De Turkse regering heeft nieuwe moties ingediend om de parlementaire immuniteit van tien oppositieleden op te heffen. Daaronder valt ook Kemal Kilicdaroglu (foto), fractievoorzitter van de links-seculiere CHP. De CHP is de grootste oppositiepartij van het land.
Begin dit jaar deed de Turkse overheid aangifte tegen Kilicdaroglu, omdat hij een mede-medeparlementariër steunde die gouverneurs en rechters ‘militanten van de Turkse regering’ noemde. Hij kan echter nog niet vervolgd worden, vanwege zijn parlementaire immuniteit.
De regering wil naast Kilicdaroglu nog zes CHP-parlementariërs en drie parlementariërs van de pro-Koerdische HDP strippen van hun parlementaire onschendbaarheid, aldus het Turkse staatspersbureau Anadolu. De stap volgt op soortgelijke procedures die vorige week zijn gestart tegen elf andere afgevaardigden, voornamelijk van de HDP.
Op 17 maart heeft het Turkse parlement HDP-parlementariër Ömer Faruk Gergerlioglu zijn parlementaire status ontnomen, enkele weken nadat een rechtbank een veroordeling wegens het verspreiden van terroristische propaganda had bekrachtigd. Gergerlioglu zit nu in de gevangenis.
Er gaan de laatste weken steeds meer stemmen op om de pro-Koerdische HDP te verbieden. De grootste pleitbezorger van dit verbod is Devlet Bahceli, leider van de extreemrechtse MHP, die samen met de AKP van president Erdogan de regeringscoalitie vormt.
De gemeente Utrecht gaat meer aandacht geven aan anti-Aziatisch racisme in de nieuwe anti-discriminatieagenda van de stad, meldt RTV Utrecht.
Dat zegde wethouder Linda Voortman (GroenLinks) toe in antwoord op raadsvragen. Voortman wist te melden dat Utrechters met een Aziatisch uiterlijk tegenwoordig vaker gediscrimineerd.
‘Dat zien wij terug in de meldingen bij Artikel 1-Midden Nederland. (…) Mensen melden dat ze in hun gezicht worden gehoest, worden uitgescholden en worden nageroepen. Dat is echt vreselijk om te horen.’
Dit toegenomen racisme komt door de coronacrisis, die eind 2019 in China is ontstaan. Oost-Aziatische mensen krijgen hier door sommigen de schuld van.
Anti-Aziatisch racisme krijgt meer aandacht sinds de moord op zes Oost-Aziatische vrouwen in een massagesalon in het Amerikaanse Atlanta vorige maand. De dader was een witte christenextremist.
Is de manier waarop we de tijd van de Grieken en Romeinen bestuderen doordrenkt van Eurocentrisme, witte suprematie en racisme? Moeten we de Klassieken dekoloniseren? Het is een discussie die steeds meer leeft onder historici en classici. ‘Als we willen dat ons vak deze eeuw overleeft, dan moeten we onze blik verruimen en ook biculturele Nederlanders betrekken bij de Klassieken.’
Deze week vindt de Week van de Klassieken plaats, georganiseerd door onder meer het Rijksmuseum van Oudheden, museum Allard Pierson en uitgeverij Athenaeum. Dit jaar is het thema ‘de inclusieve oudheid’. Deze discussie over het dekoloniseren van de Klassieke Oudheid begon met een valse start.
De zwarte studente Emma-Lee Amponsah was in 2015 na een week gestopt met de minor Antieke Cultuur aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Haar studie zou een ‘onvolledige, eurocentrische en racistische kijk op de geschiedenis’ geven. Naar aanleiding van haar kritiek organiseerde de VU in juni dat jaar een debat met de zwarte publicisten Sandew Hira en Djehuti Ankh-Kheru tegenover oudheidkundigen Jaap-Jan Flinterman en Gerard Boter. Hira en Ankh-Kheru zijn aanhangers van het afrocentrisme: de overtuiging dat de menselijke beschaving in Afrika is begonnen, dat het oude Egypte een zwarte beschaving was en dat Europa haar beschaving aan Afrika heeft te danken.
