Zou er in dat coronavaccin van de Britten iets zitten, waardoor Boris Johnson het goedkoper heeft kunnen krijgen? Of ligt het aan de Brexit, waardoor hun eiland in snel tempo van de normale wereld wegdrijft, dat hun belevenissen steeds vaker afkomstig lijken van de website de Speld? Anderzijds: alle Angelsaksische gekkigheid bereikt meestal na verloop van tijd ook Nederland.
Minstens tweemaal bleek de afgelopen maand satire geen nepnieuws, nog afgezien van Boris’ betrapte bouwwoede in Downingstreet en de nieuwe verklikkersrol van de Grote Wreker, diens oude Raspoetin Dominic Cummings – Shakespeare blijft in Londen altijd actueel.
Van de week het bericht dat de hoogbejaarde ex-voorzitster van het Hogerhuis, bij velen gevreesd vanwege haar vlijmscherpe tong, mogelijk gerechtelijk wordt vervolgd nadat ze een verplichte workshop over pesterijen heeft gemist. Ze was aan het herstellen van een openhartoperatie. Het herinnert aan het lot van oppositieleider Aleksej Navalny in Moskou, nadat die zich niet netjes op het voorgeschreven tijdstip bij de autoriteiten had gemeld omdat hij ook kennelijk zonodig eerst van een vergiftiging moest herstellen.
Enkele weken eerder werd bekend dat de universiteit van Hull studenten voortaan geen taalfouten meer zal aanrekenen, omdat dat discriminerend zou zijn. Taalkundige David Crystal kwam met het argument dat het belang van spellings- en grammaticaregels wordt overschat. Het diende slechts om de boodschap van de auteur te gaan.
‘Als je begrijpt wat ik bedoel’, om met Heer Bommel uit de Tom Poes-verhalen te spreken, en dat is nu juist het punt: als ieder maar brabbelt en broddelt wat in hem opkomt, snapt niemand wat je bedoelt. Niet toevallig is rond 1800 in Nederland de spelling geüniformeerd, opdat burgers elkaar ook buiten het eigen dorp zouden begrijpen.
Wie minderheden wil emanciperen, moet niet de normen verlagen, maar hen helpen aan die normen te voldoen
Het krankzinnige voornemen in Hull vond desondanks prompt in de Volkskrant een Nederlandse verdediger in de persoon van Hilde Roothart, student van de masteropleiding ‘Crossover Creativity’ – inderdaad: de Nederlandse taal ís daar kennelijk al afgeschaft – van de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht.
In een wazig betoog, dat misschien vooral als kunstproject beoordeeld moet worden (je weet het aan zo’n hogeschool maar nooit), betoogt zij dat foutloos taalgebruik eisen betekent dat de taal ‘gekoloniseerd’ blijft. Nog even, en ook het Nationaal Dictee wordt door de VN als perfide uiting van westers superioriteitsgevoel verboden. ‘Goed taalgebruik’, zo parafraseert Roothart althans de universiteit van Hull, ‘kan worden gezien als homogeen, Noord-Europees, wit, mannelijk en elitair’. Want aan die groep danken we al die taalkundige regels.
Als feitelijke constatering is dat juist. Een vrij homogene groep van Noord-Europese witte elitaire mannen zette de laatste eeuwen namelijk op vrijwel elk terrein de toon, dus ook dit. Dat geldt – om nog een politiek incorrecte opmerking te maken – eveneens voor vrijwel de hele wetenschappelijke vooruitgang de afgelopen vijfhonderd jaar. Nadat die vooruitgang daarvóór eeuwenlang vooral op de intellectuele nieuwsgierigheid van Arabische en Chinese geleerden dreef. Die waren overigens in grote meerderheid niet minder homogeen, mannelijk en elitair. Nee, Noord-Europees waren ze niet.
Rootharts zienswijze is vooral heel erg jaren zeventig. Toen hoorde je eveneens vaak dit soort geluiden, en werden ze prompt in de praktijk gebracht. Spelling was ook maar een mening, en iedereen moest vooral doen wat in hem opkwam. Dekolonisering! In dit geval niet ten gunste van etnische minderheden, maar van het arbeiderskind.
