17.1 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 759

Ook moskee in Vlissingen ontvangt tekening met poppetje aan galg

0

Afgelopen week heeft ook een moskee in Vlissingen een dreigbrief gekregen met een poppetje dat bungelt aan de galg. Eerder kregen moskeeën in Oosterhout en Zeist dezelfde brief. Dit schrijft de Provinciale Zeeuwse Courant.

In de brief staat een poppetje dat aan een galg is opgehangen, met de tekst ‘ISLAM’ ernaast. De Provinciale Zeeuwse Courant meldt dat op de envelop een niet bestaand postbusnummer uit Amsterdam staat en dat ‘Kick Out’ de afzender is.

Aanvankelijk wilde het bestuur van de Touba-moskee in Vlissingen de brief weggooien. Maar toen het bestuur hoorde dat moskeeën in Oosterhout en Zeist ook deze brief hadden ontvangen, besloot men om actie te ondernemen.

Bestuurder Fikri Bouzambou zegt tegen de Provinciale Zeeuwse Courant: ‘Je zou uit de brief kunnen herleiden dat de islam aan de galg gehangen wordt. We willen het niet groter maken dan het is, maar we moeten elke dreigement, hoe klein ook, serieus nemen.’

Het bestuur heeft besloten om aangifte te doen. Ook de moskeeën in Oosterhout en Zeist, die dezelfde brief hebben ontvangen, deden aangifte.

Vier jaar geleden besloot de Touba-moskee camera’s te plaatsen. Dit gebeurde nadat op internet de oproep werd gedaan om moskeeën in de brand te steken.

VS: ‘Moslima gevraagd hoofddoek af te doen in basketbalarena’

2

Een Amerikaanse moslima zegt vorige week door de beveiliging van het Pepsi Center in Denver onheus bejegend te zijn.

De dochter van Gazella Bensreiti zit in een basisschoolkoor dat vooraf aan een duel van de Denver Nuggets het Amerikaanse volkslied zou zingen. Maar bij het binnentreden van het basketbalstadion zou de beveiliging Bensreiti hebben gevraagd haar hoofdbedekking te verwijderen.

Uiteindelijk kwam een supervisor tussenbeide, vertelt Bensreiti, en mocht ze gewoon met hijab naar binnen.

Toch laat Bensreiti het er niet bij zitten. Ze heeft een advocaat van de Council on American-Islamic Relations (CAIR) erbij gehaald. Die zegt nu dat het Pepsi Center zich in eerste instantie schuldig heeft gemaakt aan het weigeren van de vrouw en haar in het openbaar heeft vernederd.

Kroenke Sports & Entertainment, de organisatie achter het Pepsi Center, verklaart dat zij tijdens wedstrijden beveiligingspersoneel inhuurt van een particulier bedrijf. Dat bedrijf zegt voortaan behoedzamer te zijn in het selectieproces van het personeel en hen zo nodig zal trainen.

Humanistisch Verbond: niet-religieuzen wereldwijd strenger bestraft

1

Religiecritici en ongelovigen riskeren in autoritaire landen steeds zwaardere straffen. Dat staat in een rapport van Humanists International, waar ook het Nederlandse Humanistisch Verbond onder valt.

Humanists International noemt 69 staten ‘waar je een straf riskeert als je kritiek uit op religie of de keuze maakt om niet meer godsdienstig te zijn’. In twaalf van deze landen, waaronder Saudi-Arabië en Pakistan, riskeert men met kritiek of atheïsme zelfs de doodstraf.

In sommige landen is de situatie verslechterd, stelt Humanists International. In 2018 jaar werd de doodstraf ook geïntroduceerd in Mauritanië en Brunei voor godslastering en afvalligheid. Humanists International is ook bezorgd over Indonesië en Iran, waar protesten tegen de gedwongen besluiering gewelddadig worden neergeslagen.

Nederland behoort volgens het rapport tot de meest veilige landen ter wereld. Desondanks zouden niet-religieuze vluchtelingen zich hier in asielzoekerscentra niet veilig voelen. Humanistisch Verbond-voorzitter Boris van der Ham pleit bij het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) voor betere bescherming van deze vluchtelingen.

Ook voelen leden van religieuze gemeenschappen zoals Jehova’s getuigen en de islam zich vanuit sociaal opzicht bezwaard de groep te verlaten, aldus van der Ham. ‘De vrijheid om je eigen keuze te maken wat betreft levensovertuiging is niet alleen belangrijk in wetgeving, maar moet ook sociaal de norm zijn.’

