Mike Mohring, fractieleider van de CDU in de Duitse deelstaat Thüringen, wordt bedreigd door een extreemrechtse groepering. Hij kreeg een email die met de woorden ‘Heil Hitler’ eindigt.
Komende zondag vinden in Thüringen verkiezingen plaats. De radicaal-linkse partij Die Linke staat aan kop in de peilingen. Het christendemocratische CDU en de radicaal-rechtse partij Alternative für Deutschland strijden om de tweede plek.
In de email aan CDU-leider Mohring staat dat hij zich moet terugtrekken uit de race. Zo niet, dan krijgt hij een mes in zijn nek of wordt hij opgeblazen door een autobom, luidt het dreigement.
De email eindigt met de nazigroeten ‘Sieg heil’ en ‘Heil Hitler’. De ondertekenaars noemen zichzelf de ‘Muzikanten van het Staatsgreep Orkest’ en claimen een wereldwijde organisatie te zijn.
Duitsland is de laatste tijd enkele keren opgeschrikt door extreemrechts geweld. Begin deze maand vermoordde een rechtsextremist twee mensen. Hij wilde een synagoge binnenvallen, maar dat lukte niet en vervolgens ging hij naar een kebabzaak. En in juni schoot een neonazi de Duitse CDU-politicus Walter Lübcke dood omdat hij voor een ruimhartige opvang van vluchtelingen was.
De email aan Mohring was niet de eerste bedreiging aan zijn adres. Vorige maand ontving de CDU-politicus een ansichtkaart, waarop stond: ‘Nummer twee die binnenkort een kopschot krijgt.’
In aanloop naar het aankomende carnaval in Aalst zijn daar grappig bedoelde afbeeldingen over Joden in omloop. Dit tot schrik van veel Joden, de burgemeester en wellicht ook Unesco, dat het carnaval in Aalst nu nog op de werelderfgoedlijst heeft staan.
Dit voorjaar was er ook al ophef. Toen was er een praalwagen met karikaturale koppen en haakneuzen te zien. Critici noemden het carnaval in Aalst antisemitisch. Unesco riep de burgemeester van Aalst op het matje.
Deze bemoeienis gaat veel bewoners van de stad te ver. Enkelen hebben in de aanloop naar het aankomende carnaval 150 lintjes uitgebracht met grappen over Unesco en Joden.
‘Unesco, wa ‘n klucht’, is een van de leuzen. Op dit lintje en op andere lintjes zijn orthodoxe joden te zien met pijpenkrullen en grote neuzen.
Hans Knoop van de Vlaamse koepelorganisaties Forum van Joodse Organisaties reageert boos. ‘Dat er nu opnieuw afbeeldingen worden gelanceerd, met dezelfde stereotiepe haakneus en hoeden, is een pure provocatie. Dit zijn cartoons met een onvervalste antisemitische insteek’, aldus Knoop.
Aan de Vlaamse krant het Laatste Nieuws vertelt de ontwerper van de lintjes, Kris Vonck: ‘Er staan geen gore zaken op. Het gaat niet over vergassen of concentratiekampen. Echt rechtstreeks lachen met joden doen we ook niet. We richten ons vooral naar Unesco, het is niet tegen joden.’
Hans Knoop van het Forum van Joodse Organisaties is niet overtuigd door de uitleg van KV.: ‘Die man gebruikt wel exact dezelfde antisemitische stereotiepe afbeeldingen die tot de concentratiekampen en gaskamers hebben geleid. Datzelfde soort afbeeldingen verscheen in de jaren dertig in der Stürmer, het nazi-blad bij uitstek.’
De burgemeester van Aalst, Christoph D’Haese (N-VA), wil de actie niet veroordelen. Toch is hij ook niet blij met de lintjes.
