11 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 141

Stripverhaal moet helpen dader moord Rosleny Magdalena op te sporen

0

De Peter R. de Vries Foundation plaatst een stripverhaal in De Telegraaf over het verhaal achter de moord op de Amsterdamse Rosleny Magdalena (28) in 2016. Deze moord is nog steeds niet opgelost en op deze manier hoopt de stichting de dader op te sporen.

Dat meldt stadszender AT5. Op 17 november 2016 vertrok Rosleny om acht uur ‘s morgens van huis. Ze bracht haar dochter naar de Lotusschool aan het Holendrechtplein. Toen ze wegfietste, schoot een tot nu toe onbekende man haar neer. Ze overleed ter plekke.

Precies zes jaar na de moord loofde de Peter R. de Vries Foundation 100.000 euro uit voor de gouden tip over de dader, en 25.000 euro voor iedereen die meer kon vertellen over deze man, die in regenpak op de fiets reed, toen hij Rosleny vermoordde. Mensen kunnen zich melden via de website van de stichting.

Nieuwegeiners positiever over asielzoekers door vluchtelingenboot

0

In Nieuwegein is er sinds een paar maanden een boot met asielzoekers. Bewoners maakten zich daarover zorgen. Nu die boot er eenmaal is, zijn ze van mening veranderd. Een kwart is positiever over vluchtelingen gaan denken.

Dat meldt stadsomroep RTV Utrecht. Honderd asielzoekers wonen al vier maanden op de RS Princess. Die boot ligt aangemeerd in Nieuwegein. Bewoners stapten naar de rechter om de opvang tegen te houden. Ze waren bang voor overlast van ‘veel mannen die weinig te doen hadden’. ‘Denk je dat die mannen naar een spelletjesmiddag gaan? Geloof je het zelf?’, zei een Nieuwegeiner in november.

Vier maanden later zijn veel Nieuwegeins positiever. Uit onderzoek blijkt dat 91 procent zich nog even veilig voelt, als voordat de asielzoekers kwamen. En bijna alle leerlingen van het Cals College hebben geen overlast ervaren. Die school ligt vlakbij de boot. Burgemeester Frans Backhuijs vertelt dat hij de resultaten van dit onderzoek serieus neemt. Mogelijk moet Nieuwegein aan nog meer asielzoekers opvang bieden.

Regering Verenigde Staten gaat in gesprek over islamofobie

0

Het Witte Huis organiseerde woensdag een luistersessie over islamofobie, waar leiders van de Amerikaanse moslimgemeeschap spraken met hoge regeringsfunctionarissen.

De Amerikaanse moslimgemeenschap werd vertegenwoordigd door imam Mohammed Magid, Robert McCaw van de Council on American-Islamic Relations (CAIR) en Rahat Husain, voorzitter van de Shia Muslim Foundation. Zij spraken met belangrijke adviseurs en medewerkers van president Joe Biden.

‘Tijdens de bijeenkomst schetsten moslimleiders de uitdagingen waarmee hun gemeenschappen worden geconfronteerd en deden ze aanbevelingen om islamofobie en alle vormen van haat en onverdraagzaamheid te bestrijden’, aldus het Witte Huis in een persverklaring.

Het Witte Huis vindt de bestrijding van islamofobie belangrijk. Biden heeft een taskforce onder zich, die als taak heeft om islamofobie, antisemitisme en andere vormen van discriminatie te bestrijden in de VS.

Maandagavond organiseerde Biden een receptie in het Witte Huis om Eid al-Fitr, het einde van de heilige islamitische vastenmaand Ramadan, te vieren. Hij begroette de aanwezigen toen met de woorden ‘welkom thuis’. Toch lag er op deze bijeenkomst een smetje: burgemeester Mohamed Khairullah van Prospect Park, New Jersey werd door de Amerikaanse inlichtingendienst geweigerd om de bijeenkomst bij te wonen. In een verklaring die hij daarna gaf zei de burgemeester dat hij op een geheime zwarte lijst stond.