De humanisten presenteren het rapport vandaag aan het Europees Parlement in Brussel.  

Birmese premier en Nobelprijswinnares Suu Kyi aangeklaagd om Rohingya-crisis

0

Mensenrechtenorganisaties hebben een rechtszaak aangespannen tegen de Birmese premier en Nobelprijswinnares Aung San Suu Kyi vanwege de moorden op Rohingya-moslims door het leger van Myanmar in 2017.

De NGO’s eisen dat de belangrijkste politieke en militaire leiders van Myanmar worden vervolgd, waaronder ook minister-president Aung San Suu Kyi. Eén van de NGO’s die de rechtszaak heeft aangespannen is de Burmese Rohingya Organisation UK (BROUK), die in Londen haar hoofdkantoor heeft.

‘Het Rohingya-volk wordt geconfronteerd met een existentiële bedreiging. Al tientallen jaren proberen de Birmese autoriteiten ons te vermooorden door ons op te sluiten in getto’s, ons te dwingen ons land te ontvluchten en ons te doden’, zegt BROUK-woordvoerder Tun Khin.

BROUK heeft de rechtszaak aangespannen samen met twee andere NGO’s: de Argentijnse Grandmothers of Plaza de Mayo en de Latijns-Amerikaanse Peace and Justice Service Foundation. Tomás Ojea Quintana, oud-VN-rapporteur in Myanmar, staat hen juridisch bij.

De drie NGO’s nemen het Aung San Suu Kyi kwalijk dat zij niet alleen zweeg toen de misdaden tegen de Rohingya werden gepleegd, maar bovendien regelmatig heeft ontkend dat deze misdaden plaatsvonden.

Eerder deze week spande Gambia een rechtszaak aan tegen Myanmar bij het Internationaal Gerechtshof in Den Haag. Volgens Gambia heeft Myanmar zich aan genocide schuldig gemaakt.

In de aanklacht van BROUK wordt het woord ‘genocide’ niet genoemd. Dit begrip staat namelijk niet vermeld staat in het Argentijnse Wetboek van Strafrecht.

Voordat Aung San Suu Kyi minister-president werd was ze leider van de oppositiebeweging tegen de militaire junta. In 1989 werd ze door de junta onder huisarrest geplaatst, wat ze tot 1995 zou blijven. Ondertussen werd zij in 1991 onderscheiden met de Nobelprijs voor de Vrede.

In 2009 kreeg Aung San Suu Kyi opnieuw huisarrest. Ze werd in november 2010 vrijgelaten. In de daaropvolgende jaren liet de junta de teugels varen. Aung San Suu Kyi won de verkiezingen van 2015 en werd minister-president van het land. De junta belette haar wel om president te worden.

Vanaf 2017 is er veel kritiek op Aung San Suu Kyi. Zij zou niets hebben gedaan om het geweld van het leger tegen de Rohingya-moslims te stoppen en de misdaden bagatelliseren.

Het blijven nog altijd ónze Syriëgangers

1

In Turkse en Koerdische cellen zitten ruim zestig Nederlandse Syriëgangers vast. Op familieleden en enkele advocaten na wil bijna niemand hen terug. VVD-Kamerlid Dilan Yesilgöz ziet de doodstraf zelfs als ‘ultieme consequentie’ voor IS-aanhangers. Toch wil ik pleiten voor hun terugkomst.

De Turkse minister van Binnenlandse Zaken, Süleyman Soylu, liet in niet mis te verstane woorden weten wat hij met de Syriëgangers gaat doen: terugsturen naar de regio’s waar ze vandaan komen. En dat is niet het Midden-Oosten, waar in Nederland heel snel aan gedacht wordt wanneer de uitdrukking ‘in de regio’ valt. Nee, het zijn de Europese landen.

Het gebied waar deze Syriëgangers dus écht vandaan komen. En hier heeft de Turkse minister, overigens één van de meest streng-nationalistische figuren in het kabinet van Erdogan, volkomen gelijk in.

Waarom zouden wij landen als Syrië, Irak, Turkije en Koerdistan opzadelen met onze problemen? Die landen hebben toch al genoeg aan hun hoofd? En is de repatriëring van Syriëgangers niet de ultieme consequentie van hun Nederlanderschap? Zij horen bij Nederland, ongeacht de fouten die zij hebben begaan of – als kinderen – juist helemaal niet hebben begaan.

