De Europese Unie heeft tien Syriërs op de sanctielijst gezet. Ze zouden betrokken zijn bij het rekruteren van Syrische en Palestijnse huurlingen voor Rusland in de oorlog in Oekraïne. De sancties omvatten bevriezing van tegoeden en visumverboden.
Op de lijst staat onder meer Issam Shammout, een vertrouweling van president Bashar al-Aasad en eigenaar van Cham Wings Airlines. Opmerkelijk genoeg werd deze vliegtuigmaatschappij een dag eerder van de sanctielijst geschrapt. Cham Wings Airlines werd in december gesanctioneerd omdat de vliegtuigmaatschappij migranten naar Belarus zou vliegen, die vervolgens de EU probeerden binnen te komen.
Een andere persoon op de sanctielijst is kolonel Saleh al-Abdullah. Hij wordt ervan beschuldigd militairen te hebben geronseld van zijn zestiende brigade, die samen met Russische troepen in Syrië opereerde.
Verder zou Muhammad al-Salti, commandant van het pro-Syrische Palestijnse Bevrijdingsleger, bezig zijn met de rekrutering van Palestijnen om samen met Rusland in Oekraïne te vechten.
Twee particuliere beveiligingsbedrijven, Sanad en Al-Sayyad, bijgenaamd de ‘ISIS-jagers’, werden ook gesanctioneerd. Volgens de EU beschermt Sanad Russische zakelijke belangen in Syrië en staat het bedrijf onder toezicht van het beruchte Russische huurlingenbureau Wagner. Al-Sayyad zou ook gelieerd zijn aan Wagner en wordt ervan beschuldigd actief te zijn in de rekrutering van Syrische huurlingen naar Libië en Oekraïne.
Het is deze week een jaar geleden dat Quinsy Gario door BIJ1 werd geschorst. Een mooi moment om te zien hoe de partij ervoor staat. Gario zou leden een onveilig gevoel hebben gegeven. De zaak werd nooit opgehelderd. BIJ1 liet onderzoek doen, maar maakte het verslag niet openbaar en concludeerde dat Gario het beste geroyeerd kon worden. Uiteindelijk vertrok hij zelf. Het blijft raar: de nummer twee op de kandidatenlijst voor de Tweede Kamer is irrelevant als een partij maar één zetel heeft.
Gario had prima een zieltogend bestaan buiten de spotlights kunnen leiden, zonder dat iemand last van hem had. Maar BIJ1 koos de aanval en niet zonder effect: een deel van de activistische flank vertrok, waaronder de afdeling Den Haag. Daar had BIJ1 makkelijk een zetel binnen kunnen halen bij de gemeenteraadsverkiezingen, maar de partij vond het belangrijker een prominent lid te lozen, dan de gelederen te sluiten en verkiezingen te winnen. Sommige leden zijn er nog steeds boos over.
BIJ1 heeft er het afgelopen jaar een traditie van gemaakt conflicten niet te beslechten of uit te praten, maar ze voort te laten sudderen. Vier andere probleemgevallen:
1: Almere. In Almere deed de kandidatencommissie van BIJ1 haar werk niet goed. Men voerde geen diepgaande gesprekken met lijsttrekker Gladys Wielingen, waardoor BIJ1 er pas tijdens de campagne achter kwam dat ze afweek van de partijbeginselen, die overigens pas achteraf op papier kwamen te staan. Wielingen wilde een open gesprek aangaan met de PVV. BIJ1 probeerde van haar af te komen, wat mislukte, waarna ze een coach in haar maag gesplitst kreeg. Een veeg teken dat je binnen BIJ1 niet je eigen mening mag ventileren en dat is een ideale manier om vroeg of laat nieuwe conflicten te krijgen.
