Vrouwen in Iran mogen, als ze getrouwd zijn, niet zonder toestemming van hun man alleen reizen. Nadat de Iraanse skiester Samira Zargari zich er onlangs over beklaagde dat ze van haar man niet naar Italië mocht om aan het WK mee te doen, kreeg ze veel bijval van andere vrouwen op social media.

Zo schreef de Iraanse dichteres Zahra Abdi op Twitter: ‘Het is onmogelijk voor een samenleving om stappen richting de toekomst te zetten als de handen en voeten van de helft van de mensen vastgebonden zijn. Dit wordt goed begrepen door de ontwikkelde landen en het is de reden waarom zij discriminerende wetten tegen vrouwen bestrijden.’

Vrouwenrechtenactivisten zetten ook een petitieactie op, die in korte tijd door meer dan 50.000 mensen werd ondertekend.

‘De basis van het familierecht in Iran is dat de man alle rechten heeft’, vertelde een anonieme Iraanse advocaat aan de Amerikaanse tv-zender ABC News. ‘Elke vrouw die ook maar iets van haar rechten terug wil, moet vechten tegen de bierkaai en dat voor de rechtbank bewijzen.’

Vooralsnog geeft de Iraanse regering geen krimp. Een woordvoerder twitterde dat vrouwen in noodgevallen de rechtbank kunnen vragen om de beslissing van hun echtgenoot te herzien. Dit kan echter alleen nadat een rechter ervan overtuigd is dat de reis ‘noodzakelijk’ is, en zelfs dan zou de vrouw slechts ‘op borgtocht’ mogen vertrekken.

China en India zijn van plan om coronavaccins naar de Westbank en de Gazastrook te sturen. Dit schrijft de Israëlische krant the Jerusalem Post.

‘China heeft besloten om COVID-19 vaccins te doneren aan Palestina’, zei ambassadeur Geng Shuang tijdens een topontmoeting van de VN-Veiligheidsraad om het Israëlisch-Palestijnse conflict.

Ook Nagaraj Naidu, de afgevaardigde van India, gaf aan dat zijn land voor vaccins voor de Palestijnen zal zorgen. Hij zei dat gelijke toegang tot vaccins belangrijk is om de coronapandemie te bestrijden.

Op de vaccinstrategie van Israël is veel kritiek, onder meer vanuit mensenrechtenorganisaties. Het merendeel van Israël is als gevaccineerd, maar het land heeft vrijwel niets gedaan voor de Palestijnen.

Door voor de Palestijnen op te komen maken China en India internationaal een goede beurt, vooral bij islamitische landen. Tegelijkertijd klinkt op beide landen internationaal steeds meer kritiek vanwege hun houding tegen moslims binnen de eigen grenzen.

Zo blijft China doorgaan met het onderdrukken van de Oeigoeren, op zo’n schaal dat het Nederlandse parlement dit nu tot een genocide heeft verklaard. En ondertussen onderdrukt India de overwegend islamitische staat Kashmir, maakte het land plotsklaps twee miljoen moslims stateloos en introduceerde het een wet die toelating voor migranten versoepelde – behalve voor moslims.

Turkije komt met nationale alternatieven voor Google, Facebook, Amazon, Microsoft en Apple. Het land zegt dat de macht van ‘big tech’ onverenigbaar is met vrijheid en democratie.

Volgens een Turkse regeringswoordvoerder is actie tegen de dominante sociale mediaplatforms vereist, omdat ze de door hun vele gebruikersdata zoveel macht in handen hebben. ‘Het manipuleren van gebruikersgegevens en het gebruik ervan als een wapen is een van de grootste bedreigingen van onze tijd.’

Critici menen dat Turkije met deze stap China achterna zal gaan. In China zijn Facebook, Instagram, Twitter, Vimeo en YouTube verboden. Via nationale initiatieven komt de Chinese overheid gemakkelijk aan privé-informatie van haar burgers. Ook blokkeert het Chinese zoekplatform Baidu zoektermen die in strijd zijn met de communistische staatsideologie.