Onze loyaliteit aan Nederlandse kinderen behoeft uiteraard geen uitleg. Hoe vaak deze kinderen in de media als ‘jihad-‘ of ‘IS-kinderen’ ook worden gedehumaniseerd, ze zijn onschuldig en kunnen niet opdraaien voor de fouten van hun ouders. Onze loyaliteit aan Syriëgangers is lastiger uit te leggen, maar in rechtsstatelijke zin is het verhaal als volgt.

We hebben ons als Nederlanders grondwettelijk gecommitteerd tegen de doodstraf (behalve Dilan Yesilgöz dan) én voor de bevordering van de internationale rechtsorde. Van een eerlijk proces zal weinig sprake zijn in landen als Irak en Syrië, waar ook nog eens de doodstraf geldt. Dus blijft, nu Turkije ook te kennen heeft gegeven Syriëgangers terug te sturen, alleen de Europese route over voor een rechtstatelijke afhandeling van het Syriëgangersproces.

Het Nederlanderschap houdt kennelijk op als je het verknalt in je leven

Maar nu komt het. Het kabinet wil deze zaak helemaal niet in rechtsstatelijke zin afhandelen. Integendeel, onze grondwettelijke principes worden al een tijdje aan de laars gelapt met uitspraken van de premier als ‘ze kunnen daar liever sterven, in plaats van terugkeren’ en die van Dilan Yesilgöz over de doodstraf.

Een ander voorbeeld van die onwil is het beleid van het kabinet om het Nederlanderschap van de Syriëgangers in te trekken. Een maatregel die uitblijft wanneer het Nederlanders betreft die in Thailand of Cambodja vastzitten voor drugsmokkel of mensenhandel. Dan is er juist wel een wil om hun terug te halen. Waarom deze andere behandeling?

Het lijkt alsof het Nederlanderschap van moslims en andere niet-witte Nederlanders conditioneel is. Wanneer je goed kan voetballen, ‘integreert’ en verder niet al te veel zeurt, dan mag je bij Nederland horen. Maar het Nederlanderschap houdt kennelijk op als je het verknalt in je leven.

Bij autochtone criminelen of terroristen is deze voorwaardelijke vorm van burgerschap niet aan de orde. Het Nederlanderschap van witte Nederlanders wordt niet ingetrokken als ze terroristische aanslagen plegen. Maar dit is in strijd met artikel 1 van de Grondwet. Alle Nederlanders dienen in gelijke gevallen gelijk behandeld te worden. Dus ook wanneer het onze Syriëgangers betreft.

Daarom zeg ik: haal ze terug en berecht ze hier. Dat is onze verplichting naar hen toe – en daarbij vooral naar hun onschuldige kinderen – als Nederlanders.

Moeten Marokkaanse vrouwen worden gered door Ivanka Trump?

0

Ivanka Trump, dochter en adviseur van de Amerikaanse president Donald Trump, bezocht vorig week Marokko om haar wereldwijde vrouweninitiatief te promoten. Het bezoek moest hoop bieden aan Marokkaanse vrouwen, maar riep ook vraagtekens en verzet op.

Het initiatief van Ivanka Trump heeft als doel om de economische situatie van 50 miljoen vrouwen in ontwikkelingslanden te verbeteren vóór het jaar 2025. Eerder dit jaar bezocht Ivanka voor haar programma Ethiopië, Ivoorkust, Argentinië, Colombia en Paraguay.

Vorige week woensdag werd de presidentsdochter ontvangen door de Marokkaanse prinses Lalla Meryem, de minister van Buitenlandse Zaken en een aantal hoge ambtenaren. Op donderdag ontmoette ze vrouwen die door een recente wetswijziging nu voor het eerst zelf de baas zijn over een stukje grond.

‘We zijn hier om dit soort verandering te steunen en aan te moedigen’, zei Trump hierover. Met haar bezoek hoopt Ivanka Trump de uitvoering van deze wet aan te moedigen.

Ivanka Trump werd met open armen werd ontvangen, door zowel leden van de Marokkaanse overheid als Marokkaanse vrouwen. Toch was niet iedereen blij met haar bezoek. Activisten en andere critici vroegen zich vooral af: wat kan Ivanka Trump daadwerkelijk betekenen voor Marokkaanse vrouwen?

