20.1 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 549

Den Haag: hindoes mogen eindelijk legaal bloemen offeren in het water

0

Hindoes mogen binnenkort in Den Haag legaal bloemen, rijst en andere biologische spullen offeren door ze in het water te gooien. De gemeente en het waterschap zijn akkoord, meldt AD Den Haag.

De plek waar hindoes mogen offeren straks is de kade onder de Waldorpstraat. Vanaf volgend jaar kunnen Haagse hindoes er diensten houden en bloemen en andere natuurlijke producten offeren door ze in het water te gooien en zo terug te schenken aan de natuur.

Onder de brug komt een soort prieel met Indiase uitstraling, vertelt CDA-raadslid Kavish Partiman, die lange tijd voor de aparte offerplek heeft gepleit. Hij is blij met deze plek omdat hindoes vroeger soms stiekem naar de binnenwateren gingen om te strooien, met het risico beboet te worden.

Volgens hindoepriester Vikash Tewarie geef je met offers iets terug aan de natuurlijk, vertelt hij aan de krant. ‘In alle rituelen zit duurzaamheid verweven. Je ziet letterlijk die circle of life. Alles in dit leven heeft het goddelijke en dat willen we weer teruggeven aan het goddelijke.’

Taliban gaan weer executies uitvoeren en handen afhakken

0

Talibanleider Moellah Nooruddin Turabi, een van de oprichters van de islamistische groep, zegt dat de Taliban weer executies gaan uitvoeren en veroordeelde dieven de handen gaat afhakken.

Nadat de Taliban Kabul veroverden vreesden velen dat oude tijden zouden herleven. Van 1996 tot 2001 heersten de Taliban ook over Afghanistan en voerden ze openbare executies uit. Veroordeelde moordenaars werden geëxecuteerd en boor veroordeelde dieven was de straf amputatie van een hand. Voor straatroof werden een hand en een voet geamputeerd.

De Taliban drukten buitenstaanders op het hart dat ze waren veranderd. Maar hierover bestond al veel scepsis, ook bij veel Afghanen waarvan velen naar het buitenland vluchtten.

Tegen het internationale persbureau Associated Press zegt Turabi: ‘Niemand zal ons vertellen wat onze wetten zouden moeten zijn. We zullen de islam volgen en we zullen onze wetten maken op basis van de Koran.’

De strenge straffen zullen straks niet altijd in het openbaar plaatsvinden, aldus Turabi, maar hij waarschuwt de wereld tegen inmenging in wat hij beschouwt als binnenlandse aangelegenheden. Wel zullen onder rechters die de strenge straffen gaan uitspreken zich ook vrouwen bevinden, aldus de moellah.

De afgelopen dagen hebben Taliban-strijders in Kabul een oude straf nieuw leven ingeblazen: het openbaar vernederen van mannen die worden beschuldigd van kleine diefstal. Afgelopen week werden bij twee gelegenheden mannen uit Kabul in een pick-uptruck rondgereden, terwijl hun handen waren vastgebonden en iedereen hen kon zien.

Hoe moet Duitsland het straks ‘schaffen’ zonder Merkel?

0

Zondag wordt duidelijk wie Angela Merkel na ruim vijftien jaar opvolgt als bondskanselier. We spraken over haar erfenis met emeritus hoogleraar Moderne Duitse Geschiedenis Frits Boterman, auteur van Het land van Merkel (2017), en de Turks-Duitse journalist Erkan Pehlivan.

Pehlivan durft niet te voorspellen wie er wint, maar vermoedt dat hoe dan ook de christen-sociaaldemocratische CDU/CSU-SPD-coalitie wordt voortgezet. ‘SPD-leider Olaf Scholz zal het beleid van Merkel in grote lijnen voortzetten. Daar hoort ook een CDU/CSU-SDP-coalitie bij.’

Hoogleraar Boterman denkt dat de SPD haar voorsprong in de peilingen niet meer weggeeft. ‘CDU/CSU-leider Armin Laschet is nu in de verdediging gedrongen. Hij speelt nu in op conservatieve angsten voor ‘het spook van links’.’ Hij denkt dat de CDU/CSU in de oppositie belandt. ‘Merkel hield CDU/CSU bij elkaar, maar de Unie is erg verdeeld. Daarom denk ik dat er een coalitie komt van SDP met de Grünen en de liberale FDP. De verdeelde Unie kan de oppositie in.’

