15.3 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 609

Utrecht wil discriminatie huurwoningmarkt harder aanpakken

0

De gemeente Utrecht wil discriminatie op de huurwoningmarkt voortvarender gaan aanpakken. Een nieuw onderzoek concludeert dat dit nog steeds een hardnekkig probleem is in Utrecht.

Wethouder Kees Diepeveen (GroenLinks) noemt de uitkomsten van het onderzoek ‘schokkend’ en ‘onacceptabel’, zo schrijft AD Utrecht.

In 2019 werd voor het eerst onderzoek gedaan naar discriminatie op de particuliere huurwoningmarkt. Verhuurders discrimineerden op basis van etniciteit en seksuele geaardheid, zo bleek uit een serie correspondentietesten en mystery calls, waarbij fictieve personen reageerden op advertenties voor particuliere huurwoningen.

Het onderzoek werd onlangs opnieuw gedaan, maar het bleek dat discriminatie op de particuliere huurwoningmarkt nog lang niet is verdwenen. De gemeente Utrecht wil daarom hardere maatregelen nemen om discriminerende verhuurders aan te pakken.

Een van de mogelijke acties is een vergunningsplicht. Wanneer verhuurders toch discrimineren kan de vergunning worden ingetrokken. Daarnaast wil Utrecht een registratieplicht invoeren voor verhuurders, zodat iedereen die herhaaldelijk de regels overtreedt bestraft kan worden.

BIJ1 viert historisch moment: de eerste zwarte fractievoorzitter in de Kamer

0

De dag waar BIJ1 vier jaar naar toe heeft gewerkt was gisteren daar: Sylvana Simons werd beëdigd als Kamerlid. En dat was een feestje waard.

De gisteren benoemde Tweede Kamer is een stuk diverser dan voorheen: zo zijn deze verkiezingen meerdere Nederlanders met een Surinaamse achtergrond verkozen, een groep die de afgelopen jaren helemaal niet vertegenwoordigd was. De partijleider van BIJ1, Sylvana Simons, is een van hen. Ook is de eerste transvrouw verkozen: Lisa van Ginneken van D66. Er komt bovendien een vrouw met een hoofddoek met voorkeursstemmen in de Tweede Kamer: Kauthar Bouchallikht van GroenLinks.

Tijd om deze nieuwe representatie te vieren en daarom is er twee uur voor de beëdiging een manifestatie op het Lange Voorhout in Den Haag onder de titel ‘Hoop Boven Haat’. Die titel refereert overduidelijk aan de online en offline haat waar Sylvana Simons al langer mee te maken krijgt, waar transgenders onder lijden en waar Kauthar Bouchallikht tijdens de campagne last van had. Bij de manifestatie op woensdagochtend worden deze drie nieuwe Kamerleden allen genoemd als voorbeelden van nieuwe representatie, maar Sylvana Simons staat duidelijk centraal. De bijeenkomst is voor haar georganiseerd.

Het bijzondere aan deze manifestatie is dat deze er überhaupt is. Er worden 150 Kamerleden benoemd waarvan 69 nieuwelingen, maar alleen de achterban van BIJ1 vindt de benoeming zo belangrijk dat er een evenement wordt georganiseerd. Er zijn zo’n tweehonderd mensen om Simons in het zonnetje te zetten. De corona-regels maken politieke bijeenkomsten moeilijk, maar BIJ1 doet er alles aan om de manifestatie binnen de voorschriften te laten plaatsvinden zoals mondkapjes en anderhalve meter afstand. De sfeer is gemoedelijk, een deel van de aanhang is prachtig uitgedost en vrijwilligers delen hapjes uit.

Na een spirituele opening horen we meerdere sprekers praten over een belangrijk historisch moment. Devika Partiman van Stem op een Vrouw spreekt Simons toe. Partiman is al jaren fulltime bezig meer vrouwen in de politiek te krijgen. De eerste vrouw kwam in 1917 in de Tweede Kamer, waardoor de deur voor vrouwen op een kier kwam te staan. Later kwam er een lesbische vrouw in de Kamer en in 1994 een vrouw van kleur: Tara Singh Varma van GroenLinks. Nu is een zwarte vrouw ook fractievoorzitter en partijleider.