Verkiezingsnieuws Turkije: Syrische Turken steunen Erdogan

0

Syrische statushouders in Turkije zullen massaal op Erdogan stemmen. ‘Recep Tayyip Erdogan zal ons helpen te blijven.’

Op 14 mei vinden in Turkije de parlements- en presidentsverkiezingen plaats. Veel Syrische statushouders willen op Erdogan en zijn AKP stemmen. Ze geloven namelijk dat Syriërs alleen dan in Turkije kunnen blijven. Zo’n 240.000 Syriërs hebben het Turkse staatsburgerschap ontvangen, en het bijbehorende stemrecht.

De meeste Syriërs die in Turkije leven, mogen echter niet stemmen. Zij hebben de status van ‘tijdelijke bescherming’, waardoor ze het risico lopen te worden teruggestuurd naar het door burgeroorlog verscheurde Syrië. De seculier-nationalistische CHP van presidentskandidaat Kemal Kilicdaroglu heeft beloofd Syriërs binnen twee jaar te repatriëren. De partij speelt in op het anti-immigratiesentiment onder nationalistische Turken, dat versterkt is door de torenhoge inflatie in het land.

‘In het begin werden we goed ontvangen, maar de situatie veranderde vanwege de economie’, vertelt de Syrische vluchteling Adil Sheho (38), die sinds 2015 in Turkije woont. ‘Zelfs als ze ons niet allemaal in één keer terugsturen, zullen ze ons onder druk zetten, papieren eisen, onze huren en rekeningen verhogen.’ Vooral voor de kinderen is het lastig. Zij zijn in Turkije geboren en kennen Syrië niet, zegt Sheho.

Zara Dogbeh (50) vreest dat Kilicdaroglu wint: ‘deze keer zijn we banger’, zegt ze.  ‘De CHP praat over terugsturen van ons in elke toespraak.’

‘Oppositie kan winnen’

President Erdogan is vanwege de economische problemen waarmee Turkije kampt en zijn autoritaire beleid minder populair dan in 2018. Volgens Middle East Eye is een overwinning van de oppositie daarom niet uit te sluiten. Maar de kans dat de oppositie daarna uiteenvalt is groot, aldus de nieuwssite. Nationalisten en seculieren werken in de zogenoemde ‘Tafel van Zes’ samen met islamisten en voormalige bondgenoten van Erdogan. De zes partijen hebben een akkoord getekend, maar is dit genoeg?

Wordt in het Midden-Oosten een duizend jaar oude strijdbijl begraven?

Tot de heel hardnekkige conflicten in het Midden-Oosten behoort die tussen de Saoedische sjeiks in Riyad en de Iraanse ayatollahs in Teheran. Die strijd om de positie van regionale grootmacht vertaalt zich naar buiten toe in een tegenstelling tussen soennitische en sjiitische moslims, waarvan velen vanouds elkaars bloed wel kunnen drinken.

De interne verscheurdheid van Irak sinds de implosie van de dictatuur van Saddam Hoessein na de Amerikaanse invasie van 2003, laat zich niet zonder deze godsdienstige tegenstelling verklaren. Dat geldt ook voor het door burgeroorlogen verscheurde Libanon dat in drie kampen is opgedeeld: sjiieten, soennieten en christenen.

Terreurbeweging IS: dat was de soennitische wraak op de sjiieten voor hun uitschakeling in Bagdad na Saddams val, nadat de sjiieten met die uitschakeling juist weer wraak op de soennieten genomen hadden. Ook voor Syrië is, als het regime van Assad ten val komt, zo’n bloedig scenario goed denkbaar.

Soms krijg je wel eens de indruk dat veel soennieten en sjiieten elkaar onderling meer haten dan degenen die zij beiden als ongelovigen beschouwen. Israël, ‘de kleine satan’ in het taalgebruik van Teheran, is erg – maar die andere moslims zijn vaak nog veel erger.

