De Kanttekening spreekt ‘nieuwe’ Nederlanders die op weg zijn naar de top. Deze week: Turkse Nederlander Onur Yürükel (28).

Wat doe je?
‘Ik ben conducteur en beatboxer. Omdat ik al heel lang optreed en het leuk vind om de wereld op en rond het spoor te laten zien, ben ik nu druk bezig met een idee om te gaan vloggen voor de NS. Dat komt niet uit de lucht vallen. Ik was eerder genomineerd voor de Jan van Stappen Spoorprijs, voor de medewerker die de dienstverlening verbeterd heeft. Mijn video van Ajax-supporters die Bloed, zweet en tranen van André Hazes zongen, ging viraal en haalde bijna elke krant en zelfs de televisie.’

Waar wil je heen?
‘Ik wil eigen uitzendingen maken. Dan moet je denken aan een soort reality show voor de NS. Misschien wordt het wel overgenomen door andere media. Er gebeurt zo veel in en rond de trein, daar kun je een half jaar, een jaar of jaren over vloggen. Ik zie het als een soort Wegmisbruikers, maar dan met positieve dingen. Er zijn veel dingen die mensen niet weten of kunnen weten. Ik wil elke waarom-vraag beantwoorden, waarom is er vertraging, waarom werkt dit zus of dat zo.’

Heb je een kruiwagen?

‘Niet echt. Beatboxen doe ik al heel lang. Er komt een beetje geluk bij kijken, je moet op het juiste moment ergens zijn en mensen moeten je optreden leuk vinden. Mijn vader is overleden toen ik vier jaar oud was, maar volgens mijn moeder heb ik het optreden van hem. Hij deed aan Turkse volksdans. Hij danste onder meer bij het Anadolu Festival in Deventer. Zelf begon ik op mijn derde met volksdans. Maar nadat een collega van mijn vader stopte met les geven kon ik niets meer leren, dus ben ik gestopt. Niet dat ik er nu tijd voor zou hebben, naast mijn werk en optredens, is het al druk genoeg. Een vriend en collega van mij heeft me ook geholpen. Hij maakte selfies met reizigers en adviseerde mij dat ook te doen. Toen zijn we dingen gaan samenvoegen. Nu hebben we er een projectje van gemaakt. Via ons Instagram-account genaamd Selfieconducteurs gaan we binnenkort foto’s posten, het liefst met groepen. Mensen denken in de trein altijd dat groepen luidruchtig zijn, maar daar kunnen ze vaak niets aan doen. Je zit verder van elkaar af, dus je moet harder praten. Daarom maak ik foto’s met groepen, om positieve kanten van groepen te laten zien. Het is leuk als mensen selfies met ons maken om bijvoorbeeld een dagkaart te winnen. Dat mag best een hype worden!’

Zijn er beren op de weg?
‘Niet iedereen denkt hetzelfde als jij, maar als je erin gelooft, ga er dan voor. Ik bedoel, ik heb meer dan vijftienduizend collega’s! Waarom zou de NS mij tot een gezicht van het bedrijf maken? Je moet ervoor vechten, het gaat niet vanzelf. Heb geduld en wees kritisch op jezelf. Niet iedereen is voor iedere klus geschikt. Doe geen dingen die je niet kunt.’

Heb je tips?
‘Blijf jezelf! Je kunt een beginnend artiest zijn, die alleen nog maar in een zolderkamer heeft opgetreden en een kans krijgt om dat voor een groter publiek te doen in een lokaal buurthuis. Dat is al succes! Zo wordt een hobby misschien een passie en meer. En ook belangrijk: raak niet in paniek als je een tijdje wat tegenslag hebt. Ik had ook een tijdje geen optredens. Je kunt alles bereiken wat je maar wil.’