21.5 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 703

Onderzoek: ‘Dichtbij moslims wonen helpt je af van islamofobie’

2

Een moslim als buurman hebben is een goed tegengif tegen moslimhaat, volgens de Australische sociologen Val Colic-Peisker en Adrian Flitney. Uit hun onderzoek blijkt dat niet-moslims die in buurten wonen waar veel moslims wonen minder anti-moslim zijn.

Het onderzoek concentreerde zich op de steden Melbourne en Sydney, waar in totaal meer dan 600.000 moslims wonen.

In hun onderzoek hanteerden ze een vijfpuntenschaal. Eén punt betekent dat je helemaal geen vooroordelen hebt tegen moslims, vijf punten betekent dat je heel veel vooroordelen hebt.

Niet-moslims die wonen in wijken waar veel moslims wonen scoren gemiddeld een 2,31 op moslimhaat, niet-moslims die in wijken wonen waar nauwelijks moslims wonen een 2,80.

De resultaten lijken de zogenoemde ‘contacttheorie’ te bevestigen, die stelt dat contacten met andere mensen de vooroordelen doen verminderen. Deze theorie staat tegenover de zogenoemde ‘bedreigingstheorie’, die juist stelt dat contact met anderen het gevoel van onveiligheid versterkt.

Verder bleek uit het onderzoek dat jonge mensen, hoogopgeleiden en niet-christenen gemiddeld minder vooroordelen tegen moslims hebben dan ouderen, laagopgeleiden en christenen.

Eerder onderzoek uit Australië wees al uit dat praten met moslims ook helpt tegen vooroordelen over moslims.

‘Voor Biden is Erdogan een slechterik’

0

De Democratische presidentskandidaat Joe Biden en zijn team zien de Turkse president Erdogan als een slechterik. Dat stelt Turkije-analist Merve Tahiroglu van de denktank Project on Middle East Democracy.

De eventuele regering-Biden zal waarschijnlijk lijken op die van de voormalige Amerikaanse president Barack Obama door ‘de wereld te zien in termen van ‘democraten en autocraten’: mensen die straffeloos de mensenrechten schenden en mensen die proberen om beter en democratischer te regeren’, zegt Tahiroglu.

Dit is volgens hem een groot verschil met hoe huidig president Donald Trump invulling geeft aan zijn presidentschap. Trump steunt autoritaire leiders als Erdogan en de Russische president Vladimir Poetin.

In Turkije werd eerder deze maand heftig gereageerd op de uitspraak van Biden dat hij de Turkse oppositie zou steunen tegen Erdogan. Niet alleen Erdogans AKP, maar ook de oppositie nam afstand van Bidens uitspraken. De AKP beweerde zelfs dat Biden een coup tegen Erdogan zou willen steunen.

VK: hotels die migranten huisvesten zijn nu doelwit extreemrechts

0

Dankzij de coronacrisis hebben Britse hotels veel minder gasten dan normaal. Veel hoteleigenaren hebben daarom besloten om in deze kamers asielzoekers onderdak te verlenen, omdat die anders op straat zouden rondzwerven.

Extreemrechtse activisten hebben deze hotels tot doelwit gemaakt. Zij vinden de asielzoekers profiteurs.

Er circuleert op internet een lijst van hotels waar ‘onderzoek’ naar gedaan moet worden. Dit gebeurde nadat oud-politicus Nigel Farage van het radicaal-rechtse UKIP kritiek uitte op de gastvrije hotels in het land.

Hotels die asielzoekers een plekje bieden krijgen inmiddels allemaal negatieve reviews door extreemrechtse activisten, die op deze manier gastvrije hoteleigenaren in de portemonnee willen treffen.

Ook wordt er gedemonstreerd tegen de hotels en maakt de beruchte ‘journalist’ Tommy Robinson video’s van de hotels waar de asielzoekers nu verblijven.