Dit berust op een groot misverstand. Je kunt wel in het onderwijs uit compassie de normen verlagen, maar daarmee verander je ze daarbuiten niet. Wiens beroerde spelling en syntax door een te welwillende docent nooit is verbeterd, ziet na zijn examen zijn knullige sollicitatiebrief direct in de prullenmand belanden en is kansloos op de arbeidsmarkt. Want daar gelden die normen onverkort wel. Helder denken gaat niet zonder helder schrijven. Daarvoor is een zekere homogeniteit nodig, ook al zijn veel taalkundige afspraken als zodanig vast willekeurig.
Wie minderheden wil emanciperen, moet niet de normen verlagen, maar hen helpen aan die normen te voldoen. Dat kan. Het is niet toevallig dat iemand als Zihni Özdil, die het tot parlementariër heeft gebracht, zich fel tegen Rootharts beledigende betuttelracisme keerde.
De Turkse oppositiepoliticus Aykut Erdogdu twitterde dinsdag dat de Turkse president Erdogan berecht moet worden voor landverraad. In reactie hierop heeft Erdogan de politicus van de seculiere CHP aangeklaagd, schrijft de Turkse website Ahval.
‘Ik zal met al mijn macht werken om u tijdens de verkiezingen ten val te brengen en u voor de rechter te brengen’, schreef Erdogdu dinsdag in een serie tweets. ‘En ik zal in de rechtszaal zijn op de dag van uw proces, zodat uw recht op verdediging niet wordt belemmerd.’
De CHP heeft veel kritiek op Erdogan, omdat de regering er omgerekend 106 euro aan reserves van de Centrale Bank heeft doorgejaagd, om op die manier de val van de Turkse lira te stuiten. Zonder succes. De lira doet het nog steeds heel erg slecht.
De regering reageerde furieus op de tweets van Erdogdu. De CHP-politicus zou dezelfde taal gebruiken als de moordenaars van minister-president Menderes, aldus een regeringswoordvoerder. De islamistische politicus Adnan Menderes werd in 1960 afgezet door het Turkse leger en een jaar later opgehangen na een showproces.
Erdogan besloot gisteren om aangifte tegen Erdogdu te doen, omdat de CHP-politicus de president zou hebben beledigd. Dat is strafbaar in Turkije.
Momenteel worden meerdere CHP-kopstukken aangeklaagd. Eerder deze week overkwam het burgemeester Ekrem Imamoglu van Istanbul, omdat hij de Ottomaanse sultan Mehmet de Veroveraar (1432-1481) zou hebben beledigd.
Ook heeft Turkije besloten de parlementaire immuniteit van tien oppositieleden op te heffen. Daaronder valt ook CHP-fractievoorzitter Kemal Kilicdaroglu (foto). Begin dit jaar deed de Turkse overheid aangifte tegen Kilicdaroglu, omdat hij een mede-medeparlementariër steunde die gouverneurs en rechters ‘militanten van de Turkse regering’ noemde.
De pro-Koerdische oppositiepartij dreigt zelfs in zijn geheel te worden verboden. De MHP, de extreemrechtse coalitiepartner van Erdogans AKP, is hier een warm pleitbezorger van. Op dit moment bekijkt de rechter of het mogelijk is om de HDP op te heffen.
Human Rights Watch (HRW) heeft felle kritiek op het dreigende boerkaverbod in Sri Lanka.
Daarmee sluit de mensenrechtenorganisatie zich aan bij de islamitische gemeenschap in het land, die het verbod ziet als poging om de boeddhistische meerderheid van Sri Lanka tevreden te stellen en verdeeldheid te zaaien. De moslimraad in het land verdenkt de regering van een ‘racistische agenda’.
Boeddhisten maken ongeveer 75 procent uit van de 22 miljoen inwoners van Sri Lanka, moslims ongeveer 9 procent. Hindoes vormen ongeveer 15 procent van de bevolking.
Het voorstellen moeten nog worden goedgekeurd door het parlement. Dat lijkt een formaliteit, gezien de regering daar driekwart van de zetels in handen heeft.
In 2019 was er in Sri Lanka een tijdelijk boerkaverbod van kracht, die volgde op de bomaanslagen op christenen op paaszondag. HRW heeft toen talloze incidenten gedocumenteerd van moslima’s die een hijab droegen – geen boerka – maar toch werden gediscrimineerd en werden geweigerd bij scholen, ziekenhuizen en universiteiten.
Er zou geen bewijs zijn dat gezichtsbedekking een veiligheidsrisico vormt dat zo’n beperking van de godsdienstvrijheid zou rechtvaardigen.
HRW: ‘Het parlement moet dit zinloze en verdeeldheid zaaiende verbod op gezichtsbedekking verwerpen en moet ophouden met het zoeken naar excuses om de gemarginaliseerde minderheden van Sri Lanka slecht te behandelen.’
