14.7 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 724

Chinese restaurants: minder bezoekers, maar meer racistische grappen aan tafel

1

Uit een steekproef van RTV Rijnmond blijkt dat veel Chinese restaurants de uitbraak van het Coronavirus in hun portemonnee voelen. Er komen minder klanten. Wel worden er meer racistische grappen aan tafel gemaakt.

Normaal is het wel rustig in Chinese restaurants in de maanden januari en februari. Maar zo rustig als nu heeft de eigenaresse van een restaurant in Ridderkerk het nog niet eerder meegemaakt, vertelt ze aan RTV Rijnmond. ‘We krijgen ook bezorgde klanten die bellen om te vragen of onze kok in China is geweest.’

De uitbraak van het Coronavirus in China leidt niet alleen tot minder klanten, maar ook tot meer racisme. Een medewerker van een Chinees restaurant in Schiedam is op straat uitgescholden voor ‘kut-Chinees’, in een restaurant in Rotterdam werd plotseling ‘corona’ geroepen en een kok uit Vlaardingen kan niet normaal op de tram stappen: als hij dit doet, dan gaat iedereen achterin zitten.

Een ondernemer uit Rotterdam-Zuid, met veel vaste klanten, krijgt juist veel medeleven. ‘Ze vragen of er mensen uit onze familie getroffen zijn door het coronavirus. Wij bestaan al meer dan 35 jaar en hebben veel vaste klanten die met ons begaan zijn.’

Regering Marokko boos op SP-Kamerleden om Rif-rapport: ‘Onacceptabel’

2

Marokkko heeft uitgehaald naar het Nederlandse parlement, in het bijzonder naar SP-leider Lilian Marijnissen en haar fractiegenoot Sadet Karabulut. De reden: de twee SP’ers publiceerden een kritisch rapport over Marokko’s omgang met de Rif.

In hun rapport Rif en rechtvaardigheid worden het neerslaan van de Rif-beweging door de Marokkaanse overheid, de processen tegen de Rif-leiders en martelingen veroordeeld. Ook schrijven Marijnissen en Karabulut dat ontwikkelingshulp voor Marokko naar de bevolking van het land moet gaan en niet moet belanden in de zakken van de machthebbers.

Maar volgens Marokko bemoeien de Nederlanders zich met ‘interne aangelegenheden’ van Marokko. ‘Dit is onacceptabel’, aldus de Marokkaanse regeringswoordvoerder Hassan Abyaba (foto). ‘We zijn een soevereine staat. We weigeren partijen naar Marokko te laten komen om interne rapporten te schrijven en ons op die manier onder druk te zetten.’

Het rapport volgde op een bezoek van Lilian Marijnissen en Sadet Karabulut aan de Rif, eerder dit jaar. Daarbij bezochten ze ook de ouders van Rif-leider Nasser Zefzafi (foto). Zefzafi zit in Marokko een gevangenisstraf van twintig jaar uit vanwege zijn rol in de volksopstand van de Rif. Hij geldt als hét gezicht van de anti-overheidsprotesten in de Rif.

Deze zogenoemde Hirak-protesten barstten in 2016 los en waren gericht op een verbetering van de leefomstandigheden van de Riffijnen. De Rif is een gebied dat door Marokko wordt achtergesteld, zegt de Hirak-beweging. De Rif-protesten zijn inmiddels grotendeels de kop ingedrukt. Hetzelfde geldt voor de vrije verslaggeving hierover.

Nederland was bij monde van buitenlandminister Stef Blok eerder al kritisch over de hoogte van de celstraffen voor Rif-activisten. Ook vroeg Blok Marokkaans-Nederlandse Rif-activisten om, eenmaal in de Rif, waakzaam te zijn omdat Marokko hen net zo kan behandelen.

In 2018 zei de Marokkaanse buitenlandminister Nasser Bourita dat hij de Nederlandse ambassadeur vanwege Bloks uitspraken had ontboden. Bourita zei later daarover:

‘Ik had duidelijk gemaakt dat de Hirak-beweging in de Rif een interne aangelegenheid is en niet het onderwerp kan zijn van diplomatieke gesprekken. Als we de beslissingen van de Nederlandse rechtbanken respecteren, dan moeten ze ook de onze respecteren.’

