17.5 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 452

Suriname: moslims boos om berichten over nieuwe ambassade in Jeruzalem

0

Islamitische organisaties in Suriname zijn boos op de regering vanwege het mogelijke voornemen om een ambassade te openen in Jeruzalem.

In het Surinaamse parlement hadden enkele Kamerleden hun zorgen geuit, nadat de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken (foto, rechts) had gesteld dat Suriname een ambassade zal openen in Jeruzalem. De voorzitter van het parlement en de vicepresident spraken dit bericht toen tegen.

De Surinaamse minister van Buitenlandse Zaken (foto, links) lijkt hier echter geen boodschap aan te hebben en wel degelijk een ambassade in Jeruzalem te willen.

‘We willen de functionele, technische en economische samenwerking met Israël versterken. Er moet niet emotioneel op gereageerd worden, we moeten nuchter blijven’, had de minister na het Kamerdebat gezegd.

Zes islamitische organisaties protesteren met klem tegen hiertegen, schrijven ze in een persbericht. Ze eisen dat de regering van president Chan Santokhi haar buitenlandminister terugfluit.

Santokhi veroverde tijdens de afgelopen ramadan nog de harten van veel moslims, door een iftar in de achtertuin van zijn presidentieel paleis te organiseren en mee te doen aan het gebed.

De meeste landen die Israël erkennen hebben hun ambassade gevestigd in Tel Aviv. In 2018 besloot toenmalige president Donald Trump om de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem te verplaatsen, een stap die in de islamitische wereld en bij linkse politici in het Westen op verontwaardiging stuitte. Ook Honduras, Guatemala en Kosovo hebben hun ambassade in Jeruzalem staan.

Californië zet stap richting herstelbetalingen voor slavernij

0

De Amerikaanse staat Californië zet een stap richting herstelbetalingen voor Afro-Amerikaanse inwoners vanwege de slavernijperiode en de daaropvolgende achterstelling. Een vijfhonderd pagina’s tellend rapport doet verregaande suggesties om de schade bij afstammelingen van tot slaaf gemaakten te compenseren.

‘Vierhonderd jaar discriminatie heeft geresulteerd in een enorme en aanhoudende welvaartskloof tussen zwarte en witte Amerikanen’, aldus het rapport van een speciaal door de Californische gouverneur ingestelde taskforce.

Het gaat om racistische wetten en racistisch beleid, van huisvesting en onderwijs tot werkgelegenheid en het rechtssysteem. Deze effecten van slavernij zijn volgens het rapport nooit voldoende verholpen.

Behalve financiële herstelbetalingen pleit het rapport ook voor uitgebreide hervormingen in huisvesting, onderwijs en het rechtssysteem om Afro-Amerikaanse mensen tegemoet te komen. Zo moet er subsidie komen voor zwarte mensen die een huis willen kopen, evenals gratis gezondheidszorg, gratis collegegeld aan hogescholen en universiteiten in Californië en beurzen voor zwarte middelbare scholieren.

Voorstanders van herstelbetalingen reageren verheugd op het rapport. Het rapport zal uiteindelijk misschien leiden tot officiële excuses van de Amerikaanse overheid en tot herstelbetalingen voor afstammelingen van zwarte slaven.

In april had sprak president Joe Biden in een ontmoeting met zwarte Amerikaanse politici zijn steun uit voor de oprichting van een soortgelijke commissie als in Californië, die moet onderzoeken hoe de VS als natie de afstammelingen van zwarte slaven zou kunnen compenseren.

Is Afrika met Rusland en China echt beter af?

De dagen van de Franse aanwezigheid in Mali lijken nu te zijn geteld. Afgaande op de betogingen schijnen veel Malinezen daar niet rouwig om te zijn en in dit opzicht achter de junta te staan. Die heeft Moskou als opvolger van Parijs begroet. Franse soldaten worden nu voor paramilitairen van de Russische Wagner Group ingewisseld.

Het zal in Europa zelden zijn voorgekomen dat bij demonstraties – zoals op een uit september 2020 daterende foto uit Frankrijk in de Volkskrant van 17 mei – portretten van Poetin worden meegedragen, met als tekst ‘La voie de l’avenir’. Wat zoveel betekent als: ‘De weg vooruit.’

