Een groep oosters-orthodoxe christenen heeft de Amerikaanse president Donald Trump een open brief gestuurd. Daarin vragen ze hem in te grijpen zodat Turkije de Hagia Sophia in Istanbul niet in een moskee verandert. Dit schrijft de christelijke website Aleteia.
De Turkse president Erdogan wil de Hagia Sophia weer in een moskee veranderen. Oorspronkelijk was de Hagia Sophia een Byzantijnse kathedraal. Toen de Turken in 1453 Constantinopel veroverden werd de kerk een moskee. In 1935 maakte Kemal Atatürk van de moskee een museum.
Erdogans plan is een ‘aantasting van de godsdienstvrijheid’ en een ‘onjuiste en provocatieve handeling’, aldus briefschrijver Anthony Limberakis. Hij is commandant van de Orde van Sint Andreas, die verbonden is aan het Oecumenische Patriarchaat van Constantinopel.
Erdogan zou de kleine christelijke minderheid in Turkije nog meer willen marginaliseren en de christelijke geschiedenis van het land ‘zo veel mogelijk willen uitwissen’. Limberakis vraagt Trump daarom deze ‘schandalige en heiligschennende beslissing’ tegen houden.
Op 2 juli zal de Turkse Raad van State naar verwachting een uitspraak over de toekomst van de Hagia Sophia. De verwachting is dat Erdogan zijn zin krijgt.
Federatie Indische Nederlanders doet aangifte tegen de pro-Indonesische actiegroep Aliansi Merah Putih. Die zou hebben opgeroepen tot vernieling, discriminatie, haat en geweld.
Vorige week werd het standbeeld van VOC-oprichter Johan van Oldenbarnevelt aan de Hofvijver in Den Haag beklad. Aliansi Merah Putih eiste de bekladding op via een Facebookbericht, waarin het ook opriep om 268 andere monumenten te bekladden of te vernielen.
Volgens Federatie Indische Nederlanders maken de pro-Indonesische activisten zich schuldig aan het oproepen tot geweld.
‘Dergelijke oproepen zijn absoluut ontoelaatbaar en kunnen niet worden beschouwd als onderdeel van het publieke debat. We moeten een grens trekken. Dit moet vandaag nog stoppen’, aldus Hans Moll, voorzitter van Federatie Indische Nederlanders.
Ook zouden de-activisten de Bersiap-periode vergoelijken. Tijdens de Bersiap (eind 1945 – begin 1946) vermoordden Indonesische strijders onder meer duizenden Nederlanders, Chinezen en christelijke Molukkers.
Aliansi Merah Putih bestaat naar eigen zeggen uit ‘dochters en zonen van Divisi Bambu Runcing’. Deze naam verwijst volgens Federatie Indische Nederlanders naar een in punt geslepen bamboestok, waarmee onder andere (Indische) Nederlanders tijdens de Bersiap op grote schaal zijn vermoord.
Op het beeld van Van Oldenbarnevelt werd ook de graffititekst ‘Kami bersiap’ gespoten, wat ‘Wij zijn paraat’ betekent.
De actiegroep zegt uit te zijn op ‘al jullie geliefde standbeelden’, ‘koninklijke erfgoederen’ en het Paleis op de Dam, ‘net zoals de roofkunst die wordt tentoongesteld in Nederlandse musea. Het vergoten bloed in de koloniën zal uw dijken doen overstromen.’
Amerikaanse inlichtingendiensten vermoeden dat Washington D.C. een aantrekkelijk doelwit is voor extreemrechtse terroristen. Dit schrijft Politico.
Het district Washington D.C. is ‘waarschijnlijk een aantrekkelijk doelwit voor gewelddadige aanhangers van de boogaloo-ideologie’. Dat stelt het National Capital Region Threat Intelligence Consortium (NCRTIC), verantwoordelijk voor de veiligheid van de hoofdstad.
De Boogaloo-beweging is een extreemrechtse anarchistische beweging, die bestaat uit burgers die het recht om wapens te dragen willen verdedigen. Volgens deskundigen bereiden deze mensen zich voor op een nieuwe Amerikaanse Burgeroorlog.