In 2019 werd Sri Lanka tijdens Pasen opgeschrikt door IS-sympathisanten die een aanslag pleegden op kerken en hotels. Hierbij kwamen 270 mensen om. Sinds die aanslag laaide de vijandigheid tegenover moslims in het land op.
Na internationale druk besloot de regering onlangs te stoppen met het verplicht cremeren van moslims in coronatijd, wat volgens de islam niet mag.
De gemeente Westland krijgt waarschijnlijk toch echt een islamitische basisschool, ook al wil de gemeente dit zelf niet.
Het ministerie van Onderwijs heeft Westland laten weten dat die school hoe dan ook in het scholenplan moet worden opgenomen, meldt Omroep West.
Voor 1 augustus moet de gemeenteraad een scholenplan voor 2022-2025 vaststellen. De afgelopen twee jaar heeft een meerderheid van de gemeenteraad, gedomineerd door drie lokale partijen, geweigerd om dat te doen.
Onderwijsminister Arie Slob (ChristenUnie) zal opnieuw ingrijpen als de gemeenteraad dwars blijft liggen, kondigt het ministerie alvast aan.
De islamitische stichting Yunus Emre poogt sinds 2016 een school te stichten in Westland. Toen ging de gemeenteraad wel akkoord. Toenmalig staatssecretaris Sander Dekker stak er toen een stokje voor, omdat hij de leerlingenprognose niet aannemelijk achtte.
Ook minister Arie Slob achtte het in 2018 niet aannemelijk dat de school voldoende leerlingen zou krijgen. De Raad van State oordeelde in 2019 anders, waarop de minister van mening veranderde.
In 2018 veranderde door de gemeenteraadsverkiezingen de samenstelling van de gemeenteraad, die in 2016 dus nog wel akkoord was gegaan. De huidige gemeenteraad vindt een dergelijke school een belemmering voor de integratie en vindt dat de minister haar voor een voldongen feit heeft gezet.
Rotterdamse makelaars kunnen straks een gratis antidiscriminatiecursus krijgen, schrijft Dagblad 010. Het gaat om een pilot-initiatief van Radar, dat voor 51 gemeenten in ons land de rol van antidiscriminatievoorziening vervult.
De gemeente Rotterdam doet de pilot van de antidiscriminatiecursus van Radar. Hierdoor kan de training ‘Discriminatie herkennen’ gratis worden aangeboden.
Makelaars komen tijdens deze training meer te weten over onbewuste vooroordelen en welke gevolgen die kunnen hebben. Deelnemers oefenen in een veilige omgeving met strategieën om discriminerende vragen te counteren en op een constructieve manier om te buigen. Hierdoor worden makelaars weerbaarder gemaakt, zodat ze beter met discriminerende verzoeken kunnen omgaan.
Discriminatie in de woningmarkt komt veel voor. Makelaars en huurders wijzen een kandidaat soms af vanwege een niet-Nederlands klinkende naam, of omdat ze geen goed gevoel hebben bij een huurder.
Volgens een recent onderzoek van Radar krijgt 8 procent van de mannen met een ‘buitenlandse achternaam’ te maken met discriminatie op de woningmarkt, bij vrouwen betreft dit 7 procent. Vaak spelen onbewuste vooroordelen hierbij een rol, aldus Radar.
Radar: ‘Het recht op huisvesting dreigt in gevaar te komen, wanneer mensen gediscrimineerd worden in de toegang tot huisvesting. Of wanneer ze discriminatie ervaren in hun woonomgeving.’
De Nederlandse staat biedt 5.000 euro ter compensatie aan Indonesische nabestaanden van menselijke tweegevechten die door Nederlandse soldaten werden georganiseerd tijdens de zogeheten ‘politionele acties’ in 1945-1949.
De tweegevechten, waar op het eiland Sulawesi tenminste zes van werden gehouden, zijn onderdeel van de vele oorlogsmisdaden die Nederlandse militairen begingen in Indonesië.
KNIL-soldaten (Koninklijk Nederlands Indisch Leger) vroegen bij aankomst in een dorp aan de lokale bevolking wie er bij het anti-Nederlandse verzet betrokken was. Vervolgens werd de Indonesische verzetsstrijder gedwongen te vechten tegen zijn verklikker. Aan het eind van het gevecht werden beide mannen geëxecuteerd.