Haar vader Donald Trump wordt door feministen als een seksist gezien vanwege uitlatingen die hij in het verleden over vrouwen heeft gedaan. Daarnaast worden er vraagtekens gezet bij Ivanka zelf: heeft zij haar baantje gewoon niet te danken aan het enkele feit dat haar daddy president van Amerika is?

Al sinds de inauguratie van haar vader lijkt Ivanka te worstelen met wat haar focus moet zijn. Met dit project lijkt ze die te hebben gevonden. Vrouwenrechten is een neutraal onderwerp, dat politiek gezien niet gevoelig ligt, maar waar nog een wereld te winnen valt.

Toch is niet iedereen blij. ‘Beste Ivanka Trump, Arabische vrouwen hoeven niet ‘gered’ te worden’, schreef de Libanese journaliste Mariam Nabbout naar aanleiding van het bezoek. Volgens Nabbout krijgt Ivanka de credits voor een verandering die al jaren aan de gang is.

Nabbout heeft een punt. In 2004 voerde Marokko een reeks hervormingen door om de rechten van vrouwen te versterken. De minimale leeftijd om te trouwen werd verhoogd naar 18 jaar, vrouwen kregen het recht een scheiding aan te vragen en mannen kunnen niet zomaar een tweede vrouw nemen.

In 2011 werd de Marokkaanse grondwet aangepast om de politieke en economische deelname van vrouwen te bevorderen. Vorig jaar werd bovendien een nieuwe wet aangenomen die vrouwen beter moet beschermen tegen huiselijk geweld. En vorige maand werd besloten dat buitenechtelijke kinderen kunnen worden ingeschreven bij de burgerlijke stand – ook zonder vader.

En dat allemaal zonder hulp van Ivanka.

 ‘Marokko is erin geslaagd Amerika te laten luisteren’

Geld stinkt niet

Marokkaanse vrouwen hebben zelf de verandering in gang gebracht. Betekent dit dat Ivanka helemaal niets kan betekenen? Nee, want Ivanka heeft geld en ondanks de kracht en moed van Marokkaanse vrouwen kan financiële steun uit Amerika hen helpen.

In totaal maakt de Amerikaanse overheid 27 miljoen dollar beschikbaar voor meerdere projecten voor vrouwen in diverse ontwikkelingslanden. Daarmee worden bijvoorbeeld in Latijns-Amerika ongeveer 8.700 vrouwen opgeleid om in de technologische sector te werken en krijgen zo’n 750 vrouwen in Ivoorkust training in het verkopen van zonne-energie.

27 miljoen dollar is natuurlijk niet genoeg om alle vrouwen in ontwikkelingslanden effectief te helpen. In Marokko, een land waar de werkloosheid hoog ligt en waar de meerderheid van de vrouwen nog steeds analfabeet is, kan een opleidingsproject wel een verschil maken. Alle beetjes helpen.

‘In Marokko doen vrouwen alles. Ze koken, maken het huis schoon, voeden de kinderen op en werken’, schrijft hoogleraar Onderwijskunde Mohamed Chtatou in een open brief aan Ivanka Trump op de website van Morocco World News.

In Marokko vallen vrouwenprojecten, zoals het initiatief van Ivanka, in een vruchtbare bodem. Hoewel het de Marokkaanse vrouwen op dit moment weinig oplevert, heeft het bezoek van Ivanka de deur geopend voor samenwerkingen in de toekomst.

Westelijke Sahara

Kan Ivanka dan wel iets voor Marokko in het algemeen betekenen? Er is namelijk nog een andere vraag die speelt, namelijk of Marokko wel baat heeft bij een goede relatie met de Verenigde Staten.

Samir Bennis, een politieke analist uit Marokko, deelde een onderzoek naar de diplomatieke en politieke voordelen. In een artikel voor Morocco World News herinnert hij de lezers aan de stand van zaken vlak nadat Donald Trump tot president werd verkozen. De relatie tussen Marokko en Amerika was toen zwakker.

Dat kwam mede door het gerucht dat Marokko 12 miljoen dollar zou doneren aan het Clinton Global Initiative als de stichting Marokko zou bezoeken. Hoewel de donatie en het bezoek niet zijn doorgegaan, was volgens Bennis het vertrouwen van Trump in Marokko geschaad.

