De 22-jarige Mervet Hanafy zou stage bij de overheid lopen. Ze moest alleen nog een kennismakingsgesprek voeren. Ze vroegen haar: ‘Zou je het erg vinden je hoofddoek af te doen?’
Hanafay, die inmiddels 26 is en voor het ministerie van Buitenlandse Zaken werkt, deed een boekje open over stagediscriminatie in AD Den Haag. Ze heeft haar hijab niet afgedaan.
Haar droom is om de strijd voor gelijke rechten in de Tweede Kamer voort te zetten, zodat moslimvrouwen niet langer te maken krijgen met islamofobe discriminatie. ‘Ik zie voor mezelf zeker een toekomst in de politiek’, zegt ze tegen de krant.
Op Twitter is met veel verontwaardiging gereageerd op wat Hanafay is overkomen. ‘Hou op met me’, schrijft Fatima Faid van de linkse Haagse Stadspartij. D66-Kamerlid Fonda Sahla biedt Hanafah aan een dagje met haar mee te lopen in de Tweede Kamer, als ze echt politieke ambities heeft.
De Syriër Ryyan Alshebl kwam in 2015 in Duitsland terecht. Hij woont in Ostelheim, een stad in de provincie Baden-Württemberg. Dit jaar is hij burgemeester van die Duitse stad geworden.
Zo meldt de Turkse nieuwssite T24. De 29-jarige Alshebl staat in de aandacht, nu hij tot burgemeester is gekozen. Hij zegt zelf dat hij zijn succes dankt aan zijn beheersing van de Duitse taal. Alshebl volgde in Duitsland een opleiding in de financiële sector. Daarna is hij voor een bank gaan werken.
In 2022 is hij Duits staatsburger geworden. Hij had interesse in politiek en werd lid van de Groenen. Hij besloot meteen ‘maar’ te gaan voor de hoge post van burgemeester. Hij had aandacht voor de problemen in Ostelheim. Met 55,4% van de stemmen, kreeg hij het vertrouwen van de bevolking.
Alshebl maakte de gevaarlijke reis van Turkije naar Duitsland. Eerst ging hij met de boot. Daarna reisde hij te voet door meer dan vijf Oost-Europese landen. Hoewel hij de opvang in Duitsland pover vond, is hij toch dankbaar. ‘Als je je vestigt in een nieuw land, staat je een ding te doen. Gelijk op je eigen benen staan en werken voor je toekomst.’ Dat geeft Alshebl mee aan nieuwkomers.
Islamitische leiders in de Verenigde Staten en Canada hebben zich uitgesproken tegen het aanpassen van het geloof aan een ‘lhbtq-ideologie’. In een verklaring hekelen ze de ’toenemende druk’ vanuit de overheid die ‘lhbtq-gerichte waarden’ onder kinderen zou promoten, zonder rekening te houden met gewetensbezwaren van ouders.
Meer dan 130 islamitische leiders brachten op 30 mei, twee dagen voor de start van Pride Month, een gezamenlijke verklaring uit. Hierin stellen ze dat het huwelijk alleen een verbintenis kan zijn tussen man en vrouw. Ook wijzen ze ‘homoseksuele relaties en transgenderisme’ af, zo bericht de Islam Omroep.
Deze orthodoxe positie betekent echter niet dat moslims intolerant zijn, schrijven de voormannen. ‘Als een religieuze minderheid die vaak met onverdraagzaamheid en uitsluiting te maken heeft, verwerpen wij het idee dat morele onenigheid neerkomt op intolerantie of het aanzetten tot geweld’, stellen ze. ‘We bevestigen ons recht om onze overtuigingen te uiten en erkennen tegelijkertijd onze grondwettelijke verplichting om vreedzaam samen te leven met degenen wier overtuigingen verschillen van de onze.’
De islamitische verklaring herinnert aan de christelijke Nashvilleverklaring, die in 2015 door 150 Amerikaanse christelijke leiders werd opgesteld. Deze christenen, vooral afkomstig uit orthodox-protestantse en evangelische hoek, wilden een ondubbelzinnig tegengeluid laten horen tegen homoseksualiteit en de ’transgenderideologie’.
