tiende voor het eerst aan een buitenlands toernooi mee deed, het Europees Kampioenschap Jeugd in Griekenland. Verder vond ik mijn milieurechtdocent Hans Vedder erg inspirerend. Hij wist zijn vak vaak aan andere vormen van recht te verbinden en dat bracht hij met een enorm enthousiasme.’

Zijn er beren op de weg?
‘Blijf niet hangen in negatieve patronen. Dat geldt voor schaken én het leven als geheel. Zo had ik ooit een trainer die me eigenlijk niets meer kon leren, maar door emoties bleef ik hem toch als trainer houden. Ik bleef hangen in een negatief patroon. Dat is de reden dat ik nu ook naar het westen ga verhuizen. In Groningen kon ik niet veel meer leren en bovendien zit je daar wel erg ver weg van de Randstad. Daar gebeurt nu eenmaal meer op allerlei gebieden. Ik wil nieuwe ideeën opdoen, nieuwe mensen leren kennen, meedoen aan activiteiten. Dat is belangrijk, ik wil me blijven ontwikkelen.’

Heb je tips?
‘Je moet hard werken om iets te bereiken en veel doen in de praktijk, daar leer je het meest van. Als ik alleen maar was blijven schaken, zou ik niet ontdekt hebben dat ik me ook maatschappelijk graag inzet voor anderen.’