Een van de officieren die de gevechten organiseerde was kapitein Eduard Rijborz. Hij was onderdeel van het Depot Speciale Troepen onder leiding van de beruchte KNIL-kapitein Raymond Westerling. In 1947 ontving Rijborz de Bronzen Leeuw, een hoge militaire onderscheiding, voor zijn ‘bijzonder moedige en beleidsvolle daden.’
Door elf nabestaanden en getuigen van de menselijke tweegevechten zijn nu rechtszaken aangespannen tegen de Nederlandse staat. Onder hen ook de 82-jarige Ambo Asse, die op tienjarige leeftijd een tweegevecht moest aanschouwen dat in 1947 in zijn dorp Lisu plaatsvond. Asse tekende hoe dit tweegevecht eraan toeging in zijn dorp (foto). Hij woont er nog steeds.
Het schikkingsvoorstel van 5.000 euro staat in schril contrast met de 30.000 euro die advocate Liesbeth Zegveld had geëist namens Stichting Comité Nederlandse Ereschulden (K.U.K.B.), die de Indonesische nabestaanden bijstaat.
‘Het is duidelijk dat de Nederlandse staat hiermee probeert om de bedragen van compensaties zo laag mogelijk te houden’, stelt voorzitter Jeffry Pondaag.
De schikking houdt verder in dat de Nederlandse staat de proceskosten niet langer zal vergoeden wanneer Indonesische slachtoffers in de toekomst zullen procederen. Wel worden de proceskosten van deze en andere rechtszaken in de toekomst gecompenseerd wanneer de Indonesische nabestaanden de schikking accepteren.
Volgens K.U.K.B.-voorzitter Pondaag wil de Nederlandse staat hiermee voorkomen dat er in de toekomst hogere bedragen kunnen worden afgedwongen. ‘Hoe schaamteloos kun je zijn als land? Hoezo 4 en 5 mei?’
In 2011 won K.U.K.B. zijn eerste rechtszaak tegen de Nederlandse staat voor het bloedbad in het dorp Rawagede. Het Nederlandse leger executeerde daar in 1947 ruim vierhonderd Indonesische burgers.
Nadat die rechtszaak werd gewonnen zette K.U.K.B. haar missie voort. Zo won de stichting in 2015 een rechtszaak waarmee de Nederlandse staat aansprakelijk werd gesteld voor de onrechtmatige executies van ongeveer 3.500 Indonesische burgers op het eiland Zuid-Sulawesi tijdens de ‘politionele acties’.
De Turks-Nederlandse schrijfster Lale Gül is genomineerd voor de Pim Fortuyn Prijs, net als de Turks-Nederlandse tv-presentatrice Fidan Ekiz én de Marokkaans-Nederlandse PvdA-politicus Ahmed Marcouch, burgemeester van Arnhem. Dit maakte jurylid Joost Eerdmans vandaag bekend, op de negentiende sterfdag van Pim Fortuyn.
Elk jaar wordt de Pim Fortuyn Prijs uitgereikt aan politici, opiniemakers of bestuurders die ‘strijden voor het vrije woord, taboes durven doorbreken en stelling nemen in het maatschappelijk debat’.
De jury stelt dat Lale Gül met haar roman Ik ga leven een openhartig boek heeft geschreven over schijnheiligheid binnen haar streng-islamitische Turks-Nederlandse gemeenschap.
‘Sinds het uitkomen van haar boek heeft ze moeten onderduiken, wordt bedreigd, geïntimideerd en uitgesloten uit haar gemeenschap omdat ze koos voor het vrije woord.’
Ekiz is genomineerd omdat ze ‘zonder moeite, schroom of angst spreekt (…) over integratieproblemen, het Erdogan-regime of de persvrijheid’.
Marcouch staat op de nominatielijst omdat hij ‘als zoon van een Marokkaanse immigrant stelling durft te nemen richting zowel de moslimgemeenschap als de autochtone bevolking. Daarmee maakt hij niet alleen vrienden. Zijn kritische houding jegens de orthodoxe islam kwam hem in 2008 zelfs op een fatwa (islamitische veroordeling) te staan’.
Ten slotte heeft de jury ook oud-politicus Ronald Plasterk (PvdA) en historicus Piet Emmer genomineerd. Plasterk ligt in linkse kringen onder vuur omdat hij kernenergie verdedigt. Emmer is hetzelfde lot beschoren, omdat hij het Nederlandse aandeel in de slavernij zou bagatelliseren.