In Nederland werd de verklaring drie jaar later ondertekend door bevindelijk-gereformeerde dominees, historicus en opiniemaker Bart-Jan Spruyt, SGP-leider Kees van der Staaij en de prominente baptistische voorganger Orlando Bottenbley. Vanuit vrijzinnig-christelijke en seculier-progressieve hoek was er veel kritiek op de Nashvilleverklaring.
Het asielzoekerscentrum in Albergen gaat pas na de zomer open. Vorig jaar was er veel onrust over dit ‘asielhotel’. De inwoners van het dorp in de provincie Overijssel kwamen in opstand.
Een leegstaand hotel in Albergen was gekozen als locatie voor de opvang. Het azc had al voor de zomer moeten openen. Door gedoe over vergunningen is er echter vertraging.
Vorige zomer kwam het ‘asielhotel’ vaak in het nieuws. Bewoners van Albergen protesteerden fel. De regering besloot dat er in dit dorp toch een azc moest komen. De gemeente reageerde verrast.
Eigenlijk moesten al in oktober vorig jaar de eerste vluchtelingen in het azc gaan wonen. Toen bleek echter dat de vergunning niet in orde was. Het COA vroeg die vergunning op 15 februari aan. Die aanvraag was echter niet compleet, zo bleek in mei.
Aan RTV Oost vertelt het COA dat de vergunning snel opnieuw wordt aangevraagd. ‘We hebben goede hoop dat we dan na de zomer de vergunning binnen hebben. Vervolgens moeten we in het hotel nog verbouwen. Dat duurt waarschijnlijk enkele weken. Daarna kunnen de bewoners komen.’
De Arabische nieuwszender Al Jazeera duidt het conflict in Soedan, tussen het staatsleger en de paramilitaire Rapid Support Forces (RSF) nu aan als een burgeroorlog. De Verenigde Staten hebben sancties opgelegd aan wapenbedrijven die banden hebben beide partijen, die al weken met elkaar strijden.
Gisteren bracht het Witte Huis een verklaring uit. Soedan krijgt economische sancties opgelegd, maar ook gelden er voor actoren die het geweld voortzetten visumbeperkingen. De VS publiceerden echter geen zwarte lijst van personen waarvoor die visumbeperkingen gelden, schrijft Middle East Eye.
Volgens de VS zijn de maatregelen bedoeld ‘om degenen die verantwoordelijk zijn voor het ondermijnen van de vrede, veiligheid en stabiliteit van Soedan ter verantwoording te roepen’.
De vier bedrijven die worden gesactioneerd zijn Al Junaid en Tradive, die verbonden zijn met de rebellenbeweging RSF, en Sudan Master Technology en het Defense Industries System (DIS), die gelieerd zijn aan het Soedanese leger. Al Junaid exploiteert meerdere economische sectoren, waaronder de goudmijnindustrie. Tradive is een inkoopbedrijf dat in het verleden militaire voertuigen voor de RSF heeft gekocht.
In Soedan waren er al langer spanningen, maar de vlam sloeg in de pan toen de RSF op 15 april belangrijke legerdoelen aanviel, waaronder de officiële residentie van legeraanvoerder Abdel Fattah al-Burhan, de feitelijke leider van Soedan. Sindsdien zijn er duizenden doden gevallen, en zijn meer dan 1,4 miljoen mensen voor het geweld op de vlucht geslagen.
‘De voortdurende gevechten in Soedan tussen de Soedanese strijdkrachten en de Rapid Support Forces zijn een tragedie die al veel te veel levens heeft gekost – er moet een einde aan komen’, aldus het Witte Huis.
Volgens Al Jazeera is er sprake van een burgeroorlog. Op 28 mei escaleerde het conflict, toen gouverneur Minni Arko Minnawi van Darfur alle inwoners van de Soedanese provincie opriep om de wapens op te pakken en ‘zich te verdedigen tegen aanvallen’. Experts vertellen Al Jazeera dat ze vrezen dat de gouverneur burgers zal rekruteren voor nieuwe milities, die het leger moeten steunen tegen de RSF. De RSF bestaat voornamelijk uit Arabieren. Minni Arko Minnawi heeft in het verleden voor het niet-Arabische Soedanese Bevrijdingsleger (SLA) gevochten tegen de centrale regering, vanwege de uitbuiting en verwaarlozing van Darfur.
Met de zogenoemde Memre Waka is donderdag de Keti Koti-maand van start gegaan. De herdenkingstocht ging door Amsterdam langs grachtenpanden met een link met het slavernijverleden.