Het NCRTIC verwacht dat extreemrechtse activisten vanuit heel Amerika naar Washington D.C. komen om te rellen.
Binnenlandse terroristen willen waarschijnlijk misbruik maken van de Black Lives Matter-protesten om hun extremistische ideologie te promoten, stelde het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Veiligheid eerder in een rapport.
De Syrische artsAlaa M. zou mensen hebben mishandeld als arts in het militaire ziekenhuis in Homs. Duitse onderzoekers beschuldigen M. van misdaden tegen de menselijkheid. Dit schrijft het Duitse tijdschrift der Spiegel.
Alaa M. is vrijdag opgepakt door de Duitse autoriteiten en zit nu in hechtenis. Hij wordt verdacht mensen in het ziekenhuis te hebben mishandeld. Daarbij zou in 2011 één iemand om het leven zijn gekomen. M. heeft via zijn advocaat de aantijgingen ontkend.
De zaak tegen M. is vorig jaar door der Spiegel en de Arabische nieuwszender al Jazeera aan het rollen gebracht. In totaal hebben vier getuigen verklaringen afgelegd over M., die in 2015 naar Duitsland emigreerde.
Volgens twee getuigen heeft M. samen met een andere arts een man met epilepsie zo hard geslagen en geschopt, dat het slachtoffer overleed. De nabestaanden vonden het slachtoffer een dag later, met bloeduitstortingen op het gezicht en gaten in de schedel.
De Duitse autoriteiten vervolgen meer Syriërs die verdacht worden van oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Het gaat om twee mannen die als leden van de Syrische geheime dienst mensen zouden hebben gemarteld en vermoord.
Het regime van Bashar al-Assad heeft tienduizenden politieke tegenstanders opgesloten. Veel gevangen zijn gemarteld, duizenden zijn vermoord.
In de afgelopen weken werd er volop gepraat over het verwijderen van ‘koloniale’ standbeelden, zoals die van zeelieden Jan Pieterszoon Coen in Hoorn en Piet Hein in Rotterdam. Aan een multicultureel panel met prominente Nederlanders stelden we de omgekeerde vraag: zijn er ook nieuwe, diverse helden die een standbeeld verdienen?
Simion Blom, GroenLinks-raadslid in Amsterdam
‘François-Dominique Toussaint Louverture (1743-1803) is voor mij een grote inspiratie. Hij bevrijdde zijn volk in Haïti en zorgde ervoor dat zijn land onafhankelijk werd. Haïti is het eerste gekoloniseerde gebied dat de onafhankelijkheid uitriep en de slavernij afschafte. Toussaint Louverture was een van de belangrijkste leiders van die revolutie. De Haïtiaanse revolutie inspireerde anderen in Caribische slavenmaatschappijen om in opstand te komen, denk aan de opstand van Tula op Curacao.
Simion Blom en zijn held François-Dominique Toussaint Louverture (Beeld: Gemeente Amsterdam, Wikimedia Commons / The New York Public Library)
Maar Haïti heeft ervoor moeten boeten. Koloniale mogendheden konden niet verkroppen dat zwarte tot slaafgemaakte Afrikanen Frankrijk vernederden en zich daarbij lieten inspireren door de voodoo-religie. Voodoo werd gedemoniseerd en geboycot en Haïti heeft tot 1947 ‘herstelbetalingen’ betaald aan Frankrijk, als prijs voor de onafhankelijkheid. In totaal heeft Frankrijk ongeveer 17 miljard euro ontvangen.
‘Toussaint Louverture bevrijdde zijn volk en zorgde dat zijn land onafhankelijk werd’
Toussaint Louverture en zijn volk zijn voor mij de bakermat van de Afro-Caribische beschaving. Een beschaving die is getekend door slavernij en kolonialisme, en doordrenkt is met het bloed van Afrikanen en de inheemse bewoners. Ik vind dat dit verhaal meer verteld moet worden en dat Toussaint Louverture overal ter wereld standbeelden en monumenten moet krijgen.’