De weg vooruit: dat is niet wat ze zich in Oekraïne momenteel bij de komst van Poetins Russen voorstellen. En de vraag is gerechtvaardigd of dat wel voor Mali het geval zal zijn.

Dat men in Mali niet onverdeeld positief denkt over de huidige rol van de oude Franse kolonisator: daar kan men zich op zichzelf best iets bij voorstellen. Dat is, juist vanwege dat koloniale verleden, ook vandaag de dag in een nominaal soeverein land een gecompliceerde. Zitten – zo zal altijd de verdenking ter plekke blijven luiden – de buitenlandse militairen er voor de veiligheid van de bevolking of voor die van dat buitenland? Staan de belangen van Mali of die van Frankrijk voorop?

En daarbij komen dan, als in elke halve oorlogsbrandhaard, dus ook in de zuidelijke Sahara, onvermijdelijk de onbedoelde burgerslachtoffers van zulke gewelddadige conflicten. Burgerslachtoffers die door de westerse interventiemacht – want dat waren de Fransen natuurlijk toch, ongeacht een ‘officiële’  uitnodiging van de Malinese regering in het verleden – dan soms al te makkelijk als onvermijdelijke collateral damage worden afgedaan. We hoeven, voor Nederland, en dan in relatie tot Irak, alleen maar aan Hawija te denken.

Geheel onbaatzuchtig is de westerse aanwezigheid in zulke landen uiteraard niet. Europa heeft belang bij stabiliteit in de aangrenzende regio’s, bijvoorbeeld om de komst van door IS-terroristen op de vlucht gejaagde mensen, dan wel van IS-terroristen zélf, te voorkomen.

Dat men in Mali – of Irak – wel eens de indruk krijgt dat dat Europese eigenbelang teveel domineert: daarbij kan men zich best wat voorstellen. En dat dus veel Malinezen na anderhalve eeuw de Fransen zat zijn ook.

Maar zijn ze in Mali met de nu juichend binnengehaalde Russen – of elders in Afrika met de daar vaak niet minder juichend binnengehaalde Chinezen – echt beter af? Wordt het vrediger en stabieler met Russische in plaats van Franse soldatenlaarzen in het Malinese Saharazand?  De meestal ondemocratische Afrikaanse regeringen – zoals de Malinese juntaleden – mogen opgelucht zijn met Poetin of Xi aan de onderhandelingstafel, in plaats van Biden of Macron. Die twee eersten zeuren immers zelden over fatsoenlijk bestuur of mensenrechten.

Poetin en Xi kunnen elders veel ongeremder huishouden dan westerse regeringen dat kunnen

Bovenal: die eerste twee worden niet hinderlijk gevolgd door kritische journalisten of juristen uit eigen land, die regelmatig ook misstanden elders blootleggen en daarmee westerse regeringen en bedrijven noodzaken om het over fatsoenlijk bestuur of mensenrechten te hebben. Denk aan Shell in Nigeria. De oliemultinational speelt daar een weinig verheffende rol, en het is dan toch vaak de vrije westerse pers die westers wegkijken daarvan een stuk moeilijker maakt.

Zo’n vrije pers ontbreekt bij de nieuwe bondgenoten van de Afrikaanse regimes, in Moskou en Peking. Daar wordt in de media niet eens het gedrag van Poetin en Xi in eigen land achterdochtig bevraagd, laat staan dat in het buitenland. Die kunnen dus ook elders veel ongeremder huishouden dan westerse regeringen zouden kunnen doen. Zij staan niet onder druk van een kritische publieke opinie thuis, wat altijd tot matiging dwingt. En een kritische buitenlandse pers heeft op de handelwijze van het Kremlin weinig effect.

Daarbij komt dat Moskou bij alle wandaden van de zogenaamd particuliere Wagner-militie zijn handen in onschuld wast, wat Parijs bij de eigen soldaten niet kan. De Kanttekening berichtte begin mei uitvoerig over executies en martelingen door militieleden in de Centraal Afrikaanse Republiek in 2019. Ik voorspel dan ook dat het enthousiasme van de gewone Malinezen voor de Russen spoedig zal bekoelen, en men zich realiseren zal dat men niet zozeer van de regen in de drup is beland, als wel van een moeras in de hel.