Een parlementaire eendentest

2

De ‘Parlementaire ondervragingscommissie ongewenste beïnvloeding uit onvrije landen’ is klaar met haar openbare verhoren. ‘Gedurende twee weken vinden er openbare verhoren van deskundigen en getuigen plaats. De opgeroepenen zijn verplicht te verschijnen en staan onder ede’, schrijft de commissiewebsite.

Maar wanneer ik op de lange verhoren terugblik, blijft van de bedoelde ‘deskundigen- of getuigenverhoor’ weinig over. De vorm en de inhoud van de vragen creëerden een enorm grimmige sfeer. Sommige ondervraagden werden behandeld als criminelen die door de rechter aan de tand worden gevoeld.

Neem bijvoorbeeld de vragen die werden gesteld aan Jacob van der Blom, de voorzitter van de Blauwe Moskee in Amsterdam. Het kost weinig moeite om te zien dat het wantrouwen van die vragen afspatte. Veelzeggend is dat Van der Blom keer op keer in de rede werd gevallen door onder andere VVD-kamerlid Aukje de Vries.

Als laatstgenoemde vraagt naar het contant geld dat bezoekers traditiegetrouw in de collectebus van moskeeën stoppen, reageert Van der Blom met de terechte opmerking dat de verhoren behoren te gaan over internationale financiering. Van die opmerking was mevrouw De Vries niet zo gediend. ‘Ik stel hier de vragen.’ Ik vind het bizar dat parlementsleden in een beschaafd land als Nederland op deze manier omgaan met onze burgers.

Zoals ik het zie, heeft de ondervragingscommissie zich merendeels gebaseerd op uitspraken van voormalig MIVD’er Ronald Sandee. Volgens hem heeft de Moslimbroederschap de term ‘islamofobie’ in de media gehouden. Daarnaast zou de Moslimbroederschap de Blauwe Moskee in Amsterdam in handen hebben, geld ontvangen uit Qatar en Turkije en zou het de sharia in Nederland willen invoeren. Het zijn harde beschuldigingen, maar bewijs heeft Sandee niet.

Al deze ongefundeerde beschuldigingen werden door hem verdedigd met de zogeheten ‘eendentest’: ‘Als iets eruitziet als een eend, zwemt als een eend en kwaakt als een eend, dan is het waarschijnlijk een eend.’ Maar zo werkt dit natuurlijk niet.

In een rechtsstaat hanteren we geen eendentest, maar de wet. De handhaving hiervan geschiedt door de aangewezen instanties, waaronder onze veiligheidsdiensten en het OM. Die taak ligt staatsrechtelijk bekeken niet op het bordje van het parlement – en al helemaal niet op die van de heer Sandee.

De strafrechtelijke onschuldpresumptie brengt met zich dat eenieder onschuldig wordt geacht en alleen gestraft kan worden als een strafbaar feit wettig en overtuigend is bewezen. Het behoeft geen betoog dat een eendentest niet volstaat. Het ongecontroleerd rondslingeren van ongefundeerde beschuldigingen past daarom niet in Nederland. In woorden van de Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb: kom met bewijzen’.

Meer in Koranische termen: ‘Wanneer een losbandige met een mededeling tot jullie komt, zorg dan dat jullie duidelijke inlichtingen inwinnen, opdat jullie niet in onwetendheid mensen treffen en wroeging krijgen over wat jullie gedaan hebben.’ (Koran 49:6)

Ook binnen de moslimgemeenschap werden de verhoren als vernederend en discriminerend ervaren. ‘Vernederende week voor moslims in Nederland’, kopte een vlog van de bekende YouTuber Salaheddine.  ‘Kijk hoe deze islamitische bestuurder ondervraagd wordt door die domme PVV’er’, reageerde een Facebookgebruiker. Verder zag ik allerlei reacties voorbijkomen waarin ontevredenheid en boosheid over deze onverkwikkelijke gang van zaken de boventoon voerden.

