Uit een nieuw boek over Donald Trump blijkt dat de Amerikaanse oud-president tijdens zijn bewind in 2018 de Westelijke Jordaanoever had aangeboden aan de Jordaanse koning Abdullah ll.

De onthulling komt uit het boek The Divider: Trump in the White House 2017-2021 door de Amerikaanse journalisten Peter Baker (the New York Times) en Susan Glasser (the New Yorker).

Volgens the Washington Post, dat een kopie van het boek bezit, zei de Jordaanse koning later dat hij dacht ‘een hartaanval’ te krijgen toen Trump zijn aanbod deed.

Jordanië had de macht over de Westbank totdat in 1967 het gebied door Israël werd bezet. Jordanië heeft altijd de Palestijnse burgers gesteund.

Verder blijkt uit het boek dat voormalig president Benjamin Netanyahu van Israël wilde dat Trump Iran zou aanvallen, iets wat Amerika niet wilde doen. Ook was Trump bang dat Iran hem wilde vermoorden, aldus de auteurs, als wraak na de Amerikaanse drone-moord op de Iraanse generaal Qassem Soleimani begin 2020.

Een Duitse deelstaatscommissie concludeert dat Berlijn op bepaalde vlakken moslims structureel discrimineert.

Het rapport, opgesteld in opdracht van de deelstaat Berlijn, concludeert dat er te weinig aandacht is voor haat en misdaden gericht op moslims in de Duitse hoofdstad, waardoor er een onderrapportage van anti-islamitische voorvallen is.

Ook schrijven de onderzoekers dat er een gebrek aan transparantie is wanneer inlichtingendiensten Berlijnse moslimorganisaties in de gaten houden. Tevens worden aanklachten van seksueel geweld tegen Berlijnse moslimvrouwen minder serieus genomen.

Aanleiding voor het onderzoek was de extreemrechtse aanslag in 2020 in Hanau, waarbij elf mensen in twee shishabars werden vermoord.

De onderzoekers adviseren Berlijn onder meer om binnen het onderwijs en de politie voorlichting te geven over hoe men racisme kan herkennen. Ook zou het weigeren van sollicitanten op basis van de hoofddoek aangepakt moeten worden.

Moslims maken tien procent uit van de populatie van Berlijn, dat zo’n vier miljoen zielen telt.

De gemeenteraad van Amsterdam heeft het kabinet opgeroepen om het boerkaverbod af te schaffen. Burgemeester Femke Halsema belooft de boodschap over te brengen aan het kabinet.

In 2019 werd het boerka- en niqaabverbod, officieel het verbod op gezichtsbedekkende kleding, ingevoerd. Dit verbod geldt in het openbaar vervoer, op scholen, in overheidsgebouwen en in de gezondheidszorg.

Omdat de Tweede Kamer later dit jaar het boerkaverbod gaat evalueren, steunt de overwegend linkse Amsterdamse gemeenteraad een motie van Denk, GroenLinks en BIJ1, waarin burgemeester Halsema wordt opgedragen Den Haag te vertellen dat de hoofdstad tegen het verbod is. De gemeenteraad wil dat Den Haag de wet ‘zo spoedig mogelijk’ intrekt.

‘Het is een symbolische wet, ontraden door de Raad van State en Amnesty International’, vertelt GroenLinks-raadslid Yasmine Bentoumya, een van de initiatiefnemers van de motie, tegen het Parool. ‘Een symbolische wet met grote gevolgen. Sinds de invoering ervan worden meer moslima’s fysiek en verbaal lastiggevallen. Moslima’s mét en zonder nikab.’

Volgens experts wonen er in Nederland tussen de vier- en vijfhonderd vrouwen die in boerka of een niqaab dragen.

De Haagse Denk-fractievertegenwoordiger Nizaam Muradin heeft Rita Verdonk (raadslid Groep de Mos/Hart voor Den Haag) tijdens een raadsvergadering vergeleken met Adolf Hitler. Inmiddels heeft Muradin excuses gemaakt, meldt AD Den Haag.

Muradin maakte zijn vergelijking nadat Verdonk aandacht vroeg voor overlast door dak- en thuislozen op de Koekamp. Vrouwen voelen zich hier niet altijd meer veilig, aldus Verdonk.