Het herinnert aan de oude, ooit niet minder gewelddadige vijandschap tussen katholieken en protestanten – en vooral aan de vandaag nog steeds grote spanningen tussen de eersten en de oosterse orthodoxie. De Noord-Ierse dominee Ian Paisley was inmiddels in eigen kring een uitzondering geworden toen hij de paus als de antichrist betitelde – binnen de Russisch-Orthodoxe Kerk kon hij op veler instemming rekenen.

Voor christenen gold vanouds: ketters zijn erger dan heidenen. Heidenen weten namelijk niet beter: zij zijn nog niet met het ware geloof in aanraking gekomen. Ketters wel – maar interpreteren het verkeerd. Zij zouden dus beter moeten weten. Kwaadwillendheid is erger dan onwetendheid. Precies hetzelfde speelt vast ook mee bij de vraag waarom sjiieten en soennieten elkaar zo vaak verketteren: de ander trekt uit de juiste leer de verkeerde conclusies.

Die religieuze tegenstelling is in het geval van Riyad en Teheran in de laatste halve eeuw een heel stuk scherper en politieker geworden, nadat beide hoofdsteden een fundamentalistische koers zijn gaan varen, met de omarming van het wahabisme in het eerste, en de revolutie van 1979 in het tweede geval. Sindsdien is tussen beide landen in de regio menige proxy-oorlog uitgevochten: in Irak, in Syrië en sinds enige jaren ook in Jemen.

Daarbij fungeert de religieuze tegenstelling tussen soennieten en sjiieten, die teruggaat tot de zevende eeuw, deels slechts als dekmantel voor een veel oudere rivaliteit: die tussen Arabieren en Perzen. Die gaat nog duizend jaar verder terug, tot de dagen van het wereldrijk van Cyrus en Darius de Grote in de zesde eeuw voor het begin van onze jaartelling.

Voor christenen gold vanouds: ketters zijn erger dan heidenen

En nu is er dan plotseling tussen de Saoedi’s en de Iraniërs een akkoord, een soort van vrede. Er zullen zelfs diplomatieke betrekkingen worden aangeknoopt en ambassadeurs worden uitgewisseld. Uiteraard moet zich nog wel de houdbaarheid van een en ander bewijzen, maar als daarmee inderdaad de angel uit veel bloedige regionale conflicten gehaald kan worden, is dat enorme winst; ook omdat dat algemeen de stabiliteit ten goede komt. Dat is eveneens voor Europa niet zonder belang, met het oog op de vluchtelingenproblematiek.

Het akkoord vormt een triomf voor China, dat hier als een soort neutrale bemiddelaar kon optreden, omdat het tot dusverre amper in het conflict betrokken was geweest. Anders dus dan Washington, waarvoor, gezien het eenduidige partijkiezen voor de Saoedi’s en de scherpe controverse met Iran, die rol van arbiter niet was weggelegd. Evenmin als de Verenigde Staten dat in het geval van het Israëlisch-Palestijnse conflict geloofwaardig kunnen.

Betekent dit Chinese succes nu een blijvende verschuiving van de machtsverhoudingen in het Midden-Oosten, of zelfs wereldwijd? Voor zo’n oordeel is het, met één diplomatiek succes, nog echt te vroeg. Beijing werpt zich nu ook op als bemiddelaar tussen Rusland en Oekraïne, maar in dat conflict is juist China evident partij.

‘Wij zijn hoopvol: de tijd van Erdogan en AKP lijkt voorbij’

0

De Turkse verkiezingen zijn begonnen in Nederland. Wat merken Turks-Nederlandse organisaties die de oppositie tegen president Erdogan steunen van de verkiezingskoorts? En wat is de impact van stemmen uit Nederland op deze verkiezingen?

Nieuwssite Euronieuws meldt dat er dit jaar zo’n 3,4 miljoen mensen met stemrecht voor de Turkse verkiezingen buiten Turkije leven. Dit komt neer op 5,3 procent van de stemgerechtigden. In Nederland wonen ongeveer 260.000 Turkse stemgerechtigden. Van hen bracht 46,7 procent een stem uit bij de vorige Turkse verkiezingen in 2018. Erdogan kreeg toen 73 procent van de stemmen en 18,3 procent stemde op de belangrijkste oppositiekandidaat.