‘Ik heb geen zin om de vleugels van de carnavalisten te knippen. De timing is niet zo gelukkig, op een moment dat Unesco nog moet beslissen over Aalst carnaval. Het is niet zo simpel om als Aalsterse burgemeester dit aan Unesco te duiden, in tijden dat het antisemitisme in een stijgende lijn zit in Europa.’
In december beslist Unesco of het carnaval in Aalst op de werelderfgoedlijst blijft staan.
Iran is tegen een langdurige Turkse militaire aanwezigheid in Syrië. Dit stelt het Iraanse ministerie van Buitenlandse Zaken.
‘We zijn tegen het stichten van militaire posten in Syrië door Ankara. De kwesties moeten opgelost worden met diplomatieke middelen. De territoriale integriteit van Syrië moet gerespecteerd worden.’
Dit zei de Iraanse buitenlandwoordvoerder Abbas Moussavi op een persconferentie die werd uitgezonden op de staatstelevisie. Syrië is een belangrijke bondgenoot van Iran in de regio.
Vorige week ging Turkije akkoord met een staakt-het-vuren. De Koerdische strijders hebben vijf dagen gekregen om zich terug te trekken uit de ‘bufferzone’ die Turkije in Noord-Syrië wil vestigen.
Zaterdag dreigde de Turkse president Erdogan om de ’terroristen’ alsnog uit te schakelen als de terugtrekking van de Koerden niet voor 100 procent wordt uitgevoerd. Het staakt-het-vuren eindigt vanavond.
Ritueel slachten is actueel en roept veel vragen op. De aanleiding hiervan is het nieuwe wetsvoorstel van de Partij voor de Dieren voor een algehele verplichting tot bedwelming van dieren voorafgaand aan de slacht. De initiatiefwet van de Partij voor de Dieren gaat ervan uit dat er bij reguliere slacht veel minder sprake is van het lijden van dieren. Aan de andere kant wordt de rituele slacht weggezet als ‘dieronvriendelijk’.
Het is echter de vraag of halal slachten per se dieronvriendelijker is dan verdoofd slachten. In de discussie over onverdoofd slachten valt regelmatig de term ’diervriendelijk slachten’. Wellicht is het absurd om te zeggen, maar het komt er uiteindelijk op neer dat we de discussie voeren over hoé wij het dier kunnen doden.
Het is heel simpel: bij elke vorm van slacht wordt het dier gedood en opgegeten. Ieder weldenkend mens – ook de vleeseter – beseft dat het slachten van een dier pijnlijk is. Dat is een feit. Maar, zoals mijn Joodse collega Hanneke Gelderblom zei: ‘Het uitgangspunt in zowel de Joodse als de islamitische voorschriften is identiek. Het doel is dat het dier zo min mogelijk lijdt.’
Bij de reguliere slacht krijgen kippen een elektriciteitsschok toegediend met een staf, terwijl ze ondersteboven met hun poten aan een lopende band hangen. Of ze worden door een waterbad gehaald waar stroom op staat. Bij koeien houdt de ‘verdoving’ in dat de beesten meestal een schot door hun kop krijgen. Varkens worden in een afgesloten ruimte opgesloten, waar ze ten minste één minuut worden blootgesteld aan gas.
We hebben het dan niet over de mislukkingen en de fouten die gemaakt worden. De beelden daarvan zijn bekend. En denk ook aan de schokkende beelden die Animal Rights eind vorig jaar naar buiten bracht bij een varkensfokkerij in Nuenen, waar biggetjes in kratten werden gegooid en het uitkrijsten toen hun staartjes werden afgesneden.
Dit schijnt de normale gang van zaken te zijn in de gehele varkenshouderij, volgens dierenartsenorganisatie Caring Vets. ‘Wat het meest schokkend is aan deze beelden, is dat zo veel mensen denken dat het hier om excessen gaat op twee varkensfokkerijen. Mensen hebben blijkbaar geen idee hoe er wordt omgegaan met dieren waar ons voedsel van geproduceerd wordt.’