Het ongemak van ‘meer kleur’ in de Tweede Kamer

4

Over een kleine zeven maanden mogen wij naar de stembus voor de Tweede Kamerverkiezingen. Daarom zijn de politieke partijen deze zomer begonnen met de selectieprocedures voor onze nieuwe volksvertegenwoordigers. Ik wil alvast applaudisseren en koekjes uitdelen aan politieke partijen die zich voor meer diversiteit inzetten.

De inspiratie hiervoor ontstond recent, toen PvdA-voorzitter Nelleke Vedelaar tegenover de NOS-verklaarde: ‘Met veel witte mensen praten we over institutioneel racisme. Het zijn precies die mensen van kleur die in de Kamer vertegenwoordigd hadden moeten zijn. We hadden ze op onze lijst, maar op te lage plekken en op onverkiesbare plaatsen. Dat moet dus echt anders.’

Het is inderdaad een gemiste kans dat er geen Afro-Nederlanders in de Tweede Kamer zitten. Dit, in een tijd waarin anti-zwart racisme hoog op de politieke agenda staat. Begin 2017 schreef ik niet voor niets een artikel met de veelzeggende titel ‘De politieke pijn van zwart Nederland’. Daarom is het een goede zaak dat naar aanleiding van het recente racismedebat politieke partijen naar meer etnische diversiteit streven.

Om die reden ga ik binnenkort langs partijbureaus met een koekjestrommel, om voor ze te applaudisseren: ‘Echt goed bezig, heel fijn dat jullie meer ‘kleur’ in de Tweede Kamer willen.’

Maar omdat politieke partijen met een koekje en applaus hun werk niet per se beter gaan doen, wil ik een beetje creatiever te werk gaan. Mijn koekjestrommel ga ik beplakken met een stevig vel papier. Daarop staan twee aanbevelingen over hoe politieke partijen op een gezonde manier diversiteit en inclusie kunnen realiseren.

Aanbeveling 1: Behandel diversiteit niet als liefdadigheid maar als een realiteit.

In 1900 was 1,8 procent van de bevolking in Nederland in het buitenland geboren. Nu is dat 22 procent. Het CBS verwacht dat tegen 2060 maar liefst 39 procent van de Nederlanders een migratieachtergrond zal hebben. De grote Nederlandse steden zijn nu al ‘minderheidssteden’, waarin de meerderheid van de bewoners een migratieachtergrond heeft. Kortom, diversiteit is geen geloof of liefdadigheid, maar een realiteit.

Door hun fracties bewust divers te maken, zijn politieke partijen bezig met het vervullen van hun bestaansrecht: ervoor zorgen dat volksvertegenwoordigers een afspiegeling van de samenleving zijn. Een politieke partij die aan ‘meer kleur’ werkt in de Tweede Kamer is niemand een dienst aan het bewijzen, maar voor haar eigen bestaansrecht aan het vechten.

Een diverse samenstelling van de kandidatenlijst is pas het halve werk

Aanbeveling 2: Erken het ongemak en de complexiteit van diversiteit.

Een diverse samenstelling van de kandidatenlijst en de Tweede Kamer leidt niet automatisch tot een rechtvaardiger Nederland. Politieke partijen moeten ook een paar ongemakkelijke vragen beantwoorden. Een daarvan luidt: gebruik ik diversiteit als een doel of als een middel?

Want wie diversiteit als een doel gebruikt, dreigt de mens uit het oog te verliezen. Het resultaat is dat biculturele Nederlanders in de Tweede Kamer komen, omdat politieke partijen hun diversiteitsquota willen halen en hun checklist willen afvinken. Dit is niet alleen schadelijk voor biculturele politici, het is ook niet duurzaam.