2: Amsterdam. In Amsterdam bestaat de fractie van BIJ1 sinds kort uit drie personen, maar het is eigenlijk al vanaf de eerste dag hommeles, omdat raadslid Nilab Ahmadi een meer activistische koers voorstaat dan de rest. Ze viel al eerder uit de toon met een eigen sociale mediacampagne die haar veel voorkeursstemmen opleverde. Het conflict werd besproken maar niet opgelost. Ahmadi liet aan het Parool weten dat ze ‘voorlopig’ bij BIJ1 blijft. Dat is codetaal voor een conflict wat niet echt is uitgepraat. Ahmadi sluit niet uit dat ze alsnog haar biezen pakt. Het is niet eens een geheim.
Met deze geschiedenis zal een groter BIJ1 alleen maar meer interne conflicten genereren
3: Jursica Mills. Vlak voor de laatste ledenvergadering stapte voorzitter Jursica Mills op. Ze beklaagde zich over de toxische cultuur en vriendjespolitiek binnen BIJ1. Ze voelt zich als zwarte vrouw nog nooit zo respectloos behandeld en noemt veel partijleden niet integer. BIJ1 haastte zich door te zeggen hoe geschokt men is, hoe plotseling het besluit was gekomen en gaat nog eens over de interne cultuur vergaderen, maar wat er precies speelde blijft in de lucht hangen en wordt niet onderzocht. Zo zien we hier hetzelfde als in Almere en Amsterdam, namelijk een conflict wat gewoon door blijft etteren.
4: Rebekka Timmer. Als klap op de vuurpijl werd Rebekka Timmer de nieuwe partijvoorzitter, ondanks een negatief advies van de kandidatencommissie. De ene afdeling steunt haar wel, de andere niet. Bij gebrek aan tegenkandidaten is ze nu in functie, maar dit is natuurlijk een valse start. Kennelijk heeft Timmer het vertrouwen van een deel van de leden niet, wat reden zou moeten zijn om van de functie af te zien en op zoek te gaan naar een ander. Zo gaat dat bij BIJ1 echter niet, want Timmer zit al te lang in de partijtop, onder andere als persoonlijk medewerker van Sylvana Simons. Een oudgediende is in een verziekte cultuur natuurlijk geen pré.
In de marge konden we vernemen dat BIJ1 de Provinciale Statenverkiezingen van 2023 waarschijnlijk overslaat. Timmer wil tijd om te helen. Slim: met deze geschiedenis zal een groter BIJ1 alleen maar meer interne conflicten genereren. BIJ1 heeft het druk genoeg met het oplossen van de bestaande.
Een opmerkelijke Snapchat-video van sjeik Adel al-Kalbani, de voormalige imam van de Grote Moskee van Mekka in Saoedi-Arabië: nog steeds met borstlange baard, maar nu wel in westerse kleding en zittend op een Harley Davidson.
In de video zien we de voormalige imam in een vest met insignes van onder meer de Amerikaanse vlag. Al-Kalbani maakt trots het vredesgebaar.
Moslims op Twitter reageren verdeeld. Sommigen vinden het fijn dat de sjeik plezier maakt. Anderen zeggen dat hij niets verkeerds heeft gedaan, ook al kleedt hij zich nogal ongewoon.
Andere moslims zijn kritischer. Ze vinden het problematisch dat de sjeik westerse kleding draagt, wat haaks zou staan op de islamitische waarden van ‘fatsoen en beleefdheid’.
Bij een ‘hevig artilleriebombardement’ op een resort in de Iraaks-Koerdische stad Zakho, vlak over de grens met Turkije, kwamen gisteravond zeker acht toeristen om. Dat melden Irakese staatsmedia. Irak geeft Turkije de schuld, maar dat land ontkent.
Volgens de Irakese premier onderstreept ‘deze brute aanval het feit dat Turkije Iraks voortdurende eisen negeerde om zich te onthouden van militaire schendingen van het Irakese grondgebied en de levens van zijn mensen’.
