13.8 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 497

EU: 560 miljoen naar Turkije voor vluchtelingen en grensversterking

0

De Europese Commissie is akkoord gegaan met een financieel plan ter waarde van 560 miljoen euro voor vluchtelingenonderwijs in Turkije en grensversterking. Dit meldt de Turkse nieuwssite Ahval.

Deze fondsen zijn onderdeel van de drie miljard euro extra aan Turkije die door Europese Commissievoorzitter Ursula Von der Leyen in juni 2021 was aangekondigd.

‘Het zal er voor zorgen dat honderdduizenden vluchtelingenkinderen door kunnen gaan naar school en kwalitatief onderwijs zullen genieten, wat noodzakelijk is om perspectief te houden voor toekomstige banen en voor hun algemene sociaaleconomische herstel’, aldus een woordvoerder van de Europese Commissie.

Daarnaast krijgt Turkije met dit steunpakket ook geld om ‘migratie-uitdagingen’ het hoofd te bieden, aldus de woordvoerder. Dat betekent het opschroeven van de grensbescherming vanwege ‘de ontwikkelende situatie aan de oostelijke grens van Turkije’.

Sinds de machtsovername van de Taliban in Afghanistan is er een vluchtelingenstroom op gang gekomen naar Iran, Turkije en uiteindelijk Europa als eindstation.

De Turkse president Erdogan zei eerder dit jaar dat zijn land, waar de haat en geweld tegen migranten en vluchtelingen snel toeneemt, niet zal fungeren als een ‘opslageenheid voor migranten’ voor Europa. Hij heeft de EU al gewaarschuwd dat een nieuwe vluchtelingencrisis onvermijdelijk lijkt.

Studie: onwelkom gevoel bij moslims leidt tot minder homotolerantie

0

Als een West-Europese moslim zich gediscrimineerd voelt, kan dat bijdragen tot een minder tolerante visie op homoseksualiteit. Dat concluderen onderzoekers Niels Spierings (Radboud Universiteit Nijmegen) en Antje Röder (Philipps University Marburg) op basis van antwoorden van 2.783 Europese moslims.

‘Die groep die zich minder welkom voelt in de samenleving [is] eerder geneigd (…) tot een conservatievere houding’, aldus de twee.

De onderzoekers ontdekten dat West-Europese moslims die zich meer verbonden voelen met hun religie en vaker naar de moskee gaan conservatiever staan tegenover homoseksualiteit. De impact van moskeebezoek is nog sterker bij groepen moslims die zelf meer discriminatie ervaren.

‘Dat suggereert dat juist die groep die zich minder welkom voelt in de samenleving eerder geneigd is tot een conservatievere houding. Het is bijna een vicieuze cirkel waarbij het discrimineren van moslims op basis van hun cultuur en religie dat culturele stereotype juist versterkt.’

Volgens de onderzoekers speelt de sociale omgeving een belangrijke rol. Moslims in West-Europa denken minder negatief over homoseksualiteit en homoseksuelen, vanwege de dominante seculiere moraal. Maar moskeebezoek en het gevoel te worden gediscrimineerd vertragen sociale integratieprocessen.

Franse Joden hekelen ‘extreemrechtse’ Joodse presidentskandidaat Zemmour

0

Hoewel de uiterst rechtse presidentskandidaat Éric Zemmour een Joods-Algerijnse afkomst achtergrond heeft, is hij niet zo populair bij Franse Joden. De reden? Zemmour verdedigt Vichy-Frankrijk (1940-1945) en antisemitische schrijvers.

Zemmour noemt zichzelf een ‘kleine Berber-Jood, die van de andere kant van de Middellandse Zee kwam’. Maar zijn opmerkingen over Vichy-Frankrijk en de Holocaust vallen slecht bij de Joodse gemeenschap. Volgens Zemmour heeft maarschalk Philippe Pétain, die met de nazi’s collaboreerde, ervoor gezorgd dat er in Frankrijk relatief weinig Joden zijn vermoord.

Een Franse rabbijn vertelt de Arabische nieuwszender al Jazeera dat de woorden van Zemmour de Joden ‘beledigd en bezorgd’ hebben gemaakt. ‘We kunnen onze geschiedenis van vandaag niet herschrijven – de geschiedenis van de Joden in Frankrijk.’