‘Duitsland wil dit niet nog een keer. Europa zal steeds meer een fort worden’

Nu het tijdperk-Merkel afloopt, zal de Duitse leiderschapspositie in Europa veranderen, zegt Boterman. ‘Er gaat een andere wind waaien. Laschet is geen sterke leider, maar de pacifistische Scholz is dat ook niet. Het is dan ook geen toeval dat ze allebei al op audiëntie zijn geweest bij de Franse president Emmanuel Macron.’ Duitsland zal meer op Frankrijk leunen in het buitenlands beleid, is zijn voorspelling.

Dat is dus wat anders dan hoe Merkel tijdens de Griekse schuldencrisis en de vluchtelingencrisis het Europese beleid bepaalde. ‘Mensen zullen straks vooral haar uitspraak ‘Wir schaffen das’ herinneren en de wijze waarop zij de vluchtelingencrisis probeerde op te lossen’, zegt Boterman. ‘Gezien de Duitse geschiedenis had zij niet anders kunnen handelen: onder geen beding wilde Duitsland weer mensen achter een muur of prikkeldraad. Maar haar oplossing heeft binnen haar eigen partij geleid tot ruzie met de CSU van Horst Seehofer en de opkomst van Alternative für Deutschland mogelijk gemaakt.’ Een herhaling van de vluchtelingencrisis van 2015, maar dan met Afghaanse vluchtelingen die massaal naar Europa zouden komen, ziet Boterman dan ook niet werkelijkheid worden. ‘Duitsland wil dit niet nog een keer. Europa zal steeds meer een fort worden.’

Een gat op rechts

Dankzij Merkels vluchtelingenpolitiek is een gat op rechts ontstaan dat door AfD is opgevuld. En dan heb je ook nog ook nog buitenparlementaire anti-islambewegingen als Pegida en de Identitäre Bewegung. Boterman: ‘Merkel wilde de politicus van het midden zijn, maar haar binnenlandse beleid was soms linkser dan het conservatieve waardenpakket van de CDU/CSU. Behendig bewoog zij mee met de sociaaldemocraten en de Groenen op thema’s als klimaat en het homohuwelijk om de macht te behouden en haar coalitiegenoot de SPD wind uit de zeilen te nemen.’

Hoe zal Alternative für Deutschland het doen? Journalist Pehlivan schat dat de radicaal-rechtse partij tussen de twaalf en vijftien procent van de stemmen zal krijgen. ‘AfD lijkt nu een beetje over haar hoogtepunt heen en kampt bovendien met interne problemen met extremisten.’ Hij doelt daarmee op de extremistische Flügel rond AfD-politicus Björn Höcke, die voor veel onrust zorgt in de partij. Dat AfD desondanks niet uit elkaar valt, komt omdat het Duitse politieke systeem een kiesdrempel kent van vijf procent, dus ze moeten wel bij elkaar in de partij blijven zitten, aldus de journalist.

De AfD-campagne loopt ook niet soepel. Zo beklaagde partijvoorzitter Tino Chrupalla in een tv-interview dat er op de middelbare school geen Duitse gedichten meer geleerd worden, maar wist hij zelf niet te vertellen wat zijn lievelingsgedicht was. Pehlivan: ‘Dit interview ging viral in Duitsland en AfD stond heerlijk in haar hemd.’

Toch kan AfD in de toekomst mogelijk weer een comeback maken. ‘Er hoeft maar één aanslag door moslimterroristen plaats te vinden hier in Duitsland en AfD staat weer op 20, 25 zetels in de opiniepeilingen. Helaas is een deel van het Duitse electoraat gevoelig voor de AfD-boodschap van vreemdelingenhaat.’

Veel Duitsers moeten niets van AfD weten vanwege de herinnering aan nazi-Duitsland en de Tweede Wereldoorlog: ‘Nie wieder.’ De oorlog en de Holocaust vormen nog steeds de morele ankerpunten van Duitsland, maar deze Vergangenheitsbewältigung (letterlijk: omgaan met het verleden) is op zijn retour, legt Boterman uit. ‘Extreemrechts trekt uit recalcitrantie foute symbolen uit het verleden uit de kast. AfD-politici als Alexander Gauland en Björn Höcke willen af van de Duitse schuldcultuur. Tegelijkertijd komt een linkse woke cultuur op, die aandacht vraagt voor het foute koloniale verleden van Duitsland in Afrika. Hierdoor ontstaat een concurrerend schuldnarratief.’

