17.9 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 333

Erdogan trapt Turkse verkiezingscampagne in Nederland af

de Kanttekening
-
0
Erdogan trapt Turkse verkiezingscampagne in Nederland af

De Turkse president Erdogan sprak zaterdagavond via een telefoonverbinding een zaal met Turkse Nederlanders en Turkse politici toe. Het telefoontje van Erdogan vormde het startschot van zijn verkiezingscampagne in Nederland.

De bijeenkomst in het Amsterdamse Cordendonhotel maakt deel uit van een strategische serie Turkse verkiezingsbijeenkomsten in Europese steden, waaronder Brussel en Parijs. Organisator van de samenkomsten is de omstreden Turkse Unie van Internationale Democraten (UID). Vast programmaonderdeel en hoogtepunt vormt het inbellen van de Turkse president Erdogan.

Zaterdagavond waren ruim vijfhonderd Turkse Nederlanders aanwezig in de Amsterdamse hotelzaal. Ze werden vergezeld door een aantal hooggeplaatste politici van de Turkse AK-partij, zoals voormalig minister van Binnenlandse Zaken Efkan Ala, Ömer Serdar, Zafer Sirakaya en Fatih Toprak. De avond begon met Koranrecitaties en de volksliederen van Turkije en Nederland. Ook werd een minuut stilte gehouden voor ‘de martelaren’ van Turkije. Dat meldt de Turkse nieuwssite NHaber.

‘Ik neem aan dat jullie allemaal de spanning van 14 mei al voelen’, zei president Erdogan via de telefoon die wordt vastgehouden door Fatih Toprak. ‘Allah-u Akbar’ wordt vanuit het publiek gescandeerd en geklapt. ‘Jullie zullen op 14 mei niet alleen een boodschap afleveren aan ons land, maar aan de hele wereld’.

‘Hoewel in sommige Europese landen onze waarden worden aangevallen, geven jullie met een rechte rug het beste antwoord. Wij geloven er namelijk in dat Allah de grootste beschermer is van de Koran. Jullie weten dat zij (de Europeanen red.) de Thora in bescherming nemen, maar tegen de Koran tonen ze hun brutaliteit’, zei Erdogan.

Oud-minister van Binnenlandse Zaken Ala kwam ook aan het woord. Hij legde in zijn speech de nadruk op democratie. ‘De stembus is als een olieput, onze rijkdom is de democratie’, zei hij. Ala merkt op dat zowel in Nederland als in Turkije verkiezingen op komst zijn en politieke participatie voor beide landen belangrijk is.

Ala werd in december 2013, toen een corruptieschandaal van Erdogans familieleden aan het licht kwam, aangesteld als minister van Binnenlandse Zaken. De AKP’er stuurde duizenden politieagenten de laan uit of liet ze arresteren vanwege banden met de Gülenbeweging.

‘Ik neem aan dat jullie allemaal de spanning van 14 mei al voelen’, zei president Erdogan via de telefoon

‘Nederland en andere EU-landen zouden hun kansen moeten grijpen in de relaties met Turkije’, aldus Ala. Volgens Ala is Turkije een land geworden waarnaar wordt geluisterd, en het op ‘internationaal vlak goed doet met de dialoog, dit is een verdienste van het Turkse volk’. Binnen de islamitische wereld zou geen land aan de Turkse democratie kunnen tippen.

Tijdens de zogenoemde volksontmoeting in Amsterdam werd ook geluisterd naar problemen van Turkse Nederlanders in relatie tot Turkije. Zo werden vragen gesteld over de afkoopsom van de dienstplicht. Dit bedrag werd in 2016 verlaagd naar 1000 euro en vervolgens weer verhoogd naar 5000 euro. Ook waren er vragen over pensioenregelingen in Turkije voor Turkse Nederlanders, dubbele taxaties, medische zorg in Turkije en de verlenging van de aaneengesloten periode dat Nederlandse auto’s in Turkije mogen zijn, van twee naar vijf jaar’, meldt NHaber.

Onlangs ontstond commotie toen tijdens een bijeenkomst van UID in een Duitse moskee werd opgeroepen tegenstanders van Erdogan te ‘vernietigen’.