Dit VU-debat bleek een onvruchtbare discussie. Aanhangers van Hira en Ankh-Kheru vielen de argumenten van de afrocentristen bij met instemmende geluiden, terwijl de argumenten van de oudheidkundigen werden begroet met verontwaardigde geluiden en zelfs een toeter. Hira en Ankh-Kheru gingen frontaal in de aanval en beschouwden de hele westerse geschiedenis als een van kolonialisme en onderdrukking. Ook zouden westerse denkers en filosofen onverbeterlijke racisten zijn, wat ze illustreerden met pijnlijke citaten van filosofen als Immanuel Kant en Georg Hegel over zwarte mensen. Bovendien is de bestudering van de klassieke oudheid doordrenkt met witte suprematie en racisme, betoogden zij.
Flinterman en Boter kregen er ook van langs. Zij zouden geen wetenschap beoefenen, maar de ideologie van witte suprematie verkondigen. Dit kwam onder meer omdat ze het geschiedenisboek Een kennismaking met de Oude Wereld gebruikten, dat racistisch zou zijn. Zo wordt Alexander de Grote in het boek ‘Alexander de Grote’ genoemd en niet ‘Alexander de Verschrikkelijke’. Dit, terwijl de Macedonische koning en legeraanvoerder een agressieve aanvalsoorlog tegen Perzië was begonnen en zich aan allerlei wreedheden had schuldig gemaakt. Ook zou het verkeerd zijn om het oude Egypte te zien als een beschaving die bij het Midden-Oosten hoort.
‘Professor Boter en doctor Flinterman krijgen net als veel witte Europeanen buikpijn en darmklachten bij het idee dat Afrika een hoge beschaving had. (…) Dus wat doen ze? Ze halen Egypte uit Afrika en plaatsen het in Azië, om precies te zijn in de Oriënt. (…) Dit is geen wetenschap. Dit is witte suprematie, de weigering om te erkennen dat Egypte in Afrika ligt en Afrikanen een hoge beschaving hadden.’
Classicus Miko Flohr is geen aanhanger van het afrocentrisme, maar vindt wel dat ons perspectief op de Klassieke Oudheid te eurocentrisch is. Flohr ging na het gymnasium Latijn en Grieks studeren, promoveerde in de archeologie en zit nu bij de vakgroep Oude Geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Flohrs roots liggen in Indonesië, hij beschouwt zichzelf ook als een ‘classicus van kleur’.
‘Vroeger waren de Klassieken echt witte mannenbolwerken’, vertelt hij, ‘maar dat is nu aan het veranderen.’ Als voorbeeld noemt hij Ineke Sluiter, hoogleraar Griekse literatuur en letterkunde aan de Universiteit Leiden en president van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Of neem Emily Hemelrijk, hoogleraar Oude Geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam, die veel publiceert over Romeinse vrouwen. ‘Omdat er meer vrouwen zich verdiepen in de Klassieken verandert het vakgebied. Dat gebeurt ook als er meer mensen van kleur voor de Klassieken kiezen.’
De classicus is daarom voor verbreding van het perspectief. ‘Bij archeologie kijken we wel naar Mycene (de stad van de legendarische koning Agamemnon, de leider van de Griekse expeditie naar Troje, red.), maar niet naar de Perzische hoofdstad Persepolis. Nog steeds geloven we dat de Grieken en de Romeinen dé bakermat van onze beschaving zijn. Dat beeld ligt veel genuanceerder. Dat moeten we veranderen.’
‘We geloven ten onrechte soms dat Rome cultureel gezien superieur was’
Zo’n verbreding is bovendien van levensbelang voor het vakgebied, stelt Flohr. ‘Nederland wordt steeds multicultureler. Als we willen dat ons vak deze eeuw overleeft, dan moeten we onze blik verruimen en ook biculturele Nederlanders betrekken bij de Klassieken.’
Zo maakten Marokko en Turkije ook onderdeel uit van het Romeinse Rijk, legt Flohr uit. ‘Als we Marokkaanse en Turkse Nederlanders bij ons vak willen betrekken, moeten we ook meer aandacht hebben voor de Noord-Afrikaanse provincie Mauretania Tingitana en de verschillende Romeinse provincies in Anatolië. Ook moeten we beseffen dat de Grieken en de Romeinen minder Europees waren en dachten als we nu denken. Griekenland en Rome maakten deel uit van groot cultureel gebied, dat zich uitstrekte van de Perzische hooglanden naar Noord-Afrika.’