Op 20 mei wordt bekend wie de Pim Fortuyn Prijs heeft gewonnen. De wisselbokaal staat nu nog in het huis van Jort Kelder, die de prijs vorig jaar won.
Moslims beleven nu de tweede ramadan in coronatijd. Het is nu niet meer mogelijk om samen het vasten te verbreken met een maaltijd. Ondanks de beperkingen zijn veel moslims bereid maaltijden met elkaar te delen in het teken van liefdadigheid. De Kanttekening sprak oprichters van initiatieven die in de ramadan worden uitgevoerd.
Stichting Between Borders Amsterdam richt zich op vluchtelingen zonder geldige verblijfsvergunning. Gezamenlijke iftars, de maaltijd die moslims nuttigen voor het verbreken van het vasten, voor hen organiseren mag niet in verband met de coronaregels. Daarom worden ze bezorgd bij organisaties die ongedocumenteerde daklozen opvangen.
‘Zo kunnen we, ondanks de lockdown, solidariteit tonen aan deze kwetsbare groep,’ aldus Maria del Mar de Vries, bestuurslid van Between Borders Amsterdam. Ze vertelt trots over het project Ivtar Beyond Borders. ‘Ivtar – een Indonesische vegetarische iftar – is een initiatief van Indonesisch-Nederlandse jongeren die tijdens de ramadan moslims en niet-moslims met elkaar in contact brengen om samen van een ‘Ivtar’ te genieten.’
Haar stichting werkt samen met deze jongeren om iftarmaaltijden uit meerdere culturen te bezorgen aan ongedocumenteerde vluchtelingen. ‘Dit doen we omdat we trots zijn op de diversiteit van moslims in Nederland en in Amsterdam’, aldus De Vries. Met het delen van maaltijden die ze zelf hebben bereid, willen de initiatiefnemers aantonen dat zij aan de dakloze vluchtelingen denken en hen als broeders en zusters zien, gaat zij verder. ‘Het gaat om mensen die aan de rand van de samenleving leven en veel te verduren krijgen. Ik heb iemand geëmotioneerd zien worden omdat ik hem vers fruit bracht.’
Er zijn drie manieren om te helpen bij dit project: zelfgemaakt eten naar de inzamellocatie brengen – wat ook de voorkeur heeft – en ingrediënten of geld doneren. Uiteraard voldoen de maaltijden aan de halal-voorschriften.
De Vries: ‘Mochten mensen die een maaltijd bereiden niet over eigen vervoer beschikken om de maaltijden op de plaats van bestemming te krijgen, dan kan er iets geregeld worden. We bezorgen de maaltijden tijdens de ramadan op vrijdagavond. Afgelopen vrijdag zijn de eerste iftarmaaltijden bezorgd bij de opvang, en we hebben heel veel positieve reacties ontvangen. Ook van de daklozenopvang zelf, want het Rode Kruis is bijvoorbeeld niet in de gelegenheid om iftars te verzorgen.’
Between Borders bezorgt ook maaltijden bij opvangorganisaties waar de vrijwilligers nog niet eerder waren geweest. Daardoor komt de stichting in aanraking met nieuwe ongedocumenteerden. Andersom reageren ongedocumenteerden op de oproepen via sociale media, omdat ze graag een maaltijd willen ontvangen. ‘Zo krijgen we onze doelgroep beter in beeld en zij ons,’ aldus De Vries.
Vrijwilliger Rudy op de bakfiets om iftarmaaltijden te brengen naar opvanglocaties waar ongedocumenteerde en dakloze vluchtelingen verblijven (Beeld: Ivtar Beyond Border)
Voedselpakketten
Emel Kurt is coördinator bij de stichting Openhaard in Rotterdam-Zuid. Als vrijwilligster richt ze zich op kinderactiviteiten, muziek, Arabische les en de ramadan. ‘Wij zorgen ervoor dat er voedselpakketten uitgedeeld worden aan vluchtelingen. Dat doen we altijd, maar in deze periode zijn de pakketten aangepast aan de ramadan. Denk dan aan dadels en een toetje voor na de maaltijd. De rest van de inhoud is afhankelijk van wat we aangeboden krijgen. Daarnaast hebben we soep bezorgd bij 25 alleenstaanden in de wijk.’
Bij de stichting zijn veel vrijwilligers actief, onder wie taalcoaches. Om hen in het zonnetje te zetten, krijgen de taalcoaches een iftar aangeboden bij hen thuis of bij hun leerlingen. Dat kan door corona niet, dus nu wordt de maaltijd aan huis gebracht om zo de traditie toch in ere te houden.