Wilders verheerlijkt op Twitter etnische zuivering uit twaalfde eeuw

de Kanttekening
-
0
Wilders verheerlijkt op Twitter etnische zuivering uit twaalfde eeuw

De bekende Nijmeegse antropoloog Martijn de Koning heeft felle kritiek op Geert Wilders vanwege een uitspraak op Twitter. De PVV-leider zou in een tweet ‘etnische zuivering’ bepleiten, door de ‘Reconquista’ van het Iberisch Schiereiland op de moslims te verheerlijken.

Wilders was afgelopen weekend in Portugal, waar hij ook Santarém bezocht. Op 15 maart 1147 veroverde Afonso van Portugal de stad op de moslims. ‘Hij (koning Afonso) hakte de Moren in de pan in Santarém in de 12e eeuw. Portugal kent nauwelijks islam tot op de dag van vandaag. Daar kunnen wij wat van leren.’

De Koning, docent Islamstudies aan de Radboud Universiteit in Nijmegen ziet de tweet als anti-moslim extremisme. ‘Wilders die het ‘in de pan hakken’ in relatie tot weinig ‘islam vandaag’ ziet als iets waar we wat van kunnen leren. Oftewel, hoe verpak je een pleidooi voor etnische zuivering?’

Begin achtste eeuw vielen islamitische veroveraars vanuit Noord-Afrika het Iberisch Schiereiland binnen en maakten een einde aan het christelijke koninkrijk van de Visigoten. De zogenoemde Reconquista – letterlijk herovering – van Spanje en Portugal duurde bijna zeven eeuwen. Het in 1139 gevormde christelijke koninkrijk Portugal veroverde in maart 1147 Santarém en later dat jaar Lissabon, dat later de Portugese hoofdstad zou worden. De Reconquista eindigde in 1492, toen het islamitische rijk Granada zich overgaf aan Isabella I van Castilië en Ferdinand II van Aragon.

Toen Granada viel werd de godsdienstvrijheid van moslims officieel gerespecteerd. Maar de katholieke machthebbers trokken zich weinig van de gemaakte afspraken aan en probeerden moslims te dwingen om christen te worden. In 1499 kwamen Moorse Spanjaarden hiertegen tevergeefs in opstand. Nadat de autoriteiten de rebellie hadden onderdrukt werd de vrijheid van godsdienst opgeheven en werden moslims gedwongen om zich tot het christendom te bekeren. Vele Moriscos bleven echter in geheim de islam aanhangen.

De Joden kregen het nog moeilijker. Isabella en Ferdinand stelden hen al in 1492 voor de keuze om zich te bekeren tot het christendom, of hun koffers te pakken met achterlating van hun goud, zilver en geld. Vijf jaar later besloot ook Portugal om de Joden te verdrijven.

Voor uiterst rechts is de Reconquista van het Iberisch Schiereiland nog steeds een geliefd thema. De Franse extreemrechtse politicus Éric Zemmour heeft zijn partij Reconquête genoemd, Frans voor herovering, en de Spaanse extreemrechtse partij Vox brengt ook graag deze strijd in herinnering. ‘Europa is wat het is, dankzij Spanje. Dankzij onze bijdrage, sinds de Middeleeuwen, om de verspreiding van de islam tegen te gaan’, aldus een prominente Vox-bestuurder.

Rotterdams optreden ‘extreemrechtse’ metalband gecanceld

de Kanttekening
-
0
Rotterdams optreden ‘extreemrechtse’ metalband gecanceld

Het optreden van metalband Deströyer 666 is gecanceld. Dat maakte het Rotterdamse poppodium Baroeg vanmorgen bekend. Het optreden lag onder vuur vanwege eerdere homofobe, seksistische en islamofobe uitingen van de Australische muziekband.

Het Rotterdamse concertcentrum schrijft op social media te zijn ‘geschrokken door deze berichten. Na het ontstaan van alle commotie hebben wij deze boeking heroverwogen en besloten het optreden van de band te annuleren’.