Flohr verzorgt op dit moment een serie hoorcolleges over Rome en de contemporaine rijken in Eurazië: het China van de Qin-dynastie en de Han-dynastie, het rijk van de Khusans in Noord-India, en de Parthen en Sassaniden in Perzië, het huidige Iran en Irak. Deze beschavingen zijn in de westerse geschiedschrijving een ondergeschoven kindje, stelt Flohr.
Beeld: Twitter
‘We geloven ten onrechte soms dat Rome cultureel gezien superieur was. Die andere beschavingen bereikten echter ook een hoog beschavingsniveau. Denk aan het terracottaleger van de eerste keizer van China, of aan een perfecte ronde stad die door de Sassaniden werd gebouwd. Rome was anders. Er werden buiten de Romeinse wereld geen theaters gebouwd, en geen badgebouwen, en er was nergens een vergelijkbare sculptuurtraditie. Er zijn meerdere redenen aan te wijzen, en het zegt niets over culturele superioriteit of inferioriteit, maar het is wel een significant verschil. Alleen moet je dat verschil dus veel nadrukkelijker dan vroeger gebeurd is onderwerp van onderzoek maken, in plaats van ‘oh’ en ‘ah’ roepen over die Grieken en die Romeinen. Waarom wél in Rome, en niet in China?’
Het curriculum besteedt wel aandacht aan de Parthen en de Sassaniden, maar vanuit het Romeinse perspectief. ‘We zien hen als een bedreiging voor Rome. Terwijl de Romeinen de werkelijke agressoren waren en probeerden Perzië te veroveren, om zo Alexander de Grote te evenaren.’ Flohr vindt het daarom belangrijk dat we de Romeinse en Griekse beschaving meer gaan bekijken vanuit de context van de wereldgeschiedenis.
‘Rome en China wisten van elkaars bestaan af. En handelden ook met elkaar, zij het indirect. In Rome ging de elite kleding van Chinese zijde dragen, wel de Romeinse mode, en in China en Korea is veel Romeins glaswerk gevonden. Ook toen was het wereldwijde handelsnetwerk heel groot.’ Toch zal het nog wel even duren voordat de wereld van de Romeinen en Grieken helemaal is geïntegreerd in de wereldgeschiedenis. ‘We moeten dan ook aan vergelijkende literatuurstudies doen. Het zal ontzettend veel tijd kosten om die literaire tradities helemaal te doorgronden.’
De Kanttekeningsprak voor dit artikel ook met Sandew Hira, maar de Surinaams-Nederlandse publicist besloot zijn citaten voor het artikel in te trekken.
Dankzij het coronavirus winnen antisemitische complottheorieën aan populariteit. Dit staat in de nieuwe Monitor antisemitische incidenten van het Centrum Informatie Documentatie Israël (CIDI).
Er werden in 2020 in totaal 135 antisemitische incidenten geregistreerd door het CIDI, hetzelfde aantal als in 2018. In 2019 werden nog 182 incidenten geregistreerd.
‘Aangezien Nederland voor het grootste deel van 2020 in lockdown verkeerde, is het aantal incidenten alsnog zorgwekkend’, schrijft het CIDI. ‘In domeinen die niet zijn getroffen door de lockdown, zoals bijvoorbeeld schriftelijke (digitale) uitingen, bleef het aantal incidenten juist vergelijkbaar met voorgaande jaren. Hoewel de ingeslagen weg hoopvol stemt, moeten conclusies uit de cijfers voorzichtig worden getrokken.’
Volgens het CIDI zijn de antisemitische uitlatingen in 2020 in kwalitatieve zin giftiger geworden. Net als corona is antisemitisme ‘een muterend virus’, staat er in het rapport.
‘Waar complotmythes gedeeld en verspreid worden, komen in de praktijk vroeg of laat ook antisemitische clichés aan de oppervlakte. (…) Het internet wemelt van de complottheorieën over de oorzaken van COVID-19, de verregaande maatregelen wereldwijd tegen de ziekte, het testen van de bevolking en de vaccins die tegen het coronavirus ingezet worden. Joden staan bij heel veel van deze complottheorieën centraal.’
