D66-Kamerlid Mpanzu Bamenga heeft deze week een motie ingediend om de 3 miljoen euro die gereserveerd was voor UNRWA alsnog toe te kennen. Nederland heeft sinds januari de donaties aan de VN-vluchtelingenorganisatie bevroren omdat er misschien Hamas-leden voor de organisatie werkten. Maar er is hongersnood in Gaza en het geld moet zo snel mogelijk die kant op, stelt de politicus.

Demissionair minister Liesje Schreinemacher (Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking, VVD) weigert vooralsnog om het gereserveerde bedrag over te maken aan UNRWA. Ook de PVV wil er niets van weten, de partij ontkent zelfs dat er sprake is van een hongersnood in Gaza.  

‘Minder hulpgoederen komen Gaza binnen, een groot deel van Gaza heeft te maken met catastrofale honger en elke dag horen we over kinderen en ouderen die overlijden door ondervoeding’, schrijft Bamenga op social media. De motie, waarover dinsdag wordt gestemd, is een poging van de politicus de regering tot inkeer te brengen. 

Denkt u dat deze motie, indien aangenomen, enig effect zal hebben op de bloedige oorlog in Gaza?

‘Kijk, deze krankzinnige situatie is nu al acht maanden aan de gang. Ik weet niet of dit enig effect zal hebben. Ik weet wel dat we alles op alles moeten zetten om de oorlog daar te stoppen. Er moet een staakt-het-vuren komen. En dat bedrag, dat al gereserveerd was bovendien, moet zo snel mogelijk naar de behoeftige Palestijnen. Het bedrag kan lang niet al het leed bestrijden, maar dit is echt het minste wat we kunnen doen.’ 

Daarvoor lijkt er in de Tweede Kamer geen meerderheid. Met name de rechtse partijen zijn kritisch op de VN-organisatie UNRWA.

‘We moeten niet op de zaken vooruitlopen. De stemming is dinsdag. Tegen elke partij die politiek wil bedrijven ten koste van onschuldige mensen zeg ik: hang geen vage voorwaarden op aan humanitaire hulp dat voor burgers in nood bestemd is. Maak het bedrag gewoon over. Iedere euro kan mensenlevens redden.’

Aan de rechterkant van de politiek wordt beweerd dat het geld naar Hamas en andere extremistische organisaties gaat.

‘Kom met bewijs, zeg ik dan. Natuurlijk is het belangrijk dat elke euro goed besteed wordt, maar zolang je niet met bewijs komt voor deze beschuldigingen, dan blijf je een roeptoeter.’

Sommige Kamerleden, zoals de PVV’er Dennis Ram, geloven niet eens dat er sprake is van hongersnood in Gaza.

‘Sommige mensen lijken wereldvreemd te zijn. Veel collega’s hebben Ram daar ook op aangesproken. Als je niet eens meer kan discussiëren op basis van feiten, waar zijn we dan nog mee bezig? De hele wereld levert momenteel bewijs van hongersnood, maar dat wordt ontkend. Terwijl ongefundeerde claims over de UNRWA ervoor zorgen dat alle hulp wordt stopgezet. Dit is de wereld op zijn kop. Dit is kwaadaardig!’

´Onomkeerbaar is zo finaal en definitief. Als iemand is overleden, dan is dat onomkeerbaar. Maar deze partijen kunnen nog terug. Het is laat, maar er is nog altijd een weg terug. Nederlanders verdienen beter. Er is een alternatief. Daar gaan ik en mijn partij D66 vanuit de Kamer keihard voor knokken. Voor mensenrechten en de toekomst van onze kinderen.‘

Op 1 juli is de herdenking van de slavernij, moet PVV’er Martin Bosma daar nou aanwezig zijn, of niet?

‘Bosma verkondigde verwerpelijke complottheorieën en liet zich herhaaldelijk negatief uit over het herdenken van ons slavernijverleden. Ten eerste moet Bosma bij zichzelf nagaan of hij de aangewezen persoon is om bij deze herdenking te zijn. Als hij op de uitnodiging ingaat, laat hem dan met de mensen in gesprek gaan over de betekenis van deze dag. Dan kan hij er nog wat van opsteken.’

Is VVD-leider Dilan Yesilgöz, die als minister onjuiste uitspraken deed over duizenden mensen die door nareis-op-nareis zouden komen, wel geschikt voor ‘de nieuwe bestuurscultuur’ waar Pieter Omtzigt aan zou werken? Of is dit de nieuwe bestuurscultuur?

‘Mevrouw Yesilgoz heeft een fout gemaakt. Dat heeft ze ook erkend. De fout ging ten koste van mensen. Maar ze heeft het afgelopen jaar geen enkele moeite gedaan om dit recht te zetten. Dat heeft ze pas deze week gedaan. Er kwam een terugblik, maar zonder excuses. Mevrouw Yesilgöz was en is minister van Justitie en Veiligheid. En dan verwacht je leiderschap, juist als fouten worden gemaakt. Dit valt mij heel erg tegen. Het doet afbreuk aan het ambt. Ze had eerlijk kunnen zijn, verantwoordelijkheid kunnen nemen en leiderschap kunnen tonen, dat heeft ze niet gedaan.’