20.2 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 566

Halsema: zorgen om toename extreemrechtse dreiging in Amsterdam

0

De Amsterdamse burgemeester Femke Halsema ziet een toename van extreemrechtse dreiging in de hoofdstad, meldt het Parool. Dit schrijft ze in een voortgangsbrief over radicalisme.

Dit jaar vonden intimiderende acties plaats tegen vijf Amsterdamse moskeeën. Drie kregen een luier en spotprenten door de brievenbus, een kreeg jaar een steen door de ruit.

Halsema: ‘Dit is meer dan in het vorig halfjaar en bovendien gaat het nu vaker om fysieke incidenten in plaats van online uitingen. In sommige gevallen is een duidelijke relatie met extreemrechtse denkbeelden of groepen te zien.’

Ook deden vijf Amsterdammers aangifte van bedreiging nadat ze een sticker van het rechts-radicale sociale media-account Vizier Op Links op hun deur vonden. Het Openbaar Ministerie onderzoekt de zaak momenteel, inmiddels is Vizier Op Links verbannen van social media.

Zonder man en paard te noemen, waarschuwt Halsema voor normalisering van rechtsextremistisch gedachtegoed in het publieke debat en de politiek. Deze ‘ondermijning van de democratische rechtsorde’ triggert online geweldsuitingen door rechtsradicalen, schrijft ze.

Op dit moment houdt de gemeente 46 personen in de gaten. Vorig jaar waren dat er nog 54. Het aantal extreemrechtse radicalen is gegroeid tot twee. Potentieel gewelddadige islamisten vormen nog altijd het overgrote deel van deze 46 personen: 90 procent. Ze maakt zich ook zorgen over Amsterdamse IS-strijders die hun straf al hebben uitgezeten.

Bewoners Rotterdamse Tweebosbuurt demonstreren voor Tweede Kamer

0

De gemeente Rotterdam is deze week begonnen met de sloop van delen van de Tweebosbuurt in Rotterdam-Zuid. Vandaag demonstreren bewoners bij het parlement in Den Haag tegen de verdere sloop, die volgens hen racistische elementen bevat.

‘We gaan er staan met spandoeken en borden’, zegt bewoner Mustapha Easaouiyen van de actiegroep Recht op de Stad tegen RTV Rijnmond.

Ook willen de activisten een brief aan demissionair minister Kasja Ollongren (Binnenlandse Zaken) geven met een paar verzoeken, zoals betaalbare huizen, geen huisuitzettingen en zeggenschap voor bewoners.

Easaouiyen hoopt dat Den Haag tegen de gemeente Rotterdam zegt opnieuw met de activisten en bewoners in gesprek te gaan. Hij wijst op de recente brief van een VN-commissie, die stelt dat de sloop van de Tweebosbuurt in strijd is met de mensenrechten.

In Rotterdam worden sociale huurwoningen gesloopt om plaats te maken voor duurdere woningen die voor veel Rotterdammers onbetaalbaar zijn. De gemeente, gesteund door het Rijk, wil zo Rotterdam aantrekkelijker maken voor mensen met een middeninkomen en hogere inkomens. De sloop van de Tweebosbuurt treft arme bewoners, met vooral een biculturele achtergrond.

De sloop is een gevolg van het Nationaal Programma Rotterdam-Zuid (NPRZ), een nationaal programma van de gemeente en het Rijk om ervoor te zorgen dat Rotterdam-Zuid qua opleidingsniveau, arbeidsparticipatie en woonkwaliteit in twintig jaar zal stijgen naar het gemiddelde van de vier grote steden van Nederland.

Volgens actievoerders bevat het NPRZ racistische elementen. ‘In de NPRZ-nota Handelingsperspectief Afrikaanderwijk uit 2013 wordt expliciet gezegd dat bewoners negatieve associaties hebben bij allochtonen. Het staat er zwart op wit. De advocaat van woningcorporatie Vestia heeft de passage letterlijk overgenomen in de zogenoemde Memorie van Grieven van 21 april 2020, voor een rechtszaak van Vestia tegen de bewoners van de Tweebosbuurt die weigerden akkoord te gaan met de ontbinding van hun huurcontract’, zei Eaisaouiyen eerder deze maand tegen de Kanttekening.