VK: ‘Vrouw rukt hijab meisje (16) af’

0

In de Britse stad Plymouth zou een agressieve vrouw zomaar de hoofddoek van een zestienjarig moslimmeisje hebben afgetrokken. De politie vermoedt een haatmotief, meldt de Britse Metro.

Het meisje stond bij een bushokje (foto) te wachten toen de vrouw, die achttien of negentien jaar zou zijn, plotseling tegen haar zou zijn begonnen te schreeuwen. Het meisje vertelt dat ze de vrouw niet eens had aangekeken.
Zonder enige aanleiding begon de vrouw haar te duwen, aldus het meisje, en trok ze haar hoofddoek af. Een ooggetuige schoot het meisje te hulp en begeleidde haar naar de bus.
Het meisje wilde de bus pakken naar een schooltentamen. Ze was zo erg geschrokken dat ze niet meer haar examen kon maken, aldus de politie.
De politie spreekt vooralsnog over een niet-uitgelokte aanval en vermoedt dat de dader een racistisch of anti-islamitisch motief had.

Pro-Israëlische groep wil Palestijns-Amerikaans congreslid wippen

0

In de Verenigde Staten heeft een pas opgerichte pro-Israëlische lobbygroep zich ten doel gesteld om de Democratische Congreskandidate Janice Winfrey te steunen. Dit, met als doel dat de Palestijns-Amerikaanse Rashida Tlaib (foto) later dit jaar haar zetel in het Huis van Afgevaardigden kwijtraakt.

Lobbygroep Urban Empowerment Action (UEA) wil een miljoen dollar uitgeven zodat Janice Winfrey de Democratische kandidate wordt van Michigan. De lobbygroep bestaat vooral uit Afro-Amerikanen en Joodse Amerikanen.

Een van de ondersteuners van UEA is de Afro-Amerikaanse advocaat en tv-commentator Bakari Sellers. Hij zegt dat het anti-Israëlstandpunt van Tlaib een van de redenen is waarom hij Winfrey’s kandidatuur steunt.

In een oude opiniepeiling, van januari dit jaar, staat Tlaib op een ruime voorsprong ten opzichte van Winfrey. Ze staat op 62 procent, terwijl Winfrey op slechts vier procent staat.

Ook heeft Tlaib voor haar campagne meer dan 2,3 miljoen dollar opgehaald en heeft ze nog steeds 1,6 miljoen dollar in kas. De kans dat Winfrey de voorverkiezingen van 2 augustus wint is dan ook klein.

Ophef rond GroenLinks Amsterdam: vrouw van kleur verliest van witte man

0

Het nieuws dat de populaire Imane Nadif als fractievoorzitter van GroenLinks Amsterdam is gepasseerd, doet op social media de wenkbrauwen fronsen. Sommigen concluderen: GroenLinks pronkt dan wel volop met diversiteit, maar geeft niet thuis op de momenten dat het er echt toe doet.

De afgelopen gemeenteraadsverkiezingen kreeg Nadif 12.435 stemmen en de nieuwe fractievoorzitter Zeeger Ernsting slechts 694. Nadif stond bovendien tweede op de GroenLinks-lijst onder Rutger Groot Wassink, die opnieuw wethouder werd. Maar de Amsterdamse fractie koos dus toch voor Ernsting als nieuwe leider.

‘Je zou bijna denken… dat ze bij GroenLinks Amsterdam niet klaar zijn voor een vrouw van kleur als leider’, twittert columnist Nori Spauwen (het Financieele Dagblad). PvdA en D66, die samen met GroenLinks de nieuwe coalitie vormen, kiezen wél gewoon hun nummer 2 als fractievoorzitter. Je zet zo iemand namelijk niet voor niks op nummer 2.’

Jeroen van Strien, voormalig GroenLinks-bestuurslid in Zuidoost Drenthe, is het daar mee eens: ‘En bij het volgende congres lopen ze weer te jammeren dat GroenLinks als een witte elitaire Grachtengordelpartij wordt gezien´, concludeert hij bitter.

Oud-GroenLinks-raadslid Serpil Ates uit Den Haag schrijft op Facebook: ‘Waarom? Kom niet aan met: Bla bla .. te weinig ervaring…; Bla bla… nog even op de zijlijn..; Bla bla… is activistisch’. Ze wijst erop dat GroenLinks er minder moeite mee heeft om een witte man wethouder te maken. ‘Is dit echt wat wij hebben begrepen van inclusie en emancipatie?’