Turkije voert regelmatig aanvallen uit in Koerdische Autonome Regio, beter bekend als Iraaks-Koerdistan, in de lucht en op de grond. Dit alles in de strijd tegen Koerdische PKK-milities, die bases heeft in de Irakese bergen. Turkije beschouwt de PKK als terroristen. Ook in de Europese Unie en Amerika staat de PKK op de terreurlijst.
Irak heeft de Turkse ambassadeur ontboden en bezwaar gemaakt bij Turkije, maar dat land ontkent iets met de aanval te maken te hebben. De Turkse buitenlandminister Mevlüt Cavusoglu (foto) zegt dat deze aanval door ’terroristen’ moet zijn uitgevoerd.
Dat Turkije nu beschuldigd wordt, zou juist een gevolg van ‘propaganda’ van de PKK zijn. Cavusoglu: ‘De Iraakse autoriteiten mogen niet in deze val trappen.’
Landen reageren geschokt op de aanval. Ook de Nederlandse vertegenwoordiger in Iraaks-Koerdistan condoleert de families van de slachtoffers. ‘Heel veel sterkte om dit immense verdriet te dragen. Dit soort aanvallen zouden nooit mogen gebeuren.’
Andrew Torba, CEO van het alternatieve sociale medium Gab én adviseur van de Republikeinse gouverneurskandidaat Doug Mastriano (Pennsylvania), bezondigt zich op reguliere basis aan ongebreideld antisemitisme. Dat meldt de Amerikaanse website Media Matters.
Gab, opgericht in 2016, is een alternatief social medium dat racistische en antisemitische toelaat en daarmee een vrijhaven voor extreemrechts. De extreemrechtse terrorist Robert Gregory Bowers was actief op Gab en schreef daarop antisemitische berichten. In 2018 pleegde Bowers een aanslag op een synagoge in de Amerikaanse stad Pittsburgh.
Gab-directeur Torba (3,6 miljoen volgers) zelf verspreidt ook racistische en antisemitische content. Hij deelde een video die Joden verantwoordelijk houdt voor ‘genocide’ op witte mensen. Deze samenzweringstheorie komt erop neer dat Joden achter de schermen de aanjagers zouden zijn van een groot ‘omvolkingsproject’, waarbij migranten de – overwegend witte – westerse landen ‘overnemen’ en abortus, lage geboortecijfers en interraciale huwelijken bij witte mensen gestimuleerd worden.
Torba loofde ook een gebruiker die Gab prees om de mogelijkheid om op dit platform ‘verschillende meningen over de Holocaust’ te uiten. Ook prees hij gebruikers die zeggen dat Joden verantwoordelijk waren voor abortus, dat Joden Jezus hebben vermoord dat de Oekraïense democratie net zo ‘nep, Joods en homo’ is als de Amerikaanse democratie.
Torba adviseert gouverneurskandidaat Douglas Mastriano, een Republikeinse hardliner, bondgenoot van oud–president Donald Trump en QAnon-aanhanger.
QAnon is een internetcomplottheorie die in 2017 de uiterste rechtervleugel van de VS veroverde. Aanhangers beweren dat Trump een geheime strijd voerde tegen een kliek van satanische pedofielen en zijn ‘deep state’-medewerkers.
Op Trump-rally’s komen nog steeds bezoekers met T-shirts met QAnon. Een peiling wees vorig jaar uit dat één op de vier Republikeinse stemmers in de theorie gelooft.
Courtney Holland, de nieuwe woordvoerder van de Republikeinse Senaatskandidaat Adam Laxalt, marcheerde op 6 januari 2021 naar het Capitool met leden van een extreemrechtse groepering. Dat meldt de Amerikaanse tv-zender CNN.
Holland heeft zich niet schuldig gemaakt aan strafbare feiten en ging niet het gebouw in, meldt de zender ook.