Rechtse hypocrisie inzake vrouwen in de politiek

0

De NAVO-top van vorige week trok veel bekijks, mede omdat het de eerste topontmoeting was sinds de coronacrisis begon. Het gezamenlijke fotomoment, iets dat we lang niet hadden gezien, was ook om een andere reden opvallend: het toonde op pijnlijke wijze de achterstelling van Westerse vrouwen in dit deel van de politiek. Slechts zes van de dertig regeringsleiders waren vrouw.

NAVO-land Nederland heeft zelfs nooit een vrouwelijke premier gehad. Opmerkelijk, want Nederland klopt zichzelf graag op de borst als het gaat om progressiviteit en vrouwenemancipatie. Dat gepoch heeft vaak betrekking op het aandeel van vrouwen op de arbeidsmarkt. Onterecht: de arbeidsparticipatie van vrouwen is met 76 procent vrij hoog, maar vrouwen werken aanzienlijk vaker in deeltijd dan mannen.

Vaak is dit een keuze die uit praktische overwegingen voortkomt. Nog steeds is sprake van een inkomensongelijkheid tussen mannen en vrouwen, de loonkloof is bij de overheid 8 procent, in het bedrijfsleven 19 procent. Kinderen opvoeden in combinatie met een baan komt daarom vaak op het bordje van de vrouw te liggen, een dubbele belasting die mannen kennelijk niet aankunnen.

Ook qua vrouwen aan de top in het bedrijfsleven doet Nederland het slecht. De bestuurskamers van grote bedrijven zijn nog altijd overwegend wit en man. Het vereist veel interventies van de politiek, zoals het instellen van een quotum, om het aantal vrouwen in deze posities te vergroten.

Het waren vrouwelijke ministers die, met veel gelobby en het constant agenderen van dit thema, de Tweede Kamer van het belang ervan wisten te overtuigen. Maar de uitvoering van het huidige quotum, dat in 2019 werd ingevoerd – beursgenoteerde bedrijven moeten zorgen dat 30 procent van hun Raad van Commissarissen vrouw is – gaat nog altijd moeizaam.

Als we hieruit de bereidheid voor gendergelijkheid aan de top van het bedrijfsleven aflezen, valt vooral de onwelwillendheid op. Want aan het aantal gekwalificeerde vrouwen kan het niet liggen. We zien dat aanbod van capabele vrouwen bijvoorbeeld terug in de vele commissies in de politiek en ook op de lijsten van verschillende partijen.

Toch valt uit de lijsten van politieke partijen nog iets anders op: het aantal vrouwen is hoog bij linkse partijen en middenpartijen, maar bij rechtse partijen zeer beperkt. De rechtse partijen kennen ook geen vrouwelijke lijstrekkers. Binnen de VVD heeft Rita Verdonk het ooit gedurfd zich kandidaat te stellen als fractieleider, maar moest het toen afleggen tegen de toen aanzienlijk minder ervaren Mark Rutte. Liever een onervaren man dan een ervaren vrouw, zo lijkt het.

Ondertussen zijn er nog rechtsere partijen bij gekomen, immens populair bij een groot deel van de Nederlandse bevolking. Tel daarbij op dat Rutte ondanks zijn gelieg, gekonkel, achterkamertjespolitiek en doctrines telkens weer wordt herkozen als premier. Dan is de enige conclusie dat de rechtse bevolking een sterke mannelijke oriëntatie heeft, waarin vrouwen overduidelijk niet voor vol en competent worden aangezien. En zeker niet als mogelijke premier.

Actiegroepen als ‘Stem op een Vrouw’ werpen bij deze groep weinig vruchten af. In het Nederlands politiek landschap verloopt de breuklijn niet alleen langs ideologie, maar gaapt ondanks de vooruitgang ook een grote kloof langs lijnen van gender.

De rechtse bevolking heeft een sterke mannelijke oriëntatie, waarin vrouwen overduidelijk niet voor vol en competent worden aangezien

De hypocrisie van de rechtse partijen valt des te meer op wanneer zij etnische minderheden verwijten achterlijk te zijn, onder meer omdat vrouwen in deze etnische groepen geen gelijkwaardige positie zouden innemen. Laten we erkennen dat die ongelijkheid er onder de etnische minderheden is, zoals die er ook is in delen van de boeren- en arbeidersklasse, de SGP en andere sociale milieus. Dan wordt het interessant wanneer rechts de achterstelling van vrouwen vooral lokaliseert in niet-westerse samenlevingen, vooral binnen islamitische culturen. Maar landen als India, Pakistan, Ethiopië, Tanzania, Chili en Argentinië hebben reeds vrouwelijke regeringsleiders gehad.