In een rechtsstaat hanteren we geen eendentest, maar de wet

Van der Blom blikte, een dag na zijn verhoor, terug met de volgende woorden: ‘Heel mooi om te zien hoeveel mensen vandaag – tijdens het vrijdaggebed – speciaal naar de moskee zijn gekomen naar aanleiding van de belachelijke ondervraging gisteren. De reacties waren unaniem geschokt over de vorm en inhoud van de ondervraging, en allemaal strijdbaar.’

Tevens onderschrijf ik de zorgen van Stichting Platform Islamitische Organisaties Rijnmond (SPIOR), die vreest dat door deze parlementaire ondervragingscommissie het maatschappelijk debat en het parlementaire debat na de presentatie van het eindrapport verharden, waardoor de tegenstellingen en de polarisatie in onze samenleving worden vergroot. Zelf had ik het niet beter kunnen verwoorden.

Bovendien vrees ik dat jongeren hierdoor juist vatbaarder zullen worden voor extremistische ideeën. Radicale predikers praten jongeren aldoor aan dat ze niet welkom zijn in Nederland en dat de overheid maar één doel voor ogen heeft: het bestrijden van de islam en het loslaten van het geloof door moslims.

Wel ben ik vanzelfsprekend voorstander van meer transparantie en duidelijkheid binnen moskeeorganisaties. Daar heeft iedereen baat bij. Ongewenste invloeden uit het buitenland willen moslims simpelweg ook niet. Wij zijn geen kudde zonder geweten, maar mensen met een zuiver verstand.

Ik – en velen met mij –  zijn de mening toegedaan dat een gedwongen maatregel niet de juiste oplossing is en ook niet kan zijn. Er zal een professionaliseringsslag moeten plaatsvinden, ook binnen moskeeorganisaties.

Bevorder daarom het zelfreinigend vermogen van de moskeeën en creëer succesvolle samenwerkingen met andere religieuze instellingen en de (lokale) overheid. Dat schept meer vertrouwen en stelt de gemeenschappen in staat om weerbaarder te worden tegen radicale ideeën. Daarbij zie ik het als een taak van de moslimgemeenschap om een visie te ontwikkelen en voor onszelf te bepalen wat wel en niet wenselijk is – mits dat binnen de wettelijke kaders plaatsvindt.

In die context ontkomen we niet aan de erkenning dat er ideologieën worden verspreid die, op zijn zachtst gezegd, schadelijk zijn voor Nederland en zijn moslims. Zo werden fatwa’s uitgebracht waarbij het moslims werd afgeraden om te stemmen en het studenten werd afgeraden om rechter of advocaat te worden.

Ook uitspraken als ‘Je mag niet bevriend zijn met een ongelovige’ of ‘Dit is niet jouw land’ zijn zorgelijk en mogen wat mij betreft niet op de Nederlandse bodem belanden. Als dat wel gebeurt, dan dienen we dat als gemeenschap te bestrijden.

Ook roep ik moslims op om niet naar andere geloofsgemeenschappen te wijzen. Als ons als moslimgemeenschap iets treft wat we niet wenselijk of rechtvaardig vinden, dan zouden we dat ook niet voor anderen willen. Onderstaande vers vind ik daarom erg toepasselijk:

‘Jullie die geloven! Weest standvastig voor God als getuigen van de rechtvaardigheid. En laat de afkeer van bepaalde mensen jullie er niet toe brengen niet rechtvaardig te zijn. Weest rechtvaardig, dat is dichter bij godvrezendheid. En vreest God. God is welingelicht over wat jullie doen.’ (Koran 5:8)

Moge Allah ons allen in staat stellen om de broederschap te versterken en de saamhorigheid te realiseren. Moge Allah Nederland beschermen tegen alle kwade bedoelingen.