Antisemitische uitingen op social media zijn in deze cijfers niet meegeteld. Een CIDI-onderzoek van vorig jaar spoorde 747 antisemitische tweets in het Nederlands op. Daarnaast stuitte het CIDI toen ook op 286 Nederlandse websites, blogs en fora met antisemitische uitingen. Op 78 procent van die sites komt antisemitisme structureel voor, aldus het CIDI.
BIJ1 wil dat Nederland een vlag van de niet-erkende Republiek der Zuid-Molukken (RMS) teruggeeft aan de Molukkers. De vlag werd in 1977 in beslag genomen na de treinkaping bij De Punt (Drenthe).
BIJ1-Kamerlid Sylvana Simons heeft hierover schriftelijke vragen gesteld aan premier Mark Rutte.
De treinkaping door separatistische Zuid-Molukkers werd beëindigd na ingrijpen door het leger. Twee gegijzelden en zes kapers kwamen om. Met deze actie, die simultaan liep aan de gijzeling van een school in het Drentse dorp Bovensmilde, wilden ze de Nederlandse regering ertoe bewegen zich in te zetten voor een onafhankelijke RMS.
Mocht Rutte de vlag willen teruggeven aan de RMS, dan hoeft hij niet ver te reizen. De leiding van het RMS-bestuur in ballingschap bestaat stuk voor stuk uit Molukse Nederlanders.
Ook wil Sylvana Simons dat Nederland de kwestie rond het graf van Chris Soumokil aan de orde stelt bij de Indonesische regering. Deze Molukse leider werd in 1966 door de Indonesische autoriteiten terechtgesteld. Indonesië weigert tot op heden te vertellen waar zijn graf is, omdat het land bang is dat het een bedevaartsoord wordt voor separatistische Molukkers.
Soumokil was de president van de RMS, die in 1950 op Ambon werd uitgeroepen. Nederland moet ook weer in gesprek gaan met de niet-officieel erkende RMS-regering, vindt Simons.
Bovendien vindt Simons dat Nederland op moet komen voor zeven Molukse activisten die eerder deze maand door de Indonesische autoriteiten zijn opgepakt.
Dat BIJ1 opkomt voor de Molukse zaak mag opmerkelijk heten. De veelal christelijke Molukkers hielpen de Nederlanders bij hun gezagshandhaving over de kolonie Nederlands-Indië. Veel Molukkers dienden in het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL).
De Molukse gemeenschap in Nederland bestaat uit de nazaten van de KNIL-militairen en hun gezinnen, die na de soevereiniteitsoverdracht van 1949 noodgedwongen naar ons land moesten emigreren. Nationalistische Indonesiërs beschouwden hen als verraders.
De RMS-zaak werd in de jaren vijftig en daarna het Nederlandse parlement verdedigd door conservatief-protestantse politici, die heimwee hadden naar de kolonie Nederlands-Indië. De enige partij in het parlement die in 1978 pleitte voor erkenning van de RMS was het conservatieve Gereformeerd Politiek Verbond, dat in 2000 zou opgaan in de ChristenUnie.
De Partij van de Arbeid, de grootste linkse partij in de Tweede Kamer, zag de RMS als een ‘neokoloniaal product’. De klein-linkse partijen PPR en PSP, die in 1989 zouden opgaan in GroenLinks, kwamen ook op voor de Molukkers, maar wilden niet overgaan tot erkenning van de RMS.
De Liberaal Joodse Gemeente Amsterdam betuigt in een brief solidariteit aan de moskeeën in Nederland.
Meerdere moskeeën zijn onlangs bedreigd. Zo kregen moskeeën door het hele land een dreigbrief verstopt in een luier, vergezeld van een afgescheurde Korantekst en een kopie van een Mohammed-cartoon. Bij een Goudse moskee in aanbouw werd zelfs brand gesticht.
‘Wij zijn er om jullie te steunen en te troosten in een periode waarin moslimhaat onaanvaardbare proporties aanneemt’, schrijft de Liberaal Joodse Gemeente. ‘Kom je aan onze islamitische medemensen, dan kom je aan ons.’
