12.1 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 547

Afghaanse vrouwelijke burgemeester gered uit handen Taliban

0

Zarifa Ghafari, in 2018 verkozen als eerste vrouwelijke burgemeester van Afghanistan, heeft met haar familie veilig Duitsland kunnen bereiken.

De ex-burgemeester sprak op een bijeenkomst in Düsseldorf in de Duitse deelstaat Nordrhein-Westfalen, waar ze ook sprak met deelstaatpremier Armin Laschet. ‘Ze wil vechten voor haar land en iedereen vertellen wat daar is gebeurd’, aldus de premier.

‘Ik ben hier alleen om de stem te verheffen van die 99 procent van de mensen in Afghanistan die niet uit hun huizen kunnen komen, de vrouwen die niet kunnen werken, de vrouwen die zich niet kunnen uitspreken’, zegt de 29-jarige Ghafari.

Ruim een week geleden was Ghafari nog in Afghanistan. Ze was toen burgemeester van de stad Maidan Sharh in Centraal-Afghanistan. In een interview vertelde ze dat ze niet geprobeerd had om te vluchten voor de Taliban, omdat ze toch nergens heen kon.

‘Ik zit hier te wachten tot ze komen. Er is niemand om mij of mijn familie te helpen. Ik zit gewoon met hen en mijn man. En ze zullen mensen zoals ik komen halen en me vermoorden.’

De Taliban hebben in het verleden meerdere keren gedreigd haar te doden, toen ze bekendheid kreeg. Ghafari overleefde echter de diverse moordaanslagen die op haar werden gepleegd. In 2020 werd haar vader wel vermoord door de Taliban.

Zarifa werd in 2019 door BBC vermeld in een lijst van honderd inspirerende en invloedrijke vrouwen van over de hele wereld. Ze werd vorig jaar gekozen als International Woman of Courage door de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken (foto).

Turkije versterkt grens, zet speciale eenheden in tegen Afghanen

0

Turkije heeft de maatregelen aan de grens met Iran geïntensiveerd. Doel is om de Afghanen die voor de Taliban op de vlucht zijn geslagen te stoppen.

Een speciale eenheid heeft van Ankara nachtzichtcamera’s, tientallen gepantserde voertuigen, drones, thermische camera’s en onbemande luchtvaartuigen ontvangen, meldt het Turkse staatspersbureau Anadolu.

Turkije vangt op dit moment tussen de vier en vijf miljoen vluchtelingen op, voornamelijk Syriërs die de burgeroorlog in hun land zijn ontvlucht. Op een nieuwe migratiegolf uit Afghanistan zit Ankara niet te wachten. President Erdogan staat onder toenemende druk van politici van de oppositie, vooral de seculiere CHP, die een harde lijn voorstaan.

Europa vreest dat de machtsovername van de Taliban in Afghanistan zal leiden tot een enorme migratiegolf richting Iran, Turkije en uiteindelijk de Europese Unie. Erdogan zegt dat zijn land niet zal fungeren als een ‘opslageenheid voor migranten’ voor Europa en heeft de EU al gewaarschuwd dat een nieuwe vluchtelingencrisis onvermijdelijk lijkt.

‘Turkije is geen concentratiekamp, g​​een vluchtelingenkamp. Dit is geen herberg waar reizigers stoppen. De Republiek Turkije is verantwoordelijk voor haar grenzen,’ aldus een woordvoerder van Erdogans AKP.

Turkije is al sinds 2017 bezig met de bouw van een drie meter hoge muur (foto) langs de Iraanse grens, die de Afghaanse migranten moet tegenhouden. ‘We willen de wereld tonen dat de grenzen van Turkije niet te passeren zijn’, zegt de gouverneur van de oostelijke Turkse provincie Van.

Griekenland heeft onlangs een hek van veertig kilometer langs de grens met Turkije gebouwd, compleet met een geavanceerd bewakingssysteem, om de migratiestroom een halt toe te roepen.

Brief burgemeester Zeist aan Afghanen in azc: ‘U bent welkom en veilig’

0

Gistermiddag bezocht burgemeester Koos Janssen van Zeist 390 Afghaanse vluchtelingen, die nu zijn ondergebracht in het Walaardt Sacré Kamp in Huis ter Heide.

‘Weet dat de Zeister gemeenschap met u meeleeft’, drukt Janssen hen op het hart in een brief waarin hij hen persoonlijk welkom heette.