Trump-aanhangers geloofden dat Donald Trump eind 2020 de presidentsverkiezingen had verloren vanwege stemfraude en bestormden het jaar daarna op 6 januari het parlementsgebouw.
Holland zou ook spreken als Trump opnieuw zou worden ingehuldigd als president, maar dat gebeurde niet.
Holland marcheerde samen met de Oath Keepers, een extreemrechtse militie uit de Verenigde Staten die vooral bestaat uit oud-agenten en ex-militairen.
De Oath Keepers beweren dat ze de Amerikaanse grondwet verdedigen. De organisatie moedigt haar leden aan om bevelen die in strijd zouden zijn met de Amerikaanse grondwet niet te gehoorzamen.
Holland beweert nu dat ze niet wist dat de mannen die haar hadden vergezeld Oath Keepers waren. Ze zegt dat ze dacht dat dit normale ‘beveiligers’ waren.
Twee Oath Keepers die Holland begeleid hadden zijn inmiddels aangeklaagd voor hun rol in de aanval op het Capitool.
Hollands werkgever Adam Laxalt, Senaatskandidaat voor de staat Nevada, is een bondgenoot van ex-president Donald Trump. Laxalt neemt het op tegen de Democratische senator Catherine Cortez Masto en heeft een reële kans om te winnen.
Het College voor de Rechten van de Mens heeft twee docenten in het gelijk gesteld, die protesteerden tegen een taaleis in een vacature van de Haagse Hogeschool. De hogeschool maakte onterecht een indirect onderscheid op basis van ras, aldus het college.
Docenten moesten volgens de vacature voor een functie bij de opleiding International Public Management uitstekend Nederlands en Engels kunnen spreken, maar de voertaal op de opleiding was Engels. Niet-Nederlandse docenten voelen zich gediscrimineerd.
Volgens het College voor de Rechten van de Mens is niet bewezen dat de taaleis noodzakelijk is voor deze functie. Alleen wanneer het gaat om een noodzakelijke eis mag een werkgever een indirect onderscheid maken op het gebied van ras. Een taaleis is volgens het College zo’n indirect onderscheid.
De Haagse Hogeschool verdedigt zich met het argument dat er ontwikkelingsmogelijkheden zijn voor kandidaten: bij onvoldoende beheersing van het Engels of Nederlands zouden er afspraken gemaakt kunnen worden. De klagers besloten uiteindelijk niet te solliciteren. Daardoor ondervonden ze volgens de Haagse Hogeschool geen persoonlijk nadeel.
De oordelen van het College voor de Rechten van de Mens zijn niet juridisch bindend.
Over abortus is de islam liberaler dan het christendom. Abortus is onder voorwaarden toegestaan, mits binnen 120 dagen na bevruchting, vinden de meeste moslimgeleerden. Hoe zit het met euthanasie?We vroegen het aan islamwetenschapper Chaïma Ahaddour.
Euthanasie staat weer op de politieke agenda, nu D66-minister Ernst Kuiper (Volksgezondheid) euthanasie voor doodzieke kinderen onder de twaalf jaar mogelijk wil maken. In oktober zal Kuipers op zijn plannen terugkomen bij de Kamer.
Kindereuthanasie is een gevoelig onderwerp, ook binnen de coalitie. In 2020 liet de ChristenUnie weten hiertegen te zijn. Wel zei de partij te willen kijken naar een regeling voor de zeer specifieke groep kinderen voor wie palliatieve sedatie geen oplossing biedt.
Wat vinden moslims hiervan? Dé deskundige op dit gebied is de Belgische wetenschapper Chaïma Ahaddour (1988), assistent-professor Islamitische Ethiek aan de Katholieke Universiteit Leuven. Haar promotieonderzoek ging over ethische kwesties aan het levenseinde, waaronder euthanasie en palliatieve sedatie, en hoe Marokkaans-Belgische moslims daarover denken.