De bio-industrie geeft prioriteit aan kostenbesparing, dierenwelzijn is irrelevant. Dit soort praktijken moeten we massaal bestrijden en op geen enkele wijze tolereren. Een dier mag niet lijden.
Alvorens ik verder inga op het ritueel slachten, nodig ik de Partij van de Dieren graag uit om samen met moslims, joden en andere belanghebbenden de krachten te bundelen om het welzijn van dieren te beschermen. Dat is namelijk ook wat de islam mij voorschrijft. Ik begrijp dat islamitisch slachten vanuit de politiek helaas meer restricties heeft gekregen, maar ik leg graag uit hoe het echt zit.
Dit neemt niet weg dat er in de praktijk helaas fouten worden gemaakt, ook in de halal-industrie. Niettemin ben ik van mening dat dit een onderdeel is van het grotere geheel van de vleesindustrie.
Als moslims proberen wij om de dieren zo goed mogelijk te behandelen. Je maakt er geen ‘halal-vlees’ van door enkel een gebedje op te zeggen. Het dier moet tot zijn slachtproces op de juiste wijze behandeld worden en zo min mogelijk lijden.
Islamitisch slachten houdt in dat je een snede aanbrengt in de halsslagader en door middel van één snelle beweging het dier slacht. Het hoeft geen betoog dat dit werk niet voor iedereen geschikt is. Er wordt zelfs rekening gehouden met de grip en de expertise van de slachter.
Als rituelen rond de slacht niet het probleem zijn, wat is het dan wel?
Het belangrijkste bij het halal slachten van dieren is dat het dier op een eerbiedige en zo pijnloos mogelijke wijze geslacht wordt. Daarom vind ik het perspectief van de Koran op het dierwelzijn fascinerend, eufemistisch gezegd. De Koran stelt namelijk dat alle dieren onderdeel zijn van onze ‘gemeenschap’ en dus vriendelijk behandeld dienen te worden:
‘En er is geen levend wezen op aarde en geen vogel die met zijn vleugels vliegt, of het behoort tot gemeenschappen zoals die van jullie. En Wij hebben niets in het Boek veronachtzaamd en zij zullen allen bij hun Heer verzameld worden.’ (Soera 6, het vee: vers 38)
Ook de Profeet (vrede zij met Hem) legt een belangrijk moreel fundament voor het slachten van dieren. Hij zegt: ‘Voorwaar, Allah heeft goedheid in alle dingen voorgeschreven. Dus als je slacht, slacht op de minst pijnlijke manier die je kunt; en wanneer je een dier slacht, doe het op de best mogelijke manier; ieder van jullie moet zijn mes zo slijpen dat het lijden van een dier voorkomen kan worden.’ (Muslim 1955)
Om het slachten zo goed mogelijk uit te voeren zijn er richtlijnen en voorschriften in de islam. Aan deze voorschriften dient een islamitisch slachthuis zich te houden. Daarnaast zijn er andere voorwaarden die in acht genomen moeten worden voordat een geslacht dier als ‘100 procent halal’ bestempeld kan worden. De belangrijkste voorschriften rond het slachten luiden als volgt:
Het is aanbevolen om het dier gerust te stellen en snel te zijn met het slachtingsproces met een scherp element, zoals een mes, zodat het lijden en pijnigen van het dier kan worden vermeden. De Profeet (vrede zij met Hem) zegt hierover: ‘Als jullie slachten, slacht dan op de beste wijze en laat eenieder van jullie zijn mes (goed) slijpen en het te slachten dier geruststellen.’ Sterker nog, er zijn geleerden die van mening zijn dat het aangeraden is om het dier water te geven, voorafgaand aan de slacht.
Het is afgeraden om het mes te slijpen in het bijzijn van het dier. Ibnoe ʿAbbaas, een metgezel, heeft overgeleverd dat een man zijn ooi (een vrouwelijk schaap) op de grond liet liggen om te slachten terwijl hij zijn mes sleep, waarop de Profeet (vrede zij met Hem) zei: ‘Wil je haar meerdere malen laten sterven? Heb je je mes dan niet geslepen voordat je haar op de grond legde?’