Haar bericht krijgt instemmende reacties. ‘GL bekent kleur’, reageert iemand. En een ander schrijft: ‘GroenLinks zal nooit de huidige status quo echt bevragen: nooit neoliberalisme of witte suprematie aanpakken.’

De rechtse videomaker Shashi Roopram concludeert: ‘Links-progressieve partijen praten graag over diversiteit en inclusie en gebruiken het als middel om rechtse politici weg te zetten, maar wanneer de macht verdeeld wordt is diversiteit opeens geen prioriteit meer…’

Onderwijsministerie: voorlopig geen nieuwe islamitische middelbare school

0

Alle initiatieven voor islamitische middelbare scholen zijn door het ministerie van Onderwijs afgekeurd. Dat blijkt uit een brief die minister Dennis Wiersma gisteren stuurde naar de Tweede Kamer.

Vorige zomer ging een onderwijswet in die meer ruimte voor nieuwe bijzondere scholen beloofde. De drempels voor het aanvragen van zo’n nieuwe school zijn verlaagd. Er dongen dit jaar daarom meer initiatieven mee dan ooit. Maar vrijwel alle middelbare schoolinitiatieven, waaronder alle islamitische, vinden geen doorgang.

Nederland kent op dit moment twee islamitische middelbare scholen: het Cornelius Haga Lyceum in Amsterdam en het Avicenna College in Rotterdam. Veel initiatieven zagen dus een gat in de markt.

Scholen in Den Haag, Utrecht en Schiedam haalden genoeg handtekeningen van ouders, maar haalden de kwaliteitstoets van de inspectie niet. In Amsterdam zijn zelfs twee islamitische middelbare scholen afgeschoten.

Grote breekpunt is vooral het gebrek aan kwaliteit van het burgerschapsonderwijs, schrijft minister Wiersma. In het basisonderwijs zijn er hapklare pakketten voor, maar in het middelbaar onderwijs niet.

Wat betreft de 37 aanvragen voor basisscholen is het dan ook een ander verhaal: die zijn bijna allemaal gehonoreerd. Van de tien islamitische aanvragen mogen er negen starten.

PvdA eist transparantie kabinet over relatie met Marokko

0

PvdA-Kamerlid Kati Piri wil dat het kabinet transparant is over de Nederlandse relatie met Marokko. Al een jaar lang zijn er in de Marokkaanse media berichten over mogelijk deals tussen Nederland en Marokko, terwijl het kabinet weinig loslaat, aldus Piri.

Ze stelde in de zomer van 2021 al Kamervragen hierover, maar kreeg in oktober pas antwoord. De minister legde uit dat Nederland werkt aan een uitleveringsverdrag met Marokko. Over dit antwoord is Piri ontevreden. Piri: ‘Met geen woord wordt er gerept over de mensenrechtensituatie in het land.’

Piri maakt zich bijvoorbeeld zorgen over de situatie in de Rif en het opsluiten van activisten in dat gebied. ‘Bij elke vraag naar de Hirak-activisten die nog steeds gevangen zitten, is het antwoord steevast dat Nederland zich niet mengt in de rechtsgang van Marokko. Nogal raar antwoord, omdat die politieke rechtszaken zijn veroordeeld door mensenrechtenorganisaties als Human Rights Watch en Amnesty International.’

Daarbij werkt Nederland nu aan een uitleveringsverdrag met Marokko, waar veel politieke gevangenen in de cel zitten, en erkende onlangs de soevereiniteit van het Noord-Afrikaanse koninkrijk over de Westelijke Sahara. De PvdA-parlementariër is kritisch over dat laatste. De annexatie door Marokko van de Westelijke Sahara is internationaal omstreden.

Tevens hekelt Piri premier Mark Rutte, die de Marokkaanse premier gisteren ontving op het Binnenhof en sprak over een ‘sterke relatie’ en een ‘prettige samenwerking’. Ze brengt in herinnering dat Nederland graag een akkoord bereikt met Marokko om migranten daarvandaan tegen te houden en terug te sturen. Die wens ‘mag er niet toe leiden dat er een oogje dicht wordt geknepen over de barre situatie van mensenrechten in Marokko’.