‘Deströyer 666 noemt zichzelf niet expliciet neonazi’s, terwijl sommige andere black metal bands dat wel doen’,  vertelt metalliefhebber Sander Radder tegen RTV Rijnmond. ‘Maar ze zeggen verder wel alles wat neonazi’s ook zeggen. De ingrediënten die ze gebruiken zijn hetzelfde.’

Zo is op video’s van Deströyer 666 te zien dat de leadzanger ‘f*** muslims’ schreeuwt. In een andere song heeft hij kritiek op migratie, omdat hij zijn land Australië niet meer herkent.

De Rotterdamse fracties van GroenLinks en BIJ1 stellen vandaag raadsvragen aan het college van burgemeester en wethouders. Poppodium Baroeg krijgt sinds 2021 een royale subsidie, van 368.500 euro per jaar van de gemeente. Beide partijen willen niet dat de Rotterdamse belastingbetaler extreemrechtse bands een podium geeft. Judith Bokhove (GroenLinks): ‘In de subsidievoorwaarden staat dat er geen racistische en discriminerende bands geprogrammeerd mogen worden.’

Nederland behoort tot het kaas-Europa, niet het worst-Europa

Thomas von der Dunk
-
0
Nederland behoort tot het kaas-Europa, niet het worst-Europa

Voor een immigrant behoort het leren begrijpen van de cultuur van zijn nieuwe vaderland tot de lastigste opgaven die er zijn. Taal en praktische zaken vallen vooraf te leren, maar voor het ontwikkelen van een antenne voor de cultuur geldt dat niet.

Hoofdopgave: snap dat rare land waarin je bent beland. Waar liggen historische gevoeligheden, wat zijn vanzelfsprekende aannames qua gedrag en opvattingen, wat is taboe? Waar maakt de westerse ‘rationaliteit’ plaats voor irrationele emotie?

Van buitenaf lijkt Europa vaak een cultureel blok, zonder wezenlijke interne verschillen. De Europese Unie presenteert zich ook naar buiten zo, met ’tijdloze’ waarden als rationaliteit en rechtstaat, democratie en meritocratie.

Maar ‘Europa’ bestond natuurlijk al voor 25 maart 1957, de oprichtingsdatum van de belangrijkste voorloper van de EU, waarmee die dus over twee maanden de pensioengerechtigde leeftijd bereikt. Veel Europese vanzelfsprekendheden stammen uit een tijd, waarin die waarden helemaal niet toonaangevend waren.

Wie even wat dieper graaft  – onder die Brusselse korst van verheven proclamaties over mensenrechten, tolerantie en vrede op aarde  –  ziet dat Europa geen culturele eenheid vormt. Het continent is een bonte verzameling van al duizend jaar ruziënde volksstammen, elk met eigen rare hobby’s die met de verheven proclamaties weinig van doen hebben. Die hobby’s zijn volstrekt onbegrijpelijk voor de buren, maar zelf zijn ze er zeer aan gehecht. Ze vormen het onderliggende thema van menig stripverhaal van Asterix.

Voor wie meent dat Nederland géén rare hobby’s heeft – en veel Nederlanders met hun zelfbeeld van nuchterheid denken dat – geef ik er twee. Ten eerste onze nationale vuurwerkgekte, die niet voor de Amerikaanse vuurwapengekte onderdoet. Nederlanders en Amerikanen vinden die van elkaar vast onbegrijpelijk. En ze vinden het ook onbegrijpelijk dat de ander hun eigen gekte onbegrijpelijk vindt.

Zo heeft ‘der Wald’ voor Duitsers een veel grotere gevoelslading dan ‘het bos’ voor Nederlanders

Ten tweede de ’oranjemanie’. Ieder die weleens heeft meegemaakt hoe een nuchtere Nederlander bij de aanblik van ‘de Majesteit’ – de term alleen al – een waas van opperste gelukzaligheid over zijn ogen krijgt, in de hoop dat iets van die koninklijke glans ook op hém afstraalt , weet wat ik bedoel. Op meer alledaags niveau vertaalt zich dat in de onbedwingbare aandrang om op hoogtijdagen de halve straat, het eigen gezicht of het gemeentelijke konijnenhok oranje te schilderen.