Als vrouwen in Nederland uiteindelijk een hoge politiek-bestuurlijke positie hebben weten te verwerven, is de hoeveelheid drek die zij zich moeten laten welgevallen beschamend groot: variërend van seksisme en intimidaties tot regelrechte doodsbedreigingen, bleek in maart uit onderzoek door de Groene Amsterdammer en de universiteit Utrecht. Het is dit deel van Nederland dat achterlijke trekken vertoont wat vrouwen in de politiek betreft, niet de niet-westerse landen en niet-westerse culturen. Zolang er maatschappelijk en politiek geen echt draagvlak is voor vrouwelijke regeringsleiders, zal het nog lang duren voordat wij bij een NAVO-bijeenkomst door een vrouwelijke premier worden vertegenwoordigd.

Marokko: gevangen journalist Raissouni ‘bijna dood’, aldus familie

0

Het gaat heel slecht met de Marokkaanse journalist Soulaiman Raissouni, die nu ruim zeventig dagen in hongerstaking is uit protest tegen zijn gevangenschap. Volgens zijn familie is hij nu ‘bijna dood’.

Raissouni was hoofdredacteur van de inmiddels ter ziele gegane krant Akhbar al Yaoum, die de Marokkaanse regering regelmatig bekritiseerde. Raissouni zit vast voor aanranding van een homoseksuele man, iets wat de journalist stellig ontkent. Hij zit in preventieve hechtenis. Zijn zaak loopt nog.

Volgens critici maakt de zaak tegen Raissouni deel uit van een officiële lastercampagne van de Marokkaanse overheid tegen kritische journalisten en activisten. Marokko beweert dat de rechterlijke macht onafhankelijk is.

Marokko pakt kritische journalisten keihard aan, officieel niet op grond van hun journalistieke werk. Zo werd in 2019 Raissouni’s nichtje opgepakt voor ‘buitenechtelijke seks’ en abortus. Journalist Omar Radi hangt tien jaar celstraf boven het hoofd voor ‘spionage en verkrachting’. Ook is journalist Maati Monjib begin 2021 tot een jaar gevangenisstraf veroordeeld vanwege ‘witwassing’.

Afgelopen weekend werd de 49-jarige Raissouni twee keer opgenomen in het ziekenhuis nadat hij zijn bewustzijn had verloren, aldus zijn advocaten.

Aan het Franse persbureau AFP verteldt Raissouni’s vrouw dat de journalist er nu heel slecht aan toe is. ‘Hij was erg moe. Hij is bijna dood.’ Raissouni protesteert met zijn hongerstaking tegen zijn veroordeling. Hij eist te worden vrijgelaten, maar Marokko wil hier niet aan.

Vanwege zijn gezondheid was Raissouni gisteren niet aanwezig bij zijn eigen nog lopende rechtszaak in Cassablanca. De rechter beschouwde zijn afwezigheid als een ‘weigering’ en stuurde hem een ‘waarschuwing’.

Vorige week schreef Raissouni in een verklaring nog dat hij klaar was voor het proces, ‘of het nu voor een rechtbank is of voor de rechtbank van God’.

Facebook verwijdert bericht Vlaams Belang-kopstuk over Jürgen Conings

0

Een bericht van Vlaams Belang-voorzitter Tom van Grieken over de aan zelfmoord overleden Belgische terreurverdachte Jürgen Conings is verwijderd door Facebook.

Het gaat om een bericht waarin Van Grieken (foto) de naasten sterkte wenst en Conings zelf ‘Rust in vrede’.

‘Content, groepen en pagina’s die terroristen prijzen of steunen, zoals Jürgen Conings, zijn niet toegestaan op Facebook of Instagram’, aldus een woordvoerder van Facebook.

Van Grieken spreekt van censuur. Hij kreeg ook een waarschuwing van Facebook dat zijn pagina met meer dan een half miljoen volgers verwijderd wordt als hij in herhaling valt.

‘Wanneer het betuigen van je medeleven aan de familie van een overledene ook al als haatspraak wordt gecatalogeerd, is er duidelijk heel wat mis met de willekeurige censuur door multimediagiganten zoals Facebook’, zegt Van Grieken.