De opmerkingen van Verdonk deden Muradin denken aan ‘een persoon uit de geschiedenis met een klein snorretje’. Verdonk vond de aantijging ‘schandalig’. ‘Dit soort opmerkingen zijn precies de reden waarom ik vier jaar beveiligd werd en mijn kinderen niet alleen naar school konden.’

Burgemeester Jan van Zanen veroordeelde de vergelijking. ‘Dat geeft geen pas en hoort niet thuis in een democratisch debat.’

Inmiddels heeft Muradin zijn excuses aangeboden, meldt Denk-fractievoorzitter Nur Icar. ‘Een debat kan fel zijn, ook uit de drive om kwetsbaren te beschermen. Maar dit was onjuist en onrechtvaardig.’

Rita Verdonk was in de periode 2003-2006 minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie in het kabinet-Balkenende II. Ze verloor in 2006 de verkiezingen voor het VVD-leiderschap van Mark Rutte. En jaar later werd ze uit de VVD-fractie gezet. Haar nieuwe partij Trots op Nederland behaalde in 2010 geen zetels. In maart 2022 keerde Verdonk terug in de lokale politiek, nadat ze door ex-PVV’er Richard de Mos van Groep de Mos/Hart voor Den Haag gevraagd werd om de nummer twee op zijn lijst te worden. Groep de Mos/Hart voor Den Haag is de grootste partij in de Haagse gemeenteraad.

Raisa Blommestijn, presentator bij omroep Ongehoord Nederland, heeft de afschuw van veel twitteraars over zich afgeroepen door gisteren meermalen het ‘n-woord’ te gebruiken in een tv-uitzending die deels ging over ‘blanken die door zwarten in elkaar worden geslagen’. Iemand zegt zelfs aangifte tegen haar te hebben gedaan.

In de gewraakte uitzending van Ongehoord Nieuws komen eerst de strubbelingen binnen BIJ1 aan bod, waar recentelijk het Amsterdamse bestuur uit onmin is opgestapt en zwarte leden melding maken van racistisch gedrag door partijgenoten. Hierop stelt co-presentator Arlette Adriani ‘de minder belichte zijde van racisme’ aan de kaak, ‘namelijk blanken die door zwarten in elkaar worden geslagen’. Vervolgens worden social media-video’s getoond waarop zwarte mannen witte mannen slaan of schoppen.

Blommestijn, die in de uitzending het woord ‘blankofobie’ munt, richt zich daarop tot tafelgast Kamerlid Pepijn van Houwelingen (Forum voor Democratie). ‘Dit zijn werkelijk schokkende beelden, je ziet dat blanken in elkaar worden geslagen door n*g*rs, overigens op grote schaal, in dit soort filmpjes die worden gedeeld op het internet. Waarom horen we hier nu zo weinig over, als het gaat om de grotere discussie, als het gaat over racisme?’

Van Houwelingen antwoordt dat de beelden van witte mensen die door zwarte mensen in elkaar worden geslagen niet in het ‘hoofdnarratief’ passen, dat volgens hem door de media wordt gepusht.

De uitzending leidt tot een storm van verontwaardiging op Twitter. Blogger Wouter Louwerens zegt zelfs aangifte tegen Blommestijn, Ongehoord Nederland en de NPO te hebben gedaan, vanwege het gebruiken van het ‘n-woord’.

‘Uit de blik, intonatie en mimiek van Raisa Blommestijn kun je duidelijk constateren dat deze racistische slur bedoeld was om een effect te sorteren’, schrijft Louwerens. Het gaat volgens hem om doelbewust racisme.

Blommestijn vindt de aangifte idioot. ‘Het gebruik van een volstrekt normaal Nederlands woord is tegenwoordig, anno 2022, aanleiding voor aangifte. Het summum van idioterie; we leven in absurde tijden’, twittert ze.

Maakt een aangifte kans? Advocaat Sidney Smeets denkt van wel. ‘In de rechtspraak is aanvaard dat ‘het n-woord’ beledigend is’, twittert hij. Maar of de vrijheid van meningsuiting, zoals beschreven in in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, straf voorkomt, is volgens de advocaat afhankelijk van de context. ‘Is sprake van publiek debat en, zo ja: is het onnodig grievend?’