Bestuurslid Diyanet-gelieerde moskeekoepel: ‘Spionage had niet moeten gebeuren’

0

Vanmiddag verscheen secretaris Murat Türkmen van moskeekoepel Islamitische Stichting Nederland (ISN) voor de ‘Parlementaire ondervragingscommissie ongewenste beïnvloeding uit onvrije landen’. Het was het laatste uit een reeks verhoren met experts en moskeebestuurders, die twee weken duurde.

Bij deze Turks-Nederlandse koepelorganisatie zijn bijna 150 moskeeën aangesloten. ISN is de Nederlandse dochterorganisatie van het Turkse presidium voor Godsdienstzaken: Diyanet.

Ondervragers Gert-Jan Segers (ChristenUnie) en Niels van den Berge (GroenLinks) trapten het verhoor af met een pittige vraag. Is ISN vanwege haar band met Turkije en de constructie van door Diyanet gestuurde imams niet een politiek instrument? ‘ISN begeeft zich niet op politiek terrein’, verdedigde Türkmen zich.

De commissie wilde ook weten of de Diyanet-imams in Nederland verantwoording af moeten leggen aan Turkije. Deze verantwoording zou dan moeten gebeuren aan de Turkse attaché voor Godsdienstzaken, een Turkse diplomaat die gevestigd is in Rotterdam. ‘Ik zou de relatie tussen de attaché en de imams niet helemaal zeker weten’, antwoordde Türkmen.

GroenLinks-Kamerlid Van den Berge wees op het Diyanet-onderzoek door de Kanttekening, dat gisteren uitkwam. In ons onderzoek stelt een voormalig Diyanet-imam uit Duitsland dat het consulaat in Duitsland politieke zaken met hem besprak. Van den Berge wilde weten of dit soort praktijken ook in Nederland voorkomen.

‘In Nederland gebeurt dat niet’, was Türkmens reactie. Maar: ‘Ze kunnen wel eens opgeroepen worden door de [Turkse] attaché [voor Godsdienstzaken]’, liet hij doorschemeren. Van den Berge vroeg of het in die gesprekken over politiek gaat. Dat kon Türkmen niet uitsluiten.

Ook kreeg de ISN-secretaris de vraag waarom de moskeeën die bij zijn stichting zijn aangesloten niet imams uit Nederland aanneemt. ‘Wij hebben geen andere keuze’, verdedigde Türkmen zich. ‘Als hier een imamopleiding zou zijn, dan hadden we misschien geen beroep gedaan op imams uit Ankara.’

De commissie confronteerde Türkmen met het feit dat Diyanet nooit actief heeft meegedaan aan het opzetten van zo’n opleiding. Hij deed daarop een geste: ‘Wij zijn bereid om hier een imamopleiding te houden.’ Wetenschappers Ahmet Erdi Öztürk en Semiha Sözeri concludeerden in 2018 nog dat ISN vanwege de band met Turkije uit alle Nederlandse initiatieven voor een imam-opleiding is gebleven.

De commissie behandelde ook het heikele punt van de lijst met vermeende Turks-Nederlandse Gülen-sympathisanten, die door toenmalig ISN-voorzitter Yusuf Acar in 2016 richting Ankara werd gestuurd. Türkmen zei hierop dat ISN hier niets te verwijten valt.

Türkmen: ‘Acar was op dat moment voorzitter van ISN, maar hij heeft dit op persoonlijke titel gedaan, als Turks attaché voor Godsdienstzaken’, verwijzend naar de dubbelfunctie die Acar toen vervulde. Ook meldde Türkmen dat Acar die lijst van internet had geplukt.

Gert-Jan Segers (ChristenUnie) haalde deze lijst boven tafel. Hij liet hem richting Türkmen gaan. Die bekeek de lijst aandachtig en liet zich ontglippen dat hij de namen ‘helemaal bovenaan’ nog nooit gezien had.

Dit komt overeen met de bevindingen van het Kanttekeningonderzoek, waarin we vaststelden dat er ook namen op de lijst voorkomen die Acar onmogelijk van internet kan hebben gehaald. In Acars namenlijst, die de Kanttekening in bezit heeft, staan deze namen – zoals Türkmen al aangaf – inderdaad helemaal bovenaan.