Ondertussen spreken politici van de mainstreampartijen zich krachtiger uit tegen racisme en discriminatie dan in Nederland, ziet Boterman. ‘Laschet sprak over een ‘brandmuur’ tegen racisme. Zo’n stevige uitspraak zie ik Mark Rutte of Wopke Hoekstra niet snel doen.’

Strijd om de Turkse stem

Duitsland wordt veelkleuriger. De grootste minderheid vormen de ruim drie miljoen Turkse Duitsers. Toch kent Duitsland geen partij als Denk. De kans dat zo’n partij in het parlement komt is klein vanwege de kiesdrempel van vijf procent, zegt Pehlivan. Wel heb je Bündnis für Innovation und Gerechtigkeit – ook wel BIG, of BIG Partei genaamd – die in Bonn, Frankfurt am Main, Wiesbaden en Offenbach am Main in de gemeenteraad zit. ‘Deze partij staat een islamistische politiek voor en sympathiseert met het beleid van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan.’

Tot enkele jaren geleden stemden de meeste Turkse Duitsers op de SPD, de partij die traditioneel voor de gastarbeiders opkomt. Maar mede dankzij de polarisatie in Turkije is dit veranderd.

‘De Grünen, die fel anti-Erdogan zijn, zijn populair bij Turkse kiezers die kritiek hebben op wat er allemaal in Turkije gebeurt’, zegt Pehlivan. ‘En CDU/CSU is juist bij Erdogan-aanhangers populair, omdat Armin Laschet erg pro-Turks is.’ De Turkse pro-regeringskrant Sabah schreef in april nog een lovend stuk over Laschet, de die de harten van de Turken zou hebben gestolen. Een Turks-Duitse en pro-Koerdische krant noemde de CDU/CSU-leider een ‘vriend van DITIB’, de Duitse moskeekoepel die gelieerd is aan Diyanet, het Turkse presidium voor Godsdienstzaken – een soort religieus ministerie.

Opmerkelijk genoeg lonken ook politici van Alternative für Deutschland naar de Turkse stem. Zo verspreidde AfD-kandidaat Marcel Goldhammer in Berlijn posters waarop hij staat afgebeeld met Mustafa Kemal Atatürk, de oprichter van de Turkse republiek, met de tekst: ‘Atatürk zou ook voor de AfD hebben gestemd.’

Pehlivan: ‘Goldhammer probeerde seculiere, prowesterse Turken voor de AfD te winnen. Maar onbedoeld liet hij ook zien dat AfD en Atatürk ideologisch niet wezenlijk van elkaar verschillen. Zoals de racistische AfD voor een Duitsland voor de Duitsers is, zo was Atatürk voor een Turkije voor de Turken.’

‘Mensenrechten uit raam gegooid bij rechtszaak over etnische profilering’

0

Dat de rechtbank in Den Haag gisteren besloot dat etniciteit bij grenscontroles als één van de selectiecriteria mag blijven bestaan, is de wereld niet ontgaan.

Hiermee schuift de rechter de discriminatieaanklacht terzijde, die aangespannen is door Mpanzu Bamenga en gesteund werd door verschillende maatschappelijke organisaties.

De gang van Bamenga naar de rechter kwam nadat hij van de grenspolitie te horen kreeg dat hij ‘niet Nederlands lijkt’.

Ook vanuit internationale media en mensenrechtenorganisaties kan de aanpak op veel aandacht rekenen.

‘Elke keer wanneer ik naar mijn land, Nederland, kom, word ik gestopt vanwege mijn etniciteit’, deed Mabenga zijn beklag bij het internationale persbureau Associated Press.

Etnische profilering toegestaan in Nederland’, koppen de Engelse Metro en de Midden-Oosterse nieuwszender al Jazeera.

Amnesty International meent dat de rechter internationale mensenrechten en artikel 1 van de Nederlandse grondwet ‘uit het raam heeft gegooid’:

‘Door te oordelen dat de politie mensen kan aanvallen op basis van huidskleur en ras, heeft de rechtbank een praktijk toegestaan ​​die in strijd is met het verbod op discriminatie’.

Bamenga zal zeer waarschijnlijk in hoger beroep gaan.