‘Voedselpakketten zijn van doorslaggevend belang, zeker tijdens de ramadan’
De centrale gedachte bij Openhaard is dat je op elkaar moet letten, zeker tijdens de coronaperiode. Kurt: ‘De wijk Feijenoord is een stadsdeel met veel sociale problemen, denk aan de schuldenproblematiek. Daarom zijn voedselpakketten van doorslaggevend belang, zeker tijdens de ramadan. We doen dit ieder jaar, maar tijdens de ramadan is het extra belangrijk.’
Openhaard vervult in beperkte mate een mantelzorgfunctie. ‘Wij bezorgen ook maaltijden bij mensen die in de risicogroep zitten of in quarantaine zijn en niemand hebben die boodschappen voor hen kan doen. We bezorgen maaltijden in Feijenoord en eventueel Charlois, een andere wijk in Rotterdam-Zuid.’
Niet alleen tijdens ramadan
Journalist Basri Dogan doet veel vrijwilligerswerk en is onder andere projectcoördinator bij de Stichting Burgerhart Amsterdam. Vrijwilligers van het Sara Burgerhart Activiteiten Centrum en Kunst van het Samenleven hebben ramadanpakketten rondgebracht bij eenzame mensen in Amsterdam. Hetzelfde gebeurde in Amstelveen en Haarlem.
‘We hebben met Kerst kaarten en pakketjes uitgedeeld, met Pasen paaseieren en nu was de ramadan aan de beurt. In de wijk Aker, waar veel eenzaamheid is, hebben we soep uitgedeeld aan 250 mensen en ook 350 pakketten. In die pakketten zit soep, baklava, eieren en börek met kaas. De 350 pakketten zijn samengesteld door een team van tien vrijwilligers.’
Vrijwilligers bereiden voedselpakketten voor (Beeld: Basri Dogan)
Om alles voor elkaar te krijgen, werkt Dogan samen met Combiwel, de Stichting Prisma, Stem in stad Haarlem, kerken in Amsterdam West, Amsterdam Oost en Amstelveen, Het Huis van de Wijk Aker en niet te vergeten de Stadsboerderij Osdorp. In datzelfde Osdorp worden er ramadanpakketten uitgedeeld met soep. ‘Die wordt elke week vers gemaakt. Linzensoep, aspergesoep, tomatensoep en in de laatste week van de ramadan staat er groentesoep op het menu.’
In totaal worden er tijdens de ramadan 1.400 pakketten uitgedeeld, maar Dogan wil hiermee nog een tijdje doorgaan. ‘Mensen vertellen mij dat ze soms wel drie of vier maanden niet meer op straat zijn geweest. Een simpel praatje betekent heel veel voor hen. Ze zijn dolblij met deze actie en ik ook. Soms ben ik erg moe, maar het is tevreden moeheid.’
Dogan heeft afspraken gemaakt met de Voedselbank en met ondernemers in verband met halal-voedsel, ook voor na de ramadan. De Voedselbank zorgt straks dat de voedselpakketten bij de juiste mensen terecht komen.
Vechten tegen eenzaamheid en armoede
Dursun Can is een van de actiefste vrijwilligers van Tilburg, op allerlei gebieden. ‘Tijdens de ramadan nodigen wij altijd mensen bij ons uit, wat nu niet kan. Wij moeten dingen nu anders aanpakken, zowel privé als met onze Stichting Samen.’ Als gezin brengt zijn stichting maaltijden aan huis bij familie, buren en kennissen. Daarnaast brengt hij ook voedselpakketten rond naar daklozenopvang in Tilburg in samenwerking met de Voedselbank.
‘Daar wonen ongeveer 75 mensen. We hebben contact gehad met hun begeleiders en die waren ook heel blij en zelfs ontroerd. Verder brengen we hapjes naar de Voedselbank. Dankzij sponsoring van lokale ondernemers kunnen we bijvoorbeeld 200 pizza’s naar de Voedselbank brengen. Zo hebben mensen die het niet breed hebben toch iets lekkers, wat extra leuk is voor gezinnen met kinderen’, vertelt Can.
Vanuit de stichting worden er binnenkort ook pakketjes bezorgd voor het Suikerfeest. Dit doet hij dit jaar voor het eerst. ‘Samen zijn hoort bij de ramadan, wat nu niet mogelijk is. Ik mis het heel erg om als gezin samen met anderen te eten.’
