Turkije en Armenië gaan afgevaardigden benoemen om de banden te normaliseren. Dat heeft de Turkse minister van Buitenlandse Zaken verklaard, meldt de Turkse nieuwssite Ahval.

De chartervluchten tussen Istanbul en Yerevan zullen alvast weer starten. Die waren vanwege de tweede oorlog om Nagorno-Karabach van vorig jaar opgeschort. In de bloedige strijd tegen Armenië, waarbij meer dan zesduizend doden vielen, steunde Ankara de zegevierende ‘broederstaat’ Azerbeidzjan.

De diplomatieke betrekkingen tussen Turkije en Armenië zijn sinds 1993 opgeschort, vanwege de eerste oorlog om Nagorno-Karabach, die door Armenië werd gewonnen. De Armeens-Turkse grens is sinds die tijd hermetisch gesloten.

In 2009 werden in Zürich protocollen ondertekend tussen Turkije en Armenië, met als doel de betrekkingen tussen de twee landen te normaliseren. De protocollen werden in beide landen in eigen land zwaar bekritiseerd en werden door de parlementen van beide landen nooit geratificeerd.

‘Turkije zal ook stappen nemen om een coördinerende rol te spelen in de normalisering van de verhoudingen tussen Armenië en Azerbeidzjan’, zei de Turkse minister van Buitenlandse Zaken in het parlement. ‘In de Kaukasus leveren we intense diplomatieke inspanningen om regionale vrede en welvaart met Azerbeidjan te bouwen.’

Via influencers probeert China kritische berichtgeving over de behandeling van de Oeigoeren te neutraliseren. Dat blijkt uit een rapport van het Australian Strategic Policy Institute, een Australische denktank.

Uit het rapport blijkt dat tussen januari 2020 en augustus 2021 ten minste 546 pro-Chinese berichten zijn gemaakt over de regio Xinjiang, waar de Oeigoeren zich begeven, door 13 buitenlandse influencers. Ze kunnen filmen op locaties waar reguliere journalisten niet mogen komen.

De berichten bevatten video’s die een ’totaal positief beeld van het leven in Xinjiang’ geven. Er wordt gefocust op het eten, de cultuur en de infrastructuur van de regio. Daarnaast zijn er meer ‘openlijk politieke’ video’s, die de massale opsluiting van Oeigoeren en dwangarbeid in twijfel trekken.

‘Die inhoud is in grote lijnen bedoeld om westerse media-rapportage en academisch onderzoek te ontkrachten, verklaringen van buitenlandse regeringen te weerleggen en beschuldigingen van wijdverbreide mensenrechtenschendingen in Xinjiang tegen te gaan’, aldus de Australische denktank.

Naar schatting miljoenen islamitische Oeigoeren zitten in Chinese heropvoedingskampen, die tot doel hebben de Oeigoerse identiteit en de islam te wissen. Steeds meer experts en parlementen spreken van genocide, ook omdat China bezig is met gedwongen anticonceptie onder Oeigoeren.

Begin december sloot Twitter duizenden accounts die enkel waren opgezet om pro-Chinese propaganda te verspreiden. En in april liep een vrouw die zich Laurène Beaumond, een ‘freelance journalist’ die ten strijde trok tegen Westers ‘nepnieuws’ over de Oeigoeren, tegen de lamp. Haar naam kwam niet voor in het Franse register voor beroepsjournalisten, ontdekte le Monde.

Volgens Eric Liu, een voormalig contentmoderator voor Chinese sociale media, is China de nieuwe ‘super-abuser’ op social media, zegt hij tegen the New York Times. Het doel is niet zozeer om de informatieoorlog te winnen, ‘maar om chaos en achterdocht te veroorzaken totdat er geen echte waarheid meer is’.

In haar Kamerbrief schrijft minister Kajsa Ollongren (Binnenlandse Zaken) dat etnisch profileren alleen in ‘uiterste gevallen’ toegestaan is. Dit zegt ze in reactie op een aangenomen Denk-motie uit januari over etnisch profileren.

Etnisch profileren kan enkel als ‘als voldaan is aan een zware toets van rechtvaardigheid’. Ze beroept zich op een mensenrechtelijk toetsingskader dat het College voor de Rechten van de Mens twee weken geleden publiceerde. De basis voor dit kader vormen de non-discriminatiebepalingen uit het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en jurisprudentie hierover.

Ollongren accepteert dat de politie risicoprofielen maakt, maar schrijft ook dat deze profielen het risico van discriminatie met zich meebrengen. Etnisch profileren mag niet als het risicoprofiel zich op slechts één bepaalde afkomst of nationaliteit richt, als ras het enige doorslaggevende selectiecriterium is of als sprake is van een direct onderscheid op grond van ras.