De witte omvolkers in Amsterdam Nieuw-West hoeven nooit te integreren

0

‘Wat zullen we eten?’, vraag ik aan mijn neefje na afloop van de demonstratie onder de noemer ‘Huur Is Te Duur’. ‘Een patatje? Of gaan we eerst kijken wat oma heeft gemaakt?’

We lopen voldaan over de Blauwbrug aan de Stopera, na alweer het derde protest over wonen in zeven maanden. De jonge activist heeft de longen uit zijn lijf geschreeuwd: ‘Wonen is een recht, geen privilege!’, ‘Huisjesmelkers, functie elders!’ en ‘Huizen voor mensen, niet voor winst!’

Zal het wat uitmaken? Zal de wachttijd voor een sociale huurwoning in Amsterdam van gemiddeld vijftien jaar voor mijn generatie naar een ‘gezonde’ acht jaar worden teruggebracht? Of moet mijn neefje van tien straks nog langer wachten?

‘Doe maar een patatje!’, zegt hij opgetogen. Ik kijk om me heen in pretpark Amsterdam: overal toeristen en toeterende taxichauffeurs. Het is hier te druk, dus lopen we door naar tram 13. De halve binnenstad ligt open door werkzaamheden. Nog meer lopen. We komen aan bij de Westerkerk, waar we tram 17 pakken.

Daar hoor ik hem uit over Anne Frank. ‘Ze woonden in een klein huisje’, zegt hij, ‘en in de oorlog zijn ze na twee jaar verraden.’ Da’s al veel beter dan ‘de opbrengst van dat museum gaat vast naar Israël’, aldus een oude Turkse vriend toen we daar als twintigers rondliepen.

Ergens bij de Kinkerstraat vraagt de kleine man hoe lang het nog duurt tot we bij oma zijn. Tien of vijftien minuten, antwoord ik. Hij vindt het opmerkelijk dat ik dat zo uit mijn hoofd weet. ‘Deze route heb ik al duizend maal afgelegd’, zeg ik, rondkijkend alsof ik de burgemeester ben van tram 17.

Bij Pizza Nieuw-West treffen we het lelijke gezicht van gentrificatie aan

Bij oma eten we wat restjes menemen – roerei met tomaten, paprika, ui en kruiden. Natuurlijk is dat niet genoeg. De kleine activist had nog een patatje van me tegoed.

We maken daar een pizza van, en gaan naar Pizza Nieuw-West om de hoek. Daar treffen we niet alleen pizza aan, maar ook het lelijke gezicht van gentrificatie in Amsterdam.

Twee aangeschoten witte twintigers, met een blikje Amstel in de hand, steken de draak met de hardwerkende ondernemers met een migratieachtergrond. Slap geouwehoer over ‘de beste pizza’s van Nederland’. De ondernemers kunnen alleen maar vriendelijk teruglachen.

‘Mijn vrienden in Purmerend hebben het al dagen over Pizza Nieuw-West’, zegt de ene kakstem tegen de ander, ‘en ook hoe hij die pizza’s voor ons snijdt, zo’n service kunnen we nergens meer krijgen.’

‘Hmm, dus het is niet alleen de zeven euro voor een grote pizza die deze zo lekker maakt’, denk ik.

Ze hebben er zeven besteld om de Champions League-finale te kijken in een gesplitte voormalige sociale huurwoning op de Jan Tooropstraat, waar ik ze, met muziek uit een bluetooth-speaker, uit zag komen. Verkocht door De Key, waar we vanochtend tegen hebben gedemonstreerd. Hoeveel vangt de pandjesparasiet er nu per student? Vast meer dan de 550 euro die werd betaald door het gezin dat er eerst woonde.

Het gaat allemaal in een split second door mijn hoofd, totdat ik bijna wordt omvergeduwd door klierende Marokkaanse pubers. Zij hebben de witte indringers in de pizzazaak natuurlijk ook opgemerkt en beginnen al commentaar te leveren.

‘Ja, lekker dronken’, hoor ik ze tegen elkaar roepen. Maar één van de hardwerkende ondernemers achter de kassa weet ze met één dodelijke blik enigszins te disciplineren.

