14.2 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 543

‘Taliban jagen op gehandicaptenactivisten’

0

Gehandicaptenactivisten in Afghanistan vrezen voor hun leven sinds de Taliban het land hebben overgenomen.

De Taliban hebben een granaat in de tuin van een gehandicaptenactivist gegooid, meldt het Amerikaanse online medium the Nation. Omdat diens organisatie Amerikaanse subsidies heeft gekregen, zouden de Taliban denken dat hij en zijn medeactivisten spionnen zijn.

Volgens Isabel Hodge, uitvoerend directeur van een internationale gehandicaptenorganisatie, lopen minstens vijftig Afghaanse gehandicaptenactivisten gevaar. Door hun banden met de Verenigde Staten hebben deze activisten nu een probleem.

Vanwege ruim veertig jaar oorlog kent Afghanistan veel gehandicapten. Het is een kwetsbare groep waar Amerika onvoldoende rekening mee hield toen het op de luchthaven van Kabul besloot wie mee mocht met de evacuatie en wie niet, aldus Hodge.

Geen van de vijftig gehandicaptenactivisten die Hodge voor het ministerie van Buitenlandse Zaken had geïdentificeerd, werd geëvacueerd.

Hodgde vreest ook voor de sociaaleconomische perspectieven van gehandicapten in Afghanistan. Onder president Ashraf Ghani kregen ze een maandelijkse uitkering, die ze onder de Taliban mogelijk kwijtraken.

Kashmir totaal van buitenwereld afgesloten na dood separatistenleider

0

De Indiase autoriteiten hebben Kashmir weer totaal afgesloten, om mogelijke onlusten te voorkomen rond de begrafenis gisteren van separatistenleider Syed Ali Shah Geelani, die woensdag op 92-jarige leeftijd is overleden.

Zijn familieleden hebben Geelani (foto) niet eens fatsoenlijk islamitisch kunnen begraven, vertellen ze aan de Arabische nieuwszender al Jazeera. ‘We hebben verteld dat we hem om tien uur zullen begraven, zodat onze familieleden die in afgelegen gebieden wonen, aanwezig kunnen zijn. Maar ze namen het lichaam om drie uur ’s nachts met geweld mee, en lieten niemand van ons deelnemen aan de laatste gebeden. Ze kregen zelfs ruzie met de vrouwen in de familie die zich verzetten tegen het afpakken van zijn lichaam.’

De familie van Geelani wilde de activist begraven op het belangrijkste martelarenkerkhof in de stad Sringagar, maar de politie greep in en begroef hem op een andere plek.

Geelani gaf jarenlang leiding aan een overkoepelende alliantie van afscheidingsbewegingen, bekend als de Hurriyat-conferentie, die door middel van burgerlijke ongehoorzaamheid protesteerde tegen de Indiase bezetting van Kashmir.

De Hurriyat-conferentie viel uiteen in 2003. Geelani wilde in tegenstelling tot gematigde activisten onder geen beding de dialoog aangaan met India. Hij pleitte voor een fusie van het Indiase deel van Kashmir met Pakistan. Vanwege het organiseren van enkele anti-Indiaprotesten werd Geelani al tien jaar onder huisarrest gehouden.

Na de dood van Geelani afgelopen woensdag bewaakten Indiase troepen Sringagar, om mogelijke protesten de kop in te drukken. Ook besloten de Indiase autoriteiten om alle internetverbindingen en mobiele netwerken in de Kashmir-vallei te verbreken. Dit deden de Indiase autoriteiten ook in augustus 2019, toen de Indiase premier Narendra Modi besloot om de speciale status van Kashmir in te trekken.

De Taliban zijn solidair met hun broeders en zusters in Kashmir, maar steunen geen gewapende strijd tegen de Indiase autoriteiten, zei Suhail Shaheen, de woordvoerder van de Taliban, gisteren.

Ook Utrechtse burgemeester wil van salafisten af, maar kan niets doen

0

Burgemeester Sharon Dijksma wil niet dat de omstreden salafistische moskee alFitrah een nieuw pand krijgt. Alleen zijn er geen juridische gronden om alFitrah uit Utrecht te weren, zegt zij volgens AD Utrecht.

Op 1 oktober moet alFitrah het pand hebben verlaten in een verlaten schoolgebouw, omdat de eigenaar van dit gebouw hier appartementen wil neerzetten. VVD en PVV in de gemeenteraad willen niet dat alFitrah straks een nieuw pand krijgt.