‘U bent nu op een plek die voor u waarschijnlijk vreemd is’, schrijft de burgemeester ook. ‘Maar waar u welkom en veilig bent.’

Vanwege de coronapandemie zitten de Afghaanse vluchtelingen de eerste tien dagen van hun verblijf in het asielzoekerscentrum in quarantaine. Janssen moest daarom op afstand blijven, maar kon wel naar de vluchtelingen zwaaien.

‘Ik was onder de indruk bij het zien van de gevluchte Afghanen’, vertelt de burgervader aan AD Utrecht. ‘Wat opviel was de stilte in het gebouw, terwijl er toch meer dan driehonderd mannen, vrouwen en kinderen verblijven. De mensen zijn bekaf. Ze hebben nu vooral behoefte aan rust.’

Janssen vertelde dat de Afghaanse vluchtelingen vermoeid maar dankbaar zijn, en zich tegelijkertijd zorgen maken. ‘De meeste mensen zijn zonder bezittingen hierheen gekomen en hebben familie en dierbaren achtergelaten. Daar kunnen wij ons nauwelijks een voorstelling van maken hoe zwaar dat is.’

Hij was al burgemeester in 2015, toen honderden Syrische vluchtelingen werden opgevangen in Zeist. ‘Het is niet zo dat we complete draaiboeken uit de kast kunnen halen, maar de ervaring die we toen hebben opgedaan en het netwerk met mensen die willen helpen, die zijn nog steeds aanwezig en van grote waarde’, aldus Janssen.

#RefugeesWelcome: twitteraars sturen lieve kaarten naar azc Harskamp

0

Twitteraars hebben een kaartenactie op poten gezet voor Afghaanse vluchtelingen in het Veluwse plaatsje Harskamp. Gisteravond demonstreerden ongeveer 250 personen, vooral jongeren, tegen de komst van maximaal achthonderd Afghaanse vluchtelingen in een verlaten kazerne.

De protestbijeenkomst in Harskamp, vlakbij Ede, leidde tot chaotische toestanden, aldus de Gelderlander. Demonstranten schreeuwden leuzen als ‘Eigen volk eerst’, ‘Geen jihad’ en ‘Auschwitz open for Blacks’. Ze plaatsten spandoeken aan het hek van het asielzoekerscentrum.

De sfeer in Harskamp werd grimmig. Jongeren staken vuurwerk af en ook een auto en autobanden aan de kant van de weg werden in de brand gestoken. Rond tien uur ‘s-avond greep de politie in, toen jongeren de brandweer hinderden bij het blussen. De politie voerde charges uit en maakte gebruik van honden.

Het ontspoorde protest roept veel verontwaardiging op. Als tegenactie stelt de Twentse twitteraar Lenneke van Asperen (@Lennetjetwit) voor om kaartjes te sturen naar asielzoekers in Harskamp, om op deze manier solidariteit met hen te betuigen. De actie krijgt massale respons.

‘Wat een goed idee! Ik vraag onze kinderen om een tekening te maken. De Afghaanse mensen welkom te heten’, schrijft een moeder enthousiast.

‘Dit lijkt me een zinniger initiatief dan maar hier op Twitter roepen: alle bewoners van Harskamp zijn racistisch. Let’s make @Lennetjetwit -tweet trending! ❤️ #RefugeesWelcome’, schrijft een andere twitteraar.

Ook twitterende journalisten hebben de actie opgepikt, zoals Griekenland-correspondent Ingeborg Beugel, die veelvuldig berichtte over de vluchtelingencrisis. ‘Ik doe mega mee vanuit Griekenland!’, schrijft zij.

Afgaan

0

Vanuit de Spaanse binnenlanden, waar ik tot voor kort mijn vakantie vierde, volgde ik vol afgrijzen het nieuws over Afghanistan. De beelden van vluchtende mensen, van vliegtuigen waar Afghanen op proberen te klimmen, van de Taliban die Kabul overnemen: ze raakten mij. Hoewel ik zelf nooit in Afghanistan ben geweest, heb ik als Nederlander toch automatisch een band met het land. Niet alleen vanwege de vele Afghaanse Nederlanders die er hun roots hebben, maar vooral ook omdat de afgelopen twintig jaar Nederland nauw betrokken is geweest bij het wel en wee van Afghanistan. Ons land heeft meerdere malen bijgedragen aan pogingen om het land verder op te bouwen.