De vuurwerkgekte staat haaks op rationaliteit, de monarchie haaks op meritocratie. De verdedigingslinie die dan wordt opgeworpen luidt: ‘Ja, maar dat is nu eenmaal traditie’. Inderdaad. En een beroep op ’traditie’ staat bijna per definitie haaks op het verstand.

Bij de buren zijn het weer andere zaken die een gevoelige snaar raken. Zo heeft ‘der Wald’ voor Duitsers een veel grotere gevoelslading dan ‘het bos’ voor Nederlanders. Dat valt niet los te zien van dat oeroude beeld van Germanen vergaderend onder de eikenboom. Het dreigende ‘Waldsterben’ door milieuvervuiling vormde in Duitsland in de jaren tachtig derhalve een veel groter thema dan bij ons. Dit komt mede omdat die bossen in ons eigen ingenieursland allemaal kunstmatig aangelegd zijn en weinig met mystieke natuur hebben uit te staan.

Ook de Fransen hebben weinig met bos. Maar ze hebben veel met wijn en kaas. ‘Het is moeilijk een land te regeren met 246 verschillende kazen’, zei Charles de Gaulle ooit. Het had ook over wijn kunnen gaan. Maar hij zou dat nooit over worst gezegd hebben, ofschoon er in Frankrijk vast ook veel verschillende soorten worst worden gefabriceerd.

Een Duitse politicus zou in zo’n beeldspraak juist eerder naar bier en worst grijpen, omdat dat meer aan het Duitse zelfbeeld appelleert. Er bestaat in dat opzicht een kaas-Europa en een worst-Europa. Ook Nederland is mentaal meer van de kaas dan van de worst.

En nu is er dus de financiële noodkreet van de Franse bakkers: de energie wordt onbetaalbaar. Een volksopstand dreigt. Ook brood is voor Fransen méér dan alleen maar iets dat je eten kunt. De baguette heeft het zelfs tot nationaal UNESCO-erfgoed gebracht. Vandaar dat president Emmanuel Macron nu alles doet om de Franse bakker te redden. Dat geniet, teneinde zijn eigen presidentschap te redden, nog een grotere prioriteit dan Oekraïne.

Beëindigen van opvang niet-Oekraïners is in strijd met Europees recht

Carolus Grütters
-
0
Beëindigen van opvang niet-Oekraïners is in strijd met Europees recht

Onder Iraanse asielzoekers die via Oekraïne naar Nederland kwamen bestaat grote onrust omdat voor hen uitzetting dreigt. Carolus Grütters, deskundige op het gebied van migratierecht, stelt in reactie op een artikel op ons platform dat de zorgen van deze vluchtelingen onterecht zijn. Het besluit tot uitzetting is volgens hem strijdig met Europees recht.

De Kanttekening berichtte op 20 januari over de grote ongerustheid onder zo’n vijfduizend ontheemden uit Oekraïne in Nederland, van wie een deel de Iraanse nationaliteit heeft. De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) heeft hen namelijk een brief gestuurd met de aankondiging dat de opvang, die zij nu krijgen in het kader van de Tijdelijke Beschermingsrichtlijn, met ingang van 4 maart zal worden beëindigd. Dat is al over vijf weken.

De paniek die onder deze groep van ontheemden, slachtoffers van de oorlog in Oekraïne, is ontstaan is zeer begrijpelijk. Het goede nieuws is dat de paniek niet terecht is. Kort gezegd is de maatregel van de staatssecretaris van Justitie (aangekondigd door de IND) in strijd met het Europese Unierecht. Ik zal dat nader toelichten.

In verband met de oorlog in Oekraïne voerde de Europese Raad, op voorstel van de Europese Commissie, op 4 maart 2022 de Tijdelijke Beschermingsrichtlijn (TBRi) in. Het formuleren en bekrachtigen van dit besluit was het resultaat van een zeldzaam eensgezinde Europese Unie. Precies acht dagen na de inval trad deze maatregel in werking.