‘Dit had niet moeten gebeuren’, zei Türkmen. ‘Elke vorm van spionage keur ik totaal af.’ Hij gaf aan dat als een Diyanet-imam in Nederland zich aan zulke praktijken zou bezondigen, hij die ‘met het eerste vliegtuig terug’ naar Turkije sturen.

De commissie was dan ook benieuwd welke maatregelen ISN heeft genomen om te voorkomen dat dit soort spionage-handelingen in de toekomst nog gaan gebeuren. Türkmen antwoordde dat het ISN-bestuur geen leden meer heeft met een diplomatieke functie, zoals bij Acar nog wel het geval was. En: ‘Onze huidige voorzitter kan niet in zijn eentje iets de deur uitgooien.’

Over die voorzitter, Muhlis Koc, had de commissie nog een harde noot te kraken. Koc is immers ook Diyanet-imam in de Haagse Mescidi Aksa-moskee – en dus formeel ambtenaar van de Turkse staat. Kan Turkije niet via Koc overgaan tot de ‘ongewenste beïnvloeding’ waar de commissie naar op zoek is? Nee, was het antwoord van Türkmen: ook Koc heeft geen diplomatieke functie, maar een religieuze.

De commissie verwees ook naar een overheidsrapport uit 2017 dat rept over aanwijzingen voor een informeel bestuur dat vanuit Ankara de koers van ISN bewaakt. Türkmen ontkende en beriep zich op gegevens van de Kamer van Koophandel. De commissie refereerde verder niet meer naar het overheidsrapport, dat stelde dat dit gevreesde ‘informele bestuur’ ook niet in de Kamer van Koophandel te vinden is.

Eerder die dag werd hoogleraar en Turkije-expert Erik-Jan Zürcher verhoord door de commissie. Hij verhaalde onder meer over vijandigheid vanuit Diyanet richting Gülen-sympathisanten en de PKK, evenals over Turks nationalisme dat door Diyanet-imams wordt gepredikt.

De commissie vroeg Türkmen of zo’n Turks-nationalistisch narratief ook in ISN-moskeeën wordt verkondigd. ‘Dat kan ik me niet voorstellen’, aldus Türkmen. ‘Dan zouden er klachten komen.’

Of imams loyaal moeten zijn aan Turkije of Nederland, daar wilde Türkmen geen op antwoord op geven.

De parlementaire onderzoekscommissie verwacht eind april een rapport af te hebben. In dat rapport zal zij al dan niet de conclusie trekken dat er, in het geval van ISN, sprake is van ongewenste invloed uit Turkije.

Ondertussen lijkt het erop dat de Franse president Emmanuel Macron zijn conclusies over Diyanet al heeft getrokken. Turkse media melden namelijk dat de Franse regering de bankrekeningen van Diyanet in Frankrijk heeft afgesloten. Eerder deze week zei Macron al een einde te willen maken aan het systeem van door Turkije uitgezonden imams.

Duitsland: politie begint onderzoek naar racistisch ‘AfD-kleurboek’

1

Leden van de radicaal-rechtse partij Alternative für Deutschland (AfD) hebben bij een partijbijeenkomst in het Duitse stadje Krefeld racistische kleurboeken uitgedeeld.

In het kleurboek worden Turkse Duitsers afgebeeld als bewapende mannen, zwaaiend met Turkse vlaggen.

Ook worden Afrikaanse vluchtelingen afgebeeld met botjes in hun haar. Onderwijl worden ze neergezet alsof ze Duitse meisjes in het zwembad aanranden.

Tevens wordt de deelstaat Noordrijn-Westfalen, waar Krefeld ligt, in de kookpot gestopt. Dit is een verwijzing naar de racistische notie dat mensen uit Afrika kannibalen zouden zijn.

De AfD-fractie in het parlement van Noordrijn-Westfalen verdedigde het kleurboek aanvankelijk als satire. Maar na alle ophef heeft AfD haar verontschuldigingen aangeboden. Het was een ‘vergissing’.