In Turkije kreeg Erdogan in 2018 ongeveer 52,6 procent van de stemmen. Onder Turken in het buitenland is de Turkse president dus populairder dan onder Turken in Turkije. Alleen in België was de steun voor Erdogan nog groter dan in Nederland. Dat relatief weinig stemmen een grote impact kunnen hebben, bleek uit de lokale verkiezingen in Istanbul in 2019, toen de kandidaat van de Republikeinse Volkspartij (CHP) met ongeveer 13.000 stemmen verschil de burgemeestersverkiezingen in Istanbul won.

Corruptie

De Almelo Turkse Arbeidersbond (ATIB) merkt dat zijn leden ook gespannen zijn voor de aankomende verkiezingen. Een van de bestuurders, die graag anoniem wil blijven maar wiens identiteit bij de auteur van dit artikel bekend is, sprak namens deze Turkse vereniging met de Kanttekening: ‘Niet alleen in Nederland, maar ook in Duitsland zijn Turkse gemeenschappen vaak gesloten gemeenschappen, waar religie en nationalisme een grote rol spelen. De AK-partij van Erdogan is daarom populairder in de West-Europese diaspora dan in Turkije zelf.’

ATIB voelt zich, in tegenstelling tot veel andere Turkse verenigingen, niet verbonden aan de president en zijn partij: ‘Erdogan en zijn AKP krijgen onze stem niet. De meeste van onze leden gaan stemmen op de grootste oppositiepartij CHP, of op de [pro-Koerdische] HDP.’

ATIB is een seculiere, links georiënteerde vereniging. ‘Onze standpunten zijn enigszins vergelijkbaar met die van GroenLinks en PvdA. Wij proberen constant bureaucratie en religie gescheiden te houden, wat ook te zien is aan ons ledenbestand. Bij ons komen mensen met verschillende achtergronden langs. Niet alleen soennitische moslims, maar ook mensen met een alevitische of christelijke achtergrond.’

Omkooppraktijken zijn een groot probleem in Turkije, aldus het ATIB-bestuurslid: ‘Corruptie en steekpenningen zijn de norm geworden in Turkije, dat is wel te zien aan de aardbevingsramp. Er zijn in februari veel gebouwen ingestort.’ Dat de ramp zo immens was komt volgens hem door het te gemakkelijk verlenen van bouwvergunningen. ‘Bouwvakkers, aannemers, makelaars en burgers betaalden ambtenaren van de gemeente om bouwvergunningen te verlenen en controles te ontwijken. Ook als een gebouw na een controle niet aan de eisen voldeed, betaalden de mensen een boete en werd er verder niks aan gedaan. Onze leden willen dat dit soort problemen stoppen en gaan daarom op de oppositie stemmen.’

Veel leden van ATIB twijfelen of de verkiezingen deze keer wel eerlijk zullen verlopen. ‘Een aantal leden heeft met een vereniging met dezelfde visie afgesproken om als groep richting de stembussen te gaan. Volgens hen is de periode van de AKP voorbij, maar er is ook angst. Wat als er gesjoemeld wordt met de stemmen? Onze leden vrezen dit, vanwege de heersende corruptie in Turkije.’

De meeste Turkse verenigingen in Almelo malen niet om corruptie en staan achter Erdogan, aldus het ATIB-bestuurslid. ‘Bij hen speelt geloof een grote rol en zal de AKP veel stemmen krijgen. In Nederland en Duitsland zijn dit soort verenigingen vaak gesloten gemeenschappen. Ze kijken niet naar corruptie of andere zaken, maar vooral naar hun eigen belangen.’