Partiman schetst deze stappen in een langere geschiedenis. Er zat nooit eerder een transpersoon in de Tweede Kamer. Kauthar Bouchallikht is weliswaar niet de eerste politica met een hoofddoek, maar wel de eerste in de Tweede Kamer: ze staat op de schouders van bijvoorbeeld Fatima Elatik die in de Amsterdamse gemeenteraad zat. BIJ1 had een hele lijst vol kandidaten die ‘de eersten’ hadden kunnen zijn. Er stonden een vrouw met een beperking en een niet-binair persoon op.  Zo had BIJ1 ook bij andere groepen de primeur kunnen hebben, maar dat gaat later nog wel gebeuren, denkt Partiman.

Mitchell Esajas van The Black Archives benadrukt eveneens hoe historisch het is dat een zwarte vrouw voor de eerste keer fractievoorzitter wordt. Esajas vindt de verkiezing om nog meer redenen historisch: er zal voor het eerst een partij in de Tweede Kamer plaatsnemen met een programma van antiracisme, dekolonisatie en intersectionaliteit. Esajas zag zichzelf nooit terug: er zijn honderdduizenden Nederlanders met een Afrikaanse achtergrond, maar ze zaten de laatste jaren niet in de Tweede Kamer. Dat is winst, al zal Simons het niet gemakkelijk krijgen nu het aantal zetels voor extreemrechts groter is dan ooit, aldus Esajas.

De verkiezing van Simons is een bekroning op tien jaar activisme, zegt Esajas. Het begon met het verzet tegen Zwarte Piet, later sprak Simons zich uit bij De Wereld Draait Door en dat was het begin van de politieke carrière waar nu een hoogtepunt aan wordt toegevoegd. Rapper Massih Hutak zegt dat gelijkwaardigheid altijd het uitgangspunt zou moeten zijn en dat we niet meer moeten doen alsof antiracisme links is, want het is gewoon artikel 1 van de Grondwet. De verkiezing van Simons is pas het begin, verandering is aanstaande en nu zal die verandering er ook echt komen. De meute scandeert zijn woorden mee.

Zo volgen meer sprekers, waaronder andere kandidaten van BIJ1. Ze memoreren dit historische moment, de verandering die Simons zal brengen en de tegenstand die ze zal ondervinden. Het Amsterdamse BIJ1-raadslid Jazie Veldhuyzen meldt dat de uitbouw van de partij doorgaat: hij denkt dat er komend jaar in meerdere gemeenten BIJ1-zetels zullen komen. BIJ1 zal links weer naar links trekken. Het tekent de enorme verwachtingen van wat BIJ1 en Simons de komende jaren kunnen bewerkstelligen. Een buitenstaander zou zeggen: dit zijn veel te hoge verwachtingen, want dit is een partij met slechts twee zetels: één in de Tweede Kamer en één in Amsterdam. Toch is er geen spoor van twijfel over de komende successen.

Simons sluit de bijeenkomst af: wat ze gaat doen? Raise hell. Dat doet ze alleen al door de Tweede Kamer binnen te lopen. Ze gaat geen verdeeldheid scheppen want die is er al, meldt ze. Ze zal proberen te zorgen voor meer gelijkwaardigheid. Ze dankt voor de toegestroomde steun en vraagt zich af hoe Rosa, Malcolm en Nelson zich destijds gevoeld hebben. Dan zet er Surinaamse muziek in. Een klein uur later wordt ze geïnstalleerd als lid van de Tweede Kamer. Aan symboliek geen gebrek: het nieuwe kantoor van Bij1 bevindt zich in het voormalige ministerie van Koloniën.

Investeerders zetten bedrijven onder druk vanwege gruwelen in Xinjiang

0

Een groep religieuze en sociaal bewuste investeerders en andere fondsen voert de druk op westerse bedrijven op. De reden: mensenrechtenschendingen in de Chinese regio Xinjiang, waar de Oeigoeren en andere islamitische minderheden worden onderdrukt. Dit meldt het internationale persbureau Reuters.