Hoewel er in Frankrijk relatief minder Joden werden vermoord dan in Nederland, komt dit volgens historici niet dankzij Pétain. Het lag onder meer aan een gebrek aan middelen uit nazi-Duitsland om de massamoord ‘goed’ uit te voeren. Vichy-Frankrijk werkte samen met de nazi’s en voerde een antisemitisch beleid uit, dat gericht was op het wegwerken van niet-Franse Joden.

Volgens Zemmour waren drie Joodse kinderen, die in 2012 in Toulouse werden vermoord, ‘boven alles buitenlanders’, omdat ze werden begraven in Israël. Ook deze opmerking nemen zijn Joodse critici hem niet in dank af.

Volgens de Joods-Franse historicus Marc Knobel, die onderzoek doet naar antisemitisme, probeert Zemmour de geschiedenis te manipuleren voor politieke doeleinden en doet de verspreiding van zijn ideeën pijn.

‘Mijn vader, die Frans was, droeg op tienjarige leeftijd de gele ster. Hij moest zich verstoppen. (…) Over dit soort onderwerpen maak je dus geen grapjes.’

Zemmour heeft weleens zijn bewondering uitgesproken voor ultrarechtse intellectuelen als Maurice Barrès en Charles Maurras, die ook antisemitisch waren. Ook dat vindt Knobel ook problematisch. ‘Zijn ideologie draagt ​​hem en maakt hem tot een extreemrechtse man.’

Volgens Politico kan Zemmour nu rekenen op 13 procent van de stemmen bij de volgende presidentsverkiezingen in april. Daarmee scoort hij achter koploper en huidige president Emmanuel Macron, de conservatieve Valérie Pécresse en de radicaal-rechtse Marine le Pen.

Den Haag: geroyeerde Denk-lijsttrekker begint nieuwe partij

0

De bij Denk geroyeerde lijstrekker Abdoel Haryouli wil volgend jaar alsnog meedoen aan de Haagse gemeenteraadsverkiezingen. Dat doet hij dan als lijstrekker van de nieuw opgerichte partij Haags Belang, meldt Haryouli zelf bij Den Haag FM.

Vorige maand vlogen Haryouli en de partijtop van Denk elkaar in de haren met beschuldigingen van ‘afluisterpraktijken’ en ‘racisme’ over en weer.

Denk beticht Haryouli van racistische uitlatingen en heeft daar geheime opnames van gemaakt. ‘Turken en Marokkanen zouden niet op een zwarte lijstrekker stemmen’, zou Haryouli hebben gezegd. Haryouli zelf meent dat zijn uitspraken uit hun verband zijn gerukt en dat het als chantagemiddel wordt gebruikt, opdat hij zijn lijsttrekkerschap opgaf.

Maar nu wil de geroyeerde Haryouli het Haagse stadhuis bestieren met Haags Belang. De  ‘levensgrote afstand’ tussen de burger en de gemeenteraad moet kleiner, vindt hij.

‘De afgelopen jaren hebben we kunnen zien hoe het stadsbestuur weinig of geen aansluiting heeft kunnen vinden op met name kwetsbare groepen mensen in onze stad. Of het nou gaat om corona, de leefbaarheid in kwetsbare wijken, de uitbuiting van arbeidsmigranten of de uitsluiting van mensen met een beperking op de woningmarkt.’

Ondertussen heeft ook de islamitische Partij van de Eenheid zich weer gemeld voor de verkiezingen. Fractievoorzitter Arnoud van Doorn gaf aan dat de ‘ellende bij Denk’ hem tot die beslissing heeft aangezet. Eerder dit jaar zei Van Doorn de politiek vaarwel.

Fatwa Egyptische moslimgeleerden: ‘Kerstmis vieren is halal’

0

Het vieren van Kerstmis is voor moslims toegestaan. Dat stelt de Egyptische Dar al-Iftaa, de belangrijkste islamitische juridische instelling van de regering voor het uitvaardigen van fatwa’s.

De raad komt tot dit oordeel omdat Jezus, wiens geboorte wordt gevierd, in de islam ook een profeet is.

De raad stelt wel dat moslims zich afzijdig moeten houden van religieuze rituelen waarbij wordt gesteld dat Jezus de zoon van God is. Dit wordt in de islam namelijk niet geloofd.

In streng-islamitische landen zoals Saoedi-Arabië is het vieren van kerstfeest lange tijd verboden geweest.

Dar al-Iftaa stelt ook dat er geen kwaad in zit voor moslims om anderen een gelukkig nieuwjaar te wensen.