Etnisch profileren ligt de laatste tijd weer onder vuur vanwege een uitspraak van een Haagse rechtbank in september, dat etniciteit bij grenscontroles als één van de selectiecriteria mag blijven bestaan. De minister schrijft dat ze de discussies en zorgen van de maatschappij over de rechterlijke uitspraak in de zaak heeft gevolgd. Maar ze concludeert ook dat uit het toetsingskader van het College van de Rechten van de Mens geen geheel verbod voortvloeit.

‘Er kunnen immers zwaarwegende belangen zijn om toch afkomstgerelateerde selectiecriteria te gebruiken mits deze voldoen aan de juridische kaders en omkleed zijn met de noodzakelijk waarborgen.’ Ollongren benadrukt dat dit gaat om ‘uitzonderlijke gevallen’ en dat dit niet norm is.

De Verenigde Naties slaan alarm na aanhoudende berichten over buitengerechtelijke executies in Afghanistan door de Taliban. Slachtoffers worden onthoofd of opgehangen en lijken worden openbaar vertoond, bericht CNN.

Het gaat om meer dan honderd moorden op oud-leden van het Afghaanse leger en anderen die banden hebben met het oude regime. Het Hoog Commissariaat voor de Mensenrechten van de VN schijft tenminste 72 moorden toe aan de Taliban.

De Taliban doen de bevindingen van de VN af als nepnieuws. De groep kondigde op 15 augustus een algemene amnestie af en beweert dat er nadien niemand meer is vermoord.

Vorige maand claimde Human Rights Watch dat de Taliban tientallen leden van de Afghaanse veiligheidstroepen hadden geëxecuteerd, nadat ze zich hadden overgegeven na de machtsovername van de Taliban in augustus. Ook dit rapport wordt door de Taliban in twijfel getrokken.

In een pas verschenen rapport stelt Amnesty International dat alle partijen in de aanloop naar de machtsovername van de Taliban zich schuldig hebben gemaakt aan oorlogsmisdaden tegen burgers: niet alleen de Taliban, maar ook de Afghaanse veiligheidstroepen en het Amerikaanse leger.

Een Kamermotie om Jezidi-vrouwen en kinderen naar Nederland te halen heeft het gistermiddag niet gehaald. Dit stuit op verontwaardiging bij betrokkenen en Jezidi’s in Nederland.

De indiener van de motie, SP-Kamerlid Jasper van Dijk, vindt het ‘niet uit te leggen’ dat de regering ‘wel IS-vrouwen terughaalt, maar tegelijk Yazidi-slachtoffers van IS laat stikken’. Hij zegt dat hij het in januari opnieuw gaat proberen.

Onder meer coalitiepartijen VVD en CDA stemden tegen. Met name de tegenstem van het CDA is opvallend, omdat die partij bij monde van Pieter Omtzigt de Jezidi-kwestie mede op de Nederlandse kaart heeft gezet. Omtzigt, inmiddels onafhankelijk Kamerlid, stemde wel voor de motie.

Brenda Stoter Boscolo, journalist en schrijver van het boek Het vergeten volk over de Jezidi-genocide van IS, vindt de negatieve stem van CDA en SGP ‘opvallend’.  Hoe zit het met de ‘christelijke naastenliefde?’,  vraagt ze zich af.

Ook de Nederlandse Jezidi-activist Wahhab Hassoo is niet te spreken: ‘De weigering was te verwachten van anti-immigratie partijen zoals het FvD of de PVV, maar we hadden het nooit verwacht van de christelijke partijen. Het laat de schande en morele failliet van de huidige christelijke politieke partijen zien.’

PvdA-parlementariër Kati Piri is niet te spreken over hoe demissionair minister Ben Knapen (Buitenlandse Zaken) de ‘mensenrechtensamenwerking’ van Nederland met Marokko uitlegt. Ze spreekt op Twitter over een ‘stomp in de maag voor Riffijnen’ en ‘activisten/journalisten in Marokko’.

In een Kamerbrief schrijft buitenlandminister Ben Knapen dat Nederland met Marokko samenwerkt op het gebied van mensenrechten, zoals de Marokkaanse co-sponsoring van een Nederlandse VN-resolutie over de bestrijding van kindhuwelijken.

Ook trok de Nederlandse ambassade in Rabat opgetrokken met Marokkaanse autoriteiten en organisaties bij de organisatie van een themasessie over veilige publieke ruimtes voor vrouwen en meisjes.

Tevens noemt Knapen de Marokkaanse Nationale Raad voor de Mensenrechten, waarmee de Nederlandse ambassade regelmatig contact heeft. ‘Deze Raad deed onder meer onderzoek naar het overheidsoptreden ten tijde van de Hirak in 2016’, aldus Knapen.

Tijdens de Hirak-protesten van 2016 kwamen Riffijnen in opstand tegen het centrale Marokkaanse gezag. Deze opstand is inmiddels goeddeels de kop ingedrukt en de leiders van de opstand zijn de cel ingegooid. Hetzelfde lot is ook steeds meer mensenrechtenactivisten en journalisten beschoren.

