21.2 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 471

Turks oppositielid krijgt OM achter zich aan na eren Armeense doden

0

Turkse aanklagers zijn een onderzoek gestart tegen Sezgin Tanrikulu. Hij is parlementariër namens de seculiere CHP, de grootste oppositiepartij van Turkije. 

Eergisteren, toen de Armeense Genocide wereldwijd werd herdacht, twitterde Tanrikulu ter nagedachtenis aan enkele honderden Armeense intellectuelen die op 24 april 1915 werden opgepakt en later gedood. Dit wordt door veel wetenschappers gezien als start van de genocide.

‘Echte gerechtigheid kan niet worden bereikt zonder de confrontatie aan te gaan met deze geschiedenis, die het keerpunt is van het kwaad’, aldus Tanrikulu. Maar met zijn woorden heeft hij ‘de morele persoonlijkheid van de Turkse staat’ vernederd, aldus zijn aanklagers.

Turkije ontkent dat zijn Ottomaanse voorgangers zich tijdens de Eerste Wereldoorlog schuldig maakte aan genocide op de christelijke Armeniërs en Assyriërs. De meeste wetenschappers erkennen de Armeense Genocide wel als een feit, alsmede de Tweede Kamer en andere westerse parlementen.

De Armeens-Turkse oppositiepoliticus Garo Paylan van de pro-Koerdische oppositiepartij HDP haalde eergisteren ook al de woede van regeringspartij en andere nationalistische partijen op de hals, toen hij een voorstel indiende in het Turkse parlement om de Armeense Genocide te erkennen.

‘De brutaliteit van het indienen van zo’n voorstel kan alleen met steun van buiten Turkije tot stand komen’, zei de parlementsvoorzitter’, die het voorstel meteen de prullenbak inwees. ‘Zulk gedrag is niks anders dan provocatie’.

Egypte: journaliste opgepakt na maken anti-regeringsvideo’s

0

De Egyptische autoriteiten hebben journalist Safaa al-Korbigi opgepakt. Ze maakte al een tijdje anti-regeringsvideo’s en wordt onder meer beschuldigd van het verspreiden van ‘nepnieuws’.

Al-Korbigi werd in maart ontslagen bij het staatsmediabedrijf, omdat ze vaak niet op haar werk zou verschijnen. De journalist is een uitgesproken criticus van de economische crisis waar Egypte nu mee kampt en heeft video’s op internet geplaatst waarin ze kritiek heeft op het beleid van president Abdel Fattah al-Sisi.

Mensenrechtenorganisatie Egyptian Network for Human Rights reageert verontwaardigd op de arrestatie van Safaa al-Korbigi. ‘Haar arrestatie maakt deel uit van een voortdurende reeks van repressie en misbruik door de Egyptische autoriteiten tegen journalisten, om het muilkorfbeleid tot nadere order voort te zetten.’

In Egypte zitten naar schatting meer dan 120.000 mensen in de gevangenis, waarvan meer dan de helft politieke gevangenen, aldus de mensenrechtenorganisatie.

Kamervragen over levenslang veroordeelde Turkse filantroop Kavala

0

PvdA-Kamerlid Kati Piri heeft schriftelijke vragen gesteld aan minister Wopke Hoekstra (Buitenlandse Zaken) over Osman Kavala. Gisteren werd deze Turkse miljonair en filantroop tot levenslang veroordeeld wegens vermeende betrokkenheid bij de mislukte coup van 2016.

Piri wil van Hoekstra weten of hij bij zijn Turkse collega Mevlüt Cavusoglu gaat pleiten om de snelle vrijlating van Kavala en andere politieke gevangenen. Ook wil ze van Hoekstra weten wat de consequenties van deze veroordeling zijn.

Er liggen nog uitspraken van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens om Kavala en Selahattin Dermitas, de gevangen leider van de pro-Koerdische oppositiepartij HDP, vrij te laten.

Piri wil dat Hoekstra zich in Europees verband hard maakt voor snelle uitzetting van Turkije uit de Raad van Europa, het stoppen van toenaderingsgesprekken tussen Turkije en de EU en het plaatsen van Turkije op de Europese sanctielijst. Ze wil ook dat de minister de Turkse ambassadeur ontbiedt.

Kavala (64) is ondernemer, maar werd in Turkije vooral bekend vanwege zijn liefdadigheidswerk. Hij maakte zich hard voor cultuur, vrouwenrechten, milieu en verzoening tussen Turken, Koerden en Armeniërs. Hij werd eerst ervan beschuldigd het brein te zijn achter de Geziparkprotesten van 2013. Vervolgens zou hij betrokken zijn bij de coup. Experts zeggen dat hij louter om politieke redenen vastzit.