De islamitisch geïnspireerde partij Nida is boos op de christelijke partij SGP. Partijleider Kees van der Staaij hield vorige week in Nieuwsuur vast aan het beginselprogramma van de SGP, dat beoogt ‘valse godsdiensten’ ‘uit te roeien’.

Het SGP-beginselprogramma verwijst naar artikel 36 van de gereformeerd-protestantse Nederlandse Geloofsbelijdenis uit 1561, dat als inzet heeft ‘om te weren en uit te roeien alle afgoderij en valse godsdienst en het rijk van de antichrist te gronde te werpen.’

Op de vraag van Nieuwsuur wat een ‘valse godsdienst’ is, antwoordde de SGP-voorman: ‘Je zou bijvoorbeeld kunnen denken aan de islam. Dat is wat er in die tijd ook mee werd bedoeld. In de context van de zestiende eeuw stond het met katholieken veel scherper tegenover elkaar, maar de katholieken kunnen gerust zijn. Het zou niet denkbaar zijn om nu te zeggen dat de katholieken geen vrijheid van godsdienst hebben.’

Volgens advocate Elsa van de Loo, nummer 2 op de kandidatenlijst van Nida, staan de opvattingen van de SGP op gespannen voet met de grondwettelijke vrijheid van godsdienst:

‘De SGP geeft aan te staan voor ‘basale’ geloofsvrijheden voor iedereen, dus moslims en moskeeën mogen er wel zijn, maar niet (zo) zichtbaar zoals het christendom. Dus wel kerkklokken voor kerken, geen gebedsoproep voor de moskee. Wel beperkingen op minaretten, geen beperkingen op kerktorens (…). Het zijn voorstellen die direct de uitoefening van godsdienst van moslims inperken en die voorstellen zijn discriminerend en onconstitutioneel als de vrijheid van godsdienst selectief wordt toegepast, sterker nog de islam specifiek beperken. Volgens Van der Staaij hoeven de katholieken zich namelijk geen zorgen te maken. Maar de moslims wel?’

De Nida-kandidate hekelt de media en andere partijen, die ‘zulke islamofobe voorstellen’ al langere tijd ‘witwassen’. Van der Loo: ‘Seculiere partijen komen vaak niet verder dan ‘je mag niet discrimineren’ of ‘religie hoort sowieso niet in de politiek of samenleving’.’

Volgens het wetenschappelijk bureau van de SGP wordt de soep in de praktijk niet zo heet gegeten als zij wordt opgediend:

‘Bij de toepassing van artikel 36 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis in de bestuurlijke praktijk werd door gereformeerden een grote mate van tolerantie bepleit en betracht. Toen mr. G. Groen van Prinsterer (een prominent gereformeerd politicus uit de negentiende eeuw, red.) (1801-1876) hierop werd bevraagd, reageerde hij: ‘De praktijk heeft, dunkt mij, geleerd dat ook onze vaderen geen vervolgzieke betekenis aan het artikel hebben gehecht’. Ds. G.H. Kersten (1882-1948), de oprichter van de SGP, viel hem hierin bij: ‘Het uitroeien en doden van ketters is geen geloofsartikel van de gereformeerde kerk.’’

Vandaag is de zogeheten ‘MoslimStemwijzer’ online gegaan: een stemwijzer van en voor moslims.

Specifieke aandacht is er onder meer voor het verbod op godslastering, onverdoofd ritueel slachten, buitenlandse financiering van moskeeën, islamitisch bankieren, islamitische feestdagen en moslimdiscriminatie.

De MoslimStemwijzer is gemaakt door de politieke monitor INFO i.o., naar eigen zeggen ‘een groep enthousiaste moslims die de Nederlandse politiek vanuit een beschouwend perspectief gadeslaan. De focus ligt hierbij op islam-gerelateerde thematiek.’ Woordvoerder is oud-PVV-Kamerlid Joram van Klaveren, die zich enkele jaren geleden tot de islam bekeerde.