Dat alles is nu weg. Twintig jaar van investeringen zijn in enkele maanden teniet gedaan. En de manier waarop dat is gegaan kan alleen omschreven worden met één woord: afgang. Of beter gezegd: afgaan. Want dat is wat we nu doen: afgaan. De recente gebeurtenissen in Afghanistan vormen één grote afgang. Een afgang voor de Afghaanse regering, het Afghaanse leger of wat daarvoor door moest gaan. Het is ook een afgang voor de VS en voor Joe Biden, een afgang voor het Westen, een afgang voor de NAVO en last but not least ook een afgang voor Nederland.

Als Nederlander schaam ik mij voor de manier waarop wij met deze crisis zijn omgegaan. Hoe we veel te laat op de ontwikkelingen aldaar anticipeerden. Hoe er blijkbaar geen plannen klaarlagen voor dit mogelijke scenario. Hoe we in het holst van de nacht ons eigen ambassadepersoneel uit Kabul weghaalden, maar de Afghaanse medewerkers lieten zitten die vervolgens de volgende dag voor een dichte ambassadedeur stonden. Hoe we allerlei evacuatievluchten organiseren waar maar een handvol mensen op zitten, terwijl honderden Nederlanders zich nog steeds in Kabul bevinden. En hoe we deze mensen vroegen om op eigen houtje naar het vliegveld te komen – met alle risico’s voor hen van dien – terwijl andere landen probeerden om hun eigen onderdanen uit Kabul op te halen en naar het vliegveld te brengen.

Deze gebeurtenissen zijn een schandvlek op ons nationaal blazoen. Je zou denken dat we na het drama van Srebrenica als Nederland zijnde ons wel op alle mogelijke manieren in zouden spannen om te voorkomen dat dergelijke debacles ooit nog een keer voor zouden komen. Maar blijkbaar hebben we hier onvoldoende van geleerd. We blijven ons als Nederland maar steeds aan dezelfde steen stoten. We zijn onvoldoende voorbereid op dergelijke crises. We kunnen niet zonder de hulp van bondgenoten onze eigen boontjes doppen. En we laten de mensen daar gewoon zitten, terwijl we zelf ons eigen hachje redden.

Dat is het beeld wat bij mij, en bij veel anderen, blijft hangen. Natuurlijk, er zijn ook veel Nederlanders die zich keihard inspannen om te redden wie en wat er te redden valt. Maar het beeld van een nationale afgang overheerst. Dat al onze inspanningen die we in het verleden geleverd hebben om dit land beter te maken plotsklaps teniet zijn gedaan. We hebben gefaald voor onze veteranen en voor alle andere Nederlanders die in Afghanistan actief zijn geweest, maar we hebben vooral gefaald voor de Afghanen zelf. In het bijzonder voor diegenen die voor Nederland hebben gewerkt en daarvoor de nodige risico’s hebben genomen.

We blijven ons als Nederland maar steeds aan dezelfde steen stoten

De tijd zal het leren wat de impact van deze afgang op Nederland en de Nederlandse politiek zal zijn. Wellicht komt er in de toekomst een enquête Afghanistan en valt er zelfs nog een kabinet over. Voor nu zal mij dat een zorg zijn. Waar we ons nu voor moeten inspannen is dat we deze afgang niet nog erger maken. Dat we in ieder geval alles doen wat nodig is om onze mensen uit Afghanistan te halen, voordat het daarvoor te laat is. Als we daar als Nederland in slagen, kunnen we wellicht ons blazoen nog een beetje oppoetsen. Al zal dat de manier waarop we als land in Afghanistan af zijn gegaan zeker niet ongedaan maken.

Kabinet Marokko keurt legalisering cannabis goed

0

Een resolutie om cannabis in Marokko te legaliseren is goedgekeurd door het kabinet.

De goedkeuring vormt een aanvulling op de wetgeving die het Marokkaanse parlement eerder dit jaar heeft aangenomen. Toen besloot oud-premier Abdelilah Benkirane zijn lidmaatschap van de regeringspartij PJD op te zeggen omdat ‘overal in Marokko rampen zullen plaatsvinden, de reputatie van het land komt op het spel’. Hij voerde aan dat cannabis tegen de islam is en zei dat de criminaliteit in het land zal toenemen.