Vervolgens worden in één beweging de luchtpijp, de halsslagader en de zenuwbanen naar de hersenen doorgesneden. Hierdoor verliest het dier zeer snel het bewustzijn en stopt het hart met kloppen. Dit garandeert een snelle dood en daarmee minder pijn. Een tweede halssnede is toegestaan als de eerste niet adequaat is gebleken.
Het is afgeraden om de nek van het dier te breken of elk ander deel af te snijden voordat het dier koud is geworden, om te garanderen dat elke vorm van pijn vermeden kan worden.
Als rituelen rondom de slacht niet het probleem zijn, wat is het dan wel? Het échte probleem is de toenemende illegaliteit, de onduidelijke certificering, de massaproductie en het veronachtzamen van dierenwelzijn in de vleesindustrie. Het probleem is dat wij er niet in slagen om samen te werken en de dieren kunnen beschermen. Het probleem is dat wij niet voor elkaars vrijheden opkomen, maar elke kans grijpen om te ‘scoren’.
Het zou de Partij voor de Dieren sieren als zij zich houdt aan het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens (EVRM) en het convenant dat in 2018 in werking is gesteld. Het EVRM stelt namelijk dat minderheden rechten hebben die bescherming verdienen, ook als de meerderheid hier anders over denkt. In 2012 was dit voor de Eerste Kamer het doorslaggevende argument om de initiatiefwet van Marianne Thieme tegen onverdoofd ritueel slachten te torpederen.
Daarnaast: zo’n verbod gaat simpelweg niet werken. Moslims en joden zullen niet opeens vegetariër worden. Het gevolg is dat halal en koosjer vlees uit het buitenland geïmporteerd zal worden.
Waarom kiest de Partij voor de Dieren ervoor nog een keer dit wetsvoorstel in te dienen, terwijl het enkele jaren geleden werd getorpedeerd? Wil de partij het probleem echt bij de wortels aanpakken? Of is het werkelijke doel moslims en joden te pesten?
Deze column is een bewerking van deze lezing over onverdoofd ritueel slachten op het ‘Symposium islamofobie en burgerrechten’, georganiseerd op 28 september door het Collectief tegen Islamofobie en Discriminatie (CTID) en de afdeling antropologie van de Universiteit van Amsterdam.
Op 12 december worden in Algerije voor het eerst sinds 1991 democratische verkiezingen georganiseerd. In de aanloop daarheen doen het establishment en het leger er alles aan om dissidente geluiden in de kiem te smoren, aldus nieuwssite Al-Monitor.
Activist Abdelwahab Fersaoui van het Jongeren Actie Collectief (RAJ) werd op 10 oktober opgepakt. Hij hield voor de rechtbank van Sidi Mhamed een sit-in uit solidariteit met gewetensgevangenen in Algerije. Hij zit nu in de gevangenis.
‘We zijn het slachtoffer van een arrestatiecampagne, omdat we een organisatie zijn die heeft geïnvesteerd en veel heeft bijgedragen aan Hirak’, vertelt een anonieme RAJ-activist. De Algerijnse protestbeweging heet Hirak, net als de protestbeweging in de Rif in Marokko.
Fersaoui is niet het enige slachtoffer van de repressie in Algerije. De staat heeft tientallen activisten opgepakt en opgesloten. Alleen al in de hoofdstad Algiers worden nu ruim negentig gewetensgevangenen vastgehouden. In de andere delen van het land zitten 110 gevangenen vast.
In februari dit jaar begon de Hirak-beweging in Algerije met haar protesten. De aanleiding was dat Abdelaziz Bouteflika aankondigde voor een vijfde keer mee te doen aan de presidentsverkiezingen. De protestbeweging wil dat Algerije democratiseert. Dankzij de protesten besloot Bouteflika tijdelijk het veld te ruimen. Hij is opgevolgd door president Abdelkader Bensalah, die wordt gesteund door het leger.