Het is schadelijk omdat biculturele politici daarmee niet als individuen gezien worden, maar als vertegenwoordiger van een bepaald hokje of kleur. Daardoor kunnen ze hun talenten niet optimaal benutten. Kijk maar naar de uitspraak van de PvdA-voorzitter, die insinueerde dat ‘niet-witte’ politici in de Tweede-Kamer het over racisme moeten hebben en mensen van kleur moeten vertegenwoordigen. Maar biculturele politici zijn veel meer dan hun etnische achtergrond.

Het is ook niet duurzaam als politieke partijen diversiteit als een doel hanteren. Zodra diversiteit geen prioriteit meer is, krijgen wij een Tweede Kamer die geen afspiegeling van de samenleving meer is.

Ik deel graag mijn koekjes en applaus uit aan politieke partijen die ‘meer kleur’ in de Tweede Kamer willen. Maar ik hoop ook dat deze politieke partijen inzien en erkennen dat een diverse samenstelling van de kandidatenlijst pas het halve werk is. En nu aan de slag.

British Museum verwijdert beeld oprichter om banden met slavernij

0

Het borstbeeld van Hans Sloane (1660-1753), oprichter van het British Museum, is van zijn sokkel gehaald. Hij heeft banden met de slavernij, schrijft de website van het beroemde museum in hartje Londen.

De in Ierland geboren Sloane was een arts, die over de hele wereld interessante objecten verzamelde. Tijdens zijn reizen deed hij ook Jamaica aan, een Britse kolonie waar veel zwarte slaven op plantages werkten. Sloane werkte als dokter op deze plantages en was de persoonlijke arts van de Britse gouverneur.

De vrouw van Sloane kwam uit een familie die rijk was geworden door de slavernij. Sloane dankte zijn persoonlijke fortuin dus ook aan de slavernij.

Het borstbeeld van Sloane is nog steeds te bezichtigen, maar staat op een minder prominente plek tentoongesteld. Museumbezoekers kunnen nu ook over zijn banden met de slavernij lezen.

Bij zijn dood in 1753 had Sloane meer dan 71.000 items verzameld. Sloane schonk zijn collectie in zijn testament aan de Britse natie en het werd de oprichtingscollectie van het British Museum.

Kritiek op TikTok-trend: gebruikers spelen Holocaust-slachtoffers na

0

Er is een nieuwe trend op TikTok: gebruikers die zich verkleden als Holocaust-slachtoffers. Critici noemen hun verkleedpartij ’traumaporno’.

TikTok-deelnemers spelen Holocaustslachtoffers die in de hemel zijn. Ze hebben nepbrandwonden of dragen streepjespyjama’s met daarop de ster van David geborduurd.

De video’s laten vaak afbeeldingen zien van concentratiekampen, waaronder Auschwitz, waar meer dan een miljoen Joden zijn omgekomen. Eronder is vaak het nummer Locked out of Heaven van Bruno Mars gemonteerd.

De video’s leiden in de Joodse gemeenschap en ver daarbuiten tot ophef. Brianna, een Joodse tiener uit Los Angeles, vertelt aan het online magazine Wired dat de video’s traumatiserend kunnen zijn voor mensen die familieleden hebben die tijdens de Holocaust zijn omgekomen of met traumatische verhalen zijn thuisgekomen.

‘Zo’n harteloze bespotting van de genocide van miljoenen Joden en andere gemarginaliseerde groepen, ik voel me ziek’, aldus Brianna.

Veel van de makers die aan de trend meedoen, verdedigen hun video’s als educatief en een poging om het bewustzijn rond de gruwelen van de Holocaust te vergroten. Een video toont de gebruiker met tranen in haar ogen en ‘vuil’ op haar gezicht en vertelt een verhaal over hoe ze samen met haar familie in Auschwitz was.

‘We moesten werken, het was pijnlijk, vermoeiend. We werden ook gemarteld ‘, wordt gezegd in de video. ‘Ons werd verteld dat het was vanwege onze religie, waarin we geloofden.’ De video beschrijft verder in detail hoe ze naar de gaskamer werd gestuurd om te sterven.