Om te worden opgenomen in deze stemwijzer moeten partijen in minstens negentien van de twintig kieskringen meedoen aan de verkiezingen. Daardoor staat de door de islam geïnspireerde partij Nida wel in de stemwijzer, maar geldt dit niet voor de islamitische Partij van de Eenheid van Arnoud van Doorn, eveneens een ex-PVV’er die zich tot de islam heeft bekeerd.

In 2017 was er ook een MoslimStemwijzer. Die gaf aan dat volgens GroenLinks moslimhaat in het onderwijs niet bestreden hoeft te worden en dat de PvdA voor het verbieden van bepaalde stromingen in de islam is. Beide partijen uitten toen stevige kritiek op deze MoslimStemwijzer. De MoslimStemwijzer 2017 was gemaakt door een Marokkaans-Nederlandse IT-specialist, die niets van doen heeft met de MoslimStemwijzer 2021.

Volgens het Turkse geruchtencircuit keert Berat Albayrak terug als minister, meldt de Turkse nieuwssite Turkish Minute. Albayrak is de schoonzoon van president Erdogan en volgens sommigen de ongekroonde kroonprins van Turkije.

De kans van Albayrak terugkeert op de post van Financiën is klein, gezien de positieve reactie van de markten op zijn ontslag in november.

In zijn periode als minister van Financiën ging het slecht met de Turkse lira. Ook liep de werkloosheid in het land verder op, wat versterkt werd door de coronacrisis.

Albayrak kondigde zijn ontslag aan op Instagram, wat opmerkelijk was. Zijn persoonlijke Twitteraccount en ook het officiële Twitteraccount van het ministerie van Financiën waren verwijderd. De Erdogangezinde media berichtten niet over het aftreden van Albayrak, maar op social media verspreidde het nieuws zich als een lopend vuurtje.

Een dag later verklaarde Erdogan dat zijn schoonzijn ontslag had genomen om gezondheidsredenen. Maar de toon van Albayraks bericht op Instagram was anders. Die was hard, inclusief verwijten.

Vervolgens verdween Albayrak voor drie maanden van de radar. Er werd gespeculeerd dat de ex-minister onder huisarrest was geplaatst. Anderen dachten dat Albayrak misschien in elkaar was geslagen door Ali Erdogan, het neefje van de president en het nieuwe hoofd van diens persoonlijke lijfwacht.

Maar na drie maanden begon Erdogan zijn schoonzoon te verdedigen. Hij zei dat Albayrak eigenlijk een hele succesvolle minister was, maar dat zijn successen werden overschaduwd door het feit dat hij de schoonzoon van de president was.

Vlak daarna kwam de CHP, de grootste oppositiepartij van Turkije, met een video waarin ze lieten zien dat Albayrak van de economie een puinhoop had gemaakt. Ook hadden ze kritiek op zijn plotselinge verdwijning.

Erdogan, die fel reageert als het gaat om kritiek op zijn familie, verdubbelde zijn inzet. Wat vooral opviel was zijn lof voor Albayraks eerdere optreden als minister van Energie. Sommigen speculeren dat Albayrak mogelijk terugkeren zal op die post. Een ander gerucht is dat Erdogans adviseur voor economie en energie wordt.

Uit historisch onderzoek door Suriname-kenner Ellen de Vries blijkt dat Nederland nauwelijks een rol speelde bij de coup van Desi Bouterse in 1980.

Op 25 februari 1980, tweeënhalf jaar voor de Decembermoorden, grepen Bouterse en enkele andere sergeanten de macht in Suriname. Ze zouden daarbij steun hebben gekregen van de Nederlandse kolonel Hans Valk, die als taak had om Suriname te helpen een eigen krijgsmacht op poten te zetten.

Dit zou blijken uit geheime stukken, die Nederland om die reden geheim zou hebben verklaard. Dit leidde tot veel speculaties en zelfs tot Kamervragen.