Mensenrechtenadvocaten stellen dat het Algerijnse regime de rechtspraak misbruikt om kritische geluiden de kop in de drukken. ‘Sinds de oproep tot verkiezingen heeft het militaire opperbevel de repressie tegen politieke activisten, mensenrechtenactivisten, NGO’s, studenten en onafhankelijke partijen verhoogd’, aldus Rachid Tiemcani, hoogleraar Internationale Politiek en Regionale Veiligheid aan de Universiteit van Algiers.
Zo zitten veel gedetineerden vast omdat ze zwaaiden met de verboden Berbervlag. Hierop staat in Algerije een gevangenisstraf van tien jaar. Een minderheid van het land is Berbers. Net als sommige Berbers in Marokko, voelden veel Berbers in Algerije zich onderdrukt door een Arabische meerderheid.
Indiase nieuwszenders verspreiden doelbewust moslimhaat. Dat vertellen enkele Indiase journalisten aan nieuwswebsite Gulf News.
Moslims worden openlijk aangevallen en belachelijk gemaakt in live televisiedebatten en in reportages, zeggen deze journalisten. De mainstream media zouden de Indiase moslimgemeenschap neerzetten als achterlijk en niet loyaal aan de Indiase staat.
Zo zegt Ravish Kumar, hoofdredacteur van televisiezender NDTV India: ‘De mainstream media vermoorden de Indiase democratie. Dit wordt niet gedaan door één of twee maar door honderden nieuwskanalen.’
Ook onderzoeksjournalist Paranjoy Guha Thakurta is kritisch. Hij zegt dat veel media proberen om ‘moslims en andere minderheden te portretteren als tweederangs burgers, wat in lijn is met de ideologie van velen in de regeringspartij’.
Sinds 2014 wordt India geleid door minister-president Narendra Modi van de hindoe-nationalistische BJP-partij. De spanningen tussen de hindoe-meerderheid en de moslimminderheid zijn onder zijn bewind toegenomen. Dieptepunt is de moord op de moslim Tabrez Ansari, die gelyncht werd door een groep fanatieke hindoes.
De Blauwe Moskee in Amsterdam-West was afgelopen weken volop in het nieuws. De moskee wil de azan – de gebedsoproep – versterkt laten klinken. De bestuursleden van de moskee zetten de vaart erachter, zo blijkt nu.
Hoofdimam Yassin Elforkani mikt erop om vrijdag 8 november de eerste azan te laten klinken. ‘Maar het kan ook langer duren. We gaan het geluid laten testen door een extern bureau, zodat we binnen de toegestane normen blijven’, zegt hij tegen het Parool.
Het Parool was gisteren aanwezig op een informatiebijeenkomst. Op de agenda stond een demonstratie van de azan aan de aanwezige bewoners. Daarna ging het moskeebestuur het gesprek aan met geïnteresseerden.
De Blauwe Moskee wil één keer per week de azan laten klinken, voor elk vrijdagmiddaggebed. Volgens imam Elforkani helpt dit om de ‘islam te normaliseren’.
Op het plan is veel bijval gekomen. Andere moskeeën in Amsterdam zeggen het voorbeeld van de Blauwe Moskee te willen volgen. De lokale collegepartijen PvdA en D66 zeggen wel een oogje in het zeil te houden wat betreft de duur en de sterke van de oproep.
Aan klimaatdemonstraties doen soms ook inheemse volkeren mee. We spraken een aantal vertegenwoordigers die aanwezig waren op de drukbezochte Klimaatmars in Den Haag van drie weken geleden. Wat drijft hen om tot in het Haagse actie te voeren voor een beter klimaat?