Turkije: rechter veroordeelt journalist na tweeten religiekritische cartoon

0

Een Turkse columnist is tot negen maanden voorwaardelijke celstraf veroordeeld, omdat hij een cartoon heeft getweet waarin conservatieve gelovigen op de hak worden genomen.

Enver Aysever (foto), columnist bij het seculiere dagblad Cumhuriyet, werd veroordeeld vanwege ‘het aanzetten tot haat en vijandigheid onder het publiek’.

Op de gewraakte cartoon is een conciërge te zien, gekleed in een witte overall, die een ontsmettingsmiddel sproeit in het hoofd van een zwaar bebaarde man, die conservatieve moslims in Turkije moet vertegenwoordigen.

Volgens het Turkse Openbaar Ministerie zou Aysever ‘religieuze waarden’ naar beneden hebben willen halen.

In 2002, toen de AKP van president Erdogan aan de macht kwam, stond Turkije op nummer 139 van de persvrijheidsindex van Reporters Without borders. Inmiddels staat Turkije op plek 153.

‘Wij zijn geen criminelen. Wij zijn vluchtelingen. En we hebben rechten’

Elke maand gaat de Kanttekening in gesprek met vluchtelingen en statushouders in Nederland. Hoe zijn ze hier gekomen? En hoe hebben zij hun nieuwe leven in Nederland opgebouwd? Deze maand: de uit Soedan gevluchte Adam Idris (30). Hier is hij medeoprichter en bestuurslid van de stichting Between Borders Amsterdam, waar hij samen met anderen strijdt voor de rechten van ongedocumenteerde vluchtelingen.

Idris was nog maar zeventien jaar oud toen hij alleen uit Soedan vluchtte vanwege de burgeroorlog. ‘Ik ging eerst naar Frankrijk en heb daar een tijdje in Parijs gewoond bij vrienden, maar uiteindelijk was het mijn doel om naar Engeland te gaan omdat ik de taal al een beetje sprak’, vertelt hij. ‘Ik wilde in Engeland asiel aanvragen om vervolgens daar te studeren, te werken en te wonen. Maar helaas had ik niet de juiste papieren om erheen te reizen. Toen ik hoorde dat er mensen waren die mij met een bus vanuit Calais naar Londen konden brengen, besloot ik om met hen mee te gaan.’

Zijn reis naar Londen werd abrupt stopgezet aan de grens bij Duitsland, toen de Duitse grenspolitie ontdekte dat hij zich niet kon identificeren. Idris werd samen met vier andere vluchtelingen naar een politiebureau in Duitsland overgebracht, waar ze één nacht in de cel moesten doorbrengen. De volgende ochtend kwamen Nederlandse politieagenten hen ophalen, om hen naar het dichtstbijzijnde asielzoekerscentrum (azc) te vervoeren.

‘Ik wist totaal niet waar ik was, alleen dat ik ergens in Duitsland terechtkwam, en daarna in Nederland. Ik geloof dat ik toen in Assen was, maar dat weet ik niet zeker, en het was geen azc. Het bleek een jeugddetentiecentrum te zijn.’

Gedwongen in Nederland te blijven

Eenmaal in Nederland aangekomen, werd Idris door de politieagenten gevraagd naar zijn redenen om hierheen te komen. ‘Toen ik in Nederland aankwam, wilde ik nog altijd naar Engeland om daar asiel aan te vragen. Maar de Duitse grenspolitie die ons tegenhield, besloot dat Nederland onze zaak maar verder moest afhandelen.’

Aan Idris werd verteld dat hij in Nederland asiel moest aanvragen, omdat hij anders in het jeugddetentiecentrum moest blijven om te worden uitgeprocedeerd. ‘Sommige jongeren met wie ik had gereisd vanaf Calais hadden besloten om in Nederland asiel aan te vragen, omdat ze niet in de gevangenis wilden blijven. Maar ik wilde nog steeds naar Engeland, dus ik besloot om geen asiel aan te vragen. Na vijftien dagen in dat gebouw besloot ik om toch maar in Nederland asiel aan te vragen, zodat ik daar in elk geval weg kon. Maar toen werd ik naar het azc in Dronten gestuurd.’ Daar bleef hij een week. Toen reisde hij naar Amsterdam, waar hij de trein pakte naar Parijs. Dit terwijl zijn asielaanvraag nog in behandeling was.