Dat schrijft de Amsterdamse tv-zender AT5. De ambtswoning van burgemeester Femke Halsema was het eindpunt van de Memre Waka. In dat pand woonde namelijk in de zeventiende eeuw slavenhandelaar Paulus Godin. In het Amsterdamse stadsarchief bevindt zich een document, waarin Godin belooft 15.000 tot slaaf gemaakten zegt te zullen leveren aan Spanje.
De Memre Waka maakt deel uit van de Keti Koti-maand, die op 1 juni is begonnen. Door het hele land vinden er herdenkingen, lezingen, theatervoorstellingen en festivals plaats. En op 1 juli vindt de Keti Koti-herdenking zelf plaats, de afschaffing van de slavernij in Suriname en op de voormalige Nederlandse Antillen. De bedoeling is dat koning Willem-Alexander, koningin Máxima en minister-president Mark Rutte op deze herdenking in Amsterdam aanwezig zullen zijn.
Op 1 juli 1863 schafte Nederland officieel de slavernij af, maar verplichte de ‘vrijgelatenen’ nog wel om tien jaar op de plantages te werken om zo de plantagehouders financieel te compenseren. Daarom zien veel Afro-Nederlanders 1 juli 1873 als de echte datum waarop de slavernij is afgeschaft.
Renate Stüger bedacht Suriman, een zwarte superheld in een stripboek, die zeer geliefd is in Surinaamse kring. Binnenkort verschijnt deel twee, dat gaat over de slavernij.
Als schrijfster en bedenkster van het stripboek Suriman, wilde Renate Stüger (43) dat haar zoontje een superheld heeft die op hem lijkt. Haar idee ontstond in 2003, nadat haar toen vierjarige zoontje opmerkte dat veel bekende superhelden wit zijn.
‘Natuurlijk zijn er donkere superhelden, jij bent toch Suriman?!’’, antwoordde de Haagse Stüger. Nooit eerder zag Stüger zo’n verscheurende blik in de ogen van haar zoontje. Ze begreep dat haar kind geen superheld had waarin hij zichzelf kon herkennen. Gelijk die avond sprong Stüger achter haar computer om Suriman tot leven te brengen. Welke boodschap wil haar stripboek uitdragen? En waarom is superheld Suriman zo belangrijk voor Surinamers?
Renate Stüger
Stüger is geboren en getogen in Nederland maar ze werd altijd als ‘anders’ gezien. Daarom herkende ze het gevoel van haar zoon destijds. ‘Ik ben op internet gaan zoeken naar donkere superhelden. Ik ontdekte dat een gekleurde superheld vaak rapper, danser of clown is. En hij heeft nooit een hoofdrol.’
Ze neemt een slokje van haar koffie en vertelt verder. ‘Net als bij Sjors en Sjimmie. Sjimmie had overdreven dikke lippen, maar Sjors zag er altijd goed uit. Logisch dat mijn zoon zichzelf niet in zulke zwarte striphelden herkende. Ik voelde dat ik daar verandering in moest brengen. En zo kwam tekenaar Willy Croezen op mijn pad en tekende hij voor mij de eerste Surinaamse superheld: Suriman. Later ben ik verder gegaan met tekenaar Sai Rodrigues.’
Stüger sprak haar zoon veel moed in. Ze vertelde hem, op een speelse manier, dat hij de sterke Suriman is. ‘Gelukkig is de samenleving van vandaag wel zover om gekleurde helden een podium te geven. Dankzij het internet, waar je jezelf kunt promoten.’
Dat er nauwelijks ruimte is voor zwarte superhelden die geen raciaal stereotype spelen, komt omdat de stripwereld een white men’s world is. ‘Alleen witte superhelden krijgen een podium. Er zijn tegenwoordig wel donkere superhelden, maar ze moeten keihard vechten om ook gezien te worden.’
‘Ik ben blij dat burgemeester Jan van Zanen zijn excuses heeft gemaakt voor het Haagse slavernijverleden’
Denk bijvoorbeeld aan de superheldenfilm Black Panther uit 2018. Die film was zo uniek. Ik was supertrots op zo’n film, met zwarte helden in de hoofdrol. Maar daarna bedacht ik me opeens: Hoezo is dit uniek? Het is toch niet te geloven dat zoiets in deze tijd nog uniek moet zijn?’
