De internationale gemeenschap stapt wel erg makkelijk over de aanslag van 22 april in Kashmir heen, schrijft Shawintala Banwarie.

De moordaanslag op Indiase toeristen die op 22 april plaatsvond in Kashmir lijkt haast vergeten, nu India en Pakistan over en weer elkaar aanvallen met raketten en beschietingen. De 26 gedode slachtoffers waren voornamelijk hindoes, en daarnaast één islamitische man die de hindoes probeerde te beschermen tegen het terrorisme. Overlevenden meldden dat de terroristen specifiek op zoek waren naar hindoe-pelgrims, hen vroegen een Koranvers te reciteren om onderscheid te maken tussen moslims en hindoes, en vervolgens met een geweer schoten op de mannen die hindoe bleken te zijn. Meerdere Kashmiri moslims in de nabije omgeving probeerden stiekem de hindoes in een auto of huis te nemen zodat ze niet gepakt zouden worden, maar tevergeefs. De moordaanslag is opgeëist door de verzetsbeweging The Resistance Front (TRF), een zijtak van de terreurbeweging Lashkar-e-Taiba (LeT), die de afgelopen jaren vaker niet-moslims in Kashmir heeft gedood.

Uitdrijving van niet-moslims

Maar het is nog niet eens deze bloedige dag die me het meest raakte; want terwijl hindoes nog niet eens waren bijgekomen van de schrik, begonnen internationale media wereldwijd al te speculeren over een tegenaanval door India. Geen enkel moment stond men stil bij de pijn die hindoes meemaakten. Sterker nog: bijna alle media vermeldden niet eens dat de aanval gericht was op hindoes, en spraken simpelweg over ‘Indiase toeristen’. Beelden van de slachtoffers en foto’s van huilende vrouwen en kinderen die hun vader waren verloren, kregen we in Nederland niet te zien. Onze media beschouwen het bloedbad als een incident, maar negeren of willen niet erkennen dat honderdduizenden hindoes in Kashmir de afgelopen decennia zijn verdreven door militante groepen uit de regio en Pakistan. Wat snel wordt vergeten door de internationale media, is dat deze terreuraanslag voor hindoes deel uitmaakt van een breder project om de regio te islamiseren.

Veel pro-Palestina en extreemlinkse critici framen de moordaanslag als een ‘verzet’ tegen de Indiase bezetting en scharen de onschuldige mannen die in Kashmir vermoord zijn tot de onderdrukkers. Deze critici stellen dat de Kashmiri moslims de ‘inheemsen’ zijn die onderdrukt worden. Maar tot ongeveer de achttiende eeuw was Kashmir juist overwegend hindoeïstisch en sikh, en velen verlieten de vallei door agressie en economische redenen. Dit rechtvaardigt uiteraard de bezetting door India niet, en het is ook zeker geen excuus om Kashmiri moslims als buitenstaanders te behandelen. Maar het is belangrijk om wel eerlijk over de geschiedenis van het gebied te zijn.

Intussen is de ultranationalistische Indiase minister-president Modi sinds 2019 actief bezig Kashmir in een koloniaal project om te vormen, waarbij hij moslims uit het gebied wil verdrijven. Dit maakt de Indiase staat deels medeverantwoordelijk voor de aanslagen gepleegd door TRF en LeT. Het is echter te simplistisch om de Indiase staat volledig de schuld te geven voor de recente aanval, omdat dit de verantwoordelijkheid van islamitische groeperingen negeert.

Vergelijking met Gaza

Ook worden de wandaden van de Indiase staat vaak vergeleken met die van de zionisten in Gaza. Dat er overeenkomsten zijn is onmiskenbaar: zowel India als Israël bezetten een moslimmeerderheidsregio, voeren geweldsaanvallen uit, hebben een afkeer van de islam en proberen tegenstanders te onderdrukken en doden. Daarnaast klinkt kritiek op de Indiërs die zich als zionisten zouden gedragen omdat zij schaamteloos de aanval van India op Pakistan toejuichen. Dat is inderdaad schandalig.

Maar waarom zwijgen diezelfde mensen over de velen die oproepen om India uit te roeien en oorlog te voeren tegen koeienaanbidders (scheldwoord voor hindoes)? Zijn deze mensen dan geen zionisten? Dat we onrecht tegen de medemens altijd moeten vergelijken met zionisme is eigenlijk ook triest.

Het India-zionismeframe heeft een discriminerend aspect, omdat het uitgaat van het idee dat hindoes de ultieme vijand van moslims zijn. Kijk bijvoorbeeld naar de talloze scheldpartijen online waarbij hindoes worden uitgemaakt voor moslimhatende zionisten en ‘koeienurine-drinkers’. Dergelijke vergelijkingen met zionisme ontbreken volledig wanneer landen als Pakistan, Myanmar, China of Saoedi-Arabië gruwelijke wandaden begaan tegen moslims. Wandaden die op veel grotere schaal plaatsvinden en meer moslimslachtoffers maken. Critici wijzen op de onderdrukking van moslims in India om hun punt over zionisme te maken, maar vergeten voor het gemak dat Pakistan ook religieuze minderheden vervolgt en mensen doodt die dit willen aankaarten.

Hoe de oorlog tussen India en Pakistan zich zal ontwikkelen, en of er kernwapens zullen worden gebruikt, is onzeker. Maar één ding weet ik wel heel zeker: dat is dat het leed van de hindoe altijd verborgen zal blijven achter een rookgordijn van militaire campagnes, vooroordelen en de onwil om hindoes als slachtoffer te zien.