‘Hoewel de meerderheid van de tekeningen binnen de lijntjes blijft, zijn er sommigen die echt niet oké zijn en natuurlijk niet de standpunten van onze parlementaire groep weergeven’, stelt de AfD-fractie.

Jonas Stickelbroeck van de lokale Grünen neemt daar geen genoegen mee: met dit kleurboek zou AfD haar ware gezicht liet zien: die van een ‘racistische partij’.

Ook de politie van Krefeld laat het er niet bij zitten en onderzoekt of de tekeningen een vorm van haatzaaien zijn. Daarnaast wil de voorzitter van het parlement in Noordrijn-Westfalen weten of het kleurboek betaald is met belastinggeld.

Macron bevriest bankrekeningen Diyanet in Frankrijk, aldus Turkse media

0

Turkse media melden vandaag dat de Franse regering de bankrekeningen van Diyanet in Frankrijk heeft afgesloten. Diyanet is het Turkse presidium voor Godsdienstzaken.

Eerder deze week maakte de Franse president Emmanuel Macron bekend een einde te willen maken aan het systeem van door Turkije uitgezonden imams die in Frankrijk komen te preken. ‘We kunnen de wetten van Turkije niet op Frans grondgebied hebben.’

Nu meldt de vicevoorzitter van Diyanet in Turkije dat de bankrekening van Diyanet in Parijs en Bordeaux zijn bevroren door Frankrijk. Met deze maatregel zou Macron dus daad bij het woord voegen.

De spanningen tussen Parijs en Ankara lopen op. Gisteren hekelde de voorzitter van het Turkse parlement Mustafa Sentop de uitlatingen van Macron, die hij van ‘primitieve islamofobie’ beschuldigde.

Israël krijgt eerste politie-officier met hijab

2

Sabreen Saadi is de eerste moslima met hijab die de rang van luitenant bij de Israëlische politie heeft bereikt.

Ofir Gendelman, woordvoerder voor de Arabische media van de Israëlische minister-president Benjamin Netanyahu, is trots op deze mijlpaal. Hij twittert: ‘Ik hou er altijd van om verhalen te delen over Arabische Israëliërs, omdat hun verhalen in de internationale media zelden gehoord worden.’

Saadi groeide op in een traditionele islamitische familie in Noord-Israël. Ze zegt door sommige mensen in haar Arabische omgeving te worden bedreigd, omdat ze voor de Israëlische staat werkt. Toch trekt ze zich hier niets van aan: ‘Ik vrees God alleen.’

In 2016 richtte de Israëlische regering een aparte Arabische politie-eenheid op. Er werken nu meer zeshonderd Arabische mannen en 55 Arabische vrouwen bij de Israëlische politie

Frankrijk accepteert niet langer door het buitenland uitgezonden imams

0

Gisteren maakte de Franse president Emmanuel Macron bekend dat Frankrijk een einde wil maken aan het systeem van door het buitenland uitgezonden imams.

Landen als Turkije, Marokko en Algerije sturen imams naar Frankrijk, maar de Franse regering wil hier een einde maken. Dit meldt het internationale persbureau Reuters.

De Franse president zei tijdens een toespraak in het Franse Mulhouse geen nieuwe buitenlandse imams meer te willen accepteren. De buitenlandse imams die in Frankrijk werken mogen dat blijven doen totdat hun periode is afgelopen.

Macron wil de imams in Frankrijk trainen, zodat ze de taal en de wetten van de Franse republiek kennen. Op deze manier hoopt hij buitenlandse invloeden te verminderen en ervoor te zorgen dat iedereen de wetten van de Franse republiek volledig accepteert.

Onlangs startte de Duitse regering al zo’n nationale imam-opleiding. Het land wil hiermee ingaan tegen de invloed van Diyanet, het Turkse presidium voor Godsdienstzaken, dat zijn imams naar Duitsland stuurt. Diyanet zou Turkse Duitsers bespioneren en banden hebben met de islamistische Moslimbroederschap.