’Zoals superheld Captain America voor de Verenigde Staten van Amerika staat, zo staat Suriman voor Suriname’, vertelt Stüger trots. ‘Suriman staat voor wie wij als Surinamers zijn. In Suriname staan moskee, synagoge en kerk naast elkaar. Wij vieren daar samen alle religieuze feestdagen. Daarom staat Suriman voor eenheid, het samenzijn, de kracht en vooral het respect voor elkaar.’
Afbeelding: Sai Rodrigues
Het tweede deel van de stripreeks Suriman komt deze zomer uit en zal gaan over de slavernijgeschiedenis. ‘Er is onlangs een onderzoek geweest naar het slavernijverleden van mijn stad Den Haag, en naar het Haagse aandeel daarin. Ik ben behoorlijk geschrokken van de resultaten van dit onderzoek. Ik ben blij dat burgemeester Jan van Zanen zijn excuses heeft gemaakt voor het Haagse slavernijverleden, dat hij dit erkend heeft. Ik voel mij als Haagse maker van Surinam verplicht om ook over dit onderwerp te schrijven en het onder de aandacht te brengen.’
Ze neemt een diepe zucht en vertelt ontroerd verder. ‘Dit jaar herdenken we de honderdzestigste verjaardag van Keti Koti, de afschaffing van de slavernij. Keti Koti betekent voor mij een overwinning, waar mijn voorouders voor hebben gevochten. Ik wil met mijn tweede stripalbum iedereen bereiken in Nederland, het publiek bewust maken van de verschrikkelijke slavernijhistorie. Want Nederland en Suriname hebben samen een geschiedenis. We mogen het slavernijverleden niet vergeten, zoals we ook de Surinaamse helden die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen voor Nederland niet mogen vergeten.
‘Alle nazaten van de trans-Atlantische slavernij zouden eerherstel via een schadevergoeding moeten krijgen van Nederland’, vindt Stüger. ‘Wanneer onze pijn en ons leed wordt erkend, betekent het dat je ook gezien wordt.’
Voor Stüger is het belangrijk dat het slavernijverleden van Suriname niet wordt vergeleken met andere slavernijgeschiedenissen. Want elke geschiedenis is anders, elk leed is anders. Ze wenst met superheld Suriman erkenning en herkenning te krijgen. ‘We moeten nog veel stappen maken om er ook te mogen zijn’, besluit Stüger strijdbaar. ‘Daarom ben ik dankbaar dat ik met superheld Suriman het onderwerp mede mag uitrollen. Dit zodat het verhaal veel generaties zal bereiken. Want Suriman is onze superheld.’
Het VVD-congres komt eraan, en dus laten verschillende hoeken van die partij hun conservatieve veren weer zien. Zo ook de Jongerenorganisatie Vrijheid en Democratie (JOVD), onze collega-jongeren, die afgelopen week minister-president Mark Rutte opriepende asielinstroom te beperken of het kabinet te laten vallen.
Nu is het volgens ons, de Jonge Democraten, goed om je moederpartij scherp te houden en te eisen dat idealen boven kabinetsdeelname gaan (wij deden dat rondom stikstof), maar zorg dan wel dat je de feiten achter je hebt, en je progressieve idealen niet uit het oog verliest.
De harde cijfers laten namelijk zien dat er geen sprake is van een te hoge instroom van asielzoekers in Nederland. Volgens de Sociaal Economische Raad ving Nederland in 2022 zo’n 5 procent van het totale aantal asielzoekers (881.000) in de Europese Unie op. Daarmee staan we niet eens in de top vijf. Die wordt gevormd door Italië (9 procent), Oostenrijk (12 procent), Spanje (13 procent), Frankrijk (16 procent) en Duitsland aan kop met 25 procent. Deze landen vangen dus meer op dan Nederland, maar kennen niet onze problematiek van asielzoekers die gedwongen buiten slapen. Zeker de vergelijking met Oostenrijk is schrijnend: met een twee keer zo kleine economie en de helft van het aantal inwoners van Nederland, vangen zij het dubbele aantal asielzoekers op.