De groep van ruim vijftig investeerders, gesteund door het Interfaith Center on Corporate Responsibility, wil dat westerse modemerken tegenover China hun rug recht houden.

In de afgelopen week zijn H&M, Burberry, Nike, Adidas en andere westerse merken getroffen door Chinese consumentenboycots, nadat ze hun bezorgdheid hadden geuit over dwangarbeid in Xinjiang. Sommige bedrijven – waaronder H&M en Inditex – hebben links en kritische informatie over China van hun website verwijderd in reactie op de Chinese boycot.

De groep van investeerders vindt dat westerse bedrijven niet moeten zwichten voor Chinese druk, en moeten blijven opkomen voor de mensenrechten.

China heeft minimaal een miljoen Oeigoeren in zogenoemde heropvoedingskampen opgesloten, waar ze zijn onderworpen aan een streng regime. Ook worden moskeeën gesloopt en vinden er gedwongen sterilisaties plaats. Vanwege deze doelbewuste poging de Oeigoerse gemeenschap te vernietigen spreekt onder andere het Nederlandse parlement over een genocide.

Utrecht: PvdA wil anti-abortuscampagne verbieden

0

De PvdA-fractie in de gemeente Utrecht wil de anti-abortuscampagne van Abortusinformatie.nl verbieden, meldt AD Utrecht. Bushokjes en reclamezuilen van de gemeente hangen vol met anti-abortusposters van de christelijke organisatie.

De christelijke organisatie Abortusinformatie.nl voert nu enkele weken een ‘bewustwordingscampagne’, met posters en een website. De organisatie wil naar eigen zeggen ‘de realiteit rond abortus’ vertellen.

Dat de stad Utrecht ook vol is gehangen met anti-abortusposters schiet de PvdA-fractie in het verkeerde keelgat. Maar PvdA-raadslid Hester Assen heeft ook inhoudelijke kritiek: ‘Op de site abortusinformatie.nl staat feitelijk onjuiste informatie over abortus, terwijl de naam van de site de indruk wekt objectief en informatief te zijn.’

Volgens de PvdA-politica zijn de foto’s van foetussen op de website bewerkt. Ook de verhalen op de website over vrouwen die een abortus hebben ondergaan staan volgens haar vol leugens. Assen wil daarom van het college van burgemeesters en wethouders weten of de onjuiste informatie over abortus aanleiding kan zijn om de posters uit bushokjes en van reclamezuilen te verbieden.

Morgen antwoordt het stadsbestuur op de raadsvragen van de PvdA.

Leusden: man uit Sierra Leone scheert dochter kaal en slaat haar: ‘Is cultuur’

0

Een man (48) uit Sierra Leone verscheen gisteren niet voor de Utrechtse rechtbank. Hij wordt ervan verdacht het hoofd van zijn dochter te hebben kaalgeschoren, omdat ze ‘ongehoorzaam’ was. Dit bericht RTV Utrecht.

Moeder en dochter, die in Leusden woonden, deden geen aangifte. Het kaalscheren van het hoofd van een ongehoorzame dochter zou horen bij de cultuur van het vaderland van het gezin.

‘Het is in onze cultuur normaal om je dochter te slaan en daarna kaal te scheren als zij iets heeft gedaan wat niet mag’, aldus de verklaring van de man, die volgens het OM inmiddels weer naar het buitenland is vertrokken.

De dochter werd in 2019 zwaar mishandeld, omdat ze zonder toestemming van haar ouders naar Antwerpen was gereisd. Aan de agenten liet het toen zestienjarige meisje littekens op haar armen en benen zien. Ze droeg een pruik, omdat ze ook was kaalgeschoren.

Eerder werd ze afgeranseld met een boomtak met bladeren en met een kunstbloem van ijzerdraad, omdat ze ongehoorzaam was. Ze kreeg klappen op haar armen, benen en haar rug. Haar vader schold haar uit voor ‘hoer’ en schoor haar kaal.