‘Ik wist niet dat ik in Nederland moest blijven terwijl mijn asielaanvraag werd behandeld, maar ik wilde er toch niet blijven, dus probeerde ik weer om vanuit Calais naar Engeland te reizen. Dit keer was het me wel gelukt. Ik werd via een vrachtwagen het land in gesmokkeld. Ik verbleef drie maanden in Engeland en begon aan mijn asielaanvraag. Toen ontdekten ze in Engeland dat ik al een asielaanvraag had lopen in Nederland. De Engelse ambtenaren moesten contact leggen met Nederland, waarna ik een brief ontving van de Nederlandse ambtenaren die mij vertelden dat ik terug moest gaan naar Nederland. Zolang mijn asielprocedure nog in behandeling was moest ik in Nederland blijven.’

Vanuit Londen reisde hij weer terug naar Amsterdam, om vervolgens naar het azc in Zwolle te gaan. Daarna werd hij overgeplaatst naar het azc in Deventer. ‘Ik bleef daar anderhalf jaar en wachtte de beslissing op mijn asielaanvraag af. Na een tweede gesprek besloten ze om mijn asielaanvraag te weigeren. Ze wilden me terugsturen naar Soedan’, zegt hij. ‘Waarom? Omdat ik naar Engeland ging terwijl dat niet mocht, en ik daar ook niet de juiste papieren voor had. Ik zei hen dat ik niet in Nederland wilde blijven omdat ze mij meteen in de gevangenis hadden geplaatst, en ik werd gedwongen om in Nederland asiel aan te vragen als ik uit de gevangenis wilde.’

Idris weigerde mee te werken met de ambtenaren die hem terug wilden sturen naar Soedan. ‘Ik groeide op in oorlogsgebied. Soedan is een land dat veel politieke problemen kent, en veel pijn en geweld. Ik heb daar niets meer.’

Omdat hij weigerde mee te werken, werd hij naar een detentiecentrum gebracht in Rotterdam. Pas nadat hij contact had gezocht met de ambassade van Soedan in Den Haag werd hij vrijgelaten. Daarna moest hij het in zijn eentje zien te rooien, omdat hij geen recht had op verblijf in Nederland. ‘Daardoor had ik volgens de Nederlandse wet ook geen recht op een onderkomen en mocht ik niet werken. Ik heb lang samen met andere uitgeprocedeerde asielzoekers op straat moeten leven.’

Wij zijn hier

Idris was inmiddels 21 jaar toen hij in Amsterdam terechtkwam en dakloos werd. Hij heeft ruim zeven jaar op straat geleefd. ‘Samen met andere ongedocumenteerden had ik geen andere keus dan op straat te moeten leven, omdat teruggaan naar ons land van herkomst de dood betekent’, vertelt hij.

Zo sloot hij vriendschappen en ging hij samenwerkingen aan met de ongedocumenteerde vluchtelingen die hij in de Amsterdamse straten had ontmoet. Hij hoorde hun verhalen aan, en besloot om samen met hen een gemeenschap op te bouwen waarin ze elkaar konden helpen waar mogelijk. Idris kwam in contact met verschillende stichtingen en christelijke organisaties, die hem en andere ongedocumenteerde vluchtelingen in zijn netwerk van voedsel, kleding en tijdelijk onderdak konden voorzien.

Hij werd actief binnen de We Are Herebeweging. ‘Dat is een sociale beweging waar we strijden voor de rechten van ongedocumenteerde vluchtelingen. We zijn met velen, en komen uit verschillende werelddelen’, legt hij uit. ‘We zijn geen criminelen, daklozen, of drugs- of alcoholverslaafden. Wij zijn vluchtelingen. En we hebben rechten.’

Via zijn inmiddels grote netwerk van stichtingen en hulporganisaties kwam hij in contact met een advocaat, die hem uiteindelijk kon helpen aan zijn geldige verblijfsvergunning in Nederland. ‘Ik heb zelfs gesproken met de Amsterdamse wethouder Rutger Groot Wassink om hem te vertellen over de verhalen van ongedocumenteerde vluchtelingen in Nederland.’

‘De mensen hier zijn beter dan hun regering. Zij hebben tenminste nog hun menselijkheid en empathie’

Zijn acties met We Are Here leverden Idris contacten op met wie hij begin 2020 de stichting Between Borders Amsterdam heeft opgericht. Via deze stichting organiseert hij tegenwoordig onder meer kookbijeenkomsten. Daar bereiden ongedocumenteerde vluchtelingen maaltijden uit de keuken van hun land van herkomst, om de gerechten vervolgens samen met donateurs, bezoekers en andere vrijwilligers te nuttigen.

