Een rechtbank in Istanbul heeft het bezwaar van de advocaat van Ahmet Altan afgewezen. De advocaat protesteerde tegen het opnieuw arresteren van de 69-jarige Turkse schrijver en journalist, acht dagen nadat hij was vrijgelaten.

Afgelopen dinsdag vaardigde een rechtbank in Istanboel een arrestatiebevel uit tegen Altan.  De hoofdaanklager van het openbaar ministerie is namelijk in beroep was gegaan tegen het recente besluit om de schrijver vrij te laten. Een dag later werd Altan opgepakt in zijn woning in Istanbul.

Altans advocaat diende hiertegen een bezwaar in. Maar het Hoge Strafhof in Istanbul heeft dit nu afgewezen.

Altan werd in 2016 voor het eerst opgepakt. Hij zou de coup van 15 juli dat jaar tegen Erdogan zou hebben ondersteund, maar dat achtte de rechter vorige week onbewezen.

Altan was hoofdredacteur van de inmiddels opgeheven oppositiekrant Taraf. Over zijn tijd in de gevangenis schreef hij het boek Ik zal de wereld nooit meer zien.

Volgens anti-Zwarte Piet-activisten van Majority Perspective heeft de gemeente Apeldoorn twee van hen aangehouden. De activisten willen morgen demonstreren tijdens de landelijke Sinterklaasintocht in Apeldoorn.

Activiste Christa Soeters, voorzitter van Majority Perspective, is boos: ‘Het is al het derde jaar op een rij dat bestuurders van onze stichting preventief worden opgepakt om te zorgen dat we niet kunnen demonsteren tijdens de landelijke intocht.’

Majority Perspective is ook tegen de roetveegpiet, want die is ‘nog altijd net zo racistisch’, vindt bestuurslid Rogier Meijerink.

Majority Perspective is eind 2018 opgericht door Michael van Zeijl, Rogier Meijerink en Christa Soeters.  De organisatie spande dat jaar tevergeefs een kort geding aan om de landelijke Sinterklaasintocht in Zaandam te voorkomen.

Michael van Zeijl is bekend van De Grauwe Eeuw, de organisatie die verantwoordelijk is voor het bekladden van het standbeeld van Jan Pieterszoon Coen in Hoorn. Rogier Meijerink en Christa Soeters zijn bekend van de actie  #geen4meivoormij. De dodenherdenking zou in werkelijkheid in witte herdenking zijn, waar niet-witte Nederlanders zich niet mee kunnen identificeren.

Michiel van Zeijl maakte vorig jaar een montagefoto, waarop je Sinterklaas in plaats van John F. Kennedy ziet in een open auto in Dalles, vlak voordat de Amerikaanse president werd vermoord. Van Zeijl zat tijdens de intochten van 2017 en 2018 preventief in hechtenis.

Rogier Meijerink, die toen ook een gebiedsverbod opgelegd kreeg, zei vorig jaar een interview met PowNed: ‘Ik hoop dat alle ouders die hun kindje zaterdag meenemen de avond ervoor zwetend in een nachtmerrie wakker worden van hun kinderen onder de botsplinters.’

Majority Perspective krijgt bijval van BIJ1-politica Rebekka Timmer. Zij laat op Twitter weten:

Mensenrechtenactivisten zijn vannacht preventief gegijzeld door de politie voor de intocht van morgen. 🖕hier met je Nederlandse “rechtstaat”. Intussen mogen racistische terroristen vrij hun gang gaan van de instituten.

Ik ben boos, verdrietig en moe.https://t.co/mXjcJCEuGE

— Rebekka Timmer (@RebekkaTimmer) November 15, 2019

Volgens de 78-jarige Marokkaanse vrouwenrechtenactiviste Aicha Ech-chenna worden in Marokko gemiddeld 24 baby’s per dag weggedaan.

De kinderen worden vaak achtergelaten bij het vuilnis. Dit zegt ze tegen het Spaanse vrouwenblad Mujerhoy. Marokkaanse media pikken dit nieuws massaal op.

Volgen Ech-chenna heeft Marokko geen officiële cijfers van hoeveel alleenstaande moeders er in het land leven, maar ze zei tegen het Spaaanse blad dat het er tien jaar geleden meer dan een half miljoen waren.

Ech-chenna richtte in 1985 de vrouwenrechtenorganisatie Association Solidarité Féminine (ASF) op, die zich inzet voor alleenstaande moeders. De organisatie helpt nu 7.000 moeders en is gevestigd in Casablanca, Fez, Marrakech en Tanger.

Een Amerikaanse moslima zegt vorige week door de beveiliging van het Pepsi Center in Denver onheus bejegend te zijn.

De dochter van Gazella Bensreiti zit in een basisschoolkoor dat vooraf aan een duel van de Denver Nuggets het Amerikaanse volkslied zou zingen. Maar bij het binnentreden van het basketbalstadion zou de beveiliging Bensreiti hebben gevraagd haar hoofdbedekking te verwijderen.