In een verklaring noemt Van Grieken Conings een man ‘die in de eerste plaats hulp nodig, en niet als een stuk wild opgejaagd moest worden’. Conings hield zich vijf weken schuil in de bossen van het Dilserbos in Vlaanderen, nabij het Limburgse Geleen.

Militairen joegen op hem, omdat hij voornemens was een aanslag te plegen op onder meerde Belgische topviroloog Marc van Ranst. Zaterdag werd zijn lichaam gevonden in het bos.

Volgens de Vlaams Belang-voorzitter zei Van Ranst, de viroloog die door Conings met de dood werd bedreigd, iets soortgelijks op Twitter. Maar Twitter hanteert andere regels dan Facebook. Ook wenste Van Ranst in zijn bewuste bericht Conings geen ‘Rust in vrede’.

Facebook heeft behalve de post van Van Grieken ook andere uitingen van lof aan het adres van Jürgen Conings verwijderd, waaronder steunpagina’s en een overlijdensbericht door de vriendin van Conings. Haar account is zelfs verwijderd.

Studie: Duitsers vinden extreemrechts grootste gevaar voor de samenleving

0

Volgens een studie van de Friedrich-Ebert-Stiftung, die aan de sociaaldemocratische SDP is gelieerd, zien Duitsers het rechtsextremisme als het grootste gevaar voor de samenleving.

Maar liefst 70 procent van de 1750 ondervraagden beschouwt extreemrechts als gevaar voor Duitsland, aldus het onderzoek.

Het midden van de Duitse samenleving lijkt hiermee bewuster te zijn geworden van het gevaar van extreemrechts, na de rechts-extremistische, racistische en antisemitische aanslagen van de afgelopen jaren, zo lichten de auteurs de onderzoeksresultaten toe.

Na rechtsextremisme volgt klimaatverandering (69,6 procent), verdeeldheid in de samenleving (61,5 procent), de coronapandemie (60,5 procent), eenzaamheid (53,4 procent), linksextremisme (40,4 procent) en islamisme (38,9 procent).

Het rapport stelt ook dat het politieke midden onvoldoende het gevaar inziet van populisme, dat volgens de Friedrich-Ebert-Stiftung de toegangspoort tot rechtsextremisme. Delen van het midden zouden gevoelig zijn voor antidemocratische standpunten en soms dubbelzinnige meningen hebben, zelfs met duidelijke extreemrechtse uitspraken. De democratische houding is aan het verzwakken, waarschuwen de onderzoekers.

‘Wist niet wat me overkwam’: lokaal BIJ1-bestuurder (hetero, wit) ruimt veld

0

Els Holthuis, die eerder bestuurlijke ervaring opdeed bij het COC Kennemerland, werd vorige week in het bestuur van BIJ1 Haarlem verkozen. Maar nu zegt ze door een partijcommissie gecanceld te zijn omdat ze hetero en wit is.

Enkele leden binnen de commissie, die zichzelf de ‘kerngroep’ noemt, hadden liever een transgendervrouw in het bestuur, dan de heteroseksuele en witte Holthuis, meldt het Noordhollands Dagblad. De commissie hield vorige week met Holthuis enkele gesprekken.

‘Die waren erop gericht dat ik me terug zou trekken’, zegt Holthuis tegen het Noordhollands Dagblad. ‘Ik wist eigenlijk niet wat me overkwam. Want ik omarm het streven van de partij naar volledige gelijkheid, ongeacht ras of geaardheid. Nu zie ik een ontwikkeling die me best zwaar valt. BIJ1 wil een ledenpartij zijn, maar de leden maken dus nog niet de dienst uit.’

De kerngroep wil nog niet op de kwestie ingaan. ‘Op dit moment proberen we eerst zelf alle informatie boven tafel te krijgen, en hebben we het landelijk bestuur van BIJ1 gevraagd ons daarin te begeleiden’, schrijft de groep in een schriftelijke reactie. ‘Deze week worden met alle betrokkenen onder leiding van het landelijke bestuur gesprekken gevoerd.’

BIJ1, dat met een zetel in de Tweede Kamer is vertegenwoordigd, zegt voor een inclusieve samenleving te zijn. De partij laat zich leiden door het principe van intersectionaliteit, het idee dat bijvoorbeeld zwarte vrouwen en moslima’s dubbel gediscrimineerd worden, als niet-man en als niet-witte persoon.