Inflatie

Ook bij de Nederlandse Kemalistische Gedachte Vereniging (HADD) in Rotterdam leven de Turkse verkiezingen. ‘Wij zijn geen politieke verenging, maar onze leden hebben wel een mening over politiek’, vertelt bestuurslid Esin Kocer. De vereniging bestaat uit mensen die achter het gedachtegoed staan van Kemal Atatürk (1881-1938), de grondlegger van Turkije, zonder gekoppeld te zijn aan een politieke partij.  ‘Wij streven ernaar dat onze leden niet teveel over politiek praten en met elkaar botsen.’

Ze vertelt dat HADD-leden hoopvol naar de stembus gaan: ‘Veel leden willen een nieuwe president en denken dat die er ook zal komen. Ze hadden de opvatting dat ze niet hoefden te stemmen omdat ze niet in Turkije wonen, maar nu is het anders. Dit is de laatste hoop voor Turkije, volgens hen. Als Erdogan de verkiezingen weer wint, is dat het einde van democratie in Turkije.’

‘Turkse gemeenschappen zijn vaak gesloten’

Ondanks de opiniepeilingen, waarin de oppositie op voorsprong staat, observeert Kocer toch angst bij haar leden: ‘Onze leden denken dat de regering weer gaat proberen te sjoemelen met stemmen. Op Turkse nieuwskanalen die niet onder controle zijn van Erdogan, zoals Halk TV, is bijvoorbeeld te zien dat er mensen met stemrecht zijn op niet bestaande adressen. Ondanks deze valse stemmen denken onze leden echter dat de oppositie gaat winnen door meer stemmen te halen.’

Wel zullen Turkse Nederlanders in meerderheid weer op Erdogan stemmen, meent Kocer. ‘De mensen uit Nederland weten niet hoe het is om nu in Turkije te wonen. Als men daar op vakantie gaat, is alles mooi en goedkoop. Ze denken dat dat voor iedereen in Turkije geldt. Ik ben afgelopen jaar in Turkije geweest en ik zag een enorme inflatie. Zelfs voor mij waren dingen duur. Mijn familie heeft het ook zwaar in Turkije.’

Bekrompen

Een ander bestuurslid van de HADD vertelt dat religie dé reden is dat Erdogan het goed doet in Nederland: ‘Turkse mensen in Nederland willen hun cultuur en geloof behouden. Erdogan speelt hier heel goed op in en profileert zich als een echte moslim. Als je met mensen praat met bijvoorbeeld een Marokkaanse en Somalische achtergrond, is het eerste wat ze zeggen dat Erdogan een goede moslim is. Ook in straatinterviews in Turkije hoor je dat terug.’

Volgens haar is Turkije niet religieuzer geworden door Erdogan. ‘Voordat hij aan de macht kwam, was religie ook belangrijk voor Turkse mensen. Toen ik studeerde in Turkije had ik Koranlessen en ging ik naar de moskee. Vroeger echter gingen modernisme en religie samen, maar nu is de religie heel erg bekrompen geworden. Mensen kijken niet meer om zich heen. Het voelt alsof Turkije honderd jaar terug in de tijd is gegaan. Een voorbeeld hiervan is dat mijn ex-schoonouders geen vrolijk bruiloftsfeest wilden omdat dat volgens hen niet mocht van de islam. Dit klopt niet. De profeet heeft gezegd: ‘Speel muziek, geniet en dans.’ Zij interpreteren die tekst anders, maar als je kijkt naar vroeger dan waren er grote bruidszalen en bruiloften.’

Noodzaak

Volgens HADD-lid Kenan Ozyigit is niet iedereen blij met de tweestrijd tussen Erdogan en zijn uitdager Kemal Kilicdaroglu. Ozyigit ziet ook onvrede bij mensen uit het oppositiekamp: ‘Op dit moment is er de keuze tussen Erdogan of geen Erdogan. Maar bij de oppositie zitten ook politici die in het verleden met Erdogan hebben samengewerkt. Zo was Ahmet Davutoglu van de Toekomstpartij in 2016 nog partijvoorzitter van de AKP. Ook Ali Babacan van de Democratie en Vooruitgangspartij behoort tot het oppositieblok, maar hij was jarenlang minister van Economische Zaken onder Erdogan.’