‘Volgens de islam moeten we niet kijken naar identiteit. Het gaat om de mens’
Can benadrukt dat er ook maaltijden worden uitgedeeld aan niet-moslims. ‘Liefdadigheid is niet alleen voor moslims, maar voor wie het nodig heeft. Volgens de islam moeten we niet kijken naar identiteit. Het gaat om de mens. Een glimlach is ook liefdadigheid.’
‘Welbeschouwd vechten we tegen eenzaamheid en armoede, zeker tijdens corona’, vervolgt hij. ‘Ik word dolblij als ik mensen blij zie worden. Dat is mijn drijfveer. Mensen die bedanken, ze zien stralen. Dat doet mij goed. Belangstelling tonen, vragen hoe het gaat. Dat staat tijdens de ramadan centraal.’
520 maaltijden
De Stichting Samen Sterk Vrouwen West is een vrouwenorganisatie uit Amsterdam-West die kwetsbare vrouwen wil motiveren en ondersteunen om volwaardig bij te dragen aan de Nederlandse samenleving. De stichting werkt onder andere samen met Kerk & Buurt, Combiwel, GGZ Groep en de gemeente Amsterdam.
‘Vorig jaar waren er door corona tijdens de ramadan geen activiteiten, maar we waren wel gestart met het klaarmaken en uitdelen van maaltijden met onder andere harira, een Marokkaanse soep. Het ging om 350 maaltijden en dit jaar gaat het gemiddeld om 500 maaltijden,’ vertelt Darifa Benhadoum van de genoemde stichting. ‘Er zijn veel burgers, moslims en ook een heleboel niet-moslims, die donaties doen. We worden ook geholpen door kleine ondernemers, maar die willen anoniem blijven. Ze doen een goede daad als moslim, niet om te laten zien hoe goed ze zijn.’
De stichting zegt de maaltijden voor iedereen te bereiden, ongeacht hun achtergrond. Zo zijn de initiatiefnemers erin geslaagd om binnen een dag 520 maaltijden uit te delen. ‘De ontvangers worden vaak aangemeld door instanties. Het is een signaal dat veel mensen in armoede leven. Veel kleine ondernemers zijn failliet gegaan door de coronacrisis. Of mensen die in de horeca werkten’, aldus Benhadoum.
Ongedocumenteerde vluchtelingen en daklozen vallen ook onder de doelgroep. Eén van hen heeft de speciale aandacht van Benhadoum. ‘Een jonge, Nederlandse man kwam hier verwaarloosd en steenkoud binnen. Het maakte mij zó verdrietig. Nu heeft hij schone kleren, scheermesjes en een kam. Binnenkort gaat hij naar de kapper én naar de gemeente. Ik houd hem in de gaten totdat hij een eigen woning heeft.’
Vijfhonderd jaar na de invasie van het Aztekenrijk in Mexico door de Spaanse conquistadores beginnen inheemse activisten aan een symbolische invasie van Europa.
Afgelopen zondag vertrok een voorhoede van zeven inheemse activisten van het Zapatistisch Nationaal Bevrijdingsleger (EZLN) naar de ‘Oude Wereld’ (foto). Vanaf juli zullen 150 andere vertegenwoordigers van de ongeveer duizend Zapatista-gemeenschappen uit Mexico volgen.
Het EZLN is een sociaal-revolutionaire beweging die streeft naar autonomie van de inheemse bevolking in Mexico. De beweging is genoemd naar de Mexicaanse anarchistische opstandelingenleider Emiliano Zapata (1879-1919). Inmiddels regeren ze over een deel van de provincie Chiapas in Mexico.
Met deze ‘omgekeerde invasie’ protesteren ze tegen de penibele positie van inheemse volkeren in Mexico. Ze willen in dertig Europese landen buitenparlementaire linkse groepen en organisaties ontmoeten en aandacht vragen voor hun situatie.
Hun vervoermiddel is een zeilschip, dat tot dan toe onder de naam ‘Stahlratte’ heeft gevaren en in 1903 in Nederland is gebouwd. Het schip is door de Zapatisten omgedoopt in de ‘La Montana’, – ‘De Berg’. De Noord-Spaanse stad Vigo wordt als eerste aangedaan. Wanneer Nederland wordt aangedaan, is nog onbekend.