Duitsland onderzoekt medewerker Defensie op extreemrechtse spionage

0

Het Duitse ministerie van Defensie onderzoekt een van zijn werknemers vanwege vermoedelijke banden met extreemrechts, na een waarschuwing vanuit het tijdschrift der Spiegel.

Volgens der Spiegel had de werknemer toegang tot gevoelige informatie. Hij werkte bij de planning en sturen van de buitenlandse missies van het Duitse leger, evenals bij het toezicht op operaties van speciale eenheden. De ambtenaar is inmiddels afgesloten van alle interne systemen van Defensie.

Het Duitse leger heeft de afgelopen jaren vaak te maken gehad met extreemrechtse voorvallen. De meeste reuring zorgde een zaak uit 2020, die Defensie ertoe noopte om een heel onderdeel van haar speciale eenheden te ontbinden. Een van de militairen uit deze eenheden werd opgepakt op verdenking van het plannen van een aanslag. Ook werd een officier ervan verdacht verkleed als asielzoeker meerdere politici aan te willen vallen, om zo haat tegen migranten op te wekken.

Erdogan stuurt meer troepen Syrië in voorafgaand aan gesprek met Poetin

0

President Erdogan heeft meer Turkse troepen naar Noord-Syrië gestuurd, die de Syrische rebellen tegen Assad zullen ondersteunen. Dit meldt het internationale persbureau Bloomberg.

De Turkse regering vreest al langer dat Syrische troepen, gesteund door Rusland, het rebellenbastion van Idlib zullen aanvallen. Dit zou ook kunnen leiden tot een nieuwe vluchtelingenstroom naar de Turkse grens.

De aanvallen van Russische gevechtsvliegtuigen en Syrische troepen zijn toegenomen, waardoor Turkije besloten heeft om een tegenzet te doen. De aanwezigheid van Turkse militairen zal een eventuele Syrische aanval op Idlib afschrikken, is het idee.

Erdogan zal de escalatie in Idlib ter sprake brengen tijdens zijn topontmoeting op 29 september met de Russische president Vladimir Poetin en de Iraanse president Ebrahim Raisi, zeggen twee Turkse diplomaten tegen Bloomberg.

In maart 2020 sloten Erdogan en Poetin een wapenstilstand, die een einde maakte aan de hevige gevechten tussen Turkse en Syrische troepen. Sindsdien is het front bij Idlib statisch. Maar de Syrische president Bashir al-Assad is vastbesloten om de totale overwinning te claimen in de burgeroorlog die Syrië nu al tien jaar in de greep houdt.

Vorige week zei Poetin tegen Assad dat de aanwezigheid van buitenlandse troepen het belangrijkste probleem is voor Syrië. Rusland wil dat de Turkse troepen zich terugtrekken uit het land. De Turkse minister van Defensie Hulusi Akar wil echter niet dat Turkije zich terugtrekt uit Noord-Syrië:

‘We kunnen een nieuwe golf vluchtelingen niet tolereren’, zei hij. ‘We moeten ons best doen om migratie te voorkomen. De basis hiervan ligt in het veilig en stabiel maken van de regio. Daar streven we naar.’

Rusland en Turkije staan niet alleen tegenover elkaar in Syrië, maar ook ten aanzien van het dossier-Oekraïne. President Erdogan zei gisteren op de VN-top in New York dat Turkije de annexatie van de Krim door Rusland niet zal erkennen.

‘We hechten veel belang aan de bescherming van de territoriale integriteit en soevereiniteit van Oekraïne, inclusief het grondgebied van de Krim, waarvan we de annexatie niet erkennen’, zei Erdogan. Hij wees ook op de rechten van de islamitische Krim-Tataren, die door Rusland worden gediscrimineerd.

Eerder dit jaar waarschuwde Rusland Turkije al nadat Ankara de samenwerking met Oekraïne wilde versterken. Erdogan beloofde in april dit jaar steun aan Kiev te verlenen om een tegengewicht te bieden tegen Rusland, dat naast de Krim ook enkele gebieden in het oosten van Oekraïne bezet.

Emir van Qatar roept wereldleiders op: ‘Zoek dialoog met Taliban’

0

De emir van Qatar heeft op de VN-top in New York de wereldleiders opgeroepen ‘de dialoog met de Taliban voort te zetten’.