Beeld: Rob Stevens
‘De discussie hierover is bij ons goed bekend’, vertelt Ahaddour. ‘In België is euthanasie voor wilsbekwame minderjarigen sinds 2014 gelegaliseerd. Het is aan de psycholoog om de wilsbekwaamheid van kinderen te testen.’ Maar wat vinden moslims?
‘Onder de geleerden van de vier islamitische wetsscholen – Hanafi, Maliki, Sjafi’i en Hanbali – bestaat een grote unanimiteit. Euthanasie is een no go. Het is absoluut onaanvaardbaar.’ legt Ahaddour uit. ‘Hier is geen flexibiliteit, zoals die er wel is bij abortus. Ook sjiieten zijn kritisch, evenals de verschillende fatwa-commissies in Europa, zoals de Islamic Fiqh Academy en de European Council for Fatwa and Research.’
Moslimgeleerden hebben zich vanaf de jaren zeventig verdiept in seculiere medisch-ethische thema’s, zoals abortus en euthanasie. Ze wilden hierop een eigen, islamitisch verantwoord antwoord komen, aldus Ahaddour.
‘Verschillende onderzoeken onder moslims in verschillende landen laten zien dat ongeveer 95 procent van hen niet akkoord is met euthanasie – de overgrote meerderheid. Toch is er een kleine, liberale, seculiere minderheid die vindt dat euthanasie wel zou moeten kunnen. Deze moslims vind je vooral in Iran en Turkije. Zij zijn seculier. Maar in België? Daar is euthanasie out of the question.’
Volgens onderzoek door het Centraal Bureau voor de Statistiek (2018) keurt meer dan vier op de tien Nederlandse moslims euthanasie in tenminste bepaalde gevallen goed. Maar Ahaddour zet vraagtekens bij deze cijfers, omdat dit hoge percentage niet door bestaande wetenschappelijk onderzoeken wordt ondersteund. Ook heeft ze vragen over de precieze definitie die de onderzoekers hebben gehanteerd voor het bespreken van euthanasie.
‘Veel hangt af van de formulering van de vragen. Vroeger sprak men over het onderscheid tussen actieve euthanasie en passieve euthanasie, bijvoorbeeld het uitschakelen van een beademingsapparatuur bij een onomkeerbare coma. Tegenwoordig wordt dit het ‘nalaten of staken van een levensverlengende behandeling’ genoemd, omdat het voor veel verwarring zorgt. Bij het laatste is dit wel islamitisch toegestaan, het eerste niet. In mijn eigen onderzoek en de onderzoeken die ik heb geanalyseerd kwamen we tot hetzelfde resultaat. Slechts een aantal internationale onderzoeken maakt melding van een kleine minderheid moslims die euthanasie wel goedkeurt.’
Van de dertig respondenten die Ahaddour sprak voor haar promotieonderzoek hadden twee wel begrip als iemand ánders zou kiezen voor euthanasie. ‘Ze zeiden dan de keuze van de patiënt, zijn autonomie, te respecteren. Niettemin zouden ze er wel moeite mee hebben, vertelden ze ook, als iemand uit hun eigen omgeving voor euthanasie zou kiezen. En ze zouden er zelf nooit voor kiezen.’
‘Het is absoluut onaanvaardbaar. Hier is geen flexibiliteit, zoals die er wel is bij abortus’
Waarom is euthanasie binnen de religie islam een taboe? Ahaddour: ‘God is degene die het ultieme oordeel heeft over leven en dood. Daar mag je als mens niet tussenkomen.’ Ze maakt in dit verband een onderscheid tussen ‘theologisch geloof’ en ‘eschatologisch geloof’.
‘Als we kijken naar het theologische perspectief: God is almachtig en alwetend. God is de Schepper van leven en dood, ziekte en genezing. Deze theologische opvatting speelt een belangrijke rol in de geloofsbeleving. Veel moslims vinden ook dat euthanasie een vorm van blasfemie, een vorm van godslastering is, omdat als je kiest voor euthanasie je zelf voor God speelt. Dat mag niet.’