Inge Pierre is voorzitter van Stichting Kaikoesie, die de belangen van de inheemse indianen in Suriname vertegenwoordigt. ‘Voor de inheemse volkeren uit landen als Brazilië, Chili, Indonesië en Suriname is klimaatverandering geen ver-van-je-bed-show’, legt ze uit. ‘Hun regenwouden worden gekapt, waardoor ze gedwongen worden om te verhuizen. Zij krijgen als eerste te maken met de desastreuze gevolgen van menselijk ingrijpen in de natuur.’
Ria Braaf-Fränkel, die net als Pierre uit Suriname komt, vult aan: ‘In Suriname heeft de staat weinig inkomsten. Dat komt ook omdat veel landen Suriname boycotten vanwege Desi Bouterse. Om toch aan inkomsten te komen verleent de overheid concessies aan grote bedrijven uit China en Canada, die veel oerwoud kappen.’
Braaf-Fränkel is zelf creoolse, maar is solidair met de inheemse Surinamers en de marrons, afstammelingen van slaven die in de achttiende eeuw de Nederlandse plantages wisten te ontvluchten. Zij worden verdreven uit hun leefgebied.
‘We moeten ons meer bewust worden van deze problematiek, vindt Braaf-Fränkel. Enkele Surinaamse kranten schrijven hierover, maar het grote publiek weet niet wat er aan de hand is. De inheemse volkeren maken 5 procent van de wereldbevolking uit, maar zijn verantwoordelijk voor 80 procent van de natuur op deze aarde. Ze luiden de noodklok. We moeten hier naar luisteren. De oerwouden zijn de longen van de aarde.’
Chili
Maria Railaf vertegenwoordigt de Mapuche-indianen uit Chili. Zelf emigreerde ze naar Nederland omdat haar vader een tegenstander was van de militaire dictatuur van Augusto Pinochet. Ze is een van de initiatiefnemers van Stichting Folil, die opkomt voor de rechten van de Mapuche-indianen.
Railaf richtte Folil op in 2000. Dat is vlak nadat Groot-Brittannië Pinochet weliswaar had opgepakt maar besloot niet te zullen berechten. Voor linkse Chilenen en voor de Mapuche is Pinochet een grote schurk, vanwege zijn repressieve beleid en het feit dat hij buitenlandse bedrijven Chili liet exploiteren.
Railaf: ‘Tijdens de dictatuur van Pinochet kwam veel land van de Mapuche in handen van multinationals. Maar in de jaren negentig kregen we hier slechte grondgebieden voor terug. De Mapuche zijn verdreven naar de bergen, waar alleen maar stenen zijn.’
De Mapuche hebben vooral last van bosbouwbedrijven die massaal eucalyptusbomen planten. Eucalyptusbomen groeien snel, maar hebben veel water nodig en verspreiden olieachtige dampen die andere planten doden.
‘Het land is nu helemaal verdord’, zegt Railaf. Andere problemen zijn genetisch gemanipuleerde visserij en het vervuilen van water door multinationals die – vaak illegaal – gif lozen. Railaf zegt dat deze multinationals een privépolitie hebben ingeschakeld die de Mapuche-indianen intimideert.
Ook zijn er gewelddadige acties die door Mapuche lijken opgezet, zoals het in brand steken van een boerderij van een grootgrondbezitter, maar volgens Railaf het werk zijn van de multinationals. ‘Er werden ‘opeens’ pamfletten van Mapuche gevonden en de Chileense politie besloot een boel Mapuche-indianen op te pakken. Maar uiteindelijk bleken zij niet verantwoordelijk te zijn voor de brand.’
‘Nederland kan veel meer doen voor de lokale bevolking’
Indonesië
Ook in Indonesië wonen veel inheemse volkeren. De bekendste zijn de Papoea’s, in het westen van Nieuw-Guinea. Maar ook op de Molukse eilanden leven inheemse stammen, zoals de Mausu Ane en Huaulu die op Ceram wonen. Deze Molukse inheemsen worden vertegenwoordigd door Francis Janssen en Brian Hukom van mensenrechtenorganisatie Perintis Aksi Kilat (PAK).