Vanwege de coronamaatregelen houdt de stichting op het moment geen bijeenkomsten, maar via de website worden allerlei producten verkocht die ongedocumenteerde vluchtelingen hebben gemaakt. Op deze manier kunnen zij een beetje bijverdienen om te overleven. Naast zijn taken als bestuurslid bij Between Borders Amsterdam, start Idris binnenkort met een mbo-opleiding Bedrijfskunde.

‘Ik moest hier in Nederland blijven omdat ik geen andere keuze had. Maar nu heb ik hier ontzettend veel vrienden gemaakt, en heb ik veel mensen ontmoet die bereid zijn om anderen te helpen’, zegt hij. ‘De mensen hier zijn beter dan hun regering. Zij hebben tenminste nog hun menselijkheid en empathie. Daarom wil ik mij blijven inzetten voor het lot van de ongedocumenteerde vluchteling. Ik wil mensen zoals ik op weg helpen. Vluchtelingen willen net als ieder mens een normaal leven leiden, waar we ons geen zorgen hoeven te maken over onze veiligheid. Ieder mens heeft daar recht op, geen mens is ‘illegaal’.’

‘Dit jaar 12.000 migranten onderschept in Marokko’

0

Naar eigen zeggen heeft de Marokkaanse politie sinds begin 2021 meer dan 12.000 mensen gearresteerd die illegaal naar Europa probeerden te komen. Ook zouden 150 smokkelnetwerken zijn ontmanteld.

Het door de Marokkaanse overheid gefinancierde persbureau MAP meldt ook dat veiligheidstroepen naar verluidt 752 vervalste reisdocumenten, 67 opblaasbare boten, 47 motoren en 65 voertuigen in beslag hebben genomen.

De onderscheppingen van de migranten op zee door de Marokkaanse kustwacht zijn in deze cijfers niet meegenomen.

Dit jaar zijn ongeveer 40.000 migranten met succes vanuit Marokko naar Spanje gereisd. Meer dan de helft heeft de overtocht gemaakt naar de Canarische Eilanden. De Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) van de Verenigde Naties stelt dat meer dan 1.000 mensen om het leven zijn gekomen toen ze probeerden de eilandengroep in de Atlantische Oceaan te bereiken.

Studie: BLM-protest leidt tot minder zwarte doden door politiegeweld

0

In de Verenigde Staten vallen dankzij de Black Lives Matter-protesten minder zwarte doden als gevolg van politiegeweld. Dat concludeert de Californische socioloog Susan Olzak (Stanford University) na onderzoek.

De protesten tegen politiegeweld waren al enkele jaren geleden begonnen, maar de dood van George Floyd in 2020 zorgde voor een aanzienlijke toename van protesten.

Olzak onderzocht protesten tegen politiegeweld in 170 Amerikaanse steden tussen 2000 en 2019. Ze zag een afname van politiemoorden op Afro-Amerikanen en Latino’s, maar niet van het aantal witte doden.

Gemiddeld zorgt één protest ervoor dat het aantal zwarte slachtoffers vermindert met 11 procent en het aantal Latino-slachtoffers met 7 procent, aldus Olzak.

‘Influencers van kleur krijgen minder betaald dan witte collega’s’

0

‘Ik merk dat je eigenlijk andere bedragen krijgt als je niet wit bent.’ Dat vertelt mediamaker en influencer Farrah Mousha op NPO-radiozender FunX.

Mousha: ‘Zulke bedrijven denken dat je daar niet achter komt.’ Maar daar kwam Mousha wel achter, zegt ze, via witte collega’s bij wie ze ‘altijd checkt’ wat zij betaald krijgen.

Onlangs vertelde de bekende Nederlandse TikTok-influencer Somi eenzelfde verhaal: ‘Een tijdje geleden werd ik benaderd voor een klus en een vriendin van mij werd benaderd voor dezelfde klus, zij is wit. Onze aanbiedingen waren heel verschillend. De mijne was eigenlijk belachelijk, terwijl ik meer volgers heb dan zij.’

Amerikaanse influencers van kleur verdienen gemiddeld 29 procent minder dan witte influencers voor eenzelfde soort klus, bleek eerder deze maand uit onderzoek. Als alleen naar het verschil in tussen zwarte en witte influencers wordt gefocust, dan is de kloof 35 procent.