Het blijft nog maar de vraag of het presidentschap van Donald Trump de relatie tussen de twee landen echt kwetsbaar heeft gemaakt. Marokko en de Verenigde Staten hebben immers al meer dan twee eeuwen een hechte diplomatieke relatie.

Volgens Bennis is het bezoek van Ivanka Trump van groot belang voor het imago van Marokko en de strategische belangen van het koninkrijk. Bennis doelt dan vooral op de Westelijke Sahara, die in 1975 door Marokko werd geannexeerd.

‘Door zich te verankeren in de binnenste cirkel van de president en zijn vertrouwde adviseurs, is Marokko erin geslaagd Amerika te laten luisteren, waardoor de steun voor Marokko’s strategische belangen – met als belangrijkste kwestie de Westelijke Sahara – wordt verzekerd’, schrijft Bennis.

Een gedurfd en vooral optimistisch statement. Het bezoek van Ivanka Trump is goed voor het imago van Marokko en wellicht ook voor het toerisme in het land, maar daar houden de voordelen ook wel mee op. Een succesvol bezoek van Ivanka Trump betekent niet dat de Verenigde Staten de annexatie van de Westelijke Sahara ondersteunen. Dit moet wel in het belang van Donald Trump zijn.

De Amerikaanse president erkende twee jaar geleden Jeruzalem als hoofdstad van Israël en erkende vorig jaar Israëls gezag over de Golanhoogten. Hij verzekerde hiermee de steun van conservatieve Amerikanen en de Israëllobby.

Trump heeft echter weinig voordeel te behalen bij de formele erkenning van Marokko’s soevereiniteit over de Westelijke Sahara. Voormalig veiligheidsadviseur John Bolton probeerde actief Marokko’s activiteiten in het gebied te beëindigen en ook de Verenigde Naties steunen de onafhankelijkheid van de Westelijke Sahara.

Ofwel: het bezoek van Ivanka Trump doet geen kwaad en kan de banden tussen Marokko en de Verenigde Staten versterken, maar je moet de betekenis van dit bezoek niet groter maken dan dat het is.

 

Er is weer ‘islamofobie-ophef’ bij de Britse Tories: ‘Moslimhaat door 25 raadsleden’

1

De Conservatieve Partij in Groot-Brittannië ligt weer onder vuur. De Britse krant the Guardian heeft de hand gelegd op een dossier dat bol staat van de ‘anti-islamitische en racistische social mediaberichten’ door vijftien zittende raadsleden en tien ex-raadsleden.

In het dossier staan pittige uitspraken. Zo doet één van de Tories een oproep om moskeeën te verbieden, omdat de islam de wereld zou willen veroveren en moslims barbaren en een vijfde colonne zouden zijn. Een ander zegt dat Afrikanen die verhongeren geen hulp moeten krijgen: ‘Moeder Natuur’ zou haar gang moeten gaan.

Het ‘islamofobie-dossier’ is samengesteld door een anonieme Twitteraar die campagne voert tegen racisme. In reactie op de ophef heeft de Conservatieve Partij alle raadsleden en ex-raadsleden die nog steeds lid zijn van de partij geschorst.

De ophef komt op een ongelukkig moment voor de Conservatieve Partij. Deze week maakte de Conservatieve premier Boris Johnson bekend dat er geen apart onderzoek naar moslimhaat binnen zijn partij komt, terwijl islamitische pressiegroepen binnen en buiten de partij dit wél eisen. Er komt nu een onderzoek naar álle vormen van haat, zegt Johnson.

De druk op Johnson om moslimhaat als probleem te onderkennen en een onafhankelijk onderzoek te starten wordt na dit nieuwe dossier groter.

Nederland stemt toe met terugnemen IS-strijders, zegt Turkije

0

Nederland heeft toegestemd om IS-strijders op te nemen. Dat zegt de Turkse minister van Binnenlandse Zaken Suleyman Soylu, zo meldt de Turkse staatspersdienst Anadolu.

Soylu zegt dagenlang ‘constructieve gesprekken’ met Nederland te hebben gevoerd. De uitkomst: Nederland zal de terugkeer toestaan van ‘IS-terroristen met hun echtgenoten en kinderen’.

Met Duitsland zou Soylu eenzelfde afspraak hebben gemaakt. ‘We zijn geen gasthuis of hotel voor terroristen uit welk land dan ook’, voegt de minister toe.