Beesten met Dion

0

Precies heb ik het nooit bijgehouden. Maar als sjocheet – ritueel slachter van pluim-, klein- en grootvee voor de Joodse gemeenschap – zijn vele duizenden dieren door mijn handen gegaan. Allemaal volgens de regels van de Tora-wetgever, met vlijmscherpe en handgeslepen messen. De laatste koe met dezelfde nauwgezetheid als meer dan vijventwintig jaar daarvoor de eerste. Alles draaide om dierenwelzijn.

Het is 2011. In de Tweede Kamer debatteren de dames en heren over halal en koosjer slachten. Volgens PVV-parlementariër Dion Graus ben ik als sjocheet iemand die ‘dieren gruwelijk martelt’. Zijn collega Marianne Thieme (Partij voor de Dieren) maakt ervan dat ik ‘de Nederlandse Dierenwelzijnsnormen overtreed’. Een derde lid van de Kamer, Martijn van Dam (PvdA), constateert dat ik mij met mijn werk voor de Joodse gemeenschap ‘buiten de eisen van het vermijden van onnodig dierenleed plaats’. En dan doet mevrouw Janneke Snijder van de VVD ook nog een vergelijkbare duit in datzelfde zakje.

Voor mij is de maat vol. Vijfentwintigjaar een respectabele functie vervullen na een opleiding van meer dan zes jaar en dan zo worden neergezet door enkele van onze volksvertegenwoordigers. Ik doe aangifte wegens belediging. Ik voel mij aangetast in mijn eer en goede naam.

Enkele dagen na de aangifte ligt er al een reactie van het arrondissementsparket op de mat. Er komt geen onderzoek of vervolging. De uitlatingen ‘maken deel uit van het maatschappelijk debat over het ritueel slachten’. En ‘de bewoordingen en de uitlatingen zijn in de politiek niet ongebruikelijk en passen in het debat’.

Ho! Als ik in Den Haag dus ergens op het Spui of op de Korte Poten loop en ik maak iemand uit voor dierenmartelaar, voor overschrijder van onze fatsoensnormen of weet ik veel voor wat, dan kan dat mogelijk best strafbaar zijn. Loop ik honderd meter verder en betreed ik die zaal van ons parlement met die mooie blauwe stoelen, dan kan ik niemand meer aantasten in zijn of haar eer of goede naam. Daar mag alles in het kader van het politieke debat.

Mag ik veronderstellen dat veel burgers in ons land dit, net als ik, niet meer kunnen volgen?

Zit ik op een bankje op het Plein pal voor het Haagse Binnenhof en ik roep heel hard dat de Heilige Boeken moeten worden verscheurd of dat religieuzen naar het buitenland moeten worden verbannen, dan loop ik kans dat de rechtbank mij uitnodigt om eens uit te leggen wat ik hiermee eigenlijk wil zeggen. Maar loop ik naar het spreekgestoelte in de Kamer, dan mag ik het nog veel bonter maken. Mijn woorden worden daar immers gezien als ‘niet ongebruikelijk en passend in het debat’.

Gaat de baas in een van de cafeetjes of restaurantjes rond het Binnenhof zich te buiten aan seksuele intimidatie van een medewerker – of nog erger: deze vergrijpt zich aan die medewerker – dan staat gegarandeerd binnen de kortst mogelijke tijd – terecht – de politie in de zaal.

Wie op het Binnenhof zelf te maken krijgt met seksueel of ander wangedrag kan beter de mond houden. Die conclusie trekken slachtoffers. Fractie- en Kamermedewerkers maakten melding van intimidatie of grensoverschrijdend gedrag door Kamerleden en andere medewerkers aan het Binnenhof. En daar kregen ze spijt van: hun klacht bleef ongehoord, de partijtop dacht vooral aan het imago, en vaak werden de slachtoffers, die in afhankelijkheidsposities zaten, zelf op een zijspoor gezet. En wanneer er wordt gevraagd hoe dat in vredesnaam mogelijk is, luidt het antwoord van de Kamervoorzitter: ‘Wij hebben geen instrumenten om hiertegen op te treden.’

Mag ik veronderstellen dat veel burgers in ons land dit, net als ik, niet meer kunnen volgen? Op straat, op school, op het werk, nergens mag er beledigd, gediscrimineerd of uitgesloten worden. Seksuele intimidatie is ten strengste verboden. Aanranding ook. Maar daar waar de wetgeving gemaakt wordt ‘hoort het erbij’ of ‘zijn er geen instrumenten om ertegen op te treden’. Wanneer we het hebben over de zegeningen van de democratie verzuchten we wel eens dat dit nu eenmaal het beste is dat we hebben. Als we zo doorgaan, zou dit wat wij democratie noemen wel eens het slechtste kunnen zijn dat wij hebben.