Ook burgemeester Dijksma liet tijdens het wekelijkse vragenuur weten dat de salafistische stichting liever kwijt dan rijk is in Utrecht. Maar als een particuliere eigenaar besluit een pand aan alFitrah te verhuren, dan kan de gemeente hier weinig aan doen, gaf ze aan.

AlFitrah ontmoedigt bezoekers om zich aan te sluiten bij de Nederlandse samenleving, bleek uit onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut uit 2019. Zo wordt ouders verteld dat hun kinderen niet aan sociale activiteiten van de school mogen meedoen, zoals de gezamenlijke Sinterklaasviering of Kerstmis. Ook is er onduidelijkheid over de financiering van de stichting.

Dijksma vertelde dat de gemeente Utrecht samen met Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid de stichting in de gaten houdt.

Turkije fel tegen Kaag: ‘Als EU nieuwe migrantendeal wil, is geld niet genoeg’

0

De Europese Unie aast op een nieuwe Turkije-deal die rekening houdt met de toekomstige opvang van Afghaanse vluchtelingen. Maar Turkije zal niet akkoord gaan met een overeenkomst die uitsluitend gebaseerd is op geld in ruil voor het tegenhouden van Afghanen.

‘Als de EU denkt ‘Wij geven geld, jullie houden Afghanen in het land’, dan kan een dergelijke samenwerking niet plaatsvinden.’ Dat zei de Turkse buitenlandminister Mevlüt Cavusoglu gisteren tijdens een persconferentie in Ankara, waar zijn Nederlandse ambtsgenoot Sigrid Kaag op bezoek was om te praten over Afghaanse vluchtelingen.

Kaag was woensdag in Qatar en in Pakistan, voordat ze gisteren naar Ankara vloog. Afghanistans buurlanden Iran, Pakistan, Oezbekistan en Tadzjikistan zitten niet op Afghaanse vluchtelingen te wachten. De EU wil het liefst dat Afghaanse vluchtelingen in de regio worden opgevangen, maar stuit in diezelfde regio op een muur. Ook Turkije zet de hakken in het zand, ontdekte Kaag gisteren.

Volgens Cavusoglu is het voor Turkije niet mogelijk om voor langere tijd Afghanen op te vangen die uit Afghanistan zijn geëvacueerd. Turkije vangt nu al zo’n vier miljoen Syriërs en driehonderdduizend Afghanen op. ‘Zelfs als zo’n voorstel komt, hebben we vanaf het begin gezegd dat we het niet zullen accepteren.’

De Turkse minister zei dat de bestaande migratieovereenkomst met de EU moet worden bijgewerkt om de nodige problemen op te lossen, ‘van de veilige repatriëring van Afghanen – in het geval de veiligheid en stabiliteit van Afghanistan zal worden gehandhaafd – tot de veilige repatriëring van Syriërs’.

Door de gebeurtenissen in Afghanistan vreest de EU voor een herhaling van de vluchtelingencrisis van 2015. Toentertijd bereikte de EU in 2016 een akkoord met Turkije om Syriërs op te vangen die de oorlog in hun land ontvluchten, in ruil voor miljarden euro’s voor vluchtelingenprojecten.

Een nieuwe vluchtelingendeal stuit in Turkije op veel weerstand. Vooral de grootste oppositiepartij in het land, de seculiere-nationalistische CHP, zit niet op miljoenen nieuwe vluchtelingen te wachten.

Kaag sprak gisteren met Cavusoglu niet alleen over Afghaanse vluchtelingen, maar ook over de situatie in Afghanistan zelf. De Nederlandse minister heeft een miljoen euro hulp toegezegd om Turkije te helpen om het vliegveld van Kabul te heropenen. Turkije, dat contact onderhoudt met de Taliban, heeft mensen op het vliegveld die in kaart brengen hoe de luchthaven weer operationeel kan worden.

‘Wij onderzoeken of wij middelen kunnen leveren en eventueel ook mensen’, aldus Kaag na haar gesprek met Cavusoglu. ‘We willen er alles aan doen om de landen die zich inzetten voor de veiligheid en die de toegankelijkheid van de luchthaven weer mogelijk willen maken, te ondersteunen. Met het doel om de evacuatie van Nederlanders en Afghanen die wij naar Nederland willen halen, mogelijk te maken.’