De illegale handel in cannabis, die naar schatting zo’n 20 miljard euro waard is, zal dankzij legalisering een nieuwe bron van belastinginkomsten opleveren.

De nieuwe wetgeving staat alleen cannabisgebruik voor medicinale of industriële doeleinden toe. Dit betekent dat de recreatieve consumptie van het gewas voorlopig nog steeds illegaal blijft.

Steeds meer Afrikaanse landen legaliseren cannabis: niet om high van te worden, maar voor medicinaal gebruik. De kweek van cannabis is een snel groeiende miljardenindustrie, en wordt volgens de NOS ook wel ‘groen goud’ genoemd.

‘Dankzij Taliban geen pro-Turkse Syrische strijders naar Afghanistan’

0

De Taliban zetten met hun snelle verovering van Afghanistan een streep door Turkse plannen om Syrische huursoldaten naar de luchthaven van Kabul te sturen, aldus het Syrisch Observatorium voor de Mensenrechten (SOHR).

Volgens SOHR, dat zich zegt te baseren op ‘zeer betrouwbare’ bronnen, heeft de Turkse inlichtingendienst MIT de pro-Turkse Syrische facties verteld de voorbereidingen stop te zetten om Syrische huursoldaten naar Kabul te sturen.

Leden van de Turkse inlichtingendienst ontmoetten op 24 juni vertegenwoordigers van rebellengroeperingen in Syrië om de rekrutering van tweeduizend strijders te bespreken, meldden Syrisch-Koerdische media al in juli. Turkije en Amerika onderhandelden die maand over een voorstel van Turkije om de luchthaven van Kabul te beheren en te beveiligen.

Aanvankelijk had de MIT de jihadistische Hamza-divisie en andere facties die opereren onder de vlag van het Syrische Nationale Leger gevraagd om honderden strijders klaar te stomen, die de internationale luchthaven in de Afghaanse hoofdstad zouden moeten beschermen. Dit zeggen de bronnen waarop SOHR zich baseert. Vervolgens ‘hadden verschillende facties geweigerd hun strijders naar Afghanistan te sturen’, omdat ze geen gevechten wilden met hun ‘broeders’ van de snel oprukkende Taliban.

Turkije heeft in conflictgebieden vaker Syrische strijders als huurlingen ingezet. Zo doken ze op in de Libische burgeroorlog en in de oorlog tussen Armenië en Turkije’s bondgenoot Azerbeidzjan om Nagorno-Karabach.

Het Syrisch Observatorium voor de Mensenrechten is in 2006 opgericht als informatiebureau, om de mensenrechtenschendingen in Syrië te documenteren. Cijfers van de organisatie over het aantal burgerdoden in Syrië worden door westerse nieuwsmedia gebruikt.

Toch geen moskee in Openluchtmuseum Arnhem

0

Er komt geen moskee in het Openluchtmuseum. Het park in Arnhem wordt minder verder uitgebreid dan oorspronkelijk het plan was.

Het plan om een moskee te bouwen op het terrein van het Openluchtmuseum gaat de ijskast in, evenals de plannen voor portiekflats. Dit komt onder meer door strengere milieuwetgeving, aldus Omroep Gelderland.

In 2017 zorgden de plannen van het museum om een moskee te bouwen voor veel ophef. De PVV-fractie in de Provinciale Staten van Gelderland stelde Statenvragen. Volgens fractievoorzitter Marjolein Faber zou het Openluchtmuseum islamiseren dankzij de bouw van de moskee. Als de plannen voor de bouw van de moskee doorgang zouden vinden, dan mocht het Openluchtmuseum geen cent subsidie meer krijgen, vond de PVV-fractie.

Het Openluchtmuseum antwoordde dat het voornemen om een moskee te bouwen niets met islamisering te maken had. Het museum wilde simpelweg de geschiedenis van Nederland vertellen. Het museum wees ook op de al op het terrein aanwezige Molukse barak en het zogenoemde Turkenpension in de Amsterdamse straat.

Bennetts nieuwe beleid: Israël staat joods gebed op Tempelberg toe

0

De nieuwe Israëlische regering van de rechtse premier Naftali Bennett staat de laatste tijd groeiende groepen joden stilletjes toe om te bidden op de Tempelberg, aldus the New York Times. Dit kan mogelijk leiden tot een nieuw religieus conflict.