Niet moslim, wel meedoen met de ramadan: ‘Het geeft mij rust’

Niet-moslims die meedoen aan de ramadan? Het klinkt niet bepaald gebruikelijk. En toch zijn er jaarlijks Nederlanders die besluiten mee te vasten tijdens deze heilige islamitische maand, ondanks dat ze zelf geen moslim zijn. De Kanttekening sprak drie van hen.

De vastenmaand is naast een verplichting voor moslims ook een periode van gezelligheid en samenhorigheid. Door heel het land worden iftars georganiseerd waar iedereen, moslim of geen moslim, welkom is. Sommige Nederlanders gaan een stapje verder en besluiten ook echt mee te gaan vasten tijdens de ramadan. Waarom zo’n besluit? En hoe ervaren zij het vasten?

‘Gedurende de dag mis ik het eten en drinken niet echt’, vertelt Lakshmi Jagesar (35) uit Delft. ‘Het valt eigenlijk wel mee. Het vasten brengt mij juist een rustgevend gevoel. Alsof je helemaal zen bent.’

Lakshmi doet dit jaar voor het eerst mee aan de ramadan. ‘Ik hoorde hier ieder jaar weer over. Maar ik kon mij er nooit iets bij voorstellen, over hoe het nu voelt om het zelf te ervaren. Ik begon mij meer te verdiepen in het geloof en waarom de ramadan zo belangrijk is. Het was een gevoel dat mij ertoe bracht om dit jaar mee te gaan vasten.’

Lakshmi vast samen met haar vriend, die islamitisch is. Ze heeft er helemaal zelf voor gekozen, vertelt ze. ‘Ik doe het volledig voor mijzelf. Ik vind het heel mooi om meer over zijn religie te leren. Ik kan hem over alles en nog wat vragen. Maar hij verplicht mij nergens toe.’

Wat ze het leukste vindt aan de ramadan? ‘Elke dag bedenken wat je vandaag zal gaan klaarmaken. Wat voor snacks ga ik maken? Wat voor fruittafel? Hoe ga ik de eettafel mooi versieren? Je bent er gedurende de dag heel intensief mee bezig. Normaal denk ik niet zoveel hierover na. Iedere dag ga ik op zoek naar een nieuwe inspiratie. Hierdoor krijg ik meer energie en dit brengt mij de ramadan door.’

‘Ik vind het heel mooi om meer over mijn vriend zijn religie te leren’

Ivana Batista (35) uit Rotterdam doet al zeker vijf jaar mee aan de ramadan. Ze is zelf christelijk en doet ook mee aan de christelijke traditie van het vasten, die dit jaar toevallig overlapt met de vastenperiode van de ramadan.

‘Voor mij is het meedoen aan de ramadan een uiting van respect voor het geloof van mijn islamitische vrienden. Ik voel mijn tijdens deze maand ook meer verbonden met hen. We organiseren samen iftar-avonden. Dat is heel gezellig. Hierdoor draait het niet alleen om eten, maar om meer dan dat. Je deelt met z’n allen iets moois. Mijn vrienden en ik weten van elkaar waar je mee bezig bent gedurende de dag. Het voelt hierdoor net alsof je een gezamenlijke reis maakt.’

Het islamitisch vasten vindt Ivana niet zo zwaar. ‘Het is iets wat je voor jezelf doet, en voor niemand anders’, zegt ze. ‘Hierdoor train ik ook zelf controle en discipline. Tijdens werk kan ik me beter concentreren. Normaal heb ik na het lunchen een dipje. Nu heb ik dat niet.’

Omdat de christelijke vastentijd samenvalt met de ramadan gaat Ivana ook naar de kerk om haar zondes op te biechten. Het vasten in de christelijke traditie verschilt van het islamitische vasten, legt ze uit.

‘Bij christenen is het zo dat we wel mogen eten en drinken gedurende de dag. Alleen is het de bedoeling dat wij één ding opgeven: bijvoorbeeld het drinken van alcohol. Ook moeten wij, net zoals bij de ramadan, ons onthouden van negatieve denkbeelden.’