Blommestijn twittert nu alvast dat ze niet zal ‘buigen’. ‘Talloze (doods)bedreigingen, geweldfantasieën en haatberichten verder naar aanleiding van de uitzending van Ongehoord Nieuws gister. Bizar wat een enkel woord bij mensen losmaakt, maar tevens ook illustratief waarom we dat dus wél moeten gebruiken. Niet buigen voor intolerantie.’

Morgenmiddag vindt op het Domplein in Utrecht een demonstratie plaats van Nederlanders die ijveren voor een ‘menselijk asielbeleid’. Aanleidingen zijn, aldus de initiatiefnemers, ‘het falende asielsysteem, de ‘asieldeal’ en de schrijnende beelden van de situatie in Ter Apel’.

De demonstratie is onderdeel van de landelijke actie MiGreat, een groep die de afgelopen weken naast Artsen zonder Grenzen en het Rode Kruis actief was in Ter Apel. MiGreat wil dat de opvang van asielzoekers in Nederland eindelijk eens goed wordt aangepakt.

‘Ons asielsysteem is kapot, mensenlevens staan op het spel, de regering en ook veel gemeenten kijken weg. Mede doordat de regering een vals beeld schetst van de situatie. Terwijl juist nu actie noodzakelijk is.’

MiGreat wil meer plek voor extra kwetsbare vluchtelingen, opheffing van de beperkingen tegen gezinshereniging en dat vluchtelingen leefgeld krijgen, net als een geganrandeerde mogelijkheid om te koken en op privacy. Ook wil de groep een einde aan de ‘framing’ door CDA en VVD, die vluchtelingen zouden criminaliseren.

Op het podium staan vanaf vier uur onder meer Melody Deldjou Fard (gemeenteraadslid Groenlinks Utrecht), de Syrische protestzanger Gharib en schrijver Rodaan al Galidi.

In een rapport over de beruchte Sednaya-gevangenis in Syrië doen Syrische ex-gedetineerden voor het eerst gedetailleerd een boekje open over het bestaan van ‘zoutkamers’ waarin lijken werden bewaard. Het Assad-regime gebruikte de kamers  als conserveerplek om de ‘industriële schaal van het doden’ bij te kunnen houden, meldt het Franse persbureau AFP.

Abdo (30, vluchteling in Oost-Libanon) was vol verbazing toen hij in een kamer vol met zout werd gegooid in 2017. Zijn eerste gedachte: ‘Ze hebben zoveel zout, maar deden helemaal niks in ons eten.’ Hij zat toen al twee jaar gevangen in Sednaya.

‘Toen stapte ik op iets kouds. Het was iemands been.’ Hij zag een gemergeld en half verbrand lijk en kwam er nog twee tegen.

Volgens de Vereniging voor Gedetineerden en Vermisten in de Sednaya Gevangenis, dat het rapport heeft geschreven, zijn er tenminste twee van zulke zoutkamers in Sednaya. Meer dan honderdduizend mensen zijn er sinds 2011 in de Syrische gevangenissen gestorven. Dat is een vijfde van het totale aantal doden in de Syrische oorlog, aldus het Syrische Observatorium voor de Mensenrechten.

Volgens de vereniging gaan de zoutkamers terug tot 2013, een van de dodelijkste jaren van het conflict. Ze zijn ontstaan om het ‘geïndustrialiseerde tempo van het doden’ bij te houden.

‘De lijken gingen pas twee tot vijf dagen na overlijden naar een zoutkamer. Ze bleven daar totdat er genoeg lijken waren om een vrachtwagenlading te vullen. De volgende stop was dan het militaire ziekenhuis, om doodscertificaten op te halen. Daarbij werd vaak ‘hartfalen’ als doodsoorzaak genoteerd. Daarna werden ze massaal begraven.’

