11.8 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 502

Verenigde Naties slaan alarm over executies door Taliban

0

De Verenigde Naties slaan alarm na aanhoudende berichten over buitengerechtelijke executies in Afghanistan door de Taliban. Slachtoffers worden onthoofd of opgehangen en lijken worden openbaar vertoond, bericht CNN.

Het gaat om meer dan honderd moorden op oud-leden van het Afghaanse leger en anderen die banden hebben met het oude regime. Het Hoog Commissariaat voor de Mensenrechten van de VN schijft tenminste 72 moorden toe aan de Taliban.

De Taliban doen de bevindingen van de VN af als nepnieuws. De groep kondigde op 15 augustus een algemene amnestie af en beweert dat er nadien niemand meer is vermoord.

Vorige maand claimde Human Rights Watch dat de Taliban tientallen leden van de Afghaanse veiligheidstroepen hadden geëxecuteerd, nadat ze zich hadden overgegeven na de machtsovername van de Taliban in augustus. Ook dit rapport wordt door de Taliban in twijfel getrokken.

In een pas verschenen rapport stelt Amnesty International dat alle partijen in de aanloop naar de machtsovername van de Taliban zich schuldig hebben gemaakt aan oorlogsmisdaden tegen burgers: niet alleen de Taliban, maar ook de Afghaanse veiligheidstroepen en het Amerikaanse leger.

Boosheid na verworpen Jezidi-motie: ‘Slachtoffers van IS laten we stikken’

0

Een Kamermotie om Jezidi-vrouwen en kinderen naar Nederland te halen heeft het gistermiddag niet gehaald. Dit stuit op verontwaardiging bij betrokkenen en Jezidi’s in Nederland.

De indiener van de motie, SP-Kamerlid Jasper van Dijk, vindt het ‘niet uit te leggen’ dat de regering ‘wel IS-vrouwen terughaalt, maar tegelijk Yazidi-slachtoffers van IS laat stikken’. Hij zegt dat hij het in januari opnieuw gaat proberen.

Onder meer coalitiepartijen VVD en CDA stemden tegen. Met name de tegenstem van het CDA is opvallend, omdat die partij bij monde van Pieter Omtzigt de Jezidi-kwestie mede op de Nederlandse kaart heeft gezet. Omtzigt, inmiddels onafhankelijk Kamerlid, stemde wel voor de motie.

Brenda Stoter Boscolo, journalist en schrijver van het boek Het vergeten volk over de Jezidi-genocide van IS, vindt de negatieve stem van CDA en SGP ‘opvallend’.  Hoe zit het met de ‘christelijke naastenliefde?’,  vraagt ze zich af.

Ook de Nederlandse Jezidi-activist Wahhab Hassoo is niet te spreken: ‘De weigering was te verwachten van anti-immigratie partijen zoals het FvD of de PVV, maar we hadden het nooit verwacht van de christelijke partijen. Het laat de schande en morele failliet van de huidige christelijke politieke partijen zien.’

PvdA fileert ‘schandalige’ kabinetsbrief over Marokko en mensenrechten

0

PvdA-parlementariër Kati Piri is niet te spreken over hoe demissionair minister Ben Knapen (Buitenlandse Zaken) de ‘mensenrechtensamenwerking’ van Nederland met Marokko uitlegt. Ze spreekt op Twitter over een ‘stomp in de maag voor Riffijnen’ en ‘activisten/journalisten in Marokko’.

In een Kamerbrief schrijft buitenlandminister Ben Knapen dat Nederland met Marokko samenwerkt op het gebied van mensenrechten, zoals de Marokkaanse co-sponsoring van een Nederlandse VN-resolutie over de bestrijding van kindhuwelijken.

Ook trok de Nederlandse ambassade in Rabat opgetrokken met Marokkaanse autoriteiten en organisaties bij de organisatie van een themasessie over veilige publieke ruimtes voor vrouwen en meisjes.

Tevens noemt Knapen de Marokkaanse Nationale Raad voor de Mensenrechten, waarmee de Nederlandse ambassade regelmatig contact heeft. ‘Deze Raad deed onder meer onderzoek naar het overheidsoptreden ten tijde van de Hirak in 2016’, aldus Knapen.

Tijdens de Hirak-protesten van 2016 kwamen Riffijnen in opstand tegen het centrale Marokkaanse gezag. Deze opstand is inmiddels goeddeels de kop ingedrukt en de leiders van de opstand zijn de cel ingegooid. Hetzelfde lot is ook steeds meer mensenrechtenactivisten en journalisten beschoren.