Ramadan als islam-verdieping

Voor Nederlanders die nog zoekende zijn en zich misschien ooit willen bekeren, biedt de ramadan een mooie gelegenheid om de spiritualiteit van de islam te beleven. Celine Oosterbeek* (32) uit Amsterdam is niet gelovig opgevoed, maar gelooft wel in een Schepper. Sinds enkele jaren heeft zij steeds meer interesse ontwikkeld in de islam.

‘Het vasten tijdens de ramadan is één van de vijf zuilen van de islam. Daarom besloot ik sinds dit jaar mee te doen. Het helpt mij in mijn reis naar de islam. Door de rust die ik ervaar krijg ik meer de gelegenheid om de heilige Koran te lezen. Ik wil deze maand gebruiken om de Koran beter te begrijpen. En ook om te leren bidden. Door het verrichten van de salaat (het rituele gebed, red.) geeft de vastenperiode mij meer bezinning. Naar de moskee gaan doe ik nog niet. Wellicht in de toekomst.’

‘Het vasten helpt mij in mijn reis naar de islam’

Voor Celine draait de heilige maand niet alleen maar om gezelligheid. De ramadan biedt haar de gelegenheid geeft om dichter tot zichzelf te staan. Hoe vul je dan de ruimte in op die momenten dat je alleen bent?

Celine: ‘Je zet jezelf, je ego en al het andere aan de kant en focust je op de Schepper. Het meedoen aan de ramadan geeft mij veel rust. Je hebt meer tijd gedurende de dag en hierdoor kan je meer bewust nadenken over hoe je je dag wil indelen.’

Ook bij Lakshmi leidt de ramadan tot een groter wordende behoefte om zich in islam te gaan verdiepen. Ze luistert gedurende de dag graag naar islamitische gebeden. ‘Net voordat de iftar begint, luister ik naar naat (ramadanliedjes, red.): voor je geluk, voor de liefde of voor de mensen om je heen. Het mooie is dat als je samen met iemand vast die ook islamitisch is, dat je vragen kunt stellen en hij overal de antwoorden op heeft. Ik voel me ook heel erg op mijn gemak. Niks moet, alles mag.’

‘Mijn vrienden en familie vinden het heel stoer dat ik mee doe. Sommige mensen in mijn omgeving reageerden aan het begin verbaasd. Ze vroegen waarom ik ging meedoen met vasten tijdens de ramadan, en wilden weten of ik me had bekeerd tot islam. Maar uiteindelijk hebben ze wel respect dat ik dit doe. Dat geeft me weer een boost om door te gaan.’

‘Je bent toch geen moslim geworden?’, vroegen mijn vrienden’

Bij de christelijke Ivana ligt dat anders. Toen ze zeven jaar geleden voor het eerst meedeed, kreeg ze negatieve reacties van haar vrienden: ‘Ze vonden het vreemd toen ik vertelde dat ik meedeed. ‘Je bent toch geen moslim geworden?’, vroegen ze. Ik probeerde hen uit te leggen wat voor keuze ik had gemaakt. Ik vond en vind dat het hen niks aangaat. Maar ze doen er nog steeds heel lacherig over en maken nare opmerkingen. Dan voel je die negatieve sfeer. Ik voel mij niet prettig bij negatieve opmerkingen en probeer kalm te blijven. Ik wil tijdens het vasten zoveel mogelijk wegblijven van slechte gedachten en ik probeer me niet meer te stressen om kleine onbenullige dingen. Dat is ook bij Orthodoxe christenen zo tijdens hun vastenperiode. Mijn familie is gelukkig wel trots op mij en respecteert mijn keuze. Ook mijn islamitische vrienden vinden het fijn dat ik meedoe.’

Wat valt van de ramadan te leren?

Celine: ‘Tijdens de ramadan heb ik veel over mezelf geleerd. Ik vind het belangrijk dat ik ook na de heilige vastenmaand deze doelen implementeer. Zodat het niet alleen bij deze maand blijf.’

Lakshmi merkt dat ze meer is gaan letten op een gezond voedingspatroon. ‘Ik eet bijvoorbeeld meer groente en fruit. En ik zorg ook voor afwisseling in het eten.’

Ivana vertelt dat ze door de ramadan merkt dat ze zich ‘meer geaard en spiritueel’ voelt. De ramadan brengt haar dichterbij tot haarzelf, zegt ze. ‘Ik merk dat ik meer dankbaar ben voor de goede dingen in het leven. De maatschappij waarin wij leven zorgt er namelijk voor dat we zoveel willen. We worden al gauw materialistisch. Dankzij de ramadan leer ik nu om stil te staan bij hoe goed ik het wel niet heb.’

