15.7 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 590

Marokko veroordeelt dissidente journalist tot vijf jaar cel

0

De Marokkaanse journalist Soulaiman Raissouni (49) is veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf wegens ‘aanranding’. Raissouni was hoofdredacteur van de inmiddels ter ziele gegane krant Akhbar al Yaoum, die de Marokkaanse regering regelmatig bekritiseerde.

Volgens Marokko heeft de veroordeling van Raissouni niets te maken met zijn werk als journalist. Hij is veroordeeld voor de aanranding van een homoseksuele man, iets wat de journalist stellig ontkent.

Maar persvrijheidsorganisaties schaarden zich achter Raissouni. Marokko pakt wel vaker kritische journalisten keihard aan, officieel niet op grond van hun journalistieke werk.

Zo werd in 2019 Raissouni’s nichtje opgepakt voor ‘buitenechtelijke seks’ en abortus. Journalist Omar Radi hangt tien jaar celstraf boven het hoofd voor ‘spionage en verkrachting’. Ook is journalist Maati Monjib begin 2021 tot een jaar gevangenisstraf veroordeeld vanwege ‘witwassing’.

Raissouni was al weken in hongerstaking uit protest tegen zijn gevangenschap. Het ging de laatste tijd zo slecht met hem, dat hij zijn eigen proces niet kon bijwonen. Eind juni werd hij twee keer opgenomen in het ziekenhuis nadat hij zijn bewustzijn had verloren, aldus zijn advocaten. Volgens zijn familie was hij ‘bijna dood’.

Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft stevige kritiek op Raissouni’s veroordeling. Volgens de Verenigde Staten heeft Raissouni geen eerlijk proces gekregen en staat de persvrijheid in het koninkrijk steeds meer onder druk. Ook maken de VS zich hard voor andere journalisten in gevangenschap in Marokko, waaronder Omar Radi, die net als Raissouni in hongerstaking is gegaan.

Daten voor vlag en vaderland: Iran ontwikkelt islamitische Tinder-variant

0

De nieuwe Iraanse datingapp Hamdan – ‘metgezel’ – moet gebruikers helpen om een huwelijkspartner te vinden. Dit schrijft de Britse krant the Guardian.

De app is ontwikkeld door een staatsinstelling, als antwoord op andere datingsapps, zoals Tinder, Bumble en Inner Circle, die officieel zijn verboden in Iran.

‘Familie is het doelwit de duivel, en [Irans vijanden] proberen hun eigen ideeën hierover op te leggen’, aldus een woordvoerder van Hamdan.

Hamdan is bedoeld voor mannen en vrouwen die expliciet op zoek zijn naar een huwelijkspartner. Gebruikers moeten hun identiteit verifiëren en zich onderwerpen aan een psychologische test voordat ze de app mogen gebruiken.

Wanneer een match is gemaakt, introduceert de app de families aan elkaar. Een speciale consulent zal het koppel begeleiden en de eerste vier jaar na het huwelijk bijstaan.

De Iraanse ayatollahs maken zich zorgen over het feit dat mensen steeds later trouwen en het geboortecijfer afneemt. De islamitisch verantwoorde datingapp moet dit tegengaan.

‘Nederlandse universiteiten moeten micro-agressies uit gebouwen bannen’

0

Onderwijsminister Ingrid van Engelshoven (D66) heeft haar plannen om de universiteiten diverser te maken nog niet opgegeven, schrijft ScienceGuide.

De Tweede Kamer stemde eind vorig jaar tegen haar diversiteitsplannen, maar de minister schrijft de Kamer dat Nederland anders vijf miljard euro aan Europese subsidies misloopt.

Van Engelshoven meldt dat de Europese Commissie instellingen verplicht om vanaf 2022 te beschikken over een zogeheten ‘gender equality plan’ (GEP). Nederlandse universiteiten zonder GEP komen niet meer in aanmerking voor onderzoeksfinanciering vanuit Europa – een bedrag dat oploopt tot 5 miljard euro per jaar.

Van Engelshoven vroeg daarom een adviescommissie een ‘handreiking’ – een niet-bindende handleiding – te maken voor universiteiten, met het GEP als richtlijn. Vrouwen moeten een betere positie krijgen in de wetenschap via positieve discriminatie, vindt deze commissie.