En het eschatologische perspectief? Dat gaat over het geloof in het einde der tijden, legt Ahaddour uit. ‘In het hiernamaals moet je verantwoording afleggen voor je daden en zal je worden geoordeeld. Op basis van dat oordeel ga je naar de hemel of naar de hel. Veel moslims zijn bang dat ze straks eeuwig zullen worden bestraft, en willen daarom goed leven als gelovigen. Euthanasie wordt door veel moslims op één lijn gesteld met zelfmoord. Sommige moslims zeggen ook: ‘Als je voor euthanasie kiest, dan ga je naar de hel.’ Niettemin geloven zij dat enkel en alleen God kan en mag oordelen. ‘Alleen God heeft kennis van wat er zal gebeuren met die persoon die voor euthanasie kiest.’
Belangrijk in dit verband is de islamitische visie op het lijden. ‘Lijden wordt als een beproeving van God gezien. Lijden is dan ook niet zinloos. Je zonden worden vergeven door het lijden, het pad naar het paradijs wordt vrijgemaakt. Euthanasie is in strijd met Gods plan over leven en dood. Je moet geduld en vertrouwen hebben in God.’
Palliatieve sedatie
Wat als het lijden ondraaglijk wordt? Ahaddour wijst op palliatieve zorg als alternatief voor euthanasie. Net als het jodendom en het christendom ziet de islam hier wel ruimte voor, hoewel er nog veel discussie over is.
‘Als de pijn ondraaglijk wordt, dan kun je er voor kiezen om het bewustzijnsniveau van de patiënt te verlagen, om de symptomen van pijn onder controle te hebben. Maar dit is wel een lastig issue. Je kunt dan namelijk niet uit de Koran lezen, het gebed verrichten, afscheid nemen, vergiffenis vragen aan anderen. Je moet ook de geloofsbelijdenis uitspreken vlak voordat je sterft, een belangrijk ritueel. Dat kun je niet doen als je niet bij je volle bewustzijn bent. Sommige moslims willen daarom onder geen beding palliatieve sedatie, ook al hebben ze veel pijn. Er is zelfs een kleine minderheid van moslims die de pijn wil voelen, omdat ze denken dat ze daardoor naar het paradijs gaan.’
Geleerden wijzen echter ook op het feit dat Allah barmhartig is, vertelt Ahaddour. ‘Als alternatief kun je de geloofsbelijdenis uitspreken voor de slaap. Want de slaap is de korte dood. En voordat je palliatieve sedatie krijgt toegediend, kun je ook de geloofsbelijdenis uitspreken.’
Maar wat als de palliatieve sedatie niet meer effectief is? Sommige patiënten kiezen dan voor euthanasie, omdat de palliatieve sedatie niet meer of niet voldoende de pijn verlicht. Mag dat dan wel?
‘Vanuit islamitisch oogpunt blijft euthanasie verboden en is er geen enkel reden of omstandigheid die het wel zou toelaten’, antwoordt Ahaddour. ‘Palliatieve sedatie wordt gezien als een manier van waardig sterven. In mijn onderzoek werd euthanasie, indien palliatieve sedatie niet voldoende de pijn zou controleren, niet benoemd of gezien door de respondenten als een laatste optie. Pijnbestrijding blijft van belang voor deze groep. Indien palliatieve sedatie correct en proportioneel wordt toegediend, dan worden de symptomen ook goed gecontroleerd. Dus normaliter zou je dus ook geen pijn meer moeten voelen, gezien je bewustzijnsniveau is verlaagd.’
‘Met palliatieve sedatie neem je de pijn weg, niet het leven. Hier is wel ruimte voor’
Volgens Ahaddour weten veel moslims niet wat palliatieve sedatie is en associëren mensen dit met euthanasie. ‘Er is veel onwetendheid, zo bleek uit mijn onderzoek. Maar er is vanuit islamitisch perspectief wel ruimte voor. Met palliatieve sedatie neem je de pijn weg, niet het leven.