In de brief worden de bedreigingen aan het adres van moskeeën ‘een dieptepunt in de onverdraagzaamheid in ons land’ genoemd. ‘Leuzen die wij nog kennen uit een gitzwart verleden worden uit de kast gehaald om in plaats van Joden dit keer Moslims te bedreigen.’
De Liberaal Joodse gemeente wil zich samen met moskeeën inspannen om ‘het dreigende islamofobe klimaat te stoppen en het tij te keren’. De gemeente vindt het van groot belang ‘elkaar te steunen wanneer onze democratische waarden onder druk staan’.
Gemeentevoorzitter Chantal Suissa is ook verbonden aan de nieuwe interreligieuze groep Yalla!, een platform van joden en moslims.
Thierry Baudet zet niet alleen vraagtekens bij de ernst van de coronapandemie en klimaatverandering door de mens, maar zaait nu ook twijfel over het bestaan van dinosauriërs.
‘Ja, sommigen geloven dat er daadwerkelijk *dinosauriërs* hebben bestaan. Ooit. Enfin. Who knows…’, twittert de Forum voor Democratie-voorman.
In de reacties blijkt Baudet niet alleen te staan. ‘Is het verhaal niet beetje anders dan ons geleerd is misschien? Je leeft in een gecreëerde “waarheid”‘, zegt een gebruiker.
‘Het fijne is mij nog onduidelijk maar het verhaal van de dinosauriërs door de schoolboeken is compleet verdraaid!’, reageert een ander.
Baudets tweet leidt op Twitter ook tot hilariteit onder tegenstanders van FvD. ‘Don’t do drugs kids’zegt een twitteraar, die suggereert dat Baudet onder invloed was toen hij deze tweet schreef.
‘Denk eens na als jij de duivel was en je wilde christenen *van jongs af aan* afleiden van de Schepper en de bijbel wat zou jij dan doen? Eerlijk, als jij het brein zou hebben, zou je grote neppe dino skeletten in de aarde stoppen’, twittert theoloog Alain Verheij. Hij refereert aan de fundamentalistisch-christelijke theorie dat de Bijbel van kaft tot kaft historisch betrouwbaar is en de evolutietheorie een leugen.
‘Het is moeilijk voor te stellen, maar ooit profileerde deze man zich als hoeder van het Verlichtingserfgoed. Inmiddels staat hij daar vele malen verder vanaf dan D66 van haar oorspronkelijke vernieuwingsidealen’, aldus tekstschrijver Steven van der Jagt, die ooit schreef voor de satirische website De Speld.
Journalist Chris Klomp grapt dat De Speld het twitteraccount van Baudet heeft gehackt. ‘Oké @DeSpeld , geef Thierry zijn account terug. Dit is té doorzichtig’, schrijft hij.
In de ogen van veel politici komen er twee grote bedreigingen op ons af: klimaatverandering en migratie. Wat ligt meer voor de hand dan die twee aan elkaar te koppelen en te voorspellen dat de westerse wereld in de komende decennia zal worden ‘overspoeld’ door arme sloebers uit ontwikkelingslanden, op drift geraakt door zeespiegelstijging, ontbossing, orkanen, droogte en andere ongemakken? Sommige rapporten, ook van de Verenigde Naties, houden het voor mogelijk dat we tussen nu en 2050 één miljard ‘klimaatvluchtelingen’ zullen moeten opvangen: één op elke acht wereldburgers.
Overal op aarde zal de stijgende zeespiegel in de komende decennia laaggelegen, vaak dichtbevolkte kustgebieden en rivierdelta’s bedreigen. Denk aan de Gangesdelta in Bangladesh, de Nijldelta in Egypte of aan steden als Jakarta, Bangkok of Miami. Met eigen ogen heb ik een paar jaar terug bij onderzoek naar klimaatmigratie in de Vietnamese Mekongdelta gezien hoe kustbewoners hun half weggespoelde woningen hadden verlaten en enkele tientallen meters verderop een nieuwe woning bouwden die – zeker weten – binnen tien jaar ook weer zal zijn weggespoeld.