PvdA’er Piri spreekt daarom haar ongeloof uit over deze brief van Knapen: ‘Alsof het door Rabat is geschreven.’ Ze spreekt van een ‘stomp in de maag’ voor Riffijnse activisten, mensenrechtenactivisten en journalisten in Marokko.

Piri krijgt veel bijval van Riffijnse activisten in Nederland. ‘Na het lezen van de brief (van Knapen, red.) werd ik fysiek onwel’, reageert Fais Arifi op Twitter. ‘Het niet benoemen van de mensenrechtenschendingen waar het Marokkaanse regime zich schuldig aan maakt is te laf voor woorden (waanzin). De brief kan direct de prullenbak in, waar het zonder enige twijfel thuis hoort.’

Kan en mag (of moet) je democratie afdwingen?

0

Vier maanden is het inmiddels geleden dat het door het Westen overeind gehouden seculiere regime in Kabul in elkaar stortte en de Taliban terugkeerden aan de macht. Wraakacties tegen Afghanen die diensten aan westerse militairen hadden verleend bleven niet uit, veel Afghanen proberen nog steeds een goed heenkomen te zoeken en de vrijheid van vrouwen werd als voorspeld drastisch ingeperkt. Toch is voorlopig een complete terugkeer naar de fundamentalistische barbarij van de jaren negentig uitgebleven.

Mogelijk ook, omdat het tot dan toe met buitenlands geld overeind gehouden land economisch, maatschappelijk en medisch in elkaar is gestort. Dit, nadat die buitenlandse investeerders meteen met de val van Kabul aan hun financiële steun een einde hadden gemaakt.

De nieuwe machthebbers snappen vermoedelijk toch dat Afghanistan het zonder zulke steun met geen mogelijkheid kan redden. Dat zou er wel eens toe bijgedragen kunnen hebben dat ze met hun omvorming van de Afghaanse samenleving (nog) iets minder radicaal te werk gaan dan op grond van het verleden werd gevreesd.

Intussen gelden ze zelfs, achter de hand, weer als potentiële gesprekspartners voor het Westen. Dit, omdat er in Afghanistan inmiddels een nog veel radicaler terroristische variant van het fundamentalisme is opgestaan, een soort IS 2.0. Dit fundamentalisme wenst zich – anders dan de Taliban – niet tot Afghanistan te beperken, en vormt daarmee een bedreiging voor de stabiliteit van een veel grotere regio.

Hoe moeten we, vier maanden later, terugkijken op het westerse debacle en westerse pro-democratisch bedoelde interventies in het algemeen? Wat aan het denken moet zetten, is niet alleen het ijltempo waarmee de westerse vazallenregering in elkaar stortte, maar ook de geringe bereidheid van de meeste Afghanen om ook maar een poot uit te steken om die val te voorkomen – de militairen om te beginnen. Een deel sloeg op de vlucht, een deel keek gewoon toe.

Een van de oorzaken van die geringe bereidheid vormde ongetwijfeld de notoire corruptie van de vorige machthebbers – wat niet wil zeggen dat het onder de huidige daarmee veel beter gesteld is – waardoor van alle hulpgelden veruit het meeste aan de strijkstok bleef hangen.

Maar er is meer. Journalist Haro Kraak kwam in de Volkskrant van 21 augustus met de uitslag van een onthullend onderzoek uit 2013: 79 procent van de Afghanen is voor de doodstraf voor geloofsafvalligheid, 85 procent voor steniging van overspelige vrouwen. Met andere woorden: zelfs indien álle mannen daarvóór zouden zijn (dus ongeveer 50 procent van die 85 procent zouden uitmaken), zelfs dan is van alle vrouwen nog meer dan de helft daarvoor geporteerd. Hoeveel zin heeft dan een poging om van buitenaf vrouwenrechten te komen brengen, als daarvoor totaal geen vruchtbare bodem bestaat? Of moet je dan toch maar voor de rechten van die vrouwen opkomen, ook al zijn de meesten daarvan niet gediend?

Hoeveel zin heeft een poging om van buitenaf  vrouwenrechten te komen brengen, als daarvoor totaal geen vruchtbare bodem bestaat?