Vorige week zei president Erdogan dat er nog 1.149 IS-strijders in Turkse gevangenissen zitten. Gisteren dreigde hij ze andermaal terug te sturen naar waar ze vandaan komen, of landen ‘ze nu wel of niet nemen – het is niet ons probleem’.

Marokkaans parlementslid: stel moskeeën open voor niet-moslims

1

De Marokkaanse parlementariër Chakran Imam wil dat moskeeën de deuren openen voor niet-moslims. In Marokko zijn moskeeën in toeristische gebieden vaak al opengesteld voor niet-moslims. Deze praktijk moet volgens Imam worden uitgebreid.

Imam deed zijn uitspraken tijdens een debat over de begroting van het ministerie van Islamitische Zaken. Op dit moment mogen niet-moslims de moskee niet in. Imam vindt dit verbod een slechte zaak.

Andere religies laten buitenstaanders ook binnen in hun gebedshuizen. Dat kunnen moslims ook doen, stelt Imam. ‘Waarom kunnen onze bezoekers de vurigheid van de islam niet voelen?’, vroeg Imam zich af.

In Marokko verschillen islamitische geestelijken van mening over de vraag of niet-moslims een moskee mogen binnentreden. Het verbod is ingesteld door maarschalk Hubert Lyautey, die van 1912 tot 1925 het Franse protectoraat Marokko bestuurde.

We spraken de premier van Pakistaans Kashmir: ‘Modi is een nieuwe Hitler’

1

Raja Muhammad Farooq Haider Khan is de minister-president van het Pakistaanse deel van Kashmir. Hij is keihard over de militaire acties van India in het Indiase deel van Kashmir, maar vreest ook voor zijn eigen gebied. ‘Dit jaar vielen er 53 doden en 246 gewonden door Indiase beschietingen.’

Vorige week vroegen mensenrechtenorganisaties en de Britse Liberal Democrats in het Europees Parlement aandacht voor de mensenrechtensituatie in het Indiase deel van Kashmir. Doordat de Indiase premier Nerandra Modi in augustus artikel 370 van de Indiase grondwet introk, is het overwegend islamitische gebied zijn autonome status kwijtgeraakt.

India stuurde er tienduizenden troepen heen en sloot Kashmir af van de buitenwereld. Internetten en bellen is niet meer mogelijk, er heerst een avondklok en goederen zoals medicijnen komen het gebied niet meer binnen.

Volgens India is dit nodig om de orde in Kashmir te beschermen tegen islamitische separatisten. Maar mensenrechtenorganisaties zijn er niet gerust op en vragen India om te stoppen met haar acties in het gebied.

De Kanttekening was in het Europarlement en kreeg de gelegenheid om Raja Muhammad Farooq Haider Khan exclusief te interviewen. Hij is de minister-president van het Pakistaanse deel van Kashmir, officieel ‘Azad Jammu en Kashmir’ geheten. Volgens Haider worden niet alleen de Kashmiris aan de Indiase zijde van de grens bedreigd, maar ook de mensen in het Pakistaanse deel van Kashmir.

Het Indiase deel van Kashmir is niet vrij, zo hebben we de afgelopen maanden kunnen zien. Maar hoe vrij is het Pakistaanse deel van Kashmir eigenlijk?

‘Azad Jammu en Kashmir geniet een hoge mate van autonomie. We hebben ons eigen hooggerechtshof, ons eigen parlement, onze eigen begroting. We beslissen alleen niet over buitenlandse zaken en defensie, want dat doet Islamabad (de hoofdstad van Pakistan, red). In het Pakistaanse deel van Kashmir kunnen journalisten wél vrij rondreizen en met de mensen in het land spreken. In het door India bezette deel van Kashmir kan dat niet.’

En zijn burgers er ook vrij? Hoe zit het bijvoorbeeld met de vrijheid van meningsuiting en met de vrijheid van godsdienst?

‘Ik ben er trots op dat wij die vrijheden respecteren. Kashmir is een multireligieus gebied. India doet het voorkomen alsof moslims niet-moslims onderdrukken, maar dat is niet waar. Wij hebben vrijheid van godsdienst, en ook vrijheid van meningsuiting.’

Pakistan is berucht om de strenge blasfemiewetten in het land. Als je de profeet Mohammed beledigt krijg je de doodstraf. Geldt de blasfemiewet bij u dan niet?

