Amina Ali Hussen (59) voelt zich een Rotterdamse met Somalische roots. In de wijk Oude Westen kent bijna iedereen haar, ook dankzij haar stichting Krachtvrouwen. Daarin zijn maar liefst vrouwen van zeventig nationaliteiten actief. Met een aantal van hen maakt ze kleurige mondkapjes met Afrikaanse motieven, licht ze mensen voor over corona én helpt ze mensen met corona.
Zes dagen per week staat Amina met een tafeltje vol mondkapjes bij het Tiendplein in het Oude Westen in Rotterdam. Naast het tafeltje staat een groot bord met richtlijnen over corona. De adviezen lijken zo simpel. ‘Laat je bij klachten testen, draag een mondkapje. Ben je besmet en heb je hulp nodig, neem dan contact met op met stichting Krachtvrouwen.’
Er staat ook een telefoonnummer bij en hier wordt dankbaar gebruik van gemaakt. Dat niet iedereen Nederlands spreekt en de tekst op het bord kan lezen, houdt Amina niet tegen. Al moet ze door taalproblemen met handen en voeten uitleggen wat je moet doen om corona te voorkomen én hoe te handelen als je het hebt, informatie verstrekken zál ze.
Afgelopen augustus heeft Amina zelf corona gehad. Een ervaring die ze liever had overgeslagen, ook vanwege de nasleep.
‘Toen ik weer beter was en boodschappen ging doen werd ik in sommige zaken geweigerd, omdat ik eerlijk was geweest over het feit dat ik was besmet. Niet iedereen heeft er erg in dat een coronabesmetting ook eenzaamheid met zich meebrengt. Gelukkig waren er mensen die boodschappen voor mij deden, maar dat heeft niet iedereen. Vergeet niet dat als er één iemand in het gezin is die corona heeft de rest van het gezin verplicht thuis moet blijven. Dan kunnen bewoners van het Oude Westen de Krachtvrouwen bellen.’
De sleutel van het succes van de Krachtvrouwen is dat Amina bewoners bereikt die de overheid niet kan bereiken. Hoe doet ze dat? Voordat ze antwoord geeft, lacht ze hartelijk.
‘In het Oude Westen kent bijna iedereen me. Ze vertrouwen me en durven daarom dingen eerlijk te zeggen die ze tegenover onbekenden niet willen vertellen’, legt ze uit. ‘Veel mensen in deze wijk hebben geldzorgen. Ze durven tegen een vreemde niet te zeggen dat ze bijvoorbeeld maar twintig euro of minder hebben voor boodschappen. Wij begrijpen dat. De Nederlandse taal niet goed spreken is net zo goed een probleem.’
Bewoners vragen de stichting bijvoorbeeld wat het nummer van de GGD is, of wat precies de symptomen van corona zijn. Amina probeert de bewoners met haar stichting op allerlei manieren te helpen. Zo geeft zij mondkapjes vaak gratis weg, omdat ze weten dat de bewoners anders geen mondkapje hebben.
‘Ik wil graag iets terug doen, door een rolmodel te zijn en uit te dragen dat niemand minder is dan een ander’
Amina woont 29 jaar in Nederland, waarvan ruim twintig jaar in het Oude Westen. Ze trouwde hier, werd huisvrouw, moeder en oma. ‘De vrijheid die je als vrouw in Nederland hebt is voor mij heel belangrijk. Die normen en waarden neem ik mee. Ook Rotterdam geeft mij vrijheid. Daarom wil ik graag iets terug doen, door een rolmodel te zijn en uit te dragen dat niemand minder is dan een ander.’
Ze maakt zich veel zorgen om de Nederlandse economie en de groeiende armoede. ‘Kinderen die normaal op school ontbijten krijgen nu minder eten naar binnen omdat ze thuis moeten blijven. Op school kregen ze aandacht, maar thuis krijgen ze dat. Daarnaast wonen veel bewoners in deze buurt veel te klein. Dit is allemaal niet goed voor de ontwikkeling van kinderen.’
Amina maakt zich ook zorgen over haar eigen stichting. Doordat er geen activiteiten georganiseerd kunnen worden, hebben ze minder inkomsten. ‘Van de mondkapjes wordt 80 procent gratis weggegeven, want dat doen we in de eerste plaats om te helpen. Maar af en toe verkopen we ook een mondkapje.’
Tijdens ons gesprek, dat plaatsvindt op het Tiendplein, zijn er veel passanten die haar groeten, iets vragen of soms spontaan iets geven, zoals een paar lekkere mandarijnen. De buurt stelt haar inzet overduidelijk op prijs. Op haar beurt begroet Amina kleine meisjes die ze kent met ‘Dag, prinsesjes’. Het valt zichtbaar in de smaak.
‘Hé, hij wil wegrijden!’, roept Amina boos, als een jongeman op een brommer gaat zitten en probeert te vertrekken. ‘Die is niet van jou!’ De dief schrikt, springt razendsnel van de brommer af en rent weg.
Schuin tegenover de plek waar Amina staat, zit Dierenspeciaalzaak De Rimboe. Eigenaar Esdra Baris is heel enthousiast. ‘Prachtvrouwen zijn die Krachtvrouwen. Dit is een heel goed en lief initiatief. Ze zetten zich al jaren in voor de buurt.’
Onlangs wilde het dat Ziya Ertekin, ook bekend als DJ Flamingo, op het Tiendplein een heuse serenade zong voor Amina. ‘Ze vond het heel mooi’, aldus Janneke Staarink, directeur van concertgebouw de Doelen. Samen met het AD organiseert zij de Sterker Door Strijd Express, waarbij inspirerende Rotterdammers worden toegezongen. ‘Het is ook bijzonder dat degenen die altijd anderen helpen dit keer zelf in the picture staan.’
Ook de Stichting Aktiegroep Het Oude Westen is vol lof over Amina en haar corona-initiatief. ‘Zo vraagt ze aandacht voor gezondheid en veiligheid. Samen proberen we gezond te blijven. Door daar elke dag te staan bereikt ze kwetsbare mensen. Dat doet ze met hart en ziel.’