In Nederland verschijnt morgen verschijnt moskeekoepel Islamitische Stichting Nederland (ISN), dat gelieerd is aan Diyanet, voor de ‘Parlementaire ondervragingscommissie ongewenste beïnvloeding uit onvrije landen’. In aanloop naar dit verhoor hield de Kanttekening een vinger aan de pols uit Ankara. Het resultaat werpt een nieuw licht op de greep van Diyanet buiten Turkije.

De Franse president Macron uitte in zijn toespraak ook stevige kritiek op het Turkije van president Erdogan. ‘We kunnen de wetten van Turkije niet op Frans grondgebied hebben.’ Macron wil niet toestaan dat een ander land op het grondgebied van de Franse republiek verdeeldheid voedt.

In Mulhouse wonen veel Fransen met een Turkse achtergrond. Macron benadrukte dat zij ‘volledig Frans’ zijn en dat zij ‘dezelfde rechten moeten hebben als alle Fransen, maar ook dat zij aan dezelfde wetten zijn onderworpen.’

De diplomatieke betrekkingen tussen Parijs en Ankara zijn de afgelopen maanden gespannen. Frankrijk heeft moeite heeft met onder meer de Turkse inmenging in de Syrische en Libische Burgeroorlog.

Islamitische Universiteit Rotterdam zegt sorry voor ‘oproep tot geweld’ door rector

0

Vandaag heeft de Islamic University of Applied Sciences in Rotterdam afstand genomen van controversiële uitlatingen die de eigen rector Ahmet Akgündüz (foto) eerder deed. Dit meldt het het Nederlands Dagblad.

Eind 2018 deed Akgündüz op een Turkse televisiezender controversiële uitlatingen over de mislukte coup van 15 juli 2016 tegen president Erdogan. Akgündüz zei dat het volgens de islam geoorloofd is om iemand te doden als hij in opstand komt tegen de staat. Die opstandelingen waren volgens de rector de aanhangers van de Gülen-beweging.

Erdogan zegt dat de in Amerika woonachtige geestelijke Fethullah Gülen achter de coup zat. Gülen zelf ontkent.

De Islamitische Universiteit Rotterdam (IUASR) zegt nu in een persverklaring afstand te nemen van de uitlatingen van de rector, ‘voor zover die zijn opgevat als rechtvaardiging voor het oproepen tot geweld’.

Een half jaar geleden legde onderwijsminister Ingrid van Engelshoven de IUASR een sanctie op. De uitspraken van rector Akgündüz waren al eerder door een onafhankelijke commissie beoordeeld als discriminerend en als een vorm van haatzaaien. Als de IUASR binnen drie maanden geen afstand zou nemen van de uitspraken van haar rector, dan zou de universiteit haar accreditatie kwijtraken.

Protesteren voor geld, maar niet voor mensenlevens

2

Je hoeft niet schizofreen te zijn om een gesprek met jezelf te voeren. Althans, dat houd ik mezelf voor als ik weer eens onhoorbaar voor mijn buitenwereld een complete dialoog met mezelf voer. En soms ontaardt zo’n dialoog zelfs in een fikse discussie tussen mij en mezelf. Onlangs nog, toen ik beelden vanuit Suriname zag.

Afgelopen maandag gingen duizenden Surinamers in hoofdstad Paramaribo de straat op om te protesteren tegen de regering van Bouterse. Directe aanleiding? Het corrupte en financiële wanbeleid van Bouterse en vooral de brutale greep uit de kas van de Centrale Bank van Suriname ter hoogte van honderd miljoen dollar.

Particulier geld is, plat gezegd, gejat ten gunste van overheidsuitgaven. Volgens vicepresident Ashwin Adhin heeft de regering dat geld gebruikt om ‘onder andere aardappelen, uien en andere basisgoederen mee te bekostigen’.

Geld stelen van particuliere, armlastige Surinamers om hen te voorzien van ‘Hollandse pot’: Robin Hood draait zich om in zijn graf in Nottingham.

Maar terug naar mijn interne tweestrijd. Enerzijds dacht ik: geweldig! Surinamers gaan eindelijk weer eens massaal de straat op om zich te verzetten tegen corruptie en Bouterse. Maar ook dacht ik: waarom gaan Surinamers wél protesteren als ze in hun eigen portemonnee worden geraakt, maar niet als een president mensenrechten schendt en de democratische rechtsstaat ondermijnt?