Deze richtlijn biedt aan een tweetal categorieën van ontheemden bescherming. Onder de eerste categorie vallen Oekraïners, en niet-Oekraïners die uit Oekraïne zijn gevlucht en in dat land een permanente verblijfsvergunning hadden. Onder de tweede categorie vallen alle niet-Oekraïners die in dat land een tijdelijke (en dus geen permanente) verblijfs­vergunning hadden. Daarbij gaat het bijvoorbeeld om studenten of arbeidsmigranten uit een land buiten Europa. Deze zogenoemde ‘derdelanders’ hadden wel het recht om in Oekraïne te wonen, werken of studeren, maar dat recht was tijdelijk van aard.

Europese Raad heeft juist besloten om de werking van de TBRi met nog een jaar te verlengen

Voor deze derdelanders konden de lidstaten van de EU naar eigen keuze ook de bescherming van de TBRi van toepassing verklaren. Een aantal landen heeft dat gedaan: Nederland, Duitsland, Ierland, Tsjechië, Oostenrijk en zelfs een niet-EU-land als Zwitserland. Dat betekent dat deze tweede categorie ook in Nederland bescherming heeft volgens deze richtlijn. En dus hebben zij het recht om hier te wonen en te werken.

Motie

Naar aanleiding van een aantal verontrustende berichten nam de Tweede Kamer in juli vorig jaar een motie aan met als strekking: beëindig de opvang van deze gevluchte ‘derdelanders’. De staatssecretaris dacht vervolgens dat die motie heel simpel was uit te voeren, door in de Nederlandse regelgeving vast te leggen dat nieuw binnengekomen derdelanders niet meer in aanmerking komen voor deze bescherming. Bovendien beperkte de regering de bescherming voor ontheemden die hier al waren in de tijd tot 4 maart 2023.

Beide maatregelen zijn onjuist en in strijd met het recht. Allereerst kun je eenmaal verworven rechten niet met terugwerkende kracht intrekken. In de tweede plaats is het wel mogelijk om voor sommige derdelanders zonder een permanente verblijfs­vergunning in Oekraïne het loket in Nederland sluiten, maar dat geldt alleen voor nieuwe gevallen. En dat betekent dan – in de juridische context – nieuwe gevallen die zich aandienen nadat deze wijziging op de juiste manier is afgekondigd, dus met een publicatie van de gewijzigde maatregelen in de Staatscourant. Dat gebeurde op 25 augustus 2022. In die aflevering van de Staatscourant stond echter ook dat de wijzigingen met terugwerkende kracht zouden ingaan, maar dat kan dus niet.

Ministers van de EU

In de Tijdelijke Beschermingsrichtlijn staat bovendien expliciet dat de Europese Raad besluit of en wanneer de richtlijn bescherming zal bieden. Daarin staat vermeld dat alleen de verzamelde ministers van Justitie van de EU de bevoegdheid hebben dit besluit te nemen. De Nederlandse staat­secretaris is dus niet in de positie om op eigen gezag degenen die hier bescherming krijgen, te vertellen dat deze op 4 maart zal stoppen.

Sterker nog, de Europese Raad heeft vlak voor de jaarwisseling juist besloten om de werking van de TBRi met nog een jaar te verlengen tot in ieder geval 4 maart 2024.

Als de staatssecretaris toch de opvang zal willen stopzetten, mogen derdelanders daar niet alleen formeel bezwaar tegen maken, maar zelfs naar de rechter stappen. Daar kunnen zij, in een bestuursrechtelijk kort geding, eisen de bescherming en alle daarmee verband houdende rechten te continueren. Ik vermoed dat een dergelijke actie uiterst kansrijk is bij de rechter.

