Turkse politieafdelingen geven onjuiste en tegenstrijdige informatie aan vrouwen die om hulp en bescherming vragen tegen gewelddadige en mishandelende partners. Dit bericht Deutsche Welle.

Volgens Deutsche Welle-correspondent Burcu Karakas worden de procedures om vrouwen te beschermen tegen geweld niet correct toegepast op de politiebureaus. De journaliste belde en bezocht politiebureaus terwijl ze zei dat ze bescherming zocht tegen een gewelddadige vriend.

De meeste politiebureaus verwezen haar door naar andere politiebureaus en zelfs naar het bureau van de openbare aanklager. Bij sommige politiebureaus werd Karakas de vraag gesteld of ze een ‘emotionele band’ met de man had of doorverwezen naar het ‘familiebureau’, dat de bestrijding van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld afhandelt.

Advocaten benadrukken echter dat artikel 6284 van het Burgerlijk Wetboek, waarin de rechten van vrouwen die zich bedreigd voelen in hun woning zijn vastgelegd, niet bepaalt dat vrouwen een beroep hoeven te doen op het familiebureau. Vrouwen kunnen daarentegen een straatverbod aanvragen bij de rechtbank of het politiebureau dat voor hen het makkelijkst bereikbaar is.

Vrouwenrechtenadvocate Mine Akarsu: ‘Het politiebureau is verplicht om uit de eerste hand bescherming te bieden.’

Dat artikel 6284 niet naar behoren wordt uitgevoerd komt mede omdat Turkije zich onlangs terugtrok uit de Istanbul Conventie, het bindende verdrag van de Raad van Europa ter voorkoming en bestrijding van geweld tegen vrouwen. Dit heeft volgens advocate Akarsu ‘de weg vrijgemaakt voor verkeerde en onwettige praktijken bij de rechtshandhaving.’

Artikel 6284 werd aan het Turkse Burgerlijk Wetboek toegevoegd nadat het land de Istanbul Conventie had ondertekend. ‘Dit betekent dat het opzeggen van het verdrag een enorme impact heeft op hoe deze wet wordt gehandhaafd’, aldus de advocate.

Mensenrechtenorganisatie Amnesty International kent een cultuur van wit privilege. Dit staat in een intern rapport waar de Britse krant the Guardian de hand op heeft weten te leggen.

Amnesty-personeel uitten zich doorlopend racistisch over zwarte mensen en Pakistaanse Britten, aldus het rapport dat in oktober werd geschreven. Degenen die hierover klaagden werden als ‘overgevoelig’ bestempeld. Ook maakte men zich schuldig aan ‘micro-agressies’, zoals het aanraken van het haar van zwarte collega’s.

Verder zouden zwarte medewerkers zich vaker moeten verantwoorden over hun werk. Ook hebben niet-witte mensen het gevoel dat ze weinig in te brengen hadden bij projecten en sneller aan de kant worden gezet. Tevens werd er te weinig rekening gehouden met religieuze diversiteit, aldus het rapport.

Amnesty-personeel in het internationale hoofdkantoor in Londen zou zich ook agressief en afwijzend opstellen tegenover personeel in kantoren in zuidelijkere landen.

Katherine Odukoya is een van de acht Britse (ex-)medewerkers die zich nu als klokkenluiders opstellen. Zij is woedend en vindt dat de directie moet opstappen.

‘We sloten ons aan bij Amnesty in de hoop om campagne te voeren tegen mensenrechtenschendingen, maar we werden in plaats daarvan teleurgesteld toen we beseften dat de organisatie die schendingen in feite hielp bestendigen.’

Odukoya zegt dat ze als zwarte vrouw voortdurend mentaal uitgeput was door een omgeving die ‘vijandig tegenover zwartheid’ stond. Amnesty zou zich laten leiden door een witte middenklasse-cultuur. ‘Wit privilege was alomtegenwoordig.’

De oud-medewerker beschrijft ook hoe collega’s commentaar hadden op haar haar en vroegen of ze het mochten aanraken. Haar collega’s refereerden ook steeds negatief aan haar ‘stadse’ accent en noemden haar het ‘zwarte meisje’.