‘Nee, hier geldt de blasfemiewet ook. Maar deze wet heeft als doel de verschillende religies – de islam, maar ook het hindoeïsme, het christendom en het sikh-geloof – te beschermen. Maar ik ben heel blij dat wij in Kashmir nooit een incident met deze wet hebben gehad.’

 ‘India beschiet onze scholen, ziekenhuizen, moskeeën, vrouwen en kinderen’

Bent u het wel eens oneens met het beleid van met premier Imran Khan van Pakistan? Bijvoorbeeld dat hij nu China steunt, terwijl China de islamitische Oeigoeren onderdrukt?

‘Ik mag het met Islamabad oneens zijn, maar er zijn nu geen kwesties waarover we botsen. Over de Oeigoeren: als mens vind ik het heel slecht dat de mensenrechten worden geschonden. Ik wil dat China hiermee stopt. Maar ik ga niet over het buitenlandse beleid. Daarnaast: soms moet je compromissen sluiten. En je kent het gezegde vast wel: ‘De vijand van je vijand is je vriend.’ We hebben China nodig om druk op India uit te oefenen.’

Raakt het Indiase Kashmir-beleid u persoonlijk? Heeft u ook familie of vrienden wonen in het Indiase deel?

‘De oom van mijn moeder, hij is heel oud, woont in het door India bezette deel van Kashmir. Ik weet niet of hij nog leeft, want na 5 augustus heb ik niets meer van hem gehoord. Ik maak mij zorgen. Hij heeft medicijnen nodig. Veel mensen in ons deel van Kashmir maken zich ernstige zorgen over hun familie in het bezette deel van Kashmir. Maar het is niet alleen het Indiase deel van Kashmir dat lijdt, dat wil ik graag benadrukken.’

Hoe bedoelt u?

‘Het Indiase leger dat het Indiase deel van Kashmir bezet beschiet regelmatig onze kant van de grens. Dit jaar vielen er 53 doden en 246 gewonden door Indiase beschietingen. Het Indiase leger beschiet scholen, ziekenhuizen, moskeeën, vrouwen en kinderen. Dankzij deze zware beschietingen worden mensen in het grensgebied gedwongen om te vluchten naar veiligere gebieden.’

Haider pakt zijn mobiele telefoon en laat foto’s zien van verwoeste gebouwen, van kinderen die gewond zijn geraakt als gevolg van de bombardementen en van kinderen die zijn omgekomen. Dan vervolgt hij:

‘Dat India het door haar bezette deel van Kashmir onderdrukt, dat weten westerse media nu wel. Maar het geweld tegen de mensen van ons deel van Kashmir, daar moeten jullie ook over vertellen.’

‘Wij vestigen onze hoop op de EU’

Wat moet volgens u de toekomst van Kashmir zijn? Aansluiting bij Pakistan of een onafhankelijke, soevereine republiek?

‘Het is aan het volk van Kashmir om hierover te beslissen. De Verenigde Naties hebben ons, in verschillende resoluties, zelfbeschikkingsrecht beloofd. Waarom mogen Zuid-Soedan, Oost-Timor, Schotland en Quebec wel onafhankelijk worden, maar wij niet? India wil ons geen zelfbeschikkingsrecht geven.’

Wat verwacht u eigenlijk van de Europese Unie? Waarom klopt u bij ons aan voor hulp en niet bijvoorbeeld bij de Arabische Liga of bij de Verenigde Staten?

‘Europa weet waar nationalisme toe kan leiden. Modi is een nieuwe Hitler. Toen Hitler de Sovjet-Unie aanviel zei hij dat hij de mensen daar welvaart zou brengen. Dat precies wat Modi nu ook zegt. Het hindoe-nationalisme is heel gevaarlijk. Modi is niet alleen tegen moslims, maar ook tegen christenen, sikhs en hindoes van de laagste kasten. Van de Arabische wereld verwacht ik weinig. Modi kreeg, nadat artikel 370 van de Indiase Grondwet was ingetrokken, van de Verenigde Arabische Emiraten een prestigieuze prijs uitgereikt, wat hij interpreteerde als groen licht voor zijn beleid in Kashmir. Europa gelooft, in tegenstelling tot de Arabische Liga en de Verenigde Staten van Donald Trump, nog wel in de mensenrechten. Wij vestigen onze hoop daarom op de EU.’