Iraanse media: Zwangere Koerdische vrouw krijgt doodstraf

de Kanttekening
-
0
Iraanse media: Zwangere Koerdische vrouw krijgt doodstraf
Shahla Abdi, een jonge en zwangere Koerdische vrouw, heeft de doodstraf opgelegd gekregen. De politie arresteerde haar in oktober nadat ze een foto van Ruhollah Khomeini had verbrand.
Dit meldt IranWire, zich baserend op inlichtingen. Meerdere bronnen hebben de nieuwssite verteld dat Shahla Abdi gevangen zou zijn genomen in de stad Urmia, in het Noord-Westen van Iran. De gevangenbewaarders zouden haar daar hebben verwaarloosd.
Een gevangene uit Urmia meldt dat Abdi heel zwak is door mishandeling en dat ze tevens zwanger is. Een andere bron, ook een gevangene, meldt dat Abdi bang is en slecht wordt verzorgd.
Het zou niet de eerste keer zijn dat een Koerdisch en zwangere vrouw de doodstraf wacht. Op 18 januari zou de zwangere Koerdische Zahra Nabizadeh zijn gearresteerd en een miskraam hebben gehad nadat haar bewakers haar mishandeld hadden. Volgens Iran International zouden gedurende de eerste helft van januari bijna honderd Koerden zijn gearresteerd. Eind december 2021 spraken de Verenigde Naties zich uit tegen het executeren van Koerdische gevangenen door Iran.

Amnesty: VN moet Pakistan aanspreken op mensenrechtenschendingen

de Kanttekening
-
0
Amnesty: VN moet Pakistan aanspreken op mensenrechtenschendingen

Mensenrechtenorganisatie Amnesty International roept de lidstaten van de Verenigde Naties (VN) op zich uit te spreken over mensenrechtenschendingen door Pakistan. Amnesty brengt dit naar buiten vlak voor de vierde periodieke beoordeling van Pakistan door de VN.

Medewerker Rimmel Mohydin zegt: ‘De vierde beoordeling komt op een tumultueus moment wat betreft de mensenrechtensituatie in Pakistan. Er is politieke onrust, economisch instabiliteit, klimaatcrisis en een onderdrukking van het maatschappelijk middenveld.’ In die situatie kunnen mensen makkelijk straffeloos de mensenrechten schenden, waarschuwt Mohydin.

De periodieke beoordeling is een kans voor VN-lidstaten om zich uit te spreken tegen mensenrechtenschendingen in Pakistan, vindt Amnesty. Volgens de mensenrechtenorganisatie komt Pakistan verplichtingen en toezeggingen op het gebied van mensenrechten niet na.

De vorige beoordeling vond plaats in 2018, waarna Pakistan beloofde om gedwongen ontvoeringen strafbaar te maken en de daders te straffen, maar daar is niks van gekomen. Ook waren er beloftes om minderheidsgroepen te beschermen tegen discriminatie en gewelddadige, vaak dodelijke aanvallen. Daarentegen is de greep van de staat op de pers en het maatschappelijk middenveld de laatste vijf jaar alleen maar sterker geworden.

Amnesty dringt erop aan dat de VN-lidstaten zinvolle relaties houden met Pakistan. Ook wil Amnesty dat de VN de eerdere aanbevelingen herhaalt en nieuwe concrete aanbevelingen doet om respect voor mensenrechten in Pakistan te verbeteren.

Marokkaanse voetballer El Khannouss Belgisch voetbaltalent van het jaar 2022

de Kanttekening
-
0
Marokkaanse voetballer El Khannouss Belgisch voetbaltalent van het jaar 2022

De 18-jarige Marokkaanse voetballer Bilal El Khannouss is eergisteren uitgeroepen tot Belgisch Voetbaltalent van het Jaar 2022, tijdens de 69ste editie van de Belgische Gouden Schoen. Dit bericht Morocco World News.

El Khannouss trok met name de aandacht van voetbalfans omdat hij de jongste speler was van het Marokkaanse elftal tijdens het WK in Qatar. Ondanks zijn jonge leeftijd slaagde de voetballer erin om een van de belangrijkste spelers van Marokko te worden tijdens het toernooi.

De jonge Marokkaan speelt voor de Belgische voetbalclub Genk. Veel Belgen hoopten dat Khannouss voor België uit zou komen, maar hij koos voor Marokko. Dat bleek een verstandige keus te zijn, want Marokko haalde uiteindelijk de halve finale.

De prijsuitreiking vond plaats in de Belgische stad Antwerpen, in aanwezigheid van verschillende voetbal- en sportpersoonlijkheden.