‘De islam is geen fatalistisch geloof, waarin je alles wat op je afkomt lijdzaam moet ondergaan. Vertrouw op God, maar onderneem zelf ook actie, zoek naar oplossingen. Je bidt tot God voor succes als je een tentamen wil halen, maar je moet natuurlijk ook studeren.’
Al met al is palliatieve sedatie een precair onderwerp. ‘Sommige kinderen kiezen voor palliatieve sedatie voor hun ouders omdat ze niet willen dat die ondraaglijk lijden, maar vertellen dit niet aan derden omdat het zo gevoelig ligt.’ Om moslims te helpen bij het maken van een weloverwogen keuze is in België een organisatie opgericht die voorlichting geeft over palliatieve sedatie: Mopa, Migratie (Moslims) en Palliatieve Ondersteuning. Ahaddour is blij met het werk van Mopa, die ervoor zorgt dat palliatieve sedatie uit de taboesfeer komt.
Het seculiere concept van zelfbeschikking is begrensd in de islam. ‘Als God in het spel is wordt het ingewikkelder. In de islam is de mens rentmeester, die zorg moet dragen voor de wereld, voor de dieren en planten, voor zichzelf als mens. Het leven is door God toevertrouwd aan de mens. Je moet daarom met respect omgaan met je leven, met je lichaam. Want God is hier de eigenaar van. Je hebt geen recht om te sterven. Dat beslist God. Wel heb je de vrijheid om te kiezen tussen goed en kwaad.’
En hoe ziet het met de verwijsplicht? In België bestaat een verwijsplicht voor euthanasie. Artsen en verpleegkundigen die tegen euthanasie zijn, hoeven hier niet aan mee te werken, maar hebben wel de plicht om de patiënt naar een collega door te verwijzen die geen gewetensbezwaren heeft. In Nederland geldt die verwijsplicht (nog) niet, om orthodoxe christenen hier met succes tegen hebben gelobbyd, maar volgens Ahaddour doen moslimartsen en -verpleegkundigen in België daar niet moeilijk over.
‘Uit andere onderzoeken weet ik dat gewetensbezwaren tegen hulp bij euthanasie ook leven onder islamitische artsen. Maar krijgen ze die vraag, dan verwijzen ze gewoon door naar een andere arts.’
Omdat er onder islamitische geleerden een grote unanimiteit bestaat over euthanasie – het mag niet – zal er in de toekomst geen liberaler standpunt over de kwestie komen. ‘Die ruimte is er gewoon niet.’
Ook ziet Ahaddour het niet snel gebeuren dat islamitische landen niet-moslims toelaten om te kiezen voor euthanasie. ‘Dat wordt toch gezien als het toelaten van kwaad’, zegt Ahaddour.
Wel verwacht ze dat liberale moslims, die voorstander zijn van euthanasie, in de toekomst luider hun stem zullen laten horen. En ook dat er meer aandacht zal komen voor palliatieve sedatie als alternatief.
Journalist Gil Tamari van de Israëlische tv-zender Channel 13ligt onder vuur, omdat hij stiekem als niet-moslim Mekka heeft bezocht voor een reportage.
Tamara slaagde erin Mekka binnen te komen en langs bijzonder plaatsen te rijden, waaronder de Grote Moskee met de kubusvormige Ka’aba, het heiligste heiligdom in de islam.
Zijn reis werd maandag uitgezonden. Veel moslims lieten op social media weten dat het niet is toegestaan om Mekka te betreden. Tamari reageerde op de ophef in een tweet dat hij niemand wilden kwetsen:
‘Als iemand aanstoot neemt aan deze video, dan bied ik mijn diepste verontschuldigingen aan. Het doel van deze hele onderneming was om het belang en de schoonheid van Mekka te laten zien.’