Ozyigit denkt dat de meeste mensen uit noodzaak en ondanks figuren als Davutoglu en Babacan toch zullen stemmen op de oppositie. ‘Maar ze doen dit niet met een glimlach.’ Veel progressieve Turken hopen volgens Ozyigit dat Erdogan straks zal boeten voor de jarenlange fraude in Turkije, maar dat voormalige bondgenoten van de president deelnemen aan het oppositieblok zit hen niet lekker.

Veel Turkse Nederlanders hebben dankzij Turkse media een positief beeld van Erdogan, besluit Ozyigit: ‘Zij willen weten hoe het gaat in Turkije. Hoe doen ze dit? Door de tv aan te zetten. Het overgrote deel van de Turkse tv-kanalen is echter in handen van de staat. Om echt te weten wat er aan de hand is, moet je in Turkije wonen. Maar veel Turkse Nederlanders gaan alleen voor vakantie naar Turkije. Dat zorgt voor een vertekend beeld.’

Ilhan Omar kritisch over falend Amerikaans racismebeleid: ‘Systeem is stuk’

0

Sinds de moord op George Floyd door een witte politie-agent in 2020 is het geweld tegen zwarte mensen in de Verenigde Staten geëscaleerd. Dat vindt het progressieve Amerikaanse Congreslid Ilhan Omar.

In de Britse krant The Guardian uit ze stevige kritiek op het falen van de VS om het politiegeweld tegen Afro-Amerikanen en andere minderheden te beteugelen. Het land belijdt de mensenrechten met de mond, maar onttrekt zich aan controle van het naleven van die rechten, vindt Omar. ‘Het is gevaarlijk om dezelfde fouten te blijven maken en te blijven investeren in systemen die niet alleen kapot zijn, maar ook niet in de behoeften van de gemeenschap voorzien.’

De moorden op George Floyd en Daunte Wright, een 20-jarige man die in 2021 door een politieagent werd doodgeschoten, vonden allebei plaats in het kiesdistrict dat Omar in het Congres vertegenwoordigt.

De Amerikaanse politie doodt gemiddeld drie mensen per dag, blijkt uit een data-analyse van critici van politiegeweld. Omar heeft felle kritiek op de ‘tough on crime’-retoriek, die volgens haar de weg vrijbaant voor excessief politiegeweld tegen burgers. Ze wil dat het systeem wordt hervormd, dat de politie minder snel overgaat tot het gebruik van geweld en niet langer gebruik maakt van militaire tactieken. Ook vindt Omar dat de overheid moet investeren in preventieprogramma’s, zoals programma’s ter voorkoming van wapengeweld.

De Democratische politica is vanwege haar uitgesproken linkse standpunten en haar islamitische religie een favoriet doelwit van rechts AmerikaOmar wordt vaak bedreigd.

Job Cohen: dialoog blijft antwoord tegen antisemitisme

0

Volgens oud-burgemeester Job Cohen moet je in dialoog blijven om antisemitisme effectief te bestrijden. Cohen treedt na tien jaar terug als voorzitter van het Amsterdamse 4 en 5 mei-comité.

De lokale Amsterdamse zender AT5 heeft vanwege Cohens vertrek als voorzitter van het comité een item met hem gemaakt. De omroep bezoekt met hem het Nationaal Holocaustmonument en de Wilhelmina Catharinaschool, waar tijdens de bezetting Joodse en niet-Joodse kinderen letterlijk van elkaar werden gescheiden door een muur.

Als de interviewer hem vraagt hoe je moet reageren op mensen die de Holocaust, de moord op zes miljoen Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog ontkennen, antwoordt Cohen:

‘Ik vertel mijn verhaal, daar heb ik allemaal foto’s en filmpjes enzo bij, en dan hoop ik dat dit verder die indruk maakt.’ Cohen zegt dat het lastig is om ontkenners te overtuigen. ‘Het beste dat we kunnen doen, is proberen om die dialoog aan te gaan. Heel vaak werkt het, en soms niet.’