‘Indonesië zuigt de Molukken uit. 80 tot 90 procent van onze inkomsten gaat naar Java’, vertelt Janssen. ‘Nu worden de Molukken op grote schaal ontgonnen door grote bedrijven, die oerwouden kappen en mijnen aanleggen.’
Mede-activist Brian Hukom vult aan: ‘De Indonesische overheid geeft concessies aan voormalige generaals, die besluiten het gebied te ontginnen. Vooral de aanleg van palmolieplantages zorgen voor massale vernietiging van de natuur op de Molukken, maar ook op Borneo en Nieuw-Guinea.’
Janssen vertelt dat de inheemse bevolking in de knel komt en in kampen wordt ondergebracht. ‘Zogenaamd om de mensen te helpen. Maar de levensomstandigheden daar zijn vreselijk slecht. Ze krijgen bijvoorbeeld voedsel dat ze helemaal niet gewend zijn.’
Hukom: ‘De inheemse stammen verliezen hun habitat. Ze worden in heropvoedingskampen gezet waar ze zichzelf niet meer mogen zijn. Dit alles onder het mom van ‘beschaving’. Ze verliezen hun eigen taal, ze raken hun eigen zeden en gewoonten kwijt, hun cultuur. De wereld doet hier niets tegen.’
Janssen: ‘Naar ons protest wordt niet geluisterd. Het is vechten tegen de bierkaai.’
Den Haag
Het besef dat inheemse volkeren in het bijzonder het slachtoffer van klimaatverandering zijn begint door te dringen in Den Haag. Raki Ap, die op de Haagse Klimaatmars van drie weken geleden de Papoea’s vertegenwoordigde, sprak er kort met Bram van Ojik, de buitenlandwoordvoerder van GroenLinks. Van Ojik heeft toegezegd om samen met de vertegenwoordigers van inheemse volkeren om de tafel te gaan zitten. Hij wil samen met hen een manifest schrijven.
Raki Ap (links) met Bram van Ojik (rechts)
‘Het gaat niet alleen om klimaatverandering zelf, maar ook om de mensen die in de regenwouden wonen, slachtoffer zijn van geweld en soms ook vermoord worden’, aldus Van Ojik tegen Ap. ‘We moeten strijden voor het behoud van biodiversiteit. Dit gaat gepaard met een strijd voor de mensenrechten.’ Van Ojik vindt het slecht dat ook Nederlandse bedrijven betrokken zijn bij houtkap. ‘Nederland kan veel meer doen voor het klimaat en voor de rechten van de lokale bevolking.’
In 2018 maakten bijna 65.000 ongedocumenteerde migranten met succes de oversteek tussen Marokko en Spanje over de Middellandse Zee. In 2019 – met nog tweeënhalve maand te gaan – ligt dit cijfer veel lager: ruim 24.000. Dit meldt de Spaanse krant el Pais.
El Pais zegt dat de Marokkaanse autoriteiten aan de kust duizenden migranten weet tegen te houden. Tegelijkertijd werden dit jaar op zee al meer dan 10.000 migranten tegengehouden. Zij zijn weer terug naar Marokko gestuurd.
Het aantal migranten dat verdronk op de route tussen Marokko en Spanje is ook gedaald: het zijn er dit jaar 317, een daling van 42 procent ten opzichte van 2018. 1 op de 100 migranten sterft tijdens de gevaarlijke overtocht over de zee.
De Franse president Emmanuel Macron heeft gewaarschuwd tegen stigmatisering van moslims en het koppelen van de islam aan terrorisme.
‘We moeten een gezamenlijk front vormen met onze medeburgers’, zei Macron op een persconferentie met de Duitse bondskanselier Angela Merkel. Macron reageerde hiermee op de opgelaaide discussie in Frankrijk over islamitische gezichtsbedekking.