Velen nemen daar geen genoegen mee. De Arabische hashtag ‘Jood in de Haram’ – ‘Haram’ verwijst naar de Grote Moskee – is nog altijd trending op Twitter.
‘Ik ben al zeven jaar moslim in Saoedi-Arabië en ik heb niet de kans gehad om Mekka te bezoeken’, twittert een van de hashtag-gebruikers verontwaardigd.
In Duitsland ging ‘de heropleving van de wolf gepaard met electorale winst voor extreemrechtse partijen’, aldus een nieuwe studie door sociaal wetenschapper Bernhard Clemm von Hohenberg (Universiteit van Amsterdam).
AfD won tussen de een en vijf procentpunten bij de verkiezingen in gemeenten waar een aanval van een wolf was geweest. Hoe zit dat verband?
Allereerst is Alternative für Deutschland niet blij met de terugkeer van de wolf. Niet omdat de partij sowieso tegen ‘ongewenste migranten’ is, maar hierom: ‘De wolf is een roofdier, wat leidt tot verlies van vee onder boeren.’ AfD voerde actief campagne tegen het dier.
Hoewel Von Hohenberg geen causaal verband kon aantonen tussen AfD’s anti-wolvenstandpunt en het succes tijdens verkiezingen, is er wel een correlatie merkbaar, die voortkomt uit economische en milieusceptische overwegingen van kiezers.
Dat zit zo: het verlies van vee onder boeren wordt door inwoners als een bedreiging voor de lokale economie gezien. Tegelijkertijd is de terugkeer van de wolf te wijten aan het Duitse beleid om de natuur meer ruimte te geven. Maar kiezers die in de hoek van AfD uitkomen, vinden doorgaans economisch behoud belangrijk dan milieu- en klimaatbehoud.
‘Kortom, het bewijs wijst erop dat aanvallen van wolven een potentiële aanjager zijn van electorale radicalisering.’
Tachtig jaar geleden was de uiterste rechterflank in Duitsland nog wél dol op wolven. Adolf Hitler werd door de kinderen van Joseph en Magda Goebbels liefkozend ‘Oom Wolf’ genoemd, en verschillende hoofdkwartieren van Hitler werden naar een wolf genoemd: Werewolf, Wolfsschanze, Wolfsschlucht I en Wolfsschlucht II.
Onze site gebruikt cookies en vergelijkbare technologieën onder andere om u een optimale gebruikerservaring te bieden. Ook kunnen we hierdoor het gedrag van bezoekers vastleggen en analyseren en daardoor onze website verbeteren.
Deze website gebruikt cookies om uw gebruikservaring op deze website te verbeteren. Van deze cookies worden cookies aangemerkt als "Noodzakelijk" in uw browser bewaard, deze cookies zijn essentieel voor het functioneren van de website. Bijvoorbeeld het opslaan van uw keuze of u wel of geen cookies wilt hebben. Wij maken ook gebruik van cookies van derde partijen die ons helpen met het analyseren en begrijpen van de gebruik van deze website door u. Deze cookies worden alleen gebruikt als u daar toestemming toe geeft. U heeft ook de mogelijkheid om uzelf uit te sluiten voor deze cookies. Dit zal echter effect hebben op uw gebruikerservaring.
Noodzakelijke cookies zijn absoluut nodig voor het functioneren van de website. De cookies in deze categorie zorgen alleen voor de veiligheid en het functioneren van deze website . Deze cookies bewaren geen persoonlijke gegevens
Deze cookies zijn niet strict noodzakelijk, maar ze helpen de Kanttekening een beter beeld te krijgen van de gebruikers die langskomen en ons aan te passen aan de behoeftes van onze lezers. Hiervoor gebruiken wij tracking cookies. Bij het embedden van elementen vanuit andere websites zullen er door deze sites ook cookies worden gebruikt.