‘Ik ben erg gemotiveerd en gefascineerd door de Holocaust en de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog’, vertelt TikTok’er McKayla, een van de deelnemers aan de trend, aan Wired. ‘Ik heb voorouders die in concentratiekampen zaten, en heb zelfs een paar overlevenden uit kamp Auschwitz ontmoet. Ik wilde het bewustzijn verspreiden en de realiteit achter de kampen met iedereen delen, door het verhaal van mijn Joodse grootmoeder te delen.’

Maar velen in de Joodse gemeenschap vinden dat deze poging de verkeerde kant op is gegaan. Zoals Diane Saltzman, directeur bij het US Holocaust Museum. Tegen het blad Insider zegt ze dat het imiteren van Holocaust-ervaringen geen recht doet aan de slachtoffers, een belediging is aan het adres van de overlevenden en de geschiedenis bagatelliseert.

Nieuwe Nederlands-Indische omroep ‘Bersama’ gelanceerd

0

Filmproducenten Nadadja Kemper en San Fu Maltha hebben de aspirant-omroep Bersama (Indonesisch voor ‘samen’) opgericht, die zich richt op Indische Nederlanders. Kemper en Maltha willen voor 31 december 50.000 leden hebben geworven, schrijft Villamedia.

Er zouden bijna twee miljoen Indische Nederlanders wonen in ons land, maar de Nederlandse media zouden deze groep negeren.

‘De omroep richt zich op een brede leeftijdsgroep, waarbij speciale aandacht gegeven zal worden aan de derde en vierde generatie’, aldus omroep Bersama. ‘Om een zo groot mogelijke groep mensen in aanraking te brengen met het Nederlands-Indisch erfgoed, wil de omroep in oprichting wekelijks Nederlands-Indische culturele programma’s aanbieden via de televisie-, radio- en online-kanalen van de NPO.’

Ondanks dat de omroep zich richt op Indische Nederlanders, vermelden de initiatiefnemers in hun missiestatement dat ze ‘programma’s willen maken vanuit de leef- en denkwereld van alle groepen die te maken hebben gehad met 400 jaar geschiedenis in voormalig Nederlands-Indië’. Of ze met de omroep ook Indonesische en Molukse Nederlanders willen bereiken, is niet benoemd.

Ook rol politie bij de Schilderswijkrellen moet worden meegenomen

3

Nederland is vol tradities, van Zwarte Piet op het Sinterklaasfeest tot het opendraaien van brandkranen in de Haagse volkswijken Duindorp en Schilderswijk. Die laatste traditie was lange tijd naar de achtergrond verschoven, totdat Hagenezen het nieuw leven inbliezen tijdens de hittegolf van 2013. Dit jaar in augustus stegen de temperaturen tot dertig graden en hoger. Het was een kwestie van afwachten tot het moment dat de kranen weer werden opengedraaid.

Dat moment brak aan dit jaar op 12 augustus, wat weer aanleiding gaf tot een treffen tussen jongeren en politie. In tegenstelling tot de eerdere jaren en anders dan in Duindorp, waren de deelnemers aan de schermutselingen in de Schilderswijk jongeren van binnen en van ver buiten de wijk. De onrust hield enkele dagen aan en bestond uit het gooien met vuurwerk naar de politie vanaf rondrijdende scooters en het vernielen van auto’s, gebouwen en tramhaltes.

Politici, jongerenwerkers en burgers zochten naar verklaringen voor het provocerende en losgeslagen gedrag van de jongeren. Uit de hoek van meelevende waarnemers waren de meest gehoorde geluiden ‘verveelde jongeren’ en ‘discriminatie op de arbeidsmarkt’. De hardliners waren het daar niet mee eens. Zij weten het aan ‘migratieproblemen’ en de ‘migrantencultuur’. Tom Postmes, hoogleraar Sociale Psychologie in Groningen, benadrukte dat rellende jongeren altijd hebben bestaan en dat het zeker in de volkswijken om de paar jaar hommeles is. Jongeren nemen deel aan opstootjes en knokpartijen met de politie omdat het ’voor de relschoppers vaak heel erg leuk is’, vooral als groep. Deze verklaring komt dicht in de buurt van de omschrijving die een jongerenwerker gaf, namelijk dat het een kat-en-muisspel is tussen de jongeren en de politie.