‘Hierbij kan het gaan om het creëren van speciale posities voor vrouwelijke wetenschappers, maar ook om maatregelen gericht op het vergroten van de zichtbaarheid van vrouwen in commissies, panels en externe communicatie.’

De commissie bepleit in haar handreiking een intersectionele aanpak. Genderbeleid moet niet enkel gericht moet zijn op witte heterovrouwen uit de middenklasse, zonder beperking en met een vaste aanstelling aan de universiteit. Er moet ook oog zijn voor vrouwen van kleur en LHBT-vrouwen.

Dataverzameling rondom diversiteit en het geslacht van medewerkers, waar de Tweede Kamer in meerderheid tegen was, is als het aan de adviescommissie ligt een voorwaarde om in aanmerking te komen voor onderzoeksfinanciering.

Ook adviseert de commissie om het curriculum inclusiever te maken, door meer vakken aan te bieden die gaan aan over diversiteit, gendergelijkheid en intersectionaliteit.

Bovendien moeten onderwijsinstellingen strenger zijn ten aanzien van kunst, namen van gebouwen en foto’s die kunnen zorgen voor ‘microagressies’. Met ‘microagressie’ wordt een subtiele uiting bedoeld die minderheidsgroepen onbewust of onbedoeld bevooroordeelt.

Ook moeten alle universiteiten genderneutrale toiletten hebben in hun gebouwen, aldus de adviescommissie.

Het probleem met het begrip ‘white privilege’

‘White privilege’ – ‘wit privilege’: het is één van de vanuit Amerika overgewaaide begrippen uit het nieuwe Angelsaksische ‘woke’-jargon, dat sinds een paar jaar ook in Nederland in zwang is geraakt. Daarmee wordt bedoeld dat blanke/witte – de woordkeus bij de vertaling is al beladen – inwoners dankzij hun huidskleur een grote maatschappelijke voorsprong hebben op gekleurde landgenoten.

Volgens mij – maar ik heb dit niet in detail onderzocht – is het in hoge mate aan Gloria Wekker te danken, iemand die in woke-kring een cultstatus bezit, dat het begrip ook bij ons zo’n opgang heeft gemaakt.

Het valt niet te ontkennen dat veel inwoners met een migratie-achtergrond vanwege herkomst en/of huidskleur hardnekkig maatschappelijke nadelen ondervinden, deels omdat ze de culturele codes en daarmee de sluiproutes naar succes onvoldoende kennen, maar zeker ook omdat zij vaak expliciet op de arbeidsmarkt en woningmarkt gediscrimineerd worden. Zie het toeslagenschandaal.

Maar is daarmee ook – want dat suggereert de term ‘privilege’ – het omgekeerde waar: dat alle inwoners zónder migratieachtergrond automatisch een enorme voorsprong hebben?

Ga dat dan maar eens vertellen aan de alfahulp, vuilnisman of nul-uren-contract-oproepkracht in de horeca. Sterker: dat is hen de afgelopen jaren al vaak indirect verteld – met de misschien onbedoelde, maar wel impliciete boodschap: zonder jouw onverdiende etnische voorsprong had je het nog minder ver geschopt.

Dat leidt ertoe dat een deel van de sappelende kiezers zich tegen de woke-ideologie schrap zet en zich in de armen van extreemrechtse populisten stort, wat psychologisch dan niet zo gek is.

Het cruciale punt: bij ‘white privilege’ gaat het hooguit om gemiddelden, niet om afzonderlijke casussen, en dat wordt door degenen die met de term schermen te vaak vergeten.

Percentueel is het aantal arme niet-blanke inwoners in zowel Nederland als Amerika veel groter dan het aantal arme blanke – maar qua absolute aantallen ligt dat in beide landen precies omgekeerd. En tegenover die vele arme niet-blanken en nog talrijkere arme blanken staan niet alleen rijke blanken, maar ook rijke niet-blanken. Niet alleen binnen westerse landen, maar ook wereldwijd.

Denk aan zwarte voetballers en Arabische sjeiks die voetbalclubs opkopen. Je kunt moeilijk volhouden dat die er slechter aan toe zijn dan de onderbetaalde alfahulp of vuilnisman. In ieder geval zal je er een harde dobber aan hebben om die laatsten daarvan te overtuigen. Ook Gloria Wekker zelf lijkt mij nog altijd beter af.