‘Hen boycotten zou alleen maar leiden tot polarisatie en reacties, terwijl een dialoog vruchtbaar zou kunnen zijn’, zei Sheikh Tamim bin Hamad al Thani op de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties.

In deze ‘kritieke fase’ is het volgens hem noodzakelijk om een onderscheid te maken tussen de humanitaire hulp die het Afghaanse volk nodig heeft en de ‘meningsverschillen’ die vooral westerse landen hebben met de Taliban.

In 2020 vonden in Qatar gesprekken tussen de Taliban en de Verenigde Staten plaats, die geleid hebben tot het besluit van de VS om zich uit Afghanistan terug te trekken.

Vanwege de goede relatie van Qatar met de Taliban hebben veel landen, waaronder ook Nederland, hun ambassade in Afghanistan overgeheveld naar Doha.

Sinds de terugtrekking van de VS in augustus heeft Qatar geholpen bij het evacueren van zowel buitenlanders als Afghanen, vertelde de emir.

Ook drong de emir er bij de internationale gemeenschap op aan de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor een rechtvaardige en vreedzame regeling van de Palestijnse zaak.

Utrechtse gemeenten zoeken samen naar schaarse ruimte voor asielopvang

0

Gemeenten in de provincie Utrecht gaan samenwerken in de verhitte zoektocht naar opvanglocaties voor asielzoekers, bericht RTV Utrecht.

‘Het gaat hier om mensen die noodgedwongen huis en haard moesten verlaten. Door samen te werken zijn wij beter in staat om te zorgen voor een snellere en betere opvang van asielzoekers en statushouders in de Nederlandse samenleving’, vertelt de Woerdense wethouder Tymon de Weger.

De reguliere asielopvang is overvol. Met een dreigende instroom van Afghanen op komst dreigt het asielsysteem vol te lopen. Gemeenten zijn op dringend verzoek van het demissionaire kabinet noodlocaties aan het inrichten. De Volkskrant meldt dat asielzoekers naar noodlocaties worden gestuurd met ‘minimale voorzieningen’ die eigenlijk alleen bedoeld waren voor haastig geëvacueerde Afghanen.

Het Rijk heeft alle provincies de opdracht gegeven om extra statushouders en asielzoekers een dak boven het hoofd te geven. In de provincie Utrecht moeten er ruim vierhonderd plekken voor asielopvang bij komen en moeten er zo snel mogelijk 1.400 statushouders worden gehuisvest. Dit jaar nog moeten de provincies een voorstel voorleggen aan het Rijk.

Tunesische president wil regeren per decreet, oppositie spreekt van coup

0

De Tunesische president Kais Saied heeft zijn greep op de macht verstevigd met de aankondiging dat hij per decreet zal regeren.

Met deze aankondiging zet Saied de grondwet en het parlement verder buitenspel. Het stelt Saied in staat om kabinetsleden te benoemen en beleid te bepalen. Parlementariërs krijgen geen salaris meer en de parlementaire immuniteit blijft opgeschort.

De stap komt twee maanden nadat president Saied het parlement van Tunesië heeft geschorst. Op 25 juli besloot de president premier Hichem Mechichi en de regering te ontslaan en zichzelf ‘noodbevoegdheden’ te geven.

Volgens de president zijn diens acties in het belang van de nationale veiligheid en niet in strijd met de grondwet. Maar politieke tegenstanders bestempelen de actie als een staatsgreep. Zo ook de islamistische partij Ennahdha, die lange tijd de macht had sinds de revolutie van 2011.

Afgelopen weekend gingen nog demonstreerden honderden Tunesiërs tegen de machtsgreep van Saied. ‘Grondwet, vrijheid en waardigheid’, scandeerden de betogers. Het was de eerste betoging tegen de president.

Tunesië gold lange tijd als het enige land waar de ‘Arabische Lente’ daadwerkelijk resulteerde in democratie.

Zijn moslims na 9/11 slechter of beter af?

0

De herdenking van twintig jaar Nine-eleven heeft de afgelopen weken aanleiding gegeven tot tal van beschouwingen, al dan niet nauw gekoppeld aan de westerse afgang in Afghanistan in de voorafgaande dagen, en de terugkeer van de barbaren aan de macht.

Thema’s te over. Zoals de honderdduizenden Afghanen die voor de Taliban op de vlucht zijn geslagen – maar ook de honderdduizenden die hun machtsovername wel prima vinden, omdat zij hun waarden delen.