Esmaa Alariachi, tv-programma De Meiden van Halal en voorzitter Nederlandse moslimvrouwenorganisatie Al Nisa
‘Er zijn meerdere mannen en vrouwen die ik kan aanwijzen als helden. Vaak worden helden gekoppeld aan een heroïsche daad of een oorlog: iemand die een oorlog heeft gestopt of mensen heeft bevrijd. Ik vind dat als een persoon een aantal daden verricht, dat diegene dan gezien kan worden als een held of heldin. Ik vind iemand ook een held of een heldin als zij haar status of bekendheid die ze heeft verkregen door haar expertise – wat voor expertise dan ook – gebruikt om onrecht te bestrijden. Iemand die onbaatzuchtig is, hard heeft gewerkt voor zijn of haar succes, maar ook bijdraagt aan de successen van anderen.
Esmaa Alariachi en haar helden Hanneke Groenteman, Nouri’s moeder en Sylvana Simons (Beeld: Esmaa Alariachi, Wikimedia Commons / DWDD, YouTube, Ewout Klei)
Bijvoorbeeld Hanneke Groenteman, een journaliste die heel erg openstaat en echt hard probeert om objectief verslag te leggen, ergens over te praten. Maar ook Sylvana Simons, die de idealen volgens Artikel 1 van de Grondwet probeert na te streven door zich uit te spreken tegen racisme en discriminatie op welke vorm dan ook, en daarvoor een politieke partij is begonnen.
‘Nouri krijgt een pleintje naar zich vernoemd’
Een andere heldin in mijn ogen is de moeder van Abdelhak Nouri, de voormalige Ajax-voetballer die tijdens een oefenwedstrijd ernstige en blijvende hersenschade heeft opgelopen. De manier waarop zijn moeder hem heeft opgevoed, dat is een heroïsche daad. Zij heeft iemand aan de wereld gegeven die een balans heeft gevonden in zijn religie, in het goed zijn voor de mensen, in het succes en in het teruggeven aan de maatschappij. Nouri is ook een held. Hij krijgt een pleintje naar zich vernoemd.’
Wim Berkelaar, historicus
‘Op deze plek zou ik willen pleiten voor een standbeeld voor een fysiek kleine (1.58 m) maar geestelijk grote vrouw: Hebe Kohlbrugge (1914-2016). Kohlbrugge geniet wel enige bekendheid als verzetsstrijdster in de Tweede Wereldoorlog, maar niet de grote faam van iemand als Henk van Randwijk, leider van (verzetskrant, red.) Vrij Nederland – hoewel ze hem goed kende, met hem samenwerkte en met hem botste.
Wim Berkelaar en zijn held Hebe Kohlbrugge (Beeld: Twitter, YouTube)
Waarom verdient Kohlbrugge een standbeeld? Omdat ze zich vanaf het begin van de Duitse bezetting keerde tegen de overheersing en het onrecht. Maar ook omdat ze na de oorlog doorging met haar strijd tegen onrecht, niet langer in vrij Nederland maar in communistisch Oost-Europa.
‘Vanaf het begin van de Duitse bezetting keerde Hebe Kohlbrugge zich tegen de overheersing en het onrecht’
Daar kwam ze regelmatig en wist ze Nederlandse theologiestudenten namens de hervormde kerk te plaatsen die – in de jaren zestig en zeventig zeer links – ontnuchterd thuiskwamen. Ze waren ontdaan over zoveel onrecht in Oost-Europa, dat in de ruim veertig jaar van Sovjetbezetting (1945-1989) wel ‘het vergeten Europa’ is genoemd.’
Nourdin el Ouali, politiek leider Nida
‘Ik heb twee namen die ik wil benoemen als helden, de eerste een vrouw en de tweede een man. De eerste is Philomena Essed, een vrouw met Surinaamse roots die af en aan tussen Nederland en Suriname heeft geleefd in haar jeugd. Zij is schrijfster en hoogleraar in Critical Race, Gender and Leadership Studies aan de Amerikaanse Antioch University. Zij heeft een heel belangrijk boek geschreven, dat sloeg op Nederland in de jaren tachtig: Alledaags racisme.