Laten we liever weer wat vaker van ‘rich privilege’ spreken

Waar het om gaat: bij alle noodzaak om discriminatie en racisme te bestrijden speelt een eenzijdige nadruk op huidskleur en herkomst als doorslaggevende factor arme burgers juist tegen elkaar uit. Terwijl zij eigenlijk in hetzelfde schuitje zitten: slechtere banen, slechtere huizen, slechter onderwijs, slechtere gezondheidszorg.

Laten we daarom liever weer wat vaker van ‘rich privilege’ spreken: over de dankzij het neoliberalisme zo sterk gegroeide economische ongelijkheid in het algemeen. Zeker, daarvan profiteren in absolute en relatieve zin minder gekleurde mensen, maar ze zijn er wel – en ze stemmen dan ook prompt even vanzelfsprekend VVD als de al generaties in Nederland woonachtige villabezittende klasse in het Gooi.

Kortom: de enorme nadruk die met het woke-denken op identiteit is komen te liggen, laat het aan het kapitalistische systeem inherente onrecht voor grote delen van álle etnische groeperingen buiten zicht.

Het is misschien ongemakkelijk, maar in dat opzicht fungeert de linkse identiteitspolitiek als spiegelbeeld van de extreemrechtse. Geert Wilders en Thierry Baudet weten juist onder lagerbetaalde blanken aanhang te verwerven door niet-blanken als bedreiging weg te zetten – ‘Ze pikken onze huizen en banen in’ – en tegelijk over de neoliberale ontsporing te zwijgen: dat er daardoor gewoon te weinig huizen en banen voor lagerbetaalden zijn.

Het teveel schermen met ‘white privilege’ zullen die armere blanke kiezers als bedreiging zien – en niet de rijke blanken. Hún bevoorrechte positie blijft zo, omdat zo vooral twee groepen armen tegen elkaar worden opgezet, buiten zicht.

Het electorale effect daarvan is in Nederland al zichtbaar: totale versplintering op links. Met als gevolg dat de VVD ook met slechts 22 procent van de stemmen al oppermachtig is, en zo het ‘rich privilege’ van háár in weelde badende achterban moeiteloos continueert.

Nabestaanden aanslag op moslims boos over script Christchurch-film

0

Nabestaanden van de moslimslachtoffers van de aanslagen in Christchurch in Nieuw-Zeeland reageren met verdriet en verontwaardiging op het script van They Are Us, een biopic over de gebeurtenissen in Christchurch en de nasleep daarvan.

Ruim een kwartier van de film zal de aanslag zelf laten zien, waarbij vijftien van de 51 doden expliciet worden getoond.

Een van de nabestaanden zegt dat het script erger is dan de livestream die terrorist Brenton Tarrant toentertijd van de aanslag maakte, en dat de film niet vertoond mag worden omdat veel details niet kloppen.

De film lag vorige maand ook al onder vuur, omdat niet de slachtoffers centraal staan maar de Nieuw-Zeelandse premier Jacinda Ardern (foto), die kort na de aanslag een indrukwekkende speech hield. Volgens kiest zou de film, door de nadruk op Ardern, voor het perspectief van de ‘white savior’.

Ardern zelf is ook niet blij met de film. ‘Hoewel er veel verhalen over deze aanslag zijn die verteld moeten worden, is mijn verhaal daar géén van’, aldus de premier. ‘Het zijn de verhalen uit de gemeenschap en de families die aandacht verdienen.’

Duizenden Afghanen komen Turkije binnen, bang voor Taliban-overname

0

Dagelijks komen duizenden Afghanen Turkije illegaal binnen via de oostgrenzen, terwijl tienduizenden een manier zoeken om te ontsnappen aan de toenemende greep van de Taliban op Afghanistan. Dit melden Turkse media.

Vorige week alleen al verlieten zo’n 56.000 Afghanen hun huizen na aanvallen van de Taliban, aldus Hürriyet, verwijzend naar VN-cijfers. Sinds januari zijn meer dan 223.000 Afghanen hun land ontvlucht. In heel 2020 hebben zo’n 500.000 burgers Afghanistan verlaten.