Sinds het Israëlische leger in 1967 tijdens de Zesdaagse Oorlog Oost-Jeruzalem veroverde op Jordanië, hielden Israëlische regeringen een fragiel religieus evenwicht in stand op de Tempelberg. Alleen moslims mogen er hun godsdienst belijden, terwijl Joden mogen bidden bij de Klaagmuur eronder.

De regering van Bennett, een rechtse houwdegen die vindt dat Israël een groot deel van de Westelijke Jordaanoever moet annexeren, brengt dit precaire evenwicht nu in gevaar, zegt oud-premier Ehud Olmert tegen de krant. ‘Het is een gevoelige plek. En gevoelige plekken zoals deze, die een enorm explosiepotentieel hebben, moeten met zorg worden behandeld.’

Maar rechtse Joden, waaronder de in de Verenigde Staten geboren Rabbi Glick, juichen het beleid van Bennett toe. Volgens Glick het om een kwestie van godsdienstvrijheid. Als moslims daar kunnen bidden, waarom Joden dan niet? ‘God is de meester van de hele mensheid’, zegt hij. ‘En hij wil dat ieder van ons hier is om te aanbidden, ieder in zijn eigen stijl.’

Veel Palestijnen vinden het nieuwe beleid provocerend en oneerlijk. Moslims hebben in hun ogen al een grote concessie hebben gedaan bij de Westelijke Muur, die nu vooral door Joodse gelovigen wordt gebruikt, hoewel deze muur ook voor moslims belangrijk is. In 1967 heeft Israël zelfs een Arabische wijk naast de muur met de grond gelijk gemaakt, zodat Joodse gelovigen makkelijker naar de Klaagmuur konden gaan.

Volgens sjeik Omar al-Kiswani, directeur van het op de Tempelberg gelegen Al Aqsa-complex, moet de Tempelberg gereserveerd worden voor het moslimgebed, als erkenning van het belang ervan voor moslims. De plek wordt Al Asqa genoemd sinds de profeet Mohammed daar op het vliegende paard Buraq naar de hemel steeg.

De feitelijke beleidswijziging is slechts een onderdeel van een groter patroon van aantastingen van de Palestijnse waardigheid in de bezette gebieden, aldus al-Kiswani. ‘Dit is de heersende realiteit, niet alleen bij de Aqsa Moskee, maar ook bij checkpoints en andere plaatsen in Palestina. We worden voortdurend geconfronteerd met racistische discriminatie en inbreuken op onze mensenrechten.’

De Israëlische regering staat officieel toe dat niet-moslims de Tempelberg elke morgen gedurende enkele uren mogen bezoeken, op voorwaarde dat zij er niet bidden. Hoewel geen enkele Israëlische wet uitdrukkelijk het Joodse gebed verbiedt, zijn joodse bezoekers die daar probeerden te bidden in het verleden door de politie verwijderd of berispt.

Als het precaire evenwicht aan het wankelen werd gebracht leidde dit in het verleden tot geweld. Toen oud-premier Ariel Sharon in 2000 de Tempelberg bezocht, omringd door honderden politieagenten, leidde deze provocatie tot de tweede Palestijnse opstand.

‘De extremisten kwamen vroeger nooit zo ver naar binnen’, zegt Azzam Khatib, de plaatsvervangend voorzitter van de Waqf-raad, het door Jordanië geleide orgaan dat de Tempelberg beheert. ‘Nu nemen ze het hele plein over, met de bescherming van de politie.’

Praat niet over, maar met Afghanen én met de Taliban

0

In haar boek Shadow City: A woman walks Kabul (2019) beschrijft journaliste Taran Khan, melancholisch en met trots tegelijk, de vele lagen geschiedenis van de stad, die buitenlandse mogendheden keer op keer totaal vernietigden.

Het leger van Alexander de Grote, de Arabische veroveraars en de Mongolen maakten korte metten met wat we nu Afghanistan noemen, en zijn vele etniciteiten en religies. Het land kende lange tijd een koningshuis, maar het Britse imperium hongerde in de negentiende eeuw naar nog meer gebieden om te veroveren en liet zijn begerige blik vallen op Afghanistan, met een geopolitiek gevecht tegen Rusland om het groot wild – the Big Game – tot gevolg.