Zolang de EU pushbacks gedoogt, is die ‘waardengemeenschap’ nog ver weg

0

‘Hou je bek, je gaat dood!’, hoorde de Koerdische Meral Simsek vlak voordat gemaskerde mannen op haar in begonnen te slaan. De veertigjarige schrijfster, winnaar van meerdere internationale prijzen, vertelt in ogenschijnlijk traumatische toestand aan de Kanttekening: ‘Ik voelde mijn linkerschouder niet meer. Maar ik dacht: ‘Als ik doodga, dan maar strijdend ten onder’ – en ik bood verzet.’

Simsek vluchtte van Turkije naar Griekenland, werd teruggeduwd over de rivier Evros – maar niet voor eerst nog aanranding en een brute afranseling te hebben ondergaan. Haar indringende verhaal staat niet op zichzelf. Ze is een van de tienduizenden vluchtelingen die zijn teruggeduwd door Griekenland en andere EU-landen, soms na in elkaar te zijn geslagen of verkracht te zijn.

Over deze pushbacks aan de EU-grens is al veel gezegd en geschreven. Maar begin juli, toen ik in Griekenland was voor een werkbezoek, constateerde ik in mijn gesprekken met Turkse vluchtelingen dramatische gevolgen voor een kleine groep Turkse politieke vluchtelingen. Ze worden in Turkije gelijk opgepakt vanwege vermeende sympathieën voor de PKK of Fethullah Gülen. Ook Meral Simsek wacht in Turkije de cel. De reden: ze zou in een van haar boeken een fictionele staat hebben opgericht die verdacht veel zou lijken op Koerdistan.

Ook opvallend in het verhaal van Simsek: de gemaskerde man die haar toebeet ‘Je gaat dood!’ sprak geen Grieks, maar Turks. Turken die elkaar afrossen in een vreemd land? De Grieken hebben de arrestaties, martelingen en pushbacks voor een deel uitbesteed aan andere Turkssprekende vluchtelingen – die niet per se Turks zijn – in ruil voor een langer verblijf in Griekenland en daarna een enkeltje richting Duitsland of Nederland, vertelde een Turkse vluchteling in Griekenland mij.

Als dit waar is, dan is dit de perversie ten top. Hoe dan ook gaat het hier om illegale praktijken die, hoewel stelselmatig ontkend door Griekenland, uitvoerig zijn gedocumenteerd door de Verenigde Naties en diverse NGO’s. De gevolgen zijn dramatisch. Niet alleen voor Turken, maar ook voor talloze Syriërs, Afghanen en Afrikanen: zij leiden eenmaal terug in Turkije een uitzichtloos bestaan – als ze de overkant al halen. De pushbacks veroorzaken duizenden doden.

Europa wil vluchtelingen weren en laat Griekenland dat maar ‘schaffen’, hoe vies het klusje ook is

Grove schendingen van de mensenrechten, in een EU-land: in dat geval is er toch vast wel iets dat we kunnen doen? Dit vragen Turkse Nederlanders en vluchtelingen die mij via-via weten te bereiken. Ze vragen mij om hulp omdat een familielid vanwege de pushbacks nu in Turkije gevangen zit. Maar mijn antwoord is steevast hetzelfde: ‘Nee, we kunnen hier niets doen.’ Want alleen de EU-instituties en -lidstaten kunnen dat. Maar zij gedogen deze praktijken willens en wetens.

De Europese Commissie, normaal zo gretig om misstanden op eigen bodem aan te kaarten – Hongarije, Polen – is angstvallig stil. Het zou kunnen voorstellen sancties aan Griekenland op te leggen. Of om financiering van de grensbewaking te koppelen aan het waarborgen van de mensenrechten. Maar de Europese Commissie houdt de kaken stijf op elkaar. En Frontex – de Europese grenswacht – weet wel van de pushbacks, maar doet er niets aan, aldus een recent rapport dat is opgesteld onder leiding van GroenLinks-Europarlementariër Tineke Strik.

EU-lidstaten houden eveneens hun mond. De tijd van Angela Merkels ‘Wir schaffen das’ is voorbij. Europa wil vluchtelingen weren en laat Griekenland dat maar schaffen, hoe vies het klusje ook is.

Ook de Nederlandse regering gelooft het allemaal wel. Eind juni nam de Tweede Kamer nog wel een motie van PvdA-Kamerlid Kati Piri aan, die premier Mark Rutte oproept om de pushbacks in Europees verband te veroordelen. Daar is verder nooit meer iets van vernomen.

