Deze ramadan stelt de Kanttekening elke dag een vraag aan een Nederlandse moslim. Hoe beleven zij de vastenmaand in coronatijd? Vandaag op ramadan-dag 16: Jihad Alariachi. Zij is de middelste van de Meiden/Mama’s van Halal. Alariachi werkt parttime voor een kunstinstelling, waar ze de communicatie voor doet. Samen met haar man en vier kinderen woont ze in Amsterdam.

Vasten met uw tong en uw ogen, hoe doet u dat?

‘Ik vind het best een lastige vraag om te beantwoorden. Het is the usual: niet kwaad over mensen spreken of überhaubt met andere mensen bezig zijn. Ik probeer zelfs niet over anderen te denken. Ik heb het idee dat dat ook kan resulteren in a slip of the tongue. Ik ben sowieso niet van het schelden, dus daar hoef ik niet op te letten. Bij mij is het vooral het praten over anderen, wat ook positief kan zijn. Ik heb een keer een lezing beluisterd waarin werd uitgelegd dat positief over iemand praten ook roddelen is. Wat er achter zit, is dat je met alle goede bedoelingen positief praat over iemand, maar het bij diegene die het aanhoort juist negativiteit zou kunnen opwekken in de vorm van jaloezie of irritatie. Tijdens de ramadan ben ik mij daar extra van bewust. En afhankelijk van hoe sterk ik op dat moment ben, doe ik het wel. Dan zeg ik astaghfirullah – ik zoek vergeving bij God.

‘Sowieso probeer ik mij tijdens de ramadan bezig te houden met dhikr – God gedenken. Het is een soort bezigheidstherapie waardoor je je tijd goed benut en je niet met andere dingen bezig bent. Ik moet opletten dat ik niet klaag als ik werk. Voor mij lucht klagen op, maar ik moet wel beseffen hoe dat bij anderen overkomt. Ik kan klagen en gewoon verder gaan, maar je weet niet hoe die andere persoon daarmee omgaat. Dus ik probeer daar rekening mee te houden, en dat er iets wordt gedaan met het geklaag. Het wordt opgepakt. Daarmee probeer ik er een positieve draai aan te geven. Thuis bij mijn kinderen vast ik dagelijks en het hele jaar door met mijn tong. Kinderen zijn wat dat betreft echt een spiegel. Ik ben mij heel bewust van mijn rol als moeder, vooral als het gaat om communicatie. Wat ze zien doen ze na, en ze zien alles.

‘In de ramadan kijk ik niks wat niet religieus gerelateerd is’

‘En ja, wat betreft het zien en het vasten met mijn ogen, daar kan ik heel duidelijk over zijn. In de ramadan kijk ik niks wat niet religieus gerelateerd is. Misschien wel het NOS-journaal, maar geen vermaak, entertainment of Netflix-series, wat ik normaal wel doe. Ik vind dat wij moeten onthouden dat we geen dingen doen die a waste of time zijn. Tijdens de ramadan ben je je aan het bezinnen, dat kan alleen als je je tijd goed benut en gebruikt voor Allah subhana wa ta’Ala – geprezen en verheven is Hij.

‘Ramadan is de enige maand die voor Allah is – een directe aanbidding – en het minste wat ik kan doen is deze hele maand die band goed te versterken. Mijn imaan – geloofsbeleving – versterken, en elke minuut van de dag te spenderen aan ibadah – aanbidding. Als je werkt is het ook ibadah, maar dan indirect, en als je thuis bent voor de kinderen is dat ook een indirecte aanbidding. Maar als ik niet voor de kinderen aan het zorgen ben dan wil ik de Koran lezen of een lezing online bekijken. Naast mijn dagelijkse bezigheden probeer ik deze tijd continu in aanbidding door te brengen, hetzij door extra te bidden of Allah te prijzen.’

‘In de avond doen we standaard na het eten de tv aan om te kijken en te luisteren naar een lezing, misschien er nog over praten en reflecteren. Daarna ga ik weer de Koran lezen. De andere elf maanden doe ik dat helaas niet. Ook op social media pas ik mij aan, ik zit er niet voor vermaak of in ieder geval minder, alleen voor werk. Ik ga niet eindeloos scrollen en allerlei interieur-posts bekijken, wat een hobby van mij is. Ik vind namelijk dat het mij niets brengt. Daarin ben ik heel streng voor mijzelf. Ik hoef mij niet te vermaken deze maand, daar is deze maand niet voor. Ik probeer deze maand de Koran uit te lezen. Ramadan is de maand van de Koran, het Woord van God.’