In alle geopperde verklaringen staat het gedrag van de politie buiten beschouwing. Dat is opmerkelijk, gezien de huidige wereldwijde maatschappelijke discussie over het handelen en het machtsmisbruik van de politie tegenover personen van kleur. De politie ligt onder vuur. Dat maakt het huidige conflict tussen jongeren en politie anders dan de krakersrellen van de jaren zeventig, of de rellen in Duindorp waar de ene groep streed vanuit de krakersideologie en de andere groep voor het behoud van de tradities.

In de Schilderswijk vonden de rellen niet plaats vanuit een ideologie en ook niet om de brandkranentraditie te behouden. Jongeren van buiten de wijk en buiten de stad kwamen speciaal naar de Schilderswijk om het ‘gevecht’ aan te gaan met de politie. De keuze voor de Schilderswijk is niet willekeurig. De wijk is al decennialang een ‘zwarte volkswijk’ en het politiebureau en -korps in de wijk staan bekend om hun (vermeende) machtsmisbruik en discriminatie.

De masculiene straatcultuur van de jongeren en de masculiene politiecultuur lijken elkaar hier te versterken. Voor de jongeren leent de wijk zich dan ook als strijdtoneel om het ‘gevecht’ met de politie aan te gaan. De rellen afdoen als ‘kat-en-muisspel’ is daarom te onschuldig. Deze rellen kunnen het best worden omschreven als een ‘krachtmeting’, waarbij beide partijen eer behalen binnen de eigen groep bij het neersabelen van de ander. Een politieagent die vol trots tegen zijn collega zegt dat hij ‘een grote neger heeft geslagen’ (zo blijkt uit een van de beelden van die avond op social media), is net zo triest als jongeren die de politie met vuurwerk bekogelen.

Deze rellen kunnen het best worden omschreven als een ‘krachtmeting’, waarbij beide partijen eer behalen bij het neersabelen van de ander

In tegenstelling tot de jongeren maken politieagenten deel uit van een georganiseerd overheidsapparaat dat symbool staat voor een rechtvaardige en veilige samenleving. Burgers, jong en oud, moeten kunnen vertrouwen op de politie. Racisme, discriminatie en machtsmisbruik zijn daarom uit den boze. Toch blijkt keer op keer dat agenten elkaar de hand boven het hoofd houden, waar zelfs de korpsleiding aan meedoet. Deze solidariteit wordt gecementeerd door de ideologie dat de diender moet kunnen ‘rekenen’ op zijn maten.

Het heeft de politieorganisatie een reputatie gegeven van een gesloten bolwerk, waar men misstanden onder het tapijt bezemt. Dit geeft agenten een grote mate van onaantastbaarheid, het gevoel dat zij heer en meester zijn in de publieke ruimte. De willekeur van de politie, die niet beperkt is tot ethnic profiling maar alle laag gesitueerde jongeren treft, wordt door weinig zaken begrensd. Het is dan niet vreemd dat jongeren die de meeste last ondervinden van machtsmisbruik opstaan, zich verenigen en in opstand komen. En dat is niet erg, we leven ten slotte in een democratie waar wij onze stem mogen laten horen en protest mogen uiten. Alleen moeten de jongens op de scooters nog leren dat de manier waarop zij dat doen niet de geëigende manier is.

Onderzoek: Britse jongeren steeds vatbaarder voor rechtsextremisme

0

Volgens een onderzoek van het Britse antidiscriminatiebureau Hope Not Hate worden steeds meer Britse jongeren lid van extreemrechtse organisaties. Ook staan steeds meer jongeren hier positief tegenover.