Het wegkijken zal niet heel veel langer meer gaan. Het drama in Afghanistan overschaduwt nu nog even alle andere Europese prioriteiten, maar maakt de pushback-kwestie straks in potentie nog stukken penibeler. Tienduizenden Afghanen vluchten richting Turkije, dat nu al ruim drie miljoen Syriërs en driehonderdduizend Afghanen opvangt. De boodschap van president Erdogan richting de EU van de afgelopen weken was duidelijk: bij nog veel meer vluchtelingen uit Afghanistan is de Turkijedeal, of wat er nog van over was, niet houdbaar.

De EU is nu aan zet. Als het, na alle mislukte pogingen van de afgelopen jaren, wil bewijzen alsnog een waardengemeenschap te zijn, dan zou het moeten weten wat te doen.

Burgemeester Londen wil monument voor moslimsoldaten WOI en WOII

0

Londen krijgt wellicht een monument voor de honderdduizenden moslims die tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog hebben meegevochten aan Britse zijde. Burgemeester Sadiq Khan steunt alvast de plannen.

‘De ongelooflijke bijdrage die moslimsoldaten hebben geleverd en nog steeds leveren aan de Britse strijdkrachten, verdient het om te worden herdacht en gevierd’, aldus de Pakistaans-Britse Khan (foto), die zelf ook moslim is.

Volgens de National Muslim War Memorial Trust dienden alleen al tijdens de Eerste Wereldoorlog 400.000 moslims in het Brits-Indiase leger. Ook waren veel moslims actief in de handelsvloot, cruciaal om het Verenigd Koninkrijk tijdens de oorlog van voldoende voedsel en goederen te voorzien.

Volgens de National Muslim War Memorial Trust wordt de ‘heldhaftige bijdrage’ van moslims in de Britse strijdkrachten tijdens beide wereldoorlogen ‘ondergewaardeerd’.

‘Een van de belangrijkste redenen waarom we de liefdadigheidsinstelling hebben opgericht, is om islamofobie te bestrijden, en mensen moeten beseffen welke offers moslims hebben gebracht zodat de Union Jack (de Britse vlag, red.) kan blijven wapperen.’

Voor de realisatie van het monument is 2 miljoen pond nodig. Op dit moment is er 29.000 pond opgehaald.

Frankrijk: antisemitismeproces tegen oud-politicus Le Pen begonnen

0

De Franse oud-politicus Jean-Marie le Pen (93) moet, niet voor de eerste keer, voor de rechter verschijnen na een controversiële uitspraak.

Het gaat om een opmerking uit 2014 over de Franse zanger Patrick Bruel, die kritiek op hem had. Jean-Marie le Pen reageerde op de Bruel, die Joodse wortels heeft: ‘Ik ben niet verbaasd. Luister, de volgende keer doen we een hele partij in de oven!’ Le Pen refereerde volgens critici naar de crematoria waarin de lijken van Joden werden verbrand, nadat ze door de nazi’s in vernietigingskampen waren vergast.

Le Pen zegt dat zijn opmerking geen antisemitische connotaties bevatte, alleen ‘mijn politieke vijanden of imbecielen’ zouden dat zo zien. Zijn verdedigingsteam beweerde gisteren in de rechtszaal dat Le Pen ‘figuurlijk’ had gesproken. Op 29 oktober komt de rechter tot een uitspraak.

Le Pen is de oprichter van de extreemrechtse partij Front National, die onder leiding van zijn dochter Marine een gematigdere koers insloeg en sinds 2018 Rassemblement National heet. Jean-Marie staat bekend om racistische en haatzaaiende uitspraken. Daarom besloot dochter Marine in 2015 haar vader als partijlid te royeren, ook om de partij salonfähiger te maken.

Marine Le Pen doet in april weer een gooi naar het Franse presidentschap. Ze wil niet dat haar vader haar verkiezingscampagne zal beschadigen. Ondertussen heeft ze deze campagne wel zelf alvast beschadigd, door vorige week in een fotoshoot voor het magazine le Point te poseren met boeken over nazikopstukken Adolf Hitler en Joseph Goebbels in haar boekenkast, tot verontwaardiging van haar tegenstanders.

Ook krijgt Marine Le Pen wellicht concurrentie van de radicaal-rechtse schrijver en polemist Éric Zemmour, een uitgesproken islamcriticus. Zemmour kondigde gisteren aan zijn column bij het conservatiever dagblad le Figaro op te zullen geven, volgens sommigen een aanwijzing dat hij inderdaad een gooi doet naar het presidentschap.

Utrecht: VVD en PVV willen salafistische moskee voorgoed uit stad

0

De Utrechtse fracties van VVD en PVV willen de salafistische moskee alFitrah definitief uit de Domstad verbannen, meldt AD Utrecht.