De instroom in Nederland is dus niet problematisch hoog. Maar wat laat dan onze asielketen vastlopen? Simpel: te weinig opvang en te weinig doorstroom. De opvang van asielzoekers valt namelijk onder het ministerie van Justitie en Veiligheid, onder leiding van VVD’er Dilan Yesilgöz. Dat ministerie schat volgens de Algemene Rekenkamer al jaren de instroom van asielzoekers opzettelijk te laag in. Zo hoeft het ministerie minder van zijn budget te reserveren voor structurele opvang. Als er dan toch te weinig budget blijkt te zijn, is er relatief dure noodopvang nodig.
Het kabinet bekostigt dit vanuit het budget van het ministerie voor Ontwikkelingssamenwerking, onder leiding van VVD’er Liesje Schreinemacher. Niet alleen is deze noodopvang tien keer zo duur als structurele opvang, ook creëert het kabinet zo een vals beeld van een torenhoge instroom. Daarnaast kan het budget van ontwikkelingssamenwerking, dat in Nederland wordt gebruikt voor peperdure noodopvang, niet ingezet worden voor het opzetten van of assisteren bij opvang in de regio, zoals de JOVD graag ziet. Welke oplossing voor asiel je dus ook voorstaat, deze constructie moet anders.
Kennelijk maakt het voor onze conservatief-liberale collega’s niet uit waar je geboren bent, tenzij dat in het buitenland is
De oplossing ligt naast voldoende opvang, ook bij genoeg doorstroom. Naast een onderbemande Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND), wat zorgt voor langere behandeling van asielaanvragen, mogen asielzoekers ook geen baan zoeken in Nederland. Hierdoor komen zij niet in interactie met de samenleving en kunnen ze niet doorstromen naar een normale woning. Ze blijven dus langer dan noodzakelijk vastzitten op het geïsoleerde eiland van de opvanglocatie. Niet alleen houdt dit onnodig opvangcapaciteit bezet en is het slecht voor de integratie, ook is het een gemis voor de Nederlandse economie. Juist met een tekort aan arbeidskracht, kan Nederland wel wat extra handen gebruiken. Daarbovenop bewijst de regeling voor Oekraïense vluchtelingen dat het werkt om asielzoekers een baan te laten zoeken: in november had 83 procent van deze groep werk en integreerden zij sneller in de samenleving dan vluchtelingen uit andere landen. Het is voor de Nederlandse economie en samenleving, die volgens de JOVD onder druk staan door de asielinstroom, dus juist voordelig om de arbeidsmarkt open te stellen.
Na dit feitenrelaas moeten we het ook nog even hebben over de idealen, specifiek de wieg. De JOVD vindt dat het niet uit mag maken waar je geboren bent, maar wil tegelijkertijd de landsgrenzen sluiten – en vindt die twee verenigbaar. Volgens die jongerenorganisatie moeten mensen gelijke kansen hebben, maar ook eigen verantwoordelijkheid dragen. Maar wat is iemands verantwoordelijkheid als er oorlog in zijn of haar land uitbreekt? Of als er door klimaatverandering hongersnood in de regio dreigt? Ook die factoren beperken iemands kansen. Om dan te zeggen ‘eigen schuld, dikke bult’, is alles behalve gelijkheid. Kennelijk maakt het voor onze conservatief-liberale collega’s niet uit waar je geboren bent, tenzij dat in het buitenland is.
Tot slot zijn we het op één punt eens met de JOVD: ja, de politiek moet echte keuzes durven maken. Maar de juiste keuze is niet de grenzen dichtgooien. Het is beter om voldoende geld te reserveren voor opvang, zodat de regering het geld voor ontwikkelingssamenwerking kan besteden aan die zaken, waar het voor bestemd is. Het is beter om mensen een kans op een baan te geven, zodat ze niet in de overvolle wachtkamer van het leven blijven zitten. En het is beter te kiezen voor echte kansengelijkheid, ook voor mensen wiens wieg in het buitenland staat.
De Koerdische politicus Selahattin Demirtas zegt dat hij zich ‘in dit stadium’ niet langer met de Turkse politiek bemoeien zal. De oud-leider van de pro-Koerdische partij HDP zit sinds 2016 achter de tralies, vanwege politiek gemotiveerde beschuldigingen.
‘Hoewel ik de strijd vanuit de gevangenis zal voortzetten met dezelfde veerkracht als elke kameraad, verlaat ik nu de actieve politiek’, twitterde Demirtas gisteren.