Droogte en verwoestijning, maar ook ontbossing ten behoeve van steeds grootschaliger landbouw zullen in veel ontwikkelingslanden leiden tot minder werkgelegenheid op het platteland. Dat stimuleert de trek naar vaak toch al overbevolkte steden en vandaar weer naar het rijke westen, zo luidt de verwachting.
Is dit realiteit of is het doemdenken? Ik ben absoluut geen klimaatscepticus en maak me wel degelijk grote zorgen over de snelle opwarming van de aarde en de gevolgen daarvan. Toch verwacht ik niet de angstaanjagend grote aantallen klimaatmigranten die sommigen voorspellen.
De opwarming van de aarde leidt zonder twijfel tot veranderingen in het leefmilieu van mensen, maar zulke veranderingen zijn niet nieuw. Droogte, ontbossing, erosie en vervuiling hebben, evenals natuurrampen, mensen altijd al gedwongen naar elders te trekken om daar een nieuw leven op te bouwen. Het is in de praktijk niet goed mogelijk de gevolgen van klimaatverandering te isoleren van veranderende economische – en ook politieke – omstandigheden die mensen al van oudsher aanzetten tot migratie.
Ik ben absoluut geen klimaatscepticus. Toch verwacht ik niet de angstaanjagend grote aantallen klimaatmigranten die sommigen voorspellen
Bovendien blijkt uit onderzoek dat migratie als direct gevolg van veranderingen in het leefmilieu meestal over vrij korte afstand plaatsvindt, en vaak tijdelijk is. Dat is vooral zo bij plotselinge gebeurtenissen, zoals een orkaan, een overstroming of een tsunami. Zodra het kan, keert bijna iedereen weer terug. Geleidelijke veranderingen van de leefomgeving daarentegen, zoals verzilting, erosie of verdroging leiden veelal tot meer permanente migratie en ook tot migratie over een grotere afstand, soms internationaal.
Die laatste vormen van migratie zijn in het algemeen echter selectiever dan de eerste. Vooral de beter geschoolde, jonge mannen trekken weg en vinden werk elders. Een deel van het geld dat zij daarmee verdienen sturen zij naar huis en dat wordt daar gebruikt om de weerbaarheid van de lokale economie te vergroten. In Vietnam hoorden we dat zulke geldovermakingen werden gebruikt om dijken te bouwen als bescherming tegen nieuwe overstromingen. Bij onderzoek in Marokko, waarbij ik eerder was betrokken, bleek dat mensen die uit het droge zuiden naar Casablanca waren getrokken, investeerden in waterpompen in hun herkomstregio. Het daarmee bevloeide land zorgde voor veel hogere landbouwopbrengsten, meer welvaart en vermindering van de noodzaak tot vertrekken.
Mensen kunnen zich klaarblijkelijk op allerlei manieren aanpassen aan nieuwe situaties. Zulke aanpassingen betekenen vaak een verbetering, ook voor de achterblijvers. Natuurlijk leiden veranderingen in het leefmilieu niet altijd tot verbetering. En natuurlijk wil ik klimaatverandering als thema zeker niet bagatelliseren. Maar we moeten ook weer niet voetstoots aannemen dat iedereen die waar ook ter wereld de gevolgen daarvan aan den lijve ondervindt meteen zijn biezen zal pakken en naar onze streken zal vertrekken.
De Turkse schrijver en journalist Ahmet Altan is vandaag vrijgelaten. Dit twittert zijn advocaat Figen Calikusu. Het besluit om Altan vrij te laten kwam vlak nadat de hoogste rechtbank van het land zijn vonnis had vernietigd.
Het besluit volgde een dag nadat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) had gezegd dat Altans rechten waren geschonden door zijn meer dan vier lange opsluiting, bericht de Arabische nieuwszender al Jazeera.
De 71-jarige Altan zat sinds september 2016 in een gevangenis in Istanbul. Hij zou betrokken zijn bij de mislukte staatsgreep van 15 juli 2016. Altan werd gearresteerd omdat hij tijdens een tv-programma subliminale boodschappen zou hebben verspreid over de couppoging. De schrijver ontkende deze beschuldigingen, die volgens hem en zijn advocaat politiek gemotiveerd waren.