*Gefingeerd. Oosterbeek wil niet veel ruchtbaarheid geven aan haar bekeringsproces.

Texas schort executie Latijns-Amerikaanse Melissa Lucio (53) op

0

De Latijns-Amerikaanse Melissa Lucio (53) zou woensdag worden geëxecuteerd door de staat Texas. Maar veel mensen geloven dat ze onschuldig is. Een Texaanse rechtbank heeft haar doodvonnis nu met tenminste vier maanden opgeschort, omdat verder onderzoek nodig zou zijn.

Lucio zou in 2007 haar tweejarige dochtertje Mariah hebben omgebracht. Maar de verwondingen op het lichaam van haar dochter komen volgens Lucio doordat Mariah van de trap is gevallen. Na Mariah’s dood werd Melissa Lucio zeven uur ondervraagd, zonder water en advocaat. Lucio bekende en dit werd gebruikt om haar ter dood te veroordelen.

Lucio’s doodvonnis lokte internationale verontwaardiging uit. Onder meer Mexico, de Europese Unie, HBO-show Last Week Tonight with John Oliver en Amnesty International ijverden voor haar leven. Ook veel experts twijfelen aan de eerlijkheid van de rechtszaak. Toch werd de doodstraf ook in hoger beroep bevestigd.

Een Texaans Hof van Beroep heeft nu alsnog besloten dat de rechtbank van Cameron County, een district binnen Texas waar Lucio oorspronkelijk was veroordeeld, nogmaals moet bekijken of Lucio schuldig is.

‘Ik dank God voor mijn leven. Ik heb altijd op Hem vertrouwd, zegt Lucio in een verklaring van haar juridische team. ‘Ik ben dankbaar dat het Hof me de kans heeft gegeven om te leven en mijn onschuld te bewijzen. Mariah zit vandaag en altijd in mijn hart.’

Sinds 1976, toen de doodstraf na tien jaar werd heringevoerd, zijn meer dan vijftienhonderd personen geëxecuteerd in de Verenigde Staten. Hieronder bevonden zich ‘slechts’ 17 vrouwen.

Turkije stuurt honderden Afghanen terug

0

Turkije heeft 227 gevluchte Afghanen teruggestuurd naar Afghanistan, waar de Taliban sinds vorig jaar aan de macht zijn. Dat meldt pro-regeringskrant Sabah.

Volgens Sabah gaan de inspanningen van de Turkse regering om ‘irreguliere migratie’ te trotseren onverminderd door. Migranten worden vanuit ‘repatriëringskampen’ naar het land van herkomst teruggezonden.

Vanuit het Turkse Malatya landde een vliegtuig vol Afghanen in Kabul. Op deze wijze zijn er al 681 ‘irreguliere migranten’ teruggestuurd, aldus Sabah.

Turkije kampt met een grote influx vanuit verschillende conflictgebieden, zoals Afghanistan, Oekraïne en Syrië. De officiële teller staat ongeveer op vier miljoen vluchtelingen uit Syrië en andere gebieden.

Vanwege de economische crisis worden de migranten de laatste jaren steeds vaker tot zondebok gemaakt. Zo zouden eind vorig jaar drie Syriërs levend zijn verbrand door een Turkse collega in de bouwsector.

De Turkse minister Süleyman Soylu (Binnenlandse Zaken) zegt het niet meer te zullen toelaten dat Syriërs tijdens het Suikerfeest hun familie in Syrië opzoeken. Wie toch gaat, moet daar blijven.

Volgens Soylu zijn al 500.000 Syriërs naar hun land teruggekeerd nadat delen van het land door het Turkse leger zijn ‘bevrijd’. Ook zijn de afgelopen vijf jaar ongeveer 700.000 ‘irreguliere migranten’ van Turkije naar Europa vertrokken, geeft hij aan.

Turkije heeft een deal gesloten om migranten niet door te laten naar Europa, maar iedere dag weer trekken mensen via land of zee door naar Griekenland of Bulgarije.

Armeens-Turks politicus gekapitteld na voorstel tot genocide-erkenning

0

De Armeens-Turkse oppositiepoliticus Garo Paylan heeft een wetsvoorstel ingediend voor de erkenning van de Armeense Genocide in 1915, die door de Turkse staat ontkend wordt. Dat heeft hem de woede opgeleverd van regeringspartij AKP en andere nationalistische partijen in het parlement. Dit meldt de Turkse nieuwssite Ahval.