Uiteindelijk kwam een supervisor tussenbeide, vertelt Bensreiti, en mocht ze gewoon met hijab naar binnen.

Toch laat Bensreiti het er niet bij zitten. Ze heeft een advocaat van de Council on American-Islamic Relations (CAIR) erbij gehaald. Die zegt nu dat het Pepsi Center zich in eerste instantie schuldig heeft gemaakt aan het weigeren van de vrouw en haar in het openbaar heeft vernederd.

Kroenke Sports & Entertainment, de organisatie achter het Pepsi Center, verklaart dat zij tijdens wedstrijden beveiligingspersoneel inhuurt van een particulier bedrijf. Dat bedrijf zegt voortaan behoedzamer te zijn in het selectieproces van het personeel en hen zo nodig zal trainen.

Religiecritici en ongelovigen riskeren in autoritaire landen steeds zwaardere straffen. Dat staat in een rapport van Humanists International, waar ook het Nederlandse Humanistisch Verbond onder valt.

Humanists International noemt 69 staten ‘waar je een straf riskeert als je kritiek uit op religie of de keuze maakt om niet meer godsdienstig te zijn’. In twaalf van deze landen, waaronder Saudi-Arabië en Pakistan, riskeert men met kritiek of atheïsme zelfs de doodstraf.

In sommige landen is de situatie verslechterd, stelt Humanists International. In 2018 jaar werd de doodstraf ook geïntroduceerd in Mauritanië en Brunei voor godslastering en afvalligheid. Humanists International is ook bezorgd over Indonesië en Iran, waar protesten tegen de gedwongen besluiering gewelddadig worden neergeslagen.

Nederland behoort volgens het rapport tot de meest veilige landen ter wereld. Desondanks zouden niet-religieuze vluchtelingen zich hier in asielzoekerscentra niet veilig voelen. Humanistisch Verbond-voorzitter Boris van der Ham pleit bij het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) voor betere bescherming van deze vluchtelingen.

Ook voelen leden van religieuze gemeenschappen zoals Jehova’s getuigen en de islam zich vanuit sociaal opzicht bezwaard de groep te verlaten, aldus van der Ham. ‘De vrijheid om je eigen keuze te maken wat betreft levensovertuiging is niet alleen belangrijk in wetgeving, maar moet ook sociaal de norm zijn.’

De humanisten presenteren het rapport vandaag aan het Europees Parlement in Brussel.  

Mensenrechtenorganisaties hebben een rechtszaak aangespannen tegen de Birmese premier en Nobelprijswinnares Aung San Suu Kyi vanwege de moorden op Rohingya-moslims door het leger van Myanmar in 2017.

De NGO’s eisen dat de belangrijkste politieke en militaire leiders van Myanmar worden vervolgd, waaronder ook minister-president Aung San Suu Kyi. Eén van de NGO’s die de rechtszaak heeft aangespannen is de Burmese Rohingya Organisation UK (BROUK), die in Londen haar hoofdkantoor heeft.

‘Het Rohingya-volk wordt geconfronteerd met een existentiële bedreiging. Al tientallen jaren proberen de Birmese autoriteiten ons te vermooorden door ons op te sluiten in getto’s, ons te dwingen ons land te ontvluchten en ons te doden’, zegt BROUK-woordvoerder Tun Khin.

BROUK heeft de rechtszaak aangespannen samen met twee andere NGO’s: de Argentijnse Grandmothers of Plaza de Mayo en de Latijns-Amerikaanse Peace and Justice Service Foundation. Tomás Ojea Quintana, oud-VN-rapporteur in Myanmar, staat hen juridisch bij.

De drie NGO’s nemen het Aung San Suu Kyi kwalijk dat zij niet alleen zweeg toen de misdaden tegen de Rohingya werden gepleegd, maar bovendien regelmatig heeft ontkend dat deze misdaden plaatsvonden.

Eerder deze week spande Gambia een rechtszaak aan tegen Myanmar bij het Internationaal Gerechtshof in Den Haag. Volgens Gambia heeft Myanmar zich aan genocide schuldig gemaakt.

In de aanklacht van BROUK wordt het woord ‘genocide’ niet genoemd. Dit begrip staat namelijk niet vermeld staat in het Argentijnse Wetboek van Strafrecht.

Voordat Aung San Suu Kyi minister-president werd was ze leider van de oppositiebeweging tegen de militaire junta. In 1989 werd ze door de junta onder huisarrest geplaatst, wat ze tot 1995 zou blijven. Ondertussen werd zij in 1991 onderscheiden met de Nobelprijs voor de Vrede.

In 2009 kreeg Aung San Suu Kyi opnieuw huisarrest. Ze werd in november 2010 vrijgelaten. In de daaropvolgende jaren liet de junta de teugels varen. Aung San Suu Kyi won de verkiezingen van 2015 en werd minister-president van het land. De junta belette haar wel om president te worden.

Vanaf 2017 is er veel kritiek op Aung San Suu Kyi. Zij zou niets hebben gedaan om het geweld van het leger tegen de Rohingya-moslims te stoppen en de misdaden bagatelliseren.