Aanleiding voor die discussie is een incident van vorige week in het regionale parlement van het Franse departement Bourgondië. Parlementariër Julien Odoul van de radicaal-rechtse partij Rassemblement National – het vroegere Front National – eiste dat een moslima op de tribune haar hoofddoek zou af doen.
‘Het is secularisme, de wet van de Republiek’, verdedigde Odoul zich. ‘We kunnen niet met een minuut stilte beginnen voor de slachtoffers van het politiebureau en dat (de hoofddoek, red.) accepteren. Hij refereerde aan de aanval op een politiebureau in Parijs van twee weken geleden, waarbij een agent vier collega’s doodstak. Politiemensen vonden aanwijzingen dat de man een geradicaliseerde moslim is.
De vrouw met hoofddoek was mee met haar zoontje voor een schooluitje. Ze voelt zich zwaar beledigd en heeft besloten Odoul aan te klagen voor ‘het aanzetten tot rassenhaat’. En Odoul is niet de enige die de afgelopen weken Franse moslims beledigd heeft.
Yves Threard, adjunct-hoofdredacteur van de Franse krant Le Figaro, zei in een tv-debat over de hoofddoek: ‘Ik haat de islam’. Macrons eigen minister van Onderwijs, Jean-Michel Blanque, zei de hoofddoek ‘niet wenselijk te vinden in onze samenleving’. En de controversiële intellectueel Eric Zemmour sprak over ‘islamisering van de straten’. Naar hem wordt een strafrechtelijk onderzoek gedaan.
Macron lijkt met zijn woorden gehoor te geven aan een tegenreactie die de afgelopen week op gang is gekomen. Woensdag riepen negentig publieke figuren president Macron op iets te doen tegen stigmatisatie van moslims in Frankrijk, via een open brief in de Franse krant le Monde.
Vanwege de strikte scheiding tussen kerk en staat, de zogenoemde laïcité, is in Frankrijk het debat over islamitische hoofdbedekking extra fel. Sinds 2004 is de hoofddoek verboden in staatsscholen en overheidsinstellingen. En in 2011 besloot Frankrijk het dragen van de boerka en de niqaab in het openbaar te verbieden.
In Frankrijk wonen ongeveer vijf miljoen moslims. Daarmee kent het land de grootste islamitische minderheid van West-Europa.
Onze site gebruikt cookies en vergelijkbare technologieën onder andere om u een optimale gebruikerservaring te bieden. Ook kunnen we hierdoor het gedrag van bezoekers vastleggen en analyseren en daardoor onze website verbeteren.
Deze website gebruikt cookies om uw gebruikservaring op deze website te verbeteren. Van deze cookies worden cookies aangemerkt als "Noodzakelijk" in uw browser bewaard, deze cookies zijn essentieel voor het functioneren van de website. Bijvoorbeeld het opslaan van uw keuze of u wel of geen cookies wilt hebben. Wij maken ook gebruik van cookies van derde partijen die ons helpen met het analyseren en begrijpen van de gebruik van deze website door u. Deze cookies worden alleen gebruikt als u daar toestemming toe geeft. U heeft ook de mogelijkheid om uzelf uit te sluiten voor deze cookies. Dit zal echter effect hebben op uw gebruikerservaring.
Noodzakelijke cookies zijn absoluut nodig voor het functioneren van de website. De cookies in deze categorie zorgen alleen voor de veiligheid en het functioneren van deze website . Deze cookies bewaren geen persoonlijke gegevens
Deze cookies zijn niet strict noodzakelijk, maar ze helpen de Kanttekening een beter beeld te krijgen van de gebruikers die langskomen en ons aan te passen aan de behoeftes van onze lezers. Hiervoor gebruiken wij tracking cookies. Bij het embedden van elementen vanuit andere websites zullen er door deze sites ook cookies worden gebruikt.