Volgens de Turkse grensautoriteiten zijn de meeste Afghaanse staatsburgers die het Turkse grondgebied bereiken jonge mannen van 16 tot 25 jaar, die na een reis van een maand meestal te voet in Turkije aankomen.

Afghanen die Turkije binnenkomen krijgen geen vluchtelingenstatus, maar kunnen tijdelijke bescherming aanvragen bij de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties. Afghanen die Turkije illegaal binnenkomen worden vastgehouden in detentiecentra voor migranten. Ze worden vervolgens terug gedeporteerd.

Dat er duizenden Afghanen Turkije binnenkomen, komt omdat de Taliban aan de winnende hand zijn. Het Afghaanse regime krijgt niet meer de steun van de Westerse troepen, die zich terugtrekken uit Afghanistan, en dreigt daarom in te storten.

‘Afghanen zijn bezorgd dat de regering van Kabul het niet zal kunnen volhouden, en dat noopt mensen ertoe om te migreren’, meldt het Turkse Onderzoekscentrum voor Asiel en Migratie. Onder degenen die willen emigreren zijn ambtenaren die bang zijn voor een volledige Taliban-heerschappij, en mensen in de steden met goede banen. Volgens het onderzoekscentrum willen deze vluchtelingen in Turkije blijven en is het niet hun bedoeling om verder te reizen naar Europa.

Zaterdag meldde de Turkse president Erdogan een overeenkomst met Amerika over de omvang van de Turkse betrokkenheid bij de beveiliging van de luchthaven van Kabul na de terugtrekking. Turkije heeft zo’n 500 militairen gestationeerd in Afghanistan en is niet van plan dat aantal uit te breiden. Bij zijn NAVO-bondgenoten had het land een verzoek ingediend voor financiële, politieke en logistieke steun om de luchthaven te beveiligen.

België: ex-topambtenaar ondervraagd om ‘contact met Moslimbroederschap’

0

De Belgische Ihsane Haouach, die vrijdag ontslag nam als regeringscommissaris voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen, wordt deze week door de veiligheidsdienst gehoord. Dat meldt de Belgische pers.

Een nota van de veiligheidsdienst stelt dat Haouach (foto) deelnam aan bijeenkomsten met organisaties en mensen die gelieerd zijn met de islamistische Moslimbroederschap, maar dat het niet is duidelijk of ze zich hiervan bewust was.

Afgelopen vrijdag nam Haouach ontslag als regeringscommissaris. Dit deed ze na ophef over uitspraken waarin ze de scheiding tussen kerk en staat in twijfel leek te trekken. In een interview met Le Soir vroeg ze zich af hoe de scheiding tussen kerk en staat ‘kan passen in een veranderende demografie’.

Haouach was sowieso al omstreden bij veel Belgen, omdat ze als hijabi regeringscommissaris voor gelijkheid van mannen en vrouwen.

De nota van de Belgische veiligheidsdienst staat los van deze rel en het feit dat ze ontslag nam. De Belgische staatssecretaris voor Gelijke Kansen, waar Haouach voor werkte, meldt dat Haouach ook niet wist van dit onderzoek toen ze ontslag nam.

BIJ1 en CU slaan terug na kritiek op tegenstem meisjesbesnijdenis-motie

0

BIJ1 en ChristenUnie lagen dit weekend onder vuur op Twitter, omdat deze partijen stemden tegen een PVV-motie over een actiever opsporingsbeleid tegen besnijdenis bij meisjes.

Deze motie verzocht de regering afgelopen week een scherper opsporingsbeleid te voeren’. 4.200 meisjes zouden risico lopen besneden te worden. BIJ1 en ChristenUnie stemden tegen. Dit kwam de partijen op veel boze twitteraars te staan.

‘Woke = misdadig’, schreef bijvoorbeeld ex-journalist en voormalig politicus Jan Roos. Nieuws- en opiniesite ThePostOnline sprak sarcastisch over een ‘emanciperende vuist vóór meisjesbesnijdenis’.

Simons vindt de ophef over haar tegenstem onterecht, zegt ze, want vrouwenbesnijdenis ‘wordt ook al actief bestreden. Op verschillende manieren. En dat is onder meer waarom de minister de motie ontraadde’.

ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers stemde tegen de motie. Hij twittert: ‘Vrouwenbesnijdenis is een vreselijke misdaad. Onze wetten verbieden het, het kabinet bestrijdt het al en had daarom de motie ontraden.’

Toch zegt Segers ook dat zijn fractie achteraf gezien vóór had moeten stemmen, omdat nu wordt gesuggereerd dat de ChristenUnie vrouwenbesnijdenis helemaal niet erg vindt. ‘Vrouwenbesnijdenis moet bestreden worden. Altijd. Punt.’

BIJ1 werd op Twitter ook bekritiseerd omdat het als enige partij stemde tegen een motie die, naar aanleiding van de aanslag op Peter R. de Vries, de regering oproept met voorstellen te komen om de strijd tegen de georganiseerde misdaad te intensiveren. Volgens Simons is dit een ‘populistische, holle en niet uitvoerbare motie over de rug van iemand die voor z’n leven vecht’.

Simons stemde ook tegen deze moties vanwege de ‘dubbele, soms xenofobe bodem’, twittert ze. ‘Veel van de problemen nu, zoals het toeslagenschandaal, zijn ontstaan doordat onuitvoerbare plannen op basis van politiek winstbejag zijn aangenomen en doorgedrukt.’

Simons: ‘En zullen we afspreken dat we niet alleen de stemmingsuitslagen van moties delen maar daarbij ook de tekst van de moties? Want prima dat mensen vragen stellen over stemgedrag maar dan wel graag op basis van volledige info?’

Ze krijgt hierin steun van historicus en Elsevier-columnist Geerten Waling. ‘Helemaal eens’, schrijft hij. ‘En kijk ook altijd naar de context: waren er andere moties die een vergelijkbare strekking hadden, maar beter/realistischer geformuleerd? Was de motie inhoudelijk nuttig, of een wassen neus en een kreet voor de bühne?’

Enaam Ahmed Ali: ‘Vrijheid ligt in zelfbeschikking en eigen keuzes maken’

0

‘Getverderrie. Alweer een hoofddoek. In de Tweede Kamer, nu de VN. Ik wil mijn Nederland terug. Stop de islamisering!’, twitterde PVV-leider Geert Wilders onlangs over haar. Maar Enaam Ahmed Ali (28) laat zich er niet door intimideren en heeft het liever over haar missie. Na een onderneming in modest fashion en een functie als business developer bij de Rabobank is ze benoemd tot vrouwenvertegenwoordiger 2022 bij de Verenigde Naties.

Wat motiveert jou om maatschappelijk betrokken te zijn?

‘Van jongs af aan hield ik mij bezig met vrouwenrechten en gelijkheid. Gelijke behandeling van vrouwen is voor mij altijd heel belangrijk geweest. Als kind stimuleerde onze vader ons om altijd ons best te doen, door bijvoorbeeld je opleiding af te maken. Maar ik zag ook een verschil in de verwachtingen die mijn ouders hadden van mijn broers en mijn zussen en ik. Die verwachtingen gingen over de verschillende rollen die wij thuis hadden. Ik vond dat toen al helemaal niks. Ik ging de discussie aan met mijn ouders en riep bijvoorbeeld: ‘Waarom mag mijn broer dat wel doen en ik niet?’, of: ‘Waarom moet ik dit doen en hij juist niet?’ Ik heb dus op jonge leeftijd het activisme en feminisme opgezocht binnenshuis. En naarmate ik ouder werd, ben ik daarin ook actief geworden in de maatschappij.

‘Daarbij stond ik tijdens mijn jeugd met twee voeten in twee verschillende culturen. Elke zomer ging ik terug naar Libië, waardoor ik mijn nichtjes, neefjes en familie daar goed heb leren kennen. Naarmate ik ouder werd, nam ik de verschillende genderrollen steeds beter waar, bijvoorbeeld door wat mijn nichtjes allemaal wel of niet konden doen. Dat is voor mij een grote drijfveer geweest.’

Heb je het gevoel dat je als moslimvrouw aan een hogere standaard moet voldoen?