Weer een andere keer werd het meisje door haar moeder kaalgeschoren, in opdracht van haar vader.

Hoewel moeder en dochter geen aangifte hebben gedaan, besloot het Openbaar Ministerie om er toch een zaak van te maken. De man hangt een voorwaardelijke gevangenisstraf van een maand en een taakstraf van 120 uur boven het hoofd. Over twee weken volgt de uitspraak.

Vredesorganisatie brandt boek Gül af, ontvangt internationale vrijheidsprijs

0

De organisatie Religions for Peace krijgt vandaag in Middelburg de Freedom of Worship Award uitgereikt, een internationale prijs voor voorvechters van voorvechters van geloofsvrijheid.

De Roosevelt Four Freedoms Awards worden sinds 1982 uitgereikt aan mensen en organisaties die ‘op inspirerende wijze invulling geven’ aan de vier essentiële vrijheden die de Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt noemde in zijn historische ‘Four Freedoms’-speech van 1941. Religions for Peace is een wereldwijde vredesorganisatie en actief in ruim zeventig landen, ook in Nederland.

Saillant: op Twitter laat de Nederlandse tak van Religions for Peace zich ongezouten kritisch uit over het boek van de Turks-Nederlandse schrijfster Lale Gül, de ex-moslima die in Ik ga leven de voor haar traumatische islamitische opvoeding van zich afschreef. Ze krijgt doodsbedreigingen krijgt en zit nu ondergedoken, na een breuk met haar familie.

Volgens Religions for Peace is de steunpetitie ‘Laat Lale Vrij’ hypocriet. Want, zo twitterde de organisatie twee weken geleden, ‘waar was een dergelijke ‘georganiseerde steun’ voor de honderdduizenden sociale, warme, hardwerkende, geïntegreerde, vrijheidslievende, gastvrije moslims (…) bij alle anti-islam uitingen in media, politiek de laatste tijd?’

Dat minister-president Mark Rutte de petitie ‘Laat Lale Vrij’ heeft ondertekend is volgens Religions for Peace extra problematisch: ‘Is dit geloofwaardig van iedere ondertekenaar, elke politicus die zweeg bij ‘een ministerie van ‘de-islamisering’? Die zweeg bij generaliserende anti-islam-reacties in 2e Kamer? En de VS steunde in ‘Once upon a time in Iraq’?’, aldus de organisatie op Twitter, doelend op de oorlog in Irak.

Bovendien is Lale Güls boek Ik ga leven perfect getimed, zo vlak voor de verkiezingen, stelt Religions for Peace. Uitgeverij Prometheus zou dit expres hebben gedaan ‘om goed geld te verdienen, rechtse partijen in de kaart te spelen en t veroorzaakt verdere tweespalt’.

Lale Güls boek wordt in veel Nederlandse media bejubeld, maar er klinkt ook kritiek. Zo noemt recencent Warda al Kaddouri van de Groene Amsterdammer Güls roman om ‘te janken’ en spreekt journalist Tineke Bennema in een gastcolumn op de Kanttekening over ‘een puberale karikatuur van een islamitische samenleving’.

De verkiezingen lieten zien: moslims horen erbij

0

Dus hoe waait de wind sinds 17 maart? Mark Rutte bleef overeind, Wopke Hoekstra schaatste in een wak, Sigrid Kaag swingde richting de winst. De D66-voorvrouw snoepte zoveel stemmen van het linkse blok af, dat enkel nog kruimeltjes resten. En die laten elkaar graag uit elkaar spelen, lazen we op het blaadje van Kajsa Ollongren.

Tegelijkertijd was radicaal-rechts nog nooit zo groot. Wie puur naar de stoeltjes kijkt, ziet een ruk naar rechts. Voor veel biculturele Nederlanders die ik spreek, voelt die nieuwe wind guur aan.