‘En laten we ons realiseren dat een wezen­lijk deel van die geschiedenis besloten is in de documenten die de voormalige kolonisator in zijn kluizen (…) heeft opgeborgen,’, zei Bouterse zelf nog geheimzinnig, toen hij eind vorig jaar zijn veroordeling voor de Decembermoorden aanvocht bij de Surinaamse krijgsraad.

Maar uit deze stukken, die door De Vries zijn bestudeerd, blijkt dat de rol van Valk schromelijk wordt overschat.

In een sensationele artikelenreeks in Vrij Nederland uit de jaren tachtig van Gerard van Westerloo en Elma Verhey wordt de rol van Valk bij de coup als cruciaal gezien. Maar volgens De Vries ligt het toch allemaal wat genuanceerder, vertelt ze aan het Parool.

‘Uit de aantekeningen van Van Westerloo valt te construeren waar hij zijn informatie vandaan had. Het ondersteunend bewijs is in mijn ogen niet erg overtuigend, maar de verhalen maakten indertijd diepe indruk.’

Volgens Westerloo en Verhey maakte Bouterse dankbaar gebruik van een geheim Nederlands militair plan genaamd ‘Operatie Zwarte Tulp’. Dat was een plan om bij eventuele ongeregeldheden rond de onafhankelijkheid van 1975 militair te kunnen optreden. Bouterse zou deze plannen van Valk hebben gekregen en bij de coup van 1980 hebben gebruikt. Maar De Vries concludeert dat er niets klopt van dit verhaal.

‘Ik heb het plan voorgelegd aan militaire experts en die oordelen zonder uitzondering dat het onwaarschijnlijk is dat een evacuatieplan is gebruikt voor het plegen van een staatsgreep.’

Turkije veroordeelt een motie over de Armeense Genocide die gisteren door de Tweede Kamer is aangenomen.

Het Turkse ministerie van Buitenlandse zaken noemt de beslissing ‘waardeloos’ en ‘populistisch’. ‘Dit besluit (…) om de geschiedenis te herschrijven op basis van politieke motieven is van nul waarde.’

Het Nederlandse parlement stemde in overweldigende meerderheid voor de motie van ChristenUnie-Kamerlid Joël Voordewind, die de Nederlandse regering oproept om de Armeense Genocide te erkennen. Het Nederlandse parlement erkent sinds 2018 de Armeense Genocide, maar de Nederlandse regering doet dat niet.

In de Eerste Wereldoorlog werden zo’n anderhalf miljoen Armeniërs, en honderdduizenden andere christelijke minderheden om het leven gebracht in het Ottomaanse Rijk. Volgens historici en genocide-onderzoekers was hier sprake van een genocide, maar de Turkse overheid ontkent dit tot op de dag van vandaag en voert een actieve ontkenningspolitiek. Landen die de Armeense Genocide wel erkennen kunnen op de woede van Ankara rekenen.

De regering kan besluiten de motie naast haar neer te leggen. Dit zal vermoedelijk ook gebeuren. Vóór de stemming van donderdag had de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok afgeraden het bloedbad als genocide te erkennen, omdat de term ‘een enorme connotatie’ zou hebben. Mark Rutte zei eerder dat de motie niet zal bijdragen aan verzoening tussen Armenië en Turkije.

In de Tweede Kamer stemde alleen Denk tegen de motie-Voordewind. Denk heeft er een hekel aan om pro-Erdogan te worden genoemd, maar uit een kiezersonderzoek van Ipsos blijkt dat 75 procent van de Denk-kiezers het een goede zaak zou vinden als de partij achter de Turkse president staat.

De islamitisch geïnspireerde partij Nida is ook tegen de erkenning van de Armeense Genocide. Nourdin el-Ouali beschouwde het debat in de Tweede Kamer over de Armeense Genocide als een verkiezingstruc, zei hij vorige week, om ‘Turken’ en moslims zwart te maken voor electoraal gewin.