‘Van huis uit werd er altijd een hoge standaard op ons gelegd om altijd de beste te zijn. Maar ook in de maatschappij heb ik het gevoel gehad dat ik men geen enkele reden moet kunnen geven om maar iets negatiefs te zeggen. Of om maar iets van twijfel over te laten over wie ik ben en wat mijn capaciteiten zijn. Dat is niet altijd de beste manier om dingen op te pakken, maar dat is wel het gevoel dat ik continu heb gehad. En dat was eigenlijk ook omdat ik het gevoel had dat ik, als hoofddoek dragende moslima, een andere positie had in de maatschappij. Er wordt anders naar mij en andere hijabi’s gekeken. Voor een lange tijd heb ik geprobeerd dat te maskeren en mijn plek te vinden, door het advies van mijn vader op te volgen en overal heel goed in te worden.’

Hoe is dat geweest in je carrière en bij de bank met een hoge positie? Had je veel te maken met vooroordelen?

Ik heb mij altijd als een van de weinige mensen van kleur begeven in witte omgevingen. Uit onderzoek blijkt dat in deze situatie de witte omgeving een persoon van kleur niet als een bedreiging ziet maar juist als uitzondering. Daardoor wordt de persoon van kleur sneller opgenomen in de groep. Ik heb mij vaak in zulke omgevingen begeven waardoor mijn ervaringen merendeels positief zijn geweest. Bovendien denk ik altijd drie keer na voordat ik überhaupt wat zeg en op topniveau probeer te presteren. Maar er zijn nog steeds vaak situaties waarin ook ik aanvoel dat iemand anders naar mij kijkt, of op een andere manier met mij omgaat.’

‘Bij de Rabobank heb ik het ontzettend naar mijn zin. Ik kwam daar nauwelijks vooroordelen tegen. Het waren juist positieve ervaringen, zoals bij mijn eerste ramadan bij de bank. Mijn manager kwam destijds naar mij toe en zei: ‘Enaam, wil je even met mij meelopen?’ Ik had geen idee wat ze wilde vertellen of vragen. ‘Ik weet dat de ramadan vandaag begint, kan ik je ergens meehelpen? Kunnen we misschien kijken naar je rooster, dat we het anders inrichten? Of de tijden waarin je werkt?’ Dat soort kleine dingen maken een groot verschil.’

Hoe ben je vanuit jouw huidige baan bij de VN terecht gekomen?

‘Het begon voor mij als vrijwilliger bij verschillende communitycentra en evenementen. Ik ben werkzaam geweest bij de Women’s March, als vrijwilliger en bestuurder, en bij het bestuur van VN-vrouwen Nederland. Eigenlijk is mijn activisme voor vrouwenrechten tijdens mijn onderneming al begonnen: ik had een modest fashion kledingmerk, waarbij we campagne voerden om over te brengen dat vrijheid ligt in de keuzes die je zelf maakt. Daarmee bedoel ik bijvoorbeeld het dragen van een hoofddoek. Ik voel mij heel erg comfortabel in mijn hoofddoek. Ik wil die niet afdoen, terwijl ik dat wel zou kunnen doen, zonder dat dit consequenties heeft voor mijn sociale leven. Natuurlijk zal ik online genoeg over mij heen krijgen, maar het is een mogelijkheid. Daar gaat het om: vrijheid. Een vrouw die geen hoofddoek wil dragen moet ook die keuze kunnen maken. Het zelfbeschikkingsrecht is er voor iedereen.’

‘Naarmate ik ouder werd, nam ik de verschillende genderrollen steeds beter waar – bijvoorbeeld door wat mijn nichtjes allemaal wel of niet konden doen’

Wat wil je graag bereiken als VN-Vrouwenvertegenwoordiger?

‘Een aantal dingen: onder andere het bewustzijn vergroten voor de thema’s technologie en klimaatverandering en de urgentie ervan benadrukken. Niet alleen op landelijk niveau of bij de VN, maar ook op individueel niveau door de keuzes die we maken. Ik wil daar meer aandacht voor vragen, want we kunnen met kleine dingen veel veranderingen teweegbrengen. Op groter niveau is het mijn doel om de genderlens te betrekken in deze thema’s. Klimaatverandering gaat vrouwen, met name in ontwikkelingslanden, het hardst raken. Toch zijn ze vaak geen onderdeel van de gesprekken en oplossingen die worden bedacht: ze staan niet centraal bij de problematiek die hen aangaat.’