In 2018 werd Altan veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf zonder voorwaardelijke vrijlating wegens een vermeende poging om de grondwettelijke orde omver te werpen. Dit vonnis werd vervolgens vernietigd door het Hof van Cassatie, het hoogste hof van beroep. Altan werd vervolgens echter opnieuw berecht en veroordeeld tot meer dan tien jaar gevangenisstraf voor het helpen van ‘een terroristische organisatie’.
In 2019 werd hij kort vrijgelaten omdat hij zijn tijd had uitgezeten, maar vlak daarna weer gearresteerd nadat de openbare aanklager bezwaar had gemaakt.
Altan werd vandaag opnieuw vrijgelaten nadat het Hof van Cassatie het tweede vonnis had vernietigd, aldus zijn advocaat Figen Calikusu. ‘Dit is een gerechtelijke vervolging die langer dan vier jaar en zeven maanden heeft geduurd. Ahmet Altan werd vastgehouden met een volledig leeg dossier,’ zei ze.
In een andere tweet staat Calikusu op de foto met een vrijgelaten Ahmet Altan. ‘Ik verwelkomde net Ahmet Altan’, schijft ze. ‘Eerste stap naar de vrijheid…’
Het EHRM oordeelde dat Altans recht op vrijheid en veiligheid was geschonden, omdat hij zonder redelijke verdenking in staat van beschuldiging was gesteld. De rechtbank beval Turkije om hem vrij te laten en hem 16.000 euro schadevergoeding te betalen, vanwege het schenden van zijn recht op vrije meningsuiting.
De zaak tegen Altan wordt door velen als symbool gezien voor de hardhandige wijze waarop president Erdogan na de mislukte coup optrad tegen dissidenten.
Zes maanden cel, waarvan vijftien dagen effectief, voor het aanzetten tot haat en geweld. Dat is de straf voor een man uit België die de zwarte weervrouw Cécile Djunga (foto) racistische berichten heeft gestuurd. Djunga werkt voor de Waalse publieke omroep.
In 2018 werd er een strafrechtelijk onderzoek gestart naar de man. Aanleiding was een video die weervrouw Djunga op Facebook had gepost, waarin ze vertelde dat ze sinds ze op televisie was regelmatig racistisch werd beledigd.
De Belgische politie slaagde erin om de man te vinden die deze racistische beledigingen had gestuurd en haar bovendien dood had gewenst.
Volgens de Brusselse rechtbank waren het zeer ernstige feiten. Dat de verdachte niet wilde snappen dat zijn gedrag laakbaar was werd ook niet op prijs gesteld.
De man verscheen niet in de rechtbank toen de rechter zijn uitspraak deed. Hij moet bovenop zijn celstraf ook een geldboete van 1.600 euro betalen, plus een schadevergoeding aan Cécile Djunga en het Interfederaal Gelijkekansencentrum.
Onze site gebruikt cookies en vergelijkbare technologieën onder andere om u een optimale gebruikerservaring te bieden. Ook kunnen we hierdoor het gedrag van bezoekers vastleggen en analyseren en daardoor onze website verbeteren.
Deze website gebruikt cookies om uw gebruikservaring op deze website te verbeteren. Van deze cookies worden cookies aangemerkt als "Noodzakelijk" in uw browser bewaard, deze cookies zijn essentieel voor het functioneren van de website. Bijvoorbeeld het opslaan van uw keuze of u wel of geen cookies wilt hebben. Wij maken ook gebruik van cookies van derde partijen die ons helpen met het analyseren en begrijpen van de gebruik van deze website door u. Deze cookies worden alleen gebruikt als u daar toestemming toe geeft. U heeft ook de mogelijkheid om uzelf uit te sluiten voor deze cookies. Dit zal echter effect hebben op uw gebruikerservaring.
Noodzakelijke cookies zijn absoluut nodig voor het functioneren van de website. De cookies in deze categorie zorgen alleen voor de veiligheid en het functioneren van deze website . Deze cookies bewaren geen persoonlijke gegevens
Deze cookies zijn niet strict noodzakelijk, maar ze helpen de Kanttekening een beter beeld te krijgen van de gebruikers die langskomen en ons aan te passen aan de behoeftes van onze lezers. Hiervoor gebruiken wij tracking cookies. Bij het embedden van elementen vanuit andere websites zullen er door deze sites ook cookies worden gebruikt.
