Na het tanken moest ik naar de wc. Bij het binnenlopen zag ik een rij voor de toiletten: oude vrouwen, jonge vrouwen, kleine meisjes. Alleen vrouwen. Ik zocht naar de mannen-wc. Er was een open deur. Ik liep langs de vrouwenrij en keek bij de open deur naar binnen. Het leek meer op een opslag- of werkruimte. Een vrouw uit de rij sprak me aan en wees me de deur van de mannen-wc. Met enige schaamte ‘skipte ik de line’ en begaf me naar die deur.

Dit tafereel zal u bekend voorkomen. In het stadscentrum zijn er al niet voldoende sanitaire voorzieningen. Maar dat de behoefte van mannen en vrouwen niet één-op-één gelijk is, moet wel duidelijk zijn bij de onevenredige rijen.

Verder adviseren we vrouwen bekkenbodemfysiotherapie

In de spreekkamer zien we vaker vrouwen met aandrangklachten. Oudere mannen komen ook met prostaatklachten. Daar hebben we een pilletje voor. Ook voor vrouwen die onnodig vaak moeten plassen zijn er pilletjes. Verder adviseren we vrouwen bekkenbodemfysiotherapie.

De rijen druisen in tegen het gelijkheidsbeginsel. Bij sanitaire voorzieningen, waar er al te weinig van zijn, moet een man-vrouwverhouding van 1:2 komen.

Dit stukje draag ik op aan de bond van architecten van het land.