Nourdin el Ouali en zijn helden Philomena Essed en Anil Ramdas (Beeld: Nida, Sjakkelien Vollebregt, YouTube)
Dat boek heeft een heel positief zelfbeeld van Nederland van toen – tolerant en positief naar vreemdelingen toe – aan diggelen geslagen. Dat maakte natuurlijk dat ze daarmee niet veel vrienden heeft gemaakt. Ze is haar tijd ver vooruit. De gevestigde orde was allesbehalve blij met haar. Deze dame heeft een steen in de vijver gegooid. Haar werk is nog altijd actueel. Als je dat boek nog niet gelezen hebt: lees het, dan weet je waarom deze dame een standbeeld verdient.
‘Philomena Essed sloeg een heel positief zelfbeeld van Nederland – tolerant en positief naar vreemdelingen – aan diggelen’
De tweede held die ik wil benoemen is Anil Ramdas, die voortijdig een einde aan zijn leven heeft gemaakt. Hij was een Surinaams-Nederlandse wetenschapper, schrijver, journalist en programmamaker en had hele scherpe maatschappelijke analyses. Hij waarschuwde vaak tegen ontwikkelingen in de samenleving, voordat ze zich in volle glorie aan de maatschappij manifesteerden. En zeer waardevolle stem in het maatschappelijk debat.
Voor zijn overlijden werkte Ramdas aan een promotieonderzoek naar asielzoekers en hoe hun verhalen door de Nederlandse staat werden geconstrueerd. De Nederlandse staat wilde niet dat hij zijn werk publiceerde, waardoor hij tot twee keer toe werd geprocedeerd. De eerste zaak heeft hij gewonnen, de tweede verloren. Dat maakte dat hij zijn onderzoek staakte.’
Amma Asante, voorzitter Landelijke Cliëntenraad
‘Nu ben ik al niet zo goed in het vinden van rolmodellen; meestal kom ik niet verder dan mijn ouders of mijn oma… Toen ik mijzelf dwong om toch na te denken over namen die ik op het schild wil hijsen, kwamen toch een paar namen in mij op: Jerry Afriyie, Sylvana Simons, Akwasi Owusu Ansah, Mitchell Esajas, Anousha Nzume, Seada Nourhussen, maar ook Quinsy Gario, Gerda Havertong, Gloria Wekker, Philomena Essed en Kwame Nimako. Dit lijkt overigens meer op een groepsportret dan één standbeeld.
Amma Asante en haar helden Quinsy Gario, Gloria Wekker en Jerry Afriyie (Beeld: Amma Asante, Zwarte Piet is Racisme, YouTube)
Maar ik vind het moeilijk kiezen. Ze zijn allemaal belangrijk en staan symbool voor zwart heldendom. Mannen en vrouwen die tegen de stroom in hun nek uitstaken om racisme bespreekbaar te maken, en dat in een land dat niets wil weten van racisme en zich niet racistisch acht. In plaats van dankbaarheid voor hun moed om ons te wijzen op ernstige oneffenheden in onze samenleving, vielen spot, hoon, racisme en bedreigingen hen ten deel.
‘Mannen en vrouwen die tegen de stroom in hun nek uitstaken om racisme bespreekbaar te maken – en dat in een land dat niets wil weten van racisme, zich niet racistisch acht’
Stuk voor stuk zijn het namen van mensen met moed en kracht, die mij op de een of andere manier hebben geïnspireerd en gevormd in mijn bewustzijn van racisme en het bespreek maken daarvan. Hun woorden bieden mij niet alleen herkenning, maar geven mij houvast om uiting te geven aan mijn gevoelens van boosheid, frustratie en het verlangen naar hoop en verbetering. Bovendien zijn het namen van mensen die nog leven, terwijl het de gewoonte is om mensen pas na hun leven een standbeeld te geven.
Niet één naam, niet één held, maar elf namen. Geen namen van overleden mensen maar van levende helden. Ik vind het goed zo.’