Demirtas deed zijn uitspraken op een kritiek moment. Afgelopen zondag scandeerden aanhangers van president Recep Tayyip Erdogan tijdens diens overwinningsspeech dat Demirtas opgehangen moest worden. Hij reageerde hier met humor op: ‘Jullie kunnen niet eens mijn jas ophangen’, twitterde hij.
De pro-Koerdische politicus zit al zeven jaar vast, op beschuldiging van terrorisme. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens oordeelde dat Demirtas op politieke gronden gevangen zit, maar Turkije is niet van plan om hem vrij te laten.
Demirtas deed in 2014 en in 2018 vanuit de gevangenis opnieuw mee aan de Turkse presidentsverkiezingen. Beide keren won Erdogan, die in 2023 in de tweede ronde opnieuw won.
Volgens Lolwah Al Khater, woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken van Qatar, is de ‘wereldwijde dreiging’ van islamofobie niet gestopt. Integendeel: de gevolgen van aanhoudende islamofobie bedreigen volgens haar de hele wereld.
‘De gevolgen van dit fenomeen (islamofobie, red.) zijn niet alleen beperkt tot islamitische landen en samenlevingen’, aldus Khater. ‘Ze bedreigen bovendien de hele wereld, als gevolg van langdurige en grensoverschrijdende wraaknemeningen.’ Ze waarschuwde dat het ‘kwaadaardige islamofobe discours gevaarlijke niveaus heeft bereikt’.
Qatar was in 2022 slachtoffer van een wereldwijde islamofobe campagne, vertelde Khater, toen westerse media kritiek leverden op het Arabische oliestaatje toen het gastheer was van de WK-voetbal. Westerse media hadden stevige kritiek op de wijze hoe Qatar gastarbeiders behandelde, waarvan er velen stierven tijdens de bouw van de grote stadions. Maar volgens Khater laten westerse media zich leiden door islamofobie en voerden ze een ‘berekende campagne’ tegen Qatar.
Khater deed haar uitspraken tijdens een rondetafelconferentie over islamofobie. Hierbij waren meer dan 30 experts en beleidsmakers aanwezig, uit het Midden-Oosten, de Verenigde Staten en Europa. Het panel focuste zich op een structurele aanpak van islamofobie.
De bestrijding van islamofobie staat prominent op de agenda van Turkije, Pakistan, Qatar en andere islamitische landen. Zij maken zich grote zorgen over moslimhaat in Europa en de Verenigde Staten. Begin dit jaar zijn in Zweden, Denemarken en Nederland korans ontheiligd door extreemrechtse activisten, tot grote woede van moslims wereldwijd.
Het Collectief Contra Islamofobie in Europa (CCIE), een in België gevestigde NGO, registreerde in 2022 maar liefst 787 islamofobe incidenten, aldus het Turkse staatspersbureau Anadolu. Volgens het CCIE-rapport waren Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk ‘de belangrijkste plekken van antimoslimhaat en islamofobe incidenten.’
Onze site gebruikt cookies en vergelijkbare technologieën onder andere om u een optimale gebruikerservaring te bieden. Ook kunnen we hierdoor het gedrag van bezoekers vastleggen en analyseren en daardoor onze website verbeteren.
Deze website gebruikt cookies om uw gebruikservaring op deze website te verbeteren. Van deze cookies worden cookies aangemerkt als "Noodzakelijk" in uw browser bewaard, deze cookies zijn essentieel voor het functioneren van de website. Bijvoorbeeld het opslaan van uw keuze of u wel of geen cookies wilt hebben. Wij maken ook gebruik van cookies van derde partijen die ons helpen met het analyseren en begrijpen van de gebruik van deze website door u. Deze cookies worden alleen gebruikt als u daar toestemming toe geeft. U heeft ook de mogelijkheid om uzelf uit te sluiten voor deze cookies. Dit zal echter effect hebben op uw gebruikerservaring.
Noodzakelijke cookies zijn absoluut nodig voor het functioneren van de website. De cookies in deze categorie zorgen alleen voor de veiligheid en het functioneren van deze website . Deze cookies bewaren geen persoonlijke gegevens
Deze cookies zijn niet strict noodzakelijk, maar ze helpen de Kanttekening een beter beeld te krijgen van de gebruikers die langskomen en ons aan te passen aan de behoeftes van onze lezers. Hiervoor gebruiken wij tracking cookies. Bij het embedden van elementen vanuit andere websites zullen er door deze sites ook cookies worden gebruikt.