Daar ligt natuurlijk het dilemma voor elke bemoeienis van buitenaf. Er zijn een aantal vragen die in het Westen zowel de voorstanders als de tegenstanders zich moeten stellen, alvorens in verontwaardiging over de interventie ín dan wel het vertrek úit Afghanistan uit te barsten:

  1. Vind je een samenleving met respect voor mensen- en vrouwenrechten beter dan eentje zonder?
  2. Vind je dat iets heel belangrijks, dat offers mag vergen?
  3. Vind je dat ook anderen buiten het Westen daar recht op hebben?

Als dan het antwoord op deze drie vragen ‘ja’ luidt:

  1. Verwacht je dat de Taliban daar zelf voor zullen zorgen?
  2. Verwacht je dat de Afghanen dat anders zelf weten af te dwingen?

Indien daarop het antwoord tweemaal ‘nee’ luidt, wat dan?

Optie 1: ze zoeken het daar maar uit, jammer voor de vrouwen die zich tegen hun onderdrukking verzetten.

Optie 2: we bemoeien ons er toch mee. Dat leidt weer tot een aantal nieuwe (gewetens)vragen.

  1. Helpt zachte aandrang? Zo niet:
  2. Helpen economische sancties? Zo niet:
  3. Helpt militaire interventie? Zo niet:
  4. Helpt dan misschien kolonisatie?

De hamvraag bij elk ‘ja’ is steeds: is dat de prijs – en onvermijdelijke slachtoffers – waard? Maar één ding is zeker: het mensenrechtenparadijs breekt morgen niet vanzelf in Afghanistan uit. Zie die 85 procent.

Turkije: man gooit foto Erdogan op de grond, wordt gearresteerd

0

Een Turkse man is gearresteerd omdat hij een foto van president Erdogan op de grond had gegooid. Dat meldt de Turkse nieuwswebsite Duvar.

Erdogans portret hing aan de muur van de ingang van een overheidsgebouw in het noordwestelijke Eregli. De man die het portret gooide, beweerde dat hij in economische moeilijkheden verkeerde.

Vanwege de hoogoplopende inflatie in Turkije zijn veel Turken hun spaargeld kwijtgeraakt. Steeds meer Turken raken werkloos en voelen de slechtlopende economie in hun portemonnee. Zij gaan ook steeds meer de straat op om te demonstreren.

Wie president Erdogan beledigt, kan tot vier jaar gevangenisstraf krijgen.

Tweede Kamer: hoofddoek bij boa’s niet toestaan

0

Moslima’s die als gemeentelijk handhaver werken, mogen van de Tweede Kamer geen hoofddoek dragen. Een PVV-motie die oproept tot een verbod ‘dan wel anderszins tegengaan’ van de hijab werd vanmiddag aangenomen.

Naast de PVV steunde ook coalitiepartij VVD de motie, evenals SP, SGP, JA21, Forum voor Democratie, Groep Van Haga, BBB en Pieter Omtzigt.

In november nam de gemeenteraad van Utrecht nog een motie aan die het boa’s toeliet om met een keppel of hoofddoek hun beroep uit te oefenen. Deze maatregel stond voor de zomer gepland, maar hier dreigt Den Haag dus een stokje voor te steken.

Vorige maand zei justitieminister Fred Grapperhaus nog dat de kwestie rond hoofddoekjes en boa’s een lokale kwestie is. Dat is nu niet langer het geval.

In navolging van het Utrechtse besluit werd de kwestie rond hoofddoekjes en boa’s in verschillende andere grote steden onderdeel van debat. Met deze motie probeerde de PVV die geest weer terug in de fles te krijgen.

De Kamer nam ook nog een motie aan van VVD en BBB die de regering oproept om, net als bij de politie, landelijke regels voor boa’s op te stellen waarbij een ‘neutrale uitstraling van het uniform’ het uitgangspunt is.

In Amsterdam overwoog de politietop in 2017 om islamitische agentes een hoofddoek toe te staan als onderdeel van het politieuniform. Deze plannen leidden tot veel ophef, waarna de plannen weer terug in de la werden gestopt.

In veel westerse landen kunnen islamitische wetshandhavers wel een hoofddoek dragen. Het gaat onder meer om de Verenigde Staten, Canada, het Verenigd Koninkrijk, Australië en Ierland. Ook in Israël is het toegestaan.