Ik zeg dan: laat je niet gek maken. Radicaal-rechts wordt zo groot door proteststemmen, niet alleen door extreemrechtse kiezers. De groei van Forum voor Democratie is voor een groot deel te danken aan het coronastandpunt van Thierry Baudet, dat bovendien populair bleek onder biculturele stemmers. En dat Nederland een land van minderheden is, bleek deze verkiezingen als nooit tevoren.

Het Binnenhof telt nu zeventien fracties. Met extra partijen voor het platteland, Europa, afvallige FvD’ers en tegen racisme. Ook multicultureel Nederland komt nu beter tot uiting. Zo kent Nederland door Sylvana Simons (BIJ1), Haptamu de Hoop (PvdA), Raoul Boucke en Jorien Wuite (D66) nu eindelijk weer een set Afro-Nederlandse Kamerleden.

En dan is daar de Marokkaans-Nederlandse Kauthar Bouchallikht (GroenLinks). We mogen de symbolische waarde van dit eerste hijabi-Kamerlid niet onderschatten.

Na ruim vijftig jaar aanwezigheid van moslims in Nederland zien we een groeiende islamitische middenklasse. Kinderen van de tweede generatie zullen vaker leerkracht, academicus, dokter, advocaat en, jawel, Kamerlid worden. Iemand als Bouchallikht, door haar hijab zichtbaarder moslim dan we tot nu toe in de Kamer zagen, hoort ook in dat veranderende Nederland thuis.

De islamitische vrouw krijgt zo een herkenbare plek in het hart van de democratie. Voor veel moslims betekent dit een stukje erkenning en acceptatie. Moslimjongeren, zoekend naar hun positie in de samenleving, trekken zich op aan Bouchallikht. Kanttekening-journalist Fitria Jelyta schreef: ‘Kauthar is mijn Kamala Harris’, naar de eerste Amerikaanse vrouw van kleur die vicepresident werd.

We mogen de symbolische waarde van dit eerste hijabi-Kamerlid niet onderschatten

Ook belangrijk: Kauthar is niet van Denk of Nida. Een argument minder voor die flank om het debat over de islam en moslimhaat te kunnen kapen. En moslims krijgen er een argument bij om radicale islamisten te bestrijden en lange armen vanuit Ankara en de Golfstaten te negeren, wat de ontwikkeling van een Nederlandse islam zal bevorderen. ‘Zie je wel: Nederland haat moslims niet. Wij horen erbij. Je kunt prima met een hoofddoek op de Kamer in.’

Sterker nog: je kunt er dan gewoon met 27.000 voorkeursstemmen inkomen. Een teken dat veel mensen voor Bouchallikht opkwamen. Haar moslimidentiteit is al maanden onderwerp van debat. Banden met de Moslimbroederschap, wordt dan gezegd. Dit, vanwege haar werkzaamheden voor de Europese moslimjongerenorganisatie FEMYSO.

Zijzelf en GroenLinks reageerden, voor zover ze dat al deden, wat krampachtig op vragen hierover. Dat blies de zaak alleen maar verder op. Zoals journalist Chris Aalberts in een recente column zei: ‘Bouchallikht heeft betere adviseurs nodig.’ Ze kan alvast haar borst natmaken voor wat Wilders vier jaar lang over haar zal zeggen. Dat zal niet mals zijn.

Zelf zegt Bouchallikht dat ze bij FEMYSO niets van de Moslimbroederschap merkte. Laat staan dat ze iets van die club moet hebben. Is ze dan een liegende ‘wolf in schaapskleren’ die stiekem klaar staat om Nederland te islamiseren, zoals de Telegraaf schreef? Waarschijnlijker is die bewering een teken dat Bouchallikht niet door de smalle hoepel van de Telegraaf past.

Laten wij nuchtere Nederlanders haar gewoon een kans geven. Zoals dat bij iemand als Rutte steeds opnieuw gebeurt. Beoordeel haar, net als al die andere Kamerleden, op haar daden.

Die daden komen straks. Voor nu kunnen we het nog even doen met wat deze jonge vrouw ons wil zeggen: ‘Word niet bang van mij, ik hou evenveel van Nederland als jullie – omarm mij.’