Er gaan geruchten dat El Khannouss misschien voor Ajax gaat voetballen, maar de jonge topvoetballer wil hier niet op reageren.

Collectief Tegen Islamofobie in Europa: anti-moslimsentiment verbonden aan nationalisme

de Kanttekening
-
0
Collectief Tegen Islamofobie in Europa: anti-moslimsentiment verbonden aan nationalisme

De toename van islamofobie (discriminatie van en haat tegen moslims) in Europa hangt nauw samen met de opkomst van nationalisme. Dat stelt het Collectief Tegen Islamofobie in Europa (CCIE) in zijn woensdag gepubliceerde jaarverslag voor 2022.

De in België gevestigde organisatie ontstond nadat Frankrijk in 2020 het Collectief Tegen Islamofobie in Frankrijk ontbond. Het CCIE registreert in Europa een flinke toename van moslimdiscriminatie in 2022. Daarbij gaat het ook om institutionele discriminatie, bijvoorbeeld in overheidsbeleid.

Dankzij de opkomst van extreemrechts, neemt ook het ontkennen en bagatelliseren van moslimdiscriminatie toe. CCIE wil dat de Europese Commissie de structurele dimensie van deze vorm van discriminatie erkent en naast de coördinator antisemitisme ook een coördinator islamofobie instelt.

Het CCIE strijdt ook tegen de maatregelen die de Franse al jaren neemt tegen wat zij ‘islamitisch separatisme’ noemt. Frankrijk heeft op basis van aantijgingen van separatisme diverse organisaties ontbonden, maar ook enkele moskeeën gesloten. Minister Gérald Darmanin trok zelfs ten strijde tegen halal-producten die naar zijn mening al te zichtbaar in de schappen van de supermarkten lagen.

Het CCIE registreerde voor 2022 in totaal 527 incidenten van discriminatie of racisme jegens moslims, waaronder ‘daden van discriminatie (467), provocatie en aanzetten tot haat (128), beledigingen (71), morele intimidatie (59), laster (44), fysieke aanvallen (27) en feiten die verband houden met de strijd tegen radicalisering en separatisme (33)’.

De islamofobiewaakhond pleit voor betere ondersteuning van organisaties die opkomen voor de rechten van moslims, en voor het bevorderen van waardering voor diversiteit.

Religieuze framing van een politiek conflict

Mehmet Cerit
-
0
Religieuze framing van een politiek conflict

Sommige kwesties zijn zo precair, dat erover schrijven journalistieke evenwichtskunst vergt. Onderwerpen waarin woordkeuze en formulering nauw luisteren.

Het Palestijns-Israëlische conflict is bij uitstek zo’n kwestie. In hun berichtgeving over Palestijnen die protesteren tegen illegale nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever en de bezetting van de Palestijnse gebieden in het algemeen, moeten journalisten hun woorden op een goudschaaltje wegen – voordat je het weet lijk je partijdig.

Dat het Israëlische leger hard optreedt tegen Palestijnse protesten, is in de ogen van een Israëlaanhanger al bijna geen objectieve formulering. Dat het leven van Israëliërs wordt getekend door aanslagen gepleegd door Palestijnen evenmin.

Het is de taak van de media om onpartijdig over deze zaken te schrijven, maar bij zo’n ingewikkeld historisch conflict als dit, is afwogen woordkeuze geen sinecure. Zeker vanuit de rolopvatting dat kritische berichtgeving ook onderdeel is van journalistiek.

Dat alles was in onze gedachten bij het interview met de nieuwe CIDI-directeur Naomi Mestrum, waar wij uitgebreid stilstonden bij het conflict. In hoeverre onze berichtgeving objectief en kritisch is geweest, is aan de lezer om te beoordelen.