De Turkse president Erdogan heeft zijn Amerikaanse collega Donald Trump om zijn vinger gewonden. Dat blijkt uit het boek The room where it happened van voormalig veiligheidsadviseur John Bolton, aldus het Turkse nieuwsmedium Ahval.
Bolton zou een beeld schetsen waarin Erdogans vele telefoontjes met Trump zeer effectief waren om de Amerikaanse president te laten doen wat Ankara wil.
Zo slaagde Erdogan erin Trump ertoe te bewegen de Amerikaanse troepen uit Noordoost-Syrië terug te trekken. Dit was tegen het advies van zijn eigen adviseurs en de Franse president Emmanuel Macron in, die vonden dat IS nog niet was verslagen.
Erdogan besloot vervolgens Noordoost-Syrië binnen te vallen om de Koerden – die tegen IS hadden gevochten – te bestrijden. Turkije zou volgens Trump afrekenen met de laatste IS-strijders, aldus Bolton, terwijl Erdogan andere plannen had.
Toch faalde Erdogan op verschillende fronten. Zo leverden de Verenigde Staten de islamitische geestelijke Fethullah Gülen niet uit aan Turkije. Volgens Erdogan is Gülen het brein achter de mislukte staatsgreep van juli 2016.
Ook trokken de Amerikaanse autoriteiten de aanklacht tegen de Turkse staatsbank Halkbank niet in. Halkbank werd door het Amerikaanse Openbaar Ministerie aangeklaagd omdat deze Iran zou steunen. Wel was Trump was gevoelig voor de argumenten van Erdogan, aldus Bolton, omdat hij de Turkse president wilde laten zien dat ook hij in eigen land veel macht had.
Boltons boek komt volgende week pas uit, maar diverse media hebben er al een hand weten te leggen. De Amerikaanse regering probeert het boek nu te verbieden door middel van een rechtszaak. Trump zegt dat Boltons boek de nationale veiligheid in gevaar zal brengen.
Volgens de Indiase premier Narendra Modi helpt yoga tegen besmetting door het coronavirus. Dit meldt het Franse persbureau AFP.
De premier sprak gisteren over een ‘beschermend schild’, dat mensen immuun zou maken tegen het coronavirus. Modi promootte yoga in een filmpje in aanloop naar Internationale Yogadag, aanstaande zondag.
‘We weten allemaal dat ze tot nu toe nergens ter wereld een vaccin hebben kunnen ontwikkelen tegen COVID-19 of het coronavirus’, aldus Modi in zijn videoboodschap.
‘Dat is waarom op dit moment alleen een sterke immuniteit kan dienen als een beschermend schild of een beschermengel voor ons en onze familieleden … yoga is onze vertrouwde vriend bij het bouwen van dit beschermende schild [van immuniteit].’
Volgens de officiële cijfers zijn meer dan 380.000 Indiërs besmet met het coronavirus en zijn meer dan 12.000 mensen als gevolg ervan overleden.
Hindoe-nationalistische media en politici wijzen de moslims in het land als zondebok aan. Zij zouden een ‘corona-jihad’ voeren. Modi heeft de coronacrisis aangegrepen om de pers te knevelen en meer macht naar zich toe te trekken.
Sinterklaasverenigingen in de Maasstad die vasthouden aan Zwarte Piet krijgen voortaan geen subsidie meer. Dit schrijft Dagblad 010.
De Rotterdamse gemeenteraad heeft met 25 stemmen voor en 20 stemmen een motie van de islamitische partij Nida aangenomen, die dit bepleitte.
De motie werd gesteund door Denk, GroenLinks, 50Plus, Partij voor de Dieren, D66, PvdA en de SP. Leefbaar Rotterdam, VVD, CDA en ChristenUnie/SGP stemden tegen.
In zijn pleidooi om Zwarte Piet te boycotten verwees Nida-raadslid Ercan Büyükcifci naar de recente antiracismedemonstraties en de pijn van mensen van kleur die Zwarte Piet als een racistische karikatuur beschouwen.