Vrede lijkt soms wel te lang te duren

0

Het waren onrustige tijden. Achter de schermen kwamen de eerste Israëlische contacten met de PLO en Palestijnen op gang. Iets wat tot op dat moment, nu bijna dertig jaar geleden, ongehoord leek. De grote opstand in de Palestijnse gebieden, de Intifada, leek ten einde te lopen.

Op die avond in 1992 krijg ik in mijn hotelkamer in Jeruzalem een telefoontje van de Israëlische ambassade in Den Haag. De toenmalige ambassadeur heeft een bijzonder verzoek voor mij. ‘Lody, ben jij bereid om morgenochtend in jouw hotel twee Palestijnen te woord te staan? Zij willen jou graag hun verhaal vertellen.’ Ik ben verbaasd. De Israëlische ambassadeur in Holland vraagt mij om in Jeruzalem een gesprek te hebben met Palestijnen?

Heel vroeg de volgende ochtend zitten we tegenover elkaar. Een van de twee is de burgemeester van de stad Bethlehem. Ik luister naar zijn verhaal over het lot van de Palestijnen. Hij vertelt over de interne strubbelingen in steden als Ramallah, Hebron, en Jenin. En natuurlijk gaat zijn verhaal over de bezetting. Zijn beschouwing neemt mij mee naar vóór 1967, toen Bethlehem nog onder Jordaans gezag viel. Het is het relaas van een bedroefd man, maar ook van een mens vol met hoop. ‘Het gaat goedkomen, Insh’Allah’.

‘Rabbi Lody, weet je, ons conflict heeft te lang geduurd. Daardoor wordt het alsmaar erger’. Ik luister naar deze verzuchting. ‘Direct na die oorlog in 1967 had het Jordaanse gezag plaats gemaakt voor een Israëlische bezetting. Wij op de Westbank wisten niet hoelang die bezetting zou gaan duren. Maar we zagen wel dat wij er als Palestijnen op die plek niet echt op achteruit waren gegaan. Wegen werden aangelegd. Door de Israëlische regelgeving die nu ook in onze gebieden werd ingevoerd, ontstond er leerplicht, dus onderwijs voor onze kinderen. En ook wij konden ons aansluiten bij het ziekenfonds.’ De burgemeester zucht opnieuw. ‘Ons referentiekader was van vóór 1967 onder Jordanië en na 1967 onder Israël. Van twee kwaden kozen wij op dat moment dan toch maar voor de betere’.

De man schudt zijn hoofd. ‘Nu is er een nieuwe generatie die leeft met een andere realiteit. Voor hen gaat de vergelijking van vóór 1967 en na 1967 niet meer op. Dat is voor hen geschiedenis. Het is voor hen te lang geleden. De huidige jongeren leven met de vergelijking van nu. ‘Kijk hoe de Israëliërs leven in moderne steden als Tel Aviv of West-Jeruzalem. En kijk in welke armoede wij ons op de Westbank en in Gaza moeten redden.’ Rabbi Lody, de oorlog heeft zo lang geduurd dat de referentiekaders zijn veranderd. Het uitzicht op vrede is verder dan ooit.’ Dat gesprek van een oorlog die té lang heeft geduurd, vond toen plaats. Nu drie decennia geleden.

Ik ben bang dat een groot deel van ons land het verleden lijkt te zijn vergeten

Aan die ontmoeting moest ik vorige week denken, na onze eigen verkiezingscampagnes en wat daarna kwam. Op het grondgebied van dit deel van ons Koninkrijk der Nederlanden heeft al driekwart eeuw geen oorlog gewoed. Zesenzeventig jaar geleden werd na vijf lange oorlogsjaren onze democratie hersteld. Ik ben opgegroeid met een generatie die het altijd had over vóór de oorlog, in de oorlog of ná de oorlog. Het vergelijken bestond uit het verschil tussen de ellende van toen en de zegeningen van de herstelde vrijheid binnen onze democratie daarna. Met zo’n referentiekader wist je wel waarvoor je moest kiezen. Oorlog of vrede? Bezetting of democratie? Menselijke waardigheid of onwaardig uitsluiten? Natuurlijk wisten we drommels goed wat te waarderen.