Met het aantreden van de nieuwe regering van premier Benjamin Netanyahu lijkt de berichtgeving over de Palestijnse kwestie een nieuw tijdperk te betreden. Neem het spraakmakende bezoek van de minister van Nationale Veiligheid Itamar Ben-Gvir aan de Tempelberg, een heilige plek voor joden, christenen en moslims. Hij negeerde daarmee het verbod van de Israëlische opperrabbijnen en provoceerde moslims. Onze columnist, rabbijn Lody van de Kamp verwoordde zijn zienswijze in een scherpe column. Hij is niet de enige die zich uitspreekt tegen het nieuwe regeringsbeleid. In de grote Israëlische steden demonstreren tienduizenden burgers tegen hervormingen die zijn ingesteld door de radicaal-rechtse regering. Tot zover de kritiek van binnenuit.

‘Een buitenstaander van antisemitisme beschuldigen is een tactiek om de discussie monddood te maken’

Het probleem is dat aanhangers van de Israëlische regering er alles aan doen om kritiek op Israël weg te zetten als antisemitisme. Dat is al jaren de praktijk en zal waarschijnlijk alleen maar toenemen. Die beschuldigingen trekken een zware wissel op de journalistiek.

Op1-presentator Natasja Gibbs kreeg onlangs een stroom van kritiek toen ze tijdens een interview met Gert-Jan Segers, toenmalig leider van de ChristenUnie, de Israëlische regering een apartheidsregime noemde. De omroep nam het voor haar op en verwees naar de bronnen – Amnesty International, Human Rights Watch en andere organisaties – die vaststellen dat in Israël apartheid heerst.

‘Als een buitenstaander kritiek uitoefent op de politieke situatie in Israël, wordt hij beschuldigd van antisemitisme’, zegt rabbijn Lody van de Kamp in reactie op de uitzending. ‘Het is een tactiek die werkt, daarmee maak je de discussie monddood. Mensen durven zich niet meer over de kwestie uit te laten.’

De vraag is in dit geval: hoe moet de journalistiek omgaan met het objectieve rapporten met kritische conclusies die gerenommeerde mensenrechtenorganisaties hebben gepubliceerd? Had Gibbs terughoudendere bewoordingen kunnen kiezen? Wij denken van niet.

Richting de Israëlische regering kun je vergelijkbare vragen stellen. Kunnen de Israëlische regering en haar aanhangers bij kritiek op het politieke beleid, niet terughoudender zijn in het duiden van de oordelen en het trekken van conclusies? Net als iedere regering hoort ook de Israëlische kritiek te kunnen incasseren.

Overal trekken populistische leiders de religieuze of etnische troefkaart voor politiek gewin. In Turkije misbruiken de Turkse regering en de islamist Erdogan de islam en het Turkse nationalisme om oppositie en critici de mond te snoeren.

Vijf jaar geleden uitte Ahmed Akgündüz, rector van de Islamitische Universiteit Rotterdam, een ernstige opvatting over Gülen-sympatisanten. Die zouden volgens de islam de doodstraf verdienen, vond hij.

In de ogen van de Rotterdamse rector en andere Turkse fanatici zijn Erdogan en zijn regering heilig. Kritiek op de Turkse regering en Erdogan is kritiek op de islam. Ik ben zelf ontelbare keren bedreigd met woorden als anti-moslim en anti-islam, omdat ik het politieke beleid van Turkse regering bekritiseer.

Niet alleen de Israëlische regering doet alsof haar conflict met de Palestijnen vooral om religie draait: bijna alle moslimleiders doen dat eveneens, door misbruik van het Palestijnse-Israëlische conflict. Veruit de meeste moslims zijn niet antisemitisch, maar populistische leiders zuigen hen ongemerkt mee in hun etnische en religieuze framing van dit ten diepste politieke conflict.

Het blijft dus belangrijk om zo helder en neutraal mogelijk te berichten over gevoeligheden als het Palestijns-Israëlische conflict. Verder blijft het essentieel om politiek en religie niet met elkaar te vermengen. De geschiedenis van Israël en Palestina is zo al complex genoeg.

1...332333334...908Pagina 333 van 908

Over ons

de Kanttekening is een onafhankelijke en emancipatoire mediaorganisatie. Onze kernwaarden zijn: vrij, moedig en inclusief.

Over menu

© 2017 de Kanttekening B.V. Alle rechten voorbehouden.

Gebruiksvoorwaarden | Privacy statement | Adverteren & contact