Als straks uit het onafhankelijk onderzoek mocht blijken dat het bij het ongehinderd laten volstromen van de Dam op Tweede Pinksterdag om een geheim experiment van het RIVM ging, dan kan dat experiment dus als geslaagd worden beschouwd.
Nu we twee weken verder zijn is het duidelijk: duizenden overwegend jonge mensen met mooi weer in de frisse buitenlucht zonder al te strikt anderhalve meter afstand te houden – dat kan dus zonder dat de IC-bezettingsgraad explosief stijgt. Voor de volgende stappen in het kader van de normalisering na de lockdown – pardon: de ‘intelligente’ lockdown – geen onbelangrijke constatering.
Daarmee zal ook wel de kritiek op de te laconieke houding van Femke Halsema verstommen, die in geval van een nieuwe corona-uitbraak ongetwijfeld orkaansterkte zou hebben aangenomen. Aan die kritiek zat sowieso bij sommigen een dubieus luchtje, bijvoorbeeld in het geval van FvD-raadsfractieleidster Annabel Nanninga, wier grote boreale voorman diezelfde dag elders fel demonstreerde tegen de anderhalve-meter-regel.
De goegemeente is speciaal over één uitspraak van Halsema heen gevallen, waarmee zij haar niet-ingrijpen legitimeerde: dat het hierbij om een belangrijke demonstratie zou gaan. All demonstrations are equal but some demonstrations are more equal than others, met een kleine variatie op George Orwell. Later haastte zij zich te zeggen dat ze bedoelde dat het recht om te demonstreren belangrijk was. Inderdaad, slechts een haastige verspreking? Of een veelzeggende? En zo ja, is wat zij dan werkelijk vond, ook erg?
De uitspraak roept zo twee vragen op. Mag een burgemeester van politieke opvattingen blijk geven? Die hoort boven de partijen te staan, zo klonk het boos, en geen onderscheid te maken. En hebben bepaalde demonstranten meer rechten dan anderen?
Allereerst die heilige ‘onpartijdigheid’. In Nederland is dat een staatkundige fetish: die behoefte om het politieke onpolitiek te maken, dat verlangen naar een soort neutrale moederkloek die onbaatzuchtig over ons waakt en wie al haar kuikens even dierbaar zijn.
Tot op het hoogste niveau: dat is ook de diepere psychologische laag onder die soms welhaast kinderlijke aanhankelijkheid in Nederland jegens het Koninklijk Huis. In dat opzicht de tegenpool van het Franse (of Amerikaanse) politieke denken, waar dus juist alles politiek is, en de gekozen president een politicus pur sang. En dat is daar niet pas begonnen met Trump en Macron.
Die heilige ‘onpartijdigheid’. In Nederland is dat een staatkundige fetish: die behoefte om het politieke onpolitiek te maken
De Nederlandse burgemeester bevindt zich in een schizofrene positie. Officieel nog steeds door de kroon benoemd en tegelijk inmiddels de facto door de gemeenteraad uitgezocht. Daarmee is hij zowel een lokale spreekbuis van het nationale gezag als gezicht van die lokale gemeenschap. Vrijwel alle burgemeesters hebben tegenwoordig een politieke carrière achter de rug, en bezaten daarmee in een vorig bestaan een scherp politiek profiel. Dat moeten ze dan op slag vergeten.
Dan het gewicht van de demonstratie zelf. Het valt wel degelijk te beargumenteren dat sommige demonstraties belangrijker zijn dan andere. Precies zoals ook de grondwet belangrijker is dan een gewone wet. Dus demonstraties die in de grondwet vastgelegde grondrechten betreffen – zoals het non-discriminatiebeginsel – wegen zwaarder dan die tegen Schiphol. Dat eerste geldt, voor alle duidelijkheid, overigens ook voor de anti-lockdown-demonstratie van Baudet, omdat die eveneens grondrechten – beperkingen van de vrijheid van samenkomst, van beweging etcetera – aankaart.
Gezien het thema van de demonstratie op de Dam, rijst bovendien de vraag, hoe discutabel de ter plekke getoonde sympathiebetuiging van de burgemeester zou zijn. Wel of niet uitbreiding van Schiphol: dat is een ‘normaal’ politiek debat. Maar antiracisme als thema? Wat zegt dat over de critici van haar komst? Dat zij vóór racisme zijn?