Tweede Kamer: Ljowa (7) mag in Nederland blijven

0

De zevenjarige Ljowa Shahbazyan dreigde te worden uitgezet naar Armenië, maar de Tweede Kamer stemde vanmiddag voor een motie om de kinderpardonregeling iets aan te passen. Dit betekent dat Ljowa en circa tien andere kinderen kunnen blijven.

Het gezin van de Amersfoortse Ljowa, zijn ouders, broertje en zusje was elf jaar geleden naar Nederland gekomen. De kinderen zijn hier geboren. Zijn ouders wisten niet dat ze een asielprocedure voor hem moesten opstarten. Volgens de staatssecretaris had hij daarom geen recht op een verblijfsvergunning op grond van de huidige kinderpardonregeling.

Het kinderpardon biedt mogelijkheid om in aanmerking te komen voor een verblijfsvergunning, als de kinderen tenminste vijf jaar in ons land wonen zonder zicht op een verblijfsvergunning. Het pardon voorzag nog niet in situaties zoals die van Ljowa.

Enkele partijen, onder aanvoering van SP-Kamerlid Jasper van Dijk, wilden daarom de kinderpardonregeling aanpassen zodat Ljowa en zijn familie in Nederland kunnen blijven. De VVD en de andere rechtse fracties stemden tegen aanpassing van de wet, maar tevergeefs: Ljowa mag blijven.

Gisteren nog overhandigde Ljowa samen met zijn klasgenoten achtduizend handtekeningen aan leden van de Tweede Kamer in Den Haag.

Franse leraar gearresteerd na verhitte discussie over katholicisme en islam

0

Een docent van een katholieke middelbare school in de Franse stad Angers is aangeklaagd wegens onder meer het ‘aanzetten tot raciale of religieuze discriminatie’ en ‘morele intimidatie’, melden Franse media.

Hij zou een islamitische leerling hebben uitgenodigd om van religie te veranderen en hebben gezegd dat katholieke instellingen hadden moeten doorgaan met het onderwijzen van alleen katholieke studenten.

‘Sinds Vercingétorix (de Gallische leider die in opstand kwam tegen Rome en verslagen werd door Julius Caesar, red.) is Frankrijk een katholiek en wit land’, zou hij ook hebben gezegd.

Hierna diende een leerling een klacht in. Docent Frédéric Mortier beweert naderhand dat hij een grapje maakte, maar dat zijn leerlingen dat grapje niet goed begrepen. Wel gaf de leraar toe niet de juiste toon te hebben gebruikt.

Mortier is gearresteerd door de politie en onder gerechtelijk toezicht geplaatst. Het is hem nu verboden om les te geven. De leraar vindt de reactie van de overheid zwaar overdreven.

‘Ik doceer rechten en rechtsgeschiedenis, vakken die sterk gerelateerd zijn aan het katholicisme en het christendom. Een student vertelde mij dat er geen religie is in Frankrijk, dat de enige religie die bestaat het secularisme is. Ik herinnerde hem aan het feit dat we ons in een katholieke school bevinden, dat priesters en zusters ooit in mijn plaats lesgaven en dat de studenten katholiek waren. En (…) dat als moslims het willen, ze zich bij ons kunnen voegen.’

Op 4 mei zal Mortier, tevens burgemeester van het stadje Longué-Jumelles en lid van de conservatieve partij Les Républicains, voor de rechter moeten verschijnen.

Rotterdam trekt extra geld uit voor beveiliging moskeeën

0

De gemeente Rotterdam trekt volgend jaar zo’n negentigduizend euro uit om moskeeën in de stad beter te beveiligen, meldt Dagblad 010

Het stadsbestuur honoreert een door Denk aangevraagde subsidie, die het mogelijk maakt dat moskeeën eenmalig een aanvraag kunnen doen om hun beveiligingsmaatregelen te bekostigen. Voor elke aanvraag bestaat een maximumbedrag van tienduizend euro.

Denk diende het subsidieverzoek in tijdens de behandeling van de Voorjaarsnota 2021, in het kader van de Koers van de Stad. Alle partijen in de Rotterdamse gemeenteraad mochten toen een subsidieverzoek indienen.

Ook de gemeente Amsterdam heeft de afgelopen twee jaar 53 moskeeën en andere islamitische instellingen beter beveiligd. Hiervoor heeft de gemeente 1,1 miljoen euro uitgetrokken. Deze aanvullende veiligheidsmaatregelen waren een antwoord op de bedreigingen en vandalisme waar Amsterdamse moskeeën mee te maken kregen en krijgen.