Kate Allen, directeur van Amnesty in Londen, heeft haar excuses aangeboden. Ze wil echter nog niet ingaan op individuele gevallen, omdat alles nu nog wordt onderzocht.

‘We weten dat institutioneel racisme bestaat in het Verenigd Koninkrijk en dat wij, net zoals elke andere organisatie, niet immuun zijn voor dit levensgrote probleem.’

In 2019 schreef the Guardian al dat er bij Amnesty International een giftige sfeer heerste van pesten en discriminatie, waardoor twee medewerkers in 2018 zelfmoord hadden gepleegd.

Het aanjagen van klimaatverandering door de mens is een vorm van genocide waar vooral de armen, mensen van kleur, vluchtelingen en inheemse en nomadische volkeren het slachtoffer van worden. Dat zeggen tientallen genocidewetenschappers en historici, waaronder Armeense Genocide-specialist Taner Akcam (foto), in een gezamenlijk statement.

Ze schrijven in een internationale verklaring dat stijgende temperaturen, de ineenstorting van duurzame voedselproductie en permanente wateroverlast zullen leiden ‘tot de verplaatsing en dood van honderden miljoenen, zo niet miljarden mensen’.

‘De gevolgen van deze door de mens veroorzaakte rampen kunnen niet alleen de ecosystemen van de aarde, maar ook alle levende soorten in gevaar brengen. (…) Bovendien hebben ze een onevenredige impact op gemarginaliseerde gemeenschappen en kunnen de uiteindelijke kosten voor mensenlevens op een onvoorziene schaal zijn.’

Veel mensen zullen als ‘klimaatvluchteling’ hun heil zoeken in andere regio’s waar ze echter niet zullen worden toegelaten, vrezen de wetenschappers, met alle conflicten van dien.

‘Het meest waarschijnlijke scenario is de grotere versterking van nationale staatsbarrières, vooral die van het mondiale noorden, en hun steeds waakzamere en dodelijkere politieoptreden om het binnendringen of zelfs het verlaten ervan te voorkomen.’

Volgens de genocidewetenschappers is het hun taak ‘de schuld en verantwoordelijkheid van immens machtige, nationale en bedrijfsvervuilende belangen nauwkeurig te onderzoeken en verantwoordelijk te stellen voor de milieuschade en massale sterfgevallen die ze hebben toegebracht en nog steeds aanrichten, en waarvoor ze op precies dezelfde manier verantwoording zouden moeten afleggen als andere meer erkende genocideplegers.’

De Nederlandse hoogleraar Holocaust- en Genocidestudies Ugur Ümit Üngör (Universiteit van Amsterdam) tekende de verklaring niet, maar ondersteunt de boodschap grotendeels.

‘De klimaatverandering leidt in bepaalde gebieden tot ontvolking, migratie en gebrek aan water. Dat zorgt weer voor conflicten en massaal geweld’, zegt hij in het Historisch Nieuwsblad.

Ümit Üngör wijst erop dat nalatigheid genocidale uitkomsten kan hebben. ‘Toen Europese kolonisten zich vestigden in Noord-Amerika, hadden zij toen de intentie om de Indianen te verdrijven? Waarschijnlijk niet, maar de uitkomst was wel genocidaal.’

De internationale persvrijheidswaakhond Reporters Without Borders (RSF) slaat alarm: in meer dan 130 landen is journalistiek deels of volledig geblokkeerd. Vandaag publiceert de NGO haar wereldpersvrijheidsindex.

Het gaat slechter met de persvrijheid in de wereld, aldus RSF. Dat komt mede door de coronapandemie. Die heeft de onderdrukking van de persvrijheid in landen als Iran, Saoedi-Arabië, Egypte en Syrië alleen maar verergerd.

Ook beperkt de coronacrisis de mogelijkheden van journalisten om hun werk te doen. Dat is vooral verontrustend in Brazilië, waar de overheid desinformatie over het virus verspreidt.