Tijdens hun Europa-tour willen de Zapatisten onder meer gaan demonstreren bij het hoofdkantoor van Monsanto in Antwerpen. Deze multinational bedreigt volgens hen het milieu en de traditionele leefomgeving van inheemse boeren.
De ‘invasie’ van de Zapatisten doet denken de roman Beschavingen van de Franse schrijver Laurent Binet, die eind vorig jaar werd gepubliceerd. Hierin vertelt Binet een alternatieve geschiedenis, waarin Inca-keizer Atahualpa Spanje verovert en de Azteken Frankrijk bezetten.
In Rotterdam zijn honderd borden geplaatst met de aansporing om vooral géén Israëlische dadels te kopen tijdens de ramadan.
‘Israëlische medjoel (dadel, red.) is foute boel. Koop geen apartheid!’, aldus de tekst op de posters. Ze zijn afkomstig van de pro-Palestijnse beweging BDS Nederland en Palestina Komitee Rotterdam.
BDS (Boycot, Desinvestering en Sancties) is een internationale beweging die de staat Israël wil boycotten vanwege de behandeling van de Palestijnen. Vooral in activistische en islamitische kringen is de BDS-beweging populair. Israël en het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) beschouwen de BDS-beweging als antisemitisch.
Tijdens de islamitische vastenmaand ramadan worden veel dadels uit Israël geïmporteerd. Consumenten steunen op deze manier de Israëlische economie steunen en zouden daarmee ook de onderdrukking van de Palestijnen steunen, is de gedachte.
Volgens BDS Nederland zijn veel Israëlische dadels gekweekt door het Israëlische bedrijf Hadiklaim, dat met name in illegale Israëlische nederzettingen zou opereren in de bezette Palestijnse gebieden.
Dadels van Hadiklaim worden onder verschillende labels verkocht op de Nederlandse markt. Ook in Arabische verpakkingen, om zo islamitische consumenten op een dwaalspoor te brengen, zeggen de actievoerders.
Vorig jaar hield BDS Nederland een soortgelijke actie, die onder andere werd gesteund door de radicale prediker Abdul-Jabbar van de Ven. Hij riep zijn volgers toen op om winkeliers aan te spreken als ze Israëlische dadels verkopen.
Ook BDS spoort zijn volgers aan om winkeliers te benaderen als ze Israëlische dadels verkopen, ‘als een stukje voorlichting’.
Vorige week bracht mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch een 213 bladzijden tellend rapport uit waarin het Israël beschuldigt van apartheid en vervolging van het Palestijnse volk in de bezette gebieden. Israël zou de Israëlische Joden bevoorrechten en de rechten van de Palestijnen schenden.
Israël zelf noemt de beschuldigingen ‘belachelijk’ en stelt dat HRW al jaren naar een internationale boycot van Israël streeft. Het land noemt dat het rapport is geschreven door Irakees-Amerikaanse Omar Shakir, die in 2019 door Israël het land uit werd gezet omdat hij de BDS-beweging zou steunen. Shakir ontkende deze aantijging toentertijd.
Onze site gebruikt cookies en vergelijkbare technologieën onder andere om u een optimale gebruikerservaring te bieden. Ook kunnen we hierdoor het gedrag van bezoekers vastleggen en analyseren en daardoor onze website verbeteren.
Deze website gebruikt cookies om uw gebruikservaring op deze website te verbeteren. Van deze cookies worden cookies aangemerkt als "Noodzakelijk" in uw browser bewaard, deze cookies zijn essentieel voor het functioneren van de website. Bijvoorbeeld het opslaan van uw keuze of u wel of geen cookies wilt hebben. Wij maken ook gebruik van cookies van derde partijen die ons helpen met het analyseren en begrijpen van de gebruik van deze website door u. Deze cookies worden alleen gebruikt als u daar toestemming toe geeft. U heeft ook de mogelijkheid om uzelf uit te sluiten voor deze cookies. Dit zal echter effect hebben op uw gebruikerservaring.
Noodzakelijke cookies zijn absoluut nodig voor het functioneren van de website. De cookies in deze categorie zorgen alleen voor de veiligheid en het functioneren van deze website . Deze cookies bewaren geen persoonlijke gegevens
Deze cookies zijn niet strict noodzakelijk, maar ze helpen de Kanttekening een beter beeld te krijgen van de gebruikers die langskomen en ons aan te passen aan de behoeftes van onze lezers. Hiervoor gebruiken wij tracking cookies. Bij het embedden van elementen vanuit andere websites zullen er door deze sites ook cookies worden gebruikt.
