De Kanttekening spreekt ‘nieuwe’ Nederlanders die op weg zijn naar de top. Deze week: Pakistaanse Nederlander Umar Mirza (30).

Wat doe je?
‘Ik ben analist bij Shell. Daarnaast houd ik me bezig met verschillende freelance activiteiten, onder meer als presentator en schrijver. Zo schrijf ik stukken in kranten. In het verleden heb ik het schrijversplatform wijblijvenhier.nl helpen opzetten. Verder geef ik gastcolleges over journalistiek op een hbo-instelling.’

Waar wil je heen?
‘Ik heb zelden dingen uitgestippeld in mijn leven, ik heb gewoon gedaan wat op mijn pad kwam. Ik heb wel altijd geprobeerd om maatschappelijk betrokken te blijven. Zo zou het volgens mij ook moeten zijn. Ik heb niet zoiets van ‘daar wil ik over tien jaar zijn’. Er zijn op dit moment een paar projecten waar ik mee bezig ben. Ik ben bijvoorbeeld door een uitgeverij gevraagd een boek te schrijven. Ik weet ook niet of ik in Nederland blijf. Het zou zomaar kunnen dat ik voor een aantal jaren wegga.’

Heb je een kruiwagen?

‘Het is misschien heel cliché, maar alle mensen in mijn directe omgeving hebben wel invloed gehad op mijn leven. Ik ben vaak gepusht door mensen die écht om mij geven. Ik denk dat het ook belangrijk is om waarde daaraan te geven. Docenten, decanen en zelfs mijn directrice op mijn middelbare school. En natuurlijk mijn ouders, in het bijzonder mijn vader.’

Zijn er beren op de weg?
‘Dat was ik zelf. De vraag was steeds: moet ik dit risico nemen of niet? Iedereen doet het toch op deze manier? En niet te veel risico’s nemen. Ik denk dat het bij meerdere mensen met een niet-westerse achtergrond wel zo is. We laten ons te veel beïnvloeden door onze omgeving.’

Heb je tips?
‘Ten eerste, wees kritisch op jezelf. Ben je wel oprecht in wat je doet? Soms doen we dingen die we eigenlijk niet willen en andersom. We moeten vaker nadenken of we wel doen wat we willen en waarom we het doen. En dan kom ik bij mijn tweede tip: wees niet bang om terug te komen. Het kan zijn dat je een pad bent ingeslagen wat later een slechte keus blijkt, wees dan niet bang om terug te gaan naar het begin. We wachten te lang voordat we iets durven, we staan te lang stil. Just do it.’