Nederland staat op plek nummer zes en zakt daarmee een plaats. De Nederlandse overheid heeft de toegang van journalisten tot belangrijke overheidsdocumenten niet verbeterd, concludeert RSF. Deze documenten krijgen journalisten vaak te laat, of incompleet. Ook vallen populistische politici de legitimiteit van de gevestigde media aan.

Marokko zakt drie plekken, van plek 133 naar plek 136. Kritische journalisten worden beschuldigd van seksuele misdrijven, een effectief middel om ze het zwijgen op te leggen. Volgens RSF wordt de getuigenis van vrouwen in deze rechtszaken ook gemanipuleerd.

Turkije stijgt een plek, van 154 naar 153. Het gaat nog steeds heel slecht met de persvrijheid in Turkije. De media en de rechtspraak in Turkije zijn nog steeds allesbehalve onafhankelijk. Gisteren nog kreeg een journalist bijna een jaar celstraf nadat hij kritiek uitte op religieuze scholen.

De Universiteit van Amsterdam en de Universiteit Utrecht schorten hun deelname aan een ‘diversiteitsbarometer’ van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) voorlopig op. Dit, vanwege kritische vragen over de privacygevoeligheid van het onderzoek.

Anderhalve week geleden was er al ophef over de ‘Barometer Culturele Diversiteit’, omdat toen bleek dat hiervoor data van universiteitsmedewerkers zonder toestemming gedeeld worden met het CBS. Alleen als individuele medewerkers – op tijd – bezwaar maakten tegen het onderzoek werden hun gegevens niet meegenomen in het onderzoek.

De UvA vindt deelname aan de Barometer Culturele Diversiteit heel belangrijk, schrijft Folia, omdat de instelling daarmee haar diversiteitsbeleid kan onderbouwen. De Centrale Ondernemingsraad (COR) is echter kritisch, vanwege de privacygevoeligheid van het onderzoek.

Ook had de raad vooraf toestemming gevraagd moeten worden, vindt COR-voorzitter Gerwin van der Pol. Hij verklaart het onderzoek daarom nietig. De UvA geeft toe dat de COR eerder in het proces had moeten worden meegenomen en zoekt nu naar een oplossing.

Naast kritische vragen over de procedure wil Van der Pol ook weten hoe de data worden verwerkt en of gegevens op kleine afdelingen niet te herleiden zullen zijn naar individuele medewerkers.

Eind vorige week liet de Universiteit Utrecht weten ook deelname aan het CBS-onderzoek voorlopig op te schorten, vanwege vragen over privacy. 430 medewerkers – 8 procent van het totale aantal – hadden bezwaren aangetekend tegen de verwerking van hun persoonsgegevens. Aan de UvA zei slechts 2 procent expliciet niet mee te willen doen aan het diversiteitsonderzoek.

Met de diversiteitsbarometer wil het CBS een beter beeld krijgen van diversiteit op de werkvloer. Het CBS houdt dikwijls de categorieën ‘westers’ en niet-westers’, maar die indeling komt waarschijnlijk snel te vervallen.

‘Het zet die groep migranten apart als ‘niet van hier’’ en heeft ‘een koloniale connotatie’, aldus de Wetenschappelijk Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) in een nieuw advies. Wel pleit de WRR voor het blijven bijhouden van gegevens van specifieke migrantengroepen.

De Turkse regering wil van nog eens twintig oppositieleden de parlementaire immuniteit afpakken. Vorige week startte de regering soortgelijke procedures tegen tien oppositieleden, waaronder de fractieleider van de belangrijkste oppositiepartij CHP.

Het gaat om tien parlementsleden van de links-seculiere CHP en om tien parlementariërs van de pro-Koerdische Democratische Volkspartij HDP. Ze worden beschuldigd van onder meer ‘belediging van de president’, ‘laster’ en ‘het aanzetten tot haat en vijandschap onder het publiek’.

De regeringspartij AKP van president Erdogan is al langer bezig met het onderdrukken van de pro-Koerdische HDP. De frontale aanval op de CHP is nieuw. Doorn in het oog bij Erdogan is de beschuldiging van vanuit de CHP dat Erdogan en de AKP jarenlang met de Gülenbeweging hebben samengewerkt.