Eerder deze week bepaalde de rechter dat alFitrah uiterlijk op 1 oktober definitief vertrokken moet zijn uit het schoolgebouw in Utrecht Overvecht, want de eigenaar van het pand wil er appartementen bouwen. De salafistische stichting van imam Suhayb Salam (foto) heeft nog geen nieuwe locatie voor de moskee, maar als het aan VVD en PVV ligt komt die er ook niet.

‘Er liggen genoeg onderzoeken dat het niet klopt wat er binnen alFitrah gebeurt’, zegt VVD-raadslid Tess Meerding.

Ze wijst op een onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut uit 2019, waarin staat dat de moskee bezoekers ontmoedigt zich aan te sluiten bij de Nederlandse samenleving. Zo worden kinderen die lessen volgen bij de moskee ontraden mee te doen aan Sinterklaas, Kerstmis en schoolreisjes. ‘Als er zoveel waarschuwingen zijn geweest, zou het toch gek zijn dat ze opnieuw onderdak vinden’, zegt de VVD.

De PVV wil ook dat alFitrah definitief weg gaat uit Utrecht. ‘Het is een foute club die je niet in Utrecht moet willen hebben.’ De partij vreest wel dat de salafistische stichting ondergronds, in huiskamers, verder gaat.

Burgemeester Sharon Dijksma geeft te kennen dat haar mogelijkheden beperkt zijn. Als alFitrah erin slaagt een nieuw schoolgebouw te betrekken, dan kan de gemeente Utrecht niet voorkomen dat de activiteiten in dat nieuwe gebouw zullen worden voortgezet.

Nee, het werk van onze Afghanistan-veteranen is niet voor niets geweest

0

Na een week pakte ik mijn werkzaamheden weer op. Althans, dat dacht ik te gaan doen. Zeven dagen eerder, op een zondagavond in oktober 1992, stortte het El Al-vliegtuig neer op de flatgebouwen in de Amsterdamse Bijlmermeer.

De ochtend na die ramp, heel vroeg, zat ik samen met een aantal dominees, pastoors, pandits en imams, allemaal geestelijke verzorgers, in de grote sporthal in de buurt van de rampplek tegenover de overlevenden van het drama. We bleven daar de hele week tot alle overlevenden op andere plaatsen waren ondergebracht. Diezelfde avond werd ons team ontbonden. We kwamen een dag of wat later nog één keer bij elkaar voor de stille tocht naar de plek van het onheil.

Ik was weer thuis. Maar de indrukken van de dagen daarvoor kon ik niet achter me laten. De activiteiten rond de ramp gingen verder. Experts werden overgevlogen voor de identificatie van de omgekomen ingezetenen van het vliegtuig. Vanuit mijn verantwoordelijkheden als rabbijn voor Joodse begrafenissen was ik ook bij dit deel van de afwikkeling daadwerkelijk betrokken.

De weken gingen verder, stoffelijke resten werden geïdentificeerd, begrafenissen vonden plaats. De reguliere werkzaamheden pakte ik weer op. Maar de indrukken raakte ik moeilijk kwijt. De beelden van de angstaanvallen van de Ghanese man uit een van de flats spookten nog steeds door mijn hoofd. Ook het verkrampte gezicht van een vrouw, die geobsedeerd stond te zwaaien met de foto’s die zij in die rampnacht had genomen, bleef me voor de geest staan.

Voor de meesten van ons was de ramp ondanks de ‘officiële afsluiting’ verre van afgesloten. Nog steeds was er geen duidelijkheid over het echte aantal slachtoffers. Ook over de oorzaak kregen wij weinig te horen. Als ik nu terugdenk aan die tijd, bijna dertig jaar geleden, weet ik dat wij geplaagd werden door gevoelens van onvrede. Wat hebben wij met ons team nu helemaal kunnen doen voor hen die zijn omgekomen en voor de overlevenden die verder moesten na hun onbeschrijfelijke ervaringen?

Met de val van Afghanistan komen de beelden van Srebrenica naar voren. Leden van onze krijgsmacht werden ingezet voor buitenlandse missies. Maar vele militairen voelen zich in de steek gelaten. Door de internationale en de nationale politiek. Door andere militaire onderdelen die hen op de momenten dat het nodig was niet de steun gaven die zij nodig hadden. Het thuisfront kon hen maar moeilijk begrijpen. Het verlies van kameraden kunnen zij maar moeilijk verwerken. En dan het gevoel van machteloosheid na de val van Srebrenica, net als nu na de inname van Afghanistan door de Taliban, dat het allemaal voor niets is geweest.