De optimist in mij is dus vooral opgetogen over Surinamers die de moed hebben zich te verenigen. Surinamers met allerlei verschillende achtergronden gingen gezamenlijk de straat op. Actief burgerschap, daar ontbreekt het vaak aan in Suriname. Daarbij hoort ook het opkomen voor je grondrechten, verzetten tegen onrecht en corruptie en dat op een vreedzame manier binnen de kaders van de wet.

Dat actieve burgerschap van kritische Surinaamse burgers is waar columnist Sheila Sitalsing in haar Johan Ferrier Lezing in 2018 vurig voor pleitte. ‘Er is een complete systeemverandering nodig, op al deze terreinen, om een goed functionerende democratie te krijgen, met kansen voor iedereen. De revolutie – het is in deze context een beladen woord, dat realiseer ik me – zal van binnenuit moeten komen’, aldus de Surinaams-Nederlandse columniste van de Volkskrant.

Terugdenkend aan deze woorden van Sitalsing, zouden de massale protesten het begin kunnen zijn van een nieuwe, vreedzame revolutie in Suriname. Ditmaal niet geïnitieerd door militairen, zoals veertig jaar geleden, maar door kritische burgers. Een passende volgende stap in dit revolutieproces is het wegstemmen van Bouterse’s partij, de NDP, in de verkiezingen van 25 mei. De optimist in mij zegt: dat gaat gebeuren! Genoeg is genoeg, ook in Suriname. The times are changing!

Bouterse spuugt Surinamers in hun gezicht

Maar ja, ik ben een complex mens met zowel optimistische als pessimistische gevoelens. Daarom zegt de pessimist in mij: als de buiken en portemonnees van de meeste Surinamers in de komende maanden weer gevuld worden, wordt de NDP toch opnieuw de grootste partij.

Ook zegt deze pessimist: wat is dat toch voor een selectieve verontwaardiging? Wel de straat op gaan als ze je geld jatten, maar als medeburgers zien dat hun zoons worden vermoord en dat de daarvoor veroordeelde moordenaar geen behoefte heeft om afstand te doen van het presidentschap, blijft het oorverdovend stil.

Waar is de solidariteit met de slachtoffers en nabestaanden van de Decembermoorden? Waarom is hun lot niet de moeite waard om even verontwaardigd door de straten van Paramaribo te demonstreren met borden als ‘Bouterse = moordenaar’ of ‘Moordenaars horen niet in het presidentieel paleis, maar in het gevang’?

Een president die trots in militair uniform voor de rechtbank verschijnt en schaamteloos trots is op zijn ‘revolutie’ (lees: militaire staatsgreep in 1980) en de daarbij horende gevolgen (lees: onder andere vijftienvoudige moord in 1982), spuugt Suriname en Surinamers in hun gezicht. Heeft geen respect voor fundamentele waarden en mensenrechten. Plaatst zichzelf boven alle partijen en ziet zichzelf als onschendbaar. Dat verdient een dagenlang protest van grote groepen kritische burgers.

Tsja, wint de optimist het van de pessimist? Ik ben er eerlijk gezegd nog niet uit. Als de twijfel overheerst, verwelkom ik de hoop. Want die hoop, hoe romantisch en misschien onrealistisch ook, zit diep in mij.

Ik hoop op en verlang naar een goed en integer functionerende Surinaamse overheid die het welzijn van Surinamers boven alles stelt. Een overheid die wordt geleid door mensen met een schoon blazoen en die niet – met het bloed van landgenoten – met de regeringsscepter zwaaien. Een overheid die gevoelig is voor massale protesten van moedige, kritische burgers en hen het geld teruggeeft dat ze van hen heeft gestolen.

Eureka! Terwijl ik deze woorden van hoop en optimisme optik, weet ik het: de optimist in mij wint het van de pessimist. Er is hoop voor Suriname!