Hoe komt het dat vrouwen in ontwikkelingslanden zwaarder worden getroffen door klimaatverandering?

Gezinnen komen in vluchtelingenkampen terecht als gevolg van natuurrampen, droogte en andere rampen die het gevolg zijn van klimaatverandering. Zulke kampen zijn vaak erg onveilig voor vrouwen: ze hebben geen vier muren om zich heen om hen te beschermen. Je ziet dat geweld tegen vrouwen en verkrachtingen in dit soort situaties toenemen. De kans dat een meisje wordt uitgehuwelijkt is in zulke situatie ook groter.’

Waarom heb je voor deze thema’s gekozen?

‘Door mijn werk binnen technologie en social impact ben ik mij verder gaan verdiepen in klimaat. Ook bij het onderwerp ontwikkelingseconomie zie je hoe belangrijk klimaat is voor de ontwikkeling van een land en voor individuen. Daarbij is technologie de katalysator geweest voor klimaatverandering: de hoeveelheid aan materialen en CO2-uitstoot die we hebben is gecreeërd door industrialisatie. Maar ook een groot deel van de oplossing voor klimaatverandering ligt in technologie. Vandaar ook dat technologie en klimaat de centrale thema’s zijn voor aankomend jaar bij de VN-vrouwenvertegenwoordiging.

‘Daarnaast speelt mijn ‘zijn’ een rol. Dan gaat het over zelfbeschikking en de keuze om de hijab wel of niet te dragen, maar ook over de consequenties die vrouwen ervaren vanuit de gemeenschap als ze een bepaalde keuze maken. Toen bekend werd dat ik de VN-vrouwenvertegenwoordiger voor 2022 voor Nederland ben, stuurde Wilders zijn tweet over mij, waarop hele nare dingen volgden. Daar ontkom ik niet aan: het liefst zou ik het hebben over de inhoud van de thema’s van het jaar, dus klimaat en technologie, maar mijn bijdrage en focus zal veel breder zijn dan dat.’

Wat voor impact heeft technologie volgens jou op vrouwen?

‘Als we bijvoorbeeld kijken naar online intimidatie, zijn vooral vrouwen daar doelwit van, en met name vrouwen van kleur. Ik ben zeker niet het enige slachtoffer. De algoritmes die worden gebruikt zijn vaak onevenwichtig en meer gericht op mannen en veel minder op vrouwen en mensen van kleur. Dit is ontzettend belangrijk, omdat het direct impact heeft op de veiligheid van vrouwen en mensen van kleur. Bijvoorbeeld in zelfrijdende auto’s of andere algoritmes die ontwikkeld worden, of toegang tot financiering. Het welbekende voorbeeld over een koppel dat een creditcard aanvraagt bij Apple, waarna de man een veel hogere kredietlimiet krijgt dan zijn vrouw. Ik wil pleiten voor meer betrokkenheid van vrouwen, zodat we samen met hen de juiste oplossingen kunnen vinden en uitvoeren.’

Hoe kan je deze problemen oplossen?

‘Er wordt veel werk gedaan door VN-vrouwen om deze problematiek aan te pakken. Er is echter actie nodig op internationaal niveau, want de problemen kunnen alleen worden bestreden door klimaatverandering tegen te gaan. Daar heb je de private en publieke sector voor nodig, alle grassroot-organisaties, maar ook jij en ik. Zolang de klimaatverandering blijft doorgaan, kan je geen impact maken. Het is dan dweilen met de kraan open. Veel organisaties doen nu aan symptoombestrijding, bijvoorbeeld door de vluchtelingenkampen beter in te richten of betere noodhulp aan te bieden. Maar er moet wereldwijd actie worden ondernomen. En dat kan alleen als alle wereldleiders dit vitale vraagstuk ook serieuzer gaan nemen. Rechtszaken zijn daar een tool voor, denk aan de Urgenda-zaak en de zaak tegen Shell door Milieudefensie. Een andere manier is de diplomatie. Dat is onder andere wat ik als VN-vrouwenvertegenwoordiger voornamelijk zal gaan doen.’