De Dutchbatters in Bosnië hebben heel bijzondere taken verricht, net zoals onze Nederlandse missies dit de afgelopen twintig jaar in Afghanistan hebben gedaan

Ik kijk terug naar die week in 1992. Wij wisten dat wij niet veel konden doen. Maar wat wel mogelijk was betekende veel. Al uren probeerden we contact te leggen met een panische moeder, die in die afschuwelijke chaos van de eerste uren haar kinderen was kwijtgeraakt. Gaandeweg lukte het om haar aan het spreken te krijgen, en zo konden wij haar bijstaan tot het allemaal weer minder verwarrend werd en zij in staat was om haar verhaal te vertellen. De zoektocht naar de kinderen kon beginnen.

Het was maar één moeder. Maar de hulp voor haar was er.

De stoffelijke resten van de ingezetenen van het vliegtuig hebben wij alleen maar kunnen kisten en klaar kunnen maken voor hun laatste ‘thuisreis’. Meer dan dat was er voor ons niet te doen. Maar voor de nabestaanden, vaders, moeders, echtgenoten, kinderen en andere verwanten was het in ieder geval mogelijk om hun geliefden een graf te geven.

De Dutchbatters in Bosnië hebben heel bijzondere taken verricht, midden in dat door oorlogen verscheurde gebied. Net zoals onze Nederlandse missies dit de afgelopen twintig jaar in Afghanistan hebben gedaan. Vrede hebben zij ondanks hun inspanningen niet kunnen bewerkstellingen. Maar dat hun werk voor niets is geweest is een fabel die voorgoed moet worden uitgebannen.

Hopelijk zullen de Afghanistan-veteranen, die het nu zo moeilijk hebben, ook spoedig in staat zijn dit voor zichzelf te bevestigen.

‘Verbetering Turks-Armeense relaties op komst’

0

Turkije en Armenië lijken allebei bereid om hun betrekkingen te normaliseren, meldt de onafhankelijke Turkse website Ahval.

De betrekkingen tussen Turkije en Armenië zijn vanouds slecht. Dit komt door de Armeense Genocide van 1915, die niet wordt erkend door Turkije, maar ook vanwege het feit dat Armenië tot vorig jaar herfst Nagorno-Karabach bezette, een regio die officieel bij Turkije’s bondgenoot Azerbeidzjan hoort.

Vorig jaar slaagde Azerbeidzjan erin, met Turkse militaire hulp, om Nagorno-Karabach deels te heroveren. Een ander deel van de regio wordt nu bewaakt door Russische troepen, die de vrede moet bewaren.

Maar nu lijken Turkije en Armenië bereid te zijn om hun betrekkingen te normaliseren. De Turkse president Erdogan zei zondag dat zijn land er klaar voor is, nadat de Armeense premier Nikol Pashinyan had gezegd dat Turkije ‘positieve signalen’ had afgegeven, waar Armenië dan op zijn beurt weer positief op zou reageren.

‘Turkije kan werken aan een geleidelijke normalisering van de betrekkingen met een Armeense regering die zegt klaar te zijn voor een dergelijke vooruitgang’, aldus Erdogan. ‘We hebben een constructieve aanpak nodig in onze regio. Zelfs als er meningsverschillen zijn, moeten de betrekkingen met de buurlanden worden ontwikkeld op basis van respect voor territoriale integriteit en soevereiniteit.’

De diplomatieke betrekkingen tussen Turkije en Armenië zijn sinds 1993 opgeschort, vanwege de eerste oorlog om Nagorno-Karabach, die door Armenië werd gewonnen. De Armeens-Turkse grens is sinds die tijd hermetisch gesloten.

In 2009 werden in Zürich protocollen ondertekend tussen Turkije en Armenië, met als doel de betrekkingen tussen de twee landen te normaliseren. De protocollen werden in beide landen in eigen land zwaar bekritiseerd en werden door de parlementen van beide landen nooit geratificeerd.

Het openen van de grens met Armenië en Turkije zal voordeel opleveren voor beide landen, meent Richard Giragosian, de directeur van het Regional Studies Centre in de Armeense hoofdstad Yerevan. Voor Turkije zou het kunnen helpen om de beschadigde relaties met het Westen te normaliseren, aldus de onderzoeker, en voor Armenië zal een verbetering van de relaties met Turkije economische voordelen opleveren.