PvdA’er Piri spreekt daarom haar ongeloof uit over deze brief van Knapen: ‘Alsof het door Rabat is geschreven.’ Ze spreekt van een ‘stomp in de maag’ voor Riffijnse activisten, mensenrechtenactivisten en journalisten in Marokko.

Piri krijgt veel bijval van Riffijnse activisten in Nederland. ‘Na het lezen van de brief (van Knapen, red.) werd ik fysiek onwel’, reageert Fais Arifi op Twitter. ‘Het niet benoemen van de mensenrechtenschendingen waar het Marokkaanse regime zich schuldig aan maakt is te laf voor woorden (waanzin). De brief kan direct de prullenbak in, waar het zonder enige twijfel thuis hoort.’

Een Turkse man is gearresteerd omdat hij een foto van president Erdogan op de grond had gegooid. Dat meldt de Turkse nieuwswebsite Duvar.

Erdogans portret hing aan de muur van de ingang van een overheidsgebouw in het noordwestelijke Eregli. De man die het portret gooide, beweerde dat hij in economische moeilijkheden verkeerde.

Vanwege de hoogoplopende inflatie in Turkije zijn veel Turken hun spaargeld kwijtgeraakt. Steeds meer Turken raken werkloos en voelen de slechtlopende economie in hun portemonnee. Zij gaan ook steeds meer de straat op om te demonstreren.

Wie president Erdogan beledigt, kan tot vier jaar gevangenisstraf krijgen.

Moslima’s die als gemeentelijk handhaver werken, mogen van de Tweede Kamer geen hoofddoek dragen. Een PVV-motie die oproept tot een verbod ‘dan wel anderszins tegengaan’ van de hijab werd vanmiddag aangenomen.

Naast de PVV steunde ook coalitiepartij VVD de motie, evenals SP, SGP, JA21, Forum voor Democratie, Groep Van Haga, BBB en Pieter Omtzigt.

In november nam de gemeenteraad van Utrecht nog een motie aan die het boa’s toeliet om met een keppel of hoofddoek hun beroep uit te oefenen. Deze maatregel stond voor de zomer gepland, maar hier dreigt Den Haag dus een stokje voor te steken.

Vorige maand zei justitieminister Fred Grapperhaus nog dat de kwestie rond hoofddoekjes en boa’s een lokale kwestie is. Dat is nu niet langer het geval.

In navolging van het Utrechtse besluit werd de kwestie rond hoofddoekjes en boa’s in verschillende andere grote steden onderdeel van debat. Met deze motie probeerde de PVV die geest weer terug in de fles te krijgen.

De Kamer nam ook nog een motie aan van VVD en BBB die de regering oproept om, net als bij de politie, landelijke regels voor boa’s op te stellen waarbij een ‘neutrale uitstraling van het uniform’ het uitgangspunt is.

In Amsterdam overwoog de politietop in 2017 om islamitische agentes een hoofddoek toe te staan als onderdeel van het politieuniform. Deze plannen leidden tot veel ophef, waarna de plannen weer terug in de la werden gestopt.

In veel westerse landen kunnen islamitische wetshandhavers wel een hoofddoek dragen. Het gaat onder meer om de Verenigde Staten, Canada, het Verenigd Koninkrijk, Australië en Ierland. Ook in Israël is het toegestaan.

De zevenjarige Ljowa Shahbazyan dreigde te worden uitgezet naar Armenië, maar de Tweede Kamer stemde vanmiddag voor een motie om de kinderpardonregeling iets aan te passen. Dit betekent dat Ljowa en circa tien andere kinderen kunnen blijven.

Het gezin van de Amersfoortse Ljowa, zijn ouders, broertje en zusje was elf jaar geleden naar Nederland gekomen. De kinderen zijn hier geboren. Zijn ouders wisten niet dat ze een asielprocedure voor hem moesten opstarten. Volgens de staatssecretaris had hij daarom geen recht op een verblijfsvergunning op grond van de huidige kinderpardonregeling.

Het kinderpardon biedt mogelijkheid om in aanmerking te komen voor een verblijfsvergunning, als de kinderen tenminste vijf jaar in ons land wonen zonder zicht op een verblijfsvergunning. Het pardon voorzag nog niet in situaties zoals die van Ljowa.

Enkele partijen, onder aanvoering van SP-Kamerlid Jasper van Dijk, wilden daarom de kinderpardonregeling aanpassen zodat Ljowa en zijn familie in Nederland kunnen blijven. De VVD en de andere rechtse fracties stemden tegen aanpassing van de wet, maar tevergeefs: Ljowa mag blijven.

Gisteren nog overhandigde Ljowa samen met zijn klasgenoten achtduizend handtekeningen aan leden van de Tweede Kamer in Den Haag.