In ons huidige politieke landschap lijkt het er bijna op dat velen in ons land de rijkdom van vrede, de kracht van democratie, het sublieme van artikel 1 van onze grondwet niet meer wíllen waarderen.

De burgemeester van Bethlehem verzuchtte toen in 1992 dat die oorlog al te lang had geduurd. Ik ben bang dat een groot deel van ons land het verleden lijkt te zijn vergeten. Toch probeer ik niet te verzuchten dat onze vrede te lang heeft geduurd.

VS: ‘Captain Underpants’-kinderstrip in de ban om Aziatische stereotypen

0

Een strip uit de populaire Amerikaanse kinderboekenreeks Captain Underpants wordt uit de verkoop gehaald. De reden: racistische Aziatische stereotypen.

Het kinderboek The Adventures Ook and Gluk: Kung Fu Cavemen from the future uit 2010 zou ‘passief racisme’ bevatten, aldus uitgeverij Scholastic. De strip gaat over twee holbewoners die naar de toekomst reizen en in het jaar 2222 terechtkomen. Daar leren ze kung fu van Meester Wong, waarop de twee helden weer terugkeren naar de prehistorie en hun dorp redden.

Dav Pilkey, de auteur en tekenaar van het boek, biedt zijn verontschuldigingen aan voor racistische stereotyperingen. ‘Ik wilde van deze gelegenheid gebruik maken om me hiervoor publiekelijk te verontschuldigen’, zegt hij op Facebook. ‘Het was en is verkeerd en schadelijk voor mijn Aziatische lezers, vrienden en familie, en voor alle Aziatische mensen.’

In de Verenigde Staten is er nu veel aandacht voor anti-Aziatisch racisme. Aanleiding is een schietpartij op 16 maart in Atlanta, waarbij christenextremist acht mensen vermoordde. Volgens critici gaat het om een hate crime, omdat zes slachtoffers Oost-Aziatische vrouwen zijn. Daarom is er nu ook een ‘Asian Lives Matter’-beweging op gang gekomen.

Amnesty: Franse ‘anti-seperatismewet’ discrimineert moslims

0

Amnesty International vreest dat de Franse ‘anti-seperatismewet’, die vandaag wordt besproken in de Franse senaat, zal leiden tot discriminatie van moslims.

De regering van Emmanuel Macron zegt dat het wetsvoorstel zal afrekenen met ‘islamitisch separatisme’ heeft genoemd en het seculiere systeem van het land onderstreept.

In het voorstel komt een organisatie pas in aanmerking voor subsidie als deze zich committeert aan de ‘waarden van de Republiek’. Ook kan Frankrijk straks makkelijker ‘radicale’ organisaties ontbinden.

Critici werpen tegen dat het wetsvoorstel in strijd is met de godsdienstvrijheid en de bijna 6 miljoen Franse moslims ten onrechte treft.

‘Dit wetsvoorstel zou een ernstige aanval zijn op de rechten en vrijheden in Frankrijk’, aldus Amnesty.

In de wet wordt het woord islam niet specifiek genoemd. Toch protesteren Franse moslims er al maanden tegen en zeggen ze dat de maatregelen hen uitsluiten.

‘Keer op keer hebben we gezien hoe de Franse autoriteiten het vage en slecht gedefinieerde concept van ‘radicalisering’ of ‘radicale islam’ gebruiken om het opleggen van maatregelen zonder geldige reden te rechtvaardigen, wat dreigt te leiden tot discriminatie bij de toepassing ervan tegen moslims en andere minderheidsgroepen,’ zegt Amnesty. ‘Aan deze stigmatisering moet een einde komen.’

De wetgeving is besproken in een zeer geladen sfeer. Vorig jaar oktober werd geschiedenisleraar Samuel Paty onthoofd na het tonen van Mohammed-cartoons in een les over vrijheid van meningsuiting.