‘De zoutkamers waren bedoeld om de lichamen te conserveren, de stank te onderdrukken, en om de beveiliging en gevangenispersoneel te behoeden voor bacteriële infecties. Sednaya heeft op een industriële schaal de dood geproduceerd. Het regime wilde dat Sednaya een zwart gat werd, dat niemand er ooit iets van zou afweten. Dit rapport laat dat niet gebeuren’, aldus de directeur van de vereniging.

Het is onduidelijk of de zoutkamers nu nog steeds bestaan.

Sednaya is slechts één van de vele complexen waar dissidente Syriers, vaak voor onbepaalde tijd, werden vastgehouden en ook werden gemarteld en geëxecuteerd. Het gaat hier om kampen die zijn verspreid over het hele land. De Turks-Nederlandse professor Ugur Ümit Üngör (NIOD), die onderzoek doet naar grootschalig geweld, maakte eerder de vergelijking met het goelagstelsel in de Sovet-Unie.

Frank Heemskerk, bestuursvoorzitter van Amnesty Nederland, ligt onder vuur bij Palestina-activisten. In een ruim vijftig minuten lange podcast van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) zou hij te onkritisch over Israël zijn.

In de podcast-aflevering praten twee CIDI-medewerkers over de successen van de ‘innovatieve’ Israëlische economie en waarom de Palestijnse economie zo achter blijft. Tussendoor wordt de jaarlijkse CIDI-reis naar Israël gepromoot, voor journalisten en anderen die meer over het Israëlisch-Palestijnse conflict willen weten. Critici noemen deze trip een propagandareis.

Te gast in de CIDI-podcast is Amnesty-voorzitter Frank Heemskerk, oud-staatssecretaris van Economische Zaken in het kabinet-Rutte II namens de Partij van de Arbeid. Hij is tegenwoordig ook secretaris-generaal van de European Round Table for Industry (ERT) in Brussel, een forum van ruim 50 CEO’s van Europese multinationale bedrijven, gericht op het promoten van groei van de Europese economie. Ook is hij gastdocent van het vak Geo-Economics op de Universiteit van Leiden.

Een van de CIDI-gastheren vraagt aan Van Heemskerk in de podcast: ‘Maakt het feit dat Israël een liberale democratie is een verschil [met de Palestijnen] in het drijven van handel?’ Een spannende vraag, want volgens Van Heemkerks eigen Amnesty valt dat liberale en democratische gehalte van Israël nogal mee: dat land zou zich schuldig maken aan apartheidspolitiek jegens de Palestijnen, aldus Amnesty International in een rapport dit jaar – waar het CIDI overigens felle kritiek op had. Toch praat Van Heemskerk vrolijk met zijn gastheren mee.

Soms is Heemskerk een enigszins kritisch. Zo heeft hij kritiek op ‘veiligheidsmaatregelen’ van Israël: die zorgen voor infrastructurele belemmeringen zorgen, die weer leiden tot economische problemen in de Palestijnse gebieden. Toch mag je Israël niet verwijten dat het land een ‘veiligheidsbeleid’ heeft, vindt Heemskerk.

Later in de uitzending verwijst hij naar het lijvige Amnesty-rapport dat Israël een apartheidsstaat noemt. Een van de CIDI-medewerkers zegt dat je veel gaten in dit rapport kan schieten, maar Heemskerk gelooft dat niet. De andere CIDI-medewerker houdt zich op de vlakte: ‘Ik ben geen kenner van internationaal recht.’

De CIDI-gastheren gaan vervolgens over op een ander onderwerp. Heemskerk laat het gaan.

Dit kan allemaal op weinig goedkeuring rekenen bij strijders voor de Palestijnse zaak. De pro-Palestijnse twitteraar Jan Tervoort spreekt over een ‘bizar en beschamend optreden’. Tervoort merkt op dat Van Heemskerk het niet één keer heeft over de 55-jarige durende Israëlische militaire bezetting en de – volgens het internationaal recht illegale – kolonisatie van Palestijnse gebieden.

Ook The Rights Forum, een Nederlandse NGO die zich voor de Palestijnen inzet, is verontwaardigd en heeft het over ‘ongelofelijke uitspraken’ van de Amnesty-voorzitter.

Amnesty Nederland zegt, na een verzoek van de Kanttekening, nu niet te willen reageren.