‘Zullen we weggaan?’, vraag ik aan de kleine Amsterdammer naast me. ‘Nee’, zegt hij met observerende ogen. We bestellen onze pizza en nemen plaats. De witte zatlappen vertrekken met de grootste gebaren. Eén stressfactor minder.

We zijn nu weer Turken en Marokkanen in da hood, een uitvloeisel van het zogenaamde ‘mislukte immigratiebeleid’, zoals oud-minister Henk Kamp (VVD) in 2017 zei. De exponenten van een multiculturele generatie met ‘integratieproblemen’, een generatie waar vanaf 2005 de ‘Wet bijzondere maatregelen grootstedelijke problematiek’ op werd losgelaten en die nu op basis van onze afkomst en inkomen onze buurten uitgegentrificeerd wordt.

We maken ruimte voor de witte omvolkers van Amsterdam Nieuw-West, die nooit als een ‘grootstedelijk probleem’ in beleidstukken zullen terechtkomen en ook nooit hoeven te ‘integreren’. Ze nemen gewoon de hele buurt over.

‘Juridisch gelul’, ‘rookgordijn’: brief kabinet over staatsracisme gefileerd

0

De erkenning van het kabinet dat de Belastingdienst zich schuldig maakte aan institutioneel racisme kan op veel kritiek rekenen bij gedupeerden, oppositiepolitici en experts. Het kabinet gaat lang niet ver genoeg, vinden zij.

Gisteren erkende staatssecretaris Marnix van Rij (Financiën) dat er bij de toeslagenaffaire sprake was van institutioneel racisme bij een deel van de Belastingdienst. Hij deed dit in een brief naar de Tweede Kamer, waarin hij sprak over ‘patronen’ die ‘onacceptabel zijn’. Maar er was geen sprake van kwade opzet, neemt hij zijn ambtenaren in bescherming.

Onbewust racisme, dus. Gisteravond zei toeslagenouder Janet Ramesar bij Op1 al dat ze niet kan leven met de brief van van Rij. ‘Ik denk dat het een soort rookgordijn is. Dit is niet erkennen voor mij. Dat er na twee jaar geen excuses komt, vind ik pijnlijk.’

Amma Asante, voorzitter van de Landelijke Cliëntenraad, oud-Kamerlid (PvdA) en Kanttekening-columnist, tweet: ‘Vooralsnog lijkt men meer bezig met imago en ‘Het was niet zo bedoeld’ dan met wat doet het met de gedupeerden en hoe gaan we dit grondig aanpakken? Stapje voor stapje dus….’.

Ook Kamerlid Pieter Omtzigt, een van de drijvende krachten achter het blootleggen van de affaire, is nog niet tevreden. Hij tweet dat een nader onderzoek moet worden gestart om uit te zoeken wie precies achter deze affaire zit. Ook spreekt Omtzigt van een ‘geregisseerde mediacampagne’ en klaagt dat er te weinig naar de dossiers wordt gekeken.

BIJ1-Kamerlid Sylvana Simons tweet geen woorden te hebben voor het toeslagenschandaal. Ze deelt met instemming de Volkskrant-column van Sheila Sitalsing van vandaag, met de veelzeggende titel ‘Na drie jaar onderzoek naar racisme bij de Belastingdienst ligt er een brief vol juridisch gelul’.

Ook de Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme vindt dat het kabinet meer moet doen. Het kabinet moet ook spreken over directe discriminatie. Wie zich daaraan schuldig maakt, kan daarvoor strafrechtelijk vervolgd worden. Nu verschuilt het kabinet zich te veel in onzichtbare ‘patronen’ en onbewust handelen door schuldige ambtenaren, zegt coördinator Rabin Baldewsingh tegen NU.nl.

Het College voor de Rechten van de Mens sluit zich daarbij aan. Volgens het college geeft Van Rij zijn ambtenaren te veel rugdekking door te stellen dat er geen sprake was van kwade opzet. want ‘dat doet niet af aan de ernst van de gevolgen voor individueel getroffenen’.

Van Rij wil nu meer ‘bewustwording’ creëren bij zijn ambtenaren, maar dat gaat volgens racisme-coördinator Baldewsingh niet ver genoeg omdat ‘deze uitsluiting niet een kwestie van bewustzijn was, maar door het systeem kwam’.