De Gülenbeweging van de islamitische geestelijke Fethullah Gülen wordt beschuldigd verantwoordelijk te zijn voor de mislukte coup van 2016 tegen president Erdogan.

Eind januari accepteerde een rechtbank in Ankara een aanklacht waarin de vicevoorzitter van de CHP werd beschuldigd voor ‘smaad en karaktermoord’ van president Erdogan met deze beschuldiging. Hiervoor kan hij voor vijf jaar de gevangenis in.

Als het parlement instemt met het voorstel van de regering om de afgevaardigden van de CHP en HDP hun parlementaire immuniteit te ontnemen, zullen ze worden berecht door Turkse rechtbanken.

Het vervolgen van parlementsleden is mogelijk sinds de CHP en de MHP, de ultranationalistische coalitiepartner van Erdogan, hun steun verleenden aan een AKP-voorstel uit 2016 dat de immuniteit van parlementariërs mag worden ingetrokken.

De Pakistaanse premier Imran Khan vindt dat Westerse regeringen het beledigen van de profeet Mohammed moeten verbieden, zoals ook het ontkennen of bagatelliseren van de Holocaust verboden is.

Dit schrijft de premier in een serie tweets. ‘Ik roep de westerse regeringen, die elk negatief commentaar op de Holocaust hebben verboden, op dezelfde maatstaven te hanteren om degenen te straffen die opzettelijk hun boodschap van haat tegen moslims verspreiden door onze Profeet (vzmh) te misbruiken.’

Pakistan laat steeds vaker van zich horen op het wereldtoneel als het om de bestrijding van ‘islamofobie’ gaat. Samen met bondgenoot Turkije probeert het land een leiderschapsrol in de islamitische wereld te vervullen.

De tweets van Khan volgen op protesten van de radicale islamistische partij Tehreek-e-Labbaik Pakistan (TLP), die Khans politiek niet islamitisch genoeg vindt. Die partij werd afgelopen donderdag door de Pakistaanse regering verboden. De TLP wil niet dat Pakistan de omstreden blasfemiewetten verandert. In Pakistan staat op godslastering de doodstraf.

Vooral leden van religieuze minderheidsgroepen, zoals christenen, hindoes en ahmadiyya, worden in Pakistan van blasfemie beschuldigd. Tot grote woede van TLP werd Asia Bibi vrijgesproken, de christelijke vrouw die jarenlang in een dodencel zat na veroordeeld te zijn voor het beledigen van de profeet. Bibi is met haar gezin naar Canada gevlucht.

TLP -leider Khadim Hussain Rizvi wil daarnaast blasfemie wereldwijd aanpakken. Hij vindt dat Nederland van de kaart moet worden geveegd vanwege de cartoonwedstrijd die Geert Wilders in 2018 organiseerde. Ook eerde TKLP de moordenaar van de Franse docent Samuel Paty als een mujahid, een strijder voor de islam.

Paty werd vorig jaar oktober onthoofd, omdat hij in zijn lessen burgerschapskunde de controversiële Mohammed-cartoon van Charlie Hebdo liet zien. TLP eiste maandenlang het uitzetten van de Franse ambassadeur, omdat Emmanuel Macron pal achter Paty en Charlie Hebdo staat. Frankrijk heeft zijn burgers opgeroepen Pakistan te verlaten.

Forum voor Democratie-voorman Thierry Baudet organiseert een essaywedstrijd over de zogenoemde ‘clownpill’, een begrip uit de extreemrechtse alt-rightbeweging.

‘Wat is het belang van de clownpill ten opzichte van de redpill?, schrijft Baudet. Inzenders moeten een essay van maximaal 1.200 woorden schrijven. De winnaar krijgt ‘mooie dingen’.

De clownpill verwijst naar de ‘red pill’. Dat is de rode pil uit de sciencefictionfilm The Matrix (1999). Hoofdpersoon Neo moet deze pil slikken zodat hij de wereld kan zien zoals die echt is, niet zoals die door de machthebbers aan ons wordt voorgeschoteld. Aanhangers van de extreemrechtse alt-rightbeweging menen ook dat ze ‘red pilled’ zijn.