150 miljoen voor Rembrandt, en dat in coronatijd?

0

Het schilderij ‘De Vaandeldrager’ van Rembrandt heeft wel even voor ophef gezorgd. Ons land neemt het doek over van de nazaten van de bekende Joodse bankiersfamilie Rothschild voor het bedrag van 175 miljoen euro, waarvan 150 miljoen door de staat zelf wordt opgehoest.

Onze demissionair minister Ingrid van Engelshoven (Cultuur) probeerde in een interview op Radio 1 deze aankoop te verantwoorden. En dat viel haar niet gemakkelijk, juist tijdens de grote-coronamisère waarin heel veel mensen in de cultuursector het financiële loodje moeten leggen.

De minister benadrukte dat de aankoop voor ons land ontzettend belangrijk is, omdat het schilderij ‘werelderfgoed’ is. Dit roept bij mij de vraag op waarom het schilderij dan echt terug moet naar Nederland. Werelderfgoed behoort aan de wereld. Zoals heel veel stukken van beroemde Nederlandse meesters in talloze musea of bij particulieren verspreid over de aardbol hangen.

Moeten alle schilderijen van Johannes Vermeer, Jan Steen en Vincent van Gogh nu ook terug naar ons kleine kikkerlandje? Als dat de bedoeling is, zie ik een nieuwe financiële crisis op de Hollandse kunstwereld afkomen. Want wat uit de lengte komt kan niet in de breedte worden uitgegeven.

Het aankoopbedrag valt natuurlijk ook niet mee. Maar goed, waar armoedzaaiers als Rembrandt met hun schilderwerk vaak niet konden rondkomen, gaan tegenwoordig hun producten voor heel veel geld over de toonbank. ‘De Vaandeldrager’ is geen uitzondering. Wat dat betreft is deze vaandeldrager ook een geldloper geworden.

Veel kunstenaars hebben door corona hun atelier moeten verruilen voor de spreekkamer bij de uitkeringsinstantie. Dit, in de hoop dat zij op die manier nog geld krijgen om het hoofd boven water te houden. De TOZO-regeling bood velen van hen geen soelaas en bestaat zelfs al niet meer. In ieder geval tegenover deze groep is een aankoop van 150 miljoen euro nu moeilijk te verkopen.

Voor hun gevoelens zegt de minister ’begrip te hebben’. Dat is dan mooi. Maar met begrip komt er geen brood op de plank van deze mensen, die in goede tijden voor onze samenleving zoveel betekenen op het gebied van kunst en cultuur.

Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, ook deze man met zijn vaandel

De minister vertelt dat het doek door de aankoop ter beschikking komt ‘aan de gehele Nederlandse samenleving’. Maar daar is nogal wat op af te dingen.

Een half miljoen landgenoten onder de armoedegrens kunnen zich amper een tramkaartje veroorloven om naar het Rijksmuseum in Amsterdam te gaan, waar het doek zal komen te hangen. Laat staan dat zij twintig euro per persoon kunnen uitgeven om dat museum binnen te komen.

En dan zijn er nog al die anderen die in de schuldsanering zitten, slachtoffer zijn van de toeslagenaffaire of zelf hun toko zijn kwijtgeraakt door de coronacrisis. Wie is die ‘gehele Nederlandse samenleving’ die de minister bedoelt?

Onze excellentie, demissionair als zij is, met toch nog honderdvijftig miljoen in de achterzak voor dit koopje, weet kennelijk niet hoe onze samenleving er op dit moment uitziet en wie zij vertegenwoordigt.

De tragiek, naast deze affaire, is dat onze Staat der Nederlanden sowieso ooit een armoedige reputatie heeft opgebouwd waar het kunstaankopen betreft. Heel veel van de kunstroofzaken waar onze musea nog steeds mee mogen pronken, zijn tot op heden nooit afgewikkeld. Maar goed, laten we dat sombere verhaal er maar even buiten laten. Anders wordt het verhaal van ‘De Vaandeldrager’ nog pijnlijker.

Voor troepen geldt: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Dus ook voor deze man voorop met zijn vaandel. Zo gauw onze mensen in de kunstsector weer volop aan de slag kunnen, sturen we onze minister opnieuw naar de Rothschilds om te kijken of het doek nog te koop is. Nu, fatsoenlijk als we zijn, even pas op de plaats.