Het wetsvoorstel wil erkenning voor de moord op anderhalf miljoen Armeniërs en andere christenen in het toenmalige Ottomaanse rijk. Ook wil het voorstel een onderzoek naar de ambtenaren die verantwoordelijk waren voor de doden, de verwijdering van de namen van daders in publieke ruimtes en Turks burgerschap voor de nakomelingen van vluchtelingen.

‘De Armeense Genocide vond hier plaats, in dit land, en gerechtigheid kan alleen gediend worden in dit land, Turkije’, aldus Paylan, die lid is van de pro-Koerdische oppositiepartij HDP.

Deze woorden viel de regering-Erdogan in het verkeerde keelgat. Het wetsvoorstel, dat vanwege een genocide-ontkennende meerderheid in het parlement toch al kansloos was, werd om ‘statutaire’ redenen linea recta verworpen door de Turkse parlementsvoorzitter (AKP).

‘De brutaliteit van het indienen van zo’n voorstel kan alleen met steun van buiten Turkije tot stand komen’, zei de parlementsvoorzitter’, daarom moest dit geweigerd worden. Zulk gedrag is niks anders dan provocatie’.

De Armeense Genocide wordt tot dusver ontkend door de Turkse staat. De Kanttekening ging daar eerder over in gesprek met genocidewetenschapper Anthonie Holslag en de Turks-Nederlandse historicus Armand Sag, die vraagtekens plaatst bij het genocidebegrip.

Surinaamse president organiseert iftar in achtertuin, bidt mee met moslims

0

President Chan Santokhi organiseerde dit weekend een iftar in de achtertuin van zijn presidentieel paleis. Hij deed er ook mee aan het gebed.

Het was de eerste keer in de Surinaamse geschiedenis dat een president een iftar op het paleis organiseert, meldt de Surinaamse website Waterkant.

Momenteel zijn moslims bezig aan de vierde en laatste week van de vastenmaand ramadan. De maaltijd waarmee het vasten elke avond wordt verbroken heet een iftar.

Santokhi prees de Surinaamse tolerantie, waar verschillende geloven en etniciteiten met elkaar in vrede samenleven. Hij zij zich ervoor in te spannen dat dit ook zo zal blijven.

Santokhi, zelf hindoe, deed er ook – zittend – mee aan het gebed. Hij zei erg blij te zijn met de aanwezige moslims in zijn tuin. ‘Met uw aanwezigheid wordt bevestigd dat u veel belang hecht aan een open, vrije, maar bovenal hechte samenleving waarin alle Surinamers ongeacht hun godsdienst, cultuur een zijn.’

Israël beantwoordt raket uit Libanon met artillerievuur

0

Vandaag heeft het Israëlische leger Zuid-Libanon met artillerievuur bestookt, in reactie op een raket vanuit die regio. De raket kwam terecht in een open gebied in Israël, vlak over de grens met Libanon.

Het Libanese leger zegt dat Israël vijftig artilleriegranaten heeft afgevuurd op verschillende Libanese steden nabij de zuidelijke grens met Israël.

Na de Israëlische beschietingen lieten VN-vredestroepen in het zuiden van Libanon sirenes loeien terwijl het Libanese leger troepen stationeerden, aldus de Arabische nieuwszender al Jazeera.

Het Israëlische leger zegt open gebieden nabij de plek waar de raket vandaan kwam te hebben gebombardeerd, evenals een ‘infrastructureel doel’. Israël denkt dat Palestijnse militanten achter die aanval zitten. ‘Wij geloven dat dit verband houdt met de islamitische heilige maand ramadan en de rellen op de Tempelberg’, zegt een legerwoordvoerder.

De afgelopen twee weken hebben er botsingen plaatsgevonden tussen Palestijnen en de Israëlische politie in de Al Asqa-moskee, de op twee na meest heilige plaats van de islam.

De Israëlische politie zou te weinig doen om Joodse extremisten tegen te houden, die willen bidden op het complex. Israël heeft met Jordanië, dat het complex beheert, afgesproken dat alleen moslims er mogen bidden.

Minstens 57 Palestijnen raakten vrijdag gewond bij confrontaties met de Israëlische politie op het Al-Aqsa-complex, meldde het internationale persbureau Reuters.

Palestijnen en moslims over de hele wereld zijn woedend over het Israëlische optreden in en rond de Al Aqsa-moskee, dat ze zien als een flagrante provocatie.

De vrees bestaat dat de spanningen zullen leiden tot een herhaling van de gebeurtenissen van vorig jaar, toen Israël en Hamas een 11-daagse oorlog voerden.