Het onderzoek is gedaan onder tweeduizend jongeren tussen de 16 en 24 jaar oud. Negen procent van de ondervraagden was positief over de activiteiten van extreemrechtse organisaties.

Uit het onderzoek blijkt ook dat degenen die sympathiseren met extreemrechts gedachtegoed met name laagopgeleide witte mannen uit de armere gezinnen zijn.

Populair onder deze jongeren zijn de extreemrechtse activist Tommy Robinson en commentator Paul Joseph Watson van de complotsite Infowars.

‘Hoewel het aantal jongeren dat zich aangetrokken voelt tot extreemrechts terrorisme natuurlijk nog steeds klein is, is er de afgelopen jaren zonder twijfel een sterke stijging geweest’, zegt Hope Not Hate. ‘Dit weerspiegelt hoogstwaarschijnlijk een toenemende belangstelling voor rechtsextremisme onder een klein, maar niet langer onbeduidend deel van de jongeren.’

‘Het feit dat dit rapport laat zien dat jonge mensen online toegang hebben tot extreme inhoud, denken dat politiek geweld acceptabel is en eerder geneigd zijn te geloven in samenzweringstheorieën die zijn geworteld in racisme, anti-immigratieretoriek, antisemitisme en islamofobie, zou mensen wakker moeten schudden’, reageert de Britse studentenunie.

Biden veroordeelt moslimfeministe Sarsour, maar krabbelt daarna terug

1

De Democratische presidentskandidaat Joe Biden heeft excuses aangeboden aan moslimfeministe Linda Sarsour, schrijft the New York Post.

Tijdens een publiek optreden suggereerde Biden dat Sarsour, een uitgesproken Israëlcriticaster, een antisemiet zou zijn. Sarsour noemde de uiting ‘respectloos’ en ‘kwetsend’ en tientallen boze telefoontjes van moslims volgden, waarna het campagneteam van Biden excuses aanbood.

Op gelekte audio is te horen hoe de directeur van de Biden-campagne zei de ‘pijn’ te begrijpen die werd veroorzaakt door de vernietigende verklaring. ‘Het spijt me dat dat is gebeurd. En ik hoop dat, welk vertrouwen ook is verbroken, dit gesprek een kleine stap is om het vertrouwen weer op te bouwen, maar dit is niet de laatste keer dat we dit gesprek hebben.’

Sarsour verwierf nationale bekendheid als één van de initiatiefneemsters van de Women’s March tegen Trump en is een tegenstander van Israël. Ze steunt de BDS-campagne, die Israël economisch en cultureel wil boycotten. Biden wil de gematigde Democraten niet kwijt en nam vorige week afstand van Sarsour.

‘Joe Biden is een groot voorstander van Israël en zijn hele leven een felle tegenstander van antisemitisme. Hij veroordeelt duidelijk haar opvattingen en verzet zich tegen BDS’, aldus een Biden-woordvoerder. ‘Ze heeft geen enkele rol in de Biden-campagne.’

De Democraten willen echter ook de moslimstem niet verliezen, dus krabbelde Biden weer een beetje terug. ‘De Democratische Partij heeft mij en de gemeenschappen waar ik vandaan kom meer nodig dan wij ze nodig hebben’, zei Sarsour eerder tegen de Arabische nieuwszender al Jazeera.

Twee jaar geleden lag Sarsour onder vuur vanwege haar banden met Louis Farrakhan van de Nation of Islam, een club van militante Afro-Amerikaanse moslims. Farrakhan is berucht is om zijn antisemitische en anti-homo-uitlatingen.

Ook aan de oprechtheid van Sarsours feminisme wordt getwijfeld. In 2011 twitterde Sarsour dat islamcriticus Ayaan Hirsi Ali genitaal verminkt zou moeten worden.