Nanninga haastte zich naar aanleiding van de door Halsema opgespelde button te verklaren dat er natuurlijk niets op tegen is om zich tegen slavernij uit te spreken. Heel fijn om te horen. Maar mogelijk is dat binnen haar partij nog geen uitgemaakte zaak. Baudet wijt de Ondergang van het Avondland immers aan de Verlichting – en het was de Verlichting die bij de wereldwijde vanzelfsprekendheid van slavernij vraagtekens begon te plaatsen. Ook legde hij in Hoorn voor Jan Pieterszoon Coen een krans.
Conservator Tom van der Molen (Amsterdam Museum) wil op een creatieve manier omgaan met de negentiende-eeuwse standbeelden van ‘Hollandse helden’ die een rol speelden in ons koloniale verleden. Hij stelt voor ze groen te schilderen, of ze ondersteboven te begraven.
Volgens Van der Molen is het onhoudbaar om deze beelden onveranderd te laten staan, zo schrijft hij in een opinieartikel in het Parool: het is ‘simpelweg niet meer van deze tijd te streven naar gemeenschappelijke helden’.
Van der Molen vindt het aanbrengen van nuancerende tekstbordjes niet voldoende. Hij stelt voor de beelden te transformeren. ‘Laat kunstenaars nieuwe visies op het verleden produceren rond, over en om die beelden zelf.’
Van der Molen refereert instemmend naar de Rotterdamse kunstenaar Helmut Smits, die heeft voorgesteld de beelden ‘ondersteboven te begraven zodat ze als fundament voor iets nieuws kunnen dienen, of om ze chromakey groen te schilderen zodat iedereen zijn eigen perspectief op de beelden kan projecteren.’
Op deze manier verander je geschiedenis, zo betoogt de conservator, ‘van een granieten, eenduidige werkelijkheid naar een wisselwerking tussen verschillende, soms conflicterende visies.’
Het Amsterdam Museum kwam vorig jaar september in het nieuws omdat het museum de term ‘Gouden Eeuw’ niet meer wilde gebruiken.
De zeventiende eeuw kreeg de betiteling ‘Gouden Eeuw’ omdat Nederland in die tijd een economische en militaire wereldmacht was, Maar ‘de term negeert negatieve kanten als armoede, oorlog, dwangarbeid en mensenhandel’, zei Tom van der Molen eerder tegen de NOS.
Onze site gebruikt cookies en vergelijkbare technologieën onder andere om u een optimale gebruikerservaring te bieden. Ook kunnen we hierdoor het gedrag van bezoekers vastleggen en analyseren en daardoor onze website verbeteren.
Deze website gebruikt cookies om uw gebruikservaring op deze website te verbeteren. Van deze cookies worden cookies aangemerkt als "Noodzakelijk" in uw browser bewaard, deze cookies zijn essentieel voor het functioneren van de website. Bijvoorbeeld het opslaan van uw keuze of u wel of geen cookies wilt hebben. Wij maken ook gebruik van cookies van derde partijen die ons helpen met het analyseren en begrijpen van de gebruik van deze website door u. Deze cookies worden alleen gebruikt als u daar toestemming toe geeft. U heeft ook de mogelijkheid om uzelf uit te sluiten voor deze cookies. Dit zal echter effect hebben op uw gebruikerservaring.
Noodzakelijke cookies zijn absoluut nodig voor het functioneren van de website. De cookies in deze categorie zorgen alleen voor de veiligheid en het functioneren van deze website . Deze cookies bewaren geen persoonlijke gegevens
Deze cookies zijn niet strict noodzakelijk, maar ze helpen de Kanttekening een beter beeld te krijgen van de gebruikers die langskomen en ons aan te passen aan de behoeftes van onze lezers. Hiervoor gebruiken wij tracking cookies. Bij het embedden van elementen vanuit andere websites zullen er door deze sites ook cookies worden gebruikt.