En wat heeft 11 september betekend voor de verhoudingen tussen het Westen en de islam, zowel internationaal als binnen het Westen zelf? Een van de meest prikkelende stukjes die ik hierover in een Nederlandse krant las, stamde van NRC-columniste Aylin Bilic op 16 september, onder de titel: ‘Moslimfobie na 9/11? Mijn ervaring is anders’.

De strekking: tijdens haar Nederlandse schooltijd stuitte zij met haar Turkse achtergrond op meer onbegrip en onkunde dan tegenwoordig, er wordt thans meer rekening gehouden met andere eetgewoonten en feestdagen en bedrijven doen veel meer dan een kwarteeuw terug hun best om migranten op sleutelposities te krijgen.

Zeker, zo stelt zij: er zijn nu politieke partijen die openlijk xenofoob zijn, maar daartegenover staat óók een veel luidruchtiger afkeer van westerse waarden bij een deel van de jeugd met migratie-achtergrond. Zij verwijst daarbij ook naar het feit dat op sommige scholen de Holocaust niet meer behandeld wordt, omdat dat voor sommige moslims aanstootgevend zou zijn, en naar de blinde verering voor Erdogan.

Het is een interessante observatie, die haaks staat op de ervaring van andere nazaten van migranten uit Marokko of Turkije: dat zij sinds 11 september vanwege hun godsdienst juist in het verdomhoekje zitten, en zich sindsdien voortdurend moeten verantwoorden voor de wandaden van geloofsgenoten aan het andere eind van de wereld.

Maar misschien is wel gewoon beide waar, en staat het een met het ander in verband. En wel, omdat een groot deel van de etnische minderheden nu veel meer binnen de Nederlandse samenleving geïntegreerd is dan in de vorige eeuw.

Toen waren er bij NRC nog géén columnisten met een Turkse of Marokkaanse achtergrond, of dito Kamerleden in Den Haag, of burgemeesters in Rotterdam en Arnhem, of advocaten op de buis. Dat is al zo vanzelfsprekend geworden, dat velen er amper meer bij stilstaan. De nieuwe generatie is veel hoger opgeleid dan die van haar (groot)ouders, die als gastarbeiders naar Nederland kwamen, meestal voor onderbetaald zwaar lichamelijk werk. Haar mondigheid zorgt voor een grotere stem bij tal van beslissingen die ook autochtonen in hun leefgewoontes (kunnen) raken. En dat leidt soms tot weerstand – ‘We deden het altijd zo’ – die vreemdelingenhaat kan voeden.

Daarbij zijn het vooral diegenen, die een seculiere politieke instelling hebben (zoals Bilic) voor wie die integratie in een seculiere samenleving makkelijker verloopt. Zij die ook in de publieke sfeer voortdurend op hun godsdienstige strepen staan, hebben het moeilijker – dat geldt voor orthodoxe christenen en joden niet minder dan voor orthodoxe moslims.

Door strikte normen inzake kledij en haardracht zijn zij even herkenbaar. De Verzuiling heeft in Nederland in dat opzicht bovendien vanouds voor een soort organisatorische Apartheid gezorgd, waarbij de normen binnen die kring regelmatig met die daarbuiten botsen – denk aan het gedoe rond het Gomaruslyceum in Gorinchem, dat dit voorjaar werd beschuldigd van het discrimineren van homoseksuele leerlingen.

Zij die ook in de publieke sfeer voortdurend op hun godsdienstige strepen staan, hebben het moeilijker

Als gevolg van die emancipatie van etnische minderheden wordt er, zeker in het officiële beleid van zowel overheid als semipublieke instellingen als bedrijven, veel meer rekening met mogelijk afwijkende wensen op praktisch vlak gehouden dan voorheen. Mits men een aantal basale waarden over democratie, gelijkheid van man en vrouw, homo en hetero omarmt – en dat doen, aldus Bilic terecht, niet alle moslims.

Dat laatste is deels het gevolg van het feit dat velen hunner zich sinds 11 september in het alledaagse maatschappelijk verkeer in een bepaalde hoek gedrukt voelen. Bij sommigen was daarop de (psycho)logische reactie: dan zal je het weten ook, en zal ik ook echt helemáál moslim zijn. Zoals ook in de jaren dertig, als reactie op de opkomst van de nazi’s, veel seculiere joden plots het joodse geloof herontdekten.