Franse hijabi’s uitgesloten van voetbal, organiseren eigen matches

0

In Frankrijk mogen vrouwen geen hijab dragen tijdens hun voetbalwedstrijd. Moslima’s organiseren daarom hun eigen voetbalwedstrijden, schrijft de Britse krant the Guardian.

De Franse voetbalfederatie verbiedt vrouwen om een hoofddoek te dragen tijdens officiële clubwedstrijden en internationale wedstrijden. Deze regel is niet in overeenstemming met het beleid van de internationale voetbalbond FIFA, die in 2014 het hijabverbod juist heeft opgeheven.

Diawara was vijftien toen een scheidsrechter haar vertelde dat ze geen hoofddoek mocht dragen tijdens een voetbalwedstrijd. Omdat ze weigerde haar hijab af te doen moest ze op de bank zitten. Nu, zes jaar later studeert ze in Parijs en is ze co-voorzitter van Les Hijabeuses: een collectief van jonge voetbalsters met hoofddoek die actievoeren tegen het hijabverbod van de Franse voetbalbond.

Op dit moment hebben Les Hijabeuses ruim honderd leden. Ze voetballen samen, maken contact met andere teams in Frankrijk en geven trainingen om andere moslima’s met hijab aan te sporen om ook te gaan voetballen.

De 19-jarige Parijse studente Hawa Doucouré voetbalt nu ook bij Les Hijabeuses. Ze vond voetbal altijd al geweldig, maar pas toen ze Les Hijabeuses ontdekte kon ze beginnen met spelen, vertelt ze the Guardian.

De 18-jarige Karthoum Dembélé sloot zich aan bij de hijab-voetbalsters om ‘deel uit te maken van hun campagne en vrij te spelen zonder bang te zijn dat mij iets overkomt.’ Het liefste zou Dembélé profvoetballer willen worden, maar dat kan pas als de Franse voetbalbond het verbod opheft.

The Guardian vroeg de Franse voetbalbond om commentaar. De voetbalbond wees dit af en wees de Britse krant op haar reglementen die zijn gebaseerd op de laïcité, de strikte scheiding tussen kerk en staat in Frankrijk.

Duitsland dringt aan op nieuwe vluchtelingendeal met Turkije

0

De Duitse minister van Buitenlandse Zaken heeft, voorafgaand aan de Europese top van aankomende donderdag, de noodzaak benadrukt om een ​​nieuwe overeenkomst over vluchtelingen te sluiten met Ankara. Dat melden Duitse media.

Buitenlandminister Heiko Maas vestigt de aandacht op de enorme vluchtelingenlast voor Turkije in een interview aan de krant die Welt. ‘We moeten onze samenwerking met Turkije op het gebied van migratie actualiseren.’

De huidige vluchtelingendeal dateert van 2016. Turkije heeft nu meer dan drie miljoen vluchtelingen opgevangen.

Maas denkt dat een nieuwe overeenkomst in het voordeel van de EU zal zijn. Over Turkije merkte hij op: ‘Ondanks alle problemen met de Turkse regering moeten we de aanzienlijke migrantenlast die dit land voor ons op zich heeft genomen waarderen.’

Hij vindt dat een nieuwe vluchtelingendeal niet gratis kan zijn, maar kon tegenover Die Welt niet zeggen wat de EU aan Turkije moet gaan betalen.

De Turkse president Erdogan heeft herhaaldelijk kritiek geuit op de EU, omdat Turkije onvoldoende steun zou krijgen om de vluchtelingen goed op te vangen. Vorig jaar maart, vlak voor de uitbraak van de coronacrisis, stuurde Turkije duizenden migranten naar de grens met Griekenland om de druk op de EU op te voeren.

Erdogan sprak gisteren telefonisch met Europese Commissievoorzitter Ursula von der Leyen. Daarin is ook over migratie gesproken, tweet zij. Ook benadrukte Erdogan daarin dat de EU moet opschieten met visumliberalisering voor Turken, zoals afgesproken was in de vluchtelingendeal van 2016, meldt het Turkse staatspersbureau Anadolu.