Cohen vertelt, met enige zelfspot, dat hij degene is van ‘de boel bij elkaar houden’ en van het ‘thee drinken’, waarmee hij refereert naar zijn de-escalerende optreden als burgemeester van Amsterdam, onder meer na de moord op Theo van Gogh in 2004.  Cohen vindt de polarisatie in Nederland een slechte zaak en wil dat je met mensen buiten je eigen bubbel in gesprek gaat. ‘Niet vanuit de gedachte dat je ze moet overtuigen, maar om te proberen toch die relatie te leggen.’

Vandaag bezoekt de Oekraïense president Volodymyr Zelensky ons land. De oorlog in Oekraïne heeft volgens Cohen een enorme impact op Nederland. ‘Het feit dat zo veel mensen uit Oekraïne hier zijn gekomen en een plek hebben gevonden, laat zien dat wij hebben gedacht: ‘Het is verschrikkelijk wat daar gebeurt. En we moeten er niet aan wennen dat het zo is.”

Marokko maakt van Amazigh nieuwjaar officiële feestdag

0

De Marokkaanse koning Mohammed VI heeft het Amazigh nieuwjaar officieel als feestdag erkend. De vrije dag komt na jarenlange lobby van de oorspronkelijke Berber-bevolking van Marokko.

Dat meldt de Arabische nieuwszender Al Jazeera. Het Amazigh-nieuwjaar wordt ieder jaar op 13 januari gehouden, de eerste dag van de Berber-kalender die zijn oorsprong vindt in de landbouwgetijden. De nieuwjaarsdag wordt overigens ook door Arabisch sprekende Marokkanen gevierd, maar meer als start van het nieuwe landbouwseizoen.

De Berbers wonen over een wijdverspreid gebied in Noord-Afrika, met grote groepen in Marokko, Algerije, Tunesië, Libië en West-Egypte. Ook in zuidelijkere regio’s zoals Niger, Mali en Burkina Faso wonen Berber-stammen. Ze spreken allemaal een dialect van de Tamazight-talenfamilie.

In Marokko werd die taal lange tijd onderdrukt, ten faveure van het Arabisch en Frans. De Amazigh-identiteit roept hierdoor sterke associaties op met cultureel en politiek verzet, die de Marokkaanse autoriteiten zorgen baart. De erkenning van de Amazigh-cultuur verloopt mede hierdoor traag. In 2011 werd na protesten een nieuw grondwet geschreven, waarin de Berber-taal voor het eerst werd genoemd.

Bouw Yunus Emre-moskee in Almelo flink vertraagd

0

Al enige tijd lijkt de bouw van de markante Yunus Emre-moskee in Almelo niet of nauwelijks te vorderen. Door personeelstekorten in de bouw en langere levertijden kan het gebedshuis pas volgend jaar worden opgeleverd. En niet al deze zomer, zoals gepland.

Dat meldt het Twentse dagblad Tubantia. De contouren van de nieuwe moskee tekenen zich al duidelijk af: met drie verdiepingen en twee minaretten van dertig meter hoog is het gebouw in het centrum van Almelo nu al gezichtsbepalend. De oppervlakte van de moskee is 2800 vierkante meter.

Sengül Türkeri, voorzitter van de moskee, vertelt dat de bouw in een stroeve fase zit. ‘Zo hebben we nu vertraging met de installatie van de verwarming en de luchtbehandeling. Het lijkt er van buiten misschien op dat er niks gebeurt, maar binnen zijn er elke dag mensen aan het werk. We gaan voor zover mogelijk in volle vaart verder.’

Binnenkort komen er ramen in het gebouw, dat wordt gebouwd door Turkse, Nederlandse en Duitse aannemers. Aan het eind van de zomer komt de marmeren bekleding van de buitenmuur. Dus er gebeurt niet niets, benadrukt Türkeri. Maar het plan om de moskee al deze zomer op te leveren was ‘wat al te optimistisch’.