Je zegt ook islamofobie en antisemitisme aan te willen kaarten. Waarom?

‘Een groot probleem: islamofobie is continu aan het groeien. Dat heeft te maken met onder andere het politieke beleid en de mediaframing van de afgelopen twintig jaar. De laatste jaren hebben we de consequenties ervan gezien. Hier in Nederland zijn er moskeeën in brand gestoken en leuzen die werden beklad op de moskee. In juni is een islamitische familie in Canada doodgereden. Er zijn veel parallellen met de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog, zoals de manier waarop Joden werden behandeld en hoe ze werden geframed. Het lijkt alsof we niets leren van de geschiedenis. Dat islamofobie nog steeds niet wordt erkend in Nederland is een probleem. Daarnaast is antisemitisme nog steeds een probleem, zoals in Amsterdam waar synagogen beveiligd worden.’

‘Het is goed dat we een specifieke aanpak hebben voor antisemitisme, maar zo’n gerichte aanpak missen we nog bij islamofobie’

Wat zou er gedaan moeten worden om islamofobie in te dammen?

‘We moeten actieplannen maken en niet afwachten tot er iets vreselijks gebeurt. Preventieve maatregelen zijn daarbij van belang. Denk aan publiekscampagnes om stereotypes te ontkrachten, het stoppen met subsidieren van haatzaaiende organisaties en het beter beveiligen van moskeeën. Ook beeldvorming is een groot onderdeel van het probleem.

‘Het is goed dat we een specifieke aanpak hebben voor antisemitisme, maar zo’n gerichte aanpak missen we nog bij islamofobie. Terwijl het in essentie gaat om hetzelfde gedrag, namelijk haatzaaien. Er zijn al veel organisaties bezig met het onder aandacht brengen van islamofobie. Maar we missen nog concrete acties: moslims en mensen die worden gepercipieerd als moslim worden nog steeds benadeeld. Dat zien we op de arbeidsmarkt maar ook in beleid, zoals bij het verbod op gezichtsbedekking, het zogenoemde boerkaverbod.’

Is er daarbij nog ruimte voor islamkritiek?

‘Er mag zeker kritiek zijn: opbouwende of constructieve kritiek is belangrijk. De kwestie van vrijheid van meningsuiting is lastig, maar het moet niet de andere kant op slaan. Ik wil voorkomen dat we islamofobie gaan normaliseren, door bijvoorbeeld politici die haatzaaien te tolereren. Dat kan gevaarlijk worden. Elke keer vinden we zulke opmerkingen steeds normaler. En dat kan overgaan tot fysiek geweld.’

Frans onderzoek: moslimhaat fors toegenomen sinds onthoofding Paty

0

In 2020 daalde het aantal racistische voorvallen in Frankrijk, maar anti-moslim- en anti-Aziatische voorvallen namen in deze periode juist toe. Dit blijkt uit een nieuw rapport door de Franse Nationale Raadgevende Commissie voor de Rechten van de Mens.

Het aantal geregistreerde racistische incidenten in Frankrijk daalde van in 2020 met een kwart. Dit heeft te maken met het succes van de Black Lives Matter-beweging, menen de onderzoekers.

Tegelijkertijd nam in deze periode het anti-moslimvoorvallen juist toe. Dit zou komen door de onthoofding van geschiedenisdocent Samuel Paty, die in zijn lessen Mohammed-cartoons van Charlie Hebdo liet zien, en het gepolariseerde debat in Frankrijk over ‘islamitisch separatisme’.

Zowel de moord op Paty als het separatisme-debat speelde in het laatste kwartaal van 2020. In die periode steeg het aantal anti-moslimvoorvallen met 40 procent ten opzichte die periode in het jaar ervoor.

In totaal vertegenwoordigden anti-islamitische voorvallen 16 procent van alle discriminatoire voorvallen, tegen 8 procent in 2019.

Het anti-Aziatische racisme nam in 2020 ook toe, wat samenhangt met de coronapandemie. Chinezen en andere Oost-Aziaten in Frankrijk werden geassocieerd met het coronavirus, dat eind 2019 in de Chinese stad Wuhan uitbrak. 30 procent van de Oost-Aziatische ondervraagden had begin 2020 te maken met racisme.