Islamofilie bestaat wel degelijk

0

In tegenstelling tot het hindoeïsme of het boeddhisme houdt de islam de gemoederen in Nederland behoorlijk bezig. Maar weinig verhouden zich nog neutraal tot de islam. Na decennia van jihadistisch terrorisme, conflicten rondom integratie en anti-islamitische politieke partijen kunnen we stellen dat angst of afkeer van de islam in veel segmenten van onze samenleving aanwezig is. We zien het terug in de politiek, in de media en zelfs binnen de overheid – getuige het feit dat het doneren aan een moskee al genoeg bleek om op een zwarte lijst van de Belastingdienst te kunnen belanden.

Veel moslims ervaren alledaagse islamofobie. Vrouwen met een hoofddoek die lastig gevallen worden op straat, discriminerende opmerkingen op de werkvloer, negatieve stereotypen in het onderwijs, verzet tegen de bouw van een moskee of angst voor de komst van vluchtelingen met een islamitische achtergrond: voorbeelden te over van hoe islamofobie een impact heeft op onze samenleving en, vooral, op het leven van moslims.

En dat is kwalijk. Ongefundeerde angst of afkeer van een religie of groep gelovigen moeten we bestrijden, evenals discriminatie of uitsluiting. De islam en moslims verdienen het, net als ieder andere religie of bevolkingsgroep, om op basis van feiten en merites beoordeeld te worden. Niet op basis van angst of vooroordelen, wat nu nog te vaak gebeurt in dit land.

Maar islamofobie bestrijd je niet door te vervallen in het tegenovergestelde, namelijk islamofilie: een overdreven voorliefde voor of positieve houding tegenover de islam of moslims. Recentelijk plakte schrijfster Lale Gül deze term, die al decennia rondzoemt in het islamdebat, op de positieve houding van de media tegenover de ramadan.

Gül wilde hiermee aankaarten hoe media rondom de ramadan plotseling overdreven positieve aandacht hebben voor de islam, zonder zulke aandacht te hebben voor andere religies. Bovendien vergeten media dat de ramadan ook zijn schaduwkanten kent. Neem negatieve effecten op de gezondheid, de zogeheten ‘ramadanpolitie’ die gelovigen in het gareel probeert te houden en de uitsluiting die ex-moslims ervaren. Het gebruik van deze term kwam Gül op kritiek te staan, op social media en in de Kanttekening-column van Tayfun Balcik.

In zijn column vraagt Balcik zich of of Gül het opkomen voor en vieren van de rechten van de LHBTIQ+-gemeenschappen in Nederland, met regenboogstraten en veelvuldige media-aandacht,  ook als ‘homofilie’ weg zou zetten. Een vergelijking die mijns inziens niet bepaald opgaat. Want het vieren van het recht om jezelf te zijn is fundamenteel iets anders dan het deelnemen aan een religieuze traditie waar de nodige schaduwkanten aan vast zitten.

We kunnen van alles zeggen en vinden van Güls islamkritiek. Maar haar punt – dat islamofilie bestaat in onze samenleving – is belangrijk. En de ramadan is, zoals Gül al schreef, meestal dé periode dat deze islamofilie tot uiting komt. Plotseling besteden media overdreven aandacht aan de ramadan en de islam – veelal positief –, zien we politieagentes met hoofddoek in de moskee en politici, bestuurders en andere bobo’s bij allerlei iftars.

We moeten ons net zomin overgeven aan islamofilie als aan islamofobie

Ik ben zelf ook niet vies van een iftar in een moskee tijdens de ramadan. Gezelligheid en lekker eten gegarandeerd. Niks mis mee. Maar we moeten ons net zomin overgeven aan islamofilie als aan islamofobie. Zeker in links-liberale kring, bij sommige media, delen van de wetenschap en in het onderwijs zien we geregeld islamofilie opduiken. Ronduit problematisch, omdat het de schaduwkanten van de islam en de Nederlandse moslimgemeenschappen verbloemt.

Tegelijkertijd komt islamofilie voor een belangrijk deel direct door de sterk aanwezige islamofobie in onze samenleving. Zij die zichzelf overgeven aan islamofilie doen dit juist omdat ze zien dat moslims en de islam te vaak onterecht negatief bejegend worden. Wie zich ergert aan islamofilie zou er daarom goed aan doen zich ook uit te spreken tegen islamofobie. Willen we dat het één verdwijnt, dan moeten we beiden bestrijden.