Alt-rightaanhangers geloven niet in de politiek-correcte werkelijkheid die de ‘linkse elite’ zou propageren, maar zijn ‘realistisch’. Dat maakt ze strijdbaar, want ze willen het ‘Avondland’ redden van de ondergang. Als er niets gebeurt, dan zal de ‘linkse elite’ het ‘Avondland’ uitleveren aan moslims en zwarte mensen, zo is de gedachte.

Mensen die ‘clownpilled’ zijn hebben die strijdbaarheid opgegeven. Ze geloven in ’clownworld’, een begrip uit de alt-rightbeweging dat vanaf 2019 een opmars kent. Clownworld is het geloof dat de wereld gek is geworden.

Strijd tegen deze gekte is zinloos, vinden veel aanhangers van de clownworld-theorie, zodat je beter cynisch en nihilistisch kunt zijn. Wie de clown-pill neemt, ziet gelaten de wereld aan als de ‘grap’ die de wereld blijkbaar is geworden.

Termen als ‘red-pill’ en ‘clownworld’ komen uit de alt-right-beweging op het internet. ‘Alt-right’ is een afkorting van ‘alternative right’, alternatief rechts dus. Deze stroming propageert een racistisch, anti-islamitisch, antihomo- en antifeministisch wereldbeeld, maar maakt in tegenstelling tot ‘gewoon’ extreemrechts veelvuldig gebruikt van memes, grappig bedoelde plaatjes.

‘In deze extremistische beweging staat ras centraal’, aldus de AIVD. ‘Het blanke ras moet volgens hen zuiver blijven en niet gemengd worden met andere rassen. In de blanke etnostaat die zij nastreven is geen plaats voor andere rassen. Ze willen dit extremistische gedachtegoed algemeen geaccepteerd maken.’

De term ‘clownworld’ ontstond als reactie op een voorleesmiddag in de Verenigde Staten, waar kinderen verkleed als drag queen een verhaaltje mochten voorlezen in de bibliotheek. Enkele alt-rechtse activisten vonden dit belachelijk en besloten zich uit protest als clowns te verkleden.

Hun opvatting: omdat onze samenleving de LHBT-gemeenschap zou propageren, zouden we degenereren en moreel corrumperen, met als gevolg een decadente maatschappij die ontmand is en weerloos voor een ‘invasie’ van vreemdelingen die ons overspoelen. De op het eerste gezicht vrolijke clowns staan daarmee symbool voor wat veel commentatoren een extreemrechts, homofoob en racistisch wereldbeeld achten.

FvD-Kamerlid Frederik Jansen gebruikte in 2019 tijdens een speech als voorzitter van de FvD-jongeren ook al het begrip ‘clownworld’. Jansen onderschreef in die speech het nihilisme van clownworld niet, blijkens zijn woorden uit die speech:

‘Wij moeten een antwoord bieden op clownworld die geleidelijk alle facetten van ons leven beheerst. Wij gaan onze beschaving redden van de dreigende ondergang. Want wat hard lijkt voor sommigen, is noodzakelijk voor ons allemaal. We hebben doorzettingskracht nodig, discipline, overwinningsdrang, ja, zelfs overheersingsdrang.’

‘Pepe the Frog’, die groene kikker die door de alt-right wordt gebruikt als symbool voor racisme en antisemitisme, wordt sinds 2019 ook als clown getekend: the Honkler. The Honkler is Pepe met een clownsneus en haar in alle kleuren van de regenboog. Als je op zijn neus drukt, zegt hij ‘honk honk’.

Exact die woorden gebruikte Baudet eergisteren in een tweet, waarin hij het geloof van mensen in de coronapandemie hekelt. Baudet sloot zijn tweet af met een smiley van een clown.

Volgens Baudet liegt de overheid over het gevaar van de coronapandemie. Het coronavirus is volgens Baudet helemaal niet gevaarlijk en zijn de avondklok, het sluiten van cafés, restaurants en bioscopen, verplichte mondkapjes en een vaccinatieprogramma dat juist wel.

De FvD-leider zaaide vorige week nog twijfel of dinosauriërs wel echt hebben bestaan. Wel gelooft Baudet in ufo’s.