De Britten vernietigden Kabul tot tweemaal toe en zetten een Brits gezinde koning en despoot op de troon, zij het met liberale ideeën. Te liberaal voor de landgenoten, toen diens kleinzoon, koning Amanullah, toestond dat zijn gemalin Soraya op foto’s verscheen waar haar blote armen op te bewonderen vielen. Het modernisme leidde tot rebellie en wederom destructie. Maar het land herstelde zich, rukte zich in 1919 los uit de Britse invloedssfeer en bleef tot de laatste koning Zahir Sjah onafhankelijk. Totdat de communistische partij de verkiezingen won en in 1979 de Sovjets hen niet geheel onbaatzuchtig kwamen helpen. Daarop bewapende het Westen de moedjahedien.

Wereldrijken hebben in tegenstelling tot de Afghanen een kort geheugen. Toen de geallieerden in 2001 de Taliban versloegen, werden er weer lagen geschiedenis toegevoegd in Kabul. In 2002 hielden de Britten een dank- en herdenkingsdienst op de begraafplaats van Kabul en zongen God save the Queen. Staand op de plaats waar eerder gevallen Engelse soldaten uit de negentiende eeuw waren begraven, sprak de kapelaan: ‘Onze Vader, wij zijn soldaten om vrijheid en de vrede te beschermen: deze natie zou hiervan weinig gekend hebben als wij er niet waren geweest.’

Nog steeds klinkt de echo van die woorden en het gedachtengoed uit 2002, maar ook uit de negentiende eeuw door. De Taliban is als de Hydra van Lerna, de monsterlijke slang uit de Griekse mythologie. Dood je Talibanstrijders, dan zullen ze zich vermeerderen. Het Westen wilde dat niet begrijpen en zaaide met bombardementen op Afghaanse dorpen dood en verderf. Het hield bovendien een corrupt regime in het zadel dat bij de bevolking geen steun genoot.

Weinig zie ik in de media over het leed aan de andere kant: volgens het Amerikaanse Watson Brown Institute zijn er sinds 2009 – de cijfers daarvoor zijn onbekend – 47.000 Afghaanse burgers omgekomen. Tel daarbij de naar schatting 66.000 gedode Afghaanse troepen en politieagenten op. De gewonden. De miljoenen vluchtelingen. En dat de oorlog een verwoestende uitwerking had op het dagelijks leven, met meer armoede, ondervoeding, gebrekkig sanitair en slechte gezondheidszorg tot gevolg. Die ellende treft alle Afghanen, ook vrouwen die onder die omstandigheden hun gezin moeten runnen. Alleen is het makkelijker om te spreken van vrouwenonderdrukking door de Taliban, dan de eigen fouten onder ogen te zien.

Het is even wat superioriteitsgevoelens wegslikken, maar de geschiedenis zou tot een rationeler en nederiger westerse positie moeten leiden

De westerse bondgenoten zitten in de rouwfase. Ze vragen zich voortdurend af of hún offer nut heeft gehad, als ouders die een kind verloren hebben. Want laten we eerlijk zijn: deze oorlog had geen enkele zin, dankzij het ontbreken van zowel een entree- als exit-strategie. Alleen doet het pijn dat toe te geven. De westerse trots is gekrenkt.

Vergeten zijn Afghaanse vluchtelingen die geen asiel kregen in Nederland. Vergeten zijn Afghaanse vluchtelingen die aan de Bulgaarse grens honden op zich afgestuurd kregen.

De geschiedenis van Afghanistan kenmerkt zich door gewelddadige cycli die in gang worden gezet door wereldrijken. Alsof we niets hebben geleerd van de geschiedenis, pleiten sommigen weer voor ingrijpen. Terwijl we de Afghanen moeten vragen welke toekomst ze willen voor hun land. Praat met hen. En ja, ook met de Taliban. Als Nederland plotseling echt zo begaan is met het lot van de Afghanen, dan kan het de alternatieve weg van diplomatie bepleiten en een gesprek met alle partijen. Ontwikkelingssteun bieden gekoppeld aan mensenrechtengaranties, bijvoorbeeld.

De Amerikanen maakten de Taliban al salonfähig met onderhandelingen. Het is even wat superioriteitsgevoelens wegslikken, maar de geschiedenis zou tot een rationeler en nederiger westerse positie moeten leiden. Al was het alleen maar omdat het zo vaak achterlijk genoemde Afghanistan, met een geschiedenis die verder teruggaat dan de onze, er wel mooi in slaagde de Britse